Η απόφαση για την επίθεση κατά της Ελλάδας ελήφθη στις 15 Οκτωβρίου 1940 από το Ιταλικό Πολεμικό Συμβούλιο, παρουσία του Μουσολίνι και παρά τις αντιρρήσεις πολλών από τους παρισταμένους για την προχειρότητα με την οποία αντιμετωπιζόταν η επιχείρηση.
Ο «Ντούτσε» ήθελε μία νίκη για να μπει στο μάτι του Χίτλερ, που είχε εκφράσει τις επιφυλάξεις για μία επίθεση κατά της Ελλάδας. Πίστευε ότι η χώρα μας ήταν ο εύκολος στόχος. «Το μόνο μας εμπόδιο είναι οι λασπωμένοι δρόμοι» τον είχαν διαβεβαιώσει οι επιτελείς του. Ως ημέρα της επίθεσης ορίσθηκε η 26η Οκτωβρίου, αλλά ο Μουσολίνι τη μετέθεσε για τις 28 Οκτωβρίου, προκειμένου να συμπέσει με τη 18η επέτειο της Πορείας προς τη Ρώμη, που έφερε τους φασίστες στην εξουσία.
Στην Αθήνα έφθαναν σωρηδόν οι πληροφορίες για επικείμενη ιταλική επίθεση. Στο Υπουργικό Συμβούλιο της 25ης Οκτωβρίου ο Μεταξάς ενημέρωσε τους υπουργούς του για την κατάσταση και τους διαβεβαίωσε ότι η στρατιωτική προπαρασκευή της χώρας είχε προχωρήσει ικανοποιητικά. Η αλήθεια ήταν ότι η χώρα μας ήταν σχεδόν ανοχύρωτη προς την πλευρά της Αλβανίας και με ελλιπείς στρατιωτικές δυνάμεις, καθώς το βάρος είχε δοθεί στα σύνορα με τη Βουλγαρία.
Η ζωή, εν τω μεταξύ, στην πρωτεύουσα κυλούσε στους δικούς της ρυθμούς. Το κοσμικό και πολιτιστικό γεγονός των ημερών ήταν η πρεμιέρα της όπερας του Τζάκομο Πουτσίνι «Μαντάμ Μπατερφλάι» από τη νεοσύστατη Λυρική Σκηνή. Την παράσταση θα τιμούσε ο γιος του συνθέτη, γεγονός που είχε κινητοποιήσει την κοσμική Αθήνα. Ο πρεσβευτής της Ιταλίας Εμμανουέλε Γκράτσι είχε καλέσει τον Μεταξά σε γεύμα μετά την παράσταση. Ο δικτάτορας αρνήθηκε («είναι δυσάρεστο για τον καθένας μας να δεχθεί το φιλί του Ιούδα» σημείωνε στο ημερολόγιό του») και έδωσε την εντολή σε μόνο δύο υπουργούς να παρακολουθήσουν την παράσταση.
Αναχώρηση για το μέτωποΤο βράδυ της 27ης Οκτωβρίου ο Ιταλικό Πρακτορείο Ειδήσεων «Στέφανι» εξαπολύει επίθεση εναντίον της Ελλάδας, στην οποία απαντά το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων. Η ελληνική ηγεσία πιστεύει ότι η ιταλική επίθεση είναι ζήτημα ωρών. Ο αρχηγός του ΓΕΣ Αλέξανδρος Παπάγος επικοινωνεί με τα ελληνοαλβανικά σύνορα, ενώ ενημερώνεται και ο Μεταξάς.
Τα άσχημα μαντάτα δεν θα αργήσουν. Στις 3 τα ξημερώματα της Δευτέρας 28ης Οκτωβρίου, ο πρεσβευτής της Ιταλίας στην Αθήνα, Γκράτσι θα συναντηθεί τελικά με τον Μεταξά, αλλά για να του επιδώσει στο σπίτι του στην Κηφισιά τελεσίγραφο, με το οποίο ο Μουσολίνι απαιτούσε από την Ελλάδα να μην εμποδίσει το στρατό του να καταλάβει ορισμένες στρατηγικές θέσεις στη χώρα μας. Η κυβέρνηση των Αθηνών είχε διορία τρεις ώρες για να δώσει την απάντησή της. Ωστόσο, αυτή ήταν αυτονόητη για τον δικτάτορα: «Donc, Monsieur c'est la guerre» («Λοιπόν, Κύριέ μου έχουμε πόλεμο!»). Με αυτές τις φράσεις στα Γαλλικά ειπώθηκε το ΟΧΙ από τον Μεταξά, που απηχούσε τις διαθέσεις του ελληνικού λαού. Αμέσως μετά, ο Μεταξάς ενημέρωσε τον άγγλο πρέσβη Πάλερετ και ζήτησε τη βοήθεια του Ηνωμένου Βασιλείου.
Οι Ιταλοί δεν περίμεναν την εκπνοή του τελεσιγράφου. Ο αρχιστράτηγος Βισκόντι Πράσκα έδωσε την εντολή για προσβολή των ελληνικών θέσεων από τις 5 το πρωί. Την ώρα αυτή σημειώθηκε και η πρώτη ελληνική απώλεια. Ο 27χρονος πεζικάριος Βασίλειος Τσιαβαλιάρης από τα Τρίκαλα, που υπηρετούσε σε φυλάκιο της ελληνοαλβανικής μεθορίου, σκοτώθηκε από θραύσμα ιταλικού όλμου. Η ιταλική επίθεση εκδηλώθηκε με εισβολή ισχυρών στρατιωτικών δυνάμεων στους τομείς της Πίνδου και της Ηπείρου (από το Γράμμο μέχρι το Ιόνιο) και με τοπικές συμπλοκές στην περιοχή της ΒΔ Μακεδονίας. Ο ιταλός αρχιστράτηγος Βισκόντι Πράσκα είχε στη διάθεσή του 135.000 άνδρες και ο έλληνας ομόλογός του Αλέξανδρος Παπάγος μόλις 35.000.
Στις 9:30 το πρωί πραγματοποιούνται και οι πρώτοι αεροπορικοί βομβαρδισμοί στον Πειραιά και το Τατόι δίχως συνέπειες, ενώ στην Πάτρα θα υπάρξουν νεκροί. Βομβαρδίστηκαν, ακόμη, η Διώρυγα της Κορίνθου και η ναυτική βάση της Πρέβεζας. Το απόγευμα της 28ης Οκτωβρίου ο Μουσολίνι γεμάτος καμάρι ανακοίνωνε στο Χίτλερ, με τον οποίον συναντήθηκε στη Φλωρεντία, την επίθεση κατά της Ελλάδας.
Ελληνοαλβανικά σύνοραΤο ΟΧΙ γίνεται δεκτό με πρωτοφανή ενθουσιασμό απ' όλο τον ελληνικό λαό, που ξυπνά στις 6 το πρωί από τους συριγμούς των σειρήνων και ξεχύνεται στους δρόμους, κρατώντας τη γαλανόλευκη. Οι στρατεύσιμοι ετοιμάζονταν για το μέτωπο «με το χαμόγελο στα χείλη» και το ραδιόφωνο μετέδιδε διαρκώς το περίφημο πρώτο ανακοινωθέν του Γενικού Στρατηγείου: «Αι ιταλικαί στρατιωτικαί δυνάμεις προσβάλουν από της 5:30 πρωινής σήμερον τα ημέτερα τμήματα προκαλύψεως της ελληνοαλβανικής μεθορίου. Αι ημέτεραι δυνάμεις αμύνονται του πατρίου εδάφους».
Η απόφαση της Ελλάδας να αντισταθεί προκαλεί αυθημερόν εκδηλώσεις θαυμασμού, κυρίως στη Μεγάλη Βρετανία και τις χώρες της Κοινοπολιτείας. Σταδιακά αρχίζουν να καταφθάνουν δεκάδες μηνύματα συμπαράστασης, με πρώτο αυτό του βασιλιά της Αγγλίας Γεώργιου ΣΤ', που τονίζει: «Η υπόθεσίς σας είναι και ιδική μας υπόθεσις». Στο ίδιο μήκος κύματος και το τηλεγράφημα του Τσόρτσιλ: «Θα σας παράσχομεν όλην την δυνατήν βοήθειαν μαχόμενοι εναντίον του κοινού εχθρού και θα μοιρασθώμεν την κοινήν νίκην».
Οι ΗΠΑ, που ήταν εκτός πολέμου, εξέφρασαν απλώς τη λύπη τους δια του Προέδρου Ρούζβελτ, ενώ η Σοβιετική Ένωση παρέμεινε «άφωνη», αφού δεσμευόταν από το Σύμφωνο Ρίμπεντροπ - Μολότοφ. Σε αντίθεση, ο Τουρκικός Τύπος δεν φείσθηκε διθυραμβικών επαίνων για το «ΟΧΙ».
Η «Ικδάμ» έγραφε στις 29 Οκτωβρίου «Ζήτω η Ελλάς! Είμαστε υπερήφανοι, που έχουμε σύμμαχο ένα τέτοιο έθνος», ενώ η «Βακίτ» ανέφερε την Ελλάδα ως «αλησμόνητο για όλο τον κόσμο παράδειγμα γενναιότητας».
Πηγή: sansimera.gr
Πάνε πια τα όμορφα λόγια και οι εύκολες και αθώες κουβέντες στην επέτειο του ΟΧΙ του 1940.
Είναι αδύνατο με γιορτές και παρελάσεις να ανακάμψει το ‘’ηθικό εθνικό φρόνημα μας’’.
1. --- Πρόσφατες δηλώσεις του υπουργού οικονομικών της Γερμανίας που έρχονται να προστεθούν στις συνεχιζόμενες ταπεινώσεις της χώρας και του Λαού μας. Απευθυνόμενος στον ομόλογο του υπουργό των ΗΠΑ στην πρόταση του για στήριξη της Ελλάδας στο θέμα του χρέους είπε: <σας δίνουμε την Ελλάδα και δώστε μας την Γρενάδα>, λες και οι χώρες είναι απλά αντικείμενα-πιόνια.
«Οι Έλληνες είναι ένας σπουδαίος λαός, αλλά η Ελλάδα δεν είναι κράτος»!!!
«Ο Αλέξης Τσίπρας έλεγε πριν και μετά τις εκλογές, ότι αν η Γερμανία πλήρωνε αποζημιώσεις στην Ελλάδα για τα εγκλήματα και τις καταστροφές που διέπραξαν οι Ναζί κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, αυτό θα μείωνε το δημόσιο χρέος. Κάποιος που λέει τέτοιες ανοησίες στον λαό του δεν μπορεί να τηρήσει την υποχρέωσή του, που είναι να πει την αλήθεια». Αυτά για τον εν ενεργεία πρωθυπουργό μιας χώρας μέλους της Ε.Ε.
2. ---«Τιμούμε την 28η Οκτωβρίου ως μια ημέρα-σύμβολο των αγώνων ενάντια στο φασισμό και στον πόλεμο, των αγώνων για ελευθερία, ανεξαρτησία και κοινωνική δικαιοσύνη»
---«είναι λαϊκή απαίτηση να αλλάξει πορεία ο τόπος. Να χρεοκοπήσουν οι πολιτικές της υποτέλειας που υποτάσσουν τα συμφέροντα της χώρας στα συμφέροντα των τραπεζών και του κεφαλαίου και να επιλεγεί ένας διαφορετικός δρόμος ανάπτυξης και κοινωνικής προκοπής».
---«Σήμερα λέμε ΟΧΙ στα μνημόνια της ανεργίας, της φτώχειας, της χρεοκοπίας, στα ευρωπαϊκά πακέτα ψευδεπίγραφης διαγραφής του χρέους που οδηγούν σε ακόμα μεγαλύτερη κοινωνική λεηλασία, σε οικονομικά αδιέξοδα και στον περιορισμό της δημοκρατίας, της λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας. ΟΧΙ στις στρατιωτικές επεμβάσεις, στους πολέμους και στα απολυταρχικά καθεστώτα σε όλο τον πλανήτη, στον ρατσισμό και την ξενοφοβία, στην κατάλυση της Δημοκρατίας και των δικαιωμάτων, στην οικολογική καταστροφή του πλανήτη».
Από την ανακοίνωση της 27-10-2011 του κυβερνώντος κόμματος,
3. --- Θουκυδίδης (460-398 π.Χ.) : «Προδότης δεν είναι μόνο αυτός που φανερώνει τα μυστικά της πατρίδος στους εχθρούς, αλλά είναι και εκείνος που ενώ κατέχει δημόσιο αξίωμα, εν γνώση του δεν προβαίνει στις απαραίτητες ενέργειες για να βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων πάνω στους οποίους άρχει…«
Ν Μυλωνάς.
Το δυνατό, καθαρό και πατριωτικό ΟΧΙ του Ιωάννη Μεταξά, το μήνυμα της εθνικής επετείου της Εποποιίας του 1940, αποτελεί για όλους τους Έλληνες βαριά παρακαταθήκη, συμβόλαιο τιμής με την ιστορία, δέσμευση ευθύνης για το μέλλον.
Το σθένος, η τόλμη και η ανδρεία των στρατιωτών, των εθελοντών και των γυναικών που πολέμησαν στα βουνά της Ηπείρου πριν 75 χρόνια, για την ελευθερία της πατρίδας μας, είναι κεφάλαιο τιμής και απόδειξη πως οι Έλληνες αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις και τις δυσκολίες ενωμένοι.
Σαν μια γροθιά λοιπόν, οφείλουμε να δώσουμε σήμερα, τιμώντας τους προγόνους μας, τις μεγάλες μάχες για όσα τώρα μας πληγώνουν, για όσα απειλούν να μας αφήσουν "ανάπηρους" κοινωνικά, οικονομικά, εθνικά. Αυτός ο αγώνας θα γίνει με "το χαμόγελο στα χείλη" περήφανα, με το μυαλό στους νεκρούς ήρωές μας και το βλέμμα στα παιδιά μας και στο μέλλον τους.
Χρόνια Πολλά
Ο Περιφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου
Γιώργος Χατζημάρκος
«Alors, c’estlaguerre», είπε η Ελλάδα τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου 1940, στους Ιταλούς που επιχειρούσαν την ελεύθερη διέλευσή τους από τη χώρα μας. Δύο ώρες μετά ξέσπασε πόλεμος, με τους Έλληνες να βροντοφωνάζουν «ΟΧΙ». «ΟΧΙ» στην υποδούλωση, «ΝΑΙ» στη θυσία.
Σήμερα, 75 χρόνια μετά, η Ελλάδα γιορτάζει και τιμά το έπος του ’40. Αποδίδει φόρο τιμής σε όλους εκείνους του επώνυμους και ανώνυμους ήρωες, που δε δίστασαν μπροστά στον αγώνα, που ύψωσαν το ανάστημά τους και αγωνίστηκαν μέχρι θανάτου.
Σήμερα, που η Ελλάδα αγωνίζεται για να κρατηθεί όρθια, να ξεπεράσει την οικονομική ασφυξία που την οδηγεί σε κοινωνική εξαθλίωση, αποδίδοντας φόρο τιμής στους αγωνιστές του ’40, αναγνωρίζει και αναγεννά την ιστορία της, αναβιώνει τον ηρωισμό της. Έναν ηρωισμό που όλοι οι Έλληνες έχουμε μέσα μας. Είναι αυτός, που μας κάνει να αγωνιζόμαστε καθημερινά έναντι μίας αντίξοης καθημερινότητας, στεκόμενοι όρθιοι.
Το τελεσίγραφο που επιδόθηκε τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου 1940 και απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του Ιταλικού στρατού, δεν έγινε αποδεκτό. Η Ελλάδα, οι Έλληνες, αγωνιστές και ήρωες, προτίμησαν τη θυσία. Ελλάς, ηρώων χώρα.
Στέφανος Δράκος
Πολιτευτής Δωδεκανήσου ΝΔ
Δημοτικός Σύμβουλος Ρόδου
Δρ Πολιτικός Μηχανικός ΑΠΘΤο χρέος -Ο ελληνικός λαός το 1940-41 πολέμησε τον εχθρό που στο ίδιο πρόσωπο ήταν και εισβολέας και φασίστας.
Σε υψόμετρα ακόμη και 2.400 μ. οι άνδρες με λίγη ως καθόλου τροφή, με μετρημένες σφαίρες αλλά με περισσή αγωνιστική διάθεση έμειναν όπου τους όρισαν. Τα κρυοπαγήματα σε μερικές περιπτώσεις έφταναν το 50% των απωλειών. Αυτοί όμως έμειναν εκεί, πιστοί στην εντολή και στη συνείδησή τους, που έλεγε «δεν θα περάσουν». Χαρακτηριστικό παράδειγμα το Ύψωμα Γκραμπάλα στα 1.200 μ., καταλήφθηκε από τους δυο αντιπάλους αρκετές φορές μέσα σε χιονοθύελλα, για να μείνει τελικά στα ελληνικά χέρια μετά από τιτανομαχίες ημερών.
Με πατριωτική και δημοκρατική αντίληψη, δημιουργικές πρωτοβουλίες, καινοτομίες, νέες παραγωγικές βάσεις, με ασφάλεια και ελευθερία αλλά και αντίσταση στις ηγεμονικές τάσεις των ισχυρών, θα μπορέσουμε να ξαναφτιάξουμε μια περήφανη χώρα, όπως εκείνη που ονειρεύτηκαν αυτοί που έπεσαν ή που τραυματίστηκαν το 1940-41.
«Τα παιδιά που τους έλεγαν αλήτες» και οι αξιωματικοί που είχαν το θάρρος της γνώμης και έπαιρναν τολμηρές αποφάσεις έδωσαν τη νίκη. Στάθηκαν και αγωνίστηκαν σε πείσμα των καιρών και νίκησαν.
Πάλι σε πείσμα των καιρών, όπως και το 1940 θα ξεπεράσουμε τις δυσκολίες και θα σηκώσουμε τη χώρα ψηλότερα. Είναι ευθύνη όλων μας.
Και ας θυμηθούμε τα λόγια του ποιητή Ο. Ελύτη στο Άξιον Εστί: «Εντολή σου, αυτός ο κόσμος γραμμένος μες στα σπλάχνα σου είναι. Διάβασε και προσπάθησε και πολέμησε. Ο καθείς και τα όπλα του».