Τη συμμετοχή της στον 4ο διεθνή Μαραθώνιο Ρόδου οριστικοποίησε η κορυφαία Ελληνίδα Μαραθωνοδρόμος Ράνια Ρεμπούλη που θέλει να διεκδικήσει τρέχοντας στο Σμαραγδένιο Νησί, την πρόκριση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Λονδίνου.

Η Ρεμπούλη κατέκτησε την πρώτη θέση στις γυναίκες στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Μαραθωνίου 2016 που έγινε παράλληλα με τον Αυθεντικό Μαραθώνιο, συνεχίζει να είναι πιστή στον αγαπημένο της αγώνα: «Αποφασίσαμε με τον προπονητή μου Παναγιώτη Χαραμή να τρέξω στο Μαραθώνιο της Ρόδου με στόχο να πιάσω το όριο πρόκρισης στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στίβου που θα γίνει το καλοκαίρι στο Λονδίνο», δήλωσε η Δωδεκανήσια αθλήτρια που έχει ένα επιπλέον κίνητρο να τρέξει στον αγώνα, καθώς από φέτος ανήκει στο σύλλογο της Ρόδου, Κάμειρος 2009!

Ο Μαραθώνιος της Ρόδου θα διεξαχθεί στις 9 Απριλίου 2017 και ήδη έχουν ανοίξει οι εγγραφές στην ιστοσελίδα της διοργάνωσης www.roadstorhodes.com. Η λήξη της διορίας συμμετοχής έχει οριστεί η 31η Μαρτίου 2017.
Φέτος υπάρχει και μία καινούργια καινοτομία καθώς θα γίνει παράλληλα και Ημιμαραθώνιος Δρόμος, προσφέροντας μία νέα επιλογή σε όλους τους δρομείς. Παραδοσιακά υπάρχουν και οι αγώνες των 5 και των 10 χιλιομέτρων, αλλά και των 1000 μέτρων για μαθητές Δημοτικών Σχολείων που γεννήθηκαν μεταξύ 2005 και 2008.

Ο Μαραθώνιος της Ρόδου διοργανώνεται από την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου και την Ε.Α.Σ Σ.Ε.Γ.Α.Σ Δωδεκανήσου, με την υποστήριξη του Δήμου Ρόδου και του Δ.Ο.Π.Α.Ρ., ενώ έχει συμπεριληφθεί στο επίσημο καλεντάρι της AIMS.

Χρυσός χορηγός θα είναι και φέτος η Adidas της Ρόδου που στηρίζει τη διοργάνωση από την πρώτη χρονιά, ενώ Media Partner είναι για πρώτη φορά φέτος, η κορυφαία εταιρεία αποδελτίωσης στην Ελλάδα, Innews.
Για περισσότερες πληροφορίες και συμμετοχές:
http://www.roadstorhodes.com
Facebook: https://www.facebook.com/roads2rhodes/
Twitter: https://twitter.com/RoadstoRhodes

ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΥ ΡΟΔΟΥ

Ακριβώς δεκατέσσερα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τη μέρα που η οικογενειακή επιχείρηση «Αφαντενό Παραδοσιακό Μελεκούνι-Μιχάλης» παρέδωσε την πρώτη της παραγγελία.

Ήταν 11 Ιανουαρίου 2003 όταν τα πρώτα μελεκούνια για γάμο ετοιμάστηκαν και παραδόθηκαν…

Από εκείνη τη μέρα μέχρι και σήμερα η οικογενειακή επιχείρηση του κ. Μιχάλη Λόγγου στα Αφάντου συνεχίζει να δημιουργεί μελεκούνια για κάθε κοινωνική εκδήλωση όχι μόνο στη Ρόδο αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Πολύ σύντομα όμως τα προϊόντα της θα ταξιδέψουν και στο εξωτερικό καθώς η ζήτηση μεγαλώνει και η παραγωγή αναγκαστικά  αυξάνεται!

