Επιστολή του επικεφαλής της αποστολής των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στην Ελλάδα προς τους κατοίκους της Κω

Ο Στάθης Κυρούσης, επικεφαλής της αποστολής των Γιατρών Χωρίς Σύνορα για την παροχή ιατρικής φροντίδας και ανθρωπιστικής βοήθειας σε μετανάστες και πρόσφυγες στην Ελλάδα και στα Βαλκάνια, απευθύνει μία επιστολή προς τους κατοίκους της Κω για το θέμα της υποστήριξης των προσφύγων στο νησί.
«Από την αρχή του χρόνου, το νησί της Κω έχει υποδεχτεί 20.435 πρόσφυγες και μετανάστες που φτάνουν μέσω θαλάσσης από την Τουρκία. Πάνω από το 85% αυτών των ανθρώπων προέρχεται από χώρες που πλήττονται από τον πόλεμο, από τη Συρία, το Αφγανιστάν ή το Ιράκ. Φτάνουν στριμωγμένοι σε μικρές φουσκωτές βάρκες με τα παιδιά στην αγκαλιά τους. Χωρίς άλλη επιλογή, αφού τα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι παντού κλειστά. Οι άνθρωποι αυτοί αποτελούν μέρος των 60 εκατομμυρίων ανθρώπων στον κόσμο που αυτή τη στιγμή έχουν εκτοπιστεί λόγω των πολέμων και των καταστροφών.

Από τον Οκτώβριο του 2014, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα προσφέρουμε φροντίδα στους πρόσφυγες στην Κω. Οι ομάδες μας έχουν τοποθετήσει σκηνές, τουαλέτες, ντους και παρέχουν ιατρική φροντίδα στους ανθρώπους που μένουν στο εγκαταλελειμμένο ξενοδοχείο «Κάπταιν Ηλίας», το μοναδικό μέρος όπου τους επιτρέπεται να διαμείνουν. Αυτός ο ανεπίσημος χώρος μετάβασης φιλοξενεί σήμερα περισσότερους από 600 ανθρώπους, αν και έχει δυνατότητα να φιλοξενήσει το πολύ 200 άτομα με κάποια σχετική αξιοπρέπεια. Είναι ένα μέρος όπου δεν υπάρχει κανείς υπεύθυνος. Ενήλικοι και παιδιά κοιμούνται στο πάτωμα. Όσοι δεν έχουν σκηνές προσπαθούν να βρουν λίγη σκιά κάτω από τους φοίνικες ή φτιάχνουν το δικό τους καταφύγιο με ό,τι υλικά βρίσκουν. Οι ντόπιοι εθελοντές σε συνεργασία με τοπικές επιχειρήσεις έκαναν υπεράνθρωπες προσπάθειες για να δίνουν καθημερινά ένα πιάτο φαγητό, αλλά δυστυχώς αναγκάστηκαν να σταματήσουν. Όσοι δεν βρίσκουν χώρο στο «Κάπταιν Ηλίας», αναγκάζονται να κοιμούνται έξω στα πάρκα. Άστεγοι, για πολλές νύχτες, χωρίς πρόσβαση σε τουαλέτες και ντους, χωρίς καμία προστασία για τους πιο ευάλωτους όπως είναι τα παιδιά, οι έγκυες και οι ηλικιωμένοι. Η απελπισία και η εξαθλίωση τους βρίσκονται σε κοινή θέα. Οι ομάδες μας το τελευταίο διάστημα προσπαθούν με κάθε δυνατό τρόπο να παρέχουν ιατρική περίθαλψη και υποστήριξη και σε αυτούς τους ανθρώπους που κοιμούνται στα πάρκα και έξω από το αστυνομικό τμήμα.
Όπως ο Μουχάμαντ που μένει με τη γυναίκα του και τα πέντε του παιδιά γύρω από ένα παγκάκι δίπλα από το λιμάνι της Κω.

Μίλησα μαζί του και θα ήθελα να μοιραστώ με εσάς όσα μου είπε:
«Βρισκόμαστε εδώ τρεις μέρες. Είμαστε από τη Συρία, από τη Ράκα. Ήρθαμε από ένα μέρος όπου άνθρωποι αποκεφαλίζουν άλλους ανθρώπους. Γλυτώσαμε από το θάνατο. Για να φτάσουμε σε ένα μέρος όπου δεν υπάρχει τουαλέτα. Σας ορκίζομαι ότι δεν ήρθαμε για να μείνουμε εδώ. Γιατί να επικρατούν αυτές οι συνθήκες; Γιατί δεν μας παραχωρούν μια τουαλέτα; Κοιμόμαστε όλοι στο πάρκο και όποιος είναι πιο γρήγορος προλαβαίνει το παγκάκι. Δεν έχουμε ρούχα. Σας το ορκίζομαι: όταν ήμασταν στη βάρκα έπρεπε να πετάξουμε όλα μας τα πράγματα στη θάλασσα ώστε να μην βυθιστεί. Αν δεν θέλετε να μας βοηθήσετε τουλάχιστον στείλτε μας αλλού. Δεν θέλουμε να μείνουμε εδώ, θέλουμε να φύγουμε. Άλλα κάθε μέρα η κατάσταση χειροτερεύει.»

Οι πρόσφυγες που φτάνουν στην Κω θέλουν απλά να φύγουν όσο πιο γρήγορα γίνεται για να συνεχίσουν το ταξίδι τους. Ωστόσο, είναι υποχρεωμένοι να περιμένουν στο νησί για το χαρτί της αστυνομίας που θα τους επιτρέψει να πάρουν το πλοίο για την Αθήνα. Όσο περισσότερο περιμένουν τόσο περισσότερο υποφέρουν από την έλλειψη βοήθειας και στέγασης. Αρκετοί είναι αναγκασμένοι να περιμένουν μέχρι και 25 μέρες για να πάρουν το πολυπόθητο χαρτί.
Η Κως έχει μετατραπεί σε τιμωρία για αυτούς τους ανθρώπους. Και μάλιστα πολύ άδικη τιμωρία. Έχοντας ξεφύγει από τον πόλεμο και τη βία, πολλοί σοκάρονται όταν έρχονται αντιμέτωποι με τέτοιες απάνθρωπες συνθήκες στην Ευρώπη. Ωστόσο, το να κοιμηθούν στο πάρκο ή σε ένα βρώμικο στρώμα δεν μπορεί να συγκριθεί σε τίποτα μπροστά στη βία και την ανασφάλεια που έχουν ζήσει στις χώρες τους.

Από τον περασμένο Δεκέμβριο, οι ομάδες των Γιατρών Χωρίς Σύνορα απευθύνουν συνεχείς εκκλήσεις στην κυβέρνηση και στις τοπικές αρχές να οργανώσουν χώρους μετάβασης όπου θα μπορεί να δοθεί η απαραίτητη βοήθεια στους πρόσφυγες που περιμένουν τα χαρτιά τους. Μέχρι στιγμής δεν έχει υπάρξει καμία ανταπόκριση εκτός από το «Κάπταιν Ηλίας», το οποίο είναι εντελώς ακατάλληλο να φιλοξενήσει τόσους πολλούς ανθρώπους. Στην καρδιά του καλοκαιριού, όπου καταγράφεται ο μεγαλύτερος αριθμός αφίξεων, η κατάσταση είναι τώρα πιο πολύ από ποτέ απαράδεκτη. Η λύση δεν είναι να εθελοτυφλούμε μπροστά στο πρόβλημα αυτό. Είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι δεν είναι η προοπτική της ανθρωπιστικής βοήθειας που προσελκύει αυτούς τους ανθρώπους. Φεύγουν από τις χώρες τους για να γλιτώσουν τις ζωές τους. Για να το κατανοήσουμε αυτό δεν έχουμε παρά να κοιτάξουμε τους αριθμούς: παρότι δεν έχει υπάρξει καμία ανταπόκριση από τις αρχές, ο αριθμός των αφίξεων στο νησί συνεχίζει να αυξάνεται. Η Κως βρίσκεται αντιμέτωπη με μία αύξηση 600% στις αφίξεις συγκριτικά με πέρυσι. Η Ιταλία που προσφέρει πολύ καλύτερες συνθήκες υποδοχής, δέχεται λιγότερους ανθρώπους αυτή τη στιγμή από ό,τι η Ελλάδα. Η μόνη συνέπεια αυτής της έλλειψης ανταπόκρισης είναι η παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η αυξημένη ευπάθεια των προσφύγων και η καταρράκωση της αξιοπρέπειάς τους.

Είναι πλέον επιτακτική ανάγκη να διατεθεί ένας χώρος για να φιλοξενηθούν κατάλληλα αυτοί οι άνθρωποι και να μπορέσει να τους παρασχεθεί ιατρική βοήθεια, ανθρώπινες συνθήκες υγιεινής και φαγητό. Οι νεοαφιχθέντες πρόσφυγες πρέπει να περάσουν από τις απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις, για να λάβουν άμεση ιατρική φροντίδα όσοι από αυτούς τη χρειάζονται αλλά και για να διαγνωσθούν και να αντιμετωπιστούν καταλλήλως οι οποιεσδήποτε ασθένειες, οι περισσότερες εκ των οποίων σχετίζονται με τις κακές συνθήκες διαβίωσης και τις κακουχίες του ταξιδιού. Έχουμε προσφέρει την πλήρη υποστήριξή μας στις αρχές της Κω, έτσι ώστε η παροχή βοήθειας να μην στηρίζεται μόνο στους ήδη περιορισμένους δημόσιους πόρους. Έχουμε επίσης απευθύνει έκκληση στην Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και στην Ευρωπαϊκή Ένωση να παρέχουν έμπρακτη βοήθεια στις ελληνικές αρχές. Όμως αυτό δεν μπορεί να συμβεί χωρίς να αναλάβουν ευθύνη οι ίδιες οι αρχές. Ταυτόχρονα, οι κάτοικοι της Κω μπορούν να συνεισφέρουν, δείχνοντας αλληλεγγύη στους πρόσφυγες.

Ας υποδεχτούμε λοιπόν τους πρόσφυγες με ανθρωπιά ώστε η Κως να μείνει στη μνήμη όλων, τουριστών και προσφύγων, για την ομορφιά και τη φιλοξενία της.»

• Από τον Μάρτιο 2015, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα παρέχουν ιατρική περίθαλψη και διανέμουν είδη πρώτης ανάγκης σε νεοαφιχθέντες πρόσφυγες στην Κω. Από τα μέσα Μαρτίου, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα έχουν πραγματοποιήσει περισσότερες από 2.500 ιατρικές συνεδρίες και έχουν διανείμει περισσότερα από 20.000 είδη πρώτης ανάγκης. Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα έχουν επίσης ξεκινήσει τη λειτουργία κινητής ιατρικής μονάδας στα Δωδεκάνησα επισκεπτόμενοι με σκάφος τη Λέρο, Σύμη και Κάλυμνο, όπου καταφθάνουν άνθρωποι από την Τουρκία, έχοντας παράσχει ιατρική φροντίδα σε 300 άτομα από τον Ιούνιο που ξεκίνησε αυτή η δραστηριότητα μέχρι σήμερα. Ομάδες των Γιατρών Χωρίς Σύνορα δραστηριοποιούνται επίσης στη Λέσβο και στην Ειδομένη, στα σύνορα με την ΠΓΔΜ (Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας).

Η διαμάχη ξέσπασε χθες βράδυ στην περιοχή Ντεχ Σάλαχ της επαρχίας Μπαγλάν, δήλωσε ο Γκουλιστάν Κουσάνι, διοικητής της τοπικής αστυνομίας. 

"Ένας διαπληκτισμός ξέσπασε μεταξύ ενόπλων ανδρών κατά τη διάρκεια γαμήλιας τελετής. Όταν οι τόνοι ανέβηκαν, τοπικός αξιωματούχος πυροβόλησε στον αέρα για να κατευνάσει τα πνεύματα. Ωστόσο αυτό είχε το αντίθετο αποτέλεσμα. Οι δύο πλευρές άρχισαν να ανταλλάσουν πυροβολισμούς". 

Όλα τα θύματα είναι άνδρες, που ήταν καλεσμένοι στο γάμο, ηλικίας από 14 έως 60 ετών, πρόσθεσε ο αστυνομικός διοικητής.

Οι τοπικές αρχές έστειλαν στο σημείο αποστολή για να διενεργήσει έρευνα για τις ακριβείς συνθήκες του διαπληκτισμού, πρόσθεσε ο Σουλτάν Μοχάμαντ Εμπάντι, εκπρόσωπος της αστυνομίας της Μπαγλάν.

Στους γάμους στο Αφγανιστάν, όπου μπορεί να συγκεντρωθούν χιλιάδες άνθρωποι, συμβαίνουν κατά καιρούς αιματηρά περιστατικά ως αποτέλεσμα διαπληκτισμών μεταξύ τοπικών φατριών ή μπαλωθιών που ρίπτονται σε λάθος κατεύθυνση.

Τα περιστατικά αυτά σημειώνονται στις πιο απομακρυσμένες περιοχές της χώρας, η οποία συγκλονίζεται από σχεδόν 40 χρόνια συγκρούσεων, όπου η εξουσία μοιράζεται μεταξύ τοπικών πολιτοφυλακών και η οπλοκατοχή παραμένει κάτι σύνηθες μέσα στις οικογένειες. 

Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ

Το 12χρονο κορίτσι με τα πράσινα έντονα μάτια έγινε ένα από τα διασημότερα εξώφυλλα του National Geographic

Πριν 30 ολόκληρα χρόνια αυτά τα πράσινα μάτια έκαναν τη φωτογραφία που κόσμησε το εξώφυλλο του National Geographic, από τις πιο διάσημες του κόσμου! Ήταν η φωτογραφία της Sharbat Gula που τότε ήταν 12 ετών και έγινε γνωστή ως το κορίτσι από το Αφγανιστάν.

Σήμερα κυκλοφόρησε στα ξένα μέσα ενημέρωσης η φωτογραφία της Sharbat, όπως είναι σήμερα 30 χρόνια μετά από εκείνη τη φωτογράφιση. Λέγεται ότι είναι από την ταυτότητά της αν και πρόκειτα για ένα έγγραφο που κανονικά δεν θα μπορούσε να διαρρεύσει στα μέσα.

Έτσι είναι σήμερα η Sharbat. Μεγαλύτερη, πιο φοβισμένη, πιο θλιμμένη αλλά με τα ίδια έντονα πράσινα μάτια...

Ο αμερικανός φωτογράφος Steve McCurry φωτογραφίζεται δίπλα στις φωτογραφίες της κοπέλας σε έκθεση που έγινε το 2013

newsit.gr