To video είναι αν μη τι άλλο εντυπωσιακό. Πολλοί ήταν εκείνοι που θαύμασαν live το θέαμα, κάποιοι άλλοι όχι μόνο το θαύμασαν αλλά το κατέγραψαν και με τις κάμερές τους.

Ο μετεωρίτης εμφανίστηκε στο νυχτερινό ουρανό της Ταϊλάνδης και δε θεωρείται σπάνιο φαινόμενο αφού τον Οκτώβριο και το Νοέμβριο πολλοί μετεωρίτες εμφανίζονται στο νυχτερινό ουρανό. Σύμφωνα με την American Meteor Society, αναμένεται ιδιαίτερη κινητικότητα στον ουρανό μέχρι τις 10 Νοεμβρίου.

newsbomb.gr

Το ευρωπαϊκό διαστημικό σκάφος Rosetta ανακάλυψε οξυγόνο σε αφθονία στην ατμόσφαιρα του κομήτη Τσούρι, κάτι που κατέπληξε τους επιστήμονες οι οποίοι εκτιμούν ότι ίσως θα πρέπει να επανεξεταστούν οι θεωρίες τους για τον σχηματισμό του ηλιακού μας συστήματος.

Αυτό το μοριακό οξυγόνο (Ο2) θα μπορούσε να είναι κατά πολύ παλαιότερο του ηλιακού μας συστήματος που είναι ηλικίας 4,6 δισεκατομμυρίων ετών, σημειώνεται στη μελέτη που δημοσιεύεται σήμερα στη βρετανική επιστημονική επιθεώρηση Nature. «Ίσως θα χρειαστεί να τροποποιήσουμε τα σημερινά μοντέλα μας για τη δημιουργία του ηλιακού συστήματος αφού δεν προέβλεπαν την παρουσία μοριακού οξυγόνου σε κομήτες», είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Αντρέ Μπίλερ, ένας από τους συγγραφείς της μελέτης.

«Είναι η πιο συναρπαστική ανακάλυψη που έχει γίνει μέχρι τώρα για τον κομήτη» 67Ρ/Τσουριόμοφ-Γκερασιμένκο, τον οποίο συνοδεύει εδώ και 15 μήνες η Rosetta, σημείωσε η Κάτριν Άλτβεγκ, του Πανεπιστημίου της Βέρνης.

Είναι η πρώτη φορά που εντοπίζεται μοριακό οξυγόνο σε κομήτη, αν και έχει βρεθεί σε άλλα παγωμένα ουράνια σώματα, όπως στους δορυφόρους του Δία ή του Κρόνου.

Το φασματόμετρο Ροζίνα, ένα από τα όργανα της Rosetta, έκανε μετρήσεις από τον Σεπτέμβριο του 2014 μέχρι τον Μάρτιο του 2015, ενώ ο κομήτης πλησίαζε στον Ήλιο. Σύμφωνα με τη μελέτη, βρέθηκε περίπου 4% μοριακού οξυγόνου στο νέφος που σχηματίζει η ουρά του κομήτη και το ποσοστό αυτό παρέμενε σταθερό με το πέρασμα του χρόνου.

Αυτό σημαίνει ότι το οξυγόνο είναι το τέταρτο σε ποσότητα αέριο του κομήτη, μετά το νερό σε αέρια μορφή, το μονοξείδιο και το διοξείδιο του άνθρακα.

Συγκεκριμένα οι ερευνητές έχουν εντοπίσει έναν κύκλο 26 εκατομμυρίων ετών με επιπτώσεις κομητών που συμπίπτει με το χρονοδιάγραμμα για τις μαζικές εξαφανίσεις ειδών στην Γη τα τελευταία 260 εκατομμύρια χρόνια.

Συγκεκριμένα, οι μαζικές καταστροφές που συνέβησαν από τη γέννηση του πλανήτη μας, συνδέονται με την κίνηση του ήλιου και των πλανητών μέσα στο πυκνό μεσαίο επίπεδο του Γαλαξία μας.

Η βαρυτική διαταραχή του Νέφους του Οορτ -ένα σύννεφο από παγωμένα αντικείμενα στην εξωτερική άκρη του ηλιακού συστήματος μας- πιστεύεται ότι οδηγεί σε περιοδικές βροχές κομητών που στέλνονται μέσα από στην εσωτερική περιοχή του Γαλαξία μας, όπου βρίσκεται και η Γη.

Η τελευταία βροχή κομητών, λέγεται ότι συνέβη περίπου 11 εκατομμύρια χρόνια πριν και συνδέεται με την μαζική εξαφάνιση στον Καινοζωικό αιώνα, τη Νεογενή περίοδο, στη Μέση Μειόκαινο εποχή, λίγο πριν εμφανιστούν τα πρώτα ανθρωποειδή.

(πατήστε την εικόνα για μεγέθυνση)

Σύμφωνα με τον καθηγητή γεωλογίας Μάικλ Ραμπίνο, είναι λάθος να υποθέσουμε ότι ζούμε σε μία απολύτως ασφαλή εποχή, εκατομμύρια χρόνια μακριά από την επόμενη περίοδο κινδύνου.

«Υπάρχουν ενδείξεις ότι η κομητική δραστηριότητα ήταν υψηλή τα τελευταία 1-2 εκατομμύρια χρόνια, και μερικοί κομήτη παρουσιάζουν απόκλιση τροχιάς, οπότε μία βροχή κομητών είναι πιθανή στην εποχή μας» εξηγεί

«Σε αυτό συμβάλλει και η θέση μας κοντά στο γαλαξιακό μέσο επίπεδο, όπου εμφανίζονται διαταραχές που προέρχονται από τη σκοτεινή ύλη» προσθέτει.

Η σκοτεινή ύλη είναι η μυστηριώδης αόρατη ουσία που περιβάλλει τους γαλαξίες και μπορεί να ανιχνευθεί μόνο από τη βαρυτική επίδρασή της και πιστεύεται ότι αντιπροσωπεύει περισσότερο από το 80% όλης της ύλης στο σύμπαν.

Ο καθηγητής Ραμπίνο, από το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, και ο συνάδελφός του Κεν Καλντέιρα, από το Ίδρυμα Carnegie, έκαναν αναλύσεις και συνδέσεις των επιπτώσεων της βροχής κομητών και των μαζικών εξαφανίσεων, χρησιμοποιώντας τα νέα διαθέσιμα στοιχεία που παρέχουν πιο ακριβείς εκτιμήσεις της ηλικίας. Βρήκαν ότι έξι μαζικές εξαφανίσεις ειδών συνδέονται με το χρονοδιάγραμμα.

Μία από τις επιπτώσεις που μελετήθηκαν προκλήθηκε από τον μεγάλο κομήτη ή αστεροειδή που χτύπησε τη Γη πριν 65 εκατομμύρια χρόνια στα ανοικτά των ακτών Γιουκατάν του Μεξικού και λέγεται ότι αφάνισε τους δεινοσαύρους.

Πέντε από τις έξι μεγαλύτερες πτώσεις κομητών συνέπεσαν με γεγονότα μαζικής εξαφάνισης, δήλωσαν οι επιστήμονες στο περιοδικό Monthly Notices της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας.

«Η συσχέτιση μεταξύ των επιπτώσεων και των εξαφανίσεων τα τελευταία 260.000.000 χρόνια είναι εντυπωσιακή και προτείνει μια σχέση αιτίας-αποτελέσματος», είπε ο καθηγητής Ραμπίνο. «Αυτός ο κοσμικός κύκλος θανάτου και καταστροφής έχει χωρίς αμφιβολία επηρεάσει την ιστορία της ζωής στον πλανήτη μας» καταλήγει.