Το ερώτημα έχει απασχολήσει και εξακολουθεί να απασχολεί την Επιστήμη, που αναζητεί το μυστικό της άψογης σεισμικής συμπεριφοράς της Ακρόπολης.
«Πρόκειται για ένα ασύλληπτο δημιούργημα με ιδιοφυείς λύσεις σε ανυπέρβλητα προβλήματα μηχανικής και κατασκευαστικής διαδικασίας», σύμφωνα με τον καθηγητή του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ, Κυριαζή Πιτιλάκη. «Ο Παρθενώνας συμπυκνώνει με τον καλύτερο τρόπο αυτό που είμαστε και προσφέραμε στον λεγόμενο δυτικό κόσμο.
Είναι το σύμβολο του ίδιου του ευρωπαϊκού πολιτισμού, σύμβολο του μέτρου, της τέχνης και των δυνατοτήτων της τεχνολογίας. Διότι πέρα από το ύψιστο καλλιτεχνικό δημιούργημα είναι κι ένα θαύμα μηχανικής και τεχνικής», ανέφερε κ. Πιτιλάκης, ανοίγοντας σήμερα το πρωί τις εργασίες ημερίδας για τις «Σύγχρονες Επεμβάσεις στα Μνημεία της Αθηναϊκής Ακρόπολης», που διοργάνωσε το Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών, στο πλαίσιο του προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών για τον Αντισεισμικό Σχεδιασμό Τεχνικών Eργων.
«Ο σπονδυλωτός κίονας, πέρα από τα προφανή στοιχεία οικονομίας και ευφυούς μεταφοράς και κατασκευής είναι ένα ιδιοφυέστατο πρότυπο μηχανικής, με καταπληκτικές ιδιότητες σεισμικής συμπεριφοράς», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Πιτιλάκης.
«Δεν υπάρχουν σοβαρά στατικά προβλήματα»
«Αυτήν τη στιγμή μπορούμε να πούμε ότι τα σοβαρά στατικά προβλήματα τα έχουμε αντιμετωπίσει, ακόμα και στον Παρθενώνα που είναι ένα μεγάλο μνημείο, στο οποίο υπάρχουν ακόμα περιοχές όπου δεν έχουμε επέμβει», υπογράμμισε η Βασιλική Ελευθερίου, αρχιτέκτων μηχανικός, Διευθύντρια της Υπηρεσίας Συντήρησης Μνημείων Ακρόπολης (ΥΣΜΑ), ειδικής υπηρεσίας του Υπουργείου Πολιτισμού, αποτελούμενης από 180 εξειδικευμένους επιστήμονες.
«Η δουλειά που έχει γίνει στην Ακρόπολη από το 1975 και μετά αποδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο, ότι υπάρχει ένας μεθοδικός τρόπος αντιμετώπισης των προβλημάτων, οι άνθρωποι που ξεκίνησαν τότε, οι καθηγητές, συνεχίζουν να είναι δίπλα μας και μας βοηθάνε, οι μαρμαροτεχνίτες είναι ικανότατοι και αυτό το έχουν μεταδώσει και στους νεότερους, υπάρχει ένα πολύ καλό κλίμα συνεργασίας και αυτό βοηθάει πάρα πολύ το έργο», σημείωσε.
Τα πιο μεγάλα αναστηλωτικά έργα σε εξέλιξη είναι αυτή τη στιγμή στον Παρθενώνα και τα Προπύλαια, ενώ η συντήρηση γίνεται παράλληλα με την αναστήλωση, όσον αφορά τα μέρη που αποκαθίστανται. Ταυτόχρονα γίνονται ανεξάρτητες εργασίες στην επιφάνεια των μαρμάρων, στις περιοχές, οι οποίες μπορεί να μην έχουν στατικά προβλήματα αλλά χρειάζονται συντήρηση.
Η κ Ελευθερίου διευκρίνισε ότι έχουν ολοκληρωθεί οι εργασίες συντήρησης στον Ναό της Αθηνάς Νίκης, καθώς και σε κάποια τμήματα στο Ερέχθειο και συνεχίζονται και σε άλλες περιοχές. «Εχουμε ακόμα κάποιες περιοχές που έχουν μπει τσιμέντα από τους παλαιότερους αναστηλωτές, σίδερα που πρέπει να απομακρυνθούν, οπότε στην ουσία αυτά είναι και τα επόμενα προγράμματα», ανέφερε.
Οσον αφορά την πιθανότητα μίας πιο στενής συνεργασίας με το ΑΠΘ η κ Ελευθερίου σημείωσε ότι «τα θέματα μελέτης για την αντισεισμική προστασία των μνημείων δεν έχουν εξαντληθεί, αντιθέτως είναι σχετικά πίσω, με την έννοια ότι δε μπορεί να ισχύσει ένας κανονισμός για όλα τα μνημεία, υπάρχουν παράγοντες όπως η υφιστάμενη κατάσταση του μνημείου,το πού εδράζεται, οι συνθήκες, η επισκεψιμότητα και είναι πιο δύσκολο να ισχύσουν κανόνες».
Πηγή: iefimerida.gr
Οι μεγάλες ελλείψεις σε φυλακτικό προσωπικό έβαλαν λουκέτο στο φημισμένο αρχαιολογικό χώρο της Δήλου!
«Τμήματα του χώρου και το μουσείο θα είναι επισκέψιμα ύστερα από συνεννόηση με την αρμόδια εφορεία», είναι η απάντηση που δίνει το υπουργείο Πολιτισμού στις διαμαρτυρίες τοπικών φορέων και ξένων επισκεπτών.
Οι ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναμικό στους αρχαιολογικούς χώρους και τα μουσεία είναι τραγικές. Ιδιαίτερα στην περιφέρεια. Αυτός είναι και ο λόγος που η αρμόδια Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων δήλωσε την αδυναμία της να εξασφαλίσει τη λειτουργία του αρχαιολογικού χώρου της Δήλου τον Μάρτιο, με έγγραφό που απέστειλε προς την Κεντρική Υπηρεσία του υπουργείου τον περασμένο Δεκέμβριο.
«Με το υφιστάμενο προσωπικό ο χώρος δεν έχει τη δυνατότητα να λειτουργήσει, ακόμα κι αν παραμείνει κλειστός», υπογραμμίζει στον Ελεύθερο Τύπο ο διευθυντής της εφορείας, Δημήτρης Αθανασούλης. Ως εκ τούτου, αποφασίστηκαν το «σφράγισμα» της Δήλου καθ’ όλη τη διάρκεια του Μαρτίου και η επαναλειτουργία του χώρου στις αρχές Απριλίου. Τότε που αναμένονται οι «ενισχύσεις» των ωρομισθίων προκειμένου να εφαρμοστεί το διευρυμένο θερινό ωράριο σε 33 αρχαιολογικούς χώρους και μουσεία. Στο σχετικό κατάλογο περιλαμβάνεται και το νησί του Απόλλωνα.
Την ώρα λοιπόν που καταπλέουν στη Μύκονο τα πρώτα κρουαζιερόπλοια, ο φημισμένος αρχαιολογικός χώρος είναι μη προσβάσιμος στους ξένους επισκέπτες.
Το γεγονός αυτό αποτελεί «δυσφήμηση για το νησί και τη χώρα», δήλωσε ο δήμαρχος Μυκόνου, Κωνσταντίνος Κουκάς. Ο δήμος απέστειλε αποστολή διαμαρτυρίας προς τον αναπληρωτή υπουργό Πολιτισμού, Νίκο Ξυδάκη, ο οποίος κατάγεται, σημειωτέον, από τη Μύκονο.
Τις τελευταίες ημέρες πραγματοποιήθηκαν συσκέψεις επί συσκέψεων για την επίλυση του προβλήματος, με τη συμμετοχή και του κ. Αθανασούλη. Αποφασίστηκε η μερική λειτουργία του χώρου, ορισμένες ώρες και ημέρες την εβδομάδα, με τη συνδρομή υπαλληλικού προσωπικού από τη Μύκονο. Κάτι που αποτυπώνεται και στη χθεσινή ανακοίνωση του υπουργείου:
«Ο αρχαιολογικός χώρος και το Μουσείο Δήλου προσωρινά και για λίγες μέρες δεν είναι επισκέψιμα για λόγους ασφαλείας. Τμήματα του χώρου και το μουσείο θα είναι επισκέψιμα ύστερα από συνεννόηση με την αρμόδια εφορεία, από Δευτέρα έως Παρασκευή 08.00-3.00. Από τις αρχές Απριλίου αποκαθίσταται η ομαλή λειτουργία του αρχαιολογικού χώρου Δήλου με διευρυμένο ωράριο».
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο κορυφαίος αρχαιολογικός χώρος παρουσιάζει προβλήματα δυσλειτουργίας. Στο πρόσφατο παρελθόν χιλιάδες τουρίστες βρέθηκαν αντιμέτωποι με τις… αμπαρωμένες πόρτες του μουσείου. Είναι η πρώτη φορά όμως που κλείνει ολόκληρο το νησί! Κάτι που θα μπορούσε ίσως να αποφευχθεί αν οι συνεννοήσεις ανάμεσα στους υπευθύνους είχαν ξεκινήσει προτού εκδηλωθεί το πρόβλημα.
Το παράδειγμα της Δήλου δεν είναι και το μοναδικό. «Τα ίδια προβλήματα παρατηρούνται σήμερα σε όλα τα νησιά των Κυκλάδων», σύμφωνα με τον κ. Αθανασούλη, «εκτός από τη Σύρο.» Αυτό σημαίνει είτε κατεβασμένα ρολά είτε επισκέψεις κατόπιν ραντεβού.
e-typos.gr
Αρχίζουν αυτήν την Πέμπτη τα σεμινάρια Ελληνικής Ιστορίας και Πολιτισμού της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης, που προσφέρονται για πέμπτη συνεχή χρονιά, με μια ειδική εκδήλωση, στην οποία κύριοι ομιλητές θα είναι o Αβορίγινας ακαδημαϊκός και ακτιβιστής Δρ Γκάρι Έντουαρντ Φόλεϊ και ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Μελβούρνης Νίκος Παπαστεργιάδης.
Θέμα της διάλεξης του Δρ Φόλεϊ θα είναι η ανάκτηση της πολιτιστικής κληρονομιάς και η επιστροφή των αρχαιοτήτων των Αμπορίτζινις από το Βρετανικό Μουσείο, αντικρυστά με την υπόθεση των Μαρμάρων του Παρθενώνα. Είναι η πρώτη φορά όπου ένας Αβορίγινας θα παρουσιάσει ομιλία του στην Ελληνική Κοινότητα Μελβούρνης.
Ο Δρ Γκάρι Φόλεϊ είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Moondani Balluk Indigenous Academic Unit. Γεννήθηκε στη Γκράφτον (1950), βόρεια της Νέας Νότιας Ουαλίας και ανήκει στη φυλή Gumbainggir. Αποβλήθηκε από το σχολείο σε ηλικία 15 ετών, και στη συνέχεια μετακινήθηκε στο Σίδνεϊ. Εχει βρεθεί στο επίκεντρο των μεγαλύτερων πολιτικών δραστηριοτήτων στην Αυστραλία, συμπεριλαμβανομένων πολλών διαδηλώσεων για τα δικαιώματα των Αμπορίτζινις, τη δημιουργία και λειτουργία της Πρεσβείας σε Σκηνή στην Καμπέρα. Πριν λίγα χρόνια ολοκλήρωσε τις πανεπιστημιακές του σπουδές και πρόσφατα αναδείχθηκε διδάκτορας Ιστορίας στο πανεπιστήμιο Μελβούρνης, δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Μελβούρνης και στο Πανεπιστήμιο Βικτώριας, ενώ εργάστηκε και στο Μουσείο Βικτώριας.
Ο Νίκος Παπαστεργιάδης, ο οποίος θα παρουσιάσει τον Δρ Γάρι Φόλεϊ, είναι καθηγητής στη Σχολή Πολιτισμού και Επικοινωνίας στο Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης και στο Πανεπιστήμιο του Καίμπριτζ. Πριν από την επιστροφή του στο Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης, δίδασκε ως λέκτορας στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ. Η έρευνά του επικεντρώνεται στη διερεύνηση του ιστορικού μετασχηματισμού της σύγχρονης τέχνης και των πολιτιστικών ιδρυμάτων από την ψηφιακή τεχνολογία.
Όπως είναι γνωστό, τα Σεμινάρια προσφέρονται δωρεάν και είναι ανοιχτά στο κοινό και φέτος παρουσιάζονται στο νέο κτίριο της Κοινότητας.
Το CNN παρουσιάζει τα 10 Mνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς που αξίζουν την προσοχή κάθε ταξιδιώτη.
Οι Αιγές, σήμερα τις γνωρίζουμε ως Βεργίνα, βρίσκονται στη δεύτερη θέση της λίστας. Η UNESCO ξεκίνησε το Πρόγραμμα με τα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς το 1976 και πέρυσι όρισε το χιλιοστό Μνημείο της λίστας.
Δείτε αναλυτικά τη λίστα με τα 10 Mνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς που αξίζουν την προσοχή κάθε ταξιδιώτη.
1. Ποτοσί – Βολιβία
Η ανακάλυψη μεταλλεύματος στο Σέρρο Ρίκο από τον Ινδιάνο Ντιέγκο Ουάλπα το 1544 αποτέλεσε το έναυσμα για την ίδρυση της πόλης του Ποτοσί στις 10 Απριλίου 1545 με 3000 κατοίκους.65 χρόνια μετά ο πληθυσμός ήταν 160.000. Κατά το 16ο αιώνα, ήταν το μεγαλύτερο παγκοσμίως βιομηχανικό συγκρότημα. Η εξόρυξη των μεταλλευμάτων βασιζόταν σε ένα σύστημα υδρόμυλων. Περίπου 13.500 εργάτες τον χρόνο εξαφανιζονταν στα έγκατα των ορυχείων. Στις 11 Δεκεμβρίου 1987, η UNESCO ανακήρυξε το Ποτοσί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς, αναγνωρίζοντας την πλούσια ιστορία της πόλης και τον πλούτο της αποικιακής αρχιτεκτονικής της. Η περιοχή αποτελείται από τα μνημεία του Σέρρο Ρίκο, όπου υπήρχε εγκατεστημένο σύνθετο σύστημα ύδρευσης και τεχνητές λίμνες, από την αποικιακή πόλη, την Εκκλησία του Σαν Λορένζο, αρχοντικές κατοικίες και τις εργατικές περιοχές.
2. Αιγές – Βεργίνα
Η ανακάλυψη του τάφου του Φιλίππου Β το 1977 στις Αιγές, σήμερα τις γνωρίζουμε ως Βεργίνα, ήταν μια από τις σημαντικότερες αρχαιολογικές ανακαλύψεις του 20ου αιώνα. Επιβεβαίωσε ότι αυτή η μικρή πόλης της αρχαιότητας ήταν η πρωτεύουσα της αρχαίας Μακεδονίας. Πίσω στο 338π.Χ. ο βασιλιάς Φίλιππος κατέκτησε την υπόλοιπη Ελλάδα, 10 χρόνια μετά κάλεσε τον Αριστοτέλη από την Αθήνα να κάνει μάθημα στον γιο του Αλέξανδρο. Ο Φίλιππος δολοφονήθηκε στο θέατρο των Αιγών από έναν από τους σωματοφύλακες του. Ο θάνατος του έφερε τον 23χρονο τότε Αλέξανδρο στην εξουσία. Μια δεκαετία αργότερα κατέκτησε τον μισό τότε γνωστό κόσμο, δημιούργησε μια αυτοκρατορία που εκτεινόταν ως τις Ρώσικες στέπες και το Αφγανιστάν, δίνοντας του τον χαρακτηρισμό Μέγας Αλέξανδρος. Η Ελληνιστική Ελλάδα ξεκίνησε από εδώ. Σήμερα, τα πιο σημαντικά ευρήματα στη Βεργίνα είναι το μνημειώδες παλάτι και το νεκροταφείο, το οποίο περιέχει περισσότερους από 300 τύμβους, μερικοί μάλιστα χρονολογούνται από τον 11ο αιώνα π.Χ..
3. Μασάντα – Ισραήλ
Υψώνεται 400 μέτρα πάνω από τη Νεκρά Θάλασσα, σε ένα απομονωμένο σημείο, που ακόμα και σήμερα είναι δύσκολο να προσεγγίσει κανείς. Η Μασάντα, είναι το οχυρό-ανάκτορο που είχε χτίσει ο Ηρώδης ο Μέγας μεταξύ του 37-31 π.Χ για να υπερασπιστεί το βασίλειο του. Ο Ηρώδης έχτισε πολυτελή παλάτια, στρατώνες, αποθήκες τροφίμων, λουτρά και δεξαμενές νερού. Τα προσωπικά διαμερίσματα του Ηρώδη στο βόρειο παλάτι, ήταν διακοσμημένα με ψηφιδωτά και τοιχογραφίες. Όταν τελικά οι Εβραίοι εξεγέρθηκαν εναντίον των Ρωμαίων, ο Ηρώδης είχε πεθάνει. Με την Ιερουσαλήμ να έχει καταληφθεί και το Ναό της να έχει καταστραφεί, οι επιζώντες αντάρτες κατέφυγαν στη Μασάντα, κατόπιν εντολής του Ελεάζαρ Μπεν Γιαΐρ. Περίπου 960 άνδρες, γυναίκες και παιδιά βρήκαν καταφύγιο στο φρούριο της ερήμου. Στους πρόποδες του οχυρωμένου λόφου στρατοπέδευσαν 8.000 Ρωμαίοι λεγεωνάριοι. Στις 15 Απριλίου του 73 μ.Χ. ο Μπεν Γιαΐρ συγκέντρωσε τους ομοφύλους του και τους είπε ότι είχε έρθει η ώρα να «προτιμήσουν το θάνατο από τη δουλεία». Χρησιμοποιώντας κλήρους, οι άντρες σκότωσαν πρώτα τις συζύγους και τα παιδιά τους και στη συνέχεια ο ένας τον άλλο. Ο τελευταίος επιζών θα αυτοκτονούσε. Αυτά παραδίδει ο ιστορικός Φλάβιος Iώσηπος (37-100) στην Ιστορία των Ιουδαϊκών Πολέμων. Όμως, σύμφωνα με τον ίδιο, δύο γυναίκες και πέντε παιδιά επέζησαν για να αφηγηθούν την ιστορία, ενώ οι Ρωμαίοι βρήκαν 960 πτώματα.
4. Μνημείο Λούθερ – Γερμανία
Οι επισκέπτες μπορούν να επισκεφθούν το Σπίτι του Λούθερ, το οποίο έχει μετατραπεί σε μουσείο από το 1883 και είναι ένα από τα μεγαλύτερα του κόσμου που ρίχνει φως στην ιστορία της Μεταρρύθμισης.
5. Μαυσωλείο του Πρώτου Κινέζου Αυτοκράτορα – Κίνα
Το μαυσωλείο του πρώτου Κινέζου αυτοκράτορα Τσιν Σι Χουάνγκ (Qin Shi Huang) βρίσκεται στα ανατολικά της πόλης Χσιάν. Ο Τσιν Σι Χουάνγκ αυτοανακηρύχτηκε αυτοκράτορας το 221 π.Χ., αφού υπόταξε έξι αντιμαχόμενα κράτη και ένωσε την Κίνα. Είναι γνωστό για τον Στρατό από τερακότα και αποτελείται από 8000 στρατιώτες από πηλό. Η κατασκευή του πήρε περισσότερα από 38 χρόνια και ο ιστορικός Sima Qian κατέγραψε την όλη διαδικασία, αναφέροντας πως 700.000 εργάτες πήραν μέρος στην ολοκλήρωση του έργου, κάτι που έγινε κατανοητό μόλις αποκαλύφθηκε η νεκρόπολη που εκτεινόταν για 20 τετραγωνικά μίλια. Μόλις το 10% έχει ανασκαφθεί.
6. Εθνικό Ιστορικό Πάρκο, Σίταντελ, Σαν Σούσι –Αϊτή
H Δημοκρατία της Αϊτής αποτελεί μια χώρα που καταλαμβάνει το δυτικό τμήμα του νησιού της Ισπανιόλας που βρίσκεται στην Καραϊβική. Η αποχώρηση των Γάλλων έγινε το 1803 και το 1804 η χώρα έγινε ανεξάρτητη, με πρώτο Αυτοκράτορα τον Ζαν Ντεσαλέν. Η Αϊτή ήταν η πρώτη χώρα στον κόσμο που αναγνώρισε την Ελληνική Επανάσταση και την Ελλάδα ως ανεξάρτητο κράτος. Το Σίταντελ και τα ανάκτορα Σαν Σουσί είναι στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς, το Σίταντελ ήταν το πιο εντυπωσιακό αμυντικό κτίσμα στην Αμερική και τα ανάκτορα ήταν εξίσου εντυπωσιακά με αυτά της Ευρώπης. Το Εθνικό Ιστορικό πάρκο στην Καπ Αϊσιέν έχει έμβλημα την καλοδιατηρημένη της ακρόπολη.
7. Λουμπινι, Γενέτειρα του Βούδα – Νεπάλ
Το Λουμπινι είναι η γενέτειρα του πρίγκιπα Siddhartha Gautama, που αργότερα έγινε ο Βούδας. Η μητέρα του Βασίλισσα Μάγια Ντεβί, τον γέννησε στη σκιά ενός δέντρου, ενώ περνούσε από το Λουμπινι. Τριακόσια χρόνια μετά ο Αυτοκράτορας Ashoka αφιέρωσε το μέρος στη μνήμη της θρησκείας του Βουδισμού Οι αρχαιολόγοι Ρόμπιν Κόνινγκχαμ και Κος Πρασάντ Ακάια, από το Πανεπιστήμιο του Ντάρχαμ, στη Βρετανία, που ηγούνταν της ανασκαφής, ανακοίνωσαν τη Δευτέρα ότι εντόπισαν στο Νεπάλ, στον αρχαιολογικό χώρο Λουμπίνι, που θεωρείται γενέτειρα του Βούδα, ένα νέο βουδιστικό ναό ο οποίος χρονολογείται περίπου το 550 πΧ. Σκάβοντας κάτω από τον τούβλινο ναό Μάγια Ντεβί, οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν ότι υπήρχε στα θεμέλιά του ένας παλαιότερος, ξύλινος, ο οποίος δεν είχε στέγη επειδή στο χώρο υπήρχε ένα δέντρο.
8. Βασιλικά Ανάκτορα του Αμπομέι – Μπενίν
Το 1985 δύο βασιλικά ανάκτορα στην Αμπομέι ή Δαχομέη που σώθηκαν από την επιδρομή των Γάλλων το 1892, χαρακτηρίστηκαν Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την UNESCO. Πρόκειται για 12 διώροφα κτίρια, διακοσμημένα με λιτά, όμως όμορφα γλυπτά. Τα αγόρια μυούνταν στον πόλεμο από παλιούς πολεμιστές από πολύ νεαρή ηλικία. Επίσης, το Βασίλειο έγινε διάσημο για τα επίλεκτα στρατιωτικά σώματα γυναικών, που ονομάζονταν Ahosi , δηλαδή «οι δικές μας μητέρες», γνωστές ως Αμαζόνες. Η έμφαση στη στρατιωτική προετοιμασία και στην πειθαρχία έκανε πολλούς Ευρωπαίους παρατηρητές του 19ου αιώνα να χαρακτηρίζουν τη Δαχομέη, ως τη Μαύρη Σπάρτη. Στο βασίλειο κοινή πρακτική ήταν οι ανθρωποθυσίες, ιδιαίτερα σε περιόδους εορτών. Οι αιχμάλωτοι πολέμου αποκεφαλίζονταν δημοσίως. Μαζί με το ισχυρό Βασίλειο της Δαχομέης, εγκαταστάθηκαν στην περιοχή που θα εξελισσόταν στη Δημοκρατία του Μπενίν και άλλοι λαοί.
9. Head Smashed in Buffalo Jump – Καναδάς
Το συγκεκριμένο σημείο αποτελεί απόδειξη μιας μοναδικής τεχνικής κυνηγιού που χρησιμοποιούσαν 6.000 χρόνια πριν οι ιθαγενείς της φυλής Blackfoot. Οι δρομείς της φυλής φορούσαν δέρματα λύκων ώστε να τρομάξουν τις αγέλες βουβαλιών προς τον γκρεμό. Ο όγκος και αριθμός των ζώων ανάγκαζε τα ζώα που βρίσκονταν μπροστά να πηδήξουν από την άκρη και σπάζουν πόδια κατά την προσγείωση. Οι άνδρες της φυλής μπορούσαν με μεγαλύτερη ευκολία τότε, να σκοτώσουν τα ζώα και να τα τεμαχίσουν. Ο χώρος ανακηρύχθηκε Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς το 1981.
10. Οχυρό Άγκρα – Ινδία
Το πελώριο οχυρό Άγκρα ήταν η θέση ισχύος για τον Μογγόλο αυτοκράτορα Ακμπάρ τον Μέγα, ο οποίος είχε επεκτείνει την αυτοκρατορία του σχεδόν σε όλη την Ινδία. Σήμερα, η ακρόπολη, η οποία είναι γεμάτη με εντυπωσιακά μαρμάρινα παλάτια, υποσκιάζεται από έναν πιο επιφανή γείτονα, το Ταζ Μαχάλ. Ο εγγονός του Άκμπαρ, Shah Jahan έχτισε το Ταζ στη μνήμη της αγαπημένης του συζύγου, η οποία πέθανε κατά τη γέννα.
Πηγή: CNN