Για την Ελλάδα, που έχει πολλά εκκρεμή ζητήματα με την εξ Ανατολών γείτονα χώρα, το Δικαστήριο αποτελεί έναν δικαιοδοτικό θεσμό επίλυσης διαφορών
Την -υπό προϋποθέσεις- προσφυγή της Ελλάδας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για τη διευθέτηση των ελληνοτουρκικών ζητημάτων, και ειδικότερα για το μείζον θέμα της υφαλοκρηπίδας, μετά τις αλυσιδωτές αντιδράσεις που προκάλεσε η υπογραφή της συμφωνίας συνεργασίας μεταξύ Λιβύης-Τουρκίας, προτείνει η ομάδα «Κύκλος Ιδεών», σε συνάντηση υπό τον τίτλο «Οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών στη Μεσόγειο και ελληνοτουρκικές σχέσεις», προεξαρχόντων της πρώην υπουργού Εξωτερικών, Ντόρας Μπακογιάννη, και του πρώην πρόεδρου του ΠΑΣΟΚ και πρώην υπουργού Εξωτερικών, Ευάγγελου Βενιζέλου.

Σε μια κρίσιμη περίοδο, λοιπόν, τόσο για τα ελληνοτουρκικά όσο και για την τήρηση της διεθνούς νομιμότητας, η συζήτηση για την ειρηνική επίλυση των διαφορών μας με τη γείτονα στις διάφορες διαστάσεις της παραμένει στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, καθώς, αναμφίβολα, η διπλωματική οδός παραμένει βασική προτεραιότητα.

Στο πλαίσιο αυτό, το Διεθνές Δικαστήριο των Ηνωμένων Εθνών, που εδρεύει στη Χάγη της Ολλανδίας, ένας οικουμενικός θεσμός για την επίλυση των διακρατικών διαφορών, για την Ελλάδα, που έχει πολλά εκκρεμή ζητήματα με την εξ Ανατολών γείτονα χώρα ως προς την ερμηνεία και την εφαρμογή του διεθνούς δικαίου κυρίως στο χώρο του Αιγαίου πελάγους [π.χ. για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, θέσπιση και όρια ΑΟΖ, αμφισβήτηση κυριαρχίας (Ίμια) κ.λπ.], αποτελεί έναν δικαιοδοτικό θεσμό επίλυσης διαφορών.

Μάλιστα, τα τρία τελευταία χρόνια η χώρα μας έχει βρεθεί ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου λόγω των διαφορών μας με τη Βόρεια Μακεδονία, αλλά και ως παρεμβαίνουσα σε υπόθεση που αφορούσε τη Γερμανία και την Ιταλία. Οι αποφάσεις στις περι ων ο λόγος υποθέσεις προκάλεσαν τη δυσφορία της κοινής γνώμης, πυροδοτώντας μια συζήτηση για την αρμοδιότητα του διεθνούς δικαιοδοτικού οργάνου, αφ ης στιγμής, όπως ψιθυρίζεται, το Διεθνές Δικαστήριο συχνά σύρεται από πολιτικές σκοπιμότητες και συμφέροντα.

Ωστόσο, οι αλυσιδωτές αντιδράσεις που προκάλεσε η υπογραφή της συμφωνίας συνεργασίας μεταξύ Λιβύης-Τουρκίας επιβάλλουν μια προσεκτική παρατήρηση του θεσμού.

Διεθνές Δικαστήριο: Ιδρυση και λειτουργία
Το Διεθνές Δικαστήριο είναι κύριο όργανο του ΟΗΕ και αποτελεί συνέχεια του αντίστοιχου οργάνου της Κοινωνίας των Εθνών, το οποίο έφερε τον επίσημο τίτλο Διαρκές Διεθνές Δικαστήριο (ΔΔΔ) και το οποίο καταργήθηκε.

Συγκεκριμένα την ίδρυση του νέου αυτού Διεθνούς Δικαστηρίου προέβλεψε το Κεφάλαιο ΙΔ’ (άρθρα 92-96) του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, που υπεγράφη στις 26 Ιουνίου στις ΗΠΑ, συνημμένο στο οποίο ήταν έτοιμο και το Καταστατικό του ΔΔΔ αποτελούμενο από 70 άρθρα. Κατόπιν αυτού σημειώνεται ότι το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης δεν αποτελεί αυτοτελή οργανισμό (όπως το προηγούμενο ΔΔΔ), επειδή τυγχάνει κύριο δικαστικό όργανο των Ηνωμένων Εθνών, με το καταστατικό του να αποτελεί τμήμα του Καταστατικού του ΟΗΕ. Το Διεθνές Δικαστήριο συγκροτείται από 15 δικαστές που εκλέγονται για 9 έτη από το Συμβούλιο Ασφαλείας και τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ.

Εν προκειμένω αξίζει να σημειωθεί πως, για να εισέλθει ένα θέμα στο Διεθνές Δικαστήριο, πρέπει τα ενδιαφερόμενα κράτη να συμφωνούν για την παραπομπή της διαφοράς τους σ’ αυτό. Οι εκδιδόμενες αποφάσεις λαμβάνονται μυστικά και κατά πλειοψηφία και είναι υποχρεωτικές. Αντίθετα, οι γνωμοδοτήσεις δεν έχουν δεσμευτικό χαρακτήρα. Όλες οι χώρες που φέρονται να έχουν συνυπογράψει το καταστατικό του Δικαστηρίου μπορούν να παραπέμψουν σε αυτό οποιαδήποτε υπόθεση. Μπορούν επίσης και να προσφύγουν και χώρες που δεν έχουν προσυπογράψει το καταστατικό σύμφωνα πάντα με τους όρους που καθορίζει το Συμβούλιο Ασφαλείας, όπως αναφέρει η Wikipedia.

H Ελλάδα και η Χάγη
Η Ελλάδα έχει βρεθεί επανειλημμένος ως διάδικος στο ΔΔΔΔ, αλλοτε έχοντας προσφύγει η ίδια [υποθέσεις Μαυρομμάτη (Α’ φάση-1924), (Β’ φάση-1925), (αναπροσαρμογή- 1927), ερμηνεία απόφασης για τη Συνθήκη του Neuilly (1925), άλλες φορές ως εναγόμενη [υποθέσεις Συνθήκη του Neuilly (1924), Φάροι (1934), Φάροι στην Κρήτη και Σάμο (1937), Socobelge (1939)].

Επίσης, πολλές γνωμοδοτήσεις του Δικαστηρίου την αφορούσαν άμεσα, και μάλιστα για ζητήματα ιδιαίτερης εθνικής σημασίας: για τη Συνθήκη της Λωζάνης, για την ερμηνεία της ελληνοτουρκικής συμφωνίας του 1926 (1928), για τις ελληνοβουλγαρικές κοινότητες (1930), για την ελληνοβουργαρική συμφωνία του 1927 (1932), αλλά για τα μειονοτικά σχολεία στην Αλβανία (1935)].

Στη σύγχρονη εποχή, από την ίδρυση των Ην. Εθνών, η χώρα μας βρέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου ως διάδικος για πρώτη φορά στην υπόθεση Αμπατιέλος (Ελλάδα κατά Ην. Βασιλείου, 1951-1953), αλλά και για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου -μονομερώς- το 1976, χωρίς επιτυχία, λόγω έλλειψης δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου. Η χώρα μας είχε ζητήσει και προσωρινή προστασία, αίτημα όμως που δεν έγινε αποδεκτό.

Αργότερα, παρά τις διακηρύξεις για ειρηνική-δικαστική διευθέτηση διεθνών διαφορών και ιδίως στο Αιγαίο, χρειάσθηκε να φθάσουμε στο 1994 για να αναγνωρίσει η Ελλάδα την υποχρεωτική δικαιοδοσία του δικαστηρίου και με τη διατύπωση επιφύλαξης όσον αφορά το ζήτημα ασφάλειας των νήσων του Ανατολικού Αιγαίου.

Στη συνέχεια, παρά τις συστηματικές αναφορές της Αθήνας στη Χάγη, όταν επικυρώθηκε το 1995 η Σύμβαση Montego Bay (1982), δηλώθηκε ως μέσο επίλυσης των διαφορών εκ της Συμβάσεως το Διεθνές Δικαστήριο για το Δίκαιο της Θάλασσας, ΔΔΔΘ, ενώ μετά την κρίση στα Ίμια, επανήλθαμε στην προηγούμενη γραμμή προσβλέποντας στο δικαιοδοτικό όργανο της Χάγης.

Επίσης, καταδικαστική απόφαση εξέδωσε το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης σχετικά με την Ενδιάμεση Συμφωνία μεταξύ ΠΓΔΜ και Ελλάδας. Το Δικαστήριο καταδίκασε τη χώρα μας επειδή εμπόδισε την είσοδο των Σκοπίων στην Ε.Ε., ωστόσο θεωρήθηκε αναρμόδιο να εμποδίσει την Ελλάδα από μελλοντικές αξιώσεις.

