Σε σχέση με τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου και την πιθανή υποψηφιότητά του στον Νομό Δωδεκανήσου, ο τ. Υφυπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού και π. βουλευτής Δωδεκανήσου Γ. Νικητιάδης ανακοίνωσε τα εξής:
«Μετά από βασανιστική σκέψη και έντονο προβληματισμό αποφάσισα να μην διεκδικήσω να είμαι υποψήφιος στις εκλογές της 25ης Ιανουάριου. Η απόφασή μου αυτή καθορίστηκε από τις εξής παραμέτρους:
Οι επικείμενες εθνικές εκλογές, αποτυπώνουν δυστυχώς κατά τον πλέον εμφανή τρόπο, την αδυναμία του πολιτικού μας συστήματος να βοηθήσει τη χώρα και τον Λαό μας για να ξεπεραστούν διαρθρωτικά και ενδογενή προβλήματα που μας ταλανίζουν για χρόνια ολόκληρα. Ενώ αναμέναμε την 31η Δεκεμβρίου 2014 ως ημέρα ορόσημο που θα αποδείκνυε ότι απέδωσαν οι επί μία πενταετία θυσίες του Λαού μας και θα απαλλασσόμασταν επιτέλους οριστικώς από τα μνημόνια και τις «τρόικες» , όχι μόνο αυτό δεν συνέβη, αλλά αντιθέτως φθάσαμε στο σημείο , να τίθεται εν αμφιβόλω ξανά η παραμονή μας στην Ευρωζώνη και ο Ευρωπαϊκός προσανατολισμός της χώρας .
Ούτε η συγκυβέρνηση δυστυχώς κατάφερε όσα υποσχέθηκε, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ δυστυχώς στέκεται στο ύψος των περιστάσεων για να θέσει ένα τέρμα οριστικό στη κρίσιμη αμφισβήτηση παραμονής μας στο ΕΥΡΩ . Κοντά στα παραπάνω, τόσο η συγκυβέρνηση, όσο και η αντιπολίτευση , δεν εξήγησαν για ποιο λόγο, επί 30 ολόκληρους μήνες δεν ήρθε στη Βουλή το θέμα της αναθεώρησης του Συντάγματος και φοβάμαι ότι , ούτε θα δώσουν κάποια εξήγηση, αν προκύψουν νέες παραγραφές αδικημάτων πολιτικών προσώπων δεδομένου ότι χωρίς νέο σύνταγμα, ο Νόμος περί ευθύνης Υπουργών παραμένει σε ΙΣΧΥ αναλλοίωτος. Μαζί με όλα αυτά παρακολουθούμε τα προγράμματα και τις θέσεις των «μεγάλων» κομμάτων και πουθενά, μα πουθενά δεν διακρίνουμε κάποια πρόταση για το πώς θα έρθουν επενδύσεις, πως θα καταπολεμηθεί η ανεργία, πως θα υπάρξει ανάπτυξη.
Περισσεύουν ξανά τα λόγια και οι αοριστίες.
Είναι προφανές ότι η πολιτική ζωή του τόπου χρειάζεται συνολική ανανέωση. Το φαινόμενο του παλαιοκομματισμού, των συντροφικών μαχαιρωμάτων, της κομματοκρατίας, του πελατειακού κράτους , της διεφθαρμένης δημόσιας διοίκησης και της αναξιοκρατίας, είναι παντού κυρίαρχα. Τα κόμματα, στο σύνολό τους, αποτελούν σκουριασμένους προσωπικούς μηχανισμούς, όπου ο καθένας διεκδικεί το φέουδό του.
Το μέλλον της χώρας μας, παραμένει αβέβαιο. Αν θα γίνει νέα περικοπή ή όχι του χρέους, κανείς δεν μπορεί να το εγγυηθεί. Το αν μία τυχόν νέα περικοπή θα οδηγήσει σε νέες δεσμεύσεις, ουδείς το γνωρίζει. Αν θα καταφέρουμε να προσελκύσουμε επενδύσεις για να υπάρξει ανάπτυξη παραμένει τεράστιο ερωτηματικό χωρίς καμία αισιόδοξη απάντηση στον ορίζοντα.
Κανένα κόμμα δεν αναφέρεται σε ένα συγκεκριμένο ελληνικό σχέδιο που θα οδηγήσει την Ελλάδα με υπερηφάνεια και ευημερία στον 21ο αιώνα.
Ποτέ δεν ήταν τόσο βέβαιο, ότι όλα πρέπει να αλλάξουν. Υπάρχει κόμμα που να μπορεί; Μπορεί το κίνημα που δημιούργησε ο Γιώργος Παπανδρέου να βάλει τις στοιχειώδεις βάσεις για την αλλαγή του τόπου; Πιστεύω πως κάτω από πολύ συγκεκριμένες προϋποθέσεις, ναι μπορεί.
Σ΄ αυτή τη πορεία θα δηλώσω παρών συμπαραταγμένος με τη πλατιά πλειοψηφία των συντρόφων που με συνδέουν κοινά οράματα και κοινοί αγώνες, ναι.
Σε αυτό το πρωτόγνωρο για μένα τοπίο, καλούμαι να τοποθετηθώ και να σταθώ αντιμέτωπος με χιλιάδες συντρόφους μου, με συμπατριώτες μας που στήριξαν και στηρίζουν τις προσπάθειες που έκανα για τον Τουρισμό, με φίλους και συντρόφους που πιστεύουν σε μένα και τις δυνατότητές μου.
Ανεξαρτήτως των διαφωνιών που είχα διατυπώσει επανειλημμένως και που διατηρώ για την δυνατότητα του σημερινού ΠΑΣΟΚ να δώσει λύσεις για την χώρα στη πορεία της στον 21ο αιώνα και ανεξαρτήτως της προτίμησης που εκφράζω στο νέο ξεκίνημα με τον Γιώργο Παπανδρέου, θεωρώ ότι δεν θα είναι ωφέλιμη για όσα υπηρετώ η συμμετοχή μου στις ερχόμενες εκλογές, όποιο αποτέλεσμα και αν προκύψει.
Δηλώνω παρών ούτως ή άλλως. Παρών για να βοηθήσω στην λύση των προβλημάτων των νησιών μας, παρών για την τουριστική ανάπτυξη, παρών για την προάσπιση των εθνικών συμφερόντων των νησιών μας, των τόσο οξυμένων και ευαίσθητων αυτή την περίοδο. Παρών για να δημιουργήσουμε κάτι καινούριο που επιτέλους θα φέρει την Ελλάδα μας και τα νησιά μας εκεί που τους αξίζει».
Παρών στην πορεία, που εύχομαι και προσδοκώ , για την επανασυγκρότηση του ευρύτερου προοδευτικού δημοκρατικού χώρου που είμαι βέβαιος ότι εκ των πραγμάτων θα προκύψει ως ιστορική αναγκαιότητα, για να ξαναβάλει και πάλι τη χώρα μας σε πορεία δημιουργικής ανάπτυξης και την κοινωνία σε τροχιά ευημερίας.