Σήμερα η επιχείρηση «έχει περάσει» στα χέρια των δύο παιδιών του ιδρυτή. Ο Δημήτρης και ο Λευτέρης Λόγγος, συνεχίζουν με αγάπη αυτό που δημιούργησε ο πατέρας τους, προσπαθώντας να αναπτύξουν ακόμα περισσότερο την επιχείρηση.

Όλα ξεκίνησαν σε ένα καφενείο στο χωριό Αφάντου της Ρόδου τον Νοέμβριο του 2002 καθώς μέσα στη συζήτηση μιας παρέας έγινε αναφορά στο Παραδοσιακό Μελεκούνι της Ρόδου.

Σε εκείνη την παρέα ήταν και ο κ. Μιχάλης Λόγγος ένας άνθρωπος που στηρίζει τα ήθη, τα έθιμα και αγαπά τις παραδόσεις του νησιού μας. Θέλοντας να διατηρήσει την παράδοση που περνά από γενιά σε γενιά αποφάσισε να δημιουργήσει ένα εργαστήριο για την παραγωγή μελεκουνιού. Το εργαστήριο ιδρύθηκε τον Δεκέμβριο του 2002 στο χωριό Αφάντου και μετά από πολλές δοκιμές στη συνταγή,  στις 11/01/2003 παραδόθηκε και η πρώτη παραγγελία για γάμο.

«Από τότε έως σήμερα παράγουμε το μελεκούνι επιλέγοντας τα πιο αγνά υλικά και με τον παραδοσιακό τρόπο παραγωγής εξυπηρετώντας γάμους, βαφτίσεις και κάθε είδους κοινωνική εκδήλωση» δηλώνει στη «Ρ» ο γιός του ιδρυτή , Λευτέρης Λόγγος.

Πως γίνεται το μελεκούνι
Η διαδικασία παρασκευής του μελεκουνιού έχει ως εξής: Το μέλι εισάγεται σε δοχείο και θερμαίνεται μέχρι το απαιτούμενο σημείο βρασμού. Το σουσάμι, πριν την ανάμειξή του με το μέλι, ψήνεται σε φούρνο. Κατά τη διάρκεια του ψησίματος πρέπει να ανακατεύεται συνέχεια ώστε να μην φθάσει σε θερμοκρασία που θα καταστραφούν ή θα αλλοιωθούν τα χαρακτηριστικά του.

«Αναμειγνύουμε το ψημένο σουσάμι με το μέλι στην προβλεπόμενη αναλογία, προσθέτουμε τις υπόλοιπες ύλες υπό συνεχή ανάδευση, βράζουμε το μίγμα έως ότου ομογενοποιηθεί και γίνει μια συμπαγής μάζα. Μετά την ολοκλήρωση της θερμικής επεξεργασίας του μίγματος, το τοποθετούμε σε καλούπια για να μορφοποιηθεί με παραδοσιακό τρόπο.

Το μορφοποιημένο μίγμα παραμένει στην επιφάνεια, έως ότου η θερμοκρασία μειωθεί αρκετά και αποκτήσει τις κατάλληλες συνθήκες ώστε να είναι έτοιμο να τεμαχισθεί. Αφού τεμαχισθεί το μίγμα, τα μελεκούνια συσκευάζονται ανά τεμάχιο στο χέρι με παραδοσιακό τρόπο» εξηγεί ο κ. Λόγγος.

ημειώνεται ότι η ποσότητα παραγωγής της επιχείρησης διαφέρει από μήνα σε μήνα αλλά αυξάνεται στο σύνολο από χρονιά σε χρονιά, με αποτέλεσμα σε λίγο καιρό εκτός από περιοχές της Ελλάδας να μπορεί να στέλνει και στο εξωτερικό, όπου υπάρχει ζήτηση.

Μία διαχρονική αξία…
Το μελεκούνι ξεχωρίζει για την υπέροχη γεύση και την υψηλή διατροφική του αξία. Για την παρασκευή του απαιτείται δωδεκανησιακό μέλι, φυσικό σουσάμι, αμύγδαλα, ξυσμένο πορτοκάλι ή περγαμόντο και διάφορα μυρωδικά.

Κόβεται σε σχήμα ρόμβου, είναι μαλακό και ελευθερώνει όλα τα αρώματά του τη στιγμή που το γεύεσαι. Μοιάζει με παστέλι αλλά είναι διαφορετικό από τα κοινά παστέλια και αυτό οφείλεται στα συστατικά του και στον τρόπο παρασκευής. Επίσης δεν επιβαρύνει τον οργανισμό με περιττές θερμίδες.

Σύμφωνα με την παράδοση, στο νησί μας κατά τους γάμους οι γυναίκες του χωριού από το οποίο καταγόταν το ζευγάρι συγκεντρώνονταν όλες μαζί και σε γιορτινή ατμόσφαιρα με τραγούδι και χαρές έφτιαχναν τα μελεκούνια, τα οποία προσέφεραν στα καλέσματα, στο στρώσιμο των κρεβατιών αλλά και στην εκκλησία.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι σπόροι του φυσικού σουσαμιού περιέχουν πενταπλάσια ποσότητα ασβεστίου από το πλήρες πρόβειο γάλα, διπλάσια ποσότητα σιδήρου από το σπανάκι, μεγαλύτερη περιεκτικότητα φωσφόρου από τα ψάρια. Υψηλό ποσοστό πρωτεϊνών και διαιτητικών ινών, τα ακόρεστα λιπαρά οξέα (ω-6), η σεσαμίνη και η βιταμίνη Ε του σουσαμιού μειώνουν σημαντικά την κακή χοληστερόλη. Σημαντικές ποσότητες βιταμινών όπως Β1, Β2, νιασίνη, φυτοστερόλες και λιγνάνες που δρουν αντιοξειδωτικά, αποτοξινωτικά και φαρμακευτικά στον οργανισμό.

Όσο για το μέλι αποτελείται από 180 πολύτιμα στοιχεία. Είναι η πιο γρήγορη πηγή ενέργειας που προσφέρει αυτούσια η φύση. Βοηθάει στη μνήμη και στη διαύγεια του μυαλού, προστατεύει τα δόντια και καταστέλλει την αναιμία, χαρακτηρίζεται από αντισηπτική, βακτηριοστατική και καρδιοτροφική δράση, συμβάλλει στη μείωση της αρτηριακής πίεσης και βοηθάει στην αντιμετώπιση της δυσπεψίας και του έλκους.

Ο κ. Μιχάλης Λόγγος που δημιούργησε την επιχείρηση

Η ΡΟΔΙΑΚΗ 

Ο νεαρός Βασίλης, ξεκίνησε προσπάθειες εντοπισμού του ιδιοκτήτη μέσω του διαδικτύου, προκειμένου να καταφέρει να τον εντοπίσει δίνοντας στη δημοσιότητα τα στοιχεία τόσο του ίδιου όσο και του κατόχου τα οποία βρήκε μέσα στο πορτοφόλι και σύμφωνα με αυτά, ήταν κάτοικος Ρόδου.

Μετά την ανάρτησή του σε ομάδα τοπικού ενδιαφέροντος του facebook, τον εντόπισε ο αδελφός του ιδιοκτήτη και κατάφεραν να έρθουν σε επαφή προκειμένου να παραδοθεί το πορτοφόλι άθικτο στον κάτοχό του.
Στον καιρό της οικονομικής κρίσης πάντως, είναι σπάνιο φαινόμενο να βρίσκει κάποιος πορτοφόλι, που περιέχει χρήματα και να ξεκινήσει προσπάθειες προκειμένου να εντοπίσει τον ιδιοκτήτη για να του το παραδώσει. Το σύνηθες είναι, να «τσεπώνει» τα χρήματα και να πετάει το πορτοφόλι, βάζοντας σε περιπέτειες τον άτυχο ιδιοκτήτη.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο νεαρός, δέχθηκε πολλά συγχαρητήρια για την ενέργειά του αυτή από χρήστες του διαδικτύου, που διάβασαν την ανάρτησή του και έψαχναν κι αυτοί με την σειρά τους τον ιδιοκτήτη. Ο ιδιοκτήτης εντοπίστηκε και τελικά, τέλος καλό όλα καλά για τον συμπολίτη μας, που στάθηκε τυχερός μέσα στην ατυχία του, αφού θα μπορούσε να είχε βρει το πορτοφόλι του ένας από τους χιλιάδες άλλους επιβάτες του σιδηροδρομικού σταθμού και απλώς να πάρει τα χρήματα και να το πετάξει.

Κατ’ αρχήν τονίζει ότι μπορούν να ευημερούν οι αφίξεις, αλλά το ταμείο είναι μείον, για να συμπληρώσει ότι «αν δεν αλλάξει κάτι στην προσέγγιση του τουρισμού, θα αρχίσουμε να βουλιάζουμε». Αναφερόμενος στην εξαίρεση της Ρόδου και της Καρπάθου από την μείωση του ΦΠΑ, τονίζει ότι: «αποδεικνύεται ότι η έννοια της νησιωτικότητας είναι για τους κεντρικά κυβερνώντες, πουκάμισο αδειανό», ενώ ειδικά για τη Ρόδο, σημειώνει: «Τιμωρείται για τη σοβαρότητα, τη φιλοπατρία, την υπευθυνότητα, τον υψηλό επαγγελματισμό και τους… ευπρεπείς χαμηλούς τόνους». Στο ερώτημα, «αν υπάρχει ελπίδα», τονίσει: «Η ελπίδα στα λόγια είναι εύκολη. Αλλά δεν έχει καμία απολύτως αξία. Το “εμπόριο ελπίδας” μας έφερε εδώ που είμαστε. Ελπίδα μπορούν να φέρουν μόνο οι πράξεις». Αναλυτικά, η συνέντευξη του προέδρου του ΕΞΡ κ. Αντ. Καμπουράκη:

Με τις εντυπώσεις μπορεί να ζουν οι πολιτικοί που έχουμε αυτή τη στιγμή. Οι επιχειρηματίες όμως, όπως και οι εργαζόμενοι στον τουρισμό, δεν ζουν με εντυπώσεις. Ζουν από το τι μένει στο ταμείο του ξενοδοχείου, του εστιατορίου, του μαγαζιού. Αυτά που μένουν, δεν δικαιολογούν καμιά αισιοδοξία. Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος σας λέω ευθέως, πως αποδείχτηκε λάθος ο συλλογισμός πως οι αφίξεις συνεπάγονται και ευημερία για τους ξενοδόχους, για τα ξενοδοχεία, και κυρίως για την κοινωνία που ζει και αναπνέει, χάρις σ’ αυτά. Είδαμε τελικά ανάποδα αποτελέσματα. Να ευημερούν οι αφίξεις, αλλά το ταμείο να είναι μείον στα ξενοδοχεία μας. Προσωπικά για μένα αυτό δεν είναι έκπληξη. Τα έλεγα χρόνια και γινόμουν ο «κακός». Αλλά αυτό έκανα πάντα, κι αυτό θα συνεχίσω να κάνω. Να λέω τα πράγματα με τ’ όνομά τους. Τα βάρη που πέφτουν πάνω μας, δεν μπορούν πλέον να τα αντέξουν, οι πλάτες του τουρισμού. Φτάσαμε στο όριό μας. Από δω και πέρα, αν δεν αλλάξει κάτι στην προσέγγιση του τουρισμού, θα αρχίσουμε να βουλιάζουμε. Και αν βουλιάξει ο τουρισμός δεν θα βουλιάξουν μόνον οι ξενοδόχοι. Δυστυχώς οι πάντες θα μπουν σε περιδίνηση. Και οι εργαζόμενοί μας, και οι προμηθευτές μας, και όλα τα επαγγέλματα που ζουν από τον τουρισμό και τα δημόσια έσοδα και πάει λέγοντας σε μια αλυσίδα συνεπειών, που θα σκοτώσει την τοπική οικονομία. Και που θα συνιστά τη χαριστική βολή στην ημιθανή εθνική οικονομία. Ο ἔχων ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω…

Είναι ένα θέμα που πονάει, αυτό. Αποδεικνύεται ότι η έννοια της νησιωτικότητας, είναι για τους κεντρικά κυβερνώντες,πουκάμισο αδειανό. Γιατί μη γελιέστε, δεν είναι μόνο η Ρόδος που έμεινε απέξω. Ένα κακοστημένο πολιτικό παιχνίδι είναι αυτός ο διαχωρισμός, ανάμεσα στα νησιά μας. Εξάλλου η ίδια η κυβέρνηση έσπευσε να ξεκαθαρίσει στην περίφημη επιστολή Τσακαλώτου, ότι η απαλλαγή από την αύξηση του ΦΠΑ θα ισχύσει μόνο για ένα χρόνο. Μετά τα νησιά μας, στο σύνολό τους, θα πληρώσουν βαρύ τίμημα. Υπάρχουν μεγάλες πολιτικές ευθύνες για αυτό το τίμημα, όλων αυτών που κατήργησαν τους μειωμένους συντελεστές. Αυτών που μας έταζαν αντισταθμιστικά, για να κατευνάσουν τις αντιδράσεις μας, που εξ αρχής ήταν οξύτατες, καθώς ξέρουμε πόσο καταστροφική θα αποδειχθεί αυτή η παράλογη αύξηση. Η οποία στο τέλος θα αποδειχθεί πως δεν έχει και κανένα δημοσιονομικό όφελος. Παρ’ όλα αυτά, φθάσαμε στο σημείο να υποστηρίζουν σοβαρά, πως ….αν συμπεριλαμβανόταν η Ρόδος στα νησιά που έχουν σηκώσει το βάρος των προσφυγικών ροών, τότε θα έπεφτε έξω το πρόγραμμα….! Μιλάμε για το θέατρο του παραλόγου. Η Ρόδος έδωσε τον καλύτερο εαυτό της, για να υποδεχθεί μέχρι σήμερα 36.000 νομίμως καταγεγραμμένους πρόσφυγες και μετανάστες, και τιμωρείται γι’ αυτό. Τιμωρείται για τη σοβαρότητα, τη φιλοπατρία, την υπευθυνότητα, τον υψηλό επαγγελματισμό και τους …ευπρεπείς χαμηλούς τόνους; Τιμωρείται, γιατί δεν καταφύγαμε στις κραυγές της «επαναστατικής γυμναστικής». Φαίνεται πως γι’ αυτούς που λαμβάνουν τέτοιες αποφάσεις, αυτό το ακέραιο ήθος που επιδείξαμε πρέπει να τιμωρηθεί. Τους αφήνουμε στην κρίση της κοινωνίας.

Σαφέστατα. Διότι η γεωγραφική μας απομόνωση, συνοδεύεται πλέον και από την πολιτική απομόνωση… Δεν μέτρησα αρκετούς φίλους των νησιών μας, όταν μας κατήργησαν τους μειωμένους συντελεστές. Ούτε αρκετούς φίλους της Ρόδου, στο πρόσφατο λογικό και δίκαιο αίτημά μας. Ούτε αρκετούς φίλους της Καρπάθου μας, μέτρησα. Από τα Θεοφάνια του 2005….., έως σήμερα, τι άλλαξε για την Κάρπαθο; Τι άλλαξε από τις σαφείς θέσεις του τότε πρωθυπουργού μας, για …..«την ανάγκη να φέρουμε την ελληνική περιφέρεια στο κέντρο της πολιτικής, να φτάσει η ανάπτυξη σε κάθε νησί και γωνιά της πατρίδας μας, στο πιο απομακρυσμένο σημείο, ώστε να απολαύσουν οι κάτοικοι της περιφέρειας, αυτό που δικαιούνται ως Ευρωπαίοι πολίτες: Καλύτερη υγεία, παιδεία και μεταφορές.»….; Φαίνεται να είναι εξαιρετικά αδύναμη η εκπροσώπησή μας στο κέντρο, εκεί που λαμβάνονται οι αποφάσεις. Κι αυτό πρέπει να μας προβληματίζει. Διότι κάποτε θα πρέπει να γίνεται και μια αξιολόγηση όλων. Εδώ μιλάμε για τη ζωή μας. Δεν είναι «παίξε γέλασε», το πόσο δυνατά ακούγεται η φωνή μας. Και πρέπει ενωμένοι οι Ροδίτες, ενωμένοι οι νησιώτες, να κάνουμε ό,τι πρέπει να κάνουμε, για να αρχίσουν να μας παίρνουν επιτέλους στα σοβαρά.

Δυστυχώς, το «κάθε πέρσι και καλύτερα» έχει γίνει πλέον ο κανόνας. Δεν μου αρέσει να είμαι μάντης κακών, αλλά δεν έχει και νόημα να ωραιοποιούμε την κατάστασή μας, όταν είμαστε με το ένα πόδι στο γκρεμό. Το ευρύτερο περιβάλλον, μέσα στο οποίο καλούμαστε να δουλέψουμε και να μείνουμε όρθιοι, για να συνεχίσουν να έχουν ψωμί οι οικογένειες και οι εργαζόμενοί μας, χρόνο με το χρόνο γίνεται χειρότερο. ….Πολύ χειρότερο. Η οικονομία της χώρας, έχει τα μαύρα της τα χάλια. Η ανάπτυξη έχει καταντήσει να είναι …το πιο σύντομο ανέκδοτο, που το λένε οι συμπολίτες μας στα καφενεία, και γελάνε. Με χαράτσια και φόρους επί φόρων, καμιά ανάπτυξη δεν θα έρθει ποτέ. Και οι Ξένοι …μεγαλοεπενδυτές παίρνουν δρόμο, «μακριά από την Ελλάδα». Μα και εμείς οι εναπομείναντες Έλληνες ξενοδόχοι για πρώτη φορά στη ζωή μας αναρωτιόμαστε το τι …κακό πράξαμε, και μας ….τιμωρούν έτσι. Σε αυτό το πλαίσιο καμιά ανάπτυξη δεν θα έρθει ποτέ. Ανάπτυξη τέτοια που ο Ροδίτης αξίζει, και … τέτοια που κατανοεί… Ειδικά για τον τουρισμό, στη γειτονιά μας υπάρχει γεωπολιτική αστάθεια, που μπορεί ανά πάσα στιγμή να προκαλέσει πολύ μεγάλη ζημιά. Καθώς ξέρουμε ότι ο τουρισμός είναι εξαιρετικά ευαίσθητος σε γεγονότα εντάσεων, οποιασδήποτε μορφής. Βλέπετε την ένταση που έχουμε με την Τουρκία. Εξακολουθούμε κι έχουμε σοβαρότατο πρόβλημα, και με το προσφυγικό και το μεταναστευτικό και κανείς δεν μπορεί να προεξοφλήσει, το πως θα εξελιχθεί. Αλλά και σε άλλα, πιο καθημερινά ζητήματα, δεν βλέπουμε φως. Έρχεται κι από το 2018 και το τέλος διανυκτέρευσης… Το τερματίζουν! Και σε εθνικό και σε τοπικό επίπεδο. Διότι και σε τοπικό επίπεδο παραμένει κυρίαρχη η αντίληψη περί αγελάδων για άρμεγμα. Αλλά οι αγελάδες είναι από καιρό, ισχνές… Για ποια ανταγωνιστικότητα του ελληνικού τουρισμού μπορούμε να μιλάμε, υπό αυτές τις συνθήκες; Και μάλιστα μέσα σε μια παγκόσμια αγορά, που γίνεται ολοένα και πιο απαιτητική. Ολοένα και πιο ανταγωνιστική. Κι αντί να βρίσκει ένα χέρι βοήθειας ο τουρισμός, δέχεται σπρώξιμο να πάει κάτω… Ανήσυχος είμαι. Πολύ.

Η ελπίδα στα λόγια είναι εύκολη. Αλλά δεν έχει καμία απολύτως αξία. Το «εμπόριο» ελπίδας, μας έφερε εδώ που είμαστε. Ελπίδα μπορούν να φέρουν μόνον οι πράξεις. Οι πράξεις, που θα καταφέρνουν θετικά αποτελέσματα, χειροπιαστά και μετρήσιμα. Από λόγια, χορτάσαμε… Τη ζωή μας όμως, τη διαμορφώνουν οι πράξεις. Για να γεννηθεί πραγματικά η ελπίδα, πρέπει: Πρώτον, όλοι να κάνουμε αυτό που μας αναλογεί. Να κάνουμε σωστά τη δουλειά μας. Εμείς οι επιχειρηματίες τον αγώνα μας. Το δημόσιο και η τοπική αυτοδιοίκηση επιτέλους το χρέος τους! Δεν είναι δουλειά των ξενοδόχων να τρέχουν πότε για να εξασφαλίσουν νερό …πόσιμο, στη Νότια Ρόδο, πότε για να αποχετεύσουν στα Κολύμπια. Να …παρφουμάρουμε την ύπαιθρο…, για να μην …ασθμαίνουν οι πελάτες μας, από τις οσμές των αντλιοστασίων του βιολογικού. Και σε ποιες τιμές και με τι κόστη. Πότε για να μαζεύουν τα σκουπίδια, πότε για να σκουπίζουν τους δρόμους, και πότε για να εξεύρουν …μέσα διαφήμισης και προβολής, του τουρισμού της Ρόδου μας. Για να κλείσουμε λακκούβες, και να απολογηθούμε στον επισκέπτη μας, λες και φταίμε εμείς… Δεν είναι δουλειά των ξενοδόχων να τρέχουν για να εξασφαλίσουν ρεύμα με κοστοβόρες γεννήτριες, συχνά κάθε τόσο που γίνονται πολύωρα μπλακάουτ. Άλλοι είναι επιφορτισμένοι με αυτά τα καθήκοντα, και θα πρέπει να ανταποκρίνονται σε αυτά. Εμπρόθεσμα, απροβλημάτιστα, με επάρκεια και συνέχεια. Σε υποφερτό κόστος. Χωρίς εντάσεις και διαπληκτισμούς. Δεύτερον, αντί να ψάχνουν κάποιοι, «Ιφιγένειες» και θύματα για να φορτώσουν τα λάθη και την ανικανότητά τους, να ψάξουν λύσεις. Η στοχοποίηση και η δημιουργία εντυπώσεων, για «ταξική κατανάλωση», είναι ο λάθος δρόμος. Ανάπτυξη, δεν θα φέρει ο λαϊκισμός. Την ανάπτυξη μπορεί να τη φέρουν μόνον, όσοι έχουν αποδείξει ότι μπορούν να λύσουν προβλήματα. Να παράξουν πλούτο, και θέσεις δουλειάς. Τρίτον, να σηκώσουμε αυτόν που γονατίζει. Πρέπει να σταθούμε στον διπλανό μας. Όχι μόνον πρέπει να απαλλαγούμε από την κακή νοοτροπία του «να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα». Αλλά ακόμη κι αν «ψοφήσει», να τον βοηθήσουμε να αποκτήσει ξανά «κατσίκα». Διότι μακροπρόθεσμα αυτό, είναι και δικό μας όφελος. Στην οικονομία, όλοι σχετιζόμαστε με όλους. Αυτό πρέπει επιτέλους να το συνειδητοποιήσουμε, και αντί να πιστεύουμε στο «ο σώζον εαυτόν σωθείτο», να κρατηθούμε όλοι μαζί χέρι–χέρι, για να ξαναβγούμε στο φως. Έτσι θα έρθει για μένα η Ελπίδα, και για αυτά θα συνεχίσω να αγωνίζομαι την νέα χρονιά. Καλή Χρονιά σε όλους! 

dimokratiki.gr