Ομάδα πολιτών της Κω βρίσκεται αυτή τη στιγμή έξω από το θερινό κινηματογράφο της Κω, ακριβώς απέναντι από τους μετανάστες..
Ο σκοπός της συγκέντρωσης αφορά την συμπαράσταση τους προς τον αστυνομικό της Κω που φέρεται να χαστούκισε μετανάστη. Μετά την δημιουργία σελίδας για την υποστήριξη του, οι πολίτες αποφάσισαν να διαμαρτυρηθούν πιο έμπρακτα.. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι πολίτες θα διαδηλώσουν ως ένδειξη διαμαρτυρίας μέχρι την αστυνομία...
Πληροφορίες επίσης αναφέρουν ότι τα γραφεία του συλλόγου του Α.Σ. Ιπποκράτη, τα οποία δόθηκαν για την ταυτοποίηση των μεταναστών έχουν υποστεί ζημιές.
Τα εργατικά συνδικάτα των ΗΠΑ αποφάσισαν την έναρξη απεργιακών κινητοποιήσεων την 1η Μαΐου 1886 για το οκτάωρο, ωθούμενα από τις επιτυχημένες διεκδικήσεις των Καναδών συντρόφων τους.
Την περίοδο εκείνη το κανονιστικό πλαίσιο εργασίας στις ΗΠΑ ήταν σχεδόν ανύπαρκτο και οι εργοδότες μπορούσαν να απασχολούν το προσωπικό τους κατά το δοκούν, ακόμη και τις Κυριακές.
Στην απεργία πήραν μέρος περίπου 350.000 εργάτες σε 1.200 εργοστάσια των ΗΠΑ. Την Πρωτομαγιά του 1886 έγινε στο Σικάγο η πιο μαχητική πορεία, με τη συμμετοχή 90.000 ανθρώπων. Στην κεφαλή της πορείας ήταν ο αναρχοσυνδικαλιστής Άλμπερτ Πάρσονς, η γυναίκα του Λούσι και τα επτά παιδιά τους.
Το πρώτο αίμα χύθηκε δύο ημέρες αργότερα έξω από το εργοστάσιο ΜακΚόρμικ στο Σικάγο. Απεργοσπάστες προσπάθησαν να διασπάσουν τον απεργιακό κλοιό και ακολούθησε συμπλοκή. Η Αστυνομία και οι μπράβοι της επιχείρησης επενέβησαν δυναμικά. Σκότωσαν τέσσερις απεργούς και τραυμάτισαν πολλούς, προκαλώντας οργή στην εργατική τάξη της πόλης.
Την επομένη αποφασίστηκε συλλαλητήριο καταδίκης της αστυνομικής βίας στην Πλατεία Χεϊμάρκετ, με πρωτοστατούντες τους αναρχικούς. Η συγκέντρωση ήταν πολυπληθής και ειρηνική. Το κακό, όμως, δεν άργησε να γίνει. Οι αστυνομικές δυνάμεις πήραν εντολή να διαλύσουν δια της βίας τη συγκέντρωση και τότε από το πλήθος των απωθούμενων διαδηλωτών ρίφθηκε μια χειροβομβίδα προς το μέρος τους, η οποία εξερράγη, σκοτώνοντας έναν αστυνομικό και τραυματίζοντας δεκάδες. Η αστυνομία άνοιξε πυρ κατά βούληση κατά των συγκεντρωμένων, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν τουλάχιστον τέσσερις διαδηλωτές και να τραυματιστεί απροσδιόριστος αριθμός, ενώ έξι αστυνομικοί έχασαν τη ζωή τους από πυρά (φίλια ή των διαδηλωτών παραμένει ανεξακρίβωτο), ανεβάζοντας τον αριθμό τους σε επτά.
Για τη βομβιστική επίθεση, που προκάλεσε τον θάνατο του αστυνομικού, κατηγορήθηκαν οι αναρχοσυνδικαλιστές Άουγκουστ Σπις, Γκέοργκ Έγκελ, Άντολφ Φίσερ, Λούις Λινγκ, Μίκαελ Σβαμπ, Σάμουελ Φίλντεν, Όσκαρ Νίμπι και Άλμπερτ Πάρσονς, που ήταν από τους οργανωτές της διαδήλωσης. Όλοι, εκτός του Πάρσονς και του Φίλντεν, ήταν Γερμανοί μετανάστες. Η δίκη των οκτώ ξεκίνησε στις 21 Ιουνίου 1886. Ο εισαγγελέας Τζούλιους Γκρίνελ ζήτησε τη θανατική ποινή και για τους οκτώ κατηγορουμένους, χωρίς να προσκομίσει κανένα στοιχείο που να τους συνδέει με τη βομβιστική επίθεση. Απλώς, είπε ότι οι κατηγορούμενοι ενθάρρυναν με τους λόγους τους τον άγνωστο βομβιστή να πραγματοποιήσει την αποτρόπαια πράξη του, γι' αυτό κρίνονται ένοχοι συνωμοσίας.
Από την πλευρά της, η υπεράσπιση έκανε λόγο για προβοκάτσια και συνέδεσε τη βομβιστική επίθεση με το διαβόητο πρακτορείο ντετέκτιβ «Πίνκερτον», που συχνά χρησιμοποιούσαν οι εργοδότες ως απεργοσπαστικό μηχανισμό. Οι ένορκοι εξέδωσαν την ετυμηγορία τους στις 20 Αυγούστου 1886 και έκριναν ενόχους και τους οκτώ κατηγορούμενους. Οι Σπις, Έγκελ, Φίσερ, Λινγκ, Σβαμπ, Φίλντεν και Πάρσονς καταδικάστηκαν σε θάνατο, ενώ ο Νίμπι σε κάθειρξη 15 ετών. Μετά την εξάντληση και του τελευταίου ενδίκου μέσου, ο κυβερνήτης της Πολιτείας του Ιλινόις, Ρίτσαρντ Όγκλεσμπι, μετέτρεψε σε ισόβια τις θανατικές ποινές των Σβαμπ και Φίλντεν, ενώ ο Λιγκ αυτοκτόνησε στο κελί του. Έτσι, στις 11 Νοεμβρίου 1887 οι Σπις, Πάρσονς, Φίσερ και Έγκελ οδηγήθηκαν στην αγχόνη, τραγουδώντας τη «Μασσαλιώτιδα».
Η δίκη των οκτώ θεωρείται από διαπρεπείς Αμερικανούς νομικούς ως μία από τις σοβαρότερες υποθέσεις κακοδικίας στην ιστορία των ΗΠΑ.
Στις 26 Ιουνίου 1893 ο κυβερνήτης του Ιλινόις, Τζον Πίτερ Άλτγκελντ παραδέχθηκε ότι και οι οκτώ καταδικασθέντες ήταν αθώοι και κατηγόρησε τις αρχές του Σικάγου ότι άφησαν ανεξέλεγκτους τους ανθρώπους του «Πίνκερτον». Ως μια ύστατη πράξη δικαίωσης έδωσε χάρη στους φυλακισμένους Φίλντεν, Νίμπε και Σβαμπ. Αυτό ήταν και το πολιτικό του τέλος. Αργότερα, ο επικεφαλής της αστυνομίας του Σικάγου, που έδωσε την εντολή για τη διάλυση της συγκέντρωσης, καταδικάσθηκε για διαφθορά. Μέχρι σήμερα παραμένει ανεξακρίβωτο ποιος ήταν ο δράστης της βομβιστικής επίθεσης.
Πηγή: sansimera.gr
Αποκαλυπτικά στοιχεία έφερε ο Νίκος Δένδιας στη Βουλή, ως προς τις διαμαρτυρίες των Ελλήνων τα προηγούμενα έτη. Οι παρεμβάσεις των ΜΑΤ, τα επεισόδια και η ακριβής σύνθεση των χημικών.
Από τις οκτώ Μαίου του 2010 έως και τις 28 Μαρτίου του τρέχοντος έτους πραγματοποιήθηκαν σε όλη τη χώρα 20.210 συγκεντρώσεις, συναθροίσεις και κινητοποιήσεις.
Από αυτές οι 6.266 έλαβαν χώρα στην Αττική.
Τα στοιχεία ήρθαν στη Βουλή μετά την ερώτηση που είχαν απευθύνει στον κ. Δένδια οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Στάθης Παναγούλης, Δημήτρης Τσουκαλάς και Νάσος Αθανασίου με την οποία ζητούσαν να ενημερωθούν πόσες διαδηλώσεις, συγκεντρώσεις, κινητοποιήσεις, συλλαλητήρια και πάσης φύσεως διαμαρτυρίες εργαζομένων έχει καταγράψει η Ελληνική Αστυνομία στο κέντρο της Αθήνας και σε άλλα σημεία της Αττικής καθώς και στις επαρχιακές πόλεις από την 8η Μαϊου του 2010.
Σημειώνεται πως στις οκτώ Μαίου του 2010 ψηφίστηκε το πρώτο μνημόνιο.
Ζητούσαν επίσης να ενημερωθούν πόσες φορές υπήρξε παρέμβαση των ΜΑΤ, σε πόσες περιπτώσεις δόθηκε εντολή για χρήση χημικών, ποια είναι η ακριβής ποσότητα των χημικών που αναλώθηκε αλλά και ποιες ουσίες χρησιμοποιούνται.
Όπως ωστόσο απαντά ο υπουργός Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη, "επίσημα στατιστικά στοιχεία του αριθμού της χρήσης μέσων ελέγχου πλήθους ή και του είδους αυτών δεν υφίστανται στην αρμόδια Διεύθυνση του Αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας (Διεύθυνση Τεχνικών), λόγω των ποικίλων κατά περίπτωση συνθηκών χρήσης τους κάθε φορά και ως εκ τούτου τα εξαγώγιμα στατιστικά συμπεράσματα δεν θα παρείχαν χρηστικά ή γενικότερα αξιοποιήσιμα αποτελέσματα".
Ο κ. Δένδιας αναφέρει πάντως γενικότερα ότι στις περιπτώσεις επεισοδίων από διαδηλωτές σε ανοιχτούς χώρους (εκσφενδόνιση μολότωφ, λίθων, σφαιριδίων κλπ) καθώς και για την απώθηση διαδηλωτών που αρνούνται να συμμορφωθούν και επιτίθενται με ξύλα και άλλα αντικείμενα, "από τις αστυνομικές δυνάμεις, έχει προκριθεί η ορθολογική και όχι η καταχρηστική χρήση δακρυγόνων από εκπαιδευμένους προς τούτο αστυνομικούς", με σεβασμό στο Σύνταγμα και στον Κώδικα Δεοντολογίας του αστυνομικού.
Στο έγγραφο αναφέρεται επίσης ότι από τη Διεύθυνση Τεχνικών καταβάλλεται προσπάθεια για την αναβάθμιση και τον εκσυγχρονισμό του υλικοτεχνικού εξοπλισμού και παρακολουθούνται οι εξελίξεις της τεχνολογίας, έτσι ώστε ο κατεχόμενος από την Ελληνική Αστυνομία εξοπλισμός, αφενός να είναι ισότιμος των Αστυνομιών προηγμένων ευρωπαϊκών χωρών, αφετέρου δε να καλύπτει τις υπηρεσιακές της ανάγκες.
"Προς την κατεύθυνση αυτή πραγματοποιείται έρευνα, μέσω της οποίας, αναζητούνται εναλλακτικά ηπιότερα μέσα τόσο για τον άνθρωπο όσο και για το περιβάλλον, για την αντιμετώπιση των ακραίων περιστατικών βίας", σημειώνει ο υπουργός.
Τι περιέχουν τα δακρυγόνα
Για τα μέσα ελέγχου πλήθους που χρησιμοποιεί η Ελληνική Αστυνομία, οι βουλευτές ενημερώνονται ότι "αυτά παράγονται σε εργοστάσια των ΗΠΑ, του Ισραήλ, του Ηνωμένου Βασιλείου, της Γαλλίας, της Ελβετίας και της Γερμανίας, της Βραζιλίας, της Τσεχίας κλπ και περιέχουν τη δραστική ουσία CS (Ορθοχλωροβενζαλμαλονονιτρίλη), στην ελάχιστη επιτρεπτή συγκέντρωση. Αυτά χρησιμοποιούνται μόνο σε ανοιχτούς χώρους και όταν αυτό κρίνεται απολύτως απαραίτητο, προκειμένου να προστατευθεί η επιθετικά προσβαλλόμενη σωματική ακεραιότητα του αστυνομικού προσωπικού, καθώς και για την αποκατάσταση της τάξης, όταν αυτή διασαλεύεται με ευρείας κλίμακας επεισόδια".
Στο έγγραφο αναφέρεται ότι η ακριβής χημική σύνθεση των ουσιών που χρησιμοποιούνται από την ΕΛΑΣ προκύπτει από τα Δελτία Δεδομένων Ασφαλείας που έχουν καταρτισθεί σε συνεργασία με το Γενικό Χημείο του Κράτους και οι προμηθευτές υποχρεούνται να προσκομίζουν και ακόμη ότι η ουσία CS δεν έχει ταξινομηθεί ως επικίνδυνη ουσία, σύμφωνα με απόφαση του Ανωτάτου Χημικού Συμβουλίου και σε συμμόρφωση με την οδηγία του Συμβουλίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.
Ως προς τη συμπεριφορά του αστυνομικού προσωπικού, γίνεται γνωστό ότι "στο πλαίσιο διοικητικών ερευνών που διενεργήθηκαν σε όλη την επικράτεια, με αφορμή φθορά δημοσίων υλικών, τραυματισμούς αστυνομικών και αιτιάσεις για επίμεπτη συμπεριφορά αστυνομικών κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων - κινητοποιήσεων και έχουν ολοκληρωθεί, δεν προέκυψε πειθαρχική ευθύνη αστυνομικού για αυθαίρετη χρήση χημικών και καθ΄ υπέρβαση εντολών των αρμοδίων οργάνων, παρά μόνο σε μια περίπτωση, στην οποία και ο υπερβάς τα όρια του νόμου αστυνομικός τιμωρήθηκε με την προσήκουσα πειθαρχική ποινή".
Source: news247