Ο Γενς Πλέτνερ σε συνέντευξη του στην «Καθημερινή» εκτιμά ότι η απόφαση του Eurogroup για την Ελλάδα είναι ένα «δυνατό πακέτο», σημειώνει, ωστόσο, ότι μόνο αν η χώρα μείνει σε τροχιά μεταρρυθμίσεων θα μπορέσουν οι Eλληνες να δρέψουν τους καρπούς των προσπαθειών τους.

Ο κ. Πλέτνερ λέει το δικό του «απεταξάμην» στα περί συνδιαλλαγής της κυβέρνησης με το Βερολίνο σε ό,τι αφορά το Σκοπιανό, το προσφυγικό και την οικονομία, χαρακτηρίζοντας τις εν λόγω υποθέσεις «αβάσιμες» και «απόλυτα αποκρουστικές». Σημειώνει ότι τα τελευταία χρόνια υπήρξε η αυξανόμενη αίσθηση «ιδιοκτησίας του προγράμματος από την κυβέρνηση» και δίνει εύσημα στην αξιωματική αντιπολίτευση που στήριξε τις σημαντικές μεταρρυθμίσεις, αντί να παίξει «το χαρτί του λαϊκισμού». Τονίζει ότι από μόνη της η βιωσιμότητα του χρέους δεν είναι αρκετή για να προσελκύσει επενδύσεις και ότι απαιτείται κλίμα φιλικό προς τις επιχειρήσεις, ενώ θεωρεί ότι το να «αμφισβητούνται τα αποτελέσματα όσων επετεύχθησαν θα πήγαινε τη χώρα πίσω».

– Η απόφαση του Eurogroup για την Ελλάδα μοιάζει με το αποτέλεσμα ενός λεπτού συμβιβασμού. Οι F.T. έγραψαν, για παράδειγμα, ότι τα μέτρα για την ελάφρυνση του χρέους αντανακλούν τον φόβο της Γερμανίας να μη δείξει ότι δίνει πολλά στην Ελλάδα… Εσείς τι λέτε;

– Το Eurogroup έδωσε μια καλή συμφωνία και για την Ελλάδα και για την Ευρώπη. Δείχνει ότι η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη λειτουργεί. Η Ελλάδα θα μπορεί και πάλι να χρηματοδοτεί τις ανάγκες της χωρίς εξωτερική βοήθεια. Αυτός ήταν ο σκοπός του προγράμματος και αυτός ο σκοπός τελικά επετεύχθη. Με το πρόγραμμα οι χώρες της Ευρωζώνης πρόσφεραν υποστήριξη που δεν είχε προηγούμενο για να εμποδίσουν μια χρεοκοπία της Ελλάδας και η Ελλάδα εισήγαγε μια αξιέπαινη μεταρρυθμιστική ατζέντα. Παρόλο που η κοινωνική κατάσταση παραμένει δύσκολη από αρκετές πλευρές, η μακροοικονομική πορεία είναι θετική: η οικονομία αναπτύσσεται και η ανεργία σιγά σιγά μειώνεται. Η συμφωνία θέτει ένα πλαίσιο ώστε αυτή η ανοδική τροχιά να συνεχιστεί. Δίνει χώρο στην ανάπτυξη. Η Ελλάδα θα αρχίσει να αποπληρώνει ένα μεγάλο μέρος του χρέους της μόνο μετά το 2031 και θα ωφεληθεί από χαμηλά επιτόκια για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτό είναι ένα δυνατό πακέτο.

– Και η επόμενη μέρα; Ανησυχείτε ότι η Ελλάδα δεν θα μείνει στον σωστό δρόμο; Το Eurogroup φαίνεται να ανησυχεί, αφού οι δεσμεύσεις της Ελλάδας επεκτείνονται αρκετά στο μέλλον. Κάποιοι μιλούν ακόμη και για ομολογία ότι η επιστροφή στις αγορές δεν θα είναι εύκολη.

– Στις αντιδράσεις τους μετά τη συμφωνία του Eurogroup οι Ελληνες αξιωματούχοι υπογράμμισαν ότι η κυβέρνηση είναι δεσμευμένη σε δομικές μεταρρυθμίσεις και συνετή δημοσιονομική πολιτική. Πιστεύω ότι αυτό είναι σημαντικό. Κατ’ αρχάς, επειδή οι αγορές παρακολουθούν και θα παρακολουθούν πολύ στενά. Και δεύτερον, γιατί μόνο αν η χώρα παραμείνει σε τροχιά μεταρρύθμισης και εκσυγχρονισμού θα μπορέσουν οι Ελληνες να δρέψουν τους καρπούς των δύσκολων προσπαθειών που πραγματοποίησαν. Τα τελευταία χρόνια γίναμε μάρτυρες μιας αυξανόμενης αίσθησης ιδιοκτησίας του προγράμματος μεταρρυθμίσεων από την κυβέρνηση. Και πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι η αξιωματική αντιπολίτευση στήριξε τα πιο σημαντικά μεταρρυθμιστικά μέτρα και δεν έπαιξε το χαρτί του λαϊκισμού. Αν κοιτάξει κανείς πίσω, αυτή η αίσθηση ευθύνης δεν ήταν πάντα δεδομένη, γι’ αυτό και πρέπει να της πιστωθεί.

– Πιστεύετε στ’ αλήθεια ότι αυτά τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα είναι βιώσιμα μακροπρόθεσμα χωρίς να στραγγαλίσουν την οικονομία και την ανάπτυξη; Η Ελλάδα πού πρέπει να εστιάσει τώρα;

– Η Ελλάδα έδειξε ότι κατάφερε όχι μόνο να πιάσει, αλλά ακόμη και να ξεπεράσει αρκετά τους δημοσιονομικούς στόχους και ταυτόχρονα να δημιουργήσει ανάπτυξη. Είμαι πεπεισμένος ότι η συμφωνία θα στρώσει τον δρόμο, αφενός, σε μεγαλύτερη ανάπτυξη και αφετέρου, σε μεγαλύτερη δημοσιονομική σύνεση. Μιλάω πολύ με επιχειρήσεις και μου λένε ότι το επόμενο διάστημα το βάρος πρέπει να δοθεί στην περαιτέρω βελτίωση του επιχειρηματικού κλίματος. Η μείωση των γραφειοκρατικών βαρών και η επιτάχυνση των νομικών διαδικασιών ανήκουν στις βασικές παραμέτρους του επιχειρείν. Το αναπτυξιακό σχέδιο που συνέλαβε η κυβέρνηση περιέχει απαντήσεις σε κάποιες από αυτές τις προκλήσεις. Θα είναι κρίσιμο και μεγάλης σημασίας να συνεχίσουν να εφαρμόζονται αποτελεσματικά οι δομικές μεταρρυθμίσεις.

– Πιστεύετε ότι η απόφαση θα δώσει σήμα στους επενδυτές να έρθουν στην Ελλάδα; Και η σταθερότητα; Είτε έτσι είτε αλλιώς η χώρα θα πάει σε εκλογές μέχρι το 2019.

– Είμαι βέβαιος. Η συμφωνία ενισχύει την εμπιστοσύνη των επενδυτών. Αλλά πάντα υποστηρίζαμε ότι η βιωσιμότητα του χρέους δεν θα είναι ποτέ το μοναδικό κριτήριο για να επενδύσει κανείς στην Ελλάδα. Επίσης, πιστεύω ότι ακόμα πιο σημαντικό είναι ένα κλίμα φιλικό προς τις επιχειρήσεις. Εδώ πολλοί επιχειρηματίες μου λένε ότι πρέπει να γίνουν πολλά ακόμη. Και ένα πράγμα είναι αρκετά προφανές: να ανοίγουν ξανά συζητήσεις και να αμφισβητούνται τα αποτελέσματα όσων επετεύχθησαν θα πήγαινε τη χώρα πίσω. Θα δημιουργούσε αβεβαιότητα στις αγορές και σίγουρα θα ήταν κακό για τις μελλοντικές επενδύσεις.

– Θα έρθουν γερμανικές επενδύσεις στην Ελλάδα και σε ποιους τομείς; Τι τις κρατάει μακριά;

– Η Γερμανία είναι ο πιο σημαντικός οικονομικός εταίρος της Ελλάδας. Οι γερμανικές επιχειρήσεις είναι ήδη εδώ και συνεχίζουν να έρχονται. Η πλειονότητα των γερμανικών εταιρειών υποστήριξε τις ελληνικές επενδύσεις στις πιο σκληρές στιγμές της κρίσης. Περισσότερες από 120 γερμανικές εταιρείες δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, πληρώνουν φόρους, προσφέρουν απασχόληση σε σχεδόν 30.000 ανθρώπους και δημιουργούν τζίρο περίπου 8 δισ. ευρώ. Το διμερές εμπόριο μετά την κρίση αυξάνεται με ρυθμούς άνω του 10%. Βιώνουμε το αυξημένο ενδιαφέρον των γερμανικών εταιρειών για την ελληνική οικονομία. Τώρα είναι ο καιρός να επενδύσουν και οι εταιρείες το ξέρουν αυτό.

– Σε λίγο συμπληρώνετε έναν χρόνο στην Ελλάδα. Τι σας ενοχλεί περισσότερο;

– Βλέπω ότι δοκιμάζετε τις διπλωματικές μου ικανότητες. Ενα πράγμα που με θλίβει κάθε φορά που το βλέπω είναι η ρύπανση, ειδικά η θαλάσσια ρύπανση. Η χώρα σας είναι πραγματικά τόσο όμορφη, που κάθε κομμάτι πλαστικού που επιπλέει εκεί έξω είναι προσβολή. Προσπαθώ να αποφεύγω τη χρήση πλαστικού στη ζωή μου κάθε μέρα όσο μπορώ. Αλλά πρέπει να ομολογήσω ότι δεν είναι πάντα εύκολο: πώς να απολαύσω τον αγαπημένο μου φραπέ (σκέτο με γάλα) χωρίς να χρησιμοποιήσω πλαστικό ποτήρι;

Αβάσιμα τα περί ανταλλαγής
– Στο μεταναστευτικό και προσφυγικό φαίνεται σαν η Ευρώπη να μην έχει σχέδιο. Πώς είδατε την απόφαση της Πέμπτης; Και μια ελληνογερμανική συμφωνία επ’ αυτού;

– Το γεγονός ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες κατέληξαν σε μια συμφωνία για το μεταναστευτικό ζήτημα είναι σημαντικό επίτευγμα. Είναι προφανές ότι ένα σημαντικό μέρος της δουλειάς είναι ακόμα μπροστά μας, πριν μπορέσουμε να μιλήσουμε για πραγματική ευρωπαϊκή πολιτική ασύλου. Ομως, η συμφωνία της Πέμπτης έδειξε ότι προχωράμε μπροστά. Αυτό που με ευχαριστεί είναι ότι η Ελλάδα και η Γερμανία στάθηκαν η μία δίπλα στην άλλη σε αυτό το ζήτημα. Και οι μεν και οι δε είμαστε πεπεισμένοι ότι χρειαζόμαστε αυθεντικά ευρωπαϊκές απαντήσεις σε τέτοια ζητήματα που αφορούν την Ενωση ως σύνολο. Αυτό δεν αποκλείει την πιθανότητα χώρες τις οποίες αφορά ειδικά η μετανάστευση και οι οποίες μοιράζονται ένα κοινό ευρωπαϊκό όραμα να φθάσουν στο μεταξύ σε επιπρόσθετες διμερείς ή πολυμερείς συμφωνίες.

– Πώς αντιμετωπίζετε την κριτική ότι οι δανειστές και ειδικά η Γερμανία ήταν πολύ επιεικείς με την κυβέρνηση ως προς το πρόγραμμα, με αντάλλαγμα το γεγονός ότι η κυβέρνηση ασχολήθηκε με θέματα όπως το προσφυγικό και το ονοματολογικό;

– Οι υποθέσεις για οποιουδήποτε είδους ανταλλαγή είναι απόλυτα αποκρουστικές. Eίναι αβάσιμες και αγνοούν ότι το καθένα από τα θέματα που αναφέρατε, παραείναι σοβαρό για να χρησιμοποιηθεί ως διαπραγματευτικό χαρτί. Δεν βλέπω καμία «επιείκεια» σε σχέση με την εφαρμογή του προγράμματος. Αντιθέτως. Το Eurogroup συνολικά παρακολούθησε την εφαρμογή των συμφωνηθέντων προαπαιτουμένων. Για τον απλό λόγο ότι είναι κοινή πεποίθηση, πως η εφαρμογή τους είναι προϋπόθεση για τη βιώσιμη ανάπτυξη στην Ελλάδα.

 eleftherostypos.gr/

Η Γερμανία δεν αποκλείστηκε απλά: έχασε από την Νότια Κορέα, μια ομάδα κατώτερη σε όλα τα επίπεδα από τα «πάντσερ» που ήθελαν απλά ένα γκολ για να προκριθούν.

Κι όμως, η γερμανική ποδοσφαιρική μηχανή κόλλησε για δεύτερη φορά σε ρωσικό έδαφος και πλέον η ποδοσφαιρική Γερμανία ζει την δική της.... Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα, 75 χρόνια μετά, φεύγοντας με την ουρά στα σκέλια από ρωσικό έδαφος.

Ο Δαβίδ-Κορέα νίκησε τον Γολιάθ-Γερμανία με δυο γκολ στο τέλος του αγώνα: Στο 91’ ο Κιμ σούταρε από κοντά, ωστόσο το γκολ ακυρώθηκε ως οφσάιντ, πριν επέμβει το… VAR, που έδειξε λάθος του Κρόος, από τον οποίο και προήλθε η πάσα, για να μετρήσει κανονικά!

Πλέον οι Γερμανοί έπρεπε να πετύχουν 2 γκολ, γι' αυτο και ο τερματοφύλακας Μάνουελ Νόιερ ανέβηκε στην αντίπαλη περιοχή, μήπως και γίνει το «θαύμα». Αντίθετα, σε μια κόντρα, σε κενή εστία, ο Σον εκμεταλλεύτηκε το κενό και διαμόρφωσε το τελικό 2-0, που άφησε εκτός ομίλων τη Γερμανία, για πρώτη φορά στα χρονικά!

Είχε προηγηθεί το βράδυ της Τρίτης το... παρολίγο κάζο ενός άλλου φαβορί, της Αργεντινής, η οποία τελικά κατάφερε να... σώσει την παρτίδα, προσωρινά τουλάχιστον, επικρατώντας με 2-1 της Νιγηρίας και κατακτώντας μία θέση στους «16» του Μουντιάλ της Ρωσίας.

Η "Κατάρα των πρωταθλητών";
Ο αναπάντεχος αποκλεισμός της Γερμανίας από το Μουντιάλ της Ρωσίας έφερε στην επιφάνεια την κακή παράδοση που έχει δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια με τους κατόχους του τροπαίου στο αμέσως επόμενο Μουντιάλ.

Με μοναδική εξαίρεση τη Βραζιλία, η οποία μετά την κατάκτηση του τίτλου το 2002 έφτασε ως τα προημιτελικά, τέσσερα χρόνια αργότερα στη Γερμανία, οι υπόλοιπες ομάδες που ανέβηκαν στην κορυφή του κόσμου τα τελευταία είκοσι χρόνια, απέτυχαν παταγωδώς στην αμέσως επόμενη διοργάνωση, καθώς αποκλείστηκαν από τη φάση των ομίλων: η Γαλλία το 2002 πήρε μόλις ένα βαθμό σε τρία ματς, η Ιταλία το 2010 έκανε δύο ισοπαλίες και μία ήττα, ενώ η Ισπανία το 2014 αποχαιρέτησε με μία νίκη και δύο ήττες.

Ο αποκλεισμός της γίνεται ακόμη πιο πικρός για την "Νασιοναλμανσάφτ" αν αναλογιστούμε πως σε όλες τις μεταπολεμικές διοργανώσεις αρχής γενομένης από το 1954 (δεν είχαν μετάσχει το 1950 στη Βραζιλία), τα «πάντσερ» δεν έχουν μείνει ποτέ εκτός οκτάδας, είτε ως Δυτική Γερμανία (έως το 1990), είτε ως εναία Γερμανία. Στο διάστημα αυτό, που καλύπτει 60 χρόνια και 16 Μουντιάλ, η «νατσιονάλμσαφτ» έχει κατακτήσει τέσσερις φορές το τρόπαιο και ήταν φιναλίστ άλλες τόσες, ενώ μετράει άλλες τέσσερις συμμετοχές σε ημιτελικούς.

FT: Tα «μικρά ψάρια», το ποδόσφαιρο και οι μεγάλες χώρες
Ο υπόλοιπος κόσμος αρχίζει άραγε να φτάνει τις μεγάλες χώρες; Εξαρτάται. Αν μιλάμε για την παραγωγικότητα στην οικονομία, η απάντηση είναι δύσκολη. Αν όμως μιλάμε για αποτελέσματα στο ποδόσφαιρο, το πράγμα αλλάζει.

Αφήνοντας προς στιγμήν στην άκρη το ποδόσφαιρο, ας επικεντρωθούμε στο βιοτικό επίπεδο των κατοίκων του πλανήτη. Η «σύγκλιση» - η ιδέα ότι οι φτωχές χώρες αναπτύσσονται πιο γρήγορα από τις πλούσιες – είναι μια σημαντική ιδέα.

Σε μια πολύ φτωχή χώρα, η απόδοση μερικών απλών επενδύσεων είναι λογικά πολύ υψηλή. Η σύνδεση δύο πόλεων με έναν ασφαλτοστρωμένο δρόμο είναι σημαντικότερη από την προσθήκη μιας λωρίδας σε έναν υπάρχοντα δρόμο. Το ίδιο ισχύει για τα λιμάνια και τις σιδηροδρομικές γραμμές. Το κεφάλαιο θα πρέπει έτσι να ρέει προς τις φτωχότερες χώρες κι εκείνες να αναπτύσσονται ταχύτερα από τις πλούσιες.

Ετσι λέει τουλάχιστον η θεωρία. Και ακούγεται λογικό όταν εξετάζει κανείς την εντυπωσιακή πρόοδο της Ιαπωνίας και της Γερμανίας μετά τον πόλεμο, της Νότιας Κορέας τις δεκαετίες του 1970 και 1980, της Κίνας, ακόμη και της Αιθιοπίας.

Όταν οι φτωχές χώρες αναπτύσσονται γρήγορα, οι άνθρωποι βγαίνουν από τη φτώχεια και οι παγκόσμιες ανισότητες μειώνονται. Αν λοιπόν η σύγκλιση ήταν η φυσική κατάσταση των πραγμάτων, θα αποτελούσε ένα πολύ καλό νέο. Η ιστορία όμως είναι διαφορετική. Την περίοδο 1820-1990 οι αποκλίσεις στην παγκόσμια οικονομία μεγάλωσαν. Και οι πλούσιες χώρες αύξησαν το μερίδιό τους στο παγκόσμιο εισόδημα από 20% σε 70%.

Εκτοτε η τάση έχει αντιστραφεί. Όπως επισημαίνει όμως ο Ρίτσαρντ Μπάλντουιν στο βιβλίο του «Η μεγάλη σύγκλιση», η αποκατάσταση της ισορροπίας αφορά μερικές μόνο χώρες. Από το 1970 ως το 2010, έξι μεγάλες αναπτυσσόμενες χώρες (Κίνα, Κορέα, Ινδία, Πολωνία, Ινδονησία και Ταϊλάνδη) αύξησαν το μερίδιό τους στο παγκόσμιο βιομηχανικό προϊόν από 0 σε 25%. Το μερίδιο των χωρών της G7 μειώθηκε από 65% σε 50%. O υπόλοιπος κόσμος έχει μείνει στάσιμος.

ΟΙ οικονομολόγοι εγκατέλειψαν έτσι την ιδέα της σύγκλισης ως οικουμενικού φαινομένου. Αντ’αυτού μιλούν για «υπό συνθήκη σύγκλιση» (conditional convergence). Η σύγκλιση δεν θα σώσει τη Βενεζουέλα ούτε τη Βόρεια Κορέα από τις καταστροφικές κυβερνήσεις, θα συμβεί όμως με έναν κατάλληλο συνδυασμό πολιτικής, θεσμών και τύχης. Το ποιος είναι αυτός ο συνδυασμός και γιατί ορισμένες χώρες δυσκολεύονται να τον πετύχουν παραμένει ένα ανοιχτό ερώτημα.

Ο καθηγητής Ντάνι Ρόντρικ έχει ανακαλύψει ενδείξεις ότι η απόλυτη σύγκλιση (unconditional convergence) συμβαίνει μεν, αλλά όχι για ολόκληρες οικονομίες, παρά για ορισμένους τομείς στις οικονομίες αυτές, όπως είναι τα μακαρόνια, τα πλεκτά ρούχα ή οι πλαστικές σακούλες. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση της παραγωγικότητας κατά 4-8% τον χρόνο. Οποιαδήποτε επιχείρηση σχετίζεται με αυτή τη διαδικασία μπορεί να αναπτυχθεί γρήγορα, ανεξάρτητα από την πορεία της τοπικής οικονομίας.

Και έτσι φτάνουμε στο ποδόσφαιρο. Δύο οικονομολόγοι, η Μέλανι Κράουζε και ο Στέφαν Σιμάνσκι, αποφάσισαν να εξετάσουν κατά πόσον η υπόθεση της απόλυτης σύγκλισης ισχύει και για το ανδρικό ποδόσφαιρο. Η απάντησή τους είναι θετική. Το παλιό κλισέ ότι δεν υπάρχουν εύκολοι αγώνες στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο είναι σήμερα πολύ πιο ακριβές απ’ό,τι το 1950.

Ισως να μην πρέπει να εκπλησσόμαστε. Όπως συμβαίνει και με τη βιομηχανία, ο ανταγωνισμός είναι σκληρός και οι καλές ιδέες αντιγράφονται. Το υψηλής κλάσης ποδόσφαιρο προσφέρει επίσης μιας παγκόσμια αγορά εργασίας. Ενας καλός παίκτης από μια αδύναμη εθνική ομάδα περνά τον περισσότερο χρόνο του σε έναν κορυφαίο σύλλογο μαζί με διαιτολόγους, προπονητές και παίκτες παγκόσμιας κλάσης. Είναι λογικό η εθνική ομάδα της χώρας του να αποκομίζει κέρδη.

Μπορεί κανείς να βγάλει διάφορα συμπεράσματα από όλα αυτά. Για την αυξανόμενη σημασία της γνώσης στην παγκοσμιοποίηση, ας πούμε. Για τις ευεργετικές συνέπειες του ανταγωνισμού. Για τα πλεονεκτήματα της μετανάστευσης. Το καλύτερο απ’όλα όμως είναι να βλέπουμε ποδόσφαιρο. Πρόκειται για ένα ανταγωνιστικό άθλημα που μπορούμε όλοι να απολαμβάνουμε.

Φωτογραφία: Reuters

thetoc.gr

Τα στοιχεία του υπουργείου Εσωτερικών της Γερμανίας δείχνουν ότι 1.177 Τούρκοι που είχαν τη διπλωματική ιδιότητα ή επίσημα διαπιστευτήρια ζήτησαν άσυλο. Στον αριθμό αυτό περιλαμβάνονται οι σύζυγοι και τα παιδιά των διπλωματών.

Το υπουργείο δεν έχει σχολιάσει το δημοσίευμα αυτό.

dikaiologitika.gr/

Δύο τραυματίες και νεκρός ο δράστης στην επίθεση με μαχαίρι στη Γερμανία

Στο Φλένσμπουργκ της Γερμανίας ένας άνδρας, ο οποίος κρατούσε μαχαίρι στον κεντρικό σταθμό τρένων της πόλης, εξουδετερώθηκε από την Αστυνομία.

Εκτός από τον δράστη, ο οποίος είναι νεκρός, υπήρξαν και δύο τραυματίες, σύμφωνα με τα τοπικά μέσα. Η εφημερίδα Bild ανέφερε ότι ο δράστης είχε μια αψιμαχία με έναν επιβάτη και τον μαχαίρωσε. Ο τραυματίας νοσηλεύεται σε σοβαρή κατάσταση. Μία αστυνομικός, η οποία βρισκόταν κατά τύχη στο τρένο, αντιμετώπισε τον δράστη και τραυματίστηκε στην προσπάθεια να τον ηρεμήσει. Η αστυνομικός πυροβόλησε τον δράστη

Ο υπουργός Εσωτερικών, Horst Seehofer, δήλωσε πως είναι ιδιαίτερα στεναχωρημένος για την επίθεση.

"Η βία δεν είναι ανεκτή, πόσο μάλλον όταν είναι ενάντια στους πολίτες ή στην αστυνομία" ανέφερε.

Ο εκπρόσωπος της αστυνομίας τόνισε ότι δεν είναι σίγουροι αν υπάρχουν τρομοκρατικές συνδέσεις με το περιστατικό ακόμα.