ια τους αστρονόμους και τους τους λάτρεις του ουρανού, η φετινή χρονιά ήταν γεμάτη θέαμα και χάρισε μοναδικά στιγμιότυπα χάρη σε φαινόμενα όπως οι εκλείψεις και η βροχή των Περσίδων. 

Το επόμενο μεγάλο ραντεβού για τους μυημένους, έχει κλειστεί σε λίγες μέρες και για ακόμη μια φορά θα έχει πρωταγωνιστή το φεγγάρι.

Η πρώτη ολική έκλειψη υπερπανσελήνου από το 1982 είναι ίσως το φαινόμενο που θα καλύψει όλα όσα έχουν προηγηθεί την περασμένη χρονιά και είναι εξαιρετικά σπάνιο μιας και αναμένεται να μην ξανασυμβεί πριν το 2033.

Η NASA κυκλοφόρησε ένα βίντεο που μας συστήνει το σπάνιο αυτό φαινόμενο ενώ παράλληλα εξηγεί τη σημασία του και τη διαδικασία που το προκαλεί. 

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της ΝΑSA τη βραδιά εκείνη, η Σελήνη θα φαίνεται έντονα κόκκινη και 14% μεγαλύτερη σε μέγεθος από το σύνηθες στην παρατήρησή της από τη Γη. 

Όπως εξηγεί και το physicsgg.me, η υπερπανσέληνος συμβαίνει διότι η τροχιά της Σελήνης γύρω από τη Γη δεν είναι κυκλική αλλά ελλειπτική. 

Υπερπανσέληνο έχουμε όταν η Σελήνη βρίσκεται στο περίγειό της και τότε φαίνεται 14% μεγαλύτερη και 30% λαμπρότερη σε σχέση με την εμφάνισή της όταν βρίσκεται στο απόγειό της.

perierga.gr

Μπορεί κανείς από τώρα να φανταστεί μια διαφημιστική πινακίδα να αναβοσβήνει τα βράδια στο φεγγάρι, καθώς η NASA επιβεβαίωσε για πρώτη φορά ότι η ατμόσφαιρα της Σελήνης περιέχει νέον και μάλιστα σε μεγάλη ποσότητα.

Το νέον είναι ένα αέριο που χάρη στην έντονη λάμψη του χρησιμοποιείται, μεταξύ άλλων, ευρέως στις φωτεινές επιγραφές στη Γη.

Οι επιστήμονες υποπτεύονταν εδώ και δεκαετίες, ήδη από την εποχή των αποστολών «Απόλλων», ότι η λεπτή σεληνιακή ατμόσφαιρα περιέχει νέον, αλλά η οριστική επιβεβαίωση έρχεται μετά την ανάλυση των στοιχείων του δορυφόρου LADEE (Lunar Atmosphere and Dust Environment Explorer).

Η ανακάλυψη έγινε από ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον πλανητολόγο Μεχντί Μπένα του Κέντρου Διαστημικών Πτήσεων Goddard της NASA και του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ. Αν και σχετικά άφθονο, το νέον δεν είναι πάντως αρκετό για να κάνει όλο το φεγγάρι να λάμπει σαν φωτεινή επιγραφή, επειδή η ατμόσφαιρά του (που τυπικά λέγεται εξώσφαιρα γιατί είναι τόσο αραιή) είναι περίπου 100 τρισεκατομμύρια φορές λιγότερο πυκνή από τη γήινη.

Το νέον είναι ένα αέριο που χάρη στην έντονη λάμψη του χρησιμοποιείται, μεταξύ άλλων, ευρέως στις φωτεινές επιγραφές στη ΓηΗ σεληνιακή ατμόσφαιρα προέρχεται στο μεγαλύτερο μέρος της από τον ηλιακό άνεμο, το λεπτό ρεύμα ηλεκτρικά φορτισμένων σωματιδίων που πηγάζει συνεχώς από την επιφάνεια του Ήλιου και εκτοξεύεται στο διάστημα με μεγάλη ταχύτητα. Ο ηλιακός άνεμος περιέχει κυρίως υδρογόνο και ήλιον, καθώς επίσης άλλα χημικά στοιχεία, μεταξύ των οποίων τα αέρια νέον και αργόν.

Σύμφωνα με τα όργανα του LADEE, το οποίο σκοπίμως συνετρίβη το 2014 στην επιφάνεια του φεγγαριού, αφού ολοκλήρωσε τις παρατηρήσεις του από ψηλά, η εξώσφαιρα της Σελήνης περιέχει κυρίως ήλιον, νέον και αργόν. Ανάλογα με τη φάση της σεληνιακής μέρας, αυξομειώνεται η ποσότητα αυτών των αερίων, με το νέον να κορυφώνεται στις 4 π.μ., το ήλιον στη 1 π.μ. και το αργόν κατά την ανατολή του Ήλιου.

πηγη: ΑΠΕ - ΜΠΕ

Αμερικανοί και Ευρωπαίοι αστρονόμοι ανακάλυψαν τον πιο μακρινό στον χώρο και στον χρόνο γαλαξία που έχει ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα στο γνωστό σύμπαν, ο οποίος βρίσκεται σε απόσταση περίπου 13,2 δισεκατομμυρίων ετών από τη Γη.

Ο γαλαξίας  ανακαλύφθηκε από το υπέρυθρο τηλεσκόπιο του Αστεροσκοπείου Κεκ στη Χαβάη από διεθνή ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον αστρονόμο 'Αντι Ζίτριν του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας (Caltech). Οι επιστήμονες θα κάνουν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστροφυσικής "Astrophysical Journal Letters".

Με δεδομένο ότι το σύμπαν έχει ηλικία γύρω στα 13,8 δισεκατομμύρια έτη, ο εν λόγω γαλαξίας εντοπίσθηκε όταν το σύμπαν είχε ηλικία μόλις 600 εκατ. ετών.

 iefimerida.gr 

Οι επιστήμονες πίστευαν έως τώρα ότι το γήινο μαγνητικό πεδίο είναι 3,45 δισεκατομμυρίων ετών, αλλά μια νέα μελέτη ανεβάζει την ηλικία του στα 4 έως 4,2 δισεκατομμύρια έτη, δηλαδή περίπου 500 έως 750 εκατομμύρια χρόνια παλαιότερο από τις έως τώρα εκτιμήσεις.

Μια πρόωρη εμφάνιση του μαγνητικού πεδίου σημαίνει ότι η κίνηση των τεκτονικών πλακών ξεκίνησε νωρίτερα. Επίσης η ύπαρξη μαγνητικού πεδίου αποτελεί μια αόρατη ‘ασπίδα' προστασίας για την ατμόσφαιρα από τον ηλιακό «άνεμο» (τα ρεύματα φορτισμένων ηλιακών σωματιδίων που «βομβαρδίζουν» συνεχώς τη Γη), συνεπώς θα διευκόλυνε καθοριστικά την πρόωρη ανάπτυξη ζωής στον πλανήτη μας, ο οποίος αλλιώς θα ήταν γυμνός σαν τον 'Αρη.

Το μαγνητικό πεδίο δημιουργείται στο κέντρο της Γης, στο εξωτερικό τμήμα του πυρήνα, που αποτελείται από λιωμένο ρευστό σίδηρο. Αυτό το «γεωδυναμό», για να λειτουργήσει, χρειάζεται περιοδική απελευθέρωση θερμότητας από τον πλανήτη, κάτι για το οποίο βοηθάει η κίνηση των τεκτονικών πλακών, η οποία μεταφέρει θερμότητα από τα έγκατα του πλανήτη προς την επιφάνειά του.
Μέχρι σήμερα οι επιστήμονες δεν έχουν συμφωνήσει πότε ακριβώς ξεκίνησε η κίνηση των τεκτονικών πλακών και σε ποιό χρονικό σημείο η νεαρή Γη, που σχηματίσθηκε πριν περίπου 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια, απέκτησε μαγνητικό πεδίο.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον γεωφυσικό Τζον Ταρντούνο του Πανεπιστημίου του Ρότσεστερ της Νέας Υόρκης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Science", μελέτησαν μικροσκοπικούς κρυστάλλους ζιρκονίων σε πανάρχαια πετρώματα από τη δυτική Αυστραλία.

Οι κρύσταλλοι αυτοί περιέχουν μαγνητίτη, ένα ορυκτό που διατηρεί ένα μαγνητικό «αρχείο» του μακρινού παρελθόντος. Μετά από γεωχημικές μετρήσεις και με τη βοήθεια μαγνητόμετρου ακριβείας, οι επιστήμονες συμπέραναν ότι πιθανώς η τεκτονική των πλακών ξεκίνησε πριν από 4,4 δισεκατομμύρια χρόνια και το μαγνητικό πεδίο πριν τουλάχιστον 4 δισ. χρόνια.

Σήμερα μόνο δύο βραχώδεις πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος, η Γη και ο Ερμής, διαθέτουν μαγνητικό πεδίο. Ο 'Αρης έχασε το δικό του πριν περίπου 4 δισεκατομμύρια χρόνια και μαζί με αυτό χάθηκαν στο διάστημα η ατμόσφαιρά και το περισσότερο νερό του.

zougla.gr

Άλλη μια βροχή από πεφταστέρια φθάνει στο αποκορύφωμά της αύριο βράδυ. Πρόκειται για τις Δέλτα Υδροχοΐδες, που κάθε χρόνο είναι ορατές στη Γη, μεταξύ περίπου 12 Ιουλίου και 23 Αυγούστου.

Είναι μια μέσης θεαματικότητας βροχή που μπορεί να παράγει έως 30 μετέωρα ανά ώρα. Στην πραγματικότητα είναι μια διπλή βροχή, καθώς δημιουργείται από τα ξεχωριστά απομεινάρια που έχουν αφήσει στο πέρασμά τους οι κομήτες Μάρσντεν και Κραχτ.

Δυστυχώς φέτος το σχεδόν «γεμάτο» φεγγάρι (υπάρχει πανσέληνος στις 31 Ιουλίου) θα φωτίζει τον νυχτερινό ουρανό και έτσι η παρατήρηση των διαττόντων δεν θα είναι εύκολη. Σε κάθε περίπτωση, η βροχή είναι καλύτερα ορατή από το νότιο ημισφαίριο από ό,τι στο βόρειο (όπου βρίσκεται και η Ελλάδα).

Η εν λόγω βροχή έχει ονομασθεί έτσι, επειδή φαίνεται να προέρχεται από τον αστερισμό του Υδροχόου, αν και στην πραγματικότητα τα πεφταστέρια της μπορούν να εμφανισθούν σε οποιοδήποτε σημείο του ουρανού.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ - ΜΠΕ

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot