ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ.
Ἡ Ἱερά Μητρόπολις Κώου καί Νισύρου γνωστοποιεῖ στούς εὐσεβεῖς καί Ὀρθοδόξους Χριστιανούς ὅτι ὁ Παναγιώτατος Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαῖος ἀνέθεσε στόν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Κώου καί Νισύρου κ. Ναθαναήλ νά τόν ἐκπροσωπήσει στίς ἐκδηλώσεις πού θά πραγματοποιηθοῦν στήν Ἀθήνα ἀπό τήν Ὁμοσπονδία Δωδεκανησιακῶν Σωματείων Ἀθηνῶν – Πειραιῶς γιά τήν 66η ἐπέτειο τῆς ἐνσωματώσεως τῆς Δωδεκανήσου στήν Ἑλλάδα.
Ἡ Ἀρχιερατική Δοξολογία θά τελεσθεῖ στόν Ἱερό Ναό Ἁγίου Γεωργίου Καρύτση στίς 11.15 π.μ. τήν Κυριακή 16 Μαρτίου.
Στίς 12.15 μ.μ. θά μεταβοῦν στό Μνημεῖο τοῦ Ἀγνώστου Στρατιώτου, ὅπου ἐκπρόσωποι τῆς Κυβέρνησης, τῶν λοιπῶν Ἀρχῶν καί ὁ Πρόεδρος τῆς Ὁμοσπονδίας θά καταθέσουν στεφάνια.
Ἐκ τοῦ Γραφείου τῆς Ἱ. Μητροπόλεως
Το πρωί της 9ης Μαρτίου, Κυριακής της Ορθοδοξίας, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ χοροστάτησε στον όρθρο και τέλεσε το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας στο Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Νικολάου Πόλεως Κω.
Ο Σεβασμιώτατος, μνημονεύοντας ζώντες και κεκοιμημένους, μετά τη Μεγάλη Είσοδο, μνημόνευσε ονομαστικά όλους τους Επισκόπους, Αρχιεπισκόπους και Μητροπολίτες της Κω, των οποίων τα ονόματα γνωρίζουμε. Ο μακρύς και σημαντικός κατάλογος περιλαμβάνει 58 ονόματα που καλύπτουν ολόκληρη τη χριστιανική περίοδο της ιστορίας του νησιού και ξεκινά με το όνομα του επισκόπου Μελίφρονος, ο οποίος είναι ο πρώτος γνωστός σε εμάς επίσκοπος του νησιού, καθώς δεν γνωρίζουμε τα ονόματα των προκατόχων του, και έλαβε μέρος στην Α´ Οικουμενική Σύνοδο, ως ένας από τους 318 Πατέρες που συγκεντρώθηκαν στη Νίκαια της Βιθυνίας για να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που είχε προκαλέσει στην Εκκλησία η αίρεση του Αρείου.
Ο κατάλογος έχει βασιστεί σε εργασία του Καθηγητού της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Εμμανουήλ Κωνσταντινίδου. Περιλαμβάνει πορίσματα εργασιών και άλλων επιστημόνων και συμπληρώνεται με προσωπική φροντίδα του Σεβασμιωτάτου.
Το τελευταίο όνομα που μνημόνευσε ο Σεβασμιώτατος ήταν του Αρχιμανδρίτου και για σειρά ετών Πατριαρχικού Επιτρόπου Φιλήμονος Φωτοπούλου, ο οποίος, αν και δεν ήταν επίσκοπος, διαδραμάτισε σημαντικότατο ρόλο στην Εκκλησία της Κω, αλλά και της Δωδεκανήσου, από το 1924, που εκοιμήθη ο Μητροπολίτης Κώου Αγαθάγγελος, καθώς οι Ιταλοί δεν επέτρεψαν να τον διαδεχθεί άλλος επίσκοπος, μέχρι την εκλογή επισκόπων στις ελεύθερες πλέον Μητροπόλεις το 1947.
Πηγή:
Του Ιωάννη Καραβιδόπουλου, Ομότ.Καθηγητή της Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ., για το Amen.gr .
Το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα προέρχεται από την «Έπί του όρους ομιλία» του Χριστού- είναι η περικοπή Ματθ. 6, 14-21 που ακολουθεί ευθύς μετά την Κυριακή Προσευχή. Έτσι, οι πρώτοι στίχοι της, που αποτελούν σχόλιο στο πέμπτο αίτημα της προσευχής: («Και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών...»), είναι σε μετάφραση οι εξής: «Άν συγχωρήσετε τους ανθρώπους για τα παραπτώματά τους, θα σας συγχωρήσει κι εσάς ο ουράνιος Πατέρας σας. Άν όμως δε συγχωρήσετε στους ανθρώπους τα παραπτώματά τους, ούτε ο Πατέρας σας θα συγχωρήσει τα δικά σας παραπτώματα».
