Παραμερίζουμε για να περάσει ο «κακός». Είναι αυτός που δημιουργούν οι «καλοί» για να τον δείχνουν και να φωτίζεται η καλοσύνη τους από το σκοτάδι του. «Να, ο κακός», λένε και αποστρέφονται το σαρδόνιο χαμόγελό του, την ειρωνική επιτυχία του, το περπάτημά του επί των υδάτων των βάλτων. Το καλό και το κακό, το ωραίο και το άσχημο είναι έννοιες σχετικές και υποκειμενικές, αλλά η αποκρουστική όψη του κακού πάντα προκαλεί το αδηφάγο βλέμμα της περιέργειας και του φθόνου. Η γυναίκα του Λωτ δεν μπόρεσε να αντισταθεί στο κακό που γινόταν πίσω της και γύρισε την πλάτη στο καλό που ανοιγόταν μπρος της…
Το κακό είναι το άλλοθι των καλών που δεν κατάφεραν να γίνουν οι λύκοι της κοινωνίας τους και έμειναν ταπεινά πρόβατα, όμως… Όμως το κακό πρόβατο προκαλεί περισσότερο τρόμο και από τον λύκο, όπως λένε οι Γάλλοι και αυτοί κάτι θα γνωρίζουν παραπάνω…
Οι «κακοί» του 2019, αυτό είναι το θέμα μας. Οι άνθρωποι που με λόγια ή με πράξεις μπήκαν στο βιβλίο που περιγράφει την εμπάθεια, τη σκληρότητα, την κακία, την πρόκληση… Καλώς ή κακώς, πολλοί δεν θα ήθελαν ποδαρικό από αυτούς που χαρακτηρίστηκαν «κακοί», πιο πολλοί όμως φθονούν την επιτυχία τους και δεν θα έλεγαν «όχι» να ήταν στη θέση τους… έστω και με του «κακού» την ταυτότητα, απρόσκλητοι στου «καλού» το κατώφλι.
Από το 10 μέχρι το 1, λοιπόν, οι «κακοί» που μας απασχόλησαν τη χρονιά που μας αποχαιρετά και την αποχαιρετούμε μ’ ένα ξόρκι και έναν αναστεναγμό.
10. Αφοί Αγγελόπουλοι
Μια δειλή επανάσταση στην αρχή έφερε μια γενναία απόφαση στο τέλος. Και από τότε ζουν αυτοί άσχημα και οι φίλοι του μπασκετικού Ολυμπιακού ασχημότερα. Πριν ξεκινήσεις έναν πόλεμο, λέει ο θρυλικός Σουν Τζου, πρέπει να είσαι σίγουρος ότι θα τον κερδίσεις. Οι αδελφοί Αγγελόπουλοι μπήκαν στον πόλεμο μονάχα με το πάθος τους, και όχι με όπλα ισχυρά. Ε, με πάθος μοναχά οι πόλεμοι δεν κερδίζονται. Και ο μπασκετικός κόσμος τώρα τους κακίζει που μικρύνανε έναν μεγάλο σύλλογο. «Δεν έχουν λεφτά λένε, δεν έχουν ψυχή λένε, δεν είχαν στρατηγική λένε ακόμα. Ο,τι κι αν λένε, οι αδελφοί Αγγελόπουλοι είχαν τις καλύτερες προθέσεις, όμως το «κακό» τούς νίκησε.
9.Βασίλης Κικίλιας
Ο υπουργός Υγείας που η «μισή» Ελλάδα μισεί. Γιατί; Διότι τον λατρεύει η άλλη «μισή»! Εφάρμοσε με σθένος και αυστηρότητα τον αντικαπνιστικό νόμο και οι καπνισμένοι πνεύμονες των απανταχού Ελλήνων ξεφυσούν με αγανάκτηση. Οι επιχειρηματίες των μπουζουκομάγαζων τον «δείχνουν» όταν το μαγαζί είναι μισοάδειο και οι ταβερνιάρηδες τον κακολογούν σαν σερβίρουν τους πελάτες τους, καταχείμωνο στο βεραντάκι. Τσιγάρο ατέλειωτο η μοναξιά του υπουργού, που έδειξε από την αρχή τι καπνό φουμάρει και που καλό θα ήταν οι φανατικοί που ορκίστηκαν να καπνίζουν μέχρι την τελευταία ανάσα τους να το ξανασκεφτούν… Τέλος, η γραμμή 1142 που ακούει τις ρουφιανιές αντικαπνιστών ίσως θα έπρεπε να… σιγήσει. Ισως!
8.Τασία Χριστοδουλοπούλου
Η αντιπρόεδρος της Βουλής με δύο δόσεις κυνισμού και μια αφέλειας δήλωσε ότι η κόρη της μετατάχθηκε στη Βουλή εξαιτίας των διασυνδέσεων που έχει! «Της είπαν να γίνει διευθύντρια υποκαταστήματος, αλλά δεν ήθελε» είπε απλά και έτσι επέλεξε τη Βουλή των Ελλήνων. Και το καλύτερο το φυλούσε για το φινάλε της υπόθεσης η κυρία Χριστοδουλοπούλου: Οταν ξέσπασε το «σκάνδαλο», προσπάθησε να επανορθώσει: «Ζητώ συγγνώμη απ’ όλον το ΣΥΡΙΖΑ, την κυβέρνηση, τους φίλους και τους συντρόφους μου, που τους στενοχώρησα» είπε και αποσύρθηκε των εθνικών εκλογών. Για τους Ελληνες; Κουβέντα! Σαν να μην υπήρξαν ποτέ αυτοί που την έβαλαν εντός Βουλής για να μπορεί να αξιοποιεί την ισχύ της κατά το δοκούν (και) για προσωπικό όφελος.
7.Γιώργος Λιάγκας
Για πολλούς η επιτομή της «κακής τηλεόρασης». Για πολλούς, επίσης, ο πετυχημένος παρουσιαστής που όλοι ζηλεύουν για την (όποια) επιτυχία του. Η ουσία κρύβεται στις πράξεις. Ρατσιστικά σχόλια για υπέρβαρη, επίδοξη top model, προκάλεσαν την πρώτη βροχή αντιδράσεων. Η βροχή έγινε καταιγίδα με την υπόθεση της εκσπερμάτισης του ασυγκράτητου φοιτητή και των ασυγκράτητων καγχασμών πανελλαδικής εμβέλειας της παρέας του Λιάγκα. Αυτοί γέλασαν καλά και το ΕΣΡ καλύτερα. Ποιος θα γελάσει τελευταίος; Ακόμη περιμένουμε. Για την ώρα ο Γιώργος Λιάγκας έχει χάσει τον ύπνο του και εμείς την τηλεόραση που θα θέλαμε…
6.Κριστιάνο Ρονάλντο
Ο καλός ποδοσφαιριστής δείχνει κακός με τις αντιδράσεις του. Για παράδειγμα: Δεν πήγε στο Παρίσι όπου γινόταν η τελετή απονομής της «Χρυσής Μπάλας» γιατί δεν θα άντεχε να δει τον άσπονδο φίλο του, τον Μέσι, να την χαϊδεύει. Εμεινε στο Μιλάνο ο Κριστιάνο, περιμένοντας μέσα στο ακριβό του αυτοκίνητο, έξω από την αίθουσα όπου γινόταν η τελετή απονομής του τροπαίου για τον καλύτερο παίκτη του ιταλικού πρωταθλήματος. Oταν από το ραδιόφωνο άκουσε την επιλογή του για τον τίτλο, έτρεξε να προλάβει μην και του τον πάρει άλλος. Αλαζονεία; Υπεροψία; Ανωριμότης; Ο,τι και να είναι δεν το θέλουμε για γαμπρό στο σόι μας, για ποδοσφαιριστή τον θέλουμε να τον θαυμάζουμε. Και από τίτλους ο Ρονάλντο; Τα ράσα δεν κάνουν τον παπά, σίγουρα, τον κάνει όμως η συμπεριφορά του. Παιδί ακόμα ο Κριστιάνο, που όταν δεν βρει στην καμινάδα το παιχνίδι που παράγγειλε στον Αι Βασίλη καίει το σπίτι και την υστεροφημία του...
5.Αλέξης Κούγιας
Είναι ο καλός που του αρέσει να παριστάνει τον «κακό», δίχως αμφιβολία. Τον αγαπάμε να εκρήγνυται και να προκαλεί αλυσιδωτές αντιδράσεις, τον αγαπάμε να εκδίδει οργίλες ανακοινώσεις που ξεχειλίζουν κοσμητικά επίθετα και αφορισμούς για τους αντιπάλους του. Δεν συγκρατείται. Οπως τότε σε τηλεοπτική εκπομπή, όταν αβασάνιστα εκστόμισε: «Θα πρέπει να ανησυχεί ιδιαίτερα ο ΣΥΡΙΖΑ για τη σύνθεση των ανθρώπων που ψήφισαν. Δηλαδή αν τελικά είναι οι Ρομά, αν τελικά είναι αυτοί με τις ιδιαιτερότητες, αν είναι οι ταλαιπωρημένοι των φυλακών, αν είναι τελικά οι λαθρομετανάστες που πήρανε διαβατήρια». Κακία, κύριε Κούγια. Γιατί το προσπαθείτε να φαίνεστε κακός; Αφού τα «κακά» αυτού του κόσμου πολεμάτε: το άδικο και το κρίμα.
4.Βαγγέλης Μαρινάκης
Αγοράζει ό,τι κινείται και ό,τι του αντιστέκεται το εξευτελίζει. Είναι ο κραταιός που προκαλεί δέος και μίσος. Τον μισούν οι εχθροί του, τον θαυμάζουν οι φίλοι του και τον κολακεύουν οι εξωνημένοι συλλέκτες ψιχίων της εύνοιάς που πέφτει από το τραπέζι του. Κακό να μην έχεις και πιο κακό το να έχεις πολλά. Και ο Βαγγέλης Μαρινάκης έχει περισσότερα από πολλά! Το καλό όνομα το γνωρίζουν μακριά, το κακό παντού και τον μεγαλομέτοχο του Ολυμπιακού τον γνωρίζουν θάλασσες και πελάγη, βουνά κι ουρανοί! Εξαγόρασε το νεκρό MEGA και το ανασταίνει, παραμένει το αντίπαλο δέος όσων ασχολούνται επαγγελματικά με το ποδόσφαιρο, τα πλοία του φέρνουν χρυσό και ισχύ από όλα τα μέρη του κόσμου, και η ήττα τον εξοργίζει σαν τον Κρητικό που του κόψαν την μπαλοθιά στη μέση… Μεσουρανεί ο Μαρινάκης και τρομάζει το θεριό που 'χει μέσα του, το θεριό που «όλη τη γης θα ρήμαζε, και στο χασμουρητό του θα ’θελε να κατάπινε τον κόσμο…». Και όμως, κάπου μέσα στ’ άγρια γένια του αυτό το «θεριό» κρύβει ένα παιδί τρομαγμένο από την πλήξη...
3.Ρετζεπ Ταγίπ Ερντογάν
Για τους «απέναντι» του είναι ο κακός, ο μοχθηρός, ο άτεγκτος, ο σκληρός, ο «σουλτάνος» που η όψη του κάνει τη μοχθηρή εικόνα του Αβδούλ Χαμίτ να δείχνει αγιογραφία… Για τους «δικούς του» είναι ο ηγέτης, ο «πατέρας» που θα χαϊδέψει το παιδί, που θα το συνετίσει, που θα βγει ξιφήρης στο πεδίο της μάχης για να προστατεύσει τον λαό του και… τα συμφέροντά του. Πολλοί λένε πως βρυχάται ο Ερντογάν για να νομίζουν οι εχθροί του πως έχουν αντίκρυ τους λιοντάρι, ενώ είναι απλά ένα ποντίκι. Ενα τρωκτικό της εξουσίας που τρομάζει μη βρεθεί στη φάκα της ματαιοδοξίας του. Θέλει να δείχνει Μωάμεθ ο Πορθητής, άλλος Αλπ Αρσλάν, Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής και Κεμάλ Ατατούρκ μαζί. Στους δικούς του το πετυχαίνει. Τους μιλάει με πομπώδεις φράσεις και τα λόγια του κόβουν σαν μαχαίρι τους μαλ(θ)ακούς οπαδούς. Οι λόγοι του κρύβουν της πεινασμένης μάγισσας στριγκλιές, του γέρου του λάγνου την κραιπάλη και των κλεφτών τα σχέδια για κλεψιές: «Δεν υπάρχει άλλος σουλτάνος από τον Αλλάχ, εντολές και μοίρα είναι στα χέρια του» λέει, μα δεν μπορεί να κρύψει από εκείνους που τον γνωρίζουν πως, ναι, νιώθει αυτός ο Αλλάχ! Και αλίμονο στον άνθρωπο που νόμιζε πως έγινε Θεός και πιο πολύ αλίμονο σ’ αυτούς που τον προσκυνούν.
2.Ντόναλντ Τραμπ
Ο πλανητάρχης αναδείχτηκε ως ο πιο επικίνδυνος ηγέτης για την παγκόσμια ειρήνη σε δημοσκόπηση του ινστιτούτου YouGov για λογαριασμό του Γερμανικού Πρακτορείου. Οι Γερμανοί πολίτες κατέταξαν τον Αμερικανό πρόεδρο πάνω από τον Βλαντίμιρ Πούτιν και τον Κιμ Γιονγκ Ουν! Οι Γερμανοί που γέννησαν το πιο κακό «κακό» που πάτησε στη Γη ποτέ τους τελευταίους αιώνες, γνωρίζουν από «κακό» και εύκολα το διακρίνουν, ανάμεσα από τα καμμένα από τη ντεκαπάζ μαλλιά, τα μικρά σκοτεινιασμένα μάτια και τα χείλη που στάζουν ρατσισμό, ομοφοβία, έπαρση, εγωϊσμό και αλαζονεία. Ενα μεγάλο μέρος από το κακό που γίνεται σε αυτόν τον κόσμο οφείλεται σε ανθρώπους που θέλουν να αισθάνονται σπουδαίοι και ο «μικρός» Τραμπ είναι ένας από αυτούς που μεγαλώνουν ανάλογα με τα πόδια της καρέκλας τους… Ο Θεός να μας φυλάει!
1.Τζόκερ
«Η ιδέα μου είναι ή επικρατεί τρέλα εκεί έξω;». Είναι ο εμβληματικός «κακός» της χρονιάς, που διερωτάται. Ο Τζόκερ! Είναι ο κακός που οι καλοί αυτού του κόσμου τον έκαναν ό,τι έγινε: ένα τέρας! Μια ανοιξιάτικη ψυχή με το χειμώνα μέσα της. Καθώς οι δαίμονες με τ' άγριο μάτι τον κυνηγούν, καθώς οι αστυνόμοι με τα θολά μάτια κυνηγούν τους ανήλικους θιασώτες του, αυτός προσπαθεί να ξεφύγει από το πνεύμα που απ' την πλήξη του την τόση κι απ' των ανθρώπων των καλών την «καλοσύνη» αγκομαχάει. Το απόλυτο «κακό» της χρονιάς απέδειξε πως οι κινηματογράφοι ακόμα μπορούν να νικήσουν την (ψυχομαχούσα) τηλεόραση, πως ένας καλός ηθοποιός μπορεί εκτός από «φως» να σημαίνει και «σκότος»! Το απόλυτο «κακό» μιας επώδυνης ενηλικίωσης ενός καλοσυνάτου εφήβου. Το δράμα ενός κωμικού που όταν δεν κατάφερε να κάνει τον κόσμο να γελάσει τον έκανε να κλαίει! Τζόκερ: ένα από πολλούς «κακούς» που οι «καλοί» τον έφτιαξαν!