«Η μόνη καλή επιλογή των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης είναι να δώσουν κάποιο περιθώριο στην Ελλάδα» αναφέρει το κύριο άρθρο της εφημερίδας «The New York Times», με τίτλο: «Δώστε στην Ελλάδα περιθώριο ελιγμών».
Οπως αναφέρει το δημοσίευμα, «οι δανειστές, κυρίως η Γερμανία, επιμένουν ότι υπερασπίζονται σημαντικές αρχές: μια χώρα πρέπει να πληρώσει τα χρέη της και η μακροπρόθεσμη επιτυχία του ευρώ εξαρτάται από τον καθένα, σύμφωνα με τους κανονισμούς», τονίζεται ότι «αυτό μπορεί να ακούγεται ωραία, καταρχήν, αλλά απορρίπτει την πραγματικότητα, όταν η χώρα και το ευρώ βρίσκονται σε κίνδυνο», ενώ επισημαίνεται το αδιέξοδο που σημειώθηκε στο Eurogroup της Δευτέρας, υπογραμμίζοντας ότι «το επικίνδυνο ενδεχόμενο μιας ελληνικής χρεοκοπίας και μιας κρίσης στο σύστημα του ευρώ έχει γίνει πολύ πραγματικό».
Επίσης, καταγράφεται ως «άμεσο θέμα» μια επέκταση του προγράμματος διάσωσης των 240 δισεκατομμυρίων ευρώ, το οποίο λήγει στις 28 Φεβρουαρίου και όπως υπογραμμίζεται, οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης υποστηρίζουν ότι «η Ελλάδα πρέπει να συμφωνήσει σε μια επέκταση με τους υφιστάμενους όρους και πρέπει να το πράξει μέχρι την Παρασκευή για να δώσει χρόνο σε όλες τις κυβερνήσεις για να την εγκρίνουν» και ότι «η επέκταση αυτή θα ξεκλειδώσει αμέσως 7 δισεκατομμύρια ευρώ. Ωστόσο, η νεοεκλεγείσα κυβέρνηση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, που εκπροσωπήθηκε στις διαπραγματεύσεις από τον εριστικό υπουργό Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη, αρνήθηκε να επεκταθεί (χρονικά) το πρόγραμμα και επιδιώκει ένα δάνειο-γέφυρα».
Σύμφωνα με το κύριο άρθρο, «οι δανειστές έχουν δηλώσει ότι αν η Ελλάδα υπογράψει για την παράταση, η νέα συμφωνία μπορεί να επιτευχθεί άμεσα για να μαλακώσουν τους όρους λιτότητας. Ο κ. Βαρουφάκης απέρριψε τέτοιες υποσχέσεις ως "νεφελώδεις". Το υπάρχον πρόγραμμα, είπε, ήταν "μέρος του προβλήματος και όχι μέρος της λύσης" και η κυβέρνησή του εξελέγη για να το αμφισβητήσει. Από την άλλη πλευρά, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, κατηγόρησε την ελληνική κυβέρνηση ότι συμπεριφέρεται "αρκετά ανεύθυνα"».
Εξάλλου, διατυπώνεται στο δημοσίευμα η άποψη ότι «δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το πρόγραμμα λιτότητας έχει αποδειχθεί ότι είναι βαθιά προβληματικό» και «είναι αδύνατο για τη χώρα να εξοφλήσει το τρομερό χρέος της».
Όπως υπογραμμίζεται, «ναι, ο κ. Τσίπρας έκανε κάποιες δύσκολες προεκλογικές υποσχέσεις για να κρατηθούν, όπως η αύξηση του κατώτατου μισθού, η μείωση των φόρων ή επαναπρόσληψη των δημοσίων υπαλλήλων» ενώ υποστηρίζεται ότι «το στιλ του ευφραδή κ. Βαρουφάκη δεν είναι ό,τι καλύτερο έχουν συνηθίσει οι Βρυξέλλες. Αλλά, οι Έλληνες ηγέτες κατέστησαν σαφές, κατά τη διάρκεια της περασμένης εβδομάδας, πως είναι διατεθειμένοι να διατηρήσουν ένα μεγάλο μέρος του υπάρχοντος προγράμματος μεταρρυθμίσεων στη χώρα και έχουν διάθεση να ξεκινήσουν έναν πραγματικό αγώνα κατά της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής».
Καταλήγοντας, υπογραμμίζεται ότι «οι ιδέες της Ελλάδας φέρεται να επιπλέουν στις Βρυξέλλες -όπως ακριβώς το δάνειο-γέφυρα ή η διατήρηση του πρωτογενούς πλεονάσματος του προϋπολογισμού (πλεόνασμα χωρίς τους τόκους) με το σημερινό ρυθμό περίπου 1,5% του ΑΕΠ. Και αν κάποιες προθεσμίες πρέπει να μετακινηθούν και αν ορισμένες συμφωνίες αλλάξουν, δεν θα ήταν η πρώτη φορά που αυτό συνέβη στις Βρυξέλλες. Όσο οι υπουργοί της ευρωζώνης μπορεί να δυσκολεύονται να προβούν σε παραχωρήσεις σε ένα έθνος που θεωρούν ως σπάταλο και αχάριστο, θα πρέπει να έρθουν αντιμέτωποι με το γεγονός ότι δίνοντας κάποιο περιθώριο στην Ελλάδα τώρα, είναι η μόνη καλή επιλογή που έχουν».
kathimerini.gr
Ήταν «συμπάθεια από την πρώτη ματιά»...
Το κλίμα ανάμεσα στη σιδηρά κυρία του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, και τον Γιάνη Βαρουφάκη ήταν τόσο θερμό που πλήγωσε βαθύτατα τον πρόεδρο του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ
Δύο περιχαρή ξυρισμένα κεφάλια, λαμπερά μέσα κι έξω, δύο μεγάλοι παίκτες στην πολιτική σκακιέρα της Ευρώπης, που δεν είναι καν πολιτικοί.
Ελέω Photoshop, στο καταλλήλως περιποιημένο στιγμιότυπο από τις εγκαρδιότητες ανάμεσά τους πριν από τη σύσκεψη του Eurogroup στις Βρυξέλλες, Κριστίν Λαγκάρντ και Γιάνης Βαρουφάκη γίνονται, ως διά μαγείας, ένα πρόσωπο σε δύο εκδοχές.
Αφού γίνει η τεχνητή αφαίρεση της παραπλανητικής αργυρής κόμης από το κρανίο της μαντάμ Λανγκάρντ και χωρίς τα χαρακτηριστικά αξεσουάρ (π.χ. Chanel, Hermès και κομψά πανάκριβα κοσμήματα για τη Γαλλίδα - no name πουκάμισα και μια απλή Yamaha 1.300 κ.ε. για τον Βαρουφάκη), η γενική διευθύντρια του ΔΝΤ και ο Ελληνας υπουργός Οικονομικών μοιάζουν σαν δύο σταγόνες νερό.
Για την ακρίβεια, μοιάζουν σαν να έχουν δημιουργηθεί από το ίδιο φυσιογνωμικό καλούπι, σαν να είναι φτιαγμένοι ο ένας για τον άλλον - κάτι που θα δικαίωνε όσους θα ήθελαν να υπάρχει ένας κάποιος βαθύτερος συναισθηματικός συντονισμός στην πρόδηλη συμπάθεια Λαγκάρντ - Βαρουφάκη. Βέβαια, πέρα από τον πειραματισμό με τη φωτογραφική εξίσωση των δύο προσωπικοτήτων, το κωμικό αποτέλεσμα του ψηφιακού «πειράγματος», αλλά και την, ομολογουμένως, εντυπωσιακή φυσιογνωμική ομοιότητα, στη συγκεκριμένη συνάντηση υπάρχει πλούσιο υπέδαφος σημασιών.
Διότι δεν είναι μόνο τα προφανή, όπως το σχήμα της οδοντοστοιχίας, το χαμόγελο, η ηλιοκαμένη απόχρωση του δέρματος, η σφιχτή και λιπόσαρκη αθλητική φιγούρα που μαρτυρά τακτική προπόνηση κ.λπ., δεν είναι μόνο τα εξωτερικά στοιχεία εκείνα που θα πιστοποιούσαν ότι Λαγκάρντ και Βαρουφάκης θα είχαν πολλά να μοιραστούν.
tromaktikoblogspot.gr
Η επιβολή ενός φόρου για το χρέος με κορμό τον ΦΠΑ θα βρίσκεται μεταξύ άλλων στην πρόταση που θα πέσει επίσημα στο τραπέζι από ελληνικής πλευράς στο Eurogroup της Δευτέρας, όπου η Αθήνα και οι δανειστές της θα παρουσιάσουν ολοκληρωμένα τις θέσεις τους.
Η συγκεκριμένη πρόταση έγινε από το σύμβουλο της ελληνική κυβέρνησης, το χρηματοοικονομικό οίκο Lazard το περασμένο Σαββατοκύριακο κατά τις μαραθώνιες συσκέψεις που είχε με τον υπουργό Οικονομικών, Γιάνη Βαρουφάκη, και στελέχη του οικονομικού επιτελείου.
Η πρόταση θεωρεί δεδομένη τη μείωση των στόχων για το πρωτογενές πλεόνασμα ως ποσοστό του ΑΕΠ από το 3% για το 2015 και 4,5% από το 2016 μέχρι και το 2020 στο 1,5%. Η διαφορά από το στόχο του ελλείμματος θα καλύπτεται από ένα συγκεκριμένο φόρο ο οποίος συνδέεται με την ανάπτυξη της οικονομίας.
ελευθερος τυπος
Σκληραίνει τη στάση της η Ισπανία απέναντι στην ελληνική κυβέρνηση.
Μετά τις αντιδράσεις Ραχόι, χθες, κατά τη Σύνοδο Κορυφής, σήμερα έρχονται δηλώσεις του υπουργού Οικονομίας της χώρας, Λουίς δε Γκίνδος, που ζητά από την Ελλάδα να αποπληρώσει τα δάνεια που πήρε από την Ισπανία.
Δεν τίθεται θέμα διαγραφής της οφειλής αυτής, που φτάνει τα 26 δισ. ευρώ, διαμηνύει ο Γκίνδος.
Η Μαδρίτη είχε εκταμιεύσει το ποσό αυτό μέσω διμερών δανείων και στο πλαίσιο του πακέτου στήριξης το οποίο χορηγήθηκε μετά το 2010 στην Αθήνα από τους ευρωπαίους εταίρους της Ελλάδας και από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, υπενθύμισε ο Λουίς δε Γκίνδος κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε μετά την ολοκλήρωση των εργασιών του υπουργικού συμβουλίου.
Η νέα ελληνική κυβέρνηση ζητεί την κατάργηση της τρόικας και θέτει επίσης ζήτημα ελάφρυνσης του ελληνικού κρατικού χρέους.
Ο Ισπανός υπουργός, ωστόσο, τόνισε ότι αυτά τα 26 δισεκατομμύρια “αντιπροσωπεύουν κατά προσέγγιση το ποσό που δαπανούμε σε έναν χρόνο για τα επιδόματα ανεργίας στη χώρα (μας), όπου το ποσοστό της ανεργίας ανέρχεται στο 23%”. Επιπλέον, η Ισπανία είχε αναγκαστεί να δανειστεί με επιτόκια υψηλότερα από αυτά που προσφέρει αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα η Μαδρίτη, πρόσθεσε ο ίδιος.
“Υπάρχει μια κόκκινη γραμμή”, επέμεινε ο Λουίς δε Γκίνδος. “Η Ισπανία λογικά θα ήθελε (...) το δάνειο αυτό να αποπληρωθεί”, πρόσθεσε.
Αντίθετα με ό,τι συνέβαινε στην περίπτωση άλλων ευρωπαϊκών χωρών, “η έκθεση των επιχειρήσεων και των τραπεζών της Ισπανίας στην Ελλάδα τότε ήταν σχεδόν ανύπαρκτη”, συνέχισε ο Λουίς δε Γκίνδος, ο οποίος έκρινε ότι “αυτά τα 26 δισεκ. ευρώ αποτελούν την απόδειξη της πλήρους αλληλεγγύης” της Ισπανίας προς την Ελλάδα.
Οι συντηρητικές κυβερνήσεις στην Ισπανία και στην Πορτογαλία, που θεωρούν ότι έχουν πλέον ξεπεράσει τη σοβαρή κρίση που αντιμετώπισαν το 2014 αφού εφάρμοσαν τις πολιτικές σκληρής λιτότητας που τους ζητήθηκαν σε αντάλλαγμα για τα προγράμματα στήριξης τους, αντιμετωπίζουν μάλλον με κακό μάτι τα αιτήματα της νέας ελληνικής κυβέρνησης. Η Ισπανία είχε αναγκαστεί να δανειστεί πάνω από €40 δισεκ. για να υποστηρίξει τον τραπεζικό της τομέα, τα οποία πρέπει τώρα να αποπληρώσει.
Πηγή: ΑΠΕ