Πράγματι, οι προγραμματικές δηλώσεις της Κυβέρνησης υπήρξαν συνέχεια των προεκλογικών και αναμφισβήτητα κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση. Το θέμα όμως δεν είναι η δήλωση αλλά η υλοποίηση των προγραμματικών δηλώσεων.

Στην ομιλία του ο Πρωθυπουργός -μεταξύ άλλων- μίλησε για Κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας και έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στην ανασυγκρότηση του κοινωνικού κράτους.
Απόλυτα σύμφωνοι. Όμως, η ανασυγκρότηση του κοινωνικού κράτους, είναι δυνατόν να επιτευχθεί χωρίς την ανασυγκρότηση της οικονομίας;
Ουδέποτε σε αυτόν τον πλανήτη οποιαδήποτε χρεοκοπημένη χώρα κατάφερε να έχει αξιόπιστο κοινωνικό κράτος. Το κοινωνικό κράτος είναι προνόμιο μόνο των αναπτυγμένων χωρών με υγιή οικονομία. Είναι προνόμιο των σοσιαλδημοκρατικών κυρίως κυβερνήσεων.

Η Ιστορία, είναι βέβαιο ότι θα αναγνωρίσει στον Ανδρέα Παπανδρέου τον θεμελιωτή του κοινωνικού κράτους για τη χώρα μας ο οποίος επέτυχε παράλληλα την πρωτοφανή ανακατανομή του εθνικού εισοδήματος υπέρ των αδυνάτων.
Είναι ο Πρωθυπουργός που πέτυχε όλα αυτά και παρέδωσε το 1996 τη χώρα με χρέος 60% του ΑΕΠ προειδοποιώντας από αυτό το βήμα της Βουλής ότι εάν η χώρα δεν αφανίσει το χρέος, το χρέος θα αφανίσει τη χώρα. Με τα συνεχή «όχι» του προς τους ισχυρούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης επέτυχε την έγκριση των Μεσογειακών Προγραμμάτων για να οδηγήσει τη χώρα στον δρόμο τον αναπτυξιακό.

Όμως, από το 1996 μέχρι το 2009, μέσα σε 15 χρόνια, αντί για ανάπτυξη είχαμε συνεχή αύξηση του χρέους μέχρι το 120% οπότε έπαψαν να μας δανείζουν οι αγορές και η χώρα οδηγήθηκε κατ’ ανάγκην σε δανεισμούς κυρίως από τους ευρωπαϊκούς λαούς με όρους που επέβαλαν οι δανειστές προκειμένου να μπορούν να εισπράξουν τα δανεικά τους.
Αυτά είχαν τα περίφημα μνημόνια που σήμερα η Κυβέρνηση –από ότι λέγεται- αποδέχεται το 70% τους. Αυτή δυστυχώς είναι η πραγματική ιστορία. Για αυτό και η εξεταστική επιτροπή, την οποία προτείνει η Κυβέρνηση, θα πρέπει εις βάθος να αναζητήσει τους λόγους για τους οποίους χρεοκόπησε η χώρα.

Όμως, προσωπικά διερωτώμαι και θα παρακαλούσα να διερωτηθεί και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, πώς μπορεί να αναβιώσει αυτό το κοινωνικό κράτος σε μια χώρα που βρίσκεται αποδεδειγμένα σε χρεοκοπία;
Για το λόγο αυτό, θα περιμέναμε να αφιερώσει περισσότερο χρόνο ο Πρωθυπουργός στις προγραμματικές δηλώσεις για το πώς θα αντιμετωπίσει το θέμα της Ανάπτυξης της χώρας, δηλαδή το θέμα των επενδύσεων, το θέμα της συγκρότησης του παραγωγικού ιστού, το θέμα της παραγωγικότητας και φυσικά των εξαγωγών που όλα αυτά σήμερα βρίσκονται περίπου στο μηδέν.
Το ΔΝΤ και οι δανειστές μας προτείνουν μονόδρομο προς την ανάπτυξη που περνά από την ύφεση, τους χαμηλούς μισθούς και τη χρεοκοπία. Δηλαδή μας προτείνουν το δρόμο που βαδίζει κάθε χρεοκοπημένη τριτοκοσμική χώρα η οποία γίνεται ελκυστική στους επενδυτές για επενδύσεις με αυτά που τους προσφέρει.

Αυτή είναι η λεγόμενη τριτοκοσμική ανάπτυξη.
Υπάρχει όμως και ένας άλλος δρόμος τον οποίο ακολούθησε η Γερμανία μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τον οποίο αρνείται πεισματικά να τον αποδεχθεί και για εμάς. Ένας δρόμος που περνά από γενναία δανειοδότηση μέσω της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, για ουσιαστικές παραγωγικές επενδύσεις στον τομέα του τουρισμού, στη γεωργία, στην κτηνοτροφία και τις άλλες πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας.
Μιλάμε συνέχεια για το χρέος και τη διαγραφή του, το «κούρεμά» του ή την επιμήκυνσή του με χαμηλά επιτόκια, όταν είναι γνωστό ότι η χώρα χρωστά λιγότερο από μισό τρισεκατομμύριο ευρώ τη στιγμή που η γειτονική Ιταλία χρωστά 2,5 τρις ευρώ, η Γαλλία 2 τρις ευρώ, ενώ οι ΗΠΑ και η Ιαπωνία προσεγγίζουν τα 14 τρις δολάρια. Διερωτώμαι, θα μηδενίσουν όλες αυτές οι χώρες αυτά τα χρέη;
Περιμένετε να πληρώσει η Αμερική 14 τρις δολάρια στους δανειστές της;
Η απάντηση είναι πως «όχι», αλλά οι χώρες αυτές έχουν ανάπτυξη, παραγωγή και εξαγωγές των παραγωγικών προϊόντων τους. Και φυσικά είναι οι χώρες που πρωταγωνιστούν στην οικονομία του πλανήτη ανεξάρτητα από το τεράστιο χρέος που έχουν.

Πώς, όμως, μπορεί να αρχίσει η ανάπτυξη σε μια χώρα που βρίσκεται περίπου στο μηδέν, όπως η Ελλάδα όταν δεν δημιουργούνται οι συνθήκες για να υπάρξουν επενδύσεις;
Στο σημείο αυτό θα περιμέναμε να ακούσουμε με ποιον τρόπο η Κυβέρνηση σκέπτεται να προσελκύσει επενδυτές, και κυρίως ποια θα είναι τα κίνητρα για να προσελκυστούν οι επενδυτές ή έστω πώς θα διεκδικήσουμε ουσιαστικές επενδύσεις μέσω της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων. Χωρίς αυτές τις προϋποθέσεις δεν μπορεί να αναβιώσει και να επιβιώσει το κοινωνικό κράτος.
Εμείς, έχουμε αυτές τις ευαισθησίες γιατί εμείς δημιουργήσαμε το κοινωνικό κατράς στη χώρα με δωρεάν Υγεία σε όλα τα επίπεδα, με πρωτοφανές έργο στην Πρόνοια με πρωτοφανή στήριξη των Ατόμων με Αναπηρία.

Ο σημερινός Υπουργός Υγείας υπήρξε Γενικός Γραμματέας Πρόνοιας επί δικής μου υπουργίας και γνωρίζει καλά τους σχεδιασμούς μας της εποχής εκείνης αλλά και τους λόγους που τα σχέδια δεν ολοκληρώθηκαν. Ποιοι και ποια συμφέροντα πρόβαλαν αντιστάσεις είναι γνωστά σήμερα στον Υπουργό Υγείας.
Εμείς θα στηρίξουμε ειλικρινά κάθε σοβαρή προσπάθεια προς αυτή την κατεύθυνση, ανεξάρτητα από τις επιφυλάξεις που διατηρούμε όσον αφορά την υλοποίηση μεγάλου μέρους των προγραμματικών δηλώσεων.

Γερμανός ειδικός σε θέματα χρηματιστηρίου Ντιρκ Μιούλερ – γνωστός και ως «Mr. Dax» -, στο νέο βιβλίο του, με τίτλο «Showdown», υποστηρίζει ότι οι ΗΠΑ προκάλεσαν την κρίση στην Ευρώπη…προκειμένου να ανακόψουν την αύξηση της επιρροής του ευρώ έναντι του δολαρίου.
 

Ο ίδιος θεωρεί ότι η Ελλάδα θα ήταν καλύτερα αν είχε το δικό της νόμισμα ή αν αξιοποιούσε τα κοιτάσματα φυσικού αερίου της, καθώς, όπως λέει, «στο ελληνικό υπεδάφος βρίσκονται τα μεγαλύτερα αποθέματα στην Ευρώπη», ενώ τονίζει ότι σκοπός του ΔΝΤ είναι να καταστρέψει την ελληνική οικονομία ώστε τα ελληνικά κοιτάσματα να πωληθούν φθηνά σε πολυεθνικές.

Σε συνέντευξή του στην ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού «Focus», ο κ. Μιούλερ αναλύει την θεωρία ότι «η μεγάλη αναμέτρηση, η οποία εξελίσσεται τα τελευταία χρόνια, σχετίζεται με την κυριαρχία στο πλανήτη για τις επόμενες δεκαετίες» και σημειώνει ότι «η Ευρώπη δεν λαμβάνεται πλέον υπόψιν» και «το παιχνίδι κινείται μεταξύ Αμερικής και Ασίας, δηλαδή της Κίνας, ενώ οι Ρώσοι θα ήθελαν να αναμιχθούν κι αυτοί λίγο».

Ο συγγραφέας αποδίδει ωστόσο τα προβλήματα της Ευρώπης όχι μόνο σε εξωτερικούς παράγοντες, αλλά και σε εσωτερικές αιτίες. «Το υψηλό χρέος δεν είναι ευρωπαϊκό πρόβλημα. Η συνολική υπερχρέωση της Ευρώπης είναι μικρότερη από αυτή των ΗΠΑ ή της Ιαπωνίας. Από το 2008 όμως οι επιθέσεις εναντίον της Ευρώπης εξελίσσονται στοχευμένα και συντονισμένα», λέει.

Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσει ο κ. Μιούλερ και την Ελλάδα. «Ακριβώς στην φάση της ισχύος του ευρώ συμβαίνουν τα γεγονότα γύρω από τον Κ. Καραμανλή, η ανάληψη της εξουσίας από τον Γ. Παπανδρέου και η αιφνιδιαστική ακούσια καταγγελία στις Βρυξέλλες της παραποίησης των ελληνικών δημοσιονομικών στοιχείων. Ο Παπανδρέου και οι άνθρωποί του έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους για να στρέψουν την Ευρώπη και την Γερμανία εναντίον τους.

Καμία συμφωνία δεν τηρήθηκε, ο λαός και η οικονομία της χώρας οδηγούνταν στον κατήφορο. Το ένα σκάνδαλο διαδεχόταν το άλλο. Και μια χωρίς προηγούμενο εσωτερική ευρωπαϊκή καμπάνια μίσους εναντίον των «τεμπέληδων Ελλήνων», των «ναζί Γερμανών», των «διεφθαρμένων Ιταλών» και των «υπερχρεωμένων Ισπανών με τα πολλά ακίνητα» ξεκίνησε.

Η Ευρώπη άρχισε να αυτοσπαράσσεται, θέαμα που στο εξωτερικό το παρακολουθούσαν με ικανοποίηση. Εναντίον της Ευρώπης δεν στέλνει κανείς τον έκτο στόλο, αλλά την Γουόλ Στριτ, τις τράπεζές της και τους οίκους αξιολόγησης και τα όπλα της μυστικής διπλωματίας. Τα χτυπήματα εναντίον του ευρώ και των χωρών της Ευρωζώνης ήρθαν με στρατιωτική ακρίβεια και προκαλούνταν πάντα από μελέτες μεγάλων τραπεζών της Γουόλ Στριτ ή των αμερικανικών οίκων αξιολόγησης.

Τα βασικά όμως προβλήματα της Ευρωζώνης ήταν εσωτερικής φύσης. Το να επιβάλλεται σε πολλά και διαφορετικά μεταξύ τους κράτη ένα κοινό νόμισμα οδηγεί εξαρχής σε σημαντικά προβλήματα. Αυτή η αχίλλειος πτέρνα οφείλεται σε εμάς τους ίδιους, αλλά τα βέλη εναντίον της ήρθαν στοχευμένα και με τους ψυχρούς υπολογισμούς από την άλλη άκρη του Ατλαντικού», υποστηρίζεται στο βιβλίο.

Στο βιβλίο γίνεται εκτενής αναφορά στα ελληνικά κοιτάσματα φυσικού αέριου, στο κεφάλαιο με τον τίτλο: «Οι Έλληνες και το αέριο»: «Τι θα λέγατε αν πρότεινα η Ελλάδα να πουλάει πετρέλαιο και φυσικό αέριο; Μην ανησυχείτε, δεν ήπια πολύ ούζο την ώρα της συγγραφής», αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Μιούλερ και συνεχίζει: «Η Ελλάδα δεν έχει στο υπέδαφός της μόνο μεγάλα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, αλλά και μιας σειράς σημαντικών ορυκτών.

Μπορεί κάνεις δικαιολογημένα να υποστηρίξει ότι η Ελλάδα διαθέτει ένα από τα μεγαλύτερα αποθέματα σε πρώτες ύλες στην Ευρώπη. Την τελική διαβεβαίωση την έλαβα στο τέλος του καλοκαιριού του 2012 στην διάρκεια μιας έντονης συζήτησης με την Ντόρα Μπακογιάννη, η οποία με διαβεβαίωσε ότι η Ελλάδα διαθέτει κοιτάσματα αντίστοιχα με αυτά της Λιβύης. Και, τουλάχιστον τώρα, τίθεται αναπόφευκτα το ερώτημα: τι παιχνίδι παίζεται εδώ;

Αφήνουμε την ελληνική οικονομία να εξαντληθεί μέσω δρακόντειων πακέτων λιτότητας και την χρηματοδοτούμε με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ προκειμένου να μην πληγούν οι παλαιοί δανειστές.

Χάνονται δισεκατομμύρια ευρώ σε φορολογικά χρήματα για συμφωνίες χωρίς επιστροφή και στην αναδιάρθρωση του χρέους, όταν η Ελλάδα διαθέτει κοιτάσματα πολλαπλάσια του όγκου του χρέους της».

Ο συγγραφέας υποστηρίζει σε αυτό το σημείο ότι ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου «φαίνεται σαν να ήταν εκτελεστική μαριονέτα των ΗΠΑ» και υποστηρίζει ότι «αποστολή του ήταν να επιφέρει με κάθε τρόπο την ρήξη στις σχέσεις της Ελλάδας με την Ευρώπη», ενώ προσθέτει: «Ο Παπανδρέου το 2009 δήλωνε, “δεν έχουμε πετρέλαιο ή τουλάχιστον δεν έχουμε βρει ακόμη” και ο υφυπουργός Γιάννης Μανιάτης τόνιζε, “δεν είμαστε ούτε Σαουδική Αραβία ούτε Νορβηγία” και τώρα μια έκθεση της Deutsche Bank στο Λονδίνο κάνει λόγο για πιθανά έσοδα από τους υδρογονάνθρακες, τα οποία, μόνο στην περιοχή νοτίως της Κρήτης θα μπορούσαν να ανέλθουν σε λίγα χρόνια σε 427 δισεκατομμύρια ευρώ».

Ερωτώμενος από το Focus γιατί θεωρεί ότι η Ευρώπη δεν ασχολείται με τα κοιτάσματα της Ελλάδας και της Κύπρου, ο κ. Μιούλερ αναφέρει ότι όταν οι Κύπριοι πρότειναν στον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να παραχωρήσουν στην Ευρώπη ή να υποθηκεύσουν το 30% των μελλοντικών εσόδων από το φυσικό αέριο, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών δήλωσε ότι αυτό δεν αποτελεί θέμα συζήτησης και διερωτάται για ποιον λόγο.

Σε ό,τι αφορά τον ρόλο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ο κ. Μιούλερ υποστηρίζει ότι ο κ. Σόιμπλε δεν ήθελε την συμμετοχή του στα ευρωπαϊκά προγράμματα διάσωσης, φοβούμενος ότι έτσι θα αυξανόταν η επιρροή των ΗΠΑ στην Ευρώπη, αλλά επικράτησε η άποψη του οικονομικού συμβούλου της Αγγέλα Μέρκελ, Ότμαρ Ίσινγκ, ο οποίος, επισημαίνει ο συγγραφέας, είναι και σύμβουλος της Goldman Sachs.

«Ο ρόλος του ΔΝΤ είναι να επιφέρει την κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας, να κατηγορήσει την ελληνική κυβέρνηση ότι δεν εφάρμοσε ακριβώς το πρόγραμμα σταθεροποίησης της οικονομίας και να την εξαναγκάσει να παραδώσει την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων της σε πολυεθνικές εταιρείες έναντι πενιχρού τιμήματος», επισημαίνει.

Ο Γερμανός ειδικός εκτιμά ακόμη ότι τα προγράμματα εξυγίανσης που εφαρμόζονται στις χώρες που αντιμετωπίζουν κρίση είναι αναποτελεσματικά. «Τα προγράμματα λιτότητας είναι μια παράνοια», υποστηρίζει και συμπληρώνει ότι το αποτέλεσμα είναι μια εξέλιξη της οικονομίας όπως αυτή με τον Καγκελάριο Μπρούνινγκ. “Τα κράτη εξαντλούνται και η ελληνική οικονομία βυθίζεται στο απύθμενο”.

tromaktiko.gr

Ο Evan είναι ο 9χρονος που... κρύβεται πίσω από το ΕvanTubeHD και η μόνη δουλειά που κάνει είναι να ανοίγει και να δοκιμάζει τα νέα παιχνίδια του.

Ο μικρός έχει 1 εκατ. subscribers και πάνω από 1 δισ. προβολές. Ο Εvan άνοιξε το κανάλι του στο Youtube το 2011 και μετά από την επιτυχία που έχει καταφέρει να επιτύχεικ, έφτασε να έχει πια τρία κανάλια, το ΕvanTubeHD, το ΕvanTubeRaw και το EvanTubeGaming.

H Jillian, αδελφή του Evan, εμφανίζεται σε πολλά από τα βίντεο του διάσημου 9χρονου. Ο πατέρας των δύο διάσημων παιδιών εκτελεί χρέη κάμεραμαν και μοντέρ στα βίντεο.

Αγαπημένο παιχνίδι του Evan είναι τα Angry Βirds, ενώ από την μεγάλη επισκεψιμότητα στα κανάλια του, κερδίζει 1 εκατ. δολάρια τον χρόνο.

newmoney.gr

Οι ελληνικές εκλογές και τα σενάρια επιστροφής στη δραχμή ρίχνουν το ευρώ στο 1,19, κάτι που αποτελεί αρνητικό ρεκόρ πτώσης σχεδόν 9 ολόκληρων ετών, όταν οι αγορές σύμφωνα με τη Guardian προεξοφλούν ήδη το Grexit.
 
Στο 1,19490 είναι σήμερα η ισοτιμία του ευρώ έναντι του δολαρίου, ενώ έπιασε και το 1,1864, που ήταν το χειρότερο επίπεδο ισοτιμίας από τον Μάρτιο του 2006.
οι αγορές έχουν ήδη προεξοφλήσει ένα πιθανό Grexit
 
Σύμφωνα μάλιστα με τη βρετανική Guardian οι αγορές έχουν ήδη προεξοφλήσει ένα πιθανό Grexit.
 
'Οπως τονίζεται στο δημοσίευμα ''οι αγορές έχουν προεξοφλήσει την πιθανότητα εξόδου της χώρας από την ευρωζώνη. Αν το αποτέλεσμα των εκλογών δείξει ότι οι Ελληνες είναι έτοιμοι να εγκαταλείψουν το ευρώ, εκτός και αν λάβουν ισχυρές παραχωρήσεις, τότε το μήνυμα των αγορών είναι σαφές: Αφήστε τους να φύγουν''.
newsit.gr
 
Ο συνδυασμός της ισχύος του δολαρίου και της διολίσθησης των τιμών του πετρελαίου προκαλεί πανικό, σπρώχνοντας το ρωσικό ρούβλι σε ελεύθερη πτώση που μεταδίδεται επικίνδυνα σε σχετικά δυνατές αναδυόμενες αγορές, καθώς οι επενδυτές τρέπονται σε φυγή προς την ασφάλεια του γεν και του ελβετικού φράγκου, αναφέρουν σε κύριο άρθρο τους οι Financial Times.
 
Παρά τις συζητήσεις για νέους νομισματικούς πολέμους, οι «τακτικές» υποτιμήσεις που κυριαρχούν στις διεθνείς αγορές συναλλάγματος από το καλοκαίρι, μέχρι στιγμής θα περιγράφονταν άνετα ως παγκόσμια συνωμοσία για την αποκατάσταση της κυριαρχίας του δολαρίου.
 
παγκόσμια συνωμοσία για την αποκατάσταση της κυριαρχίας του δολαρίου
 
Οι νέες «ενέσεις ρευστότητας» από την ΕΚΤ και την Bank of Japan, έστειλαν το ευρώ και το γεν σε πολυετή χαμηλά έναντι του δολαρίου, στην προσπάθεια καταπολέμησης του αποπληθωρισμού. Οι ρυθμιστικές Αρχές στην Αυστραλία και την Νέα Ζηλανδία χειροκρότησαν την άνοδο του δολαρίου, καθώς μάχονταν επί χρόνια με τα υπερτιμημένα νομίσματά τους. Πολλές αναδυόμενες αγορές ήταν ικανοποιημένες με τα αδύναμα νομίσματά τους, που βοηθούσαν την ισορρόπηση των οικονομιών τους.
 
Και οι Αμερικανοί πολιτικοί δεν είχαν κανένα πρόβλημα. Αντίθετα, έδειξαν να αποδέχονται, σε μια κίνηση τακτικής, την άποψη του διοικητή της ΕΚΤ, Mario Draghi, ότι «ο συναλλαγματικός μηχανισμός είναι το αποτέλεσμα της αποκλίνουσας πορείας στις νομισματικές στρατηγικές... εξαιτίας των διαφορετικών οικονομικών συνθηκών».
 
Σήμερα όμως, ο συνδυασμός της ισχύος του δολαρίου και της διολίσθησης των τιμών του πετρελαίου προκαλεί πανικό, σπρώχνοντας το ρωσικό ρούβλι σε ελεύθερη πτώση που μεταδίδεται επικίνδυνα σε σχετικά δυνατές αναδυόμενες αγορές, καθώς οι επενδυτές τρέπονται σε φυγή προς την ασφάλεια του γεν και του ελβετικού φράγκου.
 
Ακόμη και το δολάριο υποχώρησε λίγο την περασμένη εβδομάδα, αφήνοντας τον χώρο στα «παραδοσιακά» καταφύγια, αλλά οι επενδυτές δεν πιστεύουν ότι θα μείνει έτσι για πολύ, καθώς το μοτίβο της νομισματικής απόκλισης θα παραμείνει το κυρίαρχο θέμα στις αγορές συναλλάγματος το 2015.
 
Η μεγάλη αύξηση στα επιτόκια της Ρωσίας απηχεί τις τακτικές της κρίσης χρεών 1997
 
Ο Ιάπωνας πρωθυπουργός Shinzo Abe επανεξελέγη με νέα «εντολή» να προωθεί στρατηγικές επικεντρωμένες στο αδύναμο γεν. Η χαμηλή απήχηση των προγραμμάτων παροχής ρευστότητας από την ΕΚΤ TLTRO και η ελληνική πολιτική αστάθεια, αυξάνουν τις ελπίδες ότι η κεντρική τράπεζα θα υιοθετήσει «ποσοτική χαλάρωση» με μεγάλες αγορές κρατικών ομολόγων.
 
Την ίδια ώρα, η Federal Reserve, παραμένει έτοιμη να αρχίσει τις αυξήσεις των επιτοκίων από τα μέσα του επόμενου έτους. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, είμαστε πολύ κοντά στο να γίνει η ισχύς του δολαρίου από ευλογία, κατάρα.
 
Πριν ακόμη το ξεπούλημα της περασμένης εβδομάδας στις αναδυόμενες αγορές, ο Claudio Borio της Bank for International Settlements προειδοποίησε ότι η άνοδος του δολαρίου "θα αποκαλύψει νομισματικές και χρηματοδοτικές ασυμβατότητες» σε πολλές αναδυόμενες αγορές, όπου οι εταιρίες έχουν αναπτύξει μεγάλα χρέη σε ξένο συνάλλαγμα.
 
Ο Alan Ruskin της Deutsche Bank σχολίασε ότι η κατάσταση τώρα «μοιάζει πολύ με τα τέλη της δεκαετίας του '90, όταν προκλήθηκε κάθετη πτώση του πετρελαίου το 1997 εξαιτίας της υποτονικής ζήτησης εκτός των ΗΠΑ και της ισχύος του δολαρίου.» Τονίζει ότι μια ανάλογη αναταραχή επικρατεί σήμερα που θα συνεχιστεί το 2015.
 
Ο Steve Barrow της Standard Bank πιστεύει ότι η άνοδος του δολαρίου φέτος, οφείλεται περισσότερο στην ΕΚΤ και την BoJ παρά στην Fed – και αυτό σύντομα θα αλλάξει. «Καθώς προχωράμε, η Fed θα κάνει προσαρμογές και, όσο καλά κι αν επικοινωνήσει τις κινήσεις της, και πάλι θα μετατρέψει την ήπια άνοδο του δολαρίου σε επιθετική» προκαλώντας πιέσεις στα χρηματιστήρια και εκτίναξη της μεταβλητότητας.
 
Οπότε, τι θα κάνουν οι άλλες κεντρικές τράπεζες για να υπερασπιστούν πιο ανοιχτά τους συναλλαγματικούς μηχανισμούς τους, στο πλαίσιο της εκτίναξης του δολαρίου και της πτώσης των τιμών πετρελαίου;
 
Ορισμένες αναδυόμενες αγορές προσπαθούν ήδη να αμυνθούν. Η μεγάλη αύξηση στα επιτόκια της Ρωσίας απηχεί τις τακτικές της κρίσης χρεών 1997, αλλά και οι πιο σταθερές αναδυόμενες οικονομίες, ακόμη κι εκείνες που ευνοούνται από το φθηνότερο πετρέλαιο, προβληματίζονται επίσης.
 
Το Μεξικό, που έχει καλύψει με hedge τις πετρελαϊκές εξαγωγές του για τον επόμενο χρόνο, έχει ξαναρχίσει τις δημοπρασίες δολαρίων για να σταθεροποιήσει το πέσο, και η Τουρκία υποχρεώθηκε να κλιμακώσει τις δημοπρασίες ξένων νομισμάτων.
 
Όμως στην Ευρώπη, όπου ο αποπληθωρισμός συνιστά απειλεί, ο κίνδυνος είναι οι «αγώνες για τον πάτο.» Η κεντρική τράπεζα της Ελβετίας έχει ξεκαθαρίσει ότι θα αγοράσει όσα ευρώ χρειαστεί για να υπερασπιστεί το «ταβάνι» στο φράγκο και ότι αν χρειαστεί θα επιβάλλει και αρνητικό επιτόκιο καταθέσεων.
 
Παράλληλα αυξάνονται οι φήμες ότι η σουηδική Riksbank, πιεσμένη ανάμεσα στο αδύναμο ευρώ και την νορβηγική κορόνα που βουλιάζει μαζί με την τιμή του πετρελαίου, θα καθιερώσει ανάλογο καθεστώς.
 
Το μεγάλο ερώτημα είναι το αν θα καταφύγει η Κίνα σε υποτίμηση για να προστατεύσει την οικονομία της που επιβραδυνεται –γατί αν γίνει κάτι τέτοιο θα δοκιμαστούν οι αντοχές της ισχύος του δολαρίου. Για την ώρα, το Πεκίνο διατηρεί το ρενμίνμπι (γουάν) σταθερό έναντι του δολαρίου, μέσω ενός συστήματος καθημερινών fixing με το οποίο καθοδηγεί τον συναλλαγματικό μηχανισμό. Η πτώση στα νομίσματα των μεγάλων εμπορικών εταίρων της- ευρωζώνη, Νότιος Κορέα, Ταϊβάν και Ιαπωνία- σημαίνει ότι έχει αφήσει την εμπορική ισοτιμία του ρενμίνμπι να ενισχυθεί αισθητά.
 
Ορισμένοι παρατηρητές θεωρούν ότι πρόκειται για μια πρόσκαιρη προσπάθεια ώστε να αποκρούσει τις επικρίσεις της Ουάσιγκτον, αλλά στην πραγματικότητα τον επόμενο χρόνο θα πιέσει τεχνικά το ρενμίνμπι για να τονωθεί η ανάπτυξη. Ορισμένοι άλλοι όμως, θεωρούν ότι η Κίνα έχει αφενός ορθολογικά κίνητρα (να αποφύγει αιφνίδιες εκροές κεφαλαίων) και αφετέρου στρατηγικό στόχο: Το Πεκίνο ελπίζει ότι το 2015, όταν το ΔΝΤ αναθεωρήσει το καλάθι με τα νομίσματα των μελών του που αντιστοιχίζονται με τα επίσημα αποθέματα, θα υιοθετήσει την χρήση του ρενμίνμπι ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα.
 
«Παρά την πρόσφατη αιφνίδια μείωση των κινεζικών επιτοκίων, είναι ξεκάθαρο ότι το ρενμίνμπι δεν χρησιμοποιείται ως εργαλείο για την κινεζική οικονομία,» γράφει ο Chris Turner της ING. "Θεωρουμε ότι η κεντρική τράπεζα της Κίνας προσβλέπει σε μεγαλύτερο έπαθλο.»
 
Πηγή Euro2day

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot