Σύμφωνα με πληροφορίες, μετά τις 3 το μεσημέρι έφτασαν στο Ηράκλειο και στο αεροδρόμιο «Νίκος Καζαντζάκης» δύο νεογνά αδερφάκια, δίδυμα, με C27 τα οποία είναι μόλις λίγων ωρών.

Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν πως τα δίδυμα ήρθαν από Ρόδο, καθώς αντιμετώπιζαν αναπνευστικό πρόβλημα και έχριζαν νοσηλείας σε νοσοκομείο του Ηρακλείου.

Ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ έφτασε το μεσημέρι στο αεροδρόμιο, παρέλαβε τα νεογνά αδερφάκια και οι διασώστες με γιατρό τα μετέφεραν στη Μονάδα Νεογνών του ΠΑΓΝΗ.

Πηγή: neakriti.gr

Πρόκειται για την Κατερίνα Παπανικόλα, (αδελφή του πρώην βουλευτή Δωδεκανήσου Βασίλη Παπανικόλα), που, στα 64 της χρόνια, μας άφησε κι «έφυγε» για τη γειτονιά των Αγγέλων.

Η είδηση του θανάτου της σκόρπισε θλίψη και οδύνη στους κατοίκους της Κρεμαστής, και όχι μόνο! Γιατί η αγάπη και η εκτίμηση που της έτρεφαν, όσοι έτυχε να την γνωρίσουν από κοντά, ήταν απεριόριστη και ειλικρινής!

Η κηδεία της Κατερίνας Παπανικόλα θα γίνει αύριο, στη 1,30 το μεσημέρι, από τον Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Κρεμαστής.

Τα topika-nea.gr εύχονται να είναι ελαφρύ το χώμα που θα την σκεπάσει, και συλλυπούνται ειλικρινά την οικογένεια της ξεχωριστής αυτής γυναίκας.

Αντί στεφάνων τα χρήματα να δοθούν ως δωρεάν στο σύλλογο Φίλων Καρκινοπαθών Ρόδου

Από την οικογένειά της έγιναν γνωστά τα εξής:

Ήταν μια γυναίκα με έντονη φιλανθρωπικη δράση. Ορμώμενοι απ΄ αυτό… αντί στεφάνων επιθυμούμε να δοθούν ως δωρεάν στο Σύλλογο Φίλων Καρκινοπαθών Ρόδου «Μαζί με δύναμη για τη ζωή »
Αρ. λογαριασμού 5718-087566-729
Τράπεζα Πειραιώς.

Πηγή:topika-nea.gr

Συγκινητικό το «αντίο¨ του αδελφού της Βασίλη Παπανικόλα:

Μήνυμα Χριστουγέννων του Βασίλη Παπανικόλα
«Παράταιρη η εικόνα σήμερα, εσύ να φεύγεις ολομόναχη στο καράβι κι’ εγώ να στέκομαι στην προβλήτα και να σου κουνώ το μαντήλι του αποχωρισμού!… Είχα συνηθίσει όλα τα «ταξίδια» της ζωής μας, ευχάριστα, δυσάρεστα, δύσκολα ή εύκολα, να τα κάνουμε μαζί… Βλέπεις, η μικρή διαφορά ηλικίας, εκτός από αδέλφια μας είχε κάνει και φίλους, παρέα, συγκάτοικους στα φοιτητικά μας χρόνια, γείτονες στα πρώτα μας επαγγελματικά γραφεία, γείτονες στα σπίτια μας μέχρι σήμερα και τόσα, μα τόσα άλλα, που τα ξέρεις και τα ξέρω…
Κανένας μας δεν ήταν πιο έξυπνος από σένα… Διάβαζες εφημερίδα δυό χρόνια πριν να πας στο σχολείο!
Κανένας μας δεν ήταν πιο δυνατός και γενναιόδωρος από σένα… Ήσουν το στήριγμα όλης της οικογένειας, ιδίως το δικό μου, σε όλα τα δύσκολα!…
Αναρωτιέμαι πως θα είναι το αύριο, χωρίς εσένα… Πόσο αλήθεια μικραίνει ο κόσμος του ανθρώπου σε μια μόλις μέρα, μιας κι’ ο δικός μου ήδη έγινε πολύ μικρότερος από σήμερα… Μου αφήνεις ,όμως εικόνες με όμορφα χρώματα και μνήμες πολλές, για να ξεγελώ τον εαυτό μου μέχρι να ξανασυναντηθούμε…..
Χαιρετισμούς στον πατέρα και στους δικούς μας όλους…

Καλό σου ταξίδι, αγαπημένη μου…»