ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΠΟΥ ΠΡΩΤΟΑΣΦΑΛΙΣΤΗΚΑΝ ΜΕΤΑ ΤΟ 1993

Στις περιπτώσεις των νέων ασφαλισμένων, δηλαδή όσων άρχισαν να «κολλούν» ένσημα μετά το 1993, υπάρχει πρόβλεψη για την εξαγορά ως και 7 πλασματικών ετών για να μπορούν να συμπληρώσουν τα 40 χρόνια ασφάλισης.
Πολλοί νέοι εργαζόμενοι αναρωτιούνται αν θα πάρουν ποτέ σύνταξη. Και αν πάρουν, τελικά πότε θα καταφέρουν να βάλουν στην τσέπη τους τα πολυπόθητα χρήματα... Έτσι, όσοι πρωτοασφαλίστηκαν από 1/1/1993 και μετά, δηλαδή όσοι «πρωτοκόλλησαν» ένσημα μετά από αυτή τη χρονολογία, από οποιοδήποτε Ασφαλιστικό Ταμείο, τότε πρέπει να γνωρίζουν ότι τα όρια συνταξιοδότησης έχουν καθοριστεί πλέον στα 62 με 40 έτη για πλήρη σύνταξη ή στα 67 και στα 62 για πλήρη και μειωμένη σύνταξη, αντίστοιχα με τουλάχιστον 15 έτη. Αναφορικά με τους γονείς που ασφαλίστηκαν μετά το 1993 και απέκτησαν ένα ή περισσότερα παιδιά από τον Απρίλιο του 2000 και μετά, ο χρόνος ασφάλισης λόγω των παιδιών θα δίνεται δωρεάν μόνο για αν συμπληρωθούν τα 40 χρόνια πλήρους σύνταξης με όριο ηλικίας το 62ο έτος.
Προσοχή εδώ, γιατί αυτή τη δυνατότητα δεν έχουν και οι δύο γονείς, αλλά ένας από τους δύο. Για τον άλλο γονέα ισχύει μόνο η εξαγορά. Αξίζει να επισημανθεί ότι, οι νέοι ασφαλισμένοι μετά το 1993 με καθεστώς βαρέων μπορούν να συνταξιοδοτούνται στα 62 τους χρόνια, αρκεί να συμπληρώνουν τις 3.375 ημέρες εργασίας και συνολικά 4.500 ημέρες με ένσημα στη μικτή ασφάλιση. Αυτές οι προϋποθέσεις αφορούν πάντα σε όσους διαθέτουν ειδικότητες βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων.

Των Α. Μαυρούλη & Σ. Σταυροπιερράκου

Το ποσό των 3 δισ. ευρώ πρέπει να βρει έως τον Ιούνιο του 2018 η κυβέρνηση, προκειμένου να αποπληρώσει τις εκκρεμείς αιτήσεις συνταξιοδότησης και τα εφάπαξ, κόστος που απειλεί να τινάξει στον αέρα τον Προϋπολογισμό για το 2018 και να περιορίσει το ύψος του μερίσματος που θα δοθεί σε ευάλωτες κοινωνικά ομάδες.

Πρόκειται για το σημαντικότερο «αγκάθι» στις διαπραγματεύσεις με τους επικεφαλής των δανειστών που ξεκινούν σήμερα.

Πιέστε εδώγια να διαβάσετε αναλυτικά το αποκαλυπτικό δημοσίευμα της Realnews.

Εμφανείς είναι οι ανισότητες που επικρατούν στην ελληνική -και όχι μόνο- εργασιακή πραγματικότητα, όσον αφορά το φύλο, όπως επιβεβαιώνουν τα στοιχεία που δημοσιεύει ο ΕΦΚΑ για τη μισθωτή απασχόληση του Δεκεμβρίου του 2016.
Ο μέσος μισθός των γυναικών αντιστοιχεί στο 75,26% του μισθού των ανδρών, όπως προκύπτει, μεταξύ άλλων, από την επεξεργασία των «Αναλυτικών Περιοδικών Δηλώσεων» (ΑΠΔ) που υποβλήθηκαν για τον Δεκέμβριο του 2016 στον Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης.
Παράλληλα, το μέσο ημερομίσθιο των γυναικών στις κοινές επιχειρήσεις με πλήρη απασχόληση αντιπροσωπεύει το 85,58% του αντίστοιχου ημερομισθίου των ανδρών, ενώ στη μερική απασχόληση το 97,39%.
Ακόμα πιο εμφανές γίνεται το χάσμα των φύλων όταν περνάμε στα υψηλότερα μισθολογικά κλιμάκια. Συγκεκριμένα, οι υψηλότερες αμοιβές τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες παρατηρούνται στην ειδικότητα «Διευθύνοντες και Ανώτερα Στελέχη Μεγάλων Δημοσίων και Ιδιωτικών Επιχειρήσεων και Οργανισμών (με απασχόληση 10 μισθωτοί και άνω)» με μέσο μισθό 4.686,25 ευρώ και 2.805,37 ευρώ, αντίστοιχα. Αυτό μεταφράζεται σε 1.880,88 ευρώ… υπέρ των ανδρών.
Πέραν της ανισότητας στις αμοιβές, σύμφωνα με τα στοιχεία, οι άνδρες αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο ποσοστό των ασφαλισμένων. Συγκεκριμένα, αποτελούν το 54,15% των ασφαλισμένων στο σύνολο των επιχειρήσεων και το 53,28% στις κοινές επιχειρήσεις. Αντίστοιχα, στους εργαζόμενους με πλήρη απασχόληση στις κοινές επιχειρήσεις, οι άνδρες αντιπροσωπεύουν το 57,38%. Ωστόσο, το 53,3% των μερικά απασχολούμενων στις κοινές επιχειρήσεις, είναι γυναίκες.
Συγκρίνοντας τα βασικά μεγέθη του Δεκεμβρίου του 2016 με αυτά του 2015, προκύπτει μάλιστα ότι το ποσοστό των ασφαλισμένων γυναικών σημείωσε μικρή πτώση, από το 46,15% στο 45,85%.
Αξίζει τέλος να σημειωθεί ο ρόλος που παίζει το φύλο στα διαμόρφωση των ποσοστών των αλλοδαπών ασφαλισμένων. Συγκεκριμένα, όσον αφορά στους αλλοδαπούς άντρες, 56,20% των ασφαλισμένων είναι αλβανικής υπηκοότητας, ακολουθούν οι υπήκοοι του Πακιστάν με 9,09% και του Μπανγκλαντές με 4,54%.
Από την άλλη μεριά, από τις αλλοδαπές γυναίκες, 49,66% είναι αλβανικής υπηκοότητας, ακολουθούν οι ασφαλισμένες βουλγαρικής υπηκοότητας με 8,41% και ρουμάνικης με 7,88%.
Τα παραπάνω στοιχεία αφορούν ΑΠΔ από 231.271 κοινές επιχειρήσεις και 12.213 από οικοδομοτεχνικά έργα. Ο αριθμός των ασφαλισμένων οι οποίοι έχουν δηλωθεί στις ΑΠΔ, ανέρχεται σε 1.846.806, εκ των οποίων 1.811.435 πασχολούνται σε κοινές επιχειρήσεις και 35.371 σε οικοδομοτεχνικά έργα.
Πηγή: reporter.gr
Ευκαιρίες αλλά και παγίδες κρύβει η έξοδος στη σύνταξη με 35ετία που ισχύει για όλα τα ασφαλιστικά ταμεία (πλην ΟΓΑ και ΝΑΤ).
Η συνταξιοδότηση με 35 χρόνια ισχύει για 16 κατηγορίες ασφαλισμένων, αλλά οι προϋποθέσεις εξόδου διαφέρουν ανάλογα με το πότε και το πώς συμπληρώνουν τα 35 χρόνια αλλά και με βάση την ηλικία που θα πρέπει να έχουν είτε κατά τη συμπλήρωση των 35 ετών ασφάλισης (π.χ. Δημόσιο) είτε και μετά την 35ετία (ΙΚΑ, ΔΕΚΟ, τράπεζες, ΟΑΕΕ, ΕΤΑΑ).
Ανά φορέα, η συνταξιοδότηση με 35 χρόνια ασφάλισης ισχύει:
• Για 4+1 κατηγορίες υπαλλήλων στο Δημόσιο και με χρόνο ασφάλισης ενός ή δύο ετών επιπλέον, δηλαδή 35+1 ή 35+2 έτη για τη συνταξιοδότηση.
• Για 3 κατηγορίες ασφαλισμένων σε Ταμεία ΔΕΚΟ και τραπεζών που είχαν έως και το 2007 το καθεστώς των Ειδικών Ταμείων.
• Για 4 κατηγορίες ασφαλισμένων στο ΙΚΑ.
• Για 4 κατηγορίες ασφαλισμένων στα Ταμεία ελεύθερων επαγγελματιών (ΟΑΕΕ) και επιστημόνων (ΕΤΑΑ).
Το ένθετο «Ασφάλιση και Συντάξεις» αποκαλύπτει σήμερα όλα όσα πρέπει να γνωρίζουν οι ασφαλισμένοι για τη συνταξιοδότηση από τη στιγμή που φτάνουν στα 35 χρόνια εργασίας.
Τα μυστικά για σύνταξη με 35ετία στο Δημόσιο
Οι προϋποθέσεις συνταξιοδότησης με 35ετία από το Δημόσιο κλειδώνουν για τους ασφαλισμένους όταν θα συμπληρώσουν την 25ετία.
Διακρίνονται 4+1 κατηγορίες που συνταξιοδοτούνται με 35, 36 και 37 έτη, ανάλογα με το πότε έχουν την 25ετία:
1. Για τους ασφαλισμένους στο Δημόσιο που προσλήφθηκαν από 1/1/1983 έως 31/12/1992 η έξοδος στη σύνταξη με 35ετία προϋποθέτει να έχουν τα 25 έτη έως το 2010 και συνολικά τα 35 έτη στην ηλικία των 58 ετών. Με αυτές τις δύο προϋποθέσεις (35 και 58) παίρνουν και το νέο όριο ηλικίας συνταξιοδότησης που ισχύει από 19/8/2015 και μετά.
• Παράδειγμα: Υπάλληλος που έχει τα 25 έτη το 2008 συμπληρώνει τα 35 το 2018. Για να καταθέσει αίτηση συνταξιοδότησης θα πρέπει να είναι και 58 ετών τότε και βγαίνει στη σύνταξη με το νέο όριο ηλικίας που είναι το 60ό έτος. Αν όμως έχει τα 35 έτη το 2018, αλλά κλείνει τα 58 το 2020, θα βγει με το όριο του 2020, γιατί τότε θα έχει και τις δύο προϋποθέσεις (35 και 58) και θα αποχωρήσει στα 61,5. Ο υπάλληλος έχει δικαίωμα να αναγνωρίσει μόνο στρατιωτική θητεία για να συμπληρώσει την 25ετία νωρίτερα (π.χ. το 2006) και έτσι θα έχει την 35ετία το 2016. Αν το 2016 είναι και 58 ετών, τότε παίρνει το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης των 59 ετών.
2. Για τους ασφαλισμένους στο Δημόσιο που προσλήφθηκαν από 1/1/1983 έως 31/12/1992 αλλά συμπληρώνουν τα 25 έτη το 2011, η έξοδος στη σύνταξη προϋποθέτει να έχουν 35+1 έτος, δηλαδή 36 στο σύνολο, και την ηλικία των 58 ετών, ώστε να ακολουθήσουν και το νέο όριο ηλικίας συνταξιοδότησης που ισχύει από 19/8/2015 και μετά.
• Παράδειγμα: Υπάλληλος που προσλήφθηκε το 1986 και έχει 25 έτη το 2011 θα βγει στη σύνταξη όταν θα συμπληρώσει τα 36 έτη και το όριο ηλικίας που θα ισχύει αφού κλείσει τα 58. Αν έχει τα 58 και τα 36 χρόνια ασφάλισης το 2022, θα βγει στα 62 και θα χρειαστεί 40 έτη. Προβλέπεται όμως εξαγορά έως 4 ετών από σπουδές και στρατό και επιπλέον χρόνος ανάλογα με τον αριθμό των παιδιών. Αν ο υπάλληλος έχει πτυχίο και 2 παιδιά, μπορεί να αναγνωρίσει τα 4 έτη σπουδών, τα 2 έτη στρατιωτικής θητείας και επιπλέον 3 έτη (1 για το πρώτο και 2 για το δεύτερο) από τα παιδιά. Αν κλείνει τα 58 το 2019 και έχει τότε 33 χρόνια, μπορεί να αναγνωρίσει άλλα 3 και να έχει 36 έτη ασφάλισης και ηλικία 58, οπότε παίρνει σύνταξη στα 60,5 ετών.
3. Για τους ασφαλισμένους στο Δημόσιο που προσλήφθηκαν από 1/1/1983 έως 31/12/1992 αλλά συμπληρώνουν τα 25 έτη το 2012, θεμελιώνουν δικαίωμα συνταξιοδότησης πριν από τα 67, εφόσον έχουν 35+2 επιπλέον έτη, δηλαδή 37 στο σύνολο, και την ηλικία των 59 ετών. Με αυτές τις προϋποθέσεις (59 ετών και 37 χρόνια), θα ακολουθήσουν και το νέο όριο ηλικίας συνταξιοδότησης που ισχύει από 19/8/2015 και μετά.
• Παράδειγμα: Υπάλληλος που προσλήφθηκε το 1987 και έχει τα 25 έτη το 2012 θα βγει στη σύνταξη όταν θα συμπληρώσει τα 37 έτη και το όριο ηλικίας που θα ισχύει αφού κλείσει τα 59. Επειδή κανείς δεν θα έχει 37 έτη πριν από το 2022, τα όρια ηλικίας για αυτή την κατηγορία «πηγαίνουν αυτόματα» στα 62 με 40 έτη. Προβλέπεται όμως εξαγορά έως και 11 πλασματικών ετών (4 σπουδών, 2 στρατού και έως 5 λόγω τέκνων). Υπάλληλος που γίνεται 59 το 2021 και έχει 32 έτη μπορεί να συμπληρώσει τα 37 εξαγοράζοντας άλλα 5 έτη από σπουδές, στρατό και παιδιά. Αν το 2019 είναι και 59 ετών, θα συνταξιοδοτηθεί στα 60,11 ετών.
4. Οσοι προσλήφθηκαν στο Δημόσιο από 1/1/1983 και μετά, αλλά είχαν και διαδοχική πριν από το 1983 σε άλλο Ταμείο (π.χ. ΙΚΑ), μπορούν να προσθέσουν τη διαδοχική τους ασφάλιση μαζί με το Δημόσιο για να συμπληρώσουν 25ετία έως το 2010 και να αξιοποιήσουν είτε την έξοδο με 35ετία είτε με 37ετία που έχει χαμηλότερα όρια ηλικίας! Μέχρι τις 18/8/2015 έβγαιναν χωρίς όριο ηλικίας, αρκεί να είχαν 37 χρόνια. Από 19/8/2015 και μετά όσοι συμπληρώνουν 37 χρόνια (εκ των οποίων τα 25 απαραίτητα έως το 2010) αποχωρούν με το όριο ηλικίας που ισχύει για το 55ο έτος, άσχετα αν είναι οι ίδιοι 55 ή 58.
• Παράδειγμα: Υπάλληλος που είχε ΙΚΑ πριν από το 1983 και Δημόσιο μετά το 1983 συμπληρώνει τα 37 χρόνια το 2018 και θα πάρει σύνταξη μόλις πιάσει το όριο ηλικίας που ισχύει για το 55ο έτος και είναι 58,5 ετών. Αν έχει 35 έτη το 2016, μπορεί να αναγνωρίσει άλλα 2 από στρατό, ώστε να έχει τα 37 το 2016 και να βγει σε ηλικία 56,9 ετών!
Αυθαίρετο «καπέλο» έως 8 έτη με την 35ετία να καταλήγει στα 43 χρόνια ασφάλισης!
4+1. Οσοι προσλήφθηκαν μέχρι 31/12/1982 στο Δημόσιο έβγαιναν με 35ετία χωρίς όριο ηλικίας. Από 19/8/2015 και μετά μπήκε και όριο ηλικίας που «λογίζεται» το 58ο έτος, χωρίς ο νόμος να λέει ότι πρέπει να είναι και 58 ετών όταν θα έχουν 35ετία. Το Δημόσιο όμως ερμήνευσε το νόμο διαφορετικά και τους ζητάει να έχουν και την ηλικία των 58 και την 35ετία προκειμένου να καθοριστεί η ηλικία συνταξιοδότησης! Η ερμηνεία αυτή υποχρεώνει υπαλλήλους να φύγουν όχι με 35ετία αλλά με 43 χρόνια!
• Παράδειγμα: Υπάλληλος στο Δημόσιο πριν από το 1983 που είναι σήμερα 54 ετών με 35ετία το 2017 θα έπαιρνε σύνταξη με το όριο που ισχύει για το 58ο έτος και θα έβγαινε στην ηλικία των 59,5 ετών. Τότε θα έχει, μάλιστα, 40,5 έτη ασφάλισης. Η εγκύκλιος του Γενικού Λογιστηρίου τού λέει ότι θα πρέπει να συμπληρώσει και το 58ο έτος! Στην πράξη τον οδηγεί στο όριο ηλικίας του 2021 και θα πρέπει να πιάσει τα 61,5 για να πάρει σύνταξη και όχι τα 59,5 που είναι η σωστή ερμηνεία του νόμου. Η ουσία είναι ότι σήμερα ο υπάλληλος είναι 54, έχει 35 έτη και θα βγει, αν δεν αλλάξει κάτι, στα 61,5 που θα έχει σχεδόν 43 χρόνια ασφάλισης, δηλαδή ένα «καπέλο» σχεδόν 8 ετών.
Όσο πιο χαμηλός είναι ο μισθός του ασφαλισμένου, τόσο πιο ευνοϊκή είναι η αντιμετώπισή του από το Ασφαλιστικό Σύστημα της χώρας, όταν έρθει η στιγμή της συνταξιοδότησης.

Τα στοιχεία που προκύπτουν σχεδόν ενάμιση χρόνο μετά την έναρξη ισχύος του νέου Ασφαλιστικού νόμου, γνωστού και ως νόμου Κατρούγκαλου, δείχνουν ανάγλυφα την τάση που έχει δημιουργηθεί: Για συντάξιμες αποδοχές στα επίπεδα των 600 ευρώ, το ποσοστό αναπλήρωσης φτάνει στο 107%. Αυτό σημαίνει ότι η σύνταξη που θα προκύψει σε μια τέτοια περίπτωση, θα είναι έστω και ελάχιστα, υψηλότερη από τις καταβαλλόμενες αποδοχές. Το ακριβώς αντίθετο ισχύει για τους υψηλόμισθους.

Όσοι έκαναν το… λάθος να έχουν συντάξιμες αποδοχές στο ανώτατο επίπεδο δηλαδή 5.860 ευρώ, θα πρέπει να συμβιβαστούν με ποσοστό αναπλήρωσης στα επίπεδα του 50%. Άρα, θα πρέπει να αποδεχτούν ότι η σύνταξη που θα λάβουν θα είναι το ήμισυ του παχυλού, κατά τα άλλα, μισθού τους.

Πρόκειται για ένα έλλειμμα ανταποδοτικότητας που έχει αναδειχθεί μέσα από το νόμο Κατρούγκαλου και που στην προηγούμενη φάση της διαπραγμάτευσης, είχε επισημανθεί και από τους θεσμούς. Με την γ’ αξιολόγηση να βρίσκεται «επί θύραις» είναι πιθανό να επανέλθει στο προσκήνιο το ζήτημα της ανταποδοτικότητας του ασφαλιστικού συστήματος της χώρας.
Το ΔΝΤ πάντως, έχει ανοιχτά εκφράσει στο πρόσφατο παρελθόν την άποψη ότι το νέο ασφαλιστικό είναι δαπανηρό και άδικο για τη νέα γενιά. Επίσης δεν ενισχύει την ανταποδοτικότητα εισφορών σε σύγκριση με τις παροχές με συνέπεια να λειτουργεί σε αρκετές περιπτώσεις, ως αντικίνητρο για την ασφάλιση.

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot