με βάση τον νέο κανονισμό που προωθεί το Πατριαρχείο και για την Πατριαρχική εντολή για παραχώρηση Ιερού Ναού  στους Ρωμαιοκαθολικούς στην Πάτμο, έγιναν κατά τη συνάντηση του Συλλόγου Ορθοδόξων Πατμίων Νήσος Ιερά στο νησί και έχουν προκαλέσει θόρυβο.

Ο κ. Ιάκωβος Κουτλάκης, τάχθηκε κατά του «εντέλλεσθε» του Πατριάρχου για παραχώρηση Ιερού Ναού στους Ρωμαιοκαθολικούς στην ενημερωτική συνάθροιση κατοίκων της Πάτμου.

Υποστήριξε ότι οι Καθολικοί στο θρήσκευμα, καίτοι Χριστιανοί και με κοινή πορεία 1000 χρόνων, την στιγμή που αποσχίστηκαν από την μιαν Αγίαν Αποστολικήν και Καθολικήν Εκκλησία του Χριστού, έπεσαν στην Αίρεση του Παπισμού και αναίρεσαν 33 σημεία της πίστεως μας. Τόνισε ότι θεωρούνται ως ξένο σώμα της μιας Εκκλησίας του Χριστού και δεν έχουν καμία κοινωνία μαζί της, δεν αναγνωρίζονται δηλαδή τα μυστήριά τους και θεωρούνται ως αιρετική θρησκευτική κοινότητα.

Επεσήμανε ότι το «εντέλλεσθε» για παραχώρηση Ιερού Ναού στους Ρωμαιοκαθολικούς, δεν το έστειλε κάποιος τυχαίος στον Ηγούμενο της Πάτμου, αλλά ο κατ εξοχήν θεματοφύλακας της Ορθόδοξης Εκκλησίας, αυτός που ο ρόλος του είναι να ελέγχει τους πάντες εάν τηρούν τους Ιερούς Κανόνες και τις αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων.

Όπως επεσήμανε ο κ. Κουτλάκης, πρόσφατα, εστάλη στον Έξαρχο Πάτμου καί Ηγούμενο της Μονής επίσημο Πατριαρχικό έγγραφο διά του οποίου παρακάμπτονται οι πάντες και διατάσσεται η παραχώρηση ιερού ναού στους Ρωμαιοκαθολικούς.

«Πάλι καλά που δεν διέταξε απευθείας την παραχώρηση του Ιερού Σπηλαίου» σχολίαζε και τόνισε ότι «δύο τινά έχει ὁ Ηγούμενος να πράξει, ή να αρνηθεί και να υποστεί κυρώσεις για υποτιθέμενη ανυπακοή προς τον Πατριάρχη ή να «υπακούσει» και να συγκρουστεί τόσο με την προσωπική του συνείδηση, όσο και με την συνείδηση όλων των Πατμίων , χάνοντας τον δικό μας σεβασμό και την τιμή πού απολαμβάνει μέχρι σήμερα».

Εξέθεσε παραπέρα τα εξής:

«1- Η Παραχώρηση Ορθόδοξου ναού στην Ιερά Πάτμο στους Παπικούς θα είναι ο πρώτος ναός που τους παραχωρείται επίσημα από την Ορθόδοξη εκκλησία παγκοσμίως. Αντιλαμβάνεσθε επομένως τον συμβολισμό και την σημειολογία της κίνησης αυτής. Μετά τα Ιεροσόλυμα, ο στόχος των Παπικών να βάλουν πόδι στο Ιερό Σπήλαιο της Αποκάλυψης, θα είναι γεγονός .
2- Θα είναι μία τρανταχτή αμφισβήτηση και αθέτηση των Κανόνων των Οικουμενικών συνόδων.
3- Θα είναι παραβίαση της βούλησης του ιδρυτού-αφιερωτού του ναού. Ποίος από σας θα δεχόταν τον ναό που έταξε και έκτισε στο Άγιο να έλθει κάποιος αργότερα να του αλλάξει χρήση;

4- Η παραχώρηση θεωρείται βέβηλη πράξη και προσβολή θρησκευτικού συμβόλου, Θεομαχία και Αγιομαχία».
5-Για τους Παπικούς ο ναός εκτός από χώρος λατρείας μπορεί άνετα να είναι «χώρος εκδηλώσεων».

6- Σύμφωνα με τον νόμο 1155/1981 της Ελληνικής Πολιτείας, μια άδεια εγκατάστασης ετερόδοξης θρησκείας ή ομολογίας, πλην της Ορθοδόξου στη Πάτμο, είναι παράνομη πράξη, που αλλοιώνει τον χαρακτήρα της μοναδικότητας της Πάτμου ως ΙΕΡΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΝΗΣΟΥ, η οποία μεριμνά με κάθε επισημότητα για την αποφυγή της αλλοίωσης του θρησκευτικού «Status Quo» της Πάτμου, δηλαδή την αμιγώς Ορθόδοξη θρησκευτική της Παράδοση.
7- Ομοίως είναι παράνομη και αυθαίρετη πράξη σύμφωνα με τον νόμο 4301/2014 του Ελληνικού κράτους, η άνευ αδείας του Υπουργείου Παιδείας τέλεση λατρείας ξένης ετερόδοξης θρησκευτικής ομολογίας.

8- Θα πρέπει τέλος όποτε χρειαστεί να λειτουργηθεί από μας τους Ορθόδοξους ο ναός που παραχωρήθηκε, δεν θα είναι δυνατόν, εάν δεν τελεστούν εγκαίνια και θυρανοίξια, εξ αρχής».

Χαρακτήρισε το «εντέλλεσθε» «προσβλητικό για όλη τη Πάτμο».
Ο κ. Θεολόγος Μαυρουδής, στην τοποθέτησή του υποστήριξε ότι ο νέος κανονισμός της Μονής, που προωθεί το Πατριαρχείο οδηγεί στην απαξίωση της.
Ο προβληματισμός του προέρχεται από τον υπ αριθμ. πρωτ.69/17-1-2013 Εσωτερικό Κανονισμό της Ι. Μονής, ο οποίος φέρεται δήθεν ότι «..κατηρτίσθη υπό της Αδελφότητος της Ι. Μονής..»- άρθ. 66 παρ. 3!..), ενώ είναι τοις πάσι γνωστό ότι κατηρτίσθη και επεβλήθη απο το Πατριαρχείο!.

Με τον νέο κανονισμό μεταρρυθμίζονται οι ανά τους αιώνες θεσμικές λειτουργίες της Μονής, ανατρέπεται το επί 900 χρόνια αυτόνομο, ανεξάρτητο και αυτοδέσποτο καθεστώς της και θεσπίζονται με τον κανονισμό αυτόν κανόνες διοίκησης της Μονής που την καθιστούν ανεπίτρεπτα υπό άμεση εξάρτηση από το Πατριαρχείο.

Ενδεικτικό παράδειγμα αποτελεί, όπως είπε, η παρ.16 του άρθ.41, σύμφωνα με την οποία καθιερώνεται ανεπίτρεπτος οικονομικός έλεγχος αφού « ..η Ι. Μονή δύναται, κατόπιν αποφάσεως του Οικουμενικού Πατριαρχείου, να τοποθετεί μέρος των υφισταμένων αποθεματικών κεφαλαίων εις ασφαλή και αποδοτικά τραπεζικά προϊόντα.. .κατόπιν σχετικής μελέτης, εκπονουμένης και υποβαλλομένης εις το Οικ. Πατριαρχείον, αποφαινόμενον επί εκάστης περιπτώσεως».

Στο άρθ. 65, προβλέπεται ότι «εν περιπτώσει παρακμής της Ιεράς Μονής ελλείψει μοναχών, ή άλλων λόγων, τότε την διοίκησιν αυτής και την διαχείρισιν της κινητής και ακινήτου περιουσίας, των κειμηλίων και των βιβλίων αυτής αναλαμβάνει το κυρίαρχον Οικουμενικόν Πατριαρχείον».
Με τον τρόπο αυτό, όπως τόνισε, το Πατριαρχείο εύκολα μπορεί να εφεύρει, να νομιμοποιεί και να δικαιολογεί τη διοικητική, οικονομική και διαχειριστική χειραγώγηση της Μονής, το δε κυρίαρχο όργανο διοίκησης αυτής, την Αδελφότητα των μοναχών, καθιστά παντελώς απονευρωμένη.
Χαρακτήρισε τον νέο κανονισμό «εκκλησιαστικό πραξικόπημα, που ανατρέπει θεσμούς και δεν είναι προϊόν της Βούλησης της Αδελφότητας» και υποστήριξε ότι το Πατριαρχείο «απροκάλυπτα προβαίνει σε πλήρη χειραγώγηση και ιδιοποίηση της διοίκησης και διαχείρισης της Μονής».

dimokratiki.gr

Η εορτή της Ζωοδόχου Πηγής που γιορτάζουμε σήμερα Παρασκευή της Διακαινησίμου είναι γιορτή της Παναγίας μας. Γράφει το συναξάρι της ημέρας: «Την Παρασκευή της Διακαινησίμου εορτάζουμε τα εγκαίνια του ναού της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών και Θεομήτορος, της Ζωηφόρου Πηγής• ακόμη ενθυμούμαστε και τα υπερφυή θαύματα που έγιναν στον Ναό αυτό από την Μητέρα του Θεού».

Η Παναγία ονομάζεται Ζωοδόχος Πηγή, αφού γέννησε την Ζωή, που είναι ο Χριστός. Για πρώτη φορά το επίθετο Ζωοδόχος Πηγή το έδωσε στην Παναγία ο Ιωσήφ ο Υμνογράφος τον 9ο αιώνα, συνθέτοντας έναν ύμνο του προς την Παναγία.

Η γιορτή, όπως προαναφέρθηκε, αναφέρεται στα εγκαίνια του Ιερού Ναού της Παναγίας, γνωστού ως «Η Ζωοδόχος Πηγή στο Μπαλουκλί», έξω από τα τείχη της Κωνσταντινούπολης, όπου υπήρχε πηγή αγιάσματος που επιτελούσε και επιτελεί πολλά θαύματα.

Ο Ιερός Ναός της Ζωοδόχου Πηγής στην Πόλη ανεγέρθηκε κατ’ αρχάς από τον αυτοκράτορα Λέοντα τον Θράκα, που ήταν χρηστός και επιεικής, και πριν ακόμη γίνει αυτοκράτορας ως απλός στρατιώτης συνάντησε έναν τυφλό έξω από την Χρυσή Πύλη της Κωνσταντινούπολης. Ο τυφλός του ζήτησε νερό να πιει και ο Λέων αναζήτησε την πηγή του νερού στην περιοχή, η οποία ήταν κατάφυτη από δένδρα, αλλά δεν μπόρεσε να την ανακαλύψει. Λυπήθηκε πολύ που δεν βρήκε νερό να δώσει στον τυφλό. Άκουσε τότε φωνή να του λέει: «Βασιλιά Λέοντα» – δηλαδή τον απεκάλεσε βασιλιά, ενώ ακόμη ήταν στρατιώτης, κάτι που επαληθεύθηκε– «…να εισέλθεις βαθύτερα στο δάσος, και αφού λάβεις με τις χούφτες σου το θολερό αυτό νερό, να ξεδιψάσεις τον τυφλό και να πλύνεις τα μάτια του, και τότε θα γνωρίσεις ποια είμαι εγώ που κατοικώ στο μέρος αυτό». Ο Λέων έκανε αμέσως όπως τον διέταξε η φωνή και ο τυφλός είδε το φως του.
Η φωνή εκείνη ήταν της Παναγίας.

Και ο Λέων, όταν έγινε αυτοκράτορας, με ευγνωμοσύνη και φιλότιμο έκτισε στο μέρος εκείνο του αγιάσματος Ιερό Ναό προς τιμήν της Παναγίας, της Ζωοδόχου Πηγής. Όταν κατέρρευσε ο Ιερός αυτός Ναός από τον χρόνο, άλλοι αυτοκράτορες –ο Ιουστινιανός, ο Βασίλειος ο Μακεδών– ανέλαβαν και έκτισαν εκ νέου τον Ναό, πιο μεγαλοπρεπή από τον παλαιότερο.

Μία δεύτερη παράδοση αναφέρει ότι τον πρώτο Ναό τον έκτισε ο Ιουστινιανός, βλέποντας εκεί που κυνηγούσε σε όραμα ένα μικρό παρεκκλήσι και έναν Ιερέα μπροστά σε μια πηγή, λέγοντάς του ότι είναι η πηγή των θαυμάτων. Στον τόπο εκείνο έκτισε μοναστήρι με τα υλικά που περίσσεψαν από την Αγία Σοφία.

Ο Ναός αυτός στην Βασιλεύουσα κατέρρευσε τον 15ο αιώνα. Σύμφωνα με μαρτυρίες το 1547 ο Ναός δεν υπήρχε πια. Υπήρχε μόνον το αγίασμα. Το 1833 ο Πατριάρχης Κωνστάντιος Α με άδεια του Σουλτάνου ξαναέκτισε τον Ναό πάνω στα ερείπια του παλαιού. Έτσι, στις 2 Φεβρουαρίου του 1835, ο Πατριάρχης Κωνστάντιος, με 12 ακόμη Αρχιερείς εγκαινίασαν τον νέο Ναό της Ζωοδόχου Πηγής, στο Μπαλουκλί. Μπαλουκλί σημαίνει τόπος με ψάρια, αφού στην δεξαμενή της Πηγής υπάρχουν ψάρια.

Στον ναό αυτό επιτελούνταν πολλά θαύματα και μάλιστα και σε οικογένειες ευγενών της αυτοκρατορίας, με χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό της λύσεως της στειρώσεως της αυτοκράτειρας Ζωής, η οποία μετά από θαύμα της Ζωοδόχου Πηγής γέννησε τον Κωνσταντίνο τον Πορφυρογέννητο, που έγινε αυτοκράτορας του Βυζαντίου. Στον ναό αυτό θεραπεύθηκαν επίσης οι αυτοκράτορες Ιουστινιανός, Λέοντας ο Σοφός, Ρωμανός Λεκαπηνός, ο Ανδρόνικος Γ , ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Στέφανος, ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Ιωάννης, πολλές βασίλισσες και πολλοί ανώτατοι αξιωματούχοι της αυτοκρατορίας, αλλά και κληρικοί και μοναχοί και πολλοί απλοί Χριστιανοί. Τον 14ο αιώνα ο Νικηφόρος Κάλλιστος γράφοντας για το αγίασμα της Πηγής, παραθέτει έναν κατάλογο 63 θαυμάτων.

Η εικόνα της Παναγίας της Ζωοδόχου Πηγής παρουσιάζει την Παναγία μέσα σε ένα συντριβάνι από το οποίο χύνεται άφθονο νερό, να κρατάει στην αγκαλιά της τον Χριστό που ευλογεί. Δύο άγγελοι την στεφανώνουν κρατώντας ειλητάριο που γράφει: «Χαίρε ότι υπάρχεις βασιλέως καθέδρα, χαίρε ότι βαστάζεις τον Βαστάζοντα πάντα».

Γύρω από το συντριβάνι εικονίζονται ο αυτοκράτορας και πολλοί ασθενείς με ποικίλες ασθένειες. Δέχονται το αγίασμα με το οποίο τους ραντίζουν οι υγιείς. Στην άκρη ζωγραφίζεται μια δεξαμενή με ψάρια, αφού όπως είπαμε Μπαλουκλί σημαίνει τόπος ψαριών.

Μάχη με τις φλόγες έδωσαν οι πυροσβέστες στο Μανχάταν για να σώσουν έναν ιστορικό ορθόδοξο σερβικό ναό. Η φωτιά ξεκίνησε το βράδυ της Κυριακής και γρήγορα εξαπλώθηκε στο ναό του Αγίου Σάββα στην περιοχή Flatiron.

Περισσότεροι από 700 ενορίτες γιόρτασαν νωρίτερα το Πάσχα στο συγκεκριμένο ναό, όπου απόλαυσαν το εορταστικό τους γεύμα. Ωστόσο ο καθεδρικός ναός ήταν άδειος όταν ξέσπασε η πυρκαγιά.

Ο επιστάτης του ναού ήταν εκείνος που ενημέρωσε τις αρχές για τη φωτιά και με αυταπάρνηση έκανε τις δικές του προσπάθειες για να θέσει υπό έλεγχο την κατάσταση, κάτι το οποίο δεν κατάφερε τελικά.

Ο ίδιος μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο με αναπνευστικά προβλήματα, ενώ άλλοι πέντε άνθρωποι, τέσσερις εκ των οποίων ήταν πυροσβέστες, υπέστησαν μικροτραυματισμούς.

antenna.gr

Το όνομά του, από τα πλέον λαοφιλή στον ελληνικό πληθυσμό, από τους πιο γνωστούς και αγαπητούς Αγίους σε όλον το χριστιανικό -και όχι μόνο- κόσμο.

Στην ορθόδοξη χριστιανική παράδοση, συνολικά 56 μορφές με το όνομα Γεώργιος κοσμούν το εορτολόγιό της, με γνωστότερο όλων τον Γεώργιο το Μεγαλομάρτυρα και Τροπαιοφόρο, που ανήκει στη χορεία των μεγαλομαρτύρων της Εκκλησίας.

Γόνος πλούσιας και αριστοκρατικής οικογένειας από την Καππαδοκία της Μικράς Ασίας, ήταν αξιωματικός του ρωμαϊκού στρατού. Η δράση, το μαρτύριο και η κοίμησή του τοποθετούνται τον 3ο αιώνα και στις αρχές του 4ου αιώνα, επί αυτοκρατορίας Διοκλητιανού.

Η μνήμη του τιμάται δύο φορές το χρόνο: στις 23 Απριλίου ο διά αποκεφαλισμού θάνατός του ή για τις Εκκλησίες που πηγαίνουν σύμφωνα με το Ιουλιανό ημερολόγιο, εάν η ημέρα συμπέσει πριν από την Ανάσταση, μετατίθεται τη Δευτέρα της Διακαινησίμου και στις 3 Νοεμβρίου η ανακομιδή των λειψάνων του.

Ο Άγιος Γεώργιος, ως τροπαιοφόρος (στρατιωτικός), Άγιος και ελευθερωτής, συγκεντρώνει πολλές διηγήσεις για τα κατορθώματά του, με σημαντικότερο όλων την εξόντωση του δράκου και τη σωτηρία της βασιλοπούλας.

Ο Αγιος Γεώργιος ο Δρακοκτόνος

Σύμφωνα με την Παράδοση, το θηρίο φρουρούσε το νερό μιας πηγής, στη Λιβύη, και δεν άφηνε τους κατοίκους να υδρευτούν αν δεν του έδιναν βορά κάθε φορά ένα συντοπίτη τους. Οι κάτοικοι της περιοχής όριζαν με κλήρο το θύμα του δράκου για πολλά χρόνια. Ολόκληροι στρατοί αντιτάχθηκαν στο τέρας, χωρίς αποτέλεσμα. Ο κλήρος έπεσε και στη βασιλοπούλα, την οποία έσωσε ο Άγιος, νεαρός αξιωματικός πάνω στο άλογο, φονεύοντας το δράκο με το κοντάρι του.

Προστάτης του Πεζικού

Προστάτης τόσο στρατευμάτων όσο και χωρών. Επειδή ο βίος του είναι στρατιωτικός, θεωρείται προστάτης του Πεζικού και του Ελληνικού Στρατού Ξηράς, ενώ είναι και ο προστάτης Άγιος της Αγγλίας. πίσης, θεωρούνταν Άγιος προστάτης των Σταυροφόρων, οι οποίοι έφεραν στη Δύση το λείψανό του από την Παλαιστίνη, καθώς επίσης και των Προσκόπων.

Ο Άγιος Γεώργιος είναι, επιπλέον, Άγιος της Καθολικής, της Αγγλικανικής, της Ορθόδοξης, της Λουθηρανικής και της Αρμενικής Εκκλησίας, καθώς και προστάτης Άγιος των χριστιανών της Παλαιστίνης, της Βηρυτού, της Γεωργίας, του βουλγαρικού στρατού.

Λατρεύεται ιδιαίτερα από τους Σαρακατσάνους (νομάδες της ηπειρωτικής Ελλάδας) αλλά και από Πομάκους της Θράκης. Στην εκκλησία που είναι αφιερωμένη στη μνήμη του, στην Πρίγκηπο, χιλιάδες Τούρκοι προσέρχονται κάθε χρόνο να προσκυνήσουν την εικόνα του. Πολλοί είναι οι προσκυνητές και στον Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου, στο Φανάρι, όπου διασώζονται κειμήλια ανεκτίμητης αξίας, όπως ο Πατριαρχικός Θρόνος και ο Άμβωνας.

Ο Αϊ-Γιώργης της γεωργίας

Ο Αϊ-Γιώργης ο Τροπαιοφόρος και Δρακοκτόνος συνδέεται, επίσης, με τη γεωργία και τον πολλαπλασιασμό: Το όνομα Γεώργιος είναι ελληνικό, προέρχεται από το ουσιαστικό «γεώργιον» που σημαίνει καλλιεργήσιμο και την περίοδο της εορτής του (23 Απριλίου) οι αγρότες σπέρνουν, εξ ου και η επωνυμία του «σποριάρης».

Αλλά ο Άγιος είναι και προστάτης των κτηνοτρόφων, διότι η εορτή του συμπίπτει με την εποχή που θα αφήσουν τα χειμαδιά και θα ανέβουν στα βουνά.

Σηματοδοτεί την αρχή της άνοιξης

Η εορτή του σηματοδοτεί την αρχή της άνοιξης.

Πλήθος τα προσωνύμια του Αγίου είτε από ευλάβεια είτε από κάποιο θαύμα ή και από άλλη αιτία:

Ο Αέρις στο Όφι του Πόντου, παλαιά, όπου οι Τούρκοι τον έλεγαν Αέρτς, ο Ζαντών, δηλαδή Άγιος Γεώργιος ο τρελός, γιατί τους τιμωρούσε αφαιρώντας τους τα μυαλά.
Ο Αράπης ή Αρακλειανός (Ηρακλειανός), στη Θράκη, επειδή θαυματουργή εικόνα του βρισκόταν στην Ηράκλεια της Προποντίδας. Αράπη μάλιστα γιατί ο Άγιος παρουσιάζεται μαύρος σε αυτήν την εικόνα, ανάγλυφη από μαύρη πέτρα, ή από σκληρό ξύλο.
Ο Κουδουνάς στην Πρίγκηπο, γιατί η εικόνα του Αγίου βρέθηκε από έναν βοσκό, καθώς ήταν σκεπασμένη από μια αρμαθιά κουδούνια σύμβολα της παραφροσύνης, την οποίαν όλοι πιστεύουν ότι θεραπεύει.
Στο Θησείο, ο Ακαμάτης, επειδή οι Τούρκοι δεν επέτρεπαν να τελείται στην εκκλησία του Θεία Λειτουργία παρά μόνο στην εορτή του, στις 23 Απριλίου.
Ο Αϊ-Γιώργης ο Γοργός στην Καστοριά, γιατί σπεύδει ταχέως σε βοήθεια όσων τον επικαλούνται.
Ο Αϊ-Γιώργης Καππαδόκης, από τον τόπο καταγωγής του και πατρίδα του πατέρα του και Παλαιστίνιος, από τον τόπο καταγωγής της μητέρας του.
Ο Αϊ-Καλλάρης, στην Κάσο και Αϊ-Καβαλάρης, επειδή είναι έφιππος.
Ο Βάρδας, ο Γεωργιανός, ο Επιτειδιώτης, ο Καστρενός, ο Κιουρτζής, ο Κλεφτογρασιάς, ο Διασορίτης, ο Ζούρος, ο Κρασάς, ο Μεθυστής, ο Πέρσης, ο Σκυριανός, πολιούχος του νησιού, ο Φουστανελάς, πολιούχος των Ιωαννίνων, ο Φτωχός, ο Χατζής, ο Αϊ-Στρατηγός, ο Ψαροπιάστης, ο Φανερωμένος, ο Πεταλωτής.
Τα έθιμα ανήμερα της γιορτής του ανά την Ελλάδα

Η γιορτή του συνδυάζεται με έθιμα χαράς και ευφορίας.

Ο αγιασμός των χωραφιών, τα κλαδιά της καρυδιάς στο κατώφλι του σπιτιού είναι έθιμα της γιορτής του, στην Αρκαδία.

Οι Σαρακατσάνοι, στο όνομά του, παίρνουν το μεγαλύτερο όρκο τους και την ημέρα της γιορτής του θυσιάζουν το καλύτερο μαύρο κριάρι της στάνης τους, ενώ τη Λαμπρή άσπρο.

Στην Αίγινα, το μοσχομυριστό χαμομήλι είναι τ' Αϊ-Γιωργιού το λουλουδάκι. Στη Μακεδονία, ο μήνας Απρίλιος λέγεται Αγιγεωργίτης, στον Πόντο Αεργίτας.

Στο Όλβιο Ξάνθης αναβιώνει το έθιμο των πεχλιβάνηδων. Νεαροί παλαιστές (πεχλιβάνηδες), φορώντας δερμάτινο παντελόνι και αλειμμένοι με λάδι, επιδίδονται σε ένα είδος ελληνορωμαϊκής πάλης, ιδιαίτερα δημοφιλούς στην Τουρκία. Νικητής αναδεικνύεται αυτός που θα βάλει πλάτη τον αντίπαλό του ή θα του κατεβάσει το παντελόνι. Το έθιμο λέγεται ότι αναπαριστά τη μάχη του Αγίου Γεωργίου με το δράκο και ήρθε στην Ελλάδα από τους πρόσφυγες της Κωνσταντινούπολης.

Το ίδιο έθιμο αναβιώνει και στην Ανθή Σερρών. Οι ρίζες του, εδώ, βρίσκονται στα χρόνια της τουρκοκρατίας, όταν τα θαρραλέα παλικάρια του χωριού, παίρνοντας την ευλογία από τον Αϊ-Γιώργη, πάλευαν με τα πρωτοπαλίκαρα των Τούρκων και κατάφερναν επιδεικνύοντας δύναμη και θάρρος να τα νικήσουν.

Στο Νέο Σούλι Σερρών γίνεται η αναπαράσταση της νίκης του Αγίου Γεωργίου επί του δράκου από νέους του χωριού. Το δρώμενο της «Δρακοκτονίας» συγκεντρώνει πολύ κόσμο κάθε χρόνο. Ακολουθεί γλέντι με χορό, κρασί και παραδοσιακό φαγητό.

Σε πολλές περιοχές της Ελλάδας γίνονται αυτοσχέδιες ιπποδρομίες προς τιμήν του Αγίου (Καλλιόπη Λήμνου, Πλατύ Μεσσηνίας, Άγιος Γεώργιος Μεσολογγίου).

Η Αράχωβα Βοιωτίας τιμά τον προστάτη Άγιό της με τριήμερες εκδηλώσεις, το «Πανηγυράκι», όπως το ονομάζουν οι ντόπιοι. Περιλαμβάνει δρώμενα, παραδοσιακά αγωνίσματα, τοπικούς χορούς και παραδοσιακή μουσική. Την εικόνα του Αγίου Γεωργίου, κατά τη διάρκεια της περιφοράς της, συνοδεύουν νέοι και νέες της περιοχής με τοπικές ενδυμασίες.

Στην Ασή Γωνιά Χανίων οι κτηνοτρόφοι της περιοχής συρρέουν με τα κοπάδια τους στην εκκλησία του Αϊ-Γιώργη του Γαλατά για να πάρουν την ευλογία του. Τα ζώα, στολισμένα με τα πιο μελωδικά λέρια (κουδούνια), μαντρώνονται στην «κούρτα» έξω από την εκκλησία κι αρμέγονται ένα-ένα.

Αλλά και στην καρδιά του αραβικού κόσμου, θα επαναλειτουργήσει την 24η Απριλίου, η Ι.Μ. Αγίου Γεωργίου Παλαιού Καΐρου, όπου με κάθε θρησκευτική μεγαλοπρέπεια και λαμπρότητα θα πραγματοποιηθούν τα θυρανοίξια του ανακαινισμένου ελληνορθόδοξου ιστορικού μοναστηριού. Η Ιερά Μονή, σε σχήμα ροτόντας, χρονολογείται από τον 12ο αι. μ.Χ. Πρόκειται για παλιό φρούριο του ρωμαϊκού στρατού, όπου, σύμφωνα με την επικρατούσα παράδοση, έζησε φυλακισμένος ο Άγιος Γεώργιος.

Γνωμικά και Παροιμίες για τον Αϊ Γιώργη

Πλήθος τα γνωμικά και οι παροιμίες που αναφέρονται στον Άγιο:

«Αϊ-Γιώργη, βοήθα μου, σείε κι εσύ τα πόδια σου», λένε στην Κρήτη.
«Από τ' Αϊ-Γιωργιού και πέρα δώσ' του φουστανιού σου αέρα» λένε στη Μεσσηνία.
«Αϊ-Γεώρις να βοηθά σε», είναι γνωστή ευχή των Ποντίων οι οποίοι θεωρούν τον Άγιο σύμβολο της λεβεντιάς και της ανδρείας και αναφέρουν για ένα νέο και όμορφο παλληκάρι: «Ένα παλικάρι ίσια μ΄εκεί απάν', έμορφον σαν τον Αέρτς».
Το απολυτίκιο του Αγίου Γεωργίου

Ως των αιχμαλώτων ελευθερωτής

και των πτωχών υπερασπιστής,

ασθενούντων ιατρός, βασιλέων υπέρμαχος,

τροπαιοφόρε, μεγαλομάρτυς Γεώργιε,

πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ

σωθήναι τα ψυχάς ημών.

Ο έφιππος νέος πολεμιστής εδραιώθηκε σε ολόκληρη την ορθόδοξη χριστιανοσύνη ως ο ιδανικός ήρωας. Το ιδεώδες σύμβολο της ανδρείας, του αρρενωπού κάλλους και της ευσέβειας.

Ο Άγιος Γεώργιος ο Μεγαλομάρτυρας και Τροπαιοφόρος!

iefimerida.gr

Παρουσία αρκετού κόσμου τελέστηκε από τον Πανοσιολογιότατο Αρχιμανδρίτη Χρυσόστομο Πίτση στο εξωκλήσι του Αγίου Γεωργίου του Κεφάλα (στη Χαλικούρα), ο Εσπερινός την Κυριακή του Πάσχα 1/5 και η πρωινή Θεία Λειτουργία τη Δευτέρα του Πάσχα 2/5.

Παρά την ημέρα, αρκετοί πιστοί τίμησαν και φέτος τη μνήμη του μεγαλομάρτυρος Αγίου Γεωργίου στο γραφικό εξωκλήσι της Αγίας Παρασκευής, ενώ για τη σπουδαιότητα της εορτής του τροπαιοφόρου Γεωργίου μίλησε ο Πανοσιολογιότατος, τονίζοντας πως δεν είναι τυχαίο που εορτάζεται μετά την Ανάσταση του Κυρίου.

Εκ της Εκκλησιαστικής Επιτροπής