Μετά από σωρεία σκανδάλων λογιστών, τα οποία καλύφθηκαν και υποχρεώθηκαν τα θύματα να ξαναπληρώσουν, για πρώτη φορά η δικαιοσύνη έχει τη δυνατότητα να σπάσει το απόστημα και να αποκαλύψει το κύκλωμα που με την αδιαφορία, την δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία ή την ενεργό συμμετοχή, εξέθρεψε τέτοια φαινόμενα.
Είναι μια χρυσή ευκαιρία να πάψει η ατιμωρησία και να σταματήσει η αίσθηση ότι με το ΙΚΑ δε βρίσκεις άκρη.
Η συμπληρωματική κατάθεση του Νίκου Κιλιμάτου στην ανακρίτρια, άνοιξε τον δρόμο για την αποκάλυψη της αλήθειας. ΝΑΙ, υπάρχει συνεργός μέσα στο ΙΚΑ. Συνεργός που φρόντιζε να μη φθάνει στους εξαπατημένους επιχειρηματίες ενημέρωση για τις οφειλές τους και επιπλέον κατασκεύαζε ψεύτικες αποδείξεις παραλαβής συστημένων.
Γνωρίζουμε ποιος είναι ο συνεργός αλλά για λόγους μυστικότητας της ανάκρισης δεν το αποκαλύπτουμε. Γνωρίζουμε επίσης ότι το άτομο που δρούσε μέσα στο ΙΚΑ, ταυτίζεται από με τις μαρτυρίες δύο υπαλλήλων του ταχυδρομείου, με αυτό που υποτίθεται ότι παρέδωσε στα ΕΛΤΑ τα συστημένα για τα οποία έχουν κατασκευαστεί οι πλαστές αποδείξεις. Ο κλοιός σφίγγει για τη συμμορία που διέλυσε δεκάδες επιχειρηματίες. Αυτή τη φορά η υπόθεση δεν θα συγκαληφθεί.
Μπορεί η ατιμωρησία - συγκάλυψη, των προηγούμενων περιπτώσεων, να τους αποθράσυνε και να τους έκανε όλο και πιο αδίστακτους και αχόρταγους, όμως αυτή τη φορά το μαχαίρι θα φθάσει στο κόκαλο.
ΥΓ: Αξίζουν θερμά συγχαρητήρια στο "Βήμα της Κω" που αναδεικνύει και κρατάει στην επικαιρότητα με συνέπεια το θέμα, έχοντας πρωταγωνιστικό ρόλο στην αποκάλυψη της αλήθειας.
filpap.blogspot.com - φωτο βημα της κωΠρόκειται για μια σκοτεινή πτυχή της κρίσης, πολλές φορές αθέατη, αλλά πάντα υπαρκτή.
Η κατάρρευση της καθημερινότητας, έτσι όπως την ήξεραν αρκετοί συνάνθρωποί μας -κατά την περίοδο της κρίσης- είχε σοβαρές συνέπειες στη ψυχική υγεία τους.
Τα ψυχιατρεία της χώρας μπορούν να το πιστοποιήσουν. Οι ασθενείς που εισέρχονται πλέον στα καταστήματα είναι πολλοί περισσότεροι από παλιά και το προφίλ τους προκαλεί σοκ.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας Τύπος της Κυριακής, μόνο στο Δαφνί γίνονται κάθε μήνα 200 νέες εισαγωγές με την πληρότητα να αγγίζει το 130%, με αποτέλεσμα ασθενείς να κοιμούνται με ράντζα στους διαδρόμους.
Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί η αύξηση από το 2010 των ακούσιων εισαγωγών, που αποτελούν πλέον το 55% των περιπτώσεων. Πρόκειται για τους ασθενείς που εισέρχονται στα ψυχιατρεία χωρίς τη θέλησή τους, με την παρέμβαση της αστυνομίας κατόπιν εισαγγελικής παραγγελίας, την αύξηση των οποίων οι γιατροί συνδέουν άμεσα με την οικονομική κρίση.
Το προφίλ των ψυχικά ασθενών
Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι πρόκειται για ανθρώπους της διπλανής πόρτας που περνούν ολοένα και συχνότερα το κατώφλι των ψυχιατρικών ιδρυμάτων. Άνεργοι, χρεοκοπημένοι επιχειρηματίες, γονείς που δεν μπορούν να θρέψουν τα παιδιά τους.
Σε αρκετούς οι ψυχικές διαταραχές εμφανίστηκαν ξαφνικά και μάλιστα σε ηλικία άνω των 40 ετών.
Στους παραπάνω προστίθενται εκατοντάδες άστεγοι με βαριά ψυχικά νοσήματα οι οποίοι συνήθως μένουν για λίγο στο νοσοκομείο και κατόπιν ξαναγυρίζουν στο δρόμο χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Επιστημονικές έρευνες σε Ευρώπη και ΗΠΑ έχουν κατά καιρούς επισημάνει τη σύνδεση της έλλειψης στέγης με τις ψυχικές παθήσεις.
Τραγικές συνέπειες
Ενδεικτικό είναι το περιστατικό που έλαβε χώρα πριν από έναν περίπου μήνα με έναν άστεγο 44 περίπου ετών που έπασχε από κατάθλιψη και τελικά αυτοκτόνησε στο κέντρο της Αθήνας.
Την προηγούμενη ημέρα είχε εισαχθεί στο Δρομοκαϊτειο, όπου οι γιατροί δεν έκρινα απαραίτητη τη νοσηλεία του και του έδωσαν εξιτήριο.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, είναι αρκετές οι περιπτώσεις που οι συνθήκες που απορρέουν από την πληρότητα στις κλινικές πιέζουν τους γιατρούς να δίνουν πιο εύκολα εξιτήριο στους ασθενείς, με τραγικά αποτελέσματα.
Μόνο στο Δαφνί, το πρώτο εννιάμηνο του 2014 εξετάσθηκαν 3.412 ασθενείς και έγιναν 1.757 εισαγωγές, αριθμοί που θεωρούνται ιδιαίτερα υψηλοί.
Ενδεικτική της κατάστασης είναι η μαρτυρία στην εφημερίδα του διευθυντή της Ψυχιατρικής κλινικής στο Δαφνί, Θεόδωρου Μεγαλοοικονόμου.
Ψυχικά παθούντες στο δρόμο
Ο κ. Μεγαλοοικονόμου κάνει λόγο για αύξηση τα τελευταία χρόνια των εγκαταλελειμμένων ανθρώπων με ψυχικές παθήσεις, λόγω των οικονομικών συνθηκών και για διάφορους λόγους, ό[ως για παράδειγμα ο θάνατος κάποιου συγγενή τους που τους φρόντιζε.
“Δυστυχώς δεν υπάρχουν οι δομές για την υποστήριξη αυτών των ατόμων σε μια εποχή που και οι συντάξεις των συγγενών από τις οποίες ζούσαν αρκετοί έχουν περιοριστεί σημαντικά” επισημαίνει ο κ. Μεγαλοοικονόμου.
iefimerida.gr