Είναι μόλις 15 ετών και θα παίξει σε ταινία στο πλευρό του διάσημου μπαμπά της! Την ομορφιά την πήρε από την μητέρα της αφού της μοιάζει καταπληκτικά! Αν πήρε και το απίστευτο ταλέντο του μπαμπά της τότε ο συνδυασμός ανεμένεται ..εκρηκτικός!

Η 15χρονη Lily Rose μεγάλωσε και σύμφωνα με δημοσιεύματα πρόκειται να ακολουθήσει τα χνάρια του διάσημου πατέρα της Johnny Depp, αφού θα παίξει μαζί του σε ταινία.

Παρά το γεγονός ότι ο ηθοποιός προσπάθησε να κρατήσει την κόρη του όλα αυτά τα χρόνια μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, η 15χρονη έχει πλέον μπει για τα καλά στο χώρο της showbiz.

Πηγή: tlife.gr

O Kevin Spacey δίνει μια εκρηκτική, σαρωτική ερμηνεία στη σκηνή του Old Vic, στον ρόλο του θρυλικού Αμερικανού δικηγόρου Κλάρενς Ντάροου (1857-1938).

Δεν θα μπορούσε, βέβαια, να ενσαρκώσει με πιο ταιριαστό τρόπο έναν άνθρωπο που υπήρξε φλογερός υπερασπιστής των φτωχών και των καταπιεσμένων και για τον οποίο κάποτε ειπώθηκε, όταν είχε κατηγορηθεί για διαφθορά: «Ο Ντάροου δεν δωροδοκεί τους ενόρκους: απλώς τους τρομοκρατεί μέχρι θανάτου».

Ο Αμερικανός ηθοποιός, ο οποίος διανύει την τελευταία περίοδο της θητείας του ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Old Vic, είναι εξοικειωμένος με τον ήρωά του. Εχει ξαναερμηνεύσει τον Ντάροου σε μια τηλεοπτική ταινία του 1991 και, στη θεατρική σκηνή, σε μια παραγωγή του 2009 του έργου «Κληρονομώντας τον άνεμο» (με θέμα την περιβόητη «Δίκη των Πιθήκων»). Ωστόσο, το έργο του Ντέιβιντ Ρίντελ, γραμμένο για έναν μόνο ηθοποιό και με πρώτο ερμηνευτή τον Χένρι Φόντα το 1974, έχει διαφορετικές απαιτήσεις, καθώς ο Ντάροου, στο τέλος της καριέρας του, κάνει αναδρομή στο σύνολο της ζωής του. Επιπλέον, στη νέα «κυκλική» σκηνική διευθέτηση του Ολντ Βικ, ο Σπέισι πρέπει να παίζει με το κοινό ολόγυρά του. Και τα καταφέρνει υπέροχα.

Σαν λιοντάρι στο κλουβί

Ο Ντάροου που ενσαρκώνει έχει ένα ελαφρό καμπούριασμα και μια αστάθεια στο βήμα, σάμπως τα γόνατά του να λυγίζουν κάτω από το βάρος της ηθικής αγανάκτησης. Ωστόσο, η κυρίαρχη εντύπωση είναι μιας άγριας ενεργητικότητας, καθώς ο Σπέισι τριγυρίζει σαν λιοντάρι στο κλουβί μέσα στο σκηνικό ενός ακατάστατου δικηγορικού γραφείου και πότε-πότε ορμάει έξω από τα «σύνορά» του για να καρφώσει με το βλέμμα του μέλη του κοινού σαν να ήταν ένορκοι που επιδιώκει να πείσει ή να εντυπωσιάσει.

Εκείνο που βγαίνει ξεκάθαρα, τόσο από το κείμενο όσο και από την ερμηνεία του Σπέισι, είναι το αδάμαστο πνεύμα του Ντάροου. Γόνος ενός ζευγαριού με φιλελεύθερες ιδέες σε μια επαρχιακή πόλη του Οχάιο, έμαθε να παίρνει πάντα το μέρος των αδυνάτων και υποστήριζε σθεναρά ότι η πραγματική αιτία του εγκλήματος είναι η φτώχεια και η άγνοια. Ηταν επίσης εξαιρετικός σόουμαν: Στην υπεράσπιση των ανθρακωρύχων της Πενσυλβανίας, τον βλέπουμε πώς σοκάρει τους ενόρκους, και εμάς, αποδεικνύοντας βαθμιαία ότι ένας δήθεν επικίνδυνος ταραχοποιός απεργός είναι στην πραγματικότητα ένα ψυχικά και σωματικά εξουθενωμένο 11χρονο αγόρι που δουλεύει 14ωρες βάρδιες 365 μέρες τον χρόνο. Ακόμα κι όταν ο ίδιος βρήκε τον μπελά του, όταν κατηγορήθηκε ψευδώς ότι δωροδόκησε ενόρκους, χρησιμοποίησε την εφευρετικότητά του για να αποκρούσει τις κατηγορίες και να ξεφύγει από τη δύσκολη θέση. Αντιμετωπίζοντας στο δικαστήριο έναν βοηθό που πιάστηκε στα πράσα να δίνει χρήματα σε έναν ένορκο, του έκανε μια ερώτηση στην οποία εκείνος ήταν αδύνατο να απαντήσει θετικά: «Θα μπορούσα ποτέ εγώ να σου δώσω μια επιταγή;»

Στο πρώτο μισό του έργου παρακολουθούμε την πορεία του Ντάροου ως ριζοσπάστη νομικού με βάση του το Σικάγο. Το δεύτερο μισό γίνονται χρονολογικές παλινδρομήσεις για να παρουσιαστούν μερικές από τις πιο φημισμένες υποθέσεις για τις οποίες αγωνίστηκε στα δικαστήρια στη διάρκεια της δεκαετίας του 1920. Ανάμεσά τους, η υπεράσπιση ενός μαύρου γιατρού που βρέθηκε κατηγορούμενος όταν προσπάθησε να προστατεύσει την οικογένειά του από την Κου Κλουξ Κλαν, αλλά και η υπεράσπιση, στη διαβόητη Δίκη των Πιθήκων, ενός εκπαιδευτικού που τόλμησε να διδάξει στο σχολείο τη θεωρία της εξέλιξης των ειδών του Δαρβίνου. Επίσης, το έργο εστιάζει και στην «κόντρα στο ρεύμα» απόφασή του Ντάροου να σώσει δύο νεαρούς δολοφόνους, γόνους πλούσιων οικογενειών, από τη θανατική ποινή. Ο Σπέισι είναι ιδιαίτερα καλός σ’ αυτή την τελευταία περίπτωση, όπου απαλύνει τον συνήθως δριμύ τόνο του Ντάροου για να κάνει μια συγκινητική αγόρευση όπου το αίτημα για έλεος ζυγίζει περισσότερο από την κοινωνική εκδίκηση.

Πολύχρωμο πορτρέτο

Το έργο δεν μας λέει πολλά για την ιδιωτική ζωή του Ντάροου, πέρα από το ότι χώρισε από την πρώτη του γυναίκα και ότι, ακόμα κι όταν παντρεύτηκε την λατρεμένη του δεύτερη σύζυγο, παρέμεινε κυνηγός του ποδόγυρου. Ωστόσο, κάτω από τη δεξιοτεχνική σκηνοθεσία της Θία Σάροκ, ο Κέβιν Σπέισι γεμίζει τα κενά και μας δίνει ένα ολοκληρωμένο, πλούσια χρωματισμένο πορτρέτο του φλογερού, επίμονου, αντισυμβατικού ανθρώπου που υπερηφανευόταν ότι είχε σώσει 102 κατηγορούμενους από τη θανατική ποινή και που ήταν πάντα έτοιμος να τα βάλει με τους προνομιούχους και τους δυνατούς.

Είναι μια εξαιρετική ερμηνεία που αναδεικνύει τον τολμηρό ανθρωπισμό του Ντάροου και μας αφήνει να ελπίζουμε ότι, ακόμα κι όταν ο Κέβιν Σπέισι παραδώσει τα ηνία της καλλιτεχνικής διεύθυνσης του Old Vic στον Μάθιου Γουόρτσας την επόμενη χρονιά, δεν θα αποχαιρετήσει τη θεατρική σκηνή του Λονδίνου.

Πηγή: kathimerini.gr

Robin Williams - Αξιοπρεπής, αξιοθαύμαστος, τεράστιο ταλέντο, γνήσια ψυχή.

Ο βετεράνος κωμικός ηθοποιός του κινηματογράφου και της τηλεόρασης Robin Williams βρέθηκε νεκρός στην οικία του σε ηλικία 63 ετών. Σύμφωνα με πηγές, ο ηθοποιός μάλλον «έφυγε» από ασφυξία, έπειτα από απόπειρα αυτοκτονίας. Άλλωστε, αναφέρεται ότι έπασχε από κατάθλιψη και παρακολουθούσε πρόγραμμα αποτοξίνωσης.

Η είδηση του θανάτου του συγκλόνισε όλους τους λάτρεις του κινηματογράφου και όχι μόνο, καθώς ο ηθοποιός υπήρξε έντονη προσωπικότητα, που είχε λόγο για τα πάντα. Στα κοινωνικά δίκτυα, οι θαυμαστές του εκφράζουν τη θλίψη τους με αφιερώματα από ταινίες και λόγια που είχε πει. Πλήθος συλλυπητηρίων και μηνυμάτων τόσο από συναδέλφους του όσο και από απλούς πολίτες.

Ο Robin Williams ήταν γεννημένος στο Σικάγο στις 21 Ιουλίου του 1951. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Κολλέγιο Claremont και σπούδασε θέατρο στο College of Marin. Η καριέρα του εκτοξεύτηκε στα τέλη της δεκαετίας του 70. Έγινε ιδιαίτερα γνωστός για τους δραματικούς αλλά και για τους κωμικούς ρόλους του. Υποδυόταν πολλούς και διαφορετικούς ρόλους, χωρίς κανένα ενδοιασμό. Εκτός από τη σύζυγό του, ο Ρόμπιν Γουϊλλιαμς είχε ακόμη τρία παιδιά.

Χαρακτηριστικές ταινίες, στις οποίες συμμετείχε: The World According to Garp (1982), Moscow on the Hudson (1984), Good Morning Vietnam (1987), Dead Poets Society, (1989), Hook (1991), The Fisher King (1991), Patch Adams (1998), Flubber (1997), Toys (1992), Mrs. Doubtfire (1993), Jumanji (1995) and Jack (1996).

Και πιο πρόσφατες: Deconstructing Harry (1997), Good Will Hunting (1997), Patch Adams (1998), Bicentennial Man (1999), Death to Smoochy (2002), The Final Cut (2004), House of D (2004), The Big White (2005), Everyone's Hero (2006), Man of the Year (2006), Night at the Museum (2006), License to Wed (2007), August Rush (2007), World's Greatest Dad (2009) and Happy Feet (2006) and its sequel (2011).

Ο Robin Williams θα μείνει αξέχαστος για τον αυτοσχεδιαμό, τη χαρισματικότητα και τη μεγαλοφυΐα του. Έχει κερδίσει πολλά βραβεία και χρυσές σφαίρες. Στις περισσότερες ταινίες του συγκέντρωσε υποψηφιότητα για Όσκαρ, κάτι που ήρθε το 1998 με την ταινία Hunting. Εκτός από τον κινηματογράφο, ο γνωστός ηθοποιός διέπρεψε και στην τηλεόραση, με ρόλους σε διάφορες σειρές όπως Mork & Mindy, Crazyones. Ενώ, εξέφραζε πολλές φορές την άποψη του και τις ιδέες του. Αν κανείς αναζητήσει στο διαδίκτυο θα δει φωτογραφίες του ηθοποιού με λόγια, φράσεις και ιδέες που τον χαρακτηρίζουν. Χαρακτηριστικές ήταν και οι αναφορές του στην αγάπη του για την Ελλάδα «Η ανθρωπότητα οφείλει να υποκλίνεται στην ελληνική ιστορία. Μπορεί η οικονομία της χώρας σας να μην πηγαίνει καλά, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είσαστε ανίσχυροι» είχε σημειώσει χαρακτηριστικά στη συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στην εφημερίδα Πρώτο Θέμα. «Τα οικονομικά δεδομένα αλλάζουν συνεχώς για όλους. Αυτό που δεν αλλάζει είναι η κληρονομιά, η ταυτότητά σας. Ο Παρθενώνας δεν φεύγει από την Αθήνα. Είναι ακόμα εκεί για να θυμίζει ότι η πρόοδος και η ακμή μπορούν να επιστρέψουν» σημείωνε ο διάσημος ηθοποιός.

Πέρα όμως από το ταλέντο του, αυτό που τον χαρακτήριζε ήταν η καλοσύνη και η ανθρωπιά του. Κέρδισε την αγάπη και το σεβασμό όλων.

Η σύζυγος του συγκλονισμένη αναφέρει «…να θυμάστε τον Robin για τις αμέτρητες στιγμές χαράς και γέλιου που έδωσε σε εκατομμύρια κόσμο και όχι για τον τρόπο που έφυγε».. Αυτό λοιπόν αξίζει σε ένα μεγάλο ηθοποιό, που γέμιζε την οθόνη με χαρά και γέλιο. Όπως ο ίδιος είχε πει: "το χειρότερο στη ζωή δεν είναι να καταλήγεις μόνος, το χειρότερο είναι να καταλήγεις με ανθρώπους που σε κάνουν να νιώθεις μόνο". Ο Robin Williams ένιωσε την απέραντη αγάπη του κόσμου, που θα τον συνοδεύει παντού. "Έφυγε" αλλά άφησε πίσω του την εικόνα του χαμογελαστού ανθρώπου, του ανθρώπου που μάχεται για τα πιστεύω του και δεν φοβάται να εκφράσει την άποψη του. Αυτό ήταν ο Robin, ένας "πλούσιος" σε συναισθήματα άνθρωπος και ένας πολυτάλαντος ηθοποιός.

Καλό ταξίδι!