Μυστικά από την Εφορία κρατούν μεγάλες γερμανικές εταιρείες που, σύμφωνα με αποκλειστικό δημοσίευμα της «Sueddeutsche Zeitung», διατηρούν offshore ή συμμετοχές σε θυγατρικές στη Μάλτα, αλλά φαίνεται ότι… ξέχασαν να ενημερώσουν τις αρμόδιες Αρχές.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η περίπτωση της γνωστής και σε εμάς Fraport, η πλειοψηφία των μετοχών της οποίας ανήκει στον δήμο της Φρανκφούρτης και στο ομόσπονδο κρατίδιο της Εσης. Βάσει των πληροφοριών της γερμανικής εφημερίδας, η Fraport διατηρεί αρκετές offshore στη Μάλτα, χωρίς όμως να το γνωρίζει το υπουργείο Οικονομικών. «Με αυτόν τον τρόπο το κράτος χάνει πολλά έσοδα από φόρους κάθε χρόνο, ωστόσο ούτε ο δήμος της Φρανκφούρτης ούτε το κρατίδιο της Εσης φαίνεται να βλέπουν κάποιο πρόβλημα» σημειώνει το δημοσίευμα.

Η κατοχή μιας εταιρείας στη Μάλτα δεν είναι φυσικά παράνομη, υπό την προϋπόθεση ότι οι αρμόδιες φορολογικές Αρχές έχουν λάβει γνώση.

Η Βαλέτα έχει βρεθεί αρκετές φορές στο στόχαστρο των υπόλοιπων εταίρων της στην ΕΕ ως «φορολογικός παράδεισος», ωστόσο οι δυνατότητες που παρέχει σε φυσικά πρόσωπα και επιχειρήσεις να μειώσουν τη φορολογία τους θεωρούνται νόμιμες.

Αγνοια
Το πρόβλημα που προκύπτει από περιπτώσεις όπως η Fraport, και άλλες, που αναφέρει στο δημοσίευμά της η γερμανική εφημερίδα, είναι ότι στο υπουργείο έχουν πλήρη άγνοια για την ύπαρξή τους και άρα η φορολόγηση δεν γίνεται σωστά. Οπως γράφει η εφημερίδα, η BASF, η Wincor Nixdorf και η K+S που παράγει λιπάσματα, σε ερώτηση των συντακτών απάντησαν ότι γίνεται για «επιχειρηματικούς λόγους».

Η Sixt επίσης επιβεβαίωσε την παρουσία της στη νησιωτική χώρα, τονίζοντας ότι τηρεί όλους τους νόμους, ενώ η Bosch διέθετε μέχρι το τέλος του 2016 τρεις θυγατρικές στη Μάλτα. Το κρατίδιο της Εσης δεν θέλησε να απαντήσει για τη Fraport. «Είναι ένα ερώτημα, γιατί οι Αρχές δεν ζητούν απλώς μια λίστα με όλες τις εταιρείες όπου υπάρχει γερμανική συμμετοχή από τις φορολογικές υπηρεσίες της Βαλέτας» σχολιάζει η εφημερίδα.
Η ιδιαιτερότητα του ομοσπονδιακού κράτους επιτρέπει στα κρατίδια να έχουν την ευθύνη για τη διαχείριση της φορολογίας και γι’ αυτόν τον λόγο το υπουργείο Οικονομικών δεν έχει στη διάθεσή του τα πλήρη στοιχεία. Αυτή, τουλάχιστον, είναι η απάντηση που δίνει στο ερώτημα το Βερολίνο. Από τα στοιχεία που συγκέντρωσε η «Sueddeutsche Zeitung» προκύπτει ότι οι Αρχές της Μάλτας έχουν 1.616 δηλωμένες εταιρείες με γερμανική συμμετοχή, όμως το γερμανικό υπουργείο γνωρίζει μόνο για 266. Η διαφορά δεν είναι καθόλου αμελητέα και σύντομα αναμένεται να βρεθούν στο μικροσκόπιο της Εφορίας αρκετές από αυτές τις επιχειρήσεις, αλλά και επώνυμοι Γερμανοί.

ΜΑΡΙΑ ΑΔΑΜΙΔΟΥ-ΕΘΝΟΣ

Την αποθάρρυνση της «εύκολης» πρόσβασης σε... μετρητά - «μέσω ΑΤΜ και χωρίς καμιά επιβάρυνση» - την υποχρεωτική χρήση των ηλεκτρονικών πληρωμών για ποσά πάνω από τα 30 ευρώ (!) σε κλάδους στους οποίους υπάρχει υψηλός κίνδυνος για αδήλωτες συναλλαγές,

την πληρωμή του ΦΠΑ από τους αγοραστές (και όχι από τους πωλητές), εκπτώσεις φόρων για όσους χρησιμοποιούν συσκευές POS ή σε εργασίες συντήρησης κατοικιών και δέσμη άλλων μέτρων (ενιαία αρχή ελέγχου της πληρωμής φόρων και εισφορών, καθορισμό των μισθών μέσω συλλογικών διαπραγματεύσεων ώστε να μη δίνεται «μαύρο» χρήμα έναντι των νομοθετικά καθορισμένων αμοιβών) προτείνει το Διεθνές Γραφείο Εργασίας για να περιοριστούν η αδήλωτη εργασία (6 δισ. ετησίως) και η παραοικονομία που φτάνει στο 24% του ΑΕΠ (από τα υψηλότερα ποσοστά παγκοσμίως).

Τα μέτρα περιλαμβάνονται σε πολυσέλιδη Εκθεση που παρουσιάστηκε στην ηγεσία του υπουργείου Εργασίας και στους κοινωνικούς εταίρους στο πλαίσιο σχετικής δέσμευσης της χώρας, στο πλαίσιο του 3ου Μνημονίου, για την αντιμετώπιση της αδήλωτης εργασίας. Οι εκπρόσωποι των εργοδοτικών οργανώσεων ζήτησαν, πάντως, να μειωθεί το υψηλό πρόστιμο των 10.550 ευρώ που επιβάλλεται για κάθε αδήλωτο απασχολούμενο ο οποίος εντοπίζεται και  ο εργοδότης να υποχρεώνεται να τον απασχολεί στη συνέχεια νόμιμα. 

Το Διεθνές Γραφείο Εργασίας, αντίθετα, θεωρεί ότι η ελάφρυνση των προστίμων, χωρίς τη λήψη νέων μέτρων,  θα αναιρούσε την ακολουθούμενη πολιτική αντιμετώπισης του προβλήματος. Και εισηγείται σειρά μέτρων για τον καλύτερο έλεγχο, τον περιορισμό της χρήσης μετρητών και την ενίσχυση  της οικειοθελούς συμμόρφωσης των πολιτών σε μια χώρα που, όπως τονίζεται,  έχει χαμηλό φορολογικό φρόνημα και υψηλά ποσοστά κοινωνικής αποδοχής της αποφυγής πληρωμής φόρων και εισφορών ως απόρροια «αστοχιών» του κράτους σε ό,τι αφορά τη διαχείριση των δημόσιων οικονομικών. Η αναφορά του ΔΓΕ για την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων ικανοποίησε, πάντως, την ηγεσία του υπουργείου Εργασίας και τη ΓΣΕΕ.

Οπως προκύπτει:

67,3% της συνολικής αδήλωτης εργασίας αφορούσε σε έμμισθη απασχόληση, εκ της οποίας:
13,3% ήταν πλήρως αδήλωτη έμμισθη εργασία, και
54% ήταν ατελώς δηλωμένη απασχόληση
10,2% ήταν αδήλωτη αυτοαπασχόληση, και
22,5% αμειβόμενες εξυπηρετήσεις στο πλαίσιο στενών κοινωνικών σχέσεων, όπως συγγενείς, φίλοι, γνωστοί και γείτονες.
ΤΑ ΜΕΤΡΑ
Στα προτεινόμενα μέτρα περιλαμβάνονται μεταξύ των άλλων:

Η δημιουργία ενός ανεξάρτητου συντονιστικού φορέα για τον έλεγχο των πληρωμών εισφορών και φόρων, καθώς το σημερινό καθεστώς είναι κατακερματισμένο και αναποτελεσματικό.
Η ενοποίηση των ηλεκτρονικών συστημάτων όλων των εμπλεκομένων υπουργείων, του ΙΚΑ, του ΣΕΠΕ, η ένταση των ελέγχων και η αύξηση της εισπραξιμότητας των προστίμων.
Η αποστολή ειδοποιητηρίων για μαζικούς ελέγχους σε επιχειρήσεις.
Η αποθάρρυνση της εύκολης πρόσβασης σε μετρητά και η υποχρέωση ηλεκτρονικών πληρωμών για ποσά πάνω από 30 ευρώ σε κλάδους υψηλού κινδύνου για αδήλωτες συναλλαγές.
Φορολογικά κίνητρα (εκπτώσεις) για όσους κάνουν χρήση των ηλεκτρονικών πληρωμών, πάγιες εκπτώσεις σε αυτοαπασχολούμενους, εκπτώσεις φόρου σε όσους ανακαινίζουν σπίτια κ.ά.
Η αντιστροφή του υπόχρεου για την καταβολή του ΦΠΑ (να είναι ο αγοραστής και όχι ο πωλητής).
Η πρόβλεψη «ρήτρας» για τη μη χρησιμοποίηση αδήλωτων εργαζομένων σε συμβάσεις έργων, η υποχρεωτική κατάθεση εγγυητικών τραπεζικών επιστολών για την προκαταβολή μισθών και εισφορών.
H καθιέρωση μιας «λευκής λίστας» σύννομων εργοδοτών για συμβάσεις δημοσίων προμηθειών.
Bελτίωση της στόχευσης των ελέγχων και επιθεωρήσεων και βελτίωση της εκπαίδευσης των φορολογικών ελεγκτών και των επιθεωρητών εργασίας και κοινωνικής ασφάλισης.
Ενταξη της ευθύνης της εφοδιαστικής αλυσίδας σε όλες τις δημόσιες συμβάσεις.

imerisia.gr