Μερικούς μήνες πριν το γάμο της η Άντρεα Στόκιγκ, έχασε τον πατέρα της. Ήταν κάτι που της στοίχισε αρκετά μιας και τον ήθελε κοντά της στην πιο όμορφη στιγμή της ζωής της αναφέρει το redder.gr.
Γνωρίζοντάς το αυτό, ο αδερφός της Άντρεα, Νικ, σκέφτηκε τον πιο όμορφο τρόπο για να χαρίσει στην αδερφή του τον πρώτο χορό πατέρα και κόρης. Πριν το χορό, ο Νικ, έβγαλε ένα λόγο τιμώντας την αδερφή του που παντρευόταν αλλά και τον πατέρα του, που έχασαν νωρίς, λέγοντας το πόσο σπουδαίος άνθρωπος ήταν αλλά και το πόσο περήφανος θα αισθανόταν, αν βρισκόταν εκεί εκείνη τη στιγμή.
Δείτε τι έκανε ο αδερφός της για να αναπληρώσει το κενό του πατέρα εκείνη τη μέρα, κάνοντας τους πάντες να δακρύσουν μέσα στην αίθουσα, συμπεριλαμβανομένου και της αδερφής του. Όλα τα μέλη της οικογένειας, από τον παππού μέχρι τα αδέρφια της χόρεψαν μαζί της το τραγούδι που προοριζόταν για να χορέψει μαζί με τον πολυαγαπημένο της πατέρα.
Δείτε το συγκινητικό βίντεο!
Του αφιέρωσε το τραγούδι «Autumn Leaves» στο κλείσιμο της εκπομπής.
Ο Αντώνης Κανάκης δεν άντεξε και «λύγισε» όταν αναφέρθηκε στον πατέρα του, που έφυγε από τη ζωή το προηγούμενο Σάββατο. Ο γνωστός παρουσιαστής, στο κλείσιμο της εκπομπής, αφιέρωσε στον πατέρα του το τραγούδι «Autumn Leaves» του Nat King Cole, και με εμφανή τη συγκίνησή του, αποχαιρέτησε τους τηλεθεατές.
Αφού ευχαρίστησε πρώτα τους γιατρούς και το προσωπικό του νοσοκομείου, στο οποίο νοσηλευόταν ο πατέρας του, ο Αντώνης Κανάκης είπε: «Η μουσική σήμερα είναι κάτι πολύ ωραίο, κάτι πολύ διαφορετικό. Το συγκεκριμένο απόσπασμα είναι από το 1957, από το «Nat King Cole Show», το τραγούδι είναι το «Autumn Leaves». Και είναι ένα πάρα πολύ όμορφο τραγούδι και ο Nat King Cole είναι ένας καλλιτέχνης που λάτρευε ο μπαμπάς μου και θα ήθελα να χαρίσω αυτό το τραγούδι στον πατέρα μου».
Το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν είναι όσα μας μεταδίδουν -με τον τρόπο που θέλουν- τα λεγόμενα «Διεθνή Μέσα του Συρμού» αλλά όσα κρύβουν.
Ξεπερνούν το 1 εκατ. οι απώλειες από τον λεγόμενο «πόλεμο εναντίον της τρομοκρατίας», ο οποίος ξεκίνησε μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 στις ΗΠΑ
Υπάρχουν αδιαμφισβήτητα γεγονότα που ουδέποτε μεταδίδονται. Και πρέπει να καταφύγει κάποιος «ανήσυχος» στα λεγόμενα... εναλλακτικά Μέσα ενημέρωσης, συνήθως στο διαδίκτυο, για να πληροφορηθεί μερικές αλήθειες που πονάνε τους ταγούς της διεθνούς πολιτικής.
Έτσι δεν θα ενημερωθείτε παρά μόνο από το zougla.gr πως υπάρχει πρόσφατη πολυσέλιδη έκθεση της βραβευμένης με Νόμπελ οργάνωσης «Διεθνείς Γιατροί για την Αποτροπή ενός Πυρηνικού Πολέμου» (International Physicians for the Prevention of Nuclear War), που αποκαλύπτει πόσο έχει κοστίσει σε ανθρώπινες απώλειες ο λεγόμενος «πόλεμος εναντίον της τρομοκρατίας».
Η έκθεση υπολογίζει πως περισσότεροι από 1.300.000 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους κατά τη διάρκεια βομβιστικών επιθέσεων και στρατιωτικών επιχειρήσεων στο Ιράκ, το Αφγανιστάν και πιο πρόσφατα στο Πακιστάν, μετά τα όσα τραγικά είχαν συμβεί στις ΗΠΑ το 2001 (Δίδυμοι Πύργοι).
Ειδικότερα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι νεκροί ξεπερνούν το ένα εκατομμύριο στο Ιράκ, τους 220.000 στο Αφγανιστάν και τους 80.000 στο Πακιστάν.
Στον τραγικό αυτόν αριθμό δεν περιλαμβάνονται οι νεκροί στις λεγόμενες «παράπλευρες» ζώνες, όπως η Υεμένη. Το εν λόγω νούμερο είναι σχεδόν δεκαπλάσιο από εκείνο που έχει δοθεί στη δημοσιότητα από πληθώρα ΜΜΕ ανά τον κόσμο. Σύμφωνα με την έκθεση της οργάνωσης, ο απολογισμός αυτός στηρίζεται σε «συντηρητικούς υπολογισμούς», καθώς δεν είναι δυνατόν στις χώρες αυτές να υπάρχουν ακριβή στοιχεία.
Η αλήθεια ίσως να είναι πλέον τραγική και ο αριθμός να ξεπερνά τα δύο εκατομμύρια…
Οι συμβατικές πρακτικές καλλιέργειας οδηγούν σε υψηλές τιμές απορροής και απώλειας γόνιμου εδάφους, όπως δείχνουν τα πρώτα αποτελέσματα πειραματικού αγρού στο αγρόκτημα του ΤΕΙ Θεσσαλίας.
Συγκεκριμένα, δράση του έργου "ΘΑΛΗΣ- Φιλική προς το περιβάλλον παραγωγή βιομάζας", που υλοποιείται από το Τμήμα Μηχανικής Βιοσυστημάτων της Σχολής Τεχνολόγων Γεωπονίας του ΤΕΙ Θεσσαλίας, με συντονιστή τον καθηγητή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Θεοφάνη Γέμτο, στοχεύει στη μελέτη του φαινομένου της διάβρωσης και των δυνατών μεθόδων μείωσής της.
Παράλληλα, το πρόγραμμα στοχεύει και στην επαλήθευση υπαρχόντων προτύπων καθώς και την ανάπτυξη νέων για τη απορροή του νερού και τη διάβρωση. Η διάβρωση του εδάφους, αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Παναγιώτης Βύρλας, επίκουρος καθηγητής Τ.Ε.Ι. Θεσσαλίας, στο Τμήμα Μηχανικής Βιοσυστημάτων, έχει ως συνέπεια την απώλεια της επιφανειακής γόνιμης στοιβάδας και την αποκάλυψη ενός λιγότερου παραγωγικού υπεδάφους, το οποίο έχει μειωμένη ικανότητα να συγκρατεί και να ανακυκλώνει τα θρεπτικά στοιχεία καθώς και να απορροφά, αποθηκεύει και διευκολύνει την κυκλοφορία του νερού και του αέρα. Σε παγκόσμια κλίμακα, η διάβρωση αποτελεί την κυριότερη αιτία υποβάθμισης των εδαφών.
Οι παράγοντες που προκαλούν διάβρωση είναι το νερό είτε της βροχής είτε της άρδευσης, ο άνεμος και πολλές φορές ο ίδιος ο άνθρωπος, όταν χρησιμοποιεί ακατάλληλες τεχνικές κατεργασίας, προκαλώντας την καθοδική μετακίνηση μεγάλων ποσοτήτων γόνιμου εδάφους. Για τη μελέτη του φαινομένου, σύμφωνα με τον ίδιο, εγκαταστάθηκε πειραματικός αγρός στο αγρόκτημα του ΤΕΙ Θεσσαλίας στη Λάρισα, σε αγρό με κλίση τουλάχιστον 5%, με μεταχειρίσεις τη συμβατική κατεργασία και την ακαλλιέργεια με δύο κατευθύνσεις κατεργασίας του εδάφους (κατά τις ισοϋψείς και τις κλίσεις) και με χρήση ή όχι καλλιεργειών φυτοκάλυψης (μίγμα σιτηρού και ψυχανθούς) για συνεχή κάλυψη του εδάφους.
Τα πειραματικά τεμάχια έχουν μήκος 22m και πλάτος 6m και μετρώνται οι απορροές με χρήση μετρητών ροής στο κάτω άκρο του κάθε πειραματικού τεμαχίου, η απώλεια εδάφους (κυρίως αργίλου και ιλύος) τόσο σε πραγματικά συμβάντα όσο και σε με τεχνητή βροχή.
Τα έως τώρα αποτελέσματα δείχνουν, επισημαίνει ο κ. Βύρλας, πως οι συμβατικές πρακτικές καλλιέργειας (όργωμα κατά τις κλίσεις, διατήρηση ακάλυπτης επιφάνειας του εδάφους το χειμώνα) οδηγούν σε υψηλές τιμές απορροής και απώλειας γόνιμου εδάφους και επιβεβαιώνουν την θεώρηση ότι η χρήση καλλιεργειών σε αμειψισπορές που διατηρούν το έδαφος καλυμμένο, με παράλληλη χρήση μεθόδων ακαλλιέργειας συμβάλλουν ουσιαστικά στη μείωση της διάβρωσης.
Συνολικά έξι διαδικασίες έχουν, σύμφωνα με τον επίκουρο καθηγητή, σήμερα αναγνωρισθεί και κατονομασθεί ως υπεύθυνες για την υποβάθμιση των εδαφών. Είναι η συμπίεση, η διάβρωση από το νερό και τον άνεμο, η απώλεια της οργανικής ουσίας, η μείωση της βιοποικιλότητας, η αλάτωση και η ρύπανση. Οι πρώτες τέσσερις από τις παραπάνω διαδικασίες, τονίζει, είναι στενά συνδεδεμένες με τη μηχανική κατεργασία του εδάφους και κυρίως με τη συμβατική.
Οι απώλειες ανέρχονται στα 150-300 εκατομμύρια τόνους γόνιμου εδάφους ετησίως, μέσω του οποίου χάνονται περίπου 1,5 εκατομμύρια τόνοι χούμου, 150.000 τόνοι ολικού αζώτου, 300.000 τόνοι ολικού φωσφόρου και 540.000 τόνοι καλίου, την στιγμή που για την λίπανση των καλλιεργειών χρησιμοποιούνται ετησίως περίπου 420.000 τόνοι Ν, 190.000 τόνοι P2O5 και 70.000 τόνοι K2O.
Από τα στοιχεία αυτά προκύπτει ότι η μισή ποσότητα των χρησιμοποιούμενων λιπασμάτων χάνεται με τη διάβρωση. Μαζί με τα λιπάσματα, μεταφέρονται και σημαντικές ποσότητες φυτοφαρμάκων τα οποία πολλές φορές καταλήγουν σε επιφανειακά και υπόγεια ύδατα προκαλώντας σοβαρά προβλήματα μόλυνσης και ευτροφισμού.
www.dikaiologitika.gr
Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2015 και ώρα 12:00. Είσοδος ελεύθερη και για το κοινό.
Η ΕΥΘΥΤΑ ΡΟΔΟΥ, ως Μέλος της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Θυμάτων (FEVR), γνωρίζονταςτο θέμα της πληροφόρησης-υποστήριξης των θυμάτων έχει αναπτυχτεί επιστημονικά, τη σημασίατης συναισθηματικής υποστήριξης και του τρόπου με τον οποίο αναγγέλλεται το θλιβερό νέο στα προσφιλή πρόσωπα του θανόντος, διοργανώνει σε συνεργασία με την ΠΑΝΑΚΕΙΑ, συζήτηση με θέμα: την ενημέρωση των πενθούντων σχετικά με τραυματισμό ή θάνατο συγγενικού τους ανθρώπου, στο Αμφιθέατρο του Γενικού Νοσοκομείου την Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2015 και ώρα 12:00. Είσοδος ελεύθερη και για το κοινό.
Αναμφίβολα, δεν υπάρχει πρόσωπο θανάτου συμπαθές. Ωστόσο όλοι μας, υποταγμένοι στην ανθρώπινη μοίρα του θνητού, έχουμε μια μικρή η μεγάλη εξοικείωση με το θάνατο από φυσικά αίτια, είτε πρόκειται για συγγενή ή συνανθρώπους μας που φεύγουν «πλήρεις ημερών», είτε ακόμα και για κείνους που μετά από μια νόσο και μια πάλη έχασαν τον αγώνα.
Ο αιφνίδιος θάνατος που έρχεται από τροχαίο σαν απροειδοποίητη μαχαιριά, μας σοκάρει οδυνηρά. Στον πόλεμο των δρόμων, ο θάνατος έχει το απεχθέστερο πρόσωπο και μια ιδιαίτερη σκληρότητα.
Για τον θάνατο από τροχαίο επιβάλλεται ένα σύστημα υποστήριξης των οικογενειών των θυμάτων και πρέπει να περιλαμβάνει τους θεσμικούς φορείς που επιλαμβάνονται του δυστυχήματος, όπως τροχαία, ιατρονοσηλευτικό προσωπικό των Επειγόντων, των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας και των κλινικών,πυροσβεστική, διασώστες, πληρώματα ασθενοφόρων.
Σκοπός όλων των παραπάνω πρέπει να είναι η μεγαλύτερη δυνατή μείωση του ψυχικού τραύματος που έχει υποστεί η οικογένεια.
Η πληροφόρηση αρχίζει με την καίρια κίνηση της ανακοίνωσης της θλιβερής είδησης του θανάτου στους ανυποψίαστους και αιφνιδιαζόμενους συγγενείς.
Το ρόλο του αγγελιοφόρου διαδραματίζει ο αστυνομικός ή το προσωπικό του Τμήματος Επειγόντων ή της ΜΕΘ του Νοσοκομείου.
Ο τρόπος με τον οποίο αναγγέλλεται το θλιβερό νέο στα προσφιλή πρόσωπα του θανόντος έχει πολύ μεγάλη σημασία. Πρέπει να γίνεται αυτοπροσώπως, να διαπνέεται από ευγένεια, τακτ και συμπάθεια και να αποφεύγεται ο επαγγελματικός κυνισμός, η χρησιμοποίηση ανόητων εκφράσεων ή έλλειψη της πρέπουσας σοβαρότητας που απαιτεί η στιγμή.
Ομιλητές:
Η ψυχολόγος κ. Κυπριώτη Αλεξία, εθελόντρια ψυχολόγος της ΕΥΘΥΤΑ ΡΟΔΟΥ από την ίδρυση της το 2004, με ανοιχτή γραμμή βοήθειας από Δευτέρα έως Παρασκευή, αναρτημένο στη σελίδα της ΕΥΘΥΤΑ ΡΟΔΟΥ (www.efthita.gr), στηρίζοντας οικογένειες θυμάτων τροχαίων τόσο στη Ρόδο όσο και σε άλλα διαμερίσματα της χώρας μας,
Η ψυχολόγος κ. Σιάγκα Ντίνα και Ο ψυχολόγος κ Χουρδάς Γιάννης, Συντονιστής στις "Ομάδες Ζωής" της ΕΥΘΥΤΑ ΡΟΔΟΥ
Εδώ και δύο χρόνια για πρώτη φορά στην Ελλάδα, οργανώθηκαν από την ΕΥΘΥΤΑ ΡΟΔΟΥ οι "Ομάδες Ζωής", για την υποστήριξη ατόμων που βιώνουν την απώλεια αγαπημένων προσώπων.
Μπορούμε να αγκαλιάσουμε τον πόνο του άλλου, τη στιγμή που εκείνος αγκαλιάζει το δικό μας.
Ν’ ακούσουμε τα λόγια του άλλου, όταν εκείνος, σιωπηλά πριν, άκουσε τα δικά μας.
Να ανησυχήσουμε για άλλα παιδιά, για άλλους γονείς για το τι μπορούμε να κάνουμεεμείς γι’ αυτούς, για το τι μπορώ να κάνω εγώ για το μέλλον μου.
Μαζί μαθαίνουμε να μοιραζόμαστε και να προσπαθούμε, μαζί μαθαίνουμε να μιλάμε για ζωή, χαμογελώντας, χωρίς να πρέπει να ξεχάσουμε.
ΕΥΘΥΤΑ ΡΟΔΟΥ