Οι νέες γνωριμίες –είτε πρόκειται για τους γονείς του έτερου σας ήμισυ, είτε για το υποψήφιο αφεντικό σας, είτε απλώς για τους συναδέλφους του κολλητού σας στο πάρτι του– είναι πάντα αγχογόνα διαδικασία, για άλλους λιγότερο για άλλους περισσότερο.

Υπάρχουν, όμως, μερικά κόλπα που αν εφαρμοστούν σωστά θα σας βοηθήσουν να κερδίσετε τις πρώτες εντυπώσεις (οι οποίες σύμφωνα με έρευνες είναι κάτι παραπάνω από το ήμισυ του παντός) όσο δύσκολο και αν είναι το περιβάλλον στο οποίο καλείστε να αντεπεξέλθετε/ πρωτοεμφανιστείτε. Κρατήστε σημειώσεις.

Να θυμάστε πάντα ότι όλοι οι άνθρωποι που γνωρίζετε νιώθουν τόσο άβολα όσο κι εσείς. Είπαμε, για κανέναν δεν είναι ευχάριστη διαδικασία. Υπενθυμίστε στον εαυτό σας ότι δεν αγχώνεστε μόνο εσείς να κάνετε καλή εντύπωση στον άλλο –θα εκπλαγείτε από το πόσο πολύ θα σας βοηθήσει αυτή η σκέψη να ηρεμήσετε. Αντί να αναρωτιέστε «τι μπορώ να κάνω για να αισθάνομαι πιο άνετα;», σκεφτείτε «τι μπορώ να κάνω για να αισθάνεται ο άλλος πιο άνετα;». Έτσι και θα χαλαρώσετε και –έξτρα πόντοι– θα κάνετε τους άλλους να σας συμπαθήσουν πιο γρήγορα, επειδή τους κάνετε να αισθάνονται άνετα.

Χαμογελάστε. Σύμφωνα με αυτήν εδώ την έρευνα του Πανεπιστημίου του Princeton, οι άνθρωποι χρειάζονται μόλις 34 χιλιοστά του δευτερολέπτου (ναι, χιλιοστά του δευτερολέπτου) για να αποφασίσουν αν τους φαίνεστε άνθρωπος εμπιστοσύνης, απλώς ρίχνοντας μια φευγαλέα ματιά στο πρόσωπό σας. Δεν ξέρουμε αν χρειάζεστε επιστημονική επιβεβαίωση γι’ αυτό, αλλά ναι, σύμφωνα με μια άλλη έρευνα του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, τους ανθρώπους που χαμογελάνε τους θεωρούμε άξιους της εμπιστοσύνης μας.

Ετοιμάστε μια σύντομη (7 έως 9 δευτερολέπτων) εισαγωγή για τον εαυτό σας. Ας πούμε, για τα πάρτι και τις λοιπές κοινωνικές εκδηλώσεις, αυτή θα μπορούσε να περιλαμβάνει την σχέση σας με τον οικοδεσπότη και μία- δύο σύντομες φράσεις για τον εαυτό σας, επάνω στις οποίες ο συνομιλητής σας θα μπορούσε να σχολιάσει, να κάνει ερωτήσεις ή να μιλήσει για αντίστοιχες δικές του εμπειρίες. Κάτι σαν «γεια, εγώ είμαι η Άννα, η συνάδελφος του Γιάννη. Δουλεύουμε μαζί από τον Φεβρουάριο, που μετακόμισα από την Θεσσαλονίκη». Βρείτε έναν διαφορετικό τρόπο να περιγράφετε τη δουλειά σας. Οι περισσότεροι, όταν συστηνόμαστε σε «επίσημα» περιβάλλοντα, αναφέρουμε απλά το όνομα και τη δουλειά μας. Και θα έχετε πιθανότατα παρατηρήσει ότι αν η δουλειά σας δεν περιλαμβάνει κάτι συγκλονιστικό σαν την φωτογράφηση κροκοδείλων στον Αμαζόνιο, ή τουλάχιστον ασυνήθιστο (τύπου, φτιάχνετε σταυρόλεξα) η κουβέντα δύσκολα προχωράει από εκεί.

Βρείτε έναν εναλλακτικό, και ιδανικά λίγο χιουμοριστικό, τρόπο να την περιγράφετε –ας πούμε, δουλεύετε σε παιδικό σταθμό, οπότε παρέχετε λίγες ώρες ησυχίας σε ανθρώπους με παιδιά, ή δουλεύετε στο αεροδρόμιο, οπότε πληρώνεστε για να ζηλεύετε τους ανθρώπους που ταξιδεύουν.

Ρωτήστε για τον άλλο. Αρκετά με τις συστάσεις –τώρα είναι η στιγμή να δώσετε στον συνομιλητή σας την ευκαιρία να αναλάβει τον ρόλο του ως τέτοιος. Χρειάζεται μόνο μία μαγική λέξη για να το κάνετε: «Εσύ;».

Κάντε κομπλιμέντα που ανοίγουν συζήτηση. Αντί για σκέτο «ωραία παπούτσια», πείτε «τέτοιο στιλ παπούτσια ψάχνω εδώ και καιρό. Από πού τα πήρες;» ή σχολιάστε το κούρεμα του συνομιλητή σας –ειδικά οι γυναίκες, πάντα έχουν κάτι να απαντήσουν πάνω σε αυτό: για τον κομμωτή τους, τη δραστική αλλαγή και πώς την αποφάσισαν, την υγρασία που το καταστρέφει…

Διαβάστε. Και μετά διαβάστε λίγο ακόμα. Και διαβάστε τα πάντα –όχι μόνο εξεζητημένη υψηλή λογοτεχνία και Νομπελίστες. Όπως δηλώνει μία σύμβουλος επικοινωνίας στο BuzzFeed «ξέρω ανθρώπους που έχουν εταιρείες, και βάζουν τους υπαλλήλους τους να διαβάζουν το People πριν πάνε σε ραντεβού με πελάτες. Αυτό εγγυάται ότι ξέρουν τι συμβαίνει, και μπορούν να το συζητήσουν». Αναπτύξτε ενδιαφέρον για τα πάντα, διαβάστε θέματα διαφορετικά από τα ενδιαφέροντά σας, και θα είναι παιχνιδάκι να εντυπωσιάζετε όποιον γνωρίζετε.

Όταν δεν ξέρετε για τι να μιλήσετε, μιλήστε για φαγητό. Είναι, εγγυημένα, η μόνη συζήτηση που δεν άφησε ποτέ αδιάφορο κανέναν. Πιάστε την κουβέντα πάνω από τον μπουφέ του πάρτι, ρωτήστε τον συνομιλητή σας αν έχει δοκιμάσει κάποιο από τα πιάτα, αναφέρετε ότι κάποιο άλλο είναι το αγαπημένο σας φαγητό, και παρατηρήστε την συζήτηση να ρέει αβίαστα.

Μιλήστε σε εκείνον που δεν μιλάει σε κανέναν. Σε κάθε πάρτι υπάρχει ένας ντροπαλός τύπος που δυσκολεύεται να ξεκινήσει συζητήσεις, και κοιτάζει αμήχανα γύρω του. Θα εκτιμήσει ιδιαίτερα το ότι τον προσεγγίσατε, και θα έχετε κερδίσει εξ αρχής επιπλέον πόντους στην εκτίμησή του, χωρίς καν να χρειαστεί να προσπαθήσετε. Πλησιάστε παρέες τριών ή περισσότερων ατόμων. Όταν μιλάνε δύο άνθρωποι μεταξύ τους, είναι πάντα πιθανό να λένε κάτι προσωπικό –και μια προσπάθεια να μπείτε στην κουβέντα τους μπορεί να σας κάνει να φανείτε αγενής, επειδή παρεμβαίνετε. Προτιμήστε να συμμετέχετε σε συζητήσεις τριών ή περισσότερων ατόμων.

Πηγή: BuzzFeed

Θα βοηθούσες ένα παιδάκι που έχει χαθεί σ' ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο ή έναν τυφλό να περάσει το δρόμο; Θα έδινες τη θέση σου, στο λεωφορείο, σε κάποιον ηλικιωμένο;

Αυτές είναι κάποιες απ' τις ερωτήσεις που κάνουμε κατά καιρούς στον εαυτό μας και πολλές φορές προβληματιζόμαστε απ' την ειλικρίνεια των απαντήσεών μας. Φαίνεται λες κι έχουμε χάσει το ένστικτο της ευγένειας και φοβόμαστε να αναμειχθούμε σε καταστάσεις για να μη βρεθούμε μπλεγμένοι.

Ανεξάρτητα από την ηλικία, το φύλο και το κοινωνικό στάτους του καθενός, υπάρχει ένας γενικός κανόνας που διευκολύνει τις ανθρώπινες σχέσεις και συναναστροφές. Η επικοινωνία και η συνεννόηση επιτυγχάνονται ευκολότερα όταν κάνουμε χρήση αυτής της χρυσής τομής, που δεν είναι άλλη από την ευγένεια.

Τα συναισθήματα πρέπει να συμβαδίζουν με την επιθυμία της εφαρμογής της. Η καθημερινή μας διάθεση μπορεί να έχει σκαμπανεβάσματα αλλά αυτό δεν πρέπει να επηρεάζει τη γενικότερή μας συμπεριφορά. Ας κρατήσουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας, σαν παράδειγμα, όλους εκείνους τους ανθρώπους που παρά τα όσα περνούν διατηρούν ακέραιο το χαμόγελο τους.

Ο κώδικας καλής συμπεριφοράς αποτελεί προϋπόθεση για την επιτυχία της κοινωνικής συμβίωσης. Διαφορετικά δε θα συμβιώναμε σε κοινωνίες. Θα έπιανε ο καθένας από ένα δέντρο ή από ένα ξερονήσι και θα χάραζε μόνος του τη μοναχική του πορεία. Μερικές φορές πρέπει να ακούμε για να καταλάβουμε τι προσπαθούν οι άλλοι να μας πουν και όχι απλά για να μπορέσουμε να τους απαντήσουμε. Αυτό αποτελεί από μόνο του ένα δείγμα ωριμότητας.

Κάποιοι τείνουν να επικαλούνται τον αυθορμητισμό ως πρόφαση για να μεταμφιέσουν την αγένεια που κουβαλούν. Άλλο πράγμα το να είσαι ειλικρινής όμως και άλλο το να είσαι αγενής. Κάθε φορά που θα έχεις την επιθυμία να κριτικάρεις κάποιον, σκέψου ότι ίσως να μην ήταν τόσο τυχερός όσο εσύ στη ζωή του. Το να πεις μια κουβέντα παραπάνω δε θα φέρει και τη συντέλεια του κόσμου, το να λες όμως πολλές παραπάνω σίγουρα θα επιφέρει αρνητικά αποτελέσματα.

Οι καλοί τρόποι είναι ένας συνδυασμός ευφυΐας, εκπαίδευσης, γούστου και στυλ. Ακόμα και όταν δε σε σέβονται δείξε ανοχή. Εκπροσωπείς τον εαυτό σου και όχι το παράδειγμα των άλλων. Μην τους επιτρέψεις ν' αλλάξουν τον τρόπο που σκέφτεσαι. Η ευγένεια πρέπει να έχει ως αποδέκτες τους πάντες. Αν κάποιος είναι ευγενικός προς εσένα αλλά δεν είναι προς έναν σερβιτόρο ή έναν οδηγό λεωφορείου, τότε κάτι δε γίνεται σωστά. Ο ευγενικός άνθρωπος δεν κάνει διακρίσεις και δεν επιλέγει το πού θα δείξει τους καλούς του τρόπους. Δε φοράει προσωπεία.

Ένα κραυγαλέο παράδειγμα αγένειας αποτελεί η πλήρης ασέβεια στις θέσεις στάθμευσης ΑΜΕΑ. Προφανώς και οι θέσεις αυτές δε δημιουργήθηκαν για να παρκάρει κανείς το αμάξι του και να κάνει επίδειξη την ώρα που πίνει καφέ. Κάποιοι συμπολίτες μας έχουν όντως ανάγκη αυτές τις θέσεις. Δεν έπαθε κανείς τίποτα επειδή περπάτησε 10 μέτρα επιπλέον. Είναι και ένας τρόπος άσκησης στο κάτω κάτω.

Στον αντίποδα, βέβαια, θα έλεγε κανείς ότι η μεγαλύτερη δοκιμασία είναι να μπορέσεις να μείνεις ήρεμος απέναντι σε άσχημες συμπεριφορές. Λεκτικές προκλήσεις, αθυροστομία χωρίς λόγο και αιτία. Πόσα ν' αντέξεις προτού αναγκαστείς να τους βάλεις στη θέση τους; Υπομονή είναι και εξαντλείται. Το άσχημο στην όλη υπόθεση είναι ότι και τα παιδιά δεν μπορούν να διδαχθούν καλούς τρόπους αν δεν μπορούν να δουν ίχνος απ' αυτούς στην πράξη. Χάνουν έτσι ένα από τα μεγαλύτερα εφόδια που θα μπορούσαν να αποκτήσουν.

Από την πλευρά μας μπορούμε να βοηθήσουμε ώστε να το αλλάξουμε αυτό. Ξεκινώντας από τα πολύ βασικά, που δεν είναι άλλα από ένα χαμόγελο και μια καλημέρα, μέχρι τα πιο αναγκαία όπως οι πράξεις εθελοντισμού, ο σεβασμός και η βοήθεια προς όλους εκείνους γύρω μας που την έχουν πραγματικά ανάγκη. Δεν είναι κακό στην προκειμένη περίπτωση να είσαι παλαιάς σχολής. Ο σεβασμός προς τους μεγαλύτερους, οι καλοί τρόποι στις συναναστροφές και η λίγη βοήθεια που μπορούμε να προσφέρουμε παραμένουν πάντα διαχρονικές αξίες.

Η γενναιοδωρία του πνεύματος επιτρέπει στην καλοσύνη και την ευγένεια να ευδοκιμήσουν και να ανθίσουν, μετατρέποντας τες σε έναν πυρήνα πάνω στον οποίο μπορεί η κοινωνία να βασιστεί. Πολλές φορές η ευγένεια ανοίγει πόρτες που ούτε η εκπαίδευση δε θα μπορούσε να φανταστεί. Η παιδεία είναι θέμα αρχών και όχι πτυχίων. Όσο μορφωμένος και αν είναι κάποιος, από τη στιγμή που δε γνωρίζει από τρόπους καλής συμπεριφοράς παραμένει μισός.

Άλλωστε, ας μην ξεχνάμε ότι η ευγένεια και οι καλοί τρόποι είναι πάντα στη μόδα και είναι δωρεάν. Το «παρακαλώ» και το «ευχαριστώ» είναι μαγικές λέξεις. Κερδίζεις πολλά πράγματα με αυτόν τον τρόπο και αργά ή γρήγορα αυτό θα σου επιστραφεί. Αν δε δείχνεις τον απαραίτητο σεβασμό, μην περιμένεις να σε σεβαστούν. Η σωστή συμπεριφορά δείχνει, σαν ένας καθρέφτης, το ποιοι είμαστε και η ευγένεια λειτουργεί σαν τον ήλιο. Κάνει τα πάντα να μοιάζουν πιο όμορφα.
pillowfights.gr -Επιμέλεια κειμένου Μαρίας Τσιρίγου: Ελευθερία Παπασάββα

«Στα δύσκολα θα φανεί αν είναι φίλη σου». Αυτή είναι μια φράση που έχουμε συνηθίσει να λέμε και όμως δεν κρύβει μεγάλη αλήθεια μέσα της.

Ποια είναι τα δύσκολα; Έχασες τη δουλειά σου, χώρισες με τον αγαπημένο σου, είχες μια οικονομική ατυχία, βίωσες την απώλεια ενός αγαπημένου σου συγγενικού προσώπου. Και οι φίλες σου ήταν εκεί. Να σε παρηγορήσουν, να σου σκουπίσουν τα δάκρυα, να πουν έναν καλό λόγο. Πόσο ανάγκη το είχες και πόσο σε βοήθησαν τα λόγια ή ακόμα και μια ζεστή αγκαλιά, χωρίς πολλά πολλά λόγια.
Τι γίνεται όμως όταν η ζωή σού στρώνει ροδοπέταλα να περπατήσεις; Όταν βρήκες τη σούπερ δουλειά με κανονικό ωράριο και ικανοποιητικά χρήματα; Πού πήγαν οι φίλες σου μετά τα κοκτέιλ που ήπιατε για να το γιορτάσετε; Ζήλεψαν ή εκδήλωσαν τη χαρά τους για αυτή την ευχάριστη τροπή; Και όταν τα έφτιαξες με αυτόν τον όμορφο, καλό, ευγενικό και με κατανόηση άνθρωπο (που κάνει και καλό σεξ), γιατί ξαφνικά οι φίλες σου απομακρύνθηκαν; Γιατί άρχισαν να σου βάζουν λόγια για τον αγαπημένο σου;

Είναι πολύ πιο εύκολο να σταθούμε στους φίλους μας όταν περνάνε δύσκολα και αυτό γιατί εκείνες τις στιγμές νιώθουμε ιδιαίτερα προστατευτικοί και απαραίτητοι. Επίσης, νιώθουμε οι ίδιοι καλύτερα γιατί έχουμε αγκαλιά μια φίλη που περνάει ζόρια ενώ εμείς, ω, εμείς είμαστε πολύ πιο τυχερές!

Όταν όμως η φίλη μας είναι αληθινά ευτυχισμένη, η ζήλεια τρυπώνει μέσα μας και δεν μπορούμε να το αντέξουμε. Δεν μας έχει πια και τόσο ανάγκη.. Είναι, βλέπεις, πιο δύσκολο να χαίρεσαι με τη χαρά του άλλου από το να λυπάσαι με τη λύπη του. Και αυτό πρέπει να είναι το κριτήριο για το ποιες είναι οι αληθινές φίλες σου και ποιες όχι. Και με αυτό το κριτήριο θα κάνεις και εσύ την αυτοκριτική σου: Χαίρεσαι με τη χαρά του άλλου; Απάντησέ το και θα μάθεις αν είσαι Φίλη.

http://www.faysbook.gr/