Η εμπειρία της συγγνώμης, που προσφέρει ο Θεός στον άνθρωπο, δημιουργεί μέσα του την αυτονόητη υποχρέωση να φέρεται και αυτός με την ίδια επιείκεια στον συνάνθρωπό του. Όταν η προς τον Θεό σωστή τοποθέτηση του χριστιανού δεν αντανακλάται στις σωστές σχέσεις του με τον άλλον άνθρωπο, όταν δηλ. η θεία αγάπη που εκφράζεται σαν άφεση αμαρτιών δεν γεμίζει με ευγνωμοσύνη τον άνθρωπο και δεν τον οδηγεί στην ίδια συγχωρητικότητα έναντι τουαδελφού, τότε ή έχει εσφαλμένη περί Θεούαντίληψη ή η θρησκευτικότητά του είναι υποκριτική. Στην περίπτωση αυτή το σφάλμα του συνίσταται στο ότι θεωρεί την προς τον Θεό σχέση του σαν κάτι ανεξάρτητο από την κοινωνία και τα καθήκοντά του μέσα σ’ αυτή, σαν κάτι ιδιαίτερο που δεν ρυθμίζει και δεν προσδιορίζει τις άλλες εκδηλώσεις της ζωής του. Πολύ εύκολα όμως μπορεί αυτό να οδηγήσει στην υποκρισία- γιατί έτσι νομίζει κανείς ή μάλλον θέλει να νομίζει ότι βρίσκεται σε αρμονία με το θείο θέλημα, ενώ στην πραγματικότητα το περιφρονεί, εφόσον το εντοπίζει μόνο στις προσωπικές σχέσεις του με τον Θεό και δεν το επεκτείνει σ’ ολόκληρη τη ζωή του με τις πολλές εκδηλώσεις της μέσα στην κοινωνία των ανθρώπων.
Στο θέμα της υποκρισίας αναφέρονται και οι επόμενοι στίχοι του αναγνώσματος που είναι οι εξής: «Όταν νηστεύετε, να μη γίνεστε σκυθρωποί, όπως οι υποκριτές που παραμορφώνουν την όψη τους για να δείξουν στους άνθρώπους πως νηστεύουν. Σας διαβεβαιώνω πως έτσι έχουν κιόλας λάβει την ανταμοιβή τους. Εσύ, αντίθετα, όταν νηστεύεις, περιποιήσου τα μαλλιά σου και νίψε το πρόσωπό σου, για να μη φανεί στους ανθρώπους η νηστεία σου, αλλά στον Πατέρα σου, που βλέπει τις κρυφές πράξεις· και ο Πατέρας σου, που βλέπει τις κρυφές πράξεις, θα σου τοανταποδώσει φανερά» (16, 18).
Τά λόγια αυτά υπογραμμίζουν την ακόλουθη αλήθεια: Όταν η νηστεία από παιδαγωγικό μέσο πνευματικής προόδου του χριστιανοΰ γίνεται σκοπός της θρησκευτικής ζωής, ή όταν αποβλέπει στην ικανοποίηση της συνειδήσεως, ή αποβαίνει πιστοποιητικό για την καλή γνώμη των άλλων για μας, τότε πλέον δεν έχει καμμιά σχέση με τη γνήσια πνευματική ζωή· είναι τύπος χωρίς περιεχόμενο, είναι απαλλαγή από ορισμένες τροφές απλώς, χωρίς βαθύτερο πνευματικό νόημα. Γι’ αυτό και οι Πατέρες της Εκκλησίας ερμηνεύοντας τη σχετική διδασκαλία της Κ. Διαθήκης τονίζουν επανειλημμένως ότι η αληθινή και ευάρεστη στον Θεό νηστεία δεν είναι ηαποφυγή ορισμένου είδους τροφών -πουστην εποχή μας άλλωστε αποβλέπει καισε άλλες σωματικές σκοπιμότητες- αλλ’ η απαλλαγή από πάθη και φιλοδοξίες, από κακότητες και πονηριές, σταοποία είναι υπόδουλο το εγώ και με τα οποία αμύνεται ή και επιτίθεται έναντι των άλλων. Γιατί τελικά εκείνο που μολύνει τον άνθρωπο δεν είναι ό,τι μπαίνει μέσα στο στόμα του και χωνεύεται στο στομάχι αλλά ό,τι βγαίνει από το στόμα σαν έκφραση του περιεχομένου της καρδιάς του.Ο Ιησούς με άλλα λόγια προτρέπει, η φαινομενική κατάσταση του ανθρώπου να υπολείπεται της πραγματικότητας, γιατί το αντίθετο (το να φαίνεται ο άνθρωπος καλύτερος από ό,τι είναι) συνιστά υποκρισία.
Και το ανάγνωσμα τελειώνει μ’ ένα τρίτο θέμα: τη στροφή της προσοχής του ανθρώπου στη συγκέντρωση θησαυρών αιώνιων και άφθαρτων καιόχι επίγειων που φθείρονται και κινδυνεύουν να κλαπούν, ναυποτιμηθούν, να χαθούν: «Μη συγκεντρώνετε θησαυρούς πάνω στη γη, όπου τους αφανίζει ο σκόρος και η σκουριά, κι όπου οι κλέφτες κάνουν διαρρήξεις και τους κλέβουν. Αντίθετα, να συγκεντρώνετε θησαυρούς στον ουρανό, όπου δεν τους αφανίζουν ούτε ο σκόρος ούτε η σκουριά, κι όπου οι κλέφτες δεν κάνουν διαρρήξεις και δεν τους κλέβουν. Γιατί όπου είναι ο θησαυρός σας εκεί θα είναι και η καρδιά σας» (19- 21).
Βέβαια, τα λόγια αυτά ως προς τις χρησιμοποιούμενες εικόνες απηχούν συνθήκες ανασφάλειας της εποχής εκείνης, μένει όμως αναλλοίωτη από το πέρασμα των αιώνων η τελική παρατήρηση του Κυρίου ότι η καρδιά τουανθρώπου προσκολλάται εκεί όπου βρίσκεται ο θησαυρός, είτε στη γη. και τότε παγιδεύεται μέσα στα άγχώδη οικονομικά προβλήματα των καιρών, είτε στον Θεό και τότε σκέπτεται τους μελλοντικούς θησαυρούς της βασιλείας του.
Ένα μήνυμα, λοιπόν, αληθινής και γνήσιας πνευματικότητας περιέχει το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα. Χαρακτηριστικά αυτής της πνευματικότητας είναι:
α) Η επιείκεια και συγχωρητικότητα έναντι των συνανθρώπων μας σαν έκφραση ευγνωμοσύνης για την αγάπη του Θεού προς τον κόσμο,
β) Η αποφυγή της υποκριτικής προβολής των αρετών καιεν προκειμένω της νηστείας, προςψευδή ικανοποίηση της συνειδήσεως και προς εξασφάλιση της καλής γνώμης των άλλων για μας,
καί γ) η στροφή της καρδιάς μας προς τους μόνιμους και άφθαρτους θησαυρούς του ουρανού.
Πηγή: amen.gr
Με την Καθαρά Δευτέρα ξεκινά η Σαρακοστή για την Ορθόδοξη εκκλησία, ενώ ταυτόχρονα σημάνει το τέλος των Απόκρεων και είναι ταυτισμένη με τα Κούλουμα, δηλαδή την έξοδο στην εξοχή, τον εορτασμό στη φύση. Η Καθαρά Δευτέρα ονομάστηκε έτσι γιατί οι Χριστιανοί "καθαρίζονταν" πνευματικά και σωματικά. Είναι μέρα νηστείας αλλά και μέρα αργίας για τους Χριστιανούς. Η νηστεία διαρκεί για 40 μέρες, όσες ήταν και οι μέρες νηστείας του Χριστού στην έρημο.
Την Καθαρά Δευτέρα συνηθίζεται να τρώγεται λαγάνα (άζυμο ψωμί που παρασκευάζεται μόνο εκείνη τη μέρα), ταραμάς και άλλα νηστίσιμα φαγώσιμα, κυρίως λαχανικά, όπως και φασολάδα χωρίς λάδι.
Για να τα δούμε, όμως, λίγο πιο αναλυτικά για να ξέρουμε και που πρέπει να είμαστε πιο προσεκτικοί και γιατί δε πρέπει να το παρακάνουμε!
Από το τραπέζι, λοιπόν, αυτής της εορταστικής ημέρας συνήθως δε λείπουν: λαγάνα, λαχανικά τουρσί, νηστίσιμα θαλασσινά (οστρακοειδή, γαρίδες, καλαμάρια και χταπόδια), όσπρια, ταραμοσαλάτα και παραδοσιακός μακεδονίτικος χαλβάς.
Εννοείται πως θα φάμε από όλα και θα βρεθούμε με φίλους και συγγενείς και δε χρειάζεται να στερηθούμε κάτι, απλά καλό είναι να μη γίνουμε υπερβολικοί με την ποσότητα και να επικρατήσει και εδώ το «λίγο από όλα», γιατί πέρα από τα διατροφικά οφέλη που μας παρέχουν αυτές οι τροφές για τα οποία δε θα αναφερθούμε εδώ, έχουν όμως και κάποια στοιχεία που μπορεί να προκαλέσουν αρνητικές συνέπειες για την υγεία αν δε τις καταναλώσουμε με μέτρο.
Ας ξεκινήσουμε με τη λαγάνα: καλό είναι να μη καταναλωθεί σε μεγάλη ποσότητα και αν είναι σπιτική ακόμη καλύτερα! Το άσπρο ψωμί δε διαφέρει θερμιδικά από το μαύρο, αλλά το μαύρο είναι σίγουρα πιο υγιεινό και πλούσιο σε φυτικές ίνες.
Λαχανικά τουρσί: το πρώτο πράγμα που μας έρχεται στο μυαλό είναι το αλάτι, γι'αυτό και όσοι πάσχουν από υπέρταση καλό είναι να προσέξουν και από άποψη ενοχλήσεων στο στομάχι λόγω οξύτητας και από άποψη κατακρατήσεων υγρών και πρηξίματος.
Θαλασσινά: λόγω της υψηλής περιεκτικότητας τους σε χοληστερίνη και ιώδιο, όσοι έχουν ανεβασμένη χοληστερίνη ή κάποιο πρόβλημα με το θυρεοειδή τους καλό είναι να τα καταναλώσουν με μέτρο.
Όσπρια: τα άτομα που έχουν κάποιες ενοχλήσεις στο στομάχι ή στο έντερο θα πρέπει να τα προσέξουν να μη ξεφύγουν στην ποσότητα, για να μη τους δημιουργήσουν δυσφορία ή φούσκωμα.
Ταραμάς: νόστιμος, αλλά με περιεχόμενο που χρειάζεται επίσης προσοχή, λόγω αλατιού και λίπους.
Μακεδονικός χαλβάς: πολύ νόστιμος και αυτός, αλλά αρκετά θερμιδογόνος, γι'αυτό και εδώ ας μη το παρακάνουμε!
Η λογική της σωστής διατροφής είναι τρώω τα πάντα, δε στερούμαι τίποτα, απλά πάντα με μέτρο και αυτό ισχύει και στην καθημερινότητά μας, αλλά και σε περιπτώσεις ανάλογες, δηλαδή εορταστικές που θα φάμε εκτός σπιτιού ή θα μας κάνουν το τραπέζι φίλοι και συγγενείς.
Πηγή: diatrofi.gr
Το κορίτσι φαινόμενο του 2012 με το εκρηκτικό αλμπουμ "Born To Die" αποκαλύπτεται!
Η Elizabeth Grant (Lizzy), η γνωστή μας Lana del Rey γεννήθηκε στις 21 Ιουνίου του 1986 στο Lake Plaicid της Νέας Υόρκης από τον Rob Grant και την Pat Grant. Έχει δυο αδερφια.
Όλα στη ζωή της έβαιναν καλώς μέχρι που στα 15 της ήρθε αντιμέτωπη με το πρόβλημα του αλκοολισμού, για το οποίο ο πατέρας της την στέλνει σε ειδικό σχολείο απεξάρτησης.
Στα 18 της θα σπουδάσει ένα αντικείμενο σχετικό με φιλοσοφία και τη θρησκεία καθως η ίδια θα δηλώσει αργότερα "I was interested in God and how technology could bring us closer to finding out where we came from and why."
Η Del Rey από μικρή ηλικία τραγουδούσε στην εκκλησιαστική χορωδία και είχε ενθουσιαστεί με το τραγούδι. Αλλά όταν ο θείος της την μαθαίνει κιθάρα, εκείνη εκπλήσεται λέγοντας πως αυτό της αρέσει να κάνει, γεγονός που έκανε σε διάφορα club στο Brooklyn.
Μετά από αποτυχημένες προσπάθειες να εδραιωθεί στη μουσική σκηνή με διάφορα τραγούδια και album, η Lizzy αποφάσισε οτι θα έπρεπε να κάνει κάτι ώστε να γίνει πιο δημοφολής. Εμπνεύστηκε το όνομα Lana Del Rey για την καριέρα της, το οποίο όταν αναλύεται γίνεται πιο κατανοητό: Lana για να θυμίζει άλλες εποχές (Lana Turner) και το Del Rey εξαιτίας της αγαπημένης της μάρκας αυτοκινήτων Ford Del Rey.
Και κάπως έτσι ανεβάζει στο YouTube τα βίντεο απο το Video Games K' Blue Jeans, τα οποία ήταν ερασιτεχνικά. Αυτό ήταν μονο η αρχή. Born to Die. Συμβολαία με μεγάλες δισκογραφικές, Νο1 αλμπουμ, επιτυχία, ο καλύτερος δίσκος του 2012.
Σε μια πρόσφατη συνεντευξή της όμως αποκάλυψε οτι κάτι νέο με τίτλο "Ultraviolence" μπορεί και να φανεί μεσα στο 2014. Εμείς δεν μπορούμε παρα να περιμένουμε το νέο δισκογραφικό εγχείρημα της και ελπίζουμε να τύχει αποδοχής όπως και το πρώτο άλμπουμ.
Πηγή: musicheaven.gr