Tις ειδικές αποζημιώσεις των δικαστικών αντιπροσώπων στις ευρωεκλογές και στις αυτοδιοικητικές εκλογές της 26ης Μαΐου και της 2ας Ιουνίου 2019, που θα είναι αυξημένες κατά 30% σε σχέση με τις αντίστοιχες εκλογές του 2014, καθορίζει κοινή υπουργική απόφαση, το σχέδιο της οποίας ενέκρινε ο υπουργός Εσωτερικών Αλέξης Χαρίτσης.

Να σημειωθεί ότι λαμβανομένων υπόψη των αυξημένων αναγκών λόγω της κατάτμησης των εκλογικών τμημάτων και του φόρτου εργασίας, θα συμπεριληφθούν στην κλήρωση και όσοι υποψήφιοι δικαστικοί αντιπρόσωποι δεν έχουν υποβάλει αίτηση προτίμησης.

Οι ειδικές αποζημιώσεις των δικαστικών αντιπροσώπων διαμορφώνονται ως εξής:

α. ΕΦΟΡΟΙ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΩΝ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ

Στους εφόρους αντιπροσώπων της δικαστικής αρχής, καθορίζεται αμοιβή 1.540 ευρώ (7ημέρες για την 1η Κυριακή και 4ημέρες για τη 2η Κυριακή), ενώ η αμοιβή των αναπληρωτών εφόρων καθορίζεται στα 1.260 ευρώ (6ημέρες για την 1η Κυριακή και 3 ημέρες για τη 2η Κυριακή).

β. ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΙ ΤΗΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ

i. Εκτέλεση καθηκόντων δικαιούχων σε εκλογικά τµήµατα της Επικράτειας όπου η εκλογική διαδικασία θα διεξαχθεί χωρίς διάκριση Α (ευρωεκλογές και περιφερειακές εκλογές) & Β (δημοτικές και κοινοτικές εκλογές)

Στους αντιπροσώπους της δικαστικής αρχής που ασκούν τα καθήκοντά τους σε εκλογικά τµήµατα της Επικράτειας όπου η εκλογική διαδικασία θα διεξαχθεί χωρίς διάκριση Α και Β, δηλαδή η ψηφοφορία θα διενεργηθεί ταυτόχρονα με τρεις κάλπες, καθορίζεται αμοιβή 1.470 ευρώ (10ημέρες για την 1η Κυριακή & 4ημέρες για τη 2η Κυριακή).

ii. Εκτέλεση καθηκόντων δικαιούχων στους νοµούς Αττικής και Θεσσαλονίκης

Στους αντιπρόσωπους της δικαστικής αρχής που ασκούν τα καθήκοντά τους στις εκλογικές περιφέρειες Α’ , Β1 Βορείου Τοµέα Β2 Δυτικού Τοµέα και Β3 Νοτίου Τοµέα Αθηνών, Α’ Ανατολικής Αττικής και Β’ Δυτικής Αττικής, Α’ και Β’ Πειραιά, Α’ και Β’ Θεσσαλονίκης, καθορίζεται αμοιβή 1.365 ευρώ (9ημέρες για την 1η Κυριακή & 4ημέρες για τη 2η Κυριακή).

iii. Εκτέλεση καθηκόντων δικαιούχων που µετακινούνται σε προορισµούς µε συγκοινωνιακές δυσχέρειες

Στους αντιπροσώπους της δικαστικής αρχής που ασκούν τα καθήκοντά τους, στα νησιωτικά συµπλέγµατα των νοµών Δωδεκανήσου (εκτός των νησιών Ρόδου και Κω) και Κυκλάδων (εκτός των νησιών Σύρου και Νάξου), καθώς και στα νησιά Ικαρία του νοµού Σάµου, Κύθηρα και Αντικύθηρα του νοµού Αττικής, Γαύδος του νοµού Χανίων, Σαµοθράκη του νοµού Έβρου, Θάσος του νοµού Καβάλας, Ψαρρά και Οινούσες του νοµού Χίου, Λήµνος και Αγίος Ευστράτιος του νοµού Λέσβου, στα νησιά των Βορείων Σποράδων (Αλλόνησος, Σκίαθος, Σκόπελος, Σκύρος) και των άγονων γραµµών του Ιονίου Πελάγους, καθορίζεται αµοιβή 1.365 ευρώ (9ημέρες για την 1η Κυριακή & 4ημέρες για τη 2η Κυριακή).

iv. Εκτέλεση καθηκόντων δικαιούχων εκτός του νοµού που υπηρετούν

Στους αντιπροσώπους της δικαστικής αρχής καθορίζεται αμοιβή 1.260 ευρώ (8ημέρες για την 1η Κυριακή και 4ημέρες για τη 2η Κυριακή).

Στους αναπληρωτές αντιπροσώπων της δικαστικής αρχής καθορίζεται αµοιβή 735 ευρώ (4ημέρες για την 1η Κυριακή & 3ημέρες για τη 2η Κυριακή).

v. Εκτέλεση καθηκόντων δικαιούχων εντός του νοµού που υπηρετούν.

Στους αντιπροσώπους της δικαστικής αρχής καθορίζεται αµοιβή 1.050 ευρώ (6ημέρες για την 1η Κυριακή και 4ημέρες για τη 2η Κυριακή).

Στους αναπληρωτές αντιπροσώπων της δικαστικής αρχής καθορίζεται αµοιβή 630 ευρώ (3 ημέρες για την 1η Κυριακή και 3 ημέρες για τη 2η Κυριακή).

vi. Εκτέλεση καθηκόντων δικαιούχων σε εκλογικά τµήµατα της Επικράτειας όπου διεξάγεται ψηφοφορία αποκλειστικά και µόνο για την ανάδειξη των µελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

Στους αντιπροσώπους της δικαστικής αρχής που ασκούν τα καθήκοντά τους σε εκλογικά τµήµατα της Επικράτειας όπου διεξάγεται ψηφοφορία αποκλειστικά και µόνο για την ανάδειξη των µελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου την 26η Μαΐου 2019 καθορίζεται αµοιβή 525 ευρώ.

vii. Εκτέλεση καθηκόντων γραµµατέων των εφορευτικών επιτροπών και διερµηνέων της τουρκικής γλώσσας

Στους δηµόσιους ή δηµοτικούς υπαλλήλους που χρησιµοποιούνται ως διερµηνείς της τουρκικής γλώσσας και στους γραµµατείς των εφορευτικών επιτροπών, καθορίζεται αµοιβή 100 ευρώ τόσο για την πρώτη Κυριακή όσο και για την δεύτερη.

Οδοιπορικά θα χορηγηθούν και για τους δύο γύρους εφόσον απαιτηθούν. Σημειώνεται, τέλος, ότι στην πλειονότητά τους, σε όλη τη χώρα, τα εκλογικά τμήματα θα διαθέτουν δύο κάλπες, ενώ για τη διευκόλυνση του έργου των δικαστικών αντιπροσώπων, θα τους παρασχεθούν για πρώτη φορά επίσημα, έτοιμες φόρμες με τα ονόματα των υποψηφίων των κομμάτων και των συνδυασμών, οι οποίες θα έχουν την ίδια γραμμογράφηση με τα βιβλία των εκλογών και θα μπορούν να επικολληθούν σε αυτά.

Πηγή tanea.gr

Εντατικές είναι οι προσπάθειες από την πλευρά της κυβέρνησης, προκειμένου οι τοπικές κοινωνίες να συμφωνήσουν στη λειτουργία ΠΡΟΚΕΚΑ (προαναχωρησιακών κέντρων) στα νησιά.

Την ίδια στιγμή, οι αντιδράσεις σε τοπικό επίπεδο λαμβάνουν περισσότερο οργανωμένη μορφή, καθώς ομάδες πολιτών αναζητούν νομικούς δρόμους, ώστε «να μη μετατραπούν τα νησιά που φιλοξενούν hotspots από τουριστικοί σε μεταναστευτικοί προορισμοί», όπως τονίζουν.

Χθες την Κω επισκέφθηκε κλιμάκιο του Διεθνούς Oργανισμού Mετανάστευσης (ΔΟΜ), το οποίο συνοδευόταν από αστυνομικούς της ΕΛ.ΑΣ. εκπροσώπους της Europol και του Frontex, προκειμένου να ενημερώσει τις τοπικές αρχές για το πρόγραμμα εθελουσίας επιστροφής που εφαρμόζεται και χρηματοδοτείται από την Ε.Ε. Μέσω του συγκεκριμένου προγράμματος, μετανάστες που επιθυμούν να επιστρέψουν στη χώρα τους λαμβάνουν χρηματικό βοήθημα και άλλες διευκολύνσεις. Στην Κω, μάλιστα, βρέθηκε και εκπρόσωπος της πακιστανικής πρεσβείας, καθώς το 85% των μεταναστών που βρίσκονται στο νησί είναι Πακιστανοί.

Το κλιμάκιο του ΔΟΜ ενημέρωσε τον δήμαρχο του νησιού ότι ειδικά για τα νησιά προβλέπεται επιπλέον χρηματοδότηση. Ετσι, κάθε μετανάστης που επιθυμεί να επιστρέψει στην πατρίδα του θα λαμβάνει 1.000 ευρώ (αντί 500 που έως τώρα ήταν το ποσό). Αν και η Τοπική Αυτοδιοίκηση φάνηκε θετική στην εφαρμογή του προγράμματος, παραμένει άγνωστο αν τελικά θα συμφωνήσει και στη δημιουργία προαναχωρησιακού κέντρου 500 θέσεων στο νησί. «Για να γίνουν οι επιστροφές, πρέπει οι άνθρωποι να κάνουν άρση του αιτήματος ασύλου και να βρίσκονται σε περιορισμένο χώρο έως ότου οργανωθούν οι αποστολές», επισημαίνει αξιωματούχος του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη στην «Κ».

Την ίδια στιγμή, πάντως, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, ομάδα πολιτών από το νησί σκοπεύει να ακολουθήσει τη δικαστική οδό, προκειμένου να επιτύχει την απομάκρυνση των μεταναστών από την Κω.

Αποζημιώσεις «σε φυσικά και νομικά πρόσωπα του Δημοτικού Διαμερίσματος Μόριας του Δήμου Λέσβου», για ζημιές που υπέστησαν οι περιουσίες τους «από πράξεις προσφύγων ή μεταναστών» κατά το έτος 2015, προβλέπει τροπολογία που κατατέθηκε χθες στη Βουλή ώστε να τεθεί προς έγκριση πιθανότατα αύριο. «Με την προτεινόμενη ρύθμιση αποκαθίστανται οι ζημιές σε φυτικό και ζωικό κεφάλαιο, εξοπλισμό και πάγιες εγκαταστάσεις που υπέστησαν ιδιοκτησίες, από την έλευση μεγάλου αριθμού προσφύγων και μεταναστών», τονίζεται στην αιτιολογική έκθεση. Το κόστος, σύμφωνα με την κυβέρνηση, ανέρχεται σε «170.000 ευρώ» και τα χρήματα προβλέπεται να προέλθουν από τα «εισπραττόμενα έσοδα από τα παράβολα για τη χορήγηση και την ανανέωση των αδειών διαμονής υπηκόων τρίτων χωρών».

Καθημερινή

Με αλλεπάλληλες δικαστικές αποφάσεις κρίθηκε πλέον αμετάκλητα ότι στα συμβόλαια εμπορικών μισθώσεων, που καταρτίσθηκαν προ της κρίσης ή στο ξεκίνημά της (π.χ. το 2010, όταν δεν είχε ακόμα συνειδητοποιηθεί το μέγεθος της επερχόμενης καθίζησης) πρέπει να επιβληθούν δικαστικά μειώσεις, που συνήθως κυμαίνονται γύρω στο 20%, αλλά μπορεί να φθάσουν μέχρι και το 50%.

Το «κούρεμα» αυτό που έχει πλέον επικυρωθεί «και με τη βούλα» του Αρείου Πάγου, ενώ είναι αρχικά προσωρινό για 1-2 χρόνια (ανάλογα με τη διάρκεια ισχύος που του δίνει κάθε δικαστική απόφαση) γίνεται τελικά «μακράς διαρκείας» αφού η αρεοπαγιτική νομολογία επιτρέπει πλέον μόνο μικρές ετήσιες αυξήσεις για το μέλλον (σε ποσοστό 75% του Δείκτη Τιμών Καταναλωτή - ΔΤΚ) καταργώντας κάθε συμφωνία που έχει γίνει ιδιοκτητών - ενοικιαστών στο παρελθόν για μεγάλες αυξήσεις (π.χ. 10-15% ετησίως).
Η αρεοπαγιτική αυτή κρίση έχει προκαλέσει «έκρηξη» σχετικών αγωγών για μείωση ενοικίων επαγγελματικής στέγης, όταν οι δύο πλευρές δεν τα βρίσκουν στις κατ’ ιδίαν διαπραγματεύσεις, καθώς πολλοί ενοικιαστές σπεύδουν να αξιοποιήσουν την ευνοϊκή νομολογία σε διάφορα δικαστήρια της χώρας.

Ωστόσο, η δικαιοσύνη εμφανίζεται αρνητική απέναντι στο «κούρεμα» ενοικίων που συμφωνήθηκαν πιο πρόσφατα, μεσούσης της κρίσης, ενώ δηλαδή είχαν φανεί τα αποτελέσματά της στην αγορά και δεν μπορούσε πλέον να υποστηρίξει κανείς ότι αιφνιδιάστηκε από την απρόβλεπτη μεταβολή των οικονομικών συνθηκών. Ηδη εκδόθηκε η πρώτη σχετική απόφαση Πρωτοδικείου που λέει «όχι» στο «κούρεμα» ενοικίου καταστήματος που συμφωνήθηκε στα μέσα του 2013, αφού τότε δεν μπορούσε να γίνει επίκληση των αιφνίδιων και δραματικών αλλαγών που έφερε η οικονομική κρίση.

Αντίθετα, για τα παλαιότερα μισθωτικά συμβόλαια (που καταρτίστηκαν πριν από την κρίση και συνέχισαν να «τρέχουν» στη διάρκειά της ή όσα υπογράφηκαν κατά το πρώτο διάστημα, όταν δεν ήταν ακόμα ορατές οι αλυσιδωτές επιπτώσεις των μνημονιακών μέτρων) η νομολογία των δικαστηρίων εξακολουθεί να «ψαλιδίζει» σημαντικά τα ενοίκια σε εμπορικά καταστήματα, γραφεία, εστιατόρια, μπαρ, καφετέριες κλπ. σε όλη τη χώρα. Την ίδια στιγμή, η εμπειρία έχει καταδείξει ότι στις κατοικίες η μείωση ενοικίων έχει γίνει συνήθως μετά από σχετική συνεννόηση και συμφωνία μεταξύ των δύο πλευρών, χωρίς να χρειάζεται η διαδικασία προσφυγής στα δικαστήρια, όπως γίνεται στην περίπτωση της επαγγελματικής στέγης, όπου η μισθωτική σύμβαση έχει πολύ μεγαλύτερη διάρκεια.

Η ευνοϊκή για τους ενοικιαστές νομολογία των δικαστηρίων (που επικυρώθηκε και από τον ΑΠ) στηρίζεται στη διαπίστωση ότι η μεγάλη οικονομική κρίση με τα βαριά μέτρα που επιβλήθηκαν από το 2010 έχουν οδηγήσει σε ουσιώδη και απρόβλεπτη (κατά τον χρόνο σύναψης των μισθωτηρίων) μεταβολή των συνθηκών έτσι ώστε να επιβάλλεται η δικαστική μείωση των ενοικίων με βάση τις αρχές της καλής πίστης, της ευθύτητας και εντιμότητας των συναλλαγών. Δέχεται δηλαδή ότι αν γνώριζαν την επερχόμενη καθίζηση της αγοράς, δεν θα είχαν συμφωνήσει ένα τόσο υψηλό ενοίκιο, που οφείλει να μειωθεί για να αποκατασταθεί η ισορροπία που πρέπει να υπάρχει μεταξύ των δύο πλευρών, έτσι ώστε να μη διαταράσσεται από ένα υπέρμετρο για τον ενοικιαστή βάρος.

Τη στιγμή που η νομολογία λέει «ναι» στο «κούρεμα» των παλαιότερων υψηλών ενοικίων, ενώ βάζει ταυτόχρονα «φρένο» στη μείωση των νεότερων συμφωνημένων ενοικίων (στα μέσα της κρίσης), άγνωστο παραμένει ποια θα είναι η στάση της δικαιοσύνης απέναντι και στα μεταγενέστερα αυτά συμβόλαια, εφόσον συνεχιστεί η ύφεση και δεχθεί νέο πλήγμα η αγορά ακινήτων ή μειωθούν σημαντικά οι αντικειμενικές αξίες, κλπ.

Πάντως, αν υπάρξει στο μέλλον αιφνίδια ανάκαμψη της οικονομίας και της αγοράς ακινήτων σε κάποια περιοχή, ο ιδιοκτήτης θα μπορεί (με βάση την αντίστοιχη νομολογία) να ζητήσει δικαστικά την αύξηση του ενοικίου.

Η αρεοπαγιτική νομολογία δικαιολογεί τις δικαστικές μειώσεις των ενοικίων επαγγελματικής στέγης συγκαταλέγοντας στα έκτακτα, αιφνίδια και απρόβλεπτα γεγονότα (που δεν μπορούσε να περιμένει κάποιος κατά τη σύναψη των μισθωτικών συμβολαίων), τη μεγάλη οικονομική κρίση, την επιβολή από το 2010 αυστηρών δημοσιονομικών και φορολογικών μέτρων λιτότητας, που οδήγησαν σε περικοπή μισθών και συντάξεων, σε δραματική αύξηση της ανεργίας, «λουκέτα» σε πολλές επιχειρήσεις, μείωση της αγοραστικής δύναμης του πληθυσμού και της εμπορικής κίνησης καταστημάτων, έλλειψη ρευστότητας, αδυναμία δανειοδοτήσεων από το τραπεζικό σύστημα, μείωση του τζίρου και των κερδών, καθίζηση της αγοράς των ακινήτων (που παραμένουν «ξενοίκιαστα», με χαμηλή αγοραία και μισθωτική αξία).

Η δικαιοσύνη δέχθηκε μάλιστα σε αρκετές περιπτώσεις ως νόμιμη την αναδρομική μείωση του ενοικίου, όταν το Εφετείο επιβάλλει ακόμα μικρότερο ποσό σε σύγκριση με αυτό που καθόρισε η πρωτόδικη απόφαση.

Ετσι, η περικοπή του μισθώματος μπορεί να επιτευχθεί στην πράξη πολύ νωρίτερα για τον ενοικιαστή, δηλαδή από τότε που κοινοποίησε την αγωγή του στον ιδιοκτήτη.
Οι πρώτες δικαστικές αποφάσεις που άνοιξαν δειλά δειλά τον «χορό» των μειώσεων, ήλθαν από Πρωτοδικεία της Περιφέρειας (Βόλου, Μεσσηνίας κλπ.) αλλά και της Αθήνας το 2011.

Ακολούθησαν αντίστοιχες εφετειακές αποφάσεις, που είτε επιβεβαίωσαν τις πρώτες μειώσεις (ύψους 10-15%) είτε «κούρεψαν» ακόμα περισσότερο τα ενοίκια, σε σύγκριση με τις πρωτόδικες αποφάσεις.

Η νομολογία του ΑΠ επικύρωσε τώρα τις μειώσεις των ενοικίων, καταργώντας ταυτόχρονα τις ρήτρες των συμβολαίων για μεγάλες αυξήσεις στο μέλλον, βάζοντας ως «πλαφόν» το 75% του ΔΤΚ και επιτρέποντας τις αναδρομικές μειώσεις. Στις δικαστικές αποφάσεις γίνεται επίκληση παραδειγμάτων στις ίδιες περιοχές, με μείωση ενοικίων κατά 15-25% (σε Περιστέρι, Αιγάλεω, Παγκράτι, αλλά και σε Βόλο, Θεσσαλονίκη, Κέρκυρα κλπ.).

ΤΟ ΣΚΕΠΤΙΚΟ
Απορριπτική κρίση για σύμβαση του 2013
Στον αντίποδα των περιπτώσεων που περιγράφονται στη διπλανή στήλη βρίσκεται υπόθεση αγωγής που υπέβαλε επιχείρηση Internet-καφέ στην Αθήνα στο Πρωτοδικείο, ζητώντας τη δικαστική μείωση του ενοικίου, που συμφώνησε από την άνοιξη του 2013 σε σύμβαση που θα διαρκέσει μέχρι το 2025. Το συμφωνητικό πρόβλεπε ενοίκιο 1.500 € μηνιαίως και ετήσια αναπροσαρμογή σε ποσοστό 100% του ΔΤΚ (όπως καθορίζεται από τη Στατιστική Υπηρεσία).

Μολονότι την επόμενη χρονιά το νοίκι έμεινε το ίδιο, η επιχείρηση ζήτησε δικαστικά τη μείωση στα 1.000 ευρώ επικαλούμενη τη μεταβολή των οικονομικών συνθηκών της χώρας, τη μείωση της μισθωτικής αξίας γειτονικών ακινήτων, την πτώση του τζίρου λόγω της συνεχιζόμενης ύφεσης.

Ωστόσο το Πρωτοδικείο απέρριψε τη σχετική αίτηση ασφαλιστικών μέτρων για άμεσο «κούρεμα», κρίνοντας ότι δεν προσκομίστηκαν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι υπήρξε πτώση του τζίρου που συνδέεται με την επικρατούσα οικονομική ύφεση.

Παράλληλα το δικαστήριο δέχθηκε ότι η κρίση που πλήττει τη χώρα την τελευταία 5ετία και η παρατεταμένη ύφεση, που έχουν περιορίσει την καταναλωτική κίνηση όλων των εμπορικών επιχειρήσεων, δεν μπορούν να θεωρηθούν στη συγκεκριμένη υπόθεση ως απρόβλεπτη μεταβολή συνθηκών. Κι αυτό γιατί η μίσθωση συμφωνήθηκε το 2013 διαρκούσης της οικονομικής κρίσης, ενώ το αντικείμενο της επιχείρησης (καφετέρια με Internet κλπ.) προσελκύει, λόγω του είδους της και του χαμηλού αντιτίμου των προϊόντων που προσφέρει, σταθερά μεγάλο αριθμό πελατών. Το δικαστήριο έλαβε επίσης υπόψη του το γεγονός ότι κοντά στεγάζεται και κρατική υπηρεσία με μεγάλο αριθμό εργαζομένων και προσερχόμενων πολιτών, καθώς και ότι παρόμοια ενοίκια έχουν συμφωνήσει και άλλες παρεμφερείς γειτονικές επιχειρήσεις, αντίστοιχων διαστάσεων.

ΟΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΕΥΝΟΪΚΏΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ
Από 11.500€ τον μήνα το μίσθωμα έπεσε σε 6.000€
Σε μια χαρακτηριστική περίπτωση, είχε συμφωνηθεί σε περιοχή της Αττικής, μερικά χιλιόμετρα έξω από τον Πειραιά, η ενοικίαση ισόγειου καταστήματος 335 τ.μ., πάνω σε πλατεία, από τις αρχές του 2005 μέχρι και το 2017, με μηνιαίο ενοίκιο 7.848 € που θα ανέβαινε κάθε χρόνο 6% (συν τέλη χαρτοσήμου 3,6%) για να λειτουργήσει ως καφετέρια-μπαρ, fast food-πιτσαρία. Το καλοκαίρι του 2011 το ενοίκιο είχε αυξηθεί κατά 42% φθάνοντας τα 11.132 € (11.533 με το χαρτόσημο), όταν η ενοικιάστρια επιχείρηση προσέφυγε στα δικαστήρια ζητώντας να εγκρίνουν σημαντική μείωση (στην οποία δεν συμφωνούσαν οι συνιδιοκτήτες), θεωρώντας την αναγκαία, καθώς ο κύκλος εργασιών, λόγω κρίσης, έπεσε κατακόρυφα, περιορίστηκε το προσωπικό ενώ άλλα καταστήματα τριγύρω έκλεισαν.

Ο ΑΠ συμφώνησε στον ισχυρισμό ότι για τη συντριπτική πλειοψηφία των καταναλωτών η δαπάνη στην εστίαση χαρακτηρίζεται πλέον ως πολυτελής, ενώ διαπίστωσε από τα προσκομισθέντα στοιχεία ότι πράγματι υπήρξε πτωτική πορεία και στα ενοίκια των γύρω ακινήτων. Κάνοντας δεκτή την αγωγή των ενοικιαστών, έκρινε ότι δεν είναι επαρκής η μείωση του ενοικίου που αποφάσισε το Πρωτοδικείο Πειραιά σε 8.040 €, αλλά επικύρωσε την ακόμα μεγαλύτερη μείωση (και μάλιστα αναδρομικά από τον Οκτώβριο 2011) που έκρινε ως επιβεβλημένη το Εφετείο, στα 6.030 €.

Τα συμβόλαια
Ο ΑΠ δέχθηκε επίσης ότι δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη ως ασφαλή και αξιόπιστα συγκριτικά στοιχεία, τα συμβόλαια για μισθωτήρια γειτονικών εμπορικών μισθώσεων που υπογράφηκαν αρκετά χρόνια πριν την κρίση, ούτε διάφορες αγγελίες για ενοικίαση που αναρτώνται στο Διαδίκτυο, καθώς αυτές δεν σημαίνουν ότι υπογράφηκε πράγματι και σχετική σύμβαση με αυτό το μηνιαίο μίσθωμα. Παράλληλα απέκρουσε ως αποδεικτικό στοιχείο τις φωτογραφίες άλλων καταστημάτων της περιοχής που παρουσιάζουν κίνηση, καθώς δεν αποδεικνύουν τον πραγματικό τζίρο, ενώ από τα προσκομισθέντα συμβόλαια αποδείχθηκε η πτωτική πορεία των ενοικίων σε όλα τα γειτονικά καταστήματα, με συνέπεια το ελεύθερα διαμορφούμενο ενοίκιο να θεωρείται πολύ κατώτερο του συμφωνηθέντος, που γι’ αυτό τον λόγο πρέπει να μειωθεί.

Σε άλλη περίπτωση, συμφωνήθηκε το 2008 η ενοικίαση αντίστοιχου καταστήματος 354 τ.μ. σε πόλη της Θεσσαλίας μέχρι το 2024 με μηνιαίο μίσθωμα 8.000 € (για εστιατόριο-καφέ-γλυκά) και ετήσια αύξηση σε ποσοστό μεγαλύτερο κατά 1% του ΔΤΚ. Σύντομα ο χώρος νοικιάστηκε σε άλλη εταιρεία ως fast food το 2009 με ενοίκιο 8.702 €, που μετά την έλευση της κρίσης από τα τέλη του χρόνου και την ύφεση στην αγορά, ήταν πλέον υπέρμετρα επαχθές για την ενοικιάστρια επιχείρηση.

Το Πρωτοδικείο, όπου προσέφυγε, μείωσε το ενοίκιο στα 7.140 € ενώ το Εφετείο προχώρησε σε μεγαλύτερη μείωση στα 6.720 €, κρίνοντας ωστόσο νόμιμο τον τρόπο που είχαν συμφωνήσει οι δύο πλευρές στο μισθωτήριο για την αναπροσαρμογή του ενοικίου.
Εδωσε «γραμμή»
Ομως, ο ΑΠ, ανατρέποντας την εφετειακή απόφαση, άνοιξε τον δρόμο για ακόμα μεγαλύτερη μείωση του ενοικίου, καθώς έκρινε ότι από τη στιγμή που υπήρξε απόφαση για δικαστική μείωση του ενοικίου, η περαιτέρω αναπροσαρμογή δεν μπορεί να γίνεται με βάση όσα συμφώνησαν οι δύο πλευρές στο μισθωτήριο αλλά μόνο σε ποσοστό 75% του ΔΤΚ. Και παρέπεμψε την υπόθεση πάλι στο Εφετείο Λάρισας για να «ψαλιδίσει» ακόμα περισσότερο το ενοίκιο, σύμφωνα με τον τρόπο αναπροσαρμογής που υπέδειξε ο ΑΠ ότι έπρεπε να εφαρμοστεί από τα τέλη του 2011.

Ο τρόπος αυτός αυτόματης αναπροσαρμογής στο 75% του ΔΤΚ εμποδίζει ουσιαστικά την επάνοδο «τρελών» αυξήσεων στα ενοίκια που κυριαρχούσαν μέχρι πριν κάποιο διάστημα στην αγορά και τα οποία μπορούν να «πέφτουν» μέσα από σχετικές αγωγές ενοικιαστών και τις συνακόλουθες δικαστικές αποφάσεις.

Ο ενοικιαστής επαγγελματικής στέγης βγαίνει έτσι διπλά κερδισμένος από τη μείωση και τη μελλοντική τιμαριθμοποιημένη αναπροσαρμογή, καθώς δεν θα χρειάζεται να προσφεύγει συνεχώς στα δικαστήρια για να αποδείξει ότι εξακολουθεί να υφίσταται μια υπέρμετρα δυσμενής κατάσταση για εκείνον.

Το πρόβλημα μετακυλίεται έτσι ουσιαστικά στον ιδιοκτήτη, αφού εκείνος θα πρέπει πλέον να προσφύγει δικαστικά για να διεκδικήσει αύξηση, αποδεικνύοντας ότι έχουν αλλάξει τα δεδομένα στην αγορά, σε σημείο που να επιβάλλεται αναπροσαρμογή υψηλότερη από το 75% του ΔΤΚ, που κρίθηκε από τον ΑΠ ως ένα ασφαλές κριτήριο για την ομαλοποίηση της αγοράς.

Σε άλλη υπόθεση, ο ΑΠ απέκρουσε τη συμφωνία αύξησης του ενοικίου κατά 10% ετησίως για επαγγελματική στέγη σε πόλη της Ηπείρου (εμπορικό κατάστημα) ανοίγοντας τον δρόμο για να γλιτώσουν οι ενοικιαστές ποσό 75.000 ευρώ περίπου που κατέβαλαν συνολικά με τις διογκωμένες αυξήσεις των τελευταίων ετών, σε περίοδο μεγάλης οικονομικής κρίσης, κατά παράβαση της καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ
ethnos.gr

Οι αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομίας παρακολουθούν προσεκτικά την εξέλιξη των υποθέσεων ενυπόθηκων δανείων σε ελβετικό φράγκο που αφορά μεγάλο αριθμό Ελλήνων δανειοληπτών και εξετάζουν νομοθετικές λύσεις που να εναρμονίζουν τη νομοθεσία με τις δικαστικές αποφάσεις και τις ευρωπαϊκές οδηγίες.

Οπως ειδικότερα αναφέρει ο υπουργός Οικονομίας Γιώργος Σταθάκης σε έγγραφό του που διαβιβάστηκε στη Βουλή, ήδη το Πολυμελές Πρωτοδικείο Ξάνθης εκδίκασε αγωγή δανειολήπτη που είχε συνάψει στεγαστικό δάνειο σε ελβετικό φράγκο, κατά τράπεζας.

Το δικαστήριο έκρινε άκυρο και καταχρηστικό συμβατικό όρο σύμφωνα με τον οποίο «…εφόσον το δάνειο ή οποιοδήποτε τμήμα του αυτού έχει χορηγηθεί σε συνάλλαγμα, ο οφειλέτης υποχρεούται να τις εκπληρώσει εντεύθεν υποχρεώσεις του προς την Τράπεζα… είτε σε ευρώ με βάση την τρέχουσα τιμή πώλησης του νομίσματος χορήγησης την ημέρα καταβολής», ενώ σύμφωνα με το διατακτικό της απόφασης οι καταβολές που πραγματοποιεί ο ενάγων προς εκπλήρωση των υποχρεώσεων του από τη δανειακή σύμβαση πρέπει να υπολογίζονται, μετά την ακύρωση, ως καταχρηστικού, του ανωτέρου όρου, από την Τράπεζα με βάση τη συναλλαγματική ισοτιμία των δύο νομισμάτων που ίσχυε κατά την ημέρα εκταμίευσης του δανείου».

Αντίστοιχες πρωτόδικες αποφάσεις έχουν ληφθεί από τα Μονομελή Πρωτοδικεία Ρόδου και Λαμίας, σύμφωνα με τις οποίες έγινε δεκτή η αίτηση δανειοληπτών ελβετικού φράγκου και διατάσσεται η τράπεζα να ανέχεται την καταβολή των δόσεων με ισοτιμία την αρχική ή μικρότερη. Στο σημείο αυτό ο κ. Σταθάκης υπενθυμίζει ότι σύμφωνα με την οδηγία 2005/29/ΕΚ, οι πάροχοι υποχρεούνται να προσφέρουν στους καταναλωτές επαρκείς και σαφείς πληροφορίες για βασικά στοιχεία, όπως είναι τα χαρακτηριστικά και η τιμή κάποιου ενυπόθηκου δανείου, συμπεριλαμβανομένης της συναλλαγματικής ισοτιμίας. Θυμίζει ακόμη ότι σύμφωνα με την οδηγία 93/13/ΕΟΚ, ρήτρα σύμβασης που δημιουργεί σημαντική ανισορροπία μεταξύ των μερών εις βάρος του καταναλωτή θεωρείται καταχρηστική και ως εκ τούτου δεν είναι δεσμευτική. Η επιβολή της εν λόγω νομοθεσίας συνιστά, κατά πρώτο λόγο, ευθύνη των κρατών μελών.

«Οι αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού, παρακολουθούν προσεκτικά την εξέλιξη των υποθέσεων αυτών και εξετάζουν νομοθετικές λύσεις που να εναρμονίζουν τη νομοθεσία με τις δικαστικές αποφάσεις και τις ευρωπαϊκές οδηγίες», αναφέρει ο κ. Σταθάκης και διευκρινίζει συγκεκριμένα ότι «σε περίπτωση που οι υποθέσεις αυτές καταστούν αμετάκλητες,

θα εξεταστεί το ενδεχόμενο ενεργοποίησης της διάταξης του άρθρου 10 παρ. 21 του ν. 2251/1994 το οποίο προβλέπει τη δυνατότητα του αρμόδιου υπουργού, με απόφασή του να καθορίζει τους όρους και τις προϋποθέσεις προσαρμογής της συναλλακτικής συμπεριφοράς των προμηθευτών στο δεδικασμένο αμετάκλητων δικαστικών αποφάσεων επί αγωγών καταναλωτή ή ενώσεων καταναλωτών, καθώς οι συνέπειες του δεδικασμένου έχουν ευρύτερο δημόσιο ενδιαφέρον για την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς και την προστασία των καταναλωτών».

Ο υπουργός Οικονομίας ενημερώνει τέλος, ότι στην προσφάτως εκδοθείσα ευρωπαϊκή οδηγία 2014/17/ΕΕ για την ενυπόθηκη πίστη υπάρχει ειδικό κεφάλαιο που ρυθμίζει τα δάνεια σε ξένο νόμισμα και τα δάνεια μεταβλητού επιτοκίου. Σύμφωνα με αυτήν πρέπει τα κράτη μέλη να εξασφαλίζουν ώστε όταν μια σύμβαση πίστωσης αφορά δάνειο σε ξένο νόμισμα, τη στιγμή που συνάπτεται η σύμβαση, να υπάρχει το κατάλληλο κανονιστικό πλαίσιο ώστε να διασφαλίζεται τουλάχιστον ότι:

α) ο καταναλωτής έχει το δικαίωμα να μετατρέψει τη σύμβαση πίστωσης σε εναλλακτικό νόμισμα υπό ορισμένες προϋποθέσεις ή

β) υπάρχουν άλλες ρυθμίσεις που περιορίζουν τον συναλλαγματικό κίνδυνο στον οποίο είναι εκτεθειμένος ο καταναλωτής βάσει της σύμβασης πίστωσης. Η οδηγία αυτή εφαρμόζεται σε συμβάσεις πίστωσης που θα συναφθούν μετά την 21 Μαρτίου 2016, ενώ ρητά ορίζεται σε αυτήν ότι τα κράτη μέλη μπορούν να θεσπίζουν περαιτέρω ρυθμίσεις όσον αφορά τα δάνεια σε ξένο νόμισμα, με την προϋπόθεση ότι αυτές οι ρυθμίσεις δεν έχουν αναδρομική ισχύ.

«Η ενσωμάτωση της Οδηγίας αυτής αποτελεί αρμοδιότητα του υπουργείου Οικονομικών και στη σχετική νομοπαρασκευαστική επιτροπή, το έργο της οποίας ολοκληρώνεται στις 30 Νοεμβρίου 2015, συμμετέχουν και εκπρόσωποι των αρμοδίων υπηρεσιών του υπουργείου Οικονομίας», κάνει γνωστό ο κ. Σταθάκης.

Το έγγραφο διαβιβάστηκε μετά από ερώτηση που είχε καταθέσει η βουλευτής της ΝΔ Άννα Καραμανλή με την οποία ζητούσε την ανάληψη νομοθετικής πρωτοβουλίας για την ελάφρυνση δανειοληπτών που είχαν συνάψει δάνεια σε ελβετικό φράγκο. Η βουλευτής ανέφερε στην ερώτησή της ότι στις αρχές του έτους χιλιάδες Έλληνες δανειολήπτες οι οποίοι είχαν επιλέξει να δανειστούν σε ελβετικό φράγκο, βρέθηκαν σε δυσχερή θέση μετά την απόφαση της Κεντρικής Τράπεζας της Ελβετίας να διακόψει τη συναλλαγματική ισοτιμία φράγκου-ευρώ.

Πηγή ΑΠΕ-ΜΠE