Θέμα: “Ο Δήμος της Κω συμμετέχει σε πιλοτικό πρόγραμμα για την έγκαιρη προειδοποίηση για TSUNAMI”

Ο Δήμος της Κω, κατά γενική ομολογία, την περίοδο 2014-2019 απετέλεσε ένα δήμο πρότυπο στη διαχείριση εκτάκτων αναγκών, πράγμα που επιβεβαιώθηκε με την ικανότητα που επέδειξε στη διαχείριση των επιπτώσεων του σεισμού του Ιουλίου του 2017.

Αξιολογώντας αυτή την ικανότητα του Δήμου το Joint Research Center (JRC) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (φορέας που ασχολείται με τη μελέτη αλλά και την εφαρμογή μεθόδων έγκαιρης προειδοποίησης για τον κίνδυνο από TSUNAMI), προσκάλεσε το Δήμαρχο Κω κ. Γιώργο Κυρίτση τον Δεκέμβριο του 2017 στην έδρα του κέντρου, στο Μιλάνο, όπου έγινε από τον κ. Δήμαρχο παρουσία τόσο της δομής Πολιτικής Προστασίας του Δήμου όσο και το σύνολο της διαχείρισης την περίοδο του σεισμού.

Μετά από πρόταση του Joint Research Center (JRC), που αποδέχτηκε ο Δήμαρχος Κω κ. Κυρίτσης, σήμερα ο Δήμος μας συμμετέχει μαζί με το Γεωδυναμικό Ινστιτούτο Αθηνών σε πιλοτικό πρόγραμμα εφαρμογής μεθόδου έγκαιρης προειδοποίησης για TSUNAMI.

Στο πλαίσιο εφαρμογής αυτού του προγράμματος εγκαθίστανται, με δαπάνες του JRC, στην πόλη της Κω οι παρακάτω συσκευές,

Δύο παλιρροιογράφοι (στο λιμάνι ΔΕΗ και στη Μαρίνα).

Δύο σεισμογράφοι.

Δυο συσκευές ενημέρωσης που αποτελούνται από ηλεκτρονικό πίνακα, σειρήνα και σύστημα εκφώνησης ηχητικών μηνυμάτων.

Παράλληλα το Γεωδυναμικό Ινστιτούτο Αθηνών εκπόνησε με βάση σειρά δεδομένων, που παρείχε ο Δήμος της Κω, μελέτη στην οποία έχουν προσδιορισθεί οι οδοί διαφυγής και ασφαλείς χώροι συγκέντρωσης του πληθυσμού σε περίπτωση τέτοιου συμβάντος.

Για την αποτελεσματικότερη λειτουργία του συστήματος προγραμματίζεται για τον Οκτώβριο του 2019, άσκηση με ευρεία συμμετοχή δημοσίων και ιδιωτικών φορέων με στόχο την καλύτερη δυνατή συνεργασία όλων των εμπλεκομένων.

Σε δήλωση του ο Δήμαρχος Κω κ. Γιώργος Κυρίτσης αναφέρει:

“Την περίοδο 2014-2019, πετύχαμε με σκληρή και σωστά σχεδιασμένη δουλειά να υλοποιήσουμε ένα τεράστιο έργο, ταυτόχρονα βάλαμε το Δήμο της Κω στα κέντρα των αποφάσεων της Χώρας μας αλλά και της Ευρώπης.

Από τις μεγαλύτερες επιτυχίες μας ήταν η εκ του μηδενός οργάνωση της δομής πολιτικής προστασίας του Δήμου, που έδωσε δείγματα γραφής τόσο στη διαχείριση του μεταναστευτικού όσο και στη διαχείριση της κατάστασης την ημέρα του σεισμού και τις επόμενες δύσκολες εβδομάδες.

Το σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης για TSUNAMI που εγκαθιστούμε σε συνεργασία με το JRC είναι ιδιαίτερα σημαντικό όπως σημαντικό είναι να διατηρηθεί και τα επόμενα χρόνια η καλή λειτουργία της δομής Πολιτικής Προστασίας και η συνεργασία μας με Εθνικούς και Διεθνείς φορείς.”

Γραφείο Τύπου Δήμου Κω

Το πρόσφατο καταστροφικό, θανατηφόρο και απρόσμενο τσουνάμι, που έπληξε τις ακτές της Ινδονησίας, μετά από κατολίσθηση στις υποθαλάσσιες πλαγιές του ηφαιστείου Ανάκ Κρακατόα, φέρνει στην επιφάνεια τον αντίστοιχο κίνδυνο και στην ευρύτερη περιοχή των ελληνικών θαλασσών.
«Υποθαλάσσιες κατολισθήσεις έχουν γίνει πολλές φορές στους βυθούς των ελληνικών θαλασσών και θα συνεχίσουν να γίνονται και μέλλον. Πολλές από αυτές έχουν προκαλέσει και θα προκαλέσουν μικρά, μεγαλύτερα ή ακόμη και καταστροφικά τσουνάμι. Αυτό τονίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Δρ Δημήτρης Σακελλαρίου, ερευνητής του Ινστιτούτου Ωκεανογραφίας του Ελληνικού Κέντρου Θαλάσσιων Ερευνών (ΕΛΚΕΘΕ), ειδικός στην Τεκτονική/Θαλάσσια Γεωλογία.

Περιοχές όπως ο Κορινθιακός Κόλπος, το Βόρειο Αιγαίο, το Νότιο Αιγαίο, ιδιαίτερα η περιοχή Σαντορίνης-Αμοργού, καθώς και τα νησιά του Ελληνικού Τόξου -Ιόνιο, Κρήτη, Ρόδος- έχουν πληγεί κατ’ επανάληψη στο παρελθόν από μεγάλα ή και καταστροφικά τσουνάμι και έχουν αυξημένη επικινδυνότητα λόγω της υψηλής σεισμικότητάς τους», ανέφερε ο κ. Σακελλαρίου.

Γι’ αυτό, όπως επισημαίνει, χρειάζεται πλέον «ο σχεδιασμός μιας εθνικής ερευνητικής πολιτικής και η αντίστοιχη χρηματοδότηση της συστηματικής έρευνας και χαρτογράφησης του βυθού των ελληνικών θαλασσών για την εκτίμηση των υποθαλάσσιων γεωκινδύνων, όπως οι κατολισθήσεις, οι σεισμοί και τα τσουνάμι».

Η γεωλογική ιστορία ολόκληρης της Μεσογείου, σύμφωνα με τον ίδιο, περιλαμβάνει αναρίθμητες μικρές και μεγάλες υποθαλάσσιες κατολισθήσεις, πάρα πολλές από τις οποίες έχουν προκαλέσει μικρά ή μεγάλα, ακόμη και καταστροφικά τσουνάμι, με ύψος που μπορεί να φτάσει πολλά μέτρα.

Οι ελληνικές θάλασσες έχουν πληγεί από καταστροφικά τσουνάμι!
«Η Ανατολική Μεσόγειος και ιδιαίτερα οι ελληνικές θάλασσες, το Αιγαίο και το Ιόνιο Πέλαγος, έχουν πληγεί πολλές φορές στο πρόσφατο παρελθόν από μεγάλα και καταστροφικά τσουνάμι που έχουν προκαλέσει πολλά θύματα. Τα περισσότερα από αυτά πιθανολογείται ότι προκλήθηκαν από υποθαλάσσιες κατολισθήσεις», όπως ανέφερε.

Οι έως τώρα έρευνες, όπως λέει, δείχνουν ότι «στις ελληνικές θάλασσες συνυπάρχουν και οι τρεις βασικές παράμετροι που χρειάζονται για να εκδηλωθούν κατολισθήσεις: Υποθαλάσσιες πλαγιές με μεγάλες κλίσεις, έντονη σεισμικότητα και πολλά ενεