Για την 16η Φεβρουαρίου 2021 προσδιορίστηκε η εξέταση ενώπιον του ΣΤ’ Τμήματος του Αρείου Πάγου της αναιρέσεως που άσκησαν τρείς Τούρκοι διακινητές ναρκωτικών για την ακύρωση της υπ’ αρίθμ. 19/2020 καταδικαστικής απόφασης του Πενταμελούς Εφετείου Δωδεκανήσου.
Πρόκειται για την μεγαλύτερη μέχρι σήμερα υπόθεση διακίνησης ναρκωτικών που εξιχνιάστηκε στα Δωδεκάνησα με κατηγορούμενους τους τρεις Τούρκους που είχαν καταδικαστεί πρωτοδίκως σε ποινή ισόβιας κάθειρξης και χρηματική ποινή ύψους 800.000 ευρώ.
Κατηγορούμενοι είναι συγκεκριμένα οι M. C. του H. 43 ετών, O. C. του A. 39 ετών και A. B. του A. 53 ετών, που συνελήφθησαν από λιμενικούς της Κω, τα ξημερώματα της 1ης Σεπτεμβρίου 2017 ανοικτά της Νισύρου.
Το δευτεροβάθμιο δικαστήριο τούς έκρινε ένοχους με το ελαφρυντικό του πρότερου σύννομου βίου και επέβαλε στους δύο πρώτους ποινή κάθειρξης 15 ετών και χρηματική ποινή 100.000€ και στον τρίτο ποινή κάθειρξης 7 ετών και χρηματική ποινή 30.000€
Στην κατοχή τους βρέθηκαν, όπως έγραψε η «δημοκρατική», εντός του ιστιοφόρου σκάφους «PAMIRA», σημαίας Τουρκίας, 61 δέματα, ακατέργαστης κάνναβης, συνολικού βάρους 775,050 kgr.
Οι τρεις κατηγορούμενοι απολογούμενοι κατά τη διάρκεια της προδικασίας αρνήθηκαν τις κατηγορίες που τους αποδίδονται, υποστηρίζοντας ότι δεν γνώριζαν για το φορτίο του ιστιοφόρου σκάφους.
Ο καπετάνιος υποστήριξε συγκεκριμένα ότι κλήθηκε να μεταβεί από την Τουρκία στο Λαύριο για να παραλάβει το σκάφος και να το μεταφέρει στο Βοdrum διότι οι δύο καπετάνιοι που είχε σε προγραμματισμένο ταξίδι του στην Ευρώπη, το εγκατέλειψαν.
Οι άλλοι δύο υποστήριξαν ότι ευρίσκοντο στην Κωνσταντινούπολη και ότι αποφάσισαν με τις οικογένειές τους να πραγματοποιήσουν ένα ταξίδι στα ελληνικά νησιά. Μετέβησαν στο Λαύριο κι όταν οι οικείοι τους διαπίστωσαν ότι το σκάφος δεν ήταν σε πολύ καλή κατάσταση αποφάσισαν να μην τους ακολουθήσουν και επέστρεψαν στην Τουρκία.
Οι ίδιοι θα πραγματοποιούσαν μια περιήγηση στα ελληνικά νησιά πριν καταλήξουν στο Βοdrum, όπως κατέθεσαν, υποστηρίζοντας ότι δεν γνώριζαν για το φορτίο του σκάφους.
Ενώπιον του πρωτόδικου δικαστηρίου οι δύο πρώτοι επέρριψαν την ευθύνη για το φορτίο στον τρίτο, κυβερνήτη του σκάφους, ενώ ο τελευταίος στους δύο πρώτους.
Ολοι δήλωσαν άγνοια για το περιεχόμενο του σκάφους τονίζοντας μάλιστα ότι δεν στέκει στην λογική να καλέσουν το λιμενικό σε βοήθεια και να μην ξεφορτωθούν το φορτίο στην θάλασσα.
Η σύλληψή τους έγινε κάτω από τις ακόλουθες συνθήκες:
Την 31η Aυγούστου 2017 το απόγευμα οι λιμενικοί της Κω ειδοποιήθηκαν για περιστατικό ακυβερνησίας του ιστιοφόρου σημαίας Τουρκίας στη θαλάσσια περιοχή δυτικά της Νισύρου.
Περί ώρα 19.30 απέπλευσαν από τον λιμένα της Κω και δύο ώρες μετά εντόπισαν το ιστιοφόρο ανοικτά της Νισύρου, ενώ πλησίον του υπήρχε το Φ/Γ «SHIRVAN» σημαίας Μάλτας.
Στην περιοχή του συμβάντος βρισκόταν το Ρ/Κ «ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΠΑΝΝΙΣΗΣ» το οποίο ανέλαβε την ρυμούλκησή του.
Την 1η Σεπτεμβρίου 2017 και περί ώρα 05:40 τα ανωτέρω σκάφη κατέπλευσαν στο λιμένα Μανδρακίου Νισύρου.
Ακολούθησε έλεγχος στους εσωτερικούς χώρους του σκάφους, με την παρουσία του κυβερνήτη προκειμένου να διαπιστωθεί το εύρος των ζημιών που υπέστη εξαιτίας της κακοκαιρίας και να ελεγχθούν τα ναυτιλιακά του έγγραφα.
Κατά την είσοδο των λιμενικών στους χώρους ενδιαίτησης διαπιστώθηκε έντονη δυσοσμία. Οπως προέκυψε εντός δύο καμπινών υπήρχαν συσκευασμένες σε πακέτα και σε σακούλες, οι ως άνω ποσότητες κάνναβης.
Απολογούμενοι χθες ο πρώτος, εξάδελφος του δεύτερου, ισχυρίστηκε ότι δεν είχε γνώση για την ύπαρξη των ναρκωτικών, ότι δεν τα είχε δει και δεν τα είχε αντιληφθεί. Ο δεύτερος υποστήριξε ότι τα ναρκωτικά μπήκαν στο σκάφος με ενέργειες ενός ομοεθνούς του ονόματι Μεχμέτ Ορμάν που διαμένει στην Ισπανία και ότι τα έβαλε στο σκάφος με συνεργάτες του όταν αυτό ήταν αγκυροβολημένο στο Ναύπλιο. Υποστήριξε δε ότι δέχτηκε να συνδράμει εκείνον διότι του είχε δώσει 30.000 τουρκικές λίρες προκειμένου να υποβληθεί το παιδί του σε εγχείρηση νεφρών.
Ο τρίτος κυβερνήτης του σκάφους είχε αντικαταστήσει δύο καπετάνιους που το εγκατέλειψαν μετά από μεταξύ τους καυγά.
Ως συνήγοροι υπεράσπισης των κατηγορούμενων παρίστανται οι δικηγόροι κ.κ. Αχιλλέας Δασκαλάκης και Δημήτρης Βερβέρης.

Πηγή:www.dimokratiki.gr

Τις προτάσεις επί του σ/ν του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας «Εκσυγχρονισμός της Χωροταξικής και Πολεοδομικής Νομοθεσίας», στα πλαίσια της δημόσιας διαβούλευσης, κατέθεσε το ΤΕΕ Δωδεκανήσου σε συνεργασία με τον Σύλλογο Αρχιτεκτόνων Δωδεκανήσου και τον Σύλλογο Αγρονόμων Τοπογράφων Δωδεκανήσου.

Σε ένα κράτος που θέλει να έχει συνέχεια και συνέπεια, θεωρούμε ότι ενέργειες που αναδιανέμουν με τέτοιο ξαφνικό τρόπο την περιουσία, δεν είναι ούτε τεχνικά αποδεκτές ούτε κοινωνικά δίκαιες. Ποιο είναι το μήνυμα που στέλνεται προς όλες τις κατευθύνσεις, όταν με ένα νομοσχέδιο εν μέσω του πλέον «ράθυμου» μήνα από πλευράς εργασιών αλλάζει όλο το οικοδομικό, πολεοδομικό και επενδυτικό στάτους της χώρας;

Μάλιστα σε αυτήν την διαδικασία έχουμε μάλλον ξεχάσει, ότι για να καταργηθεί η εκτός σχεδίου δόμηση πρέπει να έχει διευθετηθεί όσο γίνεται καλύτερα η εντός σχεδίου. Με τα ΓΠΣ και τις διάδοχες μορφές τους να έχουν στρατηγικά αποτύχει, την αύξηση των ορίων των οικισμών να παραπέμπει στην δεκαετία του ’80 και αυτή με πολλά προβλήματα, θα έπρεπε να συσχετισθεί η εκπόνηση των ΤΠΣ με το παρόν σχέδιο νόμου ώστε να προκύψει μια ομαλή μετάβαση προς την νέα πραγματικότητα της πιο οργανωμένης δόμησης που πρεσβεύει.

Δηλαδή είναι επιτακτική ανάγκη να προηγηθεί του νόμου η χάραξη των δασικών χαρτών, η χάραξη των αιγιαλών, η οριοθέτηση ρεμάτων, ο ορισμός των προστατευτέων περιοχών, η χάραξη των αρχαιολογικών ζωνών, η ολοκλήρωση των υδρογεωλογικών μελετών, ο χαρακτηρισμός των οδών και των κοινοχρήστων χώρων. Με αυτές τις προϋποθέσεις, ο κάθε ιδιώτης μελετητής αλλά και οι ΟΤΑ Α’ και Β’ βαθμού, κατά την εκπόνηση των ΤΠΣ ή των ΓΠΣ, θα έχουν τα απαραίτητα υπόβαθρα ώστε η σύνταξη της όποιας μελέτης να βασίζεται στους άξονες της επιθυμητής στρατηγικής. Έτσι ο νόμος αυτός

θα είναι παραγωγικός και θα λύσει προβλήματα σχεδιασμού δικτύων και αξιοποίησης δημόσιας και ιδιωτικής γης.

Οι προτάσεις – παρατηρήσεις που κατατέθηκαν κατ΄ άρθρο του σ/ν είναι οι εξής:

Άρθρο 7

Ειδικά Χωροταξικά Πλαίσια – Τροποποίηση του άρθρου 5 του ν. 4447/2016

Παρ.5. Τα Ειδικά Χωροταξικά Πλαίσια αναθεωρούνται ανά πενταετία, εφόσον προκύπτει τεκμηριωμένη ανάγκη προς τούτο από τις εκθέσεις αξιολόγησης. Πριν την πάροδο της πενταετίας είναι κατ’ εξαίρεση δυνατή η τροποποίησή τους, με στόχο τη βελτίωση και επικαιροποίησης τους, προκειμένου:

Πρόταση 1

Να καθοριστούν τα όργανα που θα έχουν την ευθύνη της αναθεώρησης και να καθοριστούν συνέπειες αν ξεχαστεί.

Άρθρο 8

Περιφερειακά Χωροταξικά Πλαίσια

Παρ.8. Το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας με τη συνδρομή των Περιφερειών παρακολουθεί και αξιολογεί την εφαρμογή των Περιφερειακών Χωροταξικών Πλαισίων. Για τον σκοπό αυτό, συντάσσει τουλάχιστον ανά πενταετία εκθέσεις παρακολούθησης, στις οποίες αναφέρονται ο τρόπος εφαρμογής, τα προβλήματα που παρουσιάστηκαν, καθώς και ο βαθμός ενσωμάτωσης των κατευθύνσεων τους στα υποκείμενα επίπεδα σχεδιασμού. Στις ίδιες εκθέσεις υποδεικνύονται ενέργειες και δράσεις που κατά περίπτωση απαιτούνται για την αποτελεσματική εφαρμογή των Περιφερειακών Στρατηγικών και κατευθύνσεων και επισημαίνονται ενέργειες και δράσεις που δεν εναρμονίζονται με αυτές τις κατευθύνσεις.

Πρόταση 1

Καθορισμός των οργάνων που θα έχουν την ευθύνη της αναθεώρησης και ποιές οι συνέπειες αν ξεχαστεί. (π.χ. να μην μπορεί να εκτελέσουν νέα έργα σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης)

Άρθρο 10

Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια – Τροποποίηση του άρθρου 7 του ν. 4447/2016

γγ) Οι οικισμοί προ του 1923 ή με πληθυσμό κάτω των 2.000 κατοίκων οριοθετούνται υποχρεωτικά όταν δεν είναι οροθετημένοι, και μπορούν να καθορίζονται επιλεκτικά ως

περιοχές προς πολεοδόμηση. Στην τελευταία περίπτωση ακολουθείται η διαδικασία της υποπερ. Ββ

Πρόταση 1

Στους παραλιακούς οικισμούς, με την οριοθέτηση να γίνεται και καθορισμός γραμμής δόμησης και γραμμής αιγιαλού

Άρθρο 13

Ρυμοτομικά Σχέδια Εφαρμογής – Τροποποίηση του άρθρου 10 του ν. 4447/2016

Πρόταση 1

μεταβατικές διατάξεις για τα ΓΠΣ ΣΧΟΑΠ ΚΛΠ που έχουν ανατεθεί, οι μελέτες να συνεχιστούν με τις διατάξεις που ξεκίνησαν με την προϋπόθεση της έγκρισης των στρατηγικών και γεωλογικών μελετών

Άρθρο 14

Παρ. 4. Οι δημοτικές οδοί κατηγορίας Α και Β μπορούν επίσης να καθορίζονται με τα Τοπικά ή Ειδικά Πολεοδομικά Σχέδια, χωρίς να απαιτείται ειδικότερη γνώμη του ΣΥΠΟΘΑ.

Πρόταση 1

Όσοι έχουν ήδη αποτυπωθεί και προταθεί από οποιοδήποτε γενικό σχεδιασμό (ΓΠΣ, ΣΧΟΑΑΠ κλπ) να χρειάζεται μόνο διαπιστωτική πράξη του υπουργού ή του συντονιστή αποκεντρωμένης διοίκησης για την κατηγοριοποίηση τους

Πρόταση 2

Οι υφιστάμενοι κτηματολογικοί δρόμοι (στα εγκεκριμένα και υπό έγκριση Κτηματολόγια) δεν χρειάζονται καθορισμό και μόνον να κατηγοριοποιούνται με διαπιστωτική πράξη του υπουργού η του συντονιστή αποκεντρωμένης διοίκησης.

Πρόταση 3

οι δημόσιοι δρόμοι που προβλέπονται στο Ιταλικό κτηματολόγιο Ρόδου, Κω και Λέρου να χρειάζεται μόνο διαπιστωτική πράξη του υπουργού η του συντονιστή αποκεντρωμένης διοίκησης για την κατηγοριοποίηση τους.

Πρόταση 4

Οι δρόμοι που έχουν κατασκευαστεί συντηρούνται από τον δήμο και που έχουν δοθεί εκ των πραγμάτων σε κοινή χρήση εδώ και πολλά έτη να μπορούν να κατηγοριοποιούνται με διαπιστωτική πράξη του υπουργού η του συντονιστή αποκεντρωμένης διοίκησης και κατά τοπικά διαμερίσματα.

Παρ.5. Οι δημοτικές οδοί που καθορίζονται εφεξής πρέπει να έχουν πλάτος τουλάχιστον έξι (6) μέτρα, αν είναι κατηγορίας Α, και πέντε (5) μέτρα, αν είναι κατηγορίας Β

Πρόταση 1

Για τα νησιά, πλην Κρήτης και Ευβοίας να εξαιρεθούν κατά παρέκκλιση για υφιστάμενους δρόμους να είναι 4 μ. για Α και 3.5 μ. για Β.

Άρθρο 27

Με το άρθρο 27 επιχειρείται κατά κάποιον τρόπο να περιγραφεί νομοθετικά η θεμελιώδης για την πολεοδομική νομοθεσία διάκριση του χώρου σε εντός και εκτός ρυμοτομικού σχεδίου και ορίων οικισμών περιοχές, ενσωματώνοντας σε κανονιστική ρύθμιση τη σχετική ερμηνεία του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Ειδικότερα στην παρ. 1 διατυπώνεται η ερμηνεία του Συμβουλίου της Επικρατείας ότι τα εκτός σχεδίου ακίνητα δεν προορίζονται καταρχάς για δόμηση (Πως τόσα χρόνια άραγε δομήθηκαν τόσα ακίνητα εκτός σχεδίου και πως υλοποιήθηκαν τόσες επενδύσεις τουριστικής ανάπτυξης και βιομηχανίας σε εκτός σχεδίου περιοχές;).

Πρόκειται για διατύπωση, που μπορεί να δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα, από αυτά που προσπαθεί να επιλύσει. Καταρχάς είναι αμφίβολο κατά πόσο η διατύπωση αυτή (και μάλιστα με τη μορφή νομικού δόγματος και γενικής αρχής) μπορεί να συνεισφέρει στο σκοπό του νομοθετήματος, που είναι ο περιορισμός της εκτός σχεδίου δόμησης. Ο σκοπός αυτός επιτυγχάνεται ούτως ή άλλως με την πληθώρα των όρων και περιορισμών δόμησης, που ακολουθούν στα επόμενα άρθρα και όχι με ολιστικές νομικές διατυπώσεις, που μπορεί να δημιουργήσουν πολλά ερμηνευτικά ζητήματα. Διότι, με τη θεσμοθέτηση από την πολιτεία της θέσης ότι τα εκτός σχεδίου ακίνητα δεν προορίζονται για δόμηση, εμφιλοχωρεί ο κίνδυνος ο εθνικός δικαστής να προχωρήσει σε γενικό και όχι μόνο οριακό έλεγχο της επιλογής των σχεδίων χρήσεων γης, να επιτρέπει κατ΄ εξαίρεση μόνο και υπό προϋποθέσεις τη δόμηση στις εκτός σχεδίου περιοχές. Συνεπώς το εδάφιο για τον προορισμό των εκτός σχεδίου ακινήτων είναι προτιμότερο να απαλειφθεί.

Άρθρο 28

Διατάξεις γενικής εφαρμογής στην εκτός σχεδίου δόμηση

Παρ.1. Για τις ανάγκες της εκτός σχεδίου δόμησης θεωρούνται άρτια και οικοδομήσιμα τα γήπεδα, με ελάχιστο εμβαδόν γηπέδου 4.000 τετραγωνικά μέτρα, πρόσωπο σε εθνική, επαρχιακή, δημοτική οδό κατηγορίας Α ή σε κοινόχρηστο χώρο τουλάχιστον σαράντα πέντε (45) μ. και ελάχιστο βάθος πενήντα (50) μ.

Πρόταση 1

Για τα νησιά εκτός Κρήτης και Ευβοίας να ισχύει το 25μ. πρόσωπο

Άρθρο 82

Αλλαγή χρήσης

H παρ. 3 του άρθρου 5 του ν. 4067/2012 αντικαθίσταται και το άρθρο 5 του ν. 4067/2012 διαμορφώνεται ως εξής:

Παρ. 3. Σε κτίρια νομίμως υφιστάμενα εντός εγκεκριμένου σχεδίου ή οικισμού, είναι δυνατή η αλλαγή χρήσης σύμφωνα με το ισχύον ρυμοτομικό σχέδιο, τις ισχύουσες χρήσεις γης της περιοχής και ανεξάρτητα από τους ισχύοντες όρους δόμησης. Σε κτίρια νομίμως υφιστάμενα εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμού, είναι δυνατή η αλλαγή χρήσης σύμφωνα τις ισχύουσες χρήσεις γης της περιοχής και με την προϋπόθεση ότι δεν υπερβαίνουν τα επιτρεπόμενα της νέας χρήσης μεγέθη.

Ειδικά για κτίρια νομίμως υφιστάμενα εντός εγκεκριμένου σχεδίου ή οικισμού για τα οποία έχουν χορηγηθεί παρεκκλίσεις, η αλλαγή της χρήσης τους, καθ’ υπέρβαση των ισχυόντων όρων δόμησης της περιοχής, είναι επιτρεπτή εφόσον η παρέκκλιση έχει χορηγηθεί προ της εφαρμογής του Ν.4067/2012.

Πρόταση 1

Να μην απαιτείται εκ νέου η χορήγηση παρέκκλισης για την νέα χρήση στις εκτός σχεδίου περιοχές.

Πρόταση 2

Δεν είναι δυνατή η ανάκληση οικοδομικών άδειων μετά από μια 8ετια εκτός αν είχε εκδοθεί με αναληθή στοιχεία

Άρθρο 80

Πεδίο εφαρμογής

Οι παρ. 2, 3 και 5 του άρθρου 1 του ν. 4067/2012 (Α’ 79) αντικαθίστανται και το άρθρο 1 του ν. 4067/2012 διαμορφώνεται ως εξής:

5. α) Οι ειδικές πολεοδομικές διατάξεις, με την επιφύλαξη της επόμενης παραγράφου, κατισχύουν των γενικών διατάξεων, που περιέχονται στον παρόντα νόμο.

β) Οι διατάξεις του παρόντος κατισχύουν των κανονιστικών πράξεων της Διοίκησης (όπως αποφάσεις Νομάρχη, πράξεις Δημοτικού Συμβουλίου κλ.π.), με τις οποίες θεσπίζονται όροι δόμησης (όπως ύψος, ποσοστό κάλυψης, αριθμός ορόφων, θέση υπογείου κλπ.), εκτός από: 2) πράξεις, με τις οποίες θεσπίζονται ειδικές και εντοπισμένες ρυθμίσεις (όπως για διατηρητέα κτίρια, μνημεία, ειδικά κτίρια κλπ.), 3) πράξεις της Διοίκησης, με τις οποίες θεσπίζονται δυσμενέστερα πολεοδομικά μεγέθη. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος,

Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής μπορεί να διαπιστώνεται η μη εφαρμογή των παραπάνω κανονιστικών πράξεων της διοίκησης.

Πρόταση 1

1) οποιουδήποτε είδους διατάγματα, (έως το ΓΟΚ 1985) όπου οι ειδικές διατάξεις (Πυλωτές, Ημιυπαίθριοι, Σοφίτες, Φυτεμένα δώματα) δεν έχουν δυνατότητα εφαρμογής.

Στις μεταβατικές διατάξεις να καταργηθούν τα ύψη που προβλέπονται στα διατάγματα του ΒΔ 26.11.63 (ΦΕΚ 177/Δ/24.10.63) και του ΠΔ 26.1.79 (ΦΕΚ 132/Δ/1.3.79) για την Ρόδο και να ισχύσει ο ΝΟΚ. Η πόλη κτίστηκε με ύψη κατά ΓΟΚ και τώρα ανακαλύφθηκε ότι ισχύουν αυτά τα διατάγματα και δημιουργούνται ασάφειες και παράνομες καταστάσεις και στα υφιστάμενα κτίρια.

Ο Πρόεδρος ΤΕΕ ΤΜΗΜΑ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ Αντώνης Γιαννικουρής

Η Πρόεδρος Αντιπροσωπείας ΤΕΕ ΤΜΗΜΑ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ Μαρίζα Χατζηλαζάρου

Ο Τομεάρχης Χωροταξίας & Πολεοδομικού Σχεδιασμού Σωτήρης Αριστείδου

Ο Πρόεδρος του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Δωδεκανήσου Γιώργος Σκιαδόπουλος

Ο Πρόεδρος του Συλλόγου Αγρονόμων Τοπογράφων Δωδεκανήσου Παναγιώτης Τσιράκος

 Τζένιφερ με τη Λίζα, ανηφορίζοντας από το Τρίστομο.© IAN ROBERT SMITH
 

Από τον τίτλο κιόλας καταλαβαίνεις ότι η «Άγρια εγκατάλειψη» δεν είναι ένα συνηθισμένο βιβλίο-ύμνος σύγχρονου φιλέλληνα για την Ελλάδα, όπως και ότι η Τζένιφερ Μπάρκλεϊ («Falling in Honey», «An Octopus in my Ouzo») δεν είναι μια συνηθισμένη ταξιδιωτική συγγραφέας. Μεγαλωμένη στα Πένινα Όρη της Αγγλίας, με σπουδές στην Οξφόρδη, κοσμογυρισμένη και μόνιμη κάτοικος Τήλου από το 2011, η Τζένιφερ αφιέρωσε πέντε ολόκληρα χρόνια «οργώνοντας» τα Δωδεκάνησα με την τετράποδη φίλη της Λίζα, σε αναζήτηση ενός κρυμμένου πλούτου, εκτός τουριστικής πεπατημένης, που σκεπάζεται από τις στάχτες του χρόνου: χωριά-φαντάσματα, εγκαταλελειμμένα κτίρια, απομακρυσμένα τοπία ανόθευτης ομορφιάς είναι το πεδίο δράσης της. Πρωταγωνιστές της αυθεντικοί νησιώτες που κρατούν τις μνήμες ζωντανές – μαζί και έναν τρόπο ζωής που χάνεται. «Όλα ξεκίνησαν από μια σκέψη που είχα όταν πρωτοαντίκρισα τα έρημα χωριά στο φρύδι της καλντέρας της Νισύρου, την άνοιξη του 2015, καθώς και τις εκκλησιές που είχαν χτίσει νησιώτες που είχαν μεταναστεύσει στην Αμερική», γράφει η ίδια. «Άρχισα να σκέφτομαι πόσα είχαν αλλάξει, και πόσο δραματικά, τον τελευταίο αιώνα. Αποφάσισα να μάθω περισσότερα, εξερευνώντας περισσότερα νησιά και επιστρέφοντας σε μέρη που μου ήταν ήδη γνωστά, για να ψάξω πιο βαθιά».

Αυτό το αλλόκοτο καλοκαίρι και ενόψει των κοσμογονικών αλλαγών που λέγεται ότι θα επιφέρει η πανδημία στον τρόπο που ζούμε, η Μπάρκλεϊ, με τις μοναχικές περιπλανήσεις της, τη διαρκή της επαφή με τη φύση, την τηλεργασία της, αλλά και την προσήλωσή της στην απλότητα και στην ελευθερία, γίνεται εξαιρετικά επίκαιρη. Δεν ξέρω αν θα μεταφραστεί στα ελληνικά το βιβλίο της, πάντως οι αγγλομαθείς έχουν πολλά να κερδίσουν διαβάζοντάς το.

Διάλειμμα στο Μεγάλο Χωριό. © David Bouslayev

Τι ιδιαίτερο έχουν για μια Αγγλίδα συγγραφέα τα Δωδεκάνησα;

Για μένα, Δωδεκάνησα είναι οι βραχώδεις λόφοι που καλύπτονται από φρύγανα και ευωδιάζουν φασκόμηλο, ρίγανη και θυμάρι. Είναι το κενό: να βρίσκεσαι σε μια παραλία και να μην υπάρχει ούτε ένα κτίσμα στο οπτικό πεδίο σου. Είναι η αίσθηση της απομόνωσης στην εσχατιά της Ευρώπης, όπου η φύση είναι «αφεντικό» και η κοινότητα αισθάνεται πιο σημαντική από ό,τι συμβαίνει στον υπόλοιπο κόσμο. Πριν από έναν αιώνα, ακόμα και τα πιο ήσυχα νησιά ήταν συχνά κέντρα εμπορίου και γεωργίας, υποστηρίζοντας χιλιάδες ανθρώπους. Αφότου οι πληθυσμοί τους συρρικνώθηκαν, τα ίχνη της ιστορίας τους δεν σβήστηκαν από νέες κατασκευές, αλλά εγκαταλείφθηκαν στο τοπίο.

Και οι άνθρωποι; Τι σας έφερε κοντά τους;

Σε αυτούς τους μικρούς προμαχώνες εκκεντρικότητας και ανυπακοής, με συγκινεί το να συναντώ και να γράφω για ανθρώπους που έχουν περάσει συναρπαστικά χρόνια στα καράβια, ταξιδεύοντας σε όλο τον κόσμο. Ανθρώπους περήφανους, που ζουν σε μέρη με μηδενική εγκληματικότητα, επινοητικούς ως προς την επιβίωσή τους (είτε αυτό σημαίνει ότι κάνουν τρεις δουλειές είτε ότι παραβιάζουν κάποιους κανόνες), ευτυχείς που αναπνέουν καθαρό αέρα και έχουν ένα κομματάκι γης για να καλλιεργούν τροφή και να εκτρέφουν μερικά κοτόπουλα. Ανθρώπους που δεν ενδιαφέρονται για ακριβά αμάξια, μόδες και τεχνολογικά μαραφέτια, αλλά εκτιμούν την αξία ενός καλού γεύματος με καλή παρέα ή μιας μέρας για ψάρεμα.

Τα περισσότερα μέρη που περιγράφετε βρίσκονται στον αντίποδα της τουριστικής ανάπτυξης, τουλάχιστον των μεγαλύτερων νησιών. Πώς βλέπετε την εξέλιξή τους, αλήθεια;

Παραλία της Κω τον χειμώνα. © jennifer barclay

Δεν μπορώ να κρίνω, αφού χάρη στον μαζικό τουρισμό πέταξα και εγώ κάμποσες φορές στη Ρόδο και στην Κω με φθηνά εισιτήρια, αλλά προσωπικά προτιμώ μέρη που δεν έχουν «καταληφθεί» από ξενοδοχεία και λοιπές τουριστικές υποδομές. Τα τελευταία χρόνια, μάλιστα, αντιλήφθηκα ένα σιωπηλό ρεύμα διαμαρτυρίας των ντόπιων απέναντι στον υπερτουρισμό του all-inclusive, που αλλοιώνει τα νησιά τους –παρόλο που μερικές φορές ο τουρισμός είναι ο αποκλειστικός εργοδότης–, και στις ξαπλώστρες που καλύπτουν κάθε σπιθαμή της παραλίας. Από την άλλη, μερικοί μήνες ήπιας τουριστικής δραστηριότητας μπορούν να υποστηρίξουν μία ολόκληρη χρονιά αγροτικής δραστηριότητας, οπότε όλα είναι θέμα ισορροπίας. Στους Αρκιούς, το μικρότερο κατοικημένο νησάκι στα βόρεια Δωδεκάνησα που έχει ακτοπλοϊκή σύνδεση, οι άνθρωποι έχουν πιάσει το νόημα, με λίγα ταβερνάκια και ενοικιαζόμενα δωμάτια που εξασφαλίζουν μια αγορά στους ψαράδες και στους τυροκόμους.

Το βιβλίο σας είναι το αποτέλεσμα μιας πενταετούς εξερεύνησης, που είναι συνάμα και ένα βαθιά προσωπικό ταξίδι. Σας άλλαξε ως άνθρωπο; Σας αποκάλυψε κάτι για τον εαυτό σας;

Με είχαν αλλάξει ήδη τα προηγούμενα χρόνια, που ζούσα δώδεκα μήνες στην Τήλο – στο προηγούμενο βιβλίο μου το ονόμαζα «συμμαζεμένη ζωή, απεριόριστη σκέψη». Αφού με συνεπήρε η ιδέα να εξερευνήσω τα Δωδεκάνησα μέσα από τα εγκαταλελειμμένα μέρη τους, άρχισα να πεζοπορώ, να κατασκηνώνω σε ερημιές, να κολυμπάω σε αχαρτογράφητα για τον τουρισμό νερά, συνεπαρμένη από κάθε ερείπιο που είχε απομείνει στο τοπίο, τρυπώνοντας σε μισοκατεστραμμένα σπίτια με ξυλόγλυπτα κουφώματα και καλαμωτά ταβάνια… Κι αυτό που διαπίστωσα ήταν ότι όσο πιο «άγρια» η εμπειρία, τόσο μεγαλύτερες οι αντοχές, αλλά και οι επιθυμίες μου. Κάποιες φορές το παράκανα, όπως όταν χάθηκα σε μια ερημιά στη Χάλκη και σώθηκα από την αφυδάτωση χάρη σε μια παλιά στέρνα, αλλά μετά χαράς θα υποστώ μερικές γρατζουνιές αν πρόκειται να ανακαλύψω κάτι μοναδικό.

Ποια εμπειρία σάς συγκίνησε περισσότερο;

Η Όλυμπος της Καρπάθου, όπου η συγγραφέας σχεδίαζε να μείνει τρεις ημέρες, αλλά πέρασε τελικά ενάμιση χρόνο. © JENNIFER BARCLAY

Συνεχώς με «άγγιζαν» οι λεπτομέρειες: ένα ταπεινό κοιμητήριο στη Ρόδο, πίσω από τα σπιτάκια που είχαν χτιστεί για μουσουλμάνους ψαράδες από την Κρήτη. Ένα άδειο μπαούλο με μια χειρόγραφη διεύθυνση Νέας Υόρκης, σε ένα ερειπωμένο σπίτι στην Κω. Με συγκλόνισε η επίσκεψη στην  Όλυμπο της Καρπάθου, το πώς έχει γαντζωθεί από τον παραδοσιακό τρόπο ζωής της, καθώς και η υποδοχή που μου επιφύλαξαν οι ηρωικές, ακούραστες γυναίκες της, που υποστηρίζουν η μία την άλλη, επειδή έτσι έπρεπε πάντα να κάνουν. Δεν θα ξεχάσω τη στιγμή που η Καλλιόπη μού έδειξε μια φωτογραφία από το καφενείο της, όπου μια συντροφιά αντρών –ανάμεσά τους και ο σύζυγός της– παίζουν μουσική και με ένα νεύμα του χεριού της μου έδωσε να καταλάβω ότι κανένας τους πια δεν ζει. Η πιο συγκινητική μου συνάντηση, όμως, ήταν με τον Σάμμυ στην εγκαταλελειμμένη εβραϊκή συνοικία της Παλιάς Πόλης της Ρόδου, όταν μου εξιστορούσε πώς 1.673 άνθρωποι, ανάμεσά τους και η οικογένειά του, «φορτώθηκαν» σε πλοία και κατέληξαν στο Άουσβιτς.

Το χρονικό της περιπλάνησής σας, μια προσωπική μαρτυρία κοινωνικής αποστασιοποίησης πριν αυτή επιβληθεί από την πανδημία, μοιάζει ιδιαίτερα επίκαιρο αυτό το παράξενο καλοκαίρι. Πιστεύετε ότι θα βρείτε μιμητές;

Πάντοτε με τραβούσαν τα άγνωστα μέρη και ελπίζω το βιβλίο μου να καταφέρει να δείξει τον πλούτο αυτών των νησιών και, ίσως, να ενθαρρύνει κάποιους να τα επισκεφθούν εκτός τουριστικής σεζόν, είτε για να ακολουθήσουν τα ίχνη μου είτε για να κάνουν τις δικές τους ανακαλύψεις. Απλώς έξυσα την επιφάνεια, υπάρχουν τόσα πράγματα ακόμα… Νομίζω ότι αυτή την αλλόκοτη χρονιά της πανδημίας έχει σημασία να θυμόμαστε πόσο δύσκολες καταστάσεις είχαν αντιμετωπίσει οι προηγούμενες γενιές –Kατοχή, πόλεμο, φτώχεια, ξενιτιά– και πώς κατάφεραν να αντεπεξέλθουν.

Γράφετε: «Για πολλούς πρόοδος σημαίνει περισσότερα αποκτήματα, αλλά για κάποιους από εμάς είναι ελευθερία να κατέχουν λιγότερα – να ζουν χωρίς τηλεόραση, συνωστισμούς και μποτιλιαρίσματα, χωρίς περιττό θόρυβο και κουραστικά διαστήματα αναμονής σε τράνσιτ». Μοιάζει σαν ένα μήνυμα από το μέλλον. Νιώθετε ότι η τωρινή δοκιμασία αποτελεί μια ευκαιρία να επανεξετάσουμε το πώς ζούμε;

…Ή σαν μια εικόνα από το παρελθόν. Κάποιους από εμάς τους προσελκύουν μέρη όπως η Τήλος, γιατί διαθέτουν μια απλότητα που έχει χαθεί. Πρωτοξεκίνησα δοκιμαστικά να εργάζομαι από το σπίτι μου στο νησί πριν από δέκα χρόνια και παραμένω ευγνώμων για την αίσθηση ελευθερίας και ικανοποίησης που μου προσφέρει. Ζω σε ένα φανταστικό μέρος, εκμεταλλεύομαι στο έπακρο την επαφή μου με τη φύση και μαθαίνω διαρκώς. Αν και το 2020 υπήρξε εφιαλτικό για πολλούς ανθρώπους και οι οικονομικές του επιπτώσεις θα είναι αισθητές για χρόνια, το σοκ που μας επιφύλαξε δείχνει τι είναι σημαντικό στη ζωή. Ελπίζω κάποιοι άνθρωποι να αδράξουν την ευκαιρία για να κάνουν αλλαγές.

Ποια αντικείμενα είναι τα απολύτως απαραίτητα όταν ταξιδεύετε;

Ένα μπολ για το σκυλί μου, ένας υπνόσακος για νυχτερινά δρομολόγια πλοίων και, φυσικά, σημειωματάριο και στιλό.

Ποια πέντε σημεία θα προτείνατε σε κάποιον που θέλει να εξερευνήσει τα Δωδεκάνησα όπως εσείς;

Υψικάμινος στο Βαθύ της Αστυπάλαιας, σβηστή από τη δεκαετία του ’70. © jennifer barclay

Οι εγκαταλελειμμένοι οικισμοί Μικρό Χωριό και Γερά στην Τήλο. Η ηφαιστειακή Νίσυρος. Το μισο-εγκαταλελειμμένο χωριό του Εμποριού και τα κτίρια-φαντάσματα των Λουτρών και των Λουτρών Παντελίδη. To λιμανάκι Βαθύ στην Αστυπάλαια, με τα εγκαταλελειμμένα σπίτια και την υψικάμινο ασβέστη. Η Βίλα του Μουσολίνι και το παλιό αρχηγείο των Ιταλών στην Αγία Ελεούσα της Ρόδου. Η Όλυμπος της Καρπάθου και ένας περίπατος στο Τρίστομο.

Έχετε αποφασίσει τι θα πραγματεύεται το επόμενο βιβλίο σας;

Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα συνεχίσω να εξερευνώ και να γράφω για τα νησιά.

INFO
Wild Abandon: A Journey to the Deserted Places of the Dodecanese της Jennifer Barclay (εκδόσεις Bradt Travel Guides, 2020), διαθέσιμο σε έντυπη και ηλεκτρονική μορφή.

Πηγή:https://www.kathimerini.gr

Την ανάγκη να στηριχθούν με κάθε τρόπο, τα μικρά νησιά και οι κάτοικοί τους ειδικά αυτή την τεταμένη περίοδο, από ευαισθητοποιημένους Ελληνες της διασποράς και όχι μόνο, στέλνει μέσω της «δ» ο ομογενής δικηγόρος κ. Ανδρέας ‘Ακαρας με καταγωγή από την κατεχόμενη Κυθρέα της Κύπρου από την πλευρά του πατέρα του και το νησί της Χάλκης από την πλευρά της μητέρας του.
Ο κ. Ανδρέας Άκαρας, που αυτή την περίοδο βρίσκεται στη Χάλκη όπου και διαθέτει δικό του σπίτι, δώρισε στο Δήμο του νησιού στη μνήμη της μητέρας του Μαίρης Χρυσοβέργη ‘Ακαρα, που έφυγε από τη ζωή πριν από μερικούς μήνες, ένα ηλεκτροκίνητο όχημα για την μεταφορά και την υποστήριξη των ευπαθών ομάδων του νησιού, διευκολύνοντας την καθημερινότητά τους.
Μιλώντας στη «δ» ο κ. Α. Άκαρας τόνισε ότι είναι σημαντικό στηριχθούν τα μικρά νησιά της Δωδεκανήσου, όπως η Χάλκη, από ευαισθητοποιημένους Ελληνες ομογενείς και όχι μόνο, ειδικά αυτή την περίοδο που οι επιπτώσεις της οικονομικής και υγειονομικής κρίσης γιγαντώνονται λόγω της μονοκαλλιέργειας του τουρισμού στα περισσότερα από αυτά αλλά και εξαιτίας της προκλητικότητας που επιδεικνύει η Τουρκία στο Αιγαίο.
Το ζητούμενο, όπως επισημαίνει, είναι να στηριχθούν οι άνθρωποι που ζουν στα μικρά νησιά και αποτελούν τους θεματοφύλακες του Αιγαίου, σημειώνοντας ότι είναι σημαντική κάθε μορφής στήριξη με τον τρόπο που ο κάθε ένας θα επιλέξει να το πράξει.