Ένα στα δέκα παιδιά ηλικίας 13 - 14 ετών δήλωσε ότι έχει μεθύσει τουλάχιστον μία φορά. Για φαινόμενο με αυξητικές τάσεις κάνουν λόγο οι επιστήμονες

Αρκετά είναι τα περιστατικά εφήβων που καταλήγουν στα επείγοντα των νοσοκομείων τα τελευταία χρόνια ύστερα από υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ. Οι περιπτώσεις αυτές έρχονται να επιβεβαιώσουν τους επιστήμονες που κάνουν λόγο για ένα φαινόμενο με αυξητικές τάσεις.
Όπως προκύπτει από τα στοιχεία της ευρωπαϊκής έρευνας ESPAD 2011, η οποία στη χώρα μας πραγματοποιήθηκε από το Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας, ένας στους δέκα νέους ηλικίας 13-19 ετών έχει δηλώσει ότι πίνει αλκοόλ πάνω από δύο φορές την εβδομάδα, ενώ το 45,1% των μαθητών έχει κάνει υπερβολική χρήση αλκοόλ μέσα σε έναν μήνα.

Από το 1984 έως το 2011, διαπιστώνεται συνολικά η τάση μείωσης της κατανάλωσης οινοπνευματωδών από μαθητές ηλικίας 15-19 ετών. Ωστόσο, από το 2000 έως το 2011 φαίνεται να αλλάζει, με τους νέους να επιλέγουν στις εξόδους τους κρασί, μπίρα, αλλά και βαριά ποτά όπως βότκα και ουίσκι.

«Ενώ είχαμε μια σταθεροποίηση στα ποσοστά κατανάλωσης αλκοόλ στον μαθητικό πληθυσμό, τα τελευταία χρόνια διαπιστώνουμε μια ελαφρά άνοδο και κυρίως στη βαριά χρήση οινοπνευματωδών, δηλαδή τουλάχιστον δέκα φορές τον μήνα» εξηγεί η επιστημονική υπεύθυνη του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης και Πληροφόρησης για τα Ναρκωτικά Μανίνα Τερζίδου.

Φαίνεται ότι για τα Ελληνόπουλα η συνήθεια του αλκοόλ ξεκινά από όλο και μικρότερη ηλικία. Είναι ενδεικτικό ότι ένα στα δέκα παιδιά, ηλικίας 13 - 14 ετών, τα οποία συμμετείχαν στην έρευνα, δήλωσε ότι έχει μεθύσει τουλάχιστον μία φορά. Υψηλότερα ποσοστά σε ό,τι αφορά το αλκοόλ καταγράφονται στην περιφέρεια. Οι περισσότεροι μαθητές, οι οποίοι έχουν μεθύσει περισσότερες από τρεις φορές, βρίσκονται σε περιοχές του Βορείου Αιγαίου, της Κρήτης και της Μακεδονίας.

Από μικρή ηλικία τα παιδιά στη χώρα μας δοκιμάζουν και πολλά αποκτούν τη συνήθεια του καπνίσματος. Ένας στους δέκα μαθητές ηλικίας 15 - 16 ετών καπνίζει συστηματικά, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για τους μαθητές 13 - 14 ετών είναι 1,9%.

«Σχετικά με το κάπνισμα διαπιστώνουμε, βάσει ερευνών, ότι τα ποσοστά μειώνονται το τελευταίο διάστημα»σημειώνει η Μανίνα Τερζίδου.

Να σημειωθεί πως ο μέσος όρος τσιγάρων που καπνίζουν οι μαθητές στη χώρα μας σε έναν μήνα είναι 21, τη στιγμή που ο μέσος όρος είναι 28.

Πηγή: Τα Νέα

Οι απόψεις των δύο φύλων για τη σεξουαλικότητα πολλές φορές θεωρούνται δεδομένες. Οι άνδρες θέλουν σεξ και οι γυναίκες θέλουν δέσμευση. Οι άνδρες ψάχνουν μια όμορφη σύντροφο και οι γυναίκες έναν άνδρα με κύρος.

Οι ψυχολόγοι όμως δε συμφωνούν απόλυτα με αυτές τις επιφανειακές όψεις της σεξουαλικότητας.
Δείτε ποιοι κοινοί μύθοι περιβάλλουν το σεξ και τα δύο φύλα.

1. Οι άνδρες σκέφτονται συχνότερα το σεξ
Δεν είναι αλήθεια ότι οι άνδρες σκέφτονται το σεξ κάθε επτά δευτερόλεπτα. Αντιθέτως, σκέφτονται το σεξ όσο και το φαγητό ή τον ύπνο. Μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Sex Research δείχνει ότι η συχνότητα με την οποία σκέφτονται το σεξ άνδρες και γυναίκες είναι σχεδόν η ίδια.

2. Οι άνδρες θέλουν να αλλάζουν συχνότερα ερωτική σύντροφο
Τα στατιστικά δείχνουν ότι κατά μέσο όρο οι άνδρες επιθυμούν να αλλάζουν συχνότερα ερωτική σύντροφο σε σύγκριση με τις γυναίκες. Η «παγίδα» όμως στην ερμηνεία των αποτελεσμάτων είναι οι άνδρες που βρίσκονται στην κορυφή της λίστας. Εάν οι ερευνητές ρωτούσαν 10 άνδρες πόσες ερωτικές συντρόφους επιθυμούσαν και οι εννέα απαντούσαν «μία» ενώ ο ένας απαντούσε «είκοσι» ο μέσος όρος των απαντήσεων θα ήταν 2,9. Οι «τυπικές» απαντήσεις των περισσότερων ερευνών επί του θέματος δείχνουν ότι τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες δίνουν συνήθως την ίδια απάντηση, δηλαδή ότι επιθυμούν ένα και μοναδικό σύντροφο στη ζωή τους.

3. Οι άνδρες θέλουν εμφανίσιμες γυναίκες και οι γυναίκες θέλουν άνδρες με κύρος
Μελέτη που πραγματοποιήθηκε σε φοιτητές κολλεγίου δείχνει ότι οι άνδρες πράγματι επιζητούν την καλή εμφάνιση και οι γυναίκες την κοινωνική θέση. Ωστόσο, σε πραγματικές συνθήκες οι δοκιμές αποδεικνύουν ότι η εμφάνιση και το κύρος είναι εξίσου σημαντικοί παράγοντες και για τα δύο φύλα. Αυτό δείχνει σχετική έρευνα που δημοσιεύεται στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Personality and Social Psychology.

4. Οι γυναίκες έχουν πιο σπάνια οργασμό
Μελέτη που πραγματοποιήθηκε το 2009 έδειξε ότι οι διαφορές στη συχνότητα είναι εμφανείς μόνο στην περίπτωση του περιστασιακού σεξ. Αντιθέτως, τα ποσοστά και για τα δύο φύλα στις μόνιμες σχέσεις αγγίζουν το 79%.

5. Οι άνδρες επιζητούν το περιστασιακό σεξ περισσότερο από τις γυναίκες
Μελέτες δείχνουν ότι η στάση των δύο φύλων απέναντι στο περιστασιακό σεξ επηρεάζεται από τα κοινωνικά πρότυπα και τις προκαταλήψεις. Ιδιαίτερα για τις γυναίκες, σημαντικό ρόλο παίζει ο παράγοντας της οικειότητας και της προοπτικής για καλό σεξ. Όταν αποκλειστούν αυτοί οι παράγοντες, τα δύο φύλα έχουν ίσες πιθανότητες να συναινέσουν σε μια εφήμερη σχέση.

Πηγή: onmed.gr

Λίγο το κρύο, λίγο η  θαλπωρή του σπιτιού, λίγο η μελαγχολία του χειμώνα, λίγο η κακή διάθεση δεν θέλι και πολύ να εκτονώσουμε την κακή ψυχική μας διάθεσή σε ένα ασταμάτητο τσιμπολόγημα. Έτσι αργά αλλά σταθερά το βάρος.. ανεβαίνει κατακόρυφα.

Όπως αποκαλύπτουν επιστημονικές έρευνες τα χειμωνιάτικα κιλά όχι μόνο λαμβάνονται πιο εύκολα -κατά μέσο όρο τρία με τέσσερα-  αλλά καθυστερούν να χαθούν.

Γιατί  όμως το χειμώνα παχαίνουμε;
Οι αιτίες για την εμφάνιση αυτού του φαινομένου είναι πολλές. Η επικρατούσα άποψη είναι ότι τρώμε περισσότερο φαγητό για να μην κρυώνουμε.

Βέβαια μπορεί αυτό να αποτελεί το άλλοθι μας απέναντι στην κατανάλωση υπερβολικού φαγητού αλλά επιστημονικά δεν τεκμηριώνεται αφού γιατί όπως αναφέρουν οι ειδικοί το πρόσθετο σωματικό λίπος αποτελεί απλώς αποθήκη θερμίδων. Να σημειωθεί εδώ ότι μόνο το καφέ λίπος είναι το θερμογόνο το οποίο βρίσκεται  σε αφθονία μόνο τα μωρά,  και όχι στους ενήλικους.

με... τίποτα

Αναντίρρητα  το κρύο ανοίγει την όρεξη, καθώς ο οργανισμός για να ανταπεξέλθει χρειάζεται περισσότερες  καύσεις για να παραχθεί θερμότητα που θα διατηρήσει φυσιολογική τη σωματική θερμοκρασία στις χαμηλές περιβαλλοντικές θερμοκρασίες.

ένα ποτηράκι παραπάνω για να ζεσταθούμε.

Ένας ακόμη αστικός μύθος καταρρίπτεται αφού έρευνες έδειξαν ότι όχι μόνο το μέτρο αυτό είναι προσωρινό αλλά λειτουργεί και αντίστροφα.

Σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες το αλκοόλ αυξάνει τη ροή αίματος προς το δέρμα και ελαττώνει σημαντικά την εσωτερική θερμοκρασία του σώματος, ενώ αντιστρέφει τα αντανακλαστικά που ρυθμίζουν τη σωματική θερμοκρασία, περιορίζοντας έτσι την ικανότητα του ρίγους. 

πιο παχυντικά φαγητά

Αν και το καλοκαίρι  καταναλώνουμε  σαλάτες ,φρούτα και άλλα ελαφριά φαγητά για να δροσιστούμε το χειμώνα κάνουμε ακριβώς το αντίθετο:
καταναλώνουμε μόνο  λιπαρά και όσο το δυνατόν πιο «πλούσια» εδέσματα με περισσότερα γλυκά και φαγητά που περιέχουν με πολλούς υδατάνθρακες και σάκχαρα.

μετακινούμαστε λιγότερο

Το κολύμπι στη θάλασσα και οι περίπατοι στην εξοχή, δίνουν τη θέση τους στον καναπέ ενώ και οι μετακινήσεις γίνονται όλες με το αυτοκίνητο.

ντυμένοι σαν κρεμμύδι

Είτε μας αρέσει είτε όχι τα χειμωνιάτικα ρούχα καλύπτουν πολύ περισσότερες ατέλειες του σώματος, απ’ ό,τι τα άκρως αποκαλυπτικά ρούχα του καλοκαιριού που κρύβουν τα παραπανίσια κιλά.

πίνουμε λιγότερο νερό

Μπορεί το καλοκαίρι το νερό να είναι όαση δροσιάς αλλά το χειμώνα δεν είναι καθόλου ελκυστικό. Μόνο που το νερό κόβει την όρεξη ή έστω την «ξεγελάει», κι ας μην το αντιλαμβανόμαστε, ενώ δίχως αυτό, η όρεξή μας αναζητά ακόρεστα πως θα ικανοποιηθεί.

Πηγή: iatropedia.gr

Ενδιαφέροντα στοιχεία και λεπτομέρειες για την απαραίτητη λειτουργία

Αν έχετε σκεφτεί κατά καιρούς να κόψετε μια ώρα από τον ύπνο σας για να προλάβετε να κάνετε μια ακόμα δουλειά μέσα στην ημέρα ή να διαβάσετε ένα επιπλέον κεφάλαιο από το βιβλίο που τόσο σας αρέσει, τότε πραγματικά θεωρείτε ότι όταν κοιμάστε χάνετε χρόνο.

Οι ειδικοί επιστήμονες που ασχολούνται με τον ύπνο αναφέρουν ότι οι άνθρωποι δεν θα μπορούσαν να τα βγάλουν πέρα χωρίς αυτόν, αλλά έχει υπάρξει εξέλιξη ως προς την αξιοποίηση του ύπνου σε συντετμημένα χρονικά διαστήματα. Παρόλο που αυτό ακούγεται σαν χάσιμο χρόνου, ο ύπνος είναι απαραίτητος για μια πληθώρα λειτουργιών του σώματος και του εγκεφάλου, όπως τουλάχιστον υποδεικνύει η επιστήμη.

Φυσικά, οι περισσότερες έρευνες έγιναν από ανάγκη. Παραδείγματος χάρη, οι στρατιώτες πρέπει να είναι ικανοί να αποδίδουν τα μέγιστα όταν αυτό απαιτείται και δεν γίνεται να βασιστούν στο κλασικό οκτάωρο ύπνου, γιατί μπορεί να μην έχουν αυτήν την πολυτέλεια. Φυσικά ο σταθερός ύπνος είναι μακράν η καλύτερη μέθοδος ξεκούρασης και αναζωογόνησης.

Επιπλέον, τα μειονεκτήματα των παραδοσιακών μεθόδων που μας κρατάνε ξύπνιους, όπως ο καφές και τα διάφορα χάπια, είναι πολλά, γεγονός που καθιστά αυτούς τους τρόπους ακατάλληλους για μακροχρόνια χρήση. «Αν χρησιμοποιείτε υπνωτικό χάπι, θα πρέπει να διαθέτετε αρκετές ώρες στη διάθεσή σας για να απολαύσετε την υπνηλία που σας προκαλεί», λέει η Nancy Wesensten του ινστιτούτου Walter Reed Army Institute of Research, η οποία ερευνά τη διαδικασία του ύπνου για να βοηθήσει τους στρατιώτες να βελτιώσουν την ξεκούρασή τους.

«Αν κάποιος είναι σε υπηρεσία, ο ύπνος μπορεί να είναι πρόβλημα, γιατί μπορεί να προκύψει μια ανάγκη και να πρέπει να λειτουργήσεις κανονικά», αναφέρει η Wesensten. «Αυτό που ψάχνουμε είναι μη φαρμακευτικοί τρόποι για να έχουμε τα πιο πολλά οφέλη που μπορούμε από τις όποιες ευκαιρίες για ξεκούραση βρεθούν».

Η Wesensten ισχυρίζεται ότι υπάρχουν τρόποι να αναρρώσει κανείς κατά τη διάρκεια του ύπνου και να βελτιώσει τη μνήμη του, χρησιμοποιώντας ηλεκτρική διέγερση. «Υπάρχουν ενδείξεις και στοιχεία ότι μπορεί να γίνει αυτό», αναφέρει η επιστήμονας και «κάποιοι ερευνητές έχουν αποδείξει ότι αυτή η διαδικασία αυξάνει τις θετικές επιρροές του ύπνου στη μνήμη. Αρχικά, μπορεί να βρεθεί αν παράγεται κάποιο σήμα στον εγκέφαλο κατά τη διάρκεια του ύπνου και έπειτα ο ίδιος άνθρωπος μπορεί να μεταφερθεί σε ένα βαθύτερο στάδιο ύπνου πιο γρήγορα».

Η περίοδος της μετάβασης είναι το σημείο-κλειδί, θεωρεί η Chris Berka, επικεφαλής και συνιδρύτρια του κέντρου Advanced Brain Monitoring. Η ίδια αναφέρει ότι «συνήθως σπαταλάμε τον περισσότερο χρόνο για να κοιμηθεί κάποιος, μιας και σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να πάρει και μισή ώρα».

Το κέντρο Advanced Brain Monitoring, για παράδειγμα, ερευνά τις δυνατότητες μιας μάσκας που καταφέρνει να προσφέρει ένα αίσθημα θέρμης στο πρόσωπο που μπορεί να επιταχύνει τον ύπνο και να προάγει το άτομο σε βαθύτερο ύπνο, καθώς και κάποια φωτεινά μπλε χρώματα που διευκολύνουν τη διαδικασία του ξυπνήματος ή βοηθούν να αποκομίσει κανείς τα περισσότερα οφέλη από ένα σύντομο ύπνο. Όπως εξηγεί η Berka, «αν έχεις μόνο μισή ώρα για να κοιμηθείς, θέλεις να φτάσεις γρήγορα στο στάδιο 2 και να μείνεις εκεί».

Αν ελπίζετε πάντως ότι μπορείτε να τα καταφέρετε στη ζωή με λιγότερο ύπνο, θα πρέπει να είστε τυχεροί, καθώς όπως αποδεικνύεται από πρόσφατη έρευνα, υπάρχει πιθανότητα ορισμένοι άνθρωποι να έχουν σύντομο ύπνο γενικά. «Περίπου το 15% του πληθυσμού μπορεί να επιβιώσει και να ευδοκιμήσει με λιγότερο ύπνο, δηλαδή με τέσσερις ή πέντε ώρες τη νύχτα», λέει η Berka. Από την άλλη, πολλοί άνθρωποι δεν έχουν καμιά διάθεση να μειώσουν τον ύπνο τους.

«Όταν κλείνεις τα μάτια σου, αλλά είσαι ακόμα ξύπνιος, είσαι στο υπναγωγικό στάδιο, που είναι μια περίοδος όπου πολλοί άνθρωποι έχουν δημιουργικές σκέψεις και εικόνες, τόσο συχνά που θέλουν να παρατείνουν αυτήν την κατάσταση», λέει η Berka.

Όταν ο ψυχίατρος Thomas Wehr από το Εθνικό Ινστιτούτο Πνευματικής Υγείας (National Institute of Mental Health) έδωσε στους συμμετέχοντες σε μια έρευνα τη δυνατότητα ύπνου για 14 ώρες τη νύχτα, ύστερα από λίγες βδομάδες, οι συμμετέχοντες ανέφεραν ότι ένιωθαν ένα είδος διαύγειας το οποίο περιέγραψαν ως «ξεκάθαρη συναίσθηση».


Πηγή: newsbeast.gr

Η κατάθλιψη είναι πλέον η δεύτερη σημαντικότερη αιτία ανικανότητας-αναπηρίας διεθνώς, μετά τους πόνους στη μέση, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική έρευνα, που κρούει τον κώδωνα του κινδύνου ότι η εν λόγω ψυχική διαταραχή πρέπει να αντιμετωπισθεί ως ζήτημα προτεραιότητας για την παγκόσμια δημόσια υγεία.
Ειδικότερα για την Ελλάδα, η επιδημιολογική μελέτη αναφέρει ότι από «μείζονα καταθλιπτική διαταραχή» πάσχει κατ' εκτίμηση -στοιχεία για το 2010- περίπου το 4,9% του πληθυσμού (από τουλάχιστον 3,6% έως 6,6% του ελληνικού πληθυσμού το πολύ). Ο αντίστοιχος μέσος όρος για τη Δυτική Ευρώπη είναι 4,7% (από 4,3% έως 5%). Υπάρχουν χώρες με μεγαλύτερα ποσοστά κατάθλιψης, όπως η Ολλανδία (8%) και η Ελβετία (6,2%) και άλλες με χαμηλότερα, όπως η Βρετανία (3%) και το Βέλγιο (4%).

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη δρα Αλίζ Φεράρι της Σχολής Υγείας του πανεπιστημίου της Κουίνσλαντ στην Αυστραλία, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό "PLoS Μedicine", σύμφωνα με το BBC, σύγκριναν την κλινική κατάθλιψη με πάνω από 200 άλλες ασθένειες και τραυματισμούς, ως αιτίες ανικανότητας και αναπηρίας.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, η κατάθλιψη (με ποσοστό 8,2%) κατατάχτηκε ως δεύτερη κυριότερη αιτία ανικανότητας, αν και η επίπτωσή της ποικίλει σημαντικά από χώρα σε χώρα. Τα υψηλότερα ποσοστά κατάθλιψης καταγράφονται στο Αφγανιστάν και τα χαμηλότερα στην Ιαπωνία. Γενικότερα, η κατάθλιψη πλήττει περισσότερο τις χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος, και λιγότερο τις πιο πλούσιες.

Ακόμα, σύμφωνα με την μελέτη, η κατάθλιψη επιβαρύνει πιο πολύ τις γυναίκες από ό,τι τους άνδρες, καθώς και τους ενήλικες εργαζόμενους από ό,τι άλλες πληθυσμιακές ομάδες. Εξάλλου, ένα σημαντικό ποσοστό των αυτοκτονιών και των ισχαιμικών καρδιαγγειακών επεισοδίων αποδίδονται στην κατάθλιψη.
Όπως είπε η Φεράρι, «η κατάθλιψη αποτελεί μεγάλο πρόβλημα και σίγουρα οφείλουμε να της δώσουμε περισσότερη προσοχή από ό,τι κάνουμε ως τώρα. Υπάρχει ακόμα πολλή δουλειά να γίνει τόσο όσον αφορά τη διάγνωση της νόσου, όσο και την εύρεση αποτελεσματικών μεθόδων θεραπείας». Όπως επεσήμανε, εμπόδιο εξακολουθεί να αποτελεί το «στίγμα» που ακόμα συνοδεύει την ψυχική νόσο.

Ως κατάθλιψη ορίζεται ένα γενικευμένο αίσθημα λύπης, απογοήτευσης και εγκατάλειψης, το οποίο διαρκεί για μήνες ή χρόνια και κάνει τον άνθρωπο να νιώθει πως η ζωή είναι μάταιη και δεν αξίζει να τη ζει κανείς. Τα άτομα με κατάθλιψη χάνουν το ενδιαφέρον τους για δραστηριότητες που προηγουμένως τους ευχαριστούσαν και, παράλληλα, εμφανίζουν διάφορα ψυχοσωματικά συμπτώματα (π.χ. διαταραχή του ύπνου). Η κατάθλιψη έχει διάφορες διαβαθμίσεις, από την ηπιότερη δυσθυμία έως τη σοβαρότερη «μείζονα διαταραχή κατάθλιψης» (ή κλινική κατάθλιψη). Οι συνηθέστερες θεραπείες είναι τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα και η ψυχοθεραπεία.