1.    Από τότε 25-1-2015 που ο Ελληνικός Λαός με την ψήφο του απάλλαξε των μόνιμων κυβερνητικών καθηκόντων τους τα παραδοσιακά κόμματα ΝΔ και ΠΑΣΟΚ

που άσκησαν πολιτική προσαρμογής στο Ευρωπαϊκό πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής και ανέθεσε την διαχείριση των κρατικών υποθέσεων στην  κυβέρνηση  στους ‘’ευρώ και ευρωσκεπτικιστικές’’ ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ζούμε με την ελπίδα, που έγινε άγχος και τώρα προσμονή γρήγορου συμβιβασμού ...έστω και επώδυνου! Η κυβέρνηση ζήτησε χρόνο και γέφυρες από το χθες στο σήμερα. Όμως μετά από 3 μήνες διαπραγματεύσεων το κλίμα έχει βαρύνει πολύ, ο χρόνος δούλεψε σε βάρος των προοπτικών πολιτικής της και τώρα διατυπώνεται ανοικτά η επιστροφή ’’στον ίσιο δρόμο’’ των Παπανδρέου-Σαμαρά!

2.    Η νέα κυβέρνηση ξεκίνησε με τις φιλολαϊκές υποσχέσεις του Προγράμματος Θεσσαλονίκης και της μείωσης του χρέους. Μετά από λίγες μέρες κινήσεων αξιοπρέπειας, γρήγορα βεβαίωσε την υποχρέωση να πληρώσουμε ΟΛΟ το χρέος, δέχθηκε το δικαίωμα επιτήρησης και βέτο των «θεσμών» σε κάθε βήμα οικονομικής πολιτικής και ότι δεν μπορούν να εφαρμοστούν φιλολαϊκές προεκλογικές εξαγγελίες. Δεδομένη θεωρείται η διατήρηση του ΕΝΦΙΑ. Η επαναφορά του αφορολόγητου στα 12.000 και του βασικού μισθού στα 751 ευρώ απομακρύνεται. Η επανεξέταση των ιδιωτικοποιήσεων έγινε «μάχη» για την εξαίρεση 1-2 αεροδρομίων από την παράδοση, κατά κυριότητα, στο γερμανικό κράτος. Η μείωση του ΦΠΑ στα είδη πρώτης ανάγκης γίνεται μάχη να μη αυξηθεί, ενώ οι αυξήσεις στις συντάξεις μετατρέπονται σε αγώνα αναβολής της μείωσης τους. Στις εκποιήσεις λιμανιών και σιδηροδρόμων αντί ακύρωσης ή αναθεώρησης των συμβάσεων  θα δοθεί «μάχη» για να διατηρήσουμε κάποιο ποσοστό. Συνυπογράφτηκε στο τελευταίο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο η παράταση των κυρώσεων κατά της Ρωσίας και των διαπραγματεύσεων για την φιλομονοπωλιακή συμφωνία TTIP.  Για την πληρωμή μιας από τις πολλές δόσεις του χρέους στο ΔΝΤ αποσπάστηκαν 800 εκατομμύρια από τα πενιχρά διαθέσιμα του ασφαλιστικού συστήματος, το μισό προϋπολογισμό των νοσοκομείων για τον Μάρτιο, τα διαθέσιμα των ΑΕΙ, τα διαθέσιμα για τις αγροτικές αποζημιώσεις κοκ. Τώρα με πράξη νομοθετικού περιεχομένου δεσμεύονται τα αποθεματικά των ταμειακών αποθεμάτων των φορέων της Γενικής Κυβέρνησης, όπου μπαίνει το πρόβλημα και των αποθεματικών του Δήμου μας. Ερώτηση: με την αναμενόμενη συμφωνία κυβέρνησης-δανειστών απελευθερώνονται 7,2 δις προς την χώρα μας, οι υποχρεώσεις της οποίας μόνο το επόμενο τρίμηνο είναι 16 δις! Είναι δυνατόν να αναμένουμε την επιστροφή των αποθεματικών; Ναι! μόνο υπό τον όρο μιας νέας δανειακής σύμβασης που σημαίνει νέο μνημόνιο, (γιατί πως αλλιώς γίνεται η διασφάλισης των δανειστών);

3.    Η υποχώρηση είναι σαφής, η πληροφόρηση είναι σκοπίμως περιορισμένη και η ζωή μας έχει διδάξει ότι ο συμβιβασμός μετά από μια υποχωρητική τακτική του αδύναμου με έναν ισχυρό αντίπαλο, οδηγεί στον στραγγαλισμό του! Η μοναξιά του κ. Βαρουφάκη όπου ‘’Επίθεση με βαρείς χαρακτηρισμούς φέρεται να δέχθηκε στο Eurogroup της Ρίγας ο έλληνας υπουργός’’ είναι χαρακτηριστική. Το λάθος ξεκίνησε από τον Γ.Παπανδρεου που μετέτρεψε το Ελληνικό χρέος στις ευρωπαϊκές τράπεζες σε διακρατικό εντος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συνεχίστηκε με τις σκληρές πολιτικές λιτότητας, αποδιάρθρωσης του κράτους πρόνοιας και του εργατικού κινήματος κάτω από την καθοδήγηση της ευρωπαϊκής πολιτικής ελίτ  και συνεχίζεται τώρα  με την λαθεμένη κυβερνητική στρατηγική του τρίτου δρόμου του ΣΥΡΙΖΑ: ‘’ούτε ρήξη-ούτε υποταγή στην Ε.Ε.’’  που αποδεικνύεται απλά ‘’ανύπαρκτος’’.

4.    Ας θυμηθούμε τι δήλωνε ο κ. Βαρουφακης στις  9 Δεκεμβρίου 2014: «η κα Μέρκελ και ο κ. Σόιμπλε έχουν έναν απλό σκοπό: Εάν εκλεγεί κυβέρνηση που θα περιέχει και τον ΣΥΡΙΖΑ, αυτή η κυβέρνηση να συντριβεί έτσι ώστε μέσα σε μια εβδομάδα να έχει υπογράψει στη λογική του τρίτου μνημονίου. Προτιμούν μια φρέσκια κυβέρνηση για να το εφαρμόσει, αφού τρομοκρατηθεί με αυτά που θα συμβούν τις πρώτες ημέρες ή εβδομάδες».

5.    Η σύγχυση θα ενταθεί το επόμενο διάστημα, αφού το μόνο πεδίο που αφήνεται από τους «εταίρους» στη κυβέρνηση είναι η επικοινωνιακή διαχείριση της πολιτικής που επιβάλουν και αφού δεν φαίνεται να διαμορφώνεται ένας πόλος που θα έθετε στην ημερήσια διάταξη μια άλλη εναλλακτική λύση. Aν συνεχίσουν έτσι τα πράγματα, η συνειδητοποίηση αυτού που συμβαίνει σήμερα, αργά ή γρήγορα, θα έρθει και θα εξαφανίσει τον ΣΥΡΙΖΑ και την Αριστερά στο σύνολο της υποτάσσοντας την χώρα μας σε ‘’διαρκή φόρου υποτέλειας’’. Μακάρι να μας διαψεύσει η ζωή.  
Νίκος Μυλωνάς

1. Με πρωτοβουλία της δημοτικής κοινότητας Αντιμάχειας έγινε σήμερα εθελοντικός καθαρισμός της δυτικής παραλίας Μαστιχαριου.

Οι νεανικές φωνές, η ομορφιά της άνοιξης, ο ανοικτός ορίζοντας του Αιγαίου, τα νησιά στο βάθος, οι μεγάλοι κυματισμοί που έρχονται από το θαλάσσιο πάρκο Ποσειδωνίας, οι φυκάδες, τα αλμυρίκια, οι κέδροι, τα κρινάκια έρχονται σε αντίθεση με τα πλαστικά, τα ξύλα, τις σιδεριές, τα μπουκάλια, τα παπούτσια και τις πετσέτες που είναι σκορπισμένα εδώ και εκεί. Πολίτες, μαθητές του Δημοτικού και του Γυμνασίου και τοπικοί σύμβουλοι καθάρισαν την παραλία κάτω από τον πεζόδρομο από το λιμάνι και μέχρι την Βασιλική του Α. Ιωάννη αποκαθιστώντας την χαμένη εικόνα της φυσικής καθαριότητας λόγω της σύγχρονης ανθρώπινης συνήθειας της παραγωγής σκουπιδιών. ‘’Τούτος ο τόπος είν' ένας μύθος από χρώμα και φως ένας μύθος κρυφός με τον κόσμο του ήλιου δεμένος’’ μας λέει ο Ν. Γκάτσος!

2. Θυμόμαστε τον παλιό οικισμό με τα μικρά καφενεία στην παραλία και τις καλαμωτές που στήνονταν ταπεινά και πρόχειρα κάθε καλοκαίρι για να φιλοξενήσουν ντόπιους και ξένους, παρέχοντας σκιά και ελεγχόμενη καλοκαιριάτικη παραθαλάσσια θαλπωρή. Σήμερα μόνιμες εκτεταμένες ξύλινες και σιδερένιες επεκτάσεις των κτηρίων, δήθεν πέργολες, κλειστές με μόνιμα τοιχώματα και συμπαγή στέγη και έξω από αυτά νέες κατασκευές πέργκολας σε κοινόχρηστους χώρους με πλαστικές, πάνινες ή ξύλινες επικαλύψεις σε λογής-λογής σχέδια και ποικίλα υλικά για όσο γίνεται περισσότερα τραπεζάκια. Καβγάδες, ανταγωνισμοί, πικρίες, γιατί αυτός και όχι εγώ κλπ. Η κατάσταση θα συμπληρωθεί με τις ελεύθερες δημιουργίες και τις εγκαταστάσεις των ομπρελάδων που θα δημιουργήσουν την νέα καλοκαιρινή τουριστική σκηνή παροχής υπηρεσιών (όπως και πέρυσι;) σε συνθήκες φτώχειας και οικονομικού πολέμου!
---‘’Την δική μου την πέργκολα την χαλάσατε! Του φίλου σου που πρώτος έκλεισε τον πεζόδρομο τι τα κάνετε;’’
---Πρέπει να κάνουμε κάτι όμορφο! Ας πούμε ότι λέει ο νόμος!
---‘’Τώρα μάλιστα! Μας κοροϊδεύετε κ. Πρόεδρε!’’

3. Προβλήτα του λιμανιού Μαστιχαρίου. Φύκια εγκλωβισμένα ένθεν και ενθεν, προστατευτικό με 4 καρφωμένα σιδερά οικοδομής Φ10 ‘’μην πέσει κανένα παιδί'' στον βούρκο, σκουριασμένα φωτιστικά, το ξύλινο ψαροκάικο ντεκόρ που έχει να συντηρηθεί από τότε που τοποθετήθηκε σε μουσειακή μορφή, το μοναδικό γερασμένο καλαθάκι απορριμμάτων, οι σιδερένιοι ιστοί που κάποτε φιλοξενούσαν διαφημιστικές πινακίδες που τις πήρε ο αέρας εδώ και χρόνια έχοντας αφήσει μόνο κουφάρια-στύλους, τα διάσπαρτα 3 πλαστικά κιόσκια εισιτηρίων που δεν συντηρηθήκαν ποτέ, πλαστικά, σχοινιά, άγκυρες και σακούλες με σκουπίδια ανάμεσα στα βράχια του βόρειου βράχο-θαλασσο-ανεμο-φράκτη και τέλος ο φάρος που δεν τον ...αγγίζεις. Ενδιάμεσα χώροι ‘’belvendere’’ που έχουν αφεθεί σκοπιμως είναι γεματοι παρκαρισμενα αυτοκινητα, με σκοτεινα τζαμια και σκουριασμενο σασι. Εικονες εμπορικου και όχι τουριστικου λιμανιου. Κατασταση εγκαταλειψης και αδιαφορίας και όχι νοικονυριου και ενδιαφεροντος. Ο εθελοντισμος πρέπει να συμπληρωθει με την πολιτική πρωτοβουλία για να αλλαξει η εικόνα και η λειτουργία.

Ν. Μυλωνάς

21 Απριλίου 1967 -  
ημέρα μνήμης κατά του φασισμού, του φόβου, της βίας, του ψέματος, του αυταρχισμού,   της λογοκρισίας, του εγωισμού, του μικρο-συμφέροντος και της ολιγαρχίας, που  ήταν η κατάληξη  της ανώμαλης μετά-εμφύλιας ελεγχόμενης δημοκρατίας από  ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, με τα πραξικοπήματα, την βία και την νοθεία.

Τότε:
Συλλήψεις και εξορίες. Υποταγή και σιωπή στην εξουσία των μηχανισμών, εσωγενών και εξωγενών. Στην Δικτατορία 1967-1974 βρήκαν την ζεστασιά της εξουσίας και του χρήματος οι ακροδεξιοί της τότε Χρυσής Αυγής (Γεωργαλάδες, Πλεύρηδες, Μιχαλολιάκοι, κλπ).

Τώρα;
Ελεγχόμενη  χρεοκοπία της χώρας μετά από 48 χρόνια …‘’δημοκρατικής διαχείρισης’,’ με την ‘’καταβαράθρωση αξιών και αρχών να χρεώνεται γενικά και αόριστα σε όλους τους ‘’πολιτικούς’’ κι όχι σε αυτούς που κυβέρνησαν’’!
 «Διανύουμε μια πρωτοφανή οικονομική κρίση.  Είμαστε μια κατακερματισμένη κοινωνία χωρίς ισχυρή ένωση πολιτών» και με «γενικευμένη διαφθορά σε όλα τα επίπεδα διοίκησης» δηλώνει ο καθηγητής Νίκος Δεμερτζής.

---Η ιστορία του Μεσοπολέμου με την άνοδο του Ναζισμού και του Φασισμού μας προειδοποιεί ότι σε εποχές Κρίσης όπως αυτή που διανύουμε εδώ και 5 χρόνια και αποτυχίας διαχείρισης της από δημοκρατικές και προ πάντων αριστερές πολιτικές δυνάμεις, αποτελούν θερμοκήπια ακροδεξιών εξελίξεων!

Σε αυτές τις περιόδους οι μειονότητες (θρησκευτικές, εθνικές κ.α.), οι μετανάστες και γενικώς οι διαφορετικοί, αντιμετωπίζονται με καχυποψία και εχθρότητα από μια κοινωνία, εθισμένη στο φόβο, στην ανασφάλεια, στη συνωμοσιο-παράνοια και στην «κατασκευή» εχθρών. Αυτοί είναι πάντα οι εύκολοι αποδιοπομπαίοι τράγοι όπου οι πνιγμένες στην απελπισία μάζες, κατευθυνόμενες από λαϊκιστές πολιτικούς, προπαγανδιστές της μισαλλοδοξίας, και δοκιμασμένων θεωριών συνωμοσίας, μπορούν να εκτονώσουν τη βία και την καταπίεση που ζουν.

---Σήμερα, μέρα μνήμης της 21 Απριλίου, είναι μέρα καταδίκης των φιλοδικτατορικών αντιδημοκρατικών αντιλήψεων και πρακτικών του φιλοφασιστικού κόμματος της  Χρυσής Αυγής, της οποίας η δίκη για την εγκληματική της δράση ξεκίνησε χθες.

Η Χρυσή Αυγή ιδρύθηκε στις αρχές του 1980 από υποστηρικτές της στρατιωτικής δικτατορίας και ευαγγελίζεται μια νεο-ναζιστική ιδεολογία. Το σύμβολό της μοιάζει με τον αγκυλωτό σταυρό, ενώ αντίγραφα του «Mein Kampf» και βιβλία σχετικά με τη φυλετική ανωτερότητα των Ελλήνων διακοσμούν τα κεντρικά της γραφεία στην Αθήνα. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 εκμεταλλεύθηκε την ευρεία αντίθεση για τη χρήση του ονόματος Μακεδονία. Τα τελευταία χρόνια επικεντρώθηκε σε δράσεις κατά των μεταναστών στο κέντρο της Αθήνας.

Oι νοσταλγοί της Απριλιανής δικτατορίας κρυμμένοι πίσω από τα δήθεν φιλοπατριωτικά εθνικιστικά συνθήματα, την αντικοινοβουλευτική φρασεολογία και τις αντισυστημικές κορώνες της Χρυσής Αυγής τα οποία βρίσκουν έδαφος δυστυχώς και στο νησί μας με αποτέλεσμα στις τελευταίες εκλογές να κατακτήσουν εκλογικό ποσοστό πάνω από τον μέσο πανελλαδικό!  Εκμεταλλευόμενοι την οικονομική κρίση και την αδυναμία της άρχουσας τάξης να προσφέρουν μια κάποια λύση στα οξύτατα κοινωνικά προβλήματα, εμπλέκουν πολλούς δημότες στην Ναζιστική ιδεολογία.

Δεν κατηγορούμε τους πολίτες-ψηφοφόρους της που από αγανάκτηση και η απουσία άλλης ελκυστικής πρότασης αλλαγής, οδηγούνται στους εκλογικούς κόλπους της. Είναι όμως άκρως ανησυχητικό το φαινόμενο  τη αποδοχής της ιδεολογίας και τις πρακτικών της και το αποτέλεσμα της δίκης θα είναι καθοριστικό για την εξέλιξη του φασιστικού φαινομένου στον τόπο μας.

Για το προεδρείο του ΔΣ Ν. Μυλωνάς

Α. Με επιστολή προς τον κ. Δήμαρχο δηλώνετε η πρόθεση ενός εκ των δημοτικών συμβούλων να διαφοροποιήσει την θέση του σας σε σχέση με την παράταξη με την οποία εκλέχτηκε.

Είναι αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε μέλους του οργάνου να καθορίσει την θέση του στα προσεχή δημοτικά συμβούλια και είναι στην αποκλειστική του ευθύνη να αιτιολογήσει ή όχι την απόφαση του για ανεξαρτητοποίηση. Έχει σχέση με την πολιτική που πιστεύει και την ιδεολογία που υπηρετεί.

Σύμφωνα με τον κώδικα τοπικής αυτοδιοίκησης Ν. 3852/2010 – Άρθρο 66 Δημοτικές παρατάξεις καθορίζονται τα των δημοτικών παρατάξεων:
1. Οι δημοτικοί σύμβουλοι έχουν απεριόριστο το δικαίωμα της γνώμης και της ψήφου κατά συνείδηση.
2. Τα μέλη του δημοτικού συμβουλίου ανήκουν σε δημοτικές παρατάξεις, ανάλογα με το συνδυασμό με τον οποίο έχουν εκλεγεί.
3. Επικεφαλής της δημοτικής παράταξης είναι ο σύμβουλος που ήταν υποψήφιος δήμαρχος και, στην περίπτωση θανάτου, παραίτησης ή αδυναμίας του, ο σύμβουλος που εκλέγεται από την πλειοψηφία των δημοτικών συμβούλων που ανήκουν στην παράταξη.
4. Μέλος του δημοτικού συμβουλίου μπορεί με γραπτή δήλωσή του προς το προεδρείο να ανεξαρτητοποιηθεί από τη δημοτική παράταξη, με την οποία έχει εκλεγεί.
5. Το μέλος του δημοτικού συμβουλίου που ανεξαρτητοποιήθηκε ή διαγράφηκε από την παράταξή του δεν μπορεί να ενταχθεί σε άλλη παράταξη και δεν μπορεί να εξακολουθήσει να είναι μέλος του προεδρείου ή της οικονομικής επιτροπής ή της επιτροπής ποιότητας ζωής, όπου εκλέχτηκε ως μέλος της παράταξης από την οποία ανεξαρτητοποιήθηκε ή διαγράφηκε.
Β. Με αυτή την ευκαιρία ας θυμίσουμε τα θεσμοθετημένα για τον πρόεδρο, το προεδρείο και το σώμα του ΔΣ. Πολλές φορές έχει διατυπωθεί δημόσια η ερώτηση: ‘’τι κάνει ο πρόεδρος;’’, ¨¨γιατί δεν βάζει θέμα στο δημοτικό συμβουλιο;¨ κλπ.

Σύμφωνα με τον κώδικα Άρθρο 65 Αρμοδιότητες του δημοτικού συμβουλίου:
1. Το δημοτικό συμβούλιο αποφασίζει για όλα τα θέματα που αφορούν το δήμο, εκτός από εκείνα που ανήκουν εκ του νόμου στην αρμοδιότητα του δημάρχου ή άλλου οργάνου του δήμου ή το ίδιο το δημοτικό συμβούλιο μεταβίβασε σε επιτροπή του.

2. Το δημοτικό συμβούλιο εκφράζει τις θέσεις του σε θέματα τοπικού ενδιαφέροντος και γνωμοδοτεί όποτε δημόσιες αρχές ή αρμόδια όργανα ζητούν τη γνώμη του.

3. Ορίζει τους φόρους, τα τέλη, τα δικαιώματα και τις εισφορές.
----Από την απλή ‘’έκφραση γνώμης στο κάθε τοπικό ζήτημα ‘’ ο νόμος δίνει δικαίωμα και ευθύνη καθορισμού των πάσης φύσεως τοπικών δημοτικών εσόδων! Ας το κρατήσουμε αυτό εν όψει της επιβαλλόμενης από τα πράγματα αναδιοργάνωσης των ίδιων εσόδων ή της ανακοστολόγησης των δημοτικών υπηρεσιών και της διόρθωσης της βάσης δεδομένων του δημοτικού πελατολογίου (τετραγωνικά μέτρα ξενοδοχείων)

Γ. στο Άρθρο 67 Σύγκληση του δημοτικού συμβουλίου στην παράγραφο 7 αναφέρει:
Ο πρόεδρος καταρτίζει την ημερήσια διάταξη. Στην ημερήσια διάταξη αναγράφονται υποχρεωτικά και όλα τα θέματα που προτείνει ο δήμαρχος, η εκτελεστική επιτροπή, καθώς και η οικονομική επιτροπή και η επιτροπή ποιότητας ζωής. Το δημοτικό συμβούλιο έχει δικαίωμα να αποφασίζει, μετά από σχετική πρόταση-εισήγηση του προέδρου ή του δημάρχου ή συμβούλου επικεφαλής δημοτικής παράταξης και χωρίς συζήτηση, με την απόλυτη πλειοψηφία του συνολικού αριθμού των μελών του, ότι ένα θέμα το οποίο δεν είναι γραμμένο στην ημερήσια διάταξη είναι κατεπείγον, να το συζητήσει και να πάρει απόφαση γι’ αυτό με την ίδια πλειοψηφία, πριν από την έναρξη της συζήτησης των θεμάτων της ημερήσιας διάταξης.

----Είναι προφανές ότι ο πρόεδρος δεν μπορεί να θέτει θέματα στην ημερησία διάταξη, απλώς καταρτίζει! Είναι θέμα ιδεολογίας και άπτεται της πολιτικής του συγκεντρωτισμού του ελληνικού συστήματος διακυβέρνησης ο περιορισμός της αυτοτέλειας και της δυναμικής τόσο του προεδρείου όσο και του ίδιου του δημοτικού συμβουλίου. Θα δούμε τι θα φτιάξει ο πρώτος αριστερός υπουργός εσωτερικών στην μεταρρυθμιση του Καλλικράτη που προετοιμάζεται.
Ν. Μυλωνάς