Δείτε το γαμήλιο άλμπουμ του ζευγαριού.
Ο Πέτρος Γυφτόπουλος, γνωστός και ως ο «ταχυδρόμος» του Πάμε Πακέτο, μετανάστευσε στην Αυστραλία όπου ζει και εργάζεται. Το καλοκαίρι ο όμορφος νεαρός παντρεύτηκε στην Ανάβυσσο την εκλεκτή της καρδιάς του, τη Μυρτώ.
«Ναι, έτσι είναι. Με τη Μυρτώ γνωριστήκαμε σε ένα νυχτερινό μαγαζί στη Γλυφάδα, όπου δούλευα στις δημόσιες σχέσεις. Από την πρώτη στιγμή ήξερα ότι αυτός ο άνθρωπος θα είναι πολύ ιδιαίτερος στη ζωή μου» δήλωσε ο Πέτρος Γυφτόπουλος στο περιοδικό People.
-Είναι αλήθεια ότι της έκανες πρόταση γάμου ενώ ήσασταν έξι μήνες μαζί;
«Όντως ήμασταν μαζί έξι μήνες και δεν χρειαζόμουν λεπτό παραπάνω για να σιγουρευτώ ότι είναι η γυναίκα που θα ήθελα για πάντα πλάι μου. Έπεσα στα γόνατα, της ζήτησα να γίνει γυναίκα μου και, ευτυχώς, τα αισθήματα ήταν αμοιβαία!»
-Παρότι ζούσατε στην Αυστραλία, ο γάμος σας έγινε στην Ελλάδα.
«Το καλοκαίρι του 2013 παντρευτήκαμε με πολιτικό γάμο, καθώς και τα οικονομικά μας ήταν περιορισμένα και μαζεύαμε χρήματα για τη μετανάστευση. Μόλις σταθήκαμε στα πόδια μας, αποφασίσαμε ότι ο θρησκευτικός γάμος είναι κάτι που θέλαμε και οι δύο. Έτσι, μόλις οργανώσαμε τις πρώτες μας διακοπές στην Ελλάδα, αποφασίσαμε να συνδυάσουμε και το θρησκευτικό μας γάμο και να μοιραστούμε αυτή τη μοναδική στιγμή με κοντινούς φίλους και οικογένεια. Η τελετή έγινε στον Άγιο Νικόλαο στην Ανάβυσσο στα τέλη Ιουλίου. Η δεξίωση ακολούθησε στο σπίτι ενός οικογενειακού μας φίλου στην Ανάβυσσο.»
-Η μετανάστευση στην Αυστραλία ήταν μια κοινή ανάγκη που είχατε ή η Μυρτώ απλά ακολούθησε την απόφασή σου;
«Η μετανάστευση στην Αυστραλία ήταν κοινή απόφαση για τους ίδιους λόγους. Η Μυρτώ, ως ψυχολόγος, ήθελε και εκείνη να ξεκινήσει μια καριέρα που θα είχε την εξέλιξη που αναζητούσε.»
faysbook.gr
Ο Άγιος Ανδρέας, τη μνήμη του οποίου τιμά η εκκλησία μας στις 30 Νοεμβρίου, ήταν ψαράς στο επάγγελμα και αδελφός του Αποστόλου Πέτρου, κατάγονταν από τη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας και τον πατέρα του τον έλεγαν Ιωνά. Επειδή κλήθηκε από τον Κύριο πρώτος στην ομάδα των μαθητών, ονομάστηκε πρωτόκλητος.
Ο Ανδρέας (μαζί με τον Ιωάννη τον ευαγγελιστή) υπήρξαν στην αρχή μαθητές του Ιωάννου του Προδρόμου. Κάποια μέρα μάλιστα, που βρισκόντουσαν στις όχθες του Ιορδάνη κι ο Πρόδρομος τους έδειξε τον Ιησού και τους είπε «ἴδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου», οι δύο απλοϊκοί εκείνοι ψαράδες συγκινήθηκαν τόσο πολύ, που χωρίς κανένα δισταγμό κι επιφύλαξη αφήκαν αμέσως τον δάσκαλο τους κι ακολούθησαν τον Ιησού.
Η ιστορία της ζωής του Ανδρέα μέχρι την Σταύρωση, την Ανάσταση και την Ανάληψη, υπήρξε σχεδόν ίδια με εκείνη των άλλων μαθητών. Μετά το σχηματισμό της πρώτης Εκκλησίας, ο Ανδρέας κήρυξε σε Βιθυνία, Εύξεινο Πόντο, Θράκη, Μακεδονία και Ήπειρο. Τελικά, κατέληξε στην Αχαΐα.
Στην Αχαΐα, η διδασκαλία του καρποφόρησε και με τις προσευχές του θεράπευσε θαυματουργικά πολλούς ασθενείς. Έτσι, η χριστιανική αλήθεια είχε μεγάλες κατακτήσεις στο λαό της Πάτρας. Ακόμα και η Μαξιμίλλα, σύζυγος του ανθύπατου Αχαΐας Αιγεάτου, αφού τη θεράπευσε ο Απόστολος από τη βαρειά αρρώστια που είχε, πίστεψε στο Χριστό. Το γεγονός αυτό εκνεύρισε τον ανθύπατο και με την παρότρυνση ειδωλολατρών ιερέων συνέλαβε τον Ανδρέα και τον σταύρωσε σε σχήμα Χ. Έτσι, ο Απόστολος Ανδρέας παρέστησε τον εαυτό του στο Θεό «δόκιμον ἐργάτην» (Β΄ προς Τιμόθεον, 2: 15). Δηλαδή δοκιμασμένο και τέλειο εργάτη του Ευαγγελίου.
Οι χριστιανοί της Αχαΐας θρήνησαν βαθιά τον θάνατο του. Ο πόνος τους έγινε ακόμη πιο μεγάλος, όταν ο ανθύπατος Αιγεάτης αρνήθηκε να τους παραδώσει το άγιο λείψανο του, για να το θάψουν. Ο Θεός όμως οικονόμησε τα πράγματα. Την ίδια μέρα, που πέθανε ο άγιος, ο Αιγεάτης τρελάθηκε κι αυτοκτόνησε πέφτοντας από ένα βράχο που ονομαζόταν Υψηλά Αλώνια. Οι χριστιανοί τότε με τον επίσκοπο τους τον Στρατοκλή, πρώτο επίσκοπο των Πατρών, παρέλαβαν το σεπτό λείψανο και το 'θαψαν με μεγάλες τιμές.
Αργότερα, όταν στον θρόνο του Βυζαντίου ανέβηκε ο Κωνστάντιος, που ήταν γιος του Μεγάλου Κωνσταντίνου, μέρος του ιερού λειψάνου μεταφέρθηκε από την πόλη των Πατρών στην Κωνσταντινούπολη και κατατέθηκε στον ναό των αγίων Αποστόλων «ένδον της Αγίας Τραπέζης». Η αγία Κάρα του Πρωτοκλήτου φαίνεται πως απέμεινε στην Πάτρα.
Όταν όμως οι Τούρκοι επρόκειτο να καταλάβουν την πόλη το 1460 μ.Χ., τότε ο Θωμάς Παλαιολόγος, αδελφός του τελευταίου αυτοκράτορας Κωνσταντίνου του Παλαιολόγου και τελευταίος Δεσπότης του Μοριά, πήρε το πολύτιμο κειμήλιο και το μετέφερε στην Ιταλία. Εκεί, αφού το παρέλαβε ο Πάπας Πίος ο Β, το πολύτιμο κειμήλιο εναποτέθηκε στον ναό του αγίου Πέτρου της Ρώμης.
Τον Νοέμβριο του 1847 μ.Χ. ένας Ρώσος Πρίγκηπας, ο Ανδρέας Μουράβιεφ δώρησε στην πόλη της Πάτρας ένα τεμάχιο δακτύλου του χεριού του Αγίου. Ο Μουράβιεφ είχε λάβει το παραπάνω ιερό Λείψανο από τον Καλλίνικο, πρώην Επίσκοπο Μοσχονησίων, ο οποίος μόναζε τότε στο Άγιο Όρος.
Στην πόλη της Πάτρας, επανακομίσθηκαν και φυλάσσονται από την 26η Σεπτεμβρίου 1964 η τιμία Κάρα του Αγίου και από την 19ην Ιανουαρίου 1980 λείψανα του Σταυρού, του μαρτυρίου του. Η αγία Κάρα του Πρωτοκλήτου ύστερα από ενέργειες της Αρχιεπισκοπής Κύπρου μεταφέρθηκε και στην Κύπρο το 1967 μ.Χ. για μερικές μέρες κι εξετέθηκε σε ευλαβικό προσκύνημα.
Η Εκκλησία στις 26 Νοεμβρίου τιμά τη μνήμη του προστάτη των παιδιών, Αγίου Στυλιανού.
Ο Άγιος Στυλιανός έζησε μεταξύ 4ου και 6ου αιώνα. Ήταν γιoς πλουσίων γονέων, διδάχτηκε νωρίς απ’ αυτούς να είναι εγκρατής και να θεωρεί το χρήμα μέσο για την ανακούφιση και περίθαλψη των φτωχών και των αρρώστων.
Όταν οι γονείς του πέθαναν, η ανατροφή του τον οδήγησε να προσφέρει όλη την περιουσία του σε όποιον είχε ανάγκη και πήγε σαν ασκητής στην έρημο, χωρίς να αποκόψει τον εαυτό του από τον κόσμο. Επέστρεφε στην κοινωνία κάθε φορά που μπορούσε και αισθανόταν την ανάγκη να προσφέρει τη βοήθειά του και στη συνέχεια κατέφευγε πάλι στην σπηλιά του για να ανανεωθεί Πνευματικά.
Ήταν πάντα καλοπροαίρετος και ζούσε με χριστιανική συγκατάβαση και επιείκεια. Δεν λύπησε ποτέ κανένα, μεγάλη του χαρά μάλιστα, ήταν να επαναφέρει την γαλήνη στις ταραγμένες ψυχές. Σύνθημά του ήταν τα όμορφα λόγια του Ιησού «άφετε τα παιδία και μη κωλύετε αυτά ελθείν προς με? των γαρ τοιούτων εστίν η βασιλεία των ουρανών» (Ματθ. ιθ’ 14).
Είχε καταφέρει να τον αγαπήσουν και να τον εμπιστευτούν πολλοί πιστοί. Πολλές οικογένειες ζητούσαν να καθοδηγήσει τα παιδιά τους μαζί με τους συνασκητές του, δημιουργώντας αυτό που ονομάσθηκε «ο πρώτος παιδικός σταθμός στον κόσμο» (Ορθόδοξοι Άγιοι, Γ. Πούλου). Ο Άγιος αγαπούσε πολύ τα παιδιά και έτρεφε για αυτά στοργή. Αν, έλεγε, η ταπεινοφροσύνη αποτελεί θεμέλιο των αρετών, η παιδική ηλικία από τη φύση της είναι περισσότερο ενάρετη, απ’ ότι οι μεγαλύτεροι των φιλοσόφων. Γι' αυτό και δικαίως θεωρείται ο προστάτης των παιδιών.
Ο Θεός προίκισε τον Άγιο με ποικίλα τάλαντα, το βασικότερο, όμως, ήταν το χάρισμά του να θεραπεύει τα παιδιά που ήταν άρρωστα η με την ευχή του και την προσευχή του να αποκτούν παιδιά άτεκνες οικογένειες. Δεν είναι λίγοι, άλλωστε, οι γονείς που ακόμη και σήμερα ζητούν στις προσευχές τους από τον Άγιο να αποκτήσουν ένα παιδί και όταν αυτό συμβεί δίνουν στο παιδί το όνομα του Αγίου.
Ήταν πάντα ένας χαμογελαστός γέροντας. Ακόμη και όταν εκοιμήθει, λέγεται, πως το πρόσωπό του έφερε ακόμα ένα αχνό χαμόγελο καθώς τον έθαβαν.
Ο Richard Silver είναι ένας έμπειρος φωτογράφος που κατάφερε να αιχμαλωτίσει την απόκοσμη ομορφιά των εκκλησιών της Νέας Υόρκης όπως κανείς άλλος.
Συνδέοντας με άψογο τρόπο μια σειρά από σύνθετες εικόνες που έχουν τραβηχτεί από διάφορες θέσεις, ο Silver δημιούργησε ένα εντυπωσιακό σετ κάθετων πανοραμικών φωτογραφιών που αποκαλύπτουν το εσωτερικό μερικών από τους πιο εντυπωσιακούς καθεδρικούς ναούς της Νέας Υόρκης.
«Βρίσκοντας την τέλεια τοποθεσία στον κεντρικό διάδρομο και φωτογραφίζοντας έπειτα από το στασίδι προς το πίσω μέρος της εκκλησίας, εμφανίζεται μια προοπτική που μόνο η αρχιτεκτονική αυτού του ύφους μπορεί να απεικονίσει», είπε ο Silver στοColossal.
Η Εκκλησία στις 8 Νοεμβρίου γιορτάζει τη σύναξη των Παμμέγιστων αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ, καθώς και των υπολοίπων Ασωμάτων και Ουράνιων Αγγελικών Ταγμάτων
Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ και ο Αρχάγγελος Γαβριήλ παρουσιάζονται συνήθως με σπαθί ή σκήπτρο στο δεξί χέρι, σύμβολο της εξουσίας που τους χάρισε ο Θεός.
Στο αριστερό χέρι κρατούν πολλές φορές μια σφαίρα που συμβολίζει τον κόσμο.Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ είναι άγγελος, δηλαδή κτιστό, αόρατο και τέλειο πνεύμα, το οποίο δεν το περιορίζει ούτε ο χρόνος, ούτε ο χώρος.
Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ είναι ο μόνος που ονομάζεται Αρχάγγελος κατά την Αγία Γραφή καθώς και «ένας των πρώτων αρχόντων» και «άρχων» και το όνομά του σημαίνει «Ποιος Είναι Ομοιος με τον Θεό;».
Είναι άγγελος ο οποίος εμφανίζεται στην Παλαιά Διαθήκη όταν ο Εωσφόρος - που κατείχε την ύψιστη θέση στην κτιστή τελειότητα και το όνομά του σημαίνει «αυτός που φέρει το φως» - επικεφαλής μικρής ομάδας στασιαστών αγγέλων (οι μετέπειτα δαίμονες) που ήθελαν να μην υπακούσουν στις διαταγές του Θεού επαναστατεί, τότε ο Άγγελος Μιχαήλ αναλαμβάνει σημαντικό ρόλο στην υποστολή της ανταρσίας του, κερδίζοντας έτσι τον τίτλο του Αρχάγγελου.
Μάλιστα ο Αρχάγγελος Μιχαήλ ήταν εκείνος που ανήγγειλε στον Αβραάμ την ανάγκη θυσίας του γιου του, Ισαάκ, ενώ ήταν και εκείνος που οδήγησε το λαό του Ισραήλ στη φυγή από την Αίγυπτο.
Στην Καινή Διαθήκη, αυτός είναι που θα αναγγείλει τη δεύτερη έλευση του Ιησού Χριστού και την αρπαγή της εκκλησίας Του, ενώ είναι παρών και στον Ιησού του Ναυί, την πτώση της Ιεριχούς, καθώς και στις ιστορίες του Εμμανουήλ, Δαβίδ και Ηλία. Πάντοτε κρατά ρομφαία, η οποία δίνει την πύρινη τιμωρία στους εχθρούς του Θεού.
Τον Αρχάγγελο Μιχαήλ, τον συναντάμε επίσης και στην κάθοδο του Χριστού στον Άδη, όπως επίσης και στην Αποκάλυψη του Ιωάννη, όπου ως επικεφαλής των Αγγέλων πολεμά το Σατανά.
Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, ο Μιχαήλ θεωρείται από το λαό ότι είναι ο ψυχοπομπός άγγελος, δηλαδή μεταφέρει τις ψυχές στον ουρανό.
Μάλιστα σε ορισμένες περιοχές, όπως τη Θράκη, υπάρχουν κάποιες προλήψεις και ο κόσμος δεν αφήνει τη μέρα αυτή τα παπούτσια του έξω από το σπίτι, για να μην τα δει ο Αρχάγγελος και «ενθυμηθεί αυτούς και αναλάβει εκ της ζωής».
Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ (Ταξίαρχος και Αρχιστράτηγος) είναι επίσης και ο Προστάτης Άγιος της Πολεμικής Αεροπορίας και η μνήμη του γιορτάζεται με κάθε μεγαλοπρέπεια σε όλες τις Μονάδες της Πολεμικής Αεροπορίας.
Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ είναι ένας από τους απροσμέτρητους αγγέλους. Το όνομά του σημαίνει «ήρωας του Θεού» και είναι ένας από τους λίγους αγγέλους που ονοματίζονται στην Αγία Γραφή.
Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ είναι ο άγγελος που εμφανίστηκε στο προφήτη Δανιήλ, στην γυναίκα του Μανωέ, και της αναγγέλλει πως θα γεννήσει τον Σαμψών.
Στον Ιωακείμ και την Αννα, και τους αναγγέλλει πως θα γεννήσουν την Παναγία. Στον ιερέα Ζαχαρία, πως θα γεννήσει τον άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο.
Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ είναι αυτός με τον οποίο συνδέονται όλα τα γεγονότα που έχουν σχέση με την γέννηση του Χριστού, είναι εκείνος που έδωσε τον κρίνο στην Παναγία και της ανακοίνωσε ότι θα γεννήσει το Γιο του Θεού και αυτός παρουσιάστηκε στους βοσκούς.
Αυτός είπε στον Ιωσήφ, να πάρει την Μαρία και το βρέφος και να φύγει στην Αίγυπτο και ύστερα από καιρό, να επιστρέψει στη γη του Ισραήλ.
Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ τιμάται από την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία στις 26 Μαρτίου, στις 13 Ιουλίου, καθώς επίσης και στις 8 Νοεμβρίου, μαζί με τον Μιχαήλ (η Σύναξη αυτών) και αποτελούν το δεύτερο από τα εννέα τάγματα ασωμάτων .