Τυφλός οικοδόμος ξαναβρήκε το φως του μετά από 23 χρόνια χάρις σε μεταμόσχευση οφθαλμικών βλαστοκυττάρων(ΣΚΟ), η οποία έγινε πριν από οκτώ μήνες στην Αθήνα!

Ο άνδρας, 45χρόνων σήμερα, είχε χάσει την όραση του το 1992 σε εργατικό ατύχημα όταν είχε υποστεί χημικό έγκαυμα από ασβέστη και στα δυο μάτια του!

Η επιτυχής μεταμόσχευση έγινε στην Αθήνα από Έλληνα Οφθαλμίατρο και παρουσιάστηκε το περασμένο Σάββατο στο ετήσιο συνέδριο της Ελληνικής Εταιρείας Ενδοφακών και Διαθλαστικής Χειρουργικής, στο ξενοδοχείο Χίλτον.

« Η μεταμόσχευση οφθαλμικών βλαστοκυττάρων είναι πλέον η μέθοδος που χαρίζει ξανά την όραση σε όσους ανθρώπους την έχουν χάσει από χημικά ή θερμικά εγκαύματα ή άλλες αιτίες που μπορεί να προκαλέσουν καθολική ανεπάρκεια των βλαστοκυττάρων του ΣΚΟ»αναφέρει ο διαπρεπής χειρούργος οφθαλμίατρος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Αθήνας Ιωάννης Μάλλιας, που πραγματοποίησε την πρωτοποριακή μεταμόσχευση.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΑΣΘΕΝΟΥΣ
Ο οικοδόμος αμέσως μετά το εργατικό ατύχημα το 1992 παρουσίασε καθολική θόλωση του κερατοειδούς και στα δυο μάτια με αποτελέσματα να τυφλωθεί από το δεξίκαι να βλέπει ελάχιστα από το αριστερό.

Για την αποκατάσταση της όρασης το 1992 υποβλήθηκε, στο δεξί μάτι, σε πολλαπλές ανεπιτυχείς χειρουργικές επεμβάσεις. Δυστυχώς μετά τις ανεπιτυχείς επεμβάσεις ανέπτυξε μη ρυθμιζόμενο γλαύκωμα και οι γιατροί αναγκαστικά προχώρησαν σε εξόρυξη του ματιού, στην θέση του οποίου, τοποθετήθηκε οφθαλμική πρόθεση (γυάλινο μάτι).

Με το πέρασμα του χρόνου όμως χειροτέρευσε η κατάσταση και στο αριστερό μάτι με αποτέλεσμα ο άνθρωπος να περιθωριοποιηθεί, καθώς ήταν αδύνατη η μετακίνηση του ακόμη και μέσα στο σπίτι χωρίς τη βοήθεια συνοδού.

ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΗ ΟΦΘΑΛΜΙΚΩΝ ΒΛΑΣΤΟΚΥΤΤΑΡΩΝ
« Η μόνη λύση, για να ξαναβρεί το φώς του ο άνθρωπος ήταν να γίνει μεταμόσχευση βλαστοκυττάρων του ΣΚΟ. Δυστυχώς όμως δεν μπορούσαν να ληφθούν κύτταρα από το άλλο μάτι του, το οποίο είχε χάσει λίγο καιρό μετά το εργατικό ατύχημα .Για το λόγο αυτό αναζητήσαμε πιθανό ιστoσυμβατό δότη μεταξύ των συγγενών του» εξηγεί ο Δρ Μάλλιας.

Μετά τις απαραίτητες εξετάσεις ιστοσυμβατότητας μεταξύ των συγγενών πρώτου βαθμού, η μόνη που ήταν ιστοσυμβατή με τον 45χρονο ήταν η αδελφή του, η οποία και έδωσε τα βλαστικά οφθαλμικά κύτταρα.

Η μεταμόσχευση οφθαλμικών κυττάρων πραγματοποιήθηκε σε νοσηλευτικό ίδρυμα της Αθήνας τον περασμένο Ιούνιο .Ο ασθενής χειρουργήθηκε το πρωί και το απόγευμα πήρε εξιτήριο και επέστρεψε σπίτι του. Μετά την έξοδο του από το νοσοκομείο ήταν περιπατητικός από την πρώτη ημέρα.

Το μάτι του παρέμεινε με επιδέσμους για μια εβδομάδα κατά τη διάρκεια της οποία έβαζε αντιβιοτικά κολλύρια και κορτιζόνη. Για την πρόληψη της απόρριψης των μοσχευμάτων, ο ασθενής πήρε ανοσοτροποιητικά φάρμακα από το στόμα με τη σύμφωνη γνώμη ρευματολόγου.

«Την πρώτη φορά που με επισκέφτηκε στο ιατρείο μου ήρθε υποβασταζόμενος από το συνοδό του, ενώ σήμερα αυτοεξυπηρετείται και μετακινείται ελεύθερα χωρίς να είναι απαραίτητη η βοήθεια συνοδού»κατέληξε ο Δρ Μάλλιας.

ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΟΥ ΧΡΗΖΟΥΝ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΗΣ
Σύμφωνα με τους επιστήμονες σε μεταμόσχευση βλαστικών οφθαλμικών κυττάρων του σκληροκερατοειδούς ορίου χρειάζεται να υποβάλλονται ασθενείς που πάσχουν από :

Αμφοτερόπλευρο χημικό έγκαυμα των οφθαλμών,
Πλήρη έλλειψη βλαστοκυττάρων της οφθαλμικής επιφάνειας, λόγω επανειλημμένων χειρουργικών επεμβάσεων.
Την κληρονομική νόσο ανιριδία.
Ασθενείς που έχουν προσβληθεί από το σύνδρομο Stevens-Johnson.
Ασθενείς που πάσχουν από τελικά στάδια οφθαλμικού ουλώδους πεμφυγοειδούς.
Αξίζει να σημειωθεί ότι παρόμοιες επεμβάσεις πραγματοποιούνται περίπου 1000 κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο, κυρίως στο Cincinnatiτων ΗΠΑ και στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Στη χώρας μας υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο εμφανίζονται περίπου 1000 νέα περιστατικά με σοβαρή βλάβη του κερατοειδούς χιτώνα, τα οποία για να αντιμετωπιστούν χρειάζονται είτε μεταμόσχευση βλαστοκυττάρων της οφθαλμικής επιφάνειας, είτε επέμβαση μεταμόσχευσης του κερατοειδούς χιτώνα.

Όταν οι ασθενείς δεν υποβάλλονται σε μεταμόσχευση μοιραία οδηγούνται στην τύφλωση.

www.malliaseye.gr Τηλ 2109320215, 6977273425

Μια δυσάρεστη έκπληξη περίμενε τους γονείς ενός νεογέννητου αγοριού από την Αριζόνα των ΗΠΑ, καθώς ο μικρός Ρίτσι Λόπεζ, γεννήθηκε χωρίς μάτια...

Όταν το παιδί γεννήθηκε οι γονείς του αλλά και οι γιατροί πίστευαν ότι εκείνο απλά δεν είχε ανοίξει τα μάτια του, επειδή το πρόσωπο του ήταν πρησμένο.
moro1

Ωστόσο, 13 μέρες μετά την γέννησή του υπεβλήθη σε μαγνητική τομογραφία, η οποία έδειξε ότι ο μικρούλης γεννήθηκε χωρίς μάτια, αφού μέσα στην μήτρα της μητέρας του, ανέπτυξε μια σπάνια ασθένεια που ονομάζεται ανοφθαλμία.

Η μητέρα του, Κέλλυ Λόπεζ, δήλωσε ότι είχε μια φυσιολογική εγκυμοσύνη και πως ποτέ δεν φανταζόταν ότι το μωρό της θα αντιμετώπιζε κάποιο πρόβλημα. Άρχισε να ανησυχεί όταν έβλεπε ότι οι μέρες περνούσαν και ο μικρούλης συνέχιζε να έχει τα μάτια του κλειστά!
moro2

Η ίδια υποστήριξε ότι τόσο εκείνη, όσο και ο σύζυγός της, δεν απελπίζονται και θέλουν να πιστεύουν ότι κάποια μέρα το παιδί τους θα μπορέσει να δει χάρη στην πρόοδο της επιστήμης!

Οι γονείς ευελπιστούν ότι οι επιστήμονες είτε θα καταφέρουν να δημιουργήσουν τεχνητά μάτια, είτε θα μπορούσαν να κάνουν μεταμόσχευση ματιών στον μικρούλη, ο οποίος τώρα είναι 3 μηνών.

tromaktikoblogspot.gr

Η μεταμόσχευση αιμοποιητικών βλαστικών κυττάρων από τους ίδιους τους ασθενείς ενδέχεται να σταματά την εξέλιξη της σκλήρυνσης κατά πλάκας.
 
Αυτό προκύπτει από μελέτη αμερικανών επιστημόνων σε μικρή ομάδα ασθενών, κατά την οποία διαπίστωσαν ότι τρία χρόνια μετά τη μεταμόσχευση, η νόσος των περισσοτέρων από αυτούς παραμένει σε ύφεση, ενώ η νευρολογική λειτουργικότητά τους έχει βελτιωθεί.
 
Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μία εκφυλιστική, αυτοάνοση ασθένεια, που προκαλείται από υπερλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, ορισμένα κύτταρα του οποίου επιτίθενται και καταστρέφουν το προστατευτικό «περίβλημα» των νευρικών ινών, την μυελίνη ουσία.
 
Σύμφωνα με τους ερευνητές, η μεταμόσχευση αυτόλογων αιμοποιητικών κυττάρων (HCT) έχει ως στόχο να αφαιρεθούν τα ανοσοποιητικά κύτταρα που προκαλούν τη νόσο και να ξαναρυθμιστεί το ανοσοποιητικό σύστημα.
 
Στη νέα μελέτη, που ονομάζεται HALT-MS, συμμετέχουν 24 ασθενείς, οι οποίοι υποβλήθηκαν προ ετών στη μεταμόσχευση, αφού πρώτα πήραν ισχυρή δόση ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων.
 
Όπως γράφουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση «JAMA Neurology», ο έλεγχος των ασθενών στα 3 χρόνια από τη μεταμόσχευση έδειξε ότι συνολικά το 78,4% δεν έχουν παρουσιάσει έκτοτε καμία ένδειξη ότι η ασθένειά τους εξελίσσεται.
 
Τέτοιες ενδείξεις θα ήταν λ.χ. η απώλεια κάποιας νευρολογικής λειτουργίας, οι εξάρσεις της νόσου ή νέες βλάβες στη μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου.
Επιπλέον, έχουν παρατηρηθεί κάποιες βελτιώσεις στα νευρολογικά συμπτώματα, την ποιότητα της ζωής και τη λειτουργικότητα αρκετών ασθενών.
 
Τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν ότι η μέθοδος αυτή «θα μπορούσε να αποτελέσει δυνητική θεραπευτική επιλογή για τους ασθενείς με πολλαπλή σκλήρυνση (σ.σ. η σύγχρονη ονομασία της σκληρύνσεως κατά πλάκας) στους οποίους αποτυγχάνει η συνήθης ανοσοθεραπεία», γράφουν οι ερευνητές.
 
Προσθέτουν ωστόσο, ότι απαιτείται συνέχιση της παρακολούθησης των ασθενών, για να καθοριστεί η διάρκεια της ανταπόκρισής τους στην πειραματική θεραπεία.
onmed.gr
Χαμόγελο και πάλι στα χείλη ανθρώπων με χρόνια παράλυση προσώπου χαρίζει η σύγχρονη Επανορθωτική Πλαστική  Μικροχειρουργική και στην χώρα μας!

Η αποκατάσταση,  που έχει στόχο τη λειτουργική και αισθητική βελτίωση του προσώπου, επιτυγχάνεται   με μικροχειρουργική μεταμόσχευση μυόςκαι εξασφαλίζει την κοινωνική και επαγγελματική επανένταξη του ασθενούς.
Προτεραιότητα  των Επανορθωτικών Χειρουργών είναι  το κλείσιμο του βλέφαρου του ματιού (για την προστασία του κερατοειδούς χιτώνα)  και η δυναμική αποκατάσταση του χαμόγελου. Το τελευταίο έχει επίσης ευεργετική επίδραση στην ομιλία, στη διαχείριση τροφής και του σάλιου από τον ασθενή.

«Πράγματι τα αποτελέσματα με την μέθοδο «του ενός σταδίου» που εφαρμόζουμε στην κλινική μας είναι άμεσα και βοηθούν τους ασθενείς μέσα σε 3 με 4 μήνες στην κοινωνική και επαγγελματική τους επανένταξη»αναφέρει ο διαπρεπής πλαστικός- μικροχειρουργός της πλαστικής κλινικής του Γενικού Νοσοκομείου Αθηνών   «Γ Γεννηματάς», Δρ Ανδρέας  Γραββάνης.
 1

Τα τελευταία χρόνια  η χειρουργική μέθοδος με πολλά υποσχόμενα αποτελέσματα στην αποκατάσταση προσώπου με χρόνια παράλυση είναι αυτή «του ενός σταδίου», η οποία πλεονεκτεί  έναντι της «παραδοσιακής των  2 σταδίων με νεύρο δότη το ετερόπλευρο προσωπικό νεύρο» και εφαρμόζεταιμε επιτυχία στην πλαστική κλινική του Γενικού Νοσοκομείου Αθηνών   «Γ Γεννηματάς».

«Η παράλυση του στόματος, με την μέθοδο «του ενός σταδίου»   αποκαθίσταται με την μικροχειρουργική μεταμόσχευση μυός ισχνού προσαγωγού του οποίου η επανανεύρωση επιτυγχάνεται με την απευθείας συρραφή του νεύρου του με το νεύρο του μασητήρα μυός»προσθέτει ο  Δρ Γραββάνης.
figure3 2

Η μέθοδος αυτή κερδίζει διεθνώς διαρκώς έδαφος  έναντι της «παραδοσιακής των  2 σταδίων», διότι δίνει λύση στον ασθενή με ένα χειρουργείο , ενώ η κίνηση στο πρόσωπο επανέρχεται ήδη από τον 3ο με 4ο μήνα. Δεν χειρουργείται η υγιής πλευρά του προσώπου , αποφεύγονται οι επιπλέον ουλές, ενώ εξασφαλίζει ένα ισχυρό χαμόγελο το οποίο όμως μπορεί να υστερεί σε αυθορμητικότητα.

«Αυτό οφείλεται στο ότι το νεύρο δότης είναι  νεύρο «μάσησης» και χρειάζεται να «επανεκπαιδευτεί» ο εγκέφαλος του ασθενούς για να συμπεριφερθεί ως νεύρο χαμόγελου και συναισθήματος»εξηγεί  ο Δρ Γραββάνης.
Σύμφωνα με την εμπειρία του Δρ Γραββάνη και των γιατρών της πλαστικής κλινικής του Γενικού Νοσοκομείου Αθηνών   «Γ Γεννηματάς», που εφαρμόζουν την  μέθοδο του «ενός σταδίου» ο ασθενής εξασφαλίζει ένα «κοινωνικό» χαμόγελο, με την έννοια ότι  στο χώρο εργασίας και στις κοινωνικές εκδηλώσεις μπορεί να εμφανίζει ένα συμμετρικό, λειτουργικό πρόσωπο με ισχυρό χαμόγελο.  Τα νέα άτομα μπορούν να εκπαιδευτούν σε μεγαλύτερο βαθμό έτσι ώστε να έχουν μεγαλύτερο συγχρονισμό και αυτοματισμό στις κινήσεις τους.

ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΗ  ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΩΝ  ΜΥΩΝ
Σύμφωνα με τους Επανορθωτικούς Πλαστικούς Μικροχειρουργούς για την αποκατάσταση της χρόνιας παράλυσης του προσώπου απαιτείται η μεταφορά λειτουργικών μυών, οι οποίοι θα αποκαταστήσουν τους μόνιμα παραλυμένους μύες του προσώπου σε  δυο ή περισσότερα χειρουργικά στάδια.
Με την  παραδοσιακή μέθοδο «2 σταδίων»  για την νεύρωση του προς μεταφορά μυός, χρησιμοποιείται σε ένα πρώτο στάδιο το αντίπλευρο υγιές προσωπικό νεύρο, το οποίο για να αναγεννηθεί μέχρι την παράλυτη πλευρά του προσώπου χρησιμοποιείται νευρικό μόσχευμα, συνήθως το γαστροκνήμιο.
apokatastash2
Στο δεύτερο στάδιο μετά την παρέλευση 6-9 μηνών, διάστημα ικανό για την νευρική αναγέννηση, γίνεται η μικροχειρουργική μεταμόσχευση του μυός του οποίου η δυναμική κίνηση θα εξασφαλισθεί από την συρραφή του νεύρου του με το αναγεννημένο νευρικό μόσχευμα.
apokatastash3
Πλεονέκτημα της μεθόδου το αρκετά συγχρονισμένο χαμόγελο με την υγιή πλευρά, αλλά κάποιες φορές όχι αρκετά δυνατό. Μειονεκτήματα τα δύο χειρουργεία, επιπλέον ουλές στο υγιές πρόσωπο και κάποια νοσηρότητα (υπαισθησία) από την λήψη του νευρικού μοσχεύματος. Επίσης, απαιτείται μεγάλος χρόνος αποκατάστασης της παράλυσης (περί τον ενάμιση χρόνο).

ΧΡΟΝΙΑ  ΠΑΡΑΛΥΣΗ  ΠΡΟΣΩΠΟΥ
Τα αίτια που προκαλούν την χρόνια παράλυση προσώπου είναι συνήθως:
Παθολογικά( ιδιοπαθής παράλυση του Bell, ιώσεις, εγκεφαλικά)
Χειρουργικά (αφαίρεση ενδοκρανιακών όγκων, ακουστικό νευρίνωμα, όγκοι παρωτίδας )
Τραύματα

Τον περασμένο χρόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής 43,184 άνθρωποι προσβλήθηκαν από παράλυση προσώπου, ενώ στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι είχαμε περίπου1500 περιπτώσεις.
Η συχνότητα της πάρεσης του προσωπικού νεύρου είναι 7 με 20 ασθενείς ανά 1000 άτομα, το ποσοστό ανδρών και γυναικών είναι ίδιο, υποτροπιάζει το 7% των ασθενών.
Η παράλυση εμφανίζεται στην δεξιά πλευρά του προσώπου σε ποσοστό 63%, και ομάδες υψηλού κινδύνου είναι οι διαβητικοί και οι έγκυες γυναίκες.
«Πρόκειται για μία δυσβάσταχτη κατάσταση για τον ασθενή τόσο λειτουργικά όσο και συναισθηματικά, ενώ τα αποτελέσματα διεθνώς απέχουν από την τέλεια αποκατάσταση»κατέληξε ο Δρ Γραββάνης.
 
 www.athensmicrosurgery.gr. Tηλ: 69444 555 75

Η είδηση έρχεται τώρα από την Αυστραλία.  Μια ομάδα χειρουργών στο νοσοκομείο «Άγιος Βικέντιος» στο Σύδνεϋ επεχείρησαν με επιτυχία μεταμόσχευση καρδιάς η οποία αφαιρείται από θανόντα, τοποθετείται σε ειδική συσκευή, διαποτίζεται από ένα ειδικό διάλυμα και διατηρείται σε φυσιολογική θερμοκρασία.

Μέχρι τώρα η καρδιά που λαμβανόταν για μεταμόσχευση και αφαιρείτο εφόσον διαπιστωνόταν ότι ο εγκέφαλος του δότη ήταν νεκρός,  διατηρείτο μέσα σε πάγο μέχρι 4 ώρες προκειμένου να μην νεκρωθεί το μυοκάρδιο.  Με την μέθοδο αυτή που εφαρμόσθηκε στην Αυστραλία είναι αναμφισβήτητο ότι μεγαλύτερος αριθμός καρδιών θα προσφέρεται για μεταμόσχευση.  Υπολογίζεται ότι το όφελος από την εφαρμογή της μεθόδου αυτής θα είναι η αύξηση του αριθμού των μεταμοσχεύσεων καρδιάς κατά 30%, γεγονός ιδιαίτερα σημαντικό δεδομένου ότι υπάρχει έλλειψη μοσχευμάτων καρδιάς ενώ η ζήτηση συνεχώς αυξάνεται λόγω αυξήσεως των αρρώστων στο τελικό στάδιο καρδιακής ανεπάρκειας.
Η εγχείρηση της μεταμόσχευσης ως χειρουργική επέμβαση είναι από τις απλούστερες στην Καρδιοχειρουργική. Η πραγματική δυσκολία των μεταμοσχεύσεων δεν βρίσκεται στην εγχείρηση, αλλά στην ανεύρεση του μοσχεύματος και στη μη απόρριψή του από τον οργανισμό.

Όμως η μεταμόσχευση καρδιάς συνδέεται με μία σειρά ηθικών προβλημάτων τα οποία γεννήθηκαν από την πρώτη στιγμή.

Διερωτήθηκαν οι επιστήμονες εάν εδιακαιούτο ο Barnard  να πραγματοποιήσει την πρώτη μεταμόσχευση, αδιαφορώντας για το θέμα της απόρριψης του μοσχεύματος και έτσι να θυσιασθούν όσοι μεταμοσχεύθηκαν από το 1967 μέχρι τη δεκαετία του 1980, που ανακαλύφθηκε η κυκλοσπορίνη;

Το θέμα ήταν από νωρίς γνωστό καθώς η μεταμόσχευση σαν χειρουργική τεχνική σε πειραματόζωα διδασκόταν ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1960 στο Πανεπιστήμιο του Stanford, από τον Shumway, σε δεκάδες χειρουργούς μεταξύ των οποίων συγκαταλεγόταν  και ο ίδιος ο Βarnard.

Η χειρουργική επέμβαση της μεταμόσχευσης καρδιάς συνίσταται  στο ότι διατηρείται τμήμα των κόλπων του λήπτη και ιδιαίτερα οι περιοχές που συνδέονται με τις φλέβες. Στο τμήμα αυτό της καρδιάς του λήπτη συρράπτεται η καρδιά του δότη.

Δευτερεύοντες κίνδυνοι είναι οι λοιμώξεις και η πρώιμη αθηροσκλήρωση των στεφανιαίων αρτηριών της μεταμοσχευθείσας καρδιάς.

Οι λοιμώξεις αποτελούν το σπουδαιότερο κίνδυνο για τη ζωή του μεταμοσχευμένου ασθενή γιατί το ανοσοβιολογικό του σύστημα δεν αντιδρά φυσιολογικά εφόσον ευρίσκεται υπό την επήρεια των ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων προκειμένου να μην ενεργοποιηθεί ο μηχανισμός της απόρριψης του μοσχεύματος. Μικρότερης σημασίας κίνδυνοι για τον μεταμοσχευμένο ασθενή είναι η ανάπτυξη διαφόρων μορφών καρκίνου και ιδιαίτερα των λεμφωμάτων λόγω και πάλι της καταστολής του ανοσοβιολογικού συστήματος δηλαδή της άμυνας του οργανισμού.

Σε όλον το κόσμο μόλις το 1/10 των ασθενών που χρειάζονται μεταμόσχευση καρδιάς καταφέρνουν τελικά να μεταμοσχευθούν. Σήμερα που επιτεύχθηκε μία επιβίωση των μεταμοσχευμένων ασθενών που πλησιάζει το 80% την πενταετία, η μεταμόσχευση θεωρείται η μέθοδος εκλογής για τη θεραπεία των ασθενών όταν φθάσουν το τελικό στάδιο της καρδιακής ανεπάρκειας, οπότε το προσδόκιμο της επιβίωσής τους με τίποτα δεν ξεπερνά τον ένα χρόνο.

Στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς, το πρόβλημα για τη διενέργεια της μεταμόσχευσης είναι η έλλειψη δοτών με αποτέλεσμα εκατομμύρια  ασθενείς να παραμένουν αβοήθητοι.
Κατά συνέπεια η νέα τεχνική από την Αυστραλία θα αυξήσει τον αριθμό των δοτών, έτσι ώστε χιλιάδες άνθρωποι σε όλο τον κόσμο θα προσβλέπουν όχι μόνο στην απλή επιβίωση αλλά και σε μια καλύτερη ζωή.
 
Κρεμαστινός Δημήτρης
Η είδηση έρχεται τώρα από την Αυστραλία.  Μια ομάδα χειρουργών στο νοσοκομείο «Άγιος Βικέντιος» στο Σύδνεϋ επεχείρησαν με επιτυχία μεταμόσχευση καρδιάς η οποία αφαιρείται από θανόντα, τοποθετείται σε ειδική συσκευή, διαποτίζεται από ένα ειδικό διάλυμα και διατηρείται σε φυσιολογική θερμοκρασία.
Μέχρι τώρα η καρδιά που λαμβανόταν για μεταμόσχευση και αφαιρείτο εφόσον διαπιστωνόταν ότι ο εγκέφαλος του δότη ήταν νεκρός,  διατηρείτο μέσα σε πάγο μέχρι 4 ώρες προκειμένου να μην νεκρωθεί το μυοκάρδιο.  Με την μέθοδο αυτή που εφαρμόσθηκε στην Αυστραλία είναι αναμφισβήτητο ότι μεγαλύτερος αριθμός καρδιών θα προσφέρεται για μεταμόσχευση.  Υπολογίζεται ότι το όφελος από την εφαρμογή της μεθόδου αυτής θα είναι η αύξηση του αριθμού των μεταμοσχεύσεων καρδιάς κατά 30%, γεγονός ιδιαίτερα σημαντικό δεδομένου ότι υπάρχει έλλειψη μοσχευμάτων καρδιάς ενώ η ζήτηση συνεχώς αυξάνεται λόγω αυξήσεως των αρρώστων στο τελικό στάδιο καρδιακής ανεπάρκειας.
Η εγχείρηση της μεταμόσχευσης ως χειρουργική επέμβαση είναι από τις απλούστερες στην Καρδιοχειρουργική. Η πραγματική δυσκολία των μεταμοσχεύσεων δεν βρίσκεται στην εγχείρηση, αλλά στην ανεύρεση του μοσχεύματος και στη μη απόρριψή του από τον οργανισμό.
Όμως η μεταμόσχευση καρδιάς συνδέεται με μία σειρά ηθικών προβλημάτων τα οποία γεννήθηκαν από την πρώτη στιγμή.
Διερωτήθηκαν οι επιστήμονες εάν εδιακαιούτο ο Barnard  να πραγματοποιήσει την πρώτη μεταμόσχευση, αδιαφορώντας για το θέμα της απόρριψης του μοσχεύματος και έτσι να θυσιασθούν όσοι μεταμοσχεύθηκαν από το 1967 μέχρι τη δεκαετία του 1980, που ανακαλύφθηκε η κυκλοσπορίνη;
Το θέμα ήταν από νωρίς γνωστό καθώς η μεταμόσχευση σαν χειρουργική τεχνική σε πειραματόζωα διδασκόταν ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1960 στο Πανεπιστήμιο του Stanford, από τον Shumway, σε δεκάδες χειρουργούς μεταξύ των οποίων συγκαταλεγόταν  και ο ίδιος ο Βarnard.
Η χειρουργική επέμβαση της μεταμόσχευσης καρδιάς συνίσταται  στο ότι διατηρείται τμήμα των κόλπων του λήπτη και ιδιαίτερα οι περιοχές που συνδέονται με τις φλέβες. Στο τμήμα αυτό της καρδιάς του λήπτη συρράπτεται η καρδιά του δότη.
Δευτερεύοντες κίνδυνοι είναι οι λοιμώξεις και η πρώιμη αθηροσκλήρωση των στεφανιαίων αρτηριών της μεταμοσχευθείσας καρδιάς.
Οι λοιμώξεις αποτελούν το σπουδαιότερο κίνδυνο για τη ζωή του μεταμοσχευμένου ασθενή γιατί το ανοσοβιολογικό του σύστημα δεν αντιδρά φυσιολογικά εφόσον ευρίσκεται υπό την επήρεια των ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων προκειμένου να μην ενεργοποιηθεί ο μηχανισμός της απόρριψης του μοσχεύματος. Μικρότερης σημασίας κίνδυνοι για τον μεταμοσχευμένο ασθενή είναι η ανάπτυξη διαφόρων μορφών καρκίνου και ιδιαίτερα των λεμφωμάτων λόγω και πάλι της καταστολής του ανοσοβιολογικού συστήματος δηλαδή της άμυνας του οργανισμού.
Σε όλον το κόσμο μόλις το 1/10 των ασθενών που χρειάζονται μεταμόσχευση καρδιάς καταφέρνουν τελικά να μεταμοσχευθούν. Σήμερα που επιτεύχθηκε μία επιβίωση των μεταμοσχευμένων ασθενών που πλησιάζει το 80% την πενταετία, η μεταμόσχευση θεωρείται η μέθοδος εκλογής για τη θεραπεία των ασθενών όταν φθάσουν το τελικό στάδιο της καρδιακής ανεπάρκειας, οπότε το προσδόκιμο της επιβίωσής τους με τίποτα δεν ξεπερνά τον ένα χρόνο.
Στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς, το πρόβλημα για τη διενέργεια της μεταμόσχευσης είναι η έλλειψη δοτών με αποτέλεσμα εκατομμύρια  ασθενείς να παραμένουν αβοήθητοι.
Κατά συνέπεια η νέα τεχνική από την Αυστραλία θα αυξήσει τον αριθμό των δοτών, έτσι ώστε χιλιάδες άνθρωποι σε όλο τον κόσμο θα προσβλέπουν όχι μόνο στην απλή επιβίωση αλλά και σε μια καλύτερη ζωή.

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot