1.Από ποιούς απαρτίζεται η Επιτροπή Εποπτείας και Ελέγχου Παιγνίων (Ε.Ε.Ε.Π.);

2. Ποια είναι τα κριτήρια, που αυτή η επιτροπή πιστοποιεί ποια παιχνίδια είναι "νόμιμα" να υπάρχουν σε χώρους που ο ίδιος ο νόμος επιτρέπει να έχουν πρόσβαση ανήλικα παιδιά;

3. Ποια είναι η θέση του επίσημου ελληνικού κράτους και της συγκεκριμένης αρμόδιας επιτροπής για την ύπαρξη των παιχνιδιών, που έχουν παγκόσμια "αποδοχή" από εκατομμύρια χρήστες, με δεδομένη ότι ο σχεδιασμός τους είναι εθιστικός για αποκλειστικά εμπορικούς και μόνο σκοπούς;

4. Ποια είναι η θέση του επίσημου ελληνικού κράτους και αυτής της επιτροπής για το φαινόμενο του εθισμού των ανηλίκων στο διαδίκτυο και συγκεκριμένα σε εθιστικού τύπου παιχνίδια, που έχουν αποδεδειγμένα σοβαρές κοινωνικές επιπτώσεις τόσο στη ζωή των ανηλίκων όσο και στη λειτουργία της ελληνικής οικογένειας;

5. Πώς ορίζει το θεσμικό πλαίσιο ότι ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι είναι ψυχαγωγικό ή δεν είναι για ένα ανήλικο παιδί;

6. Ποιος θα είναι ο μηχανισμός ελέγχου της τήρησης της προστασίας ανηλίκων με βάση αυτό το νόμο και με ποιο τρόπο θα είιναι αποτελεσματικός;

 

7. Τι συμφέροντα εξυπηρετεί ένα ανήλικο παιδί να νομιμοποιείται να βρίσκεται σε εμπορικούς χώρους με ηλεκτρονικά παιχνίδια και όχι να απαγορεύεται; ( τις ερωτήσεις επεξεργάστηκε ο MSC Κοινωνιολόγος Αντώνης Νέσκες)

 

Η είσοδος των ανηλίκων στα ίντερνετ καφέ και η δραστηριοποίηση τους σε διαδικτυακά παιχνίδια ιδιαίτερου κινδύνου στον εθισμό τους, έχει πάρει επικίνδυνες διαστάσεις. Είμαστε η μοναδική χώρα της Ευρώπης που επιτρέπει την είσοδο τους σε αυτά τα καταστήματα. http://www.protection-of-minors.eu/en/cat8.php

 

Τι είναι αλήθεια αυτό που σταματάει την απαγόρευση του; Ως Κοινωνιολόγος μιλώ με πολλούς γονείς που διαπιστώνουν είτε τον εγκλωβισμό των παιδιών τους, είτε την αντιστροφή της φυσιολογικής ζωής και πορεία τους ως μαθητές, είτε την "παρα-μόρφωση " της ψυχικής τους υγείας. Τα πιο λαμπρά παιδιά της χώρας μας, βρίσκουν τον προσανατολισμό τους φεύγοντας από την Ελλάδα της κοινωνικής κρίσης. Τα υπόλοιπα της σημερινής γενιάς, εθίζονται στο διαδίκτυο παθαίνοντας μια μαλθακότητα με αποτέλεσμα να αποστρέφονται το κοινωνικό γίγνεσθαι. Οδηγούνται με γοργούς ρυθμούς στην ψυχιατρικοποίηση με όλα τα συμπαραμαρτούμενα περί θεραπείας τους. Ψηφίστε την αναγκαιότητα ενός μίνιμουμ ελέγχου και την απαίτηση στο μάθημα των ηλεκτρονικών υπολογιστών οι καθηγητές να ενημερώνουν τους μαθητές για τους κινδύνους της ανεξέλεγκτης χρήσης διαδικτύου.

 

Επειδή υπάρχουν ενστάσεις σε σχέση με την λέξη "απαγόρευση", θέλω να σας ενημερώσω ότι σε όλη την Ευρώπη όταν ένα ανήλικο παιδί θέλει να αγοράσει ένα βιντεοπαιχνίδι-κασέτα που δεν είναι της ηλικίας του, πρέπει να συνοδεύεται από τους γονείς του και εκείνοι να αναλαμβάνουν την ευθύνη υπογράφοντας για την αγορά. Αυτά συμβαίνουν σε πολιτισμένα και ευνομούμενα κράτη. Στα Ιντερνετ καφέ η είσοδος απαγορεύεται στους ανήλικους. To αίτημα προσπαθεί να "διαφυλάξει" , να προβληματίσει και τελικά να ανοίξει έναν μεγάλο διάλογο για το τί κάνουμε ως πολιτεία σε αυτή την χώρα για τα παιδιά. όσοι συμφωνείτε σας παρακαλώ διαδώστε το αίτημα. Δεν κάνει κακό να υπάρξει μια μίνιμουμ μέριμνα για την προφύλαξη μια υγιούς ζωής των ανήλικων παιδιών.

 

Κοινωνιολόγος Διονυσία Τριπολίτου