Οι μαθητές του 1ου γυμνασίου Γέρακα δημιούργησαν ένα συγκινητικό βίντεο με κοινωνικό μήνυμα για τα αδέσποτα ζώα. Το βίντεο έχει αναρτηθεί στην ιστοσελίδα των μαθητών του γυμνασίου στο Facebook, την οποία έχουν ονομάσει «radioholics».
Στο βίντεο εμφανίζονται μαθητές του 1ου γυμνασίου Γέρακα, οι οποίοι τραγουδούν σε ρυθμούς χιπ – χοπ ένα δικό τους τραγούδι που αναφέρεται στο σοβαρό ζήτημα των αδέσποτων ζώων.
Το βίντεο έχει αποσπάσει τα θετικά σχόλια των χρηστών της σελίδας των μαθητών στο facebook, ενώ οι προβολές του είναι περισσότερες από 2.000.
Δείτε εδώ το βίντεο:
Πλατεία Συντάγματος, ξημερώματα Κυριακής. Μια άστεγη ταΐζει με ιδιαίτερη φροντίδα και πλάνο να μην αδικήσει κανένα, τα αδέσποτα της πλατείας.
Γνώριζε καλά τα ονόματά τους κι η αγάπη που τους έδειχνε ήταν εμφανώς αμέριστη, αγνή κι αληθινή. Τασσόταν προστάτης τους κι ανεπιφύλακτος φρουρός τους κι ας μην είχε η ίδια ούτε τα απαραίτητα για τη δική της επιβίωση.
Αυτήν που κάποιοι με μεγάλη ευκολία θα αποκαλέσουν ζητιάνα κι αμόρφωτη, έχει μέσα της όση αγάπη ενδεχομένως δεν έχει λάβει για πάρτη της, στον υπερθετικό βαθμό. Κι είναι πεπεισμένη ότι δίνει αγάπη κάπου που δε θα πάρει για αντάλλαγμα αχαριστία, ασέβεια και κοροϊδία.
Είναι που αποδεικνύει χωρίς καν να το επιδιώξει, ότι οι πραγματικοί αχρείοι κι αμόρφωτοι είναι άλλοι. Αυτοί που επιδιώκουν το κακό σε κάτι που δεν τους το προξενεί, σε κάτι που δεν τους απειλεί καν.
Νεκρά ζωάκια απ’ το πουθενά, θύματα της λυσσασμένης αρρώστιας μερικών. Και το χειρότερο απ’ όλα είναι η ανακούφιση που νιώθουν κάθε φορά που ένα ζώο ξεψυχάει, ως αποτέλεσμα της επιτυχούς χρήσης της φόλας. Γιατί περί αρρώστιας πρόκειται. Κι αν αυτό δεν είναι ψυχική και νοητική έλλειψη, τότε τι;
Την ίδια ώρα που κάποιοι φέρονται ως πρότυπα ηθικής και τιμιότητας, δε φέρουν κανένα δισταγμό στην κακοποίηση και πόσο μάλλον στη δολοφονία ενός ζώου. Μα επιλεκτικά άνθρωπος, δεν μπορείς να είσαι κι όσο δείχνεις τόσο μεγάλη ασέβεια σε ένα ζωντανό πλάσμα της φύσης, προφανώς κι η λογική σου δεν είναι ακέραια.
Κι είναι ίσως και η πιο ύπουλη κι η πιο βαθιά μορφή κακίας που μπορεί να χαρακτηρίζει έναν άνθρωπο. Γιατί πρόκειται για μια άνιση μορφή πάλης, μια αηδιαστική εκτόνωση εναντίον κάπου που δεν μπορείς να έχεις την αναμενόμενη αντίδραση.
Γιατί έναν άνθρωπο θα το σκεφτείς διπλά και τριπλά να του κάνεις κακό μπροστά στο φόβο των ενδεχομένων αρνητικών συνεπειών για 'σένα. Ένα ζώο όμως είναι η ιδανική λεία για αθόρυβο ξέσπασμα κι ικανοποίηση της αηδίας και της σαπίλας που κάποιοι κουβαλούν μέσα τους.
Θα μπορούσαν εύλογα να χαρακτηριστούν ως αξιολύπητοι μα κι αυτό στο δεύτερο άκουσμα θα φαντάζει ελλιπές. Το μόνο που δικαιολογεί τη λύπηση απέναντί τους, είναι που ποτέ δε θα έχουν την τύχη και την ευλογία να έρθουν σε επαφή με ένα ζώο, να νιώσουν το μεγαλείο του να το μεγαλώσεις και κυρίως, θα είναι για πάντα ανίκανοι να νιώσουν το αίσθημα να γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος μέσα απ’ την επαφή με ένα ζώο, ή στην περίπτωσή τους να γίνεσαι άνθρωπος, σκέτο.
Κι είναι πραγματικά ευτυχές που τα τελευταία χρόνια οι οργανώσεις υπέρ της προστασίας των αδέσποτων λαμβάνουν όλο και μεγαλύτερη υπόσταση κι ενδυνάμωση μέσα απ’ την υποστήριξη του κοινού κι όχι μόνο.
Είναι ακόμα πιο ευχάριστο που η νομική κατοχύρωση της αξίας της προστασίας ζώων τάσσεται υπέρ μιας ξεκάθαρα ανθρώπινης αντιμετώπισης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, το γεγονός ότι η κακοποίηση των ζώων τάσσεται απ’ το FBI στην ίδια κλίμακα με τα πιο σοβαρά κακουργήματα όπως η ανθρωποκτονία, οι εμπρησμοί κι οι επιθέσεις.
Το πιο πρόσφατο παράδειγμα, έρχεται απ’ τη Νεβάδα, όπου νεαρός τιμωρήθηκε με 28 χρόνια φυλάκιση εξαιτίας της φρικαλέας κακοποίησης σκυλιών και της συλλογής των πτωμάτων που βρέθηκαν στην κατοχή του και που όπως ήταν αναμενόμενο προκάλεσε την οργή τόσο του δικαστηρίου όσο και του πλήθους που σύσσωμα παρευρέθηκε απαιτώντας την καταδίκη του αρρωστημένου νεαρού.
Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι τέτοιες νομικές πολιτικές συνδέονται με την άποψη ότι η προστασία των ζώων συνεπάγεται και την προστασία των ανθρώπων. Άνθρωπος που φτάνει στην κατάντια της κακοποίησης ενός ζώου, δεν αποτελεί καμιά εγγύηση ότι δεν πρόκειται να ασκήσει βία και προς τους ανθρώπους. Η κακία άλλωστε δεν έχει φραγμούς και δεν αποδείχθηκε ποτέ μόνιμα επιλεκτική.
Γιατί οι πραγματικές κτηνωδίες διενεργούνται από ανθρώπους, ή μάλλον από κάποιους που θεωρούνται ότι ανήκουν ακόμα στο είδος. Και γιατί τα ζώα αρκούνται στην επίθεση συνήθως για λόγους αυτοάμυνας και το πιο σημαντικό παρέχουν προστασία στον άνθρωπο χωρίς να το ζητήσει καν.
Είναι λυπηρό που χρειάζονται υποδείξεις κι επεξηγήσεις που αναγκάζουν κάποιον να γίνει άνθρωπος. Αλλά τουλάχιστον είναι άξιο θαυμασμού που η πλειοψηφία είναι υπέρμαχος των δικαιωμάτων των ζώων και κυρίως που πολεμούν μέχρι την ολική εξαφάνιση τέτοιων υπανθρώπων.
Το να κακοποιείς ένα ζώο είναι εξευτελισμός του ίδιου σου του εαυτού κι η οποιαδήποτε επεξήγηση θα είναι πάντα περιττή. Καμία δικαιολογία, καμία υποχώρηση και κανένα ελαφρυντικό!
Πηγή pillowfights.gr
Ο Δήμος Σπάρτης αναταποκρινόμενος στις κοινωνικές και νομοθετικές του υποχρεώσεις - με καθυστέρηση πολλών ετών- τοποθέτησε σε διάφορα σημεία της πόλης 10 ταΐστρες και 10 ποτίστρες για τους αδέσοτους σκύλους που διαβίουν στα διοικητικά του όρια.
Σύμφωνα με το νόμο τα αδέσποτα, αφού στειρωθούν, ταυτοποιηθούν με ηλεκτρονικό μικρο-μηχανισμό, εμβολιασθούν και αποπαρασιτωθούν, επανεντάσσονται στο φυσικό περιβάλλον με συγκεκριμένους χωροταξικούς περιορισμούς.
Παρόλα αυτά όπως σημειώνει σε σχετική ανακοίνωσή του ο Δήμος Σπάρτης, η ζωή ενός σκύλου δεν είναι ο δρόμος ή μια γειτονιά ούτε φυσικά ένα καταφύγιο προσωρινής ούτως ή άλλως διαμονής σύμφωνα με το νόμο.
Πρόθεση της Δημοτικής αρχής, σε συνεργασία με φιλοζωϊκές ομάδες και συλλόγους, είναι η έντονη και συνεχής ενημέρωση των πολιτών προς την κατεύθυνση της υιοθεσίας των τετράποδων φίλων του ανθρώπου.
Η αρμονική συνύπαρξη των ζώων και του ανθρώπου, η ενημέρωση των κατόχων σκύλων για τις νομικές τους υποχρεώσεις και η υποστήριξη και εφαρμογή των νόμων εκ μέρους της δημοτικής αρχής είναι ουσιαστική πολιτική και προτεραιότητα του Δήμου.
Στο πλαίσιο αυτό καλεί τους ευαισθητοποιημένους πολίτες της περιοχής, να βοηθήσουν πρωτίστως αυτά τα ζώα, είτε υιοθετώντας τα, που θα ήταν και το πλέον επιθυμητό, είτε μετά από συνεννόηση με την αρμόδια υπηρεσία του Δήμου, προσφέροντας συγκεκριμένο κατάλληλο ασφαλή και περιφραγμένο χώρο.
ingossip.gr
Tο μυστήριο λύθηκε. Η φωτογραφία με τα αδέσποτα που κοιμούνται πάνω σε καναπέδες ενός cafe, είναι ελληνική και έγινε θέμα στον Independent.
Η συγκεκριμένη καφετέρια βρίσκεται στο νησί της Λέσβου και οι ιδιοκτήτες ανοίγουν τις πόρτες του κάθε βράδυ για να βρουνκαταφύγιο από το κρύο οι αδέσποτοι σκύλοι.
Η εικόνα από τη Λέσβο, την οποία τράβηξε ένας Έλληνας καθηγητής νωρίτερα αυτό το μήνα, έχει μοιραστεί εκατοντάδες χιλιάδες φορέςστα κοινωνικά δίκτυα, με πολλούς ανθρώπους να αποτίουν τον δέοντα σεβασμό σε αυτή τη χειρονομία.
Το cafe στη Μυτιλήνη, κλείνει για τους πελάτες στις 3 κάθε πρωί, και την ίδια ώρα ανοίγει τις πόρτες του στους σκύλους, ώστε να κοιμηθούν στη ζεστασιά.
Ο Αντώνης, που είναι σερβιτόρος στο καφενείο, είπε στον i100.co.uk ότι όλο αυτό ξεκίνησε από το καλοκαίρι.
«Στην πόλη υπάρχουν πολλά σκυλιά. Όταν το μαγαζί κλείνει κάθε βράδυ, τα σκυλιά έρχονται για να κοιμηθούν εδώ. Δεν έχουμε κάποιο πρόβλημα. Από τον Ιούλιο, κάθε βράδυ υπάρχει ένα σκυλί στον καναπέ».
Ο Ευστράτιος Παπάνης, επίκουρος καθηγητής Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Αιγαίου, ο οποίος τράβηξε την αρχική φωτογραφία στις 2 Δεκεμβρίου, εξήγησε στον i100.co.uk ότι η προσφυγική κρίση, άλλαξε τον τρόπο που οι άνθρωποι συμπεριφέρονται στους άλλους - συμπεριλαμβανομένων των αδέσποτων σκύλων του νησιού.
Σύμφωνα με το rodosreport.gr, η Diane γνωστή φιλόζωη στη Ρόδο χρειάζεται επειγόντως σκυλοτροφές , έχει 28 ζώα αδέσποτα που φροντίζει και χρειάζεται άμεσα την βοήθεια όλων μας για την σίτιση τους .
Οποίος μπορεί να την βοηθήσει να πάρει στο τηλ +30 694 7555251.