Εξαιρετικά ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς για νέους μικρομεσαίους επιχειρηματίες και ελεύθερους επαγγελματίες, αλλά και για χιλιάδες αγρότες, οι οποίοι έχουν πολύ χαμηλά εισοδήματα καθιερώνουν οι διατάξεις του φορολογικού νομοσχεδίου που έθεσε σε δημόσια διαβούλευση η κυβέρνηση.
Οπως αποκαλύπτεται από μια πιο προσεκτική ανάγνωση των διατάξεων του νομοσχεδίου οι οποίες αφορούν τις αλλαγές στην κλίμακα φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων, από το 2020 τα καθαρά κέρδη που θα αποκτούν οι νέοι εμποροβιοτέχνες και ελεύθεροι επαγγελματίες κατά τα τρία πρώτα χρόνια άσκησης των δραστηριοτήτων τους θα φορολογούνται πλέον με έναν εξαιρετικά χαμηλό συντελεστή φόρου, της τάξεως του 4,5%, εφόσον τα ετήσια ακαθάριστα έσοδά τους δεν υπερβαίνουν τα 10.000 ευρώ. Επιπλέον, η μείωση του ελάχιστου συντελεστή φόρου από το 22% στο 9% θα ισχύει και για τις αγροτικές επιδοτήσεις και ενισχύσεις εάν τα ποσά τους μαζί με τυχόν εισοδήματα από πωλήσεις γεωργικών προϊόντων δεν υπερβαίνουν τα 10.000 ευρώ.
Σύμφωνα με την παράγραφο 2 του άρθρου 29 του ισχύοντος Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, για τα φυσικά πρόσωπα με πρώτη δήλωση έναρξης επιτηδεύματος από 1ης Ιανουαρίου 2013 και μετά και για τα τρία (3) πρώτα έτη άσκησης της δραστηριότητάς τους, ο φορολογικός συντελεστής του πρώτου κλιμακίου της φορολογικής κλίμακας μειώνεται κατά 50% εφόσον το ετήσιο ακαθάριστο εισόδημά τους από επιχειρηματική δραστηριότητα δεν υπερβαίνει τα 10.000 ευρώ. Από 1ης-1-2020, λοιπόν, που ο φορολογικός συντελεστής του πρώτου κλιμακίου της φορολογικής κλίμακας των αυτοαπασχολουμένων θα μειωθεί από το 22% στο 9%, όσα φυσικά πρόσωπα προβούν σε δήλωση έναρξης επαγγέλματος ιδρύοντας νέες ατομικές επιχειρήσεις θα έχουν το προνόμιο της φορολόγησης των καθαρών κερδών τους με έναν πολύ χαμηλό συντελεστή φόρου, της τάξεως του 4,5%, κατά τα τρία πρώτα χρόνια λειτουργίας των επιχειρήσεών τους, υπό την προϋπόθεση ότι τα ετήσια ακαθάριστα έσοδά τους δεν θα υπερβαίνουν τα 10.000 ευρώ. Η εφαρμογή του πολύ χαμηλού συντελεστή 4,5% θα ισχύσει μόνο για τα χρόνια εκείνα της πρώτης τριετίας λειτουργίας, για τα οποία ο ετήσιος τζίρος δεν θα είναι μεγαλύτερος των 10.000 ευρώ.
Σύμφωνα, εξάλλου, με τις ήδη ισχύουσες διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 21 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, κατά τον προσδιορισμό του καθαρού εισοδήματος (καθαρού κέρδους) από την ατομική άσκηση αγροτικής δραστηριότητας λαμβάνονται υπόψη, εκτός από τα έσοδα των πωλήσεων των αγροτικών προϊόντων, και τα ποσά ορισμένων ενισχύσεων και επιδοτήσεων.
Συγκεκριμένα, εκ των άμεσων ενισχύσεων του Πυλώνα I της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής, όπως αυτές ορίζονται, λαμβάνονται υπόψη η βασική ενίσχυση καθώς και οι «πράσινες» και συνδεδεμένες ενισχύσεις, κατά το ποσό που υπερβαίνουν τα 12.000 ευρώ. Ως εκ τούτου, σε πολλές περιπτώσεις αγροτών η βασική ενίσχυση και τα άνω των 12.000 ευρώ ποσά των «πράσινων» και συνδεδεμένων ενισχύσεων, αφαιρουμένων τυχόν εκπιπτόμενων δαπανών για την εξυπηρέτηση της αγροτικής δραστηριότητας, φορολογούνται με την κλίμακα φορολογίας των εισοδημάτων από επιχειρηματική δραστηριότητα, δηλαδή επιβαρύνονται από το πρώτο ευρώ με φόρο 22%.
Από τη στιγμή κατά την οποία ο συντελεστής φόρου 22% θα μειωθεί στο 9%, δηλαδή από 1ης-1-2020 σύμφωνα με το νομοσχέδιο, χιλιάδες αγρότες που αποκτούν πολύ χαμηλά καθαρά εισοδήματα, κάτω των 10.000 ευρώ, από την άσκηση των δραστηριοτήτων τους και το μεγαλύτερο μέρος των ακαθάριστων εσόδων τους ή το σύνολο των ακαθάριστων εσόδων τους προέρχεται από άμεσες ενισχύσεις του Πυλώνα I της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής, θα δουν τη φορολογία επί των ενισχύσεων αυτών να μειώνεται κατά πολύ, από το 22% στο 9%. Το ίδιο θα συμβεί και με τα άνω των 12.000 ευρώ ποσά των «πράσινων» και συνδεδεμένων ενισχύσεων, στις περιπτώσεις που και τα ποσά αυτά θα λαμβάνονται υπ’ όψιν για τον προσδιορισμό του καθαρού εισοδήματος και εφόσον το συνολικό καθαρό εισόδημα είναι χαμηλότερο των 10.000 ευρώ.
Τροποποιήσεις
H διαδικασία της δημόσιας διαβούλευσης επί των διατάξεων του φορολογικού νομοσχεδίου ολοκληρώθηκε χθες, και από σήμερα μέχρι το τέλος του τρέχοντος μηνός το υπουργείο Οικονομικών θα προχωρήσει στη διαμόρφωση της τελικής μορφής του κειμένου του νομοσχεδίου, όπως αυτό θα κατατεθεί για ψήφιση στη Βουλή. Οπως ήδη αποκαλύψει ο «Ε.Τ.», το κείμενο του νομοσχεδίου που θα κατατεθεί στη Βουλή θα περιλαμβάνει τροποποιήσεις τόσο στις διατάξεις για την έκπτωση του 40% των δαπανών ανακαίνισης κτιρίων από τον φόρο εισοδήματος των ιδιοκτητών, όσο και στη ρύθμιση που καθιερώνει την υποχρέωση κάθε φορολογούμενου να πραγματοποιεί κάθε χρόνο, μέσω πιστωτικών ή χρεωστικών καρτών ή άλλων μεθόδων ηλεκτρονικής πληρωμής, δαπάνες για αγορές αγαθών και παροχή υπηρεσιών συνολικού ύψους μέχρι 30% του ετήσιου εισοδήματος από μισθούς, συντάξεις, επιχειρηματικές δραστηριότητες, αγροτικές εκμεταλλεύσεις και ενοίκια. Συγκεκριμένα, αναμένεται να επανεξεταστούν και να τροποποιηθούν τα ακόλουθα σημεία του νομοσχεδίου:
α) Η παράγραφος 3 του άρθρου 16, σύμφωνα με την οποία για όσο χρονικό διάστημα ισχύει το δικαίωμα έκπτωσης από τον φόρο εισοδήματος του 40% της δαπάνης για ανακαίνιση κτισμάτων δεν θα ισχύει ταυτόχρονα και η μείωση κατά 5% του φορολογητέου εισοδήματος από ακίνητα λόγω αυτόματης -άνευ δικαιολογητικών- έκπτωσης δαπάνης για επισκευή και συντήρηση κτισμάτων, την οποία προβλέπει ο Κώδικας Φορολογίας Εισοδήματος (περίπτωση α’ της παραγράφου 3 του άρθρου 39). Η παράγραφος αυτή εξετάζεται να τροποποιηθεί προκειμένου να μην εκληφθεί ως αντικίνητρο για την υπαγωγή στην κυρίως ρύθμιση της έκπτωσης του 40% της δαπάνης ανακαίνισης. Ηδη για την ύπαρξη της συγκεκριμένης παραγράφου έχει διαμαρτυρηθεί έντονα με επιστολή της στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη και στον υπουργό Οικονομικών Χρήστο Σταϊκούρα η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ιδιοκτητών Ακινήτων (ΠΟΜΙΔΑ).
β) Η παράγραφος 1 του άρθρου 7, στο σημείο που καθορίζει ποιο ακριβώς ποσό εισοδήματος θα λαμβάνεται υπόψη για τον υπολογισμό του ποσοστού 30% μέχρι το οποίο θα μπορεί να φθάνει το ποσό των δαπανών που πρέπει να εξοφλούνται με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής. Ουσιαστικά, επανεξετάζεται η βάση υπολογισμού του ποσοστού κι όχι το ίδιο το ποσοστό του 30%, το οποίο, σύμφωνα με πηγές του υπουργείου Οικονομικών, θεωρείται πλέον «κλειδωμένο» για «δημοσιονομικούς λόγους». Στο πλαίσιο αυτό μελετάται το ενδεχόμενο να μη συνυπολογίζονται στο εισόδημα οι δαπάνες για την καταβολή διατροφής από διαζευγμένους φορολογούμενους, ή οι δαπάνες για διατροφή να περιλαμβάνονται μαζί με τα έξοδα για δάνεια, φόρους και ενοίκια στο άθροισμα δαπανών, το οποίο, αν υπερβαίνει το 60% του εισοδήματος, θα «ρίχνει» το ποσοστό των ηλεκτρονικών πληρωμών από το 30% στο 20% του εισοδήματος.
Από την έντυπη έκδοση
Τρικ των εργοδοτών για να εργάζονται οι εργαζόμενοι περισσότερο χωρίς να πληρώνουν υπερωρίες αποτελεί το διάλειμμα στην εργασία σύμφωνα με καταγγελίες των εργαζομένων που έγιναν στο Dikaiologitika News.
Μάλιστα ανάλογη καταγγελία κατατέθηκε και στο opengov.gr όπου βρίσκονται υπό διαβούλευση οι εργασιακές αλλαγές. Όπως καταγγέλεται οι εργοδότες εκμεταλλευόμενοι τον χρόνο διαλείμματος στην δουλειά μετατρέπουν το 8ωρο σε 9ωρο χωρίς κανένα έξοδο και χωρίς κανείς να το παίρνει είδηση. Εξάλλου το τελευταίο διάστημα πολλά σωματεία έχουν καταγγείλει την πρόθεση μεγάλων επιχειρήσεων ακόμη και πολυεθνικών να εκμεταλλευτούν το διάλειμμα εργασίας.
Όπως καταγγέλλουν, οι εργοδότες δηλώνουν 8ωρο στην ΕΡΓΑΝΗ αλλά οι εργαζόμενοι εργάζονται 9ωρο. Η μία ώρα διαφορά δεν πληρώνεται από τον εργοδότη ως υπερωρία αλλά ως διάλειμμα εργασίας. Το γεγονός αυτό προκαλεί την αντίδραση των συνδικάτων οι οποίοι εκτιμούν ότι θα έπρεπε να υπήρχε ρύθμιση στις εργασιακές αλλαγές που να ρυθμίζει το διάλειμμα εργασίας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το θέμα του διαλείμματος εργασίας ορίζεται με ΠΔ του 1999!!!
Ειδικότερα στο Π.Δ. 88/1999 στο άρθρο 4 προβλέπεται ότι όταν ο χρόνος ημερήσιας εργασίας υπερβαίνει τις έξι ώρες, πρέπει να χορηγείται διάλειμμα τουλάχιστον 15 λεπτών, κατά τη διάρκεια του οποίου οι εργαζόμενοι δικαιούνται να απομακρυνθούν από τη θέση εργασίας τους.
Τα διαλείμματα αυτά δεν επιτρέπεται να χορηγούνται συνεχόμενα με την έναρξη ή τη λήξη της ημερήσιας εργασίας.
Οι λεπτομέρειες του διαλείμματος και ιδίως η διάρκεια και οι όροι χορήγησής του εφόσον δεν ρυθμίζονται από συλλογικές συμβάσεις εργασίας ή από την κείμενη νομοθεσία, καθορίζονται στο επίπεδο της επιχείρησης στα πλαίσια της διαβούλευσης μεταξύ του εργοδότη και των εκπροσώπων των εργαζομένων ή των εκπροσώπων τους για θέματα υγιεινής και ασφάλειας των εργαζομένων και σύμφωνα με την γραπτή εκτίμηση κινδύνου στην οποία θα πρέπει να εκτιμώνται και οι κίνδυνοι που συνδέονται με την οργάνωση του χρόνου εργασίας.
Πρέπει να τονιστεί ότι κάποιες επιχειρήσεις αντιλαμβάνονται πως το διάλειμμα δεν υπολογίζεται εκτός 8ωρου, σαν έξτρα δηλαδή, χρόνος. Από την άλλη, υπάρχουν εταιρίες και εργοδότες που προτείνουν στους εργαζόμενους να κάνουν το μισάωρο διάλειμμα τους εκτός 8ωρου, εκμεταλλευόμενοι αυτό το νομικό κενό που υπάρχει. Να δουλεύουν δηλαδή, κανονικά τις 8 ώρες και το διάλειμμα να μην υπολογίζεται σε αυτές.
Ως ωράριο νοείται ο χρόνος κατά τον οποίο ο εργαζόμενος βρίσκεται στον χώρο εργασίας και παρέχει την εργασία του υπό τις οδηγίες του εργοδότη του. Το ωράριο ρητά καθορίζεται στην ατομική σύμβαση, ενώ σε περίπτωση υπέρβασης του συμβατικού ή του νομίμου ωραρίου τίθενται εν εφαρμογή τα της υπερεργασίας και υπερωρίας με τις ανάλογες προσαυξήσεις.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η προηγούμενη ηγεσία του υπουργείου Εργασίας είχε εκφράσει την πρόθεση, αλλά δεν προχώρησε, να ξεκαθαρίσει μια για πάντα ότι το διάλειμμα βρίσκεται μέσα στο χρόνο εργασίας του κάθε εργαζόμενου. Ανεξάρτητα από το αν ο εργαζόμενος εργάζεται για 8 ώρες ή σε ένα συγκεκριμένο πόστο ή έχει μια ορισμένη μορφή απασχόλησης που τον δεσμεύει.
Καταγγελία-παρατήρηση στο opengov.gr
Μέσα στο opengov.gr όπου έχει τεθεί προς διαβούλευση ο Αναπτυξιακός νόμος και κατά συνέπεια και οι εργασιακές ρυθμίσεις πολλοί έχουν καταθέσει προτάσεις, παρατηρήσεις και καταγγελίες. Μια από αυτές είναι και η καταγγελία που αφορά το διάλειμμα εργασίας:"Τον τελευταίο καιρό στον ιδιωτικό τομέα μία μέθοδος-τέχνασμα που παρακάμπτει τους ελέγχους αλλά και τις πληρωμές των επιπλέον ωρών της ημερήσιας απασχόλησης (υπερεργασίας-υπερωρίας) αλλά και που ουσιαστικά έχει καταργήσει ακόμα και το πλήρες ημερήσιο 8ωρο εργασίας είναι το διάλειμμα εργασίας.
Στο δημόσιο τομέα και σε κάποιους εργοδότες του ιδιωτικού το Διάλειμμα Εργασίας θεωρείται εντός του εργασίμου ημερήσιου χρόνου και δεν παρατείνει το ωράριο εργασίας. Όμως σε άλλους εργοδότες του ιδιωτικού τομέα, το Διάλειμμα Εργασίας δηλώνεται έτσι ώστε να παρατείνει το ημερήσιο ωράριο εργασίας με συνέπεια να εμφανίζονται στις καταστάσεις του ΕΡΓΑΝΗ ακόμα και 9ωρα (!!!) ωράρια εργασίας, με δήθεν ενδιάμεσο διάλειμμα 1 ώρας. Αν και το συγκεκριμένο τέχνασμα έχει καταγγελθεί από σωματεία και εργαζόμενους, ουδεμία ενέργεια έχει προκύψει ώστε να επιλυθεί με νομοθετική ρύθμιση αλλά και που το ΕΡΓΑΝΗ κάνει αποδεκτές καταστάσεις με ημερήσια ωράρια εργασίας άνω των 8 ωρών (π.χ. 8.00-17.00 με ενδιάμεσο διάλειμμα 1 ώρας).
Για το άρθ.55 και συγκεκριμένα για την παρ.12 σχετικά με την πρόσθετη εργασία και την προσαύξησή της, με βάσει τα ανωτέρω αν εργαζόμενος με συμφωνημένη 6ωρη ημερήσια απασχόληση δηλωθεί με ωράριο εργασίας πχ. 9.00-16.00 (ήτοι 7 ώρες) και με ενδιάμεσο διάλειμμα 1 ώρας, με αυτό τον τρόπο και θα εργασθεί 7 ώρες χωρίς να λάβει την προσαύξηση του 12% για την επιπλέον ώρα, και ο εργοδότης θα είναι νόμιμος (;) , αλλά και θα απωλεσθούν κρατικά έσοδα από τις εισφορές και τους φόρους της επιπλέον ώρας".
Δωσ' μου το χέρι σου - Εκδήλωση Δημιουργικής Απασχόλησης & Κουκλοθέατρο για παιδιά