Τέλος, κατά την εκδίκαση της γερμανικής προσφυγής κατά της Ιταλίας για τις κατασχέσεις γερμανικών περιουσιών, με σκοπό την αποζημίωση θυμάτων εγκλημάτων πολέμου σε Ιταλία και Ελλάδα είχε παρέμβαση και η Ελλάδα.

Πηγές: Wikipedia, Foreign Affairs.

Ικανοποίηση εκφράζει η οικογένεια του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου για την απόφαση της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου να βρεθεί εκ νέου στο εδώλιο ο Επαμεινώνδας Κορκονέας.
Ο πρώτος τη τάξει εισαγγελικός λειτουργός της χώρας, Βασίλειος Πλιώτας, αποφάσισε την άσκηση αναίρεσης κατά της απόφασης του Μεικτού Ορκωτού Εφετείου της Λαμίας με την οποία αναγνωρίστηκε στον πρώην ειδικό φρουρό, Επαμεινώνδα Κορκονέα, το ελαφρυντικό του σύννομου βίου.

Στο άκουσμα της εισαγγελικής παρέμβασης οι συνήγοροι πολιτικής αγωγής της οικογένειας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, Νίκος Κωνσταντόπουλος και Ζωή Κωνσταντοπούλου εξέδωσαν την παρακάτω γραπτή δήλωση:

“Η εμπεριστατωμένη αναίρεση που άσκησε ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κατά της Αποφάσεως του Μ.Ο.Ε. Λαμίας ως προς την αναγνώριση ελαφρυντικού στον δολοφόνο του Αλέξανδρου, Επαμεινώνδα Κορκονέα, και την αποφυλάκισή του, δικαιώνει την εξ αρχής αντίδρασή μας σε αυτήν την προκλητική απόφαση, επιβράβευσης της δολοφονίας ενός αθώου 15χρονου παιδιού από ένοπλους αστυνομικούς. Η πράξη του Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου συνιστά ενέργεια εκπλήρωσης υψηλού δικαστικού καθήκοντος και ουσιαστικής θεσμικής ευθύνης.

Στα 10 σχεδόν χρόνια που υπερασπιζόμαστε τη μνήμη του Αλέξανδρου κι εκπροσωπούμε την οικογένειά του, δεν έπαψαν να ενεργοποιούνται σκοτεινοί μηχανισμοί, που επιδιώκουν την συγκάλυψη του εγκλήματος και την υπόθαλψη των υπαιτίων.

Τόσο η οικογένεια του Αλέξανδρου, όσο και εμείς ως εκπρόσωποί της, θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας για να λάμψει η αλήθεια και να επιβληθεί δίκαιη τιμωρία για το έγκλημα. Για να μην υπάρξει άλλο αθώο παιδί δολοφονημένο από όπλο αστυνομικού, για να μην υπάρξει άλλη δικαστική επιβράβευση κρατικής δολοφονίας, που οπλίζει το χέρι κάθε επόμενου Κορκονέα κι αφήνει απροστάτευτο κάθε επόμενο Αλέξανδρο”, καταλήγουν στη γραπτή δήλωσή τους οι συνήγοροι πολιτικής αγωγής της οικογένειας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.

https://www.newsit.gr/

Η απόφαση για 13ο και 14ο μισθό βγήκε από το Ειρηνοδικείο Αμαρουσίου. Ποιο είναι το σκεπτικό της απόφασης. Οι 13 υπάλληλοι θα λάβουν αναδρομικά μιας πενταετίας.
Δώρα και επιδόματα σε 13 υπαλλήλους οι οποίοι εργάζονται με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου σε οργανισμό που εφαρμόζεται το Ενιαίο Μισθολόγιο επιδίκασε το Ειρηνοδικείο Αμαρουσίου.

Παρά την απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας για συνταγματικό κόψιμο δώρων και επιδομάτων, το Ειρηνοδικείο έκρινε πως η πλήρης κατάργηση τους είναι αντισυνταγματική, ανεφάρμοστη και αντίθετη σε υπερνομοθετικής ισχύος διατάξεις.

Το δικαστήριο στο σκεπτικό του αναφέρει ότι οι εν λόγω περικοπές των δώρων είναι ανεφάρμοστες «εφόσον στερούν από τους ενάγοντες το δικαιούμενο ικανοποιητικό και αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης».

Σύμφωνα με την απόφαση οι 13 υπάλληλοι Αθλητικής Ομοσπονδίας, η οποία επιχορηγείται από το Ελληνικό Δημόσιο, θα λάβουν αναδρομικά μιας πενταετίας τα δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα καθώς και το επίδομα Θερινής αδείας.

https://www.newsit.gr/

Αναβίωσε στην αίθουσα του Μικτού Ορκωτού Εφετείου της Αθήνας η υπόθεση αποπλάνησης ανήλικων κοριτσιών από τον διακεκριμένο φλαουτίστα της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών.

Ο φλαουτίστας δεν έδωσε το παρών στη δικαστική αίθουσα και κατηγορείται για αποπλάνηση ανηλίκων, κατάχρηση σε ασέλγεια σε βάρος ανηλίκων, κατοχή υλικού παιδικής πορνογραφίας, παράνομη οπλοκατοχή και οπλοφορία. Πρωτόδικα, είχε καταδικαστεί σε ποινή κάθειρξης 30 ετών και έξι μηνών και χρηματικό πρόστιμο ύψους 100.000 ευρώ.

Στο Μικτό Ορκωτό Εφετείο καλέστηκαν να καταθέσουν οι γονείς των δύο ανήλικων κοριτσιών. Ωστόσο μόνο δύο άτομα έδωσαν το παρών και αυτό διότι η μία οικογένεια έχει μετακομίσει μόνιμα στη Δανία.

Η μητέρα του κοριτσιού που κακοποιήθηκε σε ηλικία οκτώ ετών ανέφερε ενώπιον του δικαστηρίου: «το παιδί μου την παιδική του ηλικία την έχασε, φοβάται μόνη της, θέλει να κοιμάται με τον αδελφό της, είναι πολύ επιφυλακτική με άνδρες μεγαλύτερης ηλικίας».

«Άρχισε να παραπονιέται γύρω στον Απρίλιο, έλεγε δεν θέλω να πάω, δυσανασχετούσε πράγμα το οποίο δεν είναι χαρακτηριστικό του χαρακτήρα της», εξηγώντας πως η ίδια έμαθε από την αστυνομία το καλοκαίρι του 2017 ότι υπήρχε καταγγελία άλλου παιδιού για ανάρμοστη συμπεριφορά του μουσικού.

«Στην αστυνομία το παιδί μου μίλησε, τους είπε για θωπείες, ενστερνίζομαι απόλυτα την κατάθεση της, είδα η ίδια διαφορετική συμπεριφορά του παιδιού μου», κατέθεσε η μητέρα τονίζοντας πως ο κατηγορούμενος μουσικός συνεχώς εκθείαζε το παιδί, λέγοντας της «ποσό καλή και ποσό όμορφη ήταν».

Ο πατέρας του κοριτσιού περιέγραψε ενώπιον του δικαστηρίου πως έμαθε τι συνέβη από έναν αστυνομικό: «Με πήρε στο γραφείο ένας ανώτερος αξιωματικός και μου περιέγραψε τι είπε η Ειρήνη. Μου είπε ότι ο κατηγορούμενος την χάιδευε μέσα και έξω από τα ρούχα της σε επίμαχα σημεία και επίσης ότι στον υπολογιστή του υπήρχαν φωτογραφίες της. Δεν είναι γρίπη αυτό να πάρει ένα ντεπόν και να φύγει. Δεν φεύγει αυτό το πράγμα».

Επίσης εξέφρασε την πεποίθηση πως υπάρχουν και άλλα θύματα εκτός από την κόρη του: «Εγώ δεν μπορώ να πιστέψω ότι μέχρι τα 59 δεν είχε κάνει τίποτα σε κανένα παιδάκι και μετά ξαφνικά στα 60 αποφάσισε να κάνει αυτά τα πράγματα».

Ο πατέρας αποκάλυψε πως η κόρη του που πλέον είναι 11 ετών αποφεύγει να συζητά με τους γονείς της για το συγκεκριμένο θέμα: «Εμείς πήγαμε σε δυο παιδοψυχολόγους και μας είπαν ότι είναι πολύ ευαίσθητη ηλικία και να μην την πιέσουμε. Αυτοί οι άνθρωποι δουλεύουν με τη σύγχυση των παιδιών. Νομίζω η κόρη μου δεν μίλησε γιατί ένιωθε τεράστια ντροπή. Ειδικά να πει στον μπαμπά της».

Η δίκη θα συνεχιστεί στις 15 Οκτωβρίου 2019.

Μια δικαστική απόφαση διαφορετική από της συνηθισμένες στη χώρα μας μετά από διαζύγιο, έλαβε το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών. Σύμφωνα με αυτή ανατίθεται η επιμέλεια ανήλικου αγοριού στον πατέρα του ενώ η πρώην σύζυγός του και μητέρα του παιδιού, υποχρεούται να καταβάλει διατροφή.

Η απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου της Αθήνας, ελήφθη με μοναδικό γνώμονα το συμφέρον του παιδιού και τη ψυχική του ισορροπία.

Πρόκειται για μια από τις σπάνιες φορές που το δικαστήριο αρνείται την επιμέλεια στην μητέρα του παιδιού, παρόλο που της αναγνωρίζει την ακεραιότητα της ως γονέας και στοργική μητέρα. Ωστόσο, όπως αναφέρει το dikastiko.gr, η τριετής απουσία της (λόγω της καριέρας της) από τη καθημερινότητα του ανηλίκου έδωσε την ευκαιρία στον πατέρα του παιδιού να αναπτυχθούν μεταξύ τους στενό ψυχικό δεσμό, αφού ο πατέρας κατά την απόφαση «περιβάλει το παιδί του με αγάπη και στοργή, επιδεικνύει αμέριστο ενδιαφέρον για τις ανάγκες του, ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της ανάπτυξης του, ασχολείται με την εκπαίδευση και την ψυχαγωγία του, φροντίζει για την καλύτερη ψυχοσωματική και διανοητική του ανάπτυξη, ενώ δεν δημιουργεί προσκόμματα στην επικοινωνία του ανηλίκου με την μητέρα του».

Η εν λόγω απόφαση θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηρισθεί ως μια απόφαση «για τον πατέρα», αφού σύμφωνα με τον πρόεδρο του δικαστηρίου, «λόγω της κοινής του διαμονής με το παιδί έχει αναπτυχθεί ιδιαίτερος ψυχικός και συναισθηματικός δεσμός μεταξύ τους.

Η μητέρα υποχρεούται σε διατροφή 300 ευρώ μηνιαίως
Το δικαστήριο παράλληλα, υποχρεώνει τη μητέρα να καταβάλει μηνιαία διατροφή στο παιδί της περίπου 300 ευρώ, καθώς εκείνη έχει πολύ μεγαλύτερες μηνιαίες αποδοχές από τον πατέρα που ενίοτε είναι και άνεργος. Παράλληλα, ο εναγόμενος πατέρας, έχει δημιουργήσει νέα οικογένεια έχουν αποκτήσει ένα παιδί, ετεροθαλή αδερφάκι, ζει πλησίον των παππούδων του από τη πατρική του γραμμή, και διατηρεί φιλίες και γνωριμίες στην περιοχή διαμονής του, που είναι προτιμότερο να μην αλλάξει περιβάλλον και να μην διαταραχθεί η υπάρχουσα κατάσταση αφού δεν έχει δημιουργήσει προβλήματα στο κοριτσάκι που είναι μαθήτρια της Τετάρτης Δημοτικού στα Πετράλωνα.

«Το αληθινό συμφέρον του όπως το καθορίζουν οι βιοτικές και ψυχικές του ανάγκες, επιβάλλει η επιμέλεια αυτού να ανατεθεί στον ενάγοντα πατέρα» λέει το δικαστήριο και εξηγείται: Η σύζυγος του τελευταίου δεν εργάζεται πράγμα που σημαίνει ότι δεν μπορεί να επιφορτιστεί και τα έξοδα της δίκης, διαμένει σε μισθωμένη κατοικία, βαρύνεται με την εξόφληση δανείου, έξοδα και δεύτερου τέκνου κ. ά.

Σύμφωνα πάντα με το dikastiko.gr στο δικαστήριο – προκειμένου να αποδειχθεί πόσο το αγοράκι έχει ενσωματωθεί στην καινούργια του οικογένεια- προσκομίστηκαν ζωγραφιές του παιδιού με την οικογένεια του, στις οποίες απεικονιζόταν και η μητριά του. Η τελευταία που δεν εργάζεται είχε χρόνο να αφιερώσει στον ανήλικο και να καλλιεργήσει καλή σχέση και εποικοδομητική για αμφότερους, με συνεχής επαφές καθημερινά με το ανήλικο, σχολικές εορτές κλπ που ήταν αναγκαία λόγω του γάμου της με τον πατέρα του ανηλίκου. παρόλο που η βιολογική του μητέρα διατηρεί επικοινωνία μαζί του, του δείχνει αγάπη και στοργή το φροντίζει και το επιμελείται τις ημέρες που το έχει μαζί της, ενδιαφέρεται για αυτόν, η καριέρα της δεν της επιτρέπει να ζει μαζί του καθώς απουσιάζει για μεγάλα χρονικά διαστήματα από τη δουλειά της, δεν έχει κάποιο συγγενικό πρόσωπο κοντά της να ασχολείται με το παιδί τις ώρες που εκείνη εργάζεται και η αγωγή της απορρίφθηκε από το δικαστήριο ως ουσιαστικά αβάσιμη.

Πηγή: iefimerida.gr