Μετά το κρυολόγημα, τα προβλήματα του πεπτικού συστήματος είναι η δεύτερη πιο κοινή αιτία, για την οποία οι άνθρωποι ζητούν ιατρική βοήθεια.

Η πεπτική δυσλειτουργία μπορεί να προκαλέσει μια σειρά από ασθένειες που σχετίζονται με το ανοσοποιητικό, την κατάθλιψη και τη χρόνια κόπωση.

Σύμφωνα με τον Νορβηγό ειδικό παθολόγο-διαβητολόγο, Φαίδωνα Λίντμπεργκ, αν και οι έρευνες δείχνουν ότι 2 στα 3 άτομα αντιμετωπίζουν μικρά ή μεγάλα προβλήματα με την πέψη, πολύ λίγοι γνωρίζουν πώς λειτουργεί το πεπτικό σύστημα.

Η πέψη
Η πέψη ξεκινά από το στόμα, όπου τα ένζυμα στο σάλιο αρχίζουν τη διάσπαση του αμύλου. Κατόπιν, τα τρόφιμα μέσω του οισοφάγου περνούν στο στομάχι, όπου συμβαίνει ή μηχανική πέψη αλλά και σημαντικό μέρος της χημικής. Πεπτικά προβλήματα συχνά αρχίζουν στο στομάχι. Με την αύξηση της ηλικίας μειώνεται η παραγωγή γαστρικού οξέος, που σημαίνει ότι δεν πέπτονται και απορροφώνται φυσιολογικά οι πρωτεΐνες.

Παθήσεις
Τα πιο συχνά γαστρεντερικά προβλήματα είναι τα εξής:
Σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου (σπαστική κολίτιδα)
Αφορά περίπου το 20% του πληθυσμού και περιλαμβάνει μια ποικιλία διαταραχών του εντέρου. Τυπικά συμπτώματα είναι ο πόνος και η δυσφορία στην κοιλιά, καθώς και το αίσθημα του φουσκώματος. Χαρακτηριστικό της διαταραχής είναι η εναλλαγή δυσκοιλιότητας με διάρροια. Είναι πιο συχνή στις γυναίκες από τους άνδρες. Τα συμπτώματα επιδεινώνονται από ψυχολογικούς παράγοντες όπως το στρες.

Τι μπορείτε να κάνετε
Θα πρέπει να αποκλειστεί ότι υπάρχει τροφική δυσανεξία (και όχι μόνο στη λακτόζη και γλουτένη) και αν η λειτουργία του πεπτικού συστήματος (γαστρικό οξύ, πεπτικά ένζυμα, χολικά άλατα και εντερικά μικρόβια) είναι φυσιολογικά. Κρατήστε ένα «ημερολόγιο διατροφής», ώστε να συνδέσετε συγκεκριμένα συμπτώματα με τις τροφές που τα προκαλούν.

Τροφική δυσανεξία
Περίπου ένας στους 5 ανθρώπους αισθάνεται ότι κάποιο τρόφιμο του προκαλεί δυσφορία με τη μορφή δυσκοιλιότητας, διάρροιας, ναυτίας, πόνου στο στομάχι κ.ά. Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν κεφαλαλγία ή ημικρανία, μυϊκούς πόνους και δυσκολία στη συγκέντρωση.
Οι πιο κοινές μορφές τροφικής δυσανεξίας είναι:

-Δυσανεξία στη γλουτένη. Βρίσκεται κυρίως στο σιτάρι, αλλά κάποιοι άνθρωποι έχουν προβλήματα και με άλλα είδη σιτηρών, όπως η σίκαλη, το κριθάρι και σε πολύ μικρότερο βαθμό η βρώμη.
-Δυσανεξία στη λακτόζη. Υπολογίζεται ότι το 80% του πληθυσμού αναπτύσσει στην ενήλικη ζωή δυσανεξία στη λακτόζη (σάκχαρο του γάλακτος).
-Δυσανεξία στη φρουκτόζη. Υπάρχουν δύο μορφές δυσανεξίας σε φρουκτόζη. Η μια είναι μια σπάνια, κληρονομική και δυνητικά σοβαρή νόσος, αποτέλεσμα της κακής απορρόφησης φρουκτόζης από το έντερο που οφείλεται σε ενζυμική ανεπάρκεια. Τα συμπτώματα είναι πόνος στο στομάχι και διάρροια, αλλά και επιληπτικές κρίσεις, ίκτερος, ηπατική δυσλειτουργία της διεύρυνσης, ναυτία, κόπωση και εναλλαγές της διάθεσης. Η άλλη μορφή εκδήλωσης της δυσανεξίας στη φρουκτόζη είναι να αισθάνεται κανείς δυσφορία όταν καταναλώνει φρούτα, ζάχαρη και μερικά λαχανικά.

Τι μπορείτε να κάνετε
Η διάγνωση της τροφικής δυσανεξίας απαιτεί γιατρό με ειδικές γνώσεις στο θέμα, καθώς και ειδικές διατροφικές οδηγίες. Η δυσανεξία στη λακτόζη μπορεί να ανιχνευθεί με εξετάσεις αίματος. Αν υποπτεύεστε ότι έχετε δυσανεξία σε ένα τρόφιμο, μπορείτε να δοκιμάσετε τη μέθοδο του αποκλεισμού του συγκεκριμένου τροφίμου από το διαιτολόγιό σας για μερικές εβδομάδες.

Πεπτικό έλκος, γαστρίτιδα
Στις περισσότερες περιπτώσεις προκαλείται από ένα βακτήριο, το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού. Η λοίμωξη συμβαίνει συχνά στην παιδική ηλικία και είναι χρόνια. Τα συμπτώματα είναι περιοδική δυσφορία στο επιγάστριο με τη μορφή της καούρας και ξινίλας.
Τι μπορείτε να κάνετε
Η λοίμωξη μπορεί να ανιχνευθεί με εξέταση αίματος, κοπράνων ή αναπνοής. Η θεραπεία γίνεται με ειδικά αντιβιοτικά.

onmed.gr

Πυελονεφρίτιδα είναι η μόλυνση – φλεγμονή των νεφρών.

Σε γενικές γραμμές διακρίνεται στην οξεία πυελονεφρίτιδα και στην χρόνια πυελονεφρίτιδα.
Η οξεία πυελονεφρίτιδα χαρακτηρίζεται από οξεία φλεγμονή του νεφρού, που προκαλείται από την είσοδο μικροβίων δια μέσου της ουρήθρας και τις ουροδόχου κύστης προς τον ουρητήρα και το νεφρό.

Η χρόνια πυελονεφρίτιδα εμφανίζεται σε άτομα με άλλες συστηματικές νόσους (όπως φαρμακευτική νεφροπάθεια και απόφραξη λόγω λίθων) και μετά από υποτροπές των μολύνσεων, που οδηγούν στην δημιουργία ουλών οι οποίες με τη σειρά τους έχουν ως αποτέλεσμα την υπολειτουργία και ατροφία του νεφρού.

Αίτια - Πού οφείλεται η νόσος

Παράγοντες που πυροδοτούν την νόσο είναι συνήθως η εγκυμοσύνη, οι πέτρες στα νεφρά, οι χρόνιες παθήσεις του γαστρεντερικού και το τραύμα.

Για την εμφάνιση της νόσου ενοχοποιούνται:

-Το Κολοβακτηρίδιο ( E. coli)
-Η κλεμψιέλα
-Η ψευδομονάδα
-Το εντεροβακτηρίδιο

Συμπτώματα - Πως εκδηλώνεται η νόσος

-Αίσθημα καύσου ή πόνου στην ούρηση
-Συχνοουρία
-Νυχτουρία
-Δυσκολία στην ούρηση (δυσουρία)
-Αίμα στα ούρα
-Δύσοσμα ούρα
-Πόνος και βάρος στην κοιλιά
-Πύον στα ούρα
-Πόνος στη βουβωνική χώρα
-Πυρετός
-Ρίγη
-Υπέρταση
-Ναυτία
-Έμετος

Διάγνωση της νόσου - Εξετάσεις

Συνήθως η διάγνωση προκύπτει από την αιφνίδια έναρξη των συμπτωμάτων
-Αιματολογικές εξετάσεις (Απαραίτητη είναι η γενική αίματος)
-Το υπερηχογράφημα συμβάλει στον αποκλεισμό της απόφραξης του νεφρού
-Σπάνια απαιτείται αξονική τομογραφία

Θεραπεία - Μέθοδοι αντιμετώπισης

Η φαρμακευτική αγωγή με αντιβίωση: αμινογλυκοσίδες, αμπικιλλίνη, κινολόνες για 10 ημέρες, είναι η θεραπεία εκλογής.

Στην χρόνια πυελονεφρίτιδα η θεραπεία είναι πολύ πιο πολύπλοκη. Σε πρώτη φάση θα πρέπει να αρθεί ο βασικός επιβαρυντικός παράγοντας π.χ. η απόφραξη στους ενήλικες και η κυστεοουρητηρική παλινδρόμηση στα παιδιά. Αμέσως μετά θα χρειασθεί μακροχρόνια χορήγηση αντιβιοτικών.

iatropedia.gr

Το πνευμονικό οίδημα είναι μια κατάσταση που προκαλείται από την περίσσεια υγρού στους πνεύμονες. Αυτό το υγρό συλλέγεται στους πολυάριθμους θύλακες αέρα στους πνεύμονες, καθιστώντας δύσκολη την αναπνοή.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, το πνευμονικό οίδημα προκαλείται από καρδιακά προβλήματα. Αλλά υγρό στους πνεύμονες μπορεί να συσσωρευθεί και για άλλους λόγους, συμπεριλαμβανομένης της πνευμονίας, της έκθεσης σε ορισμένες τοξίνες και φάρμακα, ενός τραύματος στο θωρακικό τοίχωμα, καθώς και από την έντονη σωματική άσκηση ή την μακρόβια παραμονή μεγάλα υψόμετρα.

Το πνευμονικό οίδημα που αναπτύσσεται ξαφνικά (οξύ πνευμονικό οίδημα) είναι μια επείγουσα ιατρική κατάσταση που απαιτεί άμεση περίθαλψη. Αν και το πνευμονικό οίδημα μερικές φορές μπορεί να αποδειχθεί μοιραίο, οι πιθανότητες επιβίωσης βελτιώνονται όταν λάβετε άμεση θεραπεία τόσο για το υγρό στον πνεύμονα όσο και για το υποκείμενο πρόβλημα ταυτόχρονα. Η θεραπεία για το πνευμονικό οίδημα ποικίλλει ανάλογα με την αιτία, αλλά σε γενικές γραμμές περιλαμβάνει συμπληρωματικό οξυγόνο και φαρμακευτική αγωγή.

Συμπτώματα

Ανάλογα με την αιτία, τα συμπτώματα από το πνευμονικό οίδημα μπορεί να εμφανιστούν ξαφνικά ή να αναπτυχθούν πιο αργά με την πάροδο του χρόνου.

Οξύ πνευμονικό οίδημα

Έντονη δύσπνοια που επιδεινώνεται όταν ξαπλώνετε

Αίσθημα ασφυξίας ή πνιγμό από την αδυναμία κανονικής αναπνοής

Συριγμός ή λαχάνιασμα

Αυξημένο άγχος

Βήχας που παράγει αφρώδη πτύελα τα οποία μπορεί επίσης έχουν μικρή ποσότητα αίματος

Πόνος στο στήθος (αν το πνευμονικό οίδημα που προκαλείται από κάποια καρδιακή πάθηση)

Καρδιακή αρρυθμία

ΠΡΟΣΟΧΗ: Εάν έχετε κάποιο από αυτά τα σημάδια ή συμπτώματα, ζητήστε άμεσα ιατρική βοήθεια. Το οξύ πνευμονικό οίδημα μπορεί να αποβεί μοιραίο αν δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως.

Χρόνιο πνευμονικό οίδημα

Μεγαλύτερη δύσπνοια από το κανονικό όταν ασκείστε.

Δυσκολία στην αναπνοή όταν είστε ξαπλωμένοι.

Συριγμός.

Ξυπνάτε μέσα στη νύχτα με “κομμένη την ανάσα” και βρίσκετε ανακούφιση μόνο όταν είστε σε καθιστή στάση.

Απότομη αύξηση του σωματικού βάρους, όταν το πνευμονικό οίδημα οφείλεται σε συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια, μια κατάσταση κατά την οποία η καρδιά δεν αντλεί αρκετό αίμα για να καλύψει τις ανάγκες του σώματός σας. Η αύξηση του σωματικού βάρους είναι από τη συσσώρευση υγρών στο σώμα σας, ειδικά στα πόδια σας.

Πρήξιμο στα κάτω άκρα σας.

Κόπωση.

Αν ζείτε σε μεγάλο υψόμετρο, τότε τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν:

Δύσπνοια μετά από κόπωση, η οποία εξελίσσεται σε δύσπνοια ακόμα και σε κατάσταση ηρεμίας.

Βήχας.

Δυσκολία στο περπάτημα σε ανηφόρα, η οποία εξελίσσεται σε δυσκολία στο περπάτημα ακόμα και σε επίπεδες επιφάνειες.

Πυρετός.

Βήχας που παράγει αφρώδη πτύελα με λίγο αίμα.

Καρδιακή αρρυθμία.

Δυσφορία στο στήθος.

Πονοκέφαλοι (μπορεί να είναι το πρώτο σύμπτωμα)

http://www.mayoclinic.org/

Μια λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος είναι μια λοίμωξη που περιλαμβάνει τα νεφρά, τον ουρητήρα, την ουροδόχο κύστη, ή την ουρήθρα. Αυτές είναι οι δομές μέσα από τις οποίες διέρχονται τα ούρα προτού αποβοβληθούν από το σώμα.

Οι γυναίκες διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν μια ουρολοίμωξη από ό,τι οι άνδρες. Η μόλυνση που περιορίζεται στην κύστη μπορεί να είναι επώδυνη και ενοχλητική. Ωστόσο, τα πράγματα γίνονται πιο σοβαρά, αν η ουρολοίμωξη εξαπλωθεί στους νεφρούς.

Συμπτώματα

Η ουρολοίμωξη δεν έχει πάντοτε ευδιάκριτα σημάδια και συμπτώματα, αλλά όταν έχει, αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν:

-Μια ισχυρή, επίμονη ανάγκη για ούρηση

-Ένα αίσθημα καψίματος κατά την ούρηση

-Μικρή ποσότητα ούρων, όταν ουρείτε

-Θολά ούρα

-Ούρα που εμφανίζεται έχουν κοκκινωπό, ανοιχτό ροζ ή καφετί χρώμα -σημάδι αίματος στα ούρα

-Δύσοσμα ούρα

-Πυελικό άλγος, στις γυναίκες

-Πρωκτικός πόνος, στους άνδρες

Τύποι ουρολοίμωξης

Η ουρολοίμωξη κατηγοριοποιείται, ανάλογα με το ποιο μέρος του ουροποιητικού σας συστήματος έχει μολυνθεί.

Μόλυνση στους νεφρούς: Πόνος στο πάνω μέρος της πλάτης και τα πλευρά, υψηλός πυρετός, ρίγη, ναυτία, εμετός

Μόλυνση στην ουροδόχο κύστη: Πίεση στην πυελική περιοχή, δυσφορία στο κάτω μέρος της κοιλιάς, συχνή και επώδυνη ούρηση, αιματουρία (αίμα στα ούρα)

Μόλυνση στην ουρήθρα: Αίσθημα καψίματος κατά την ούρηση

http://www.mayoclinic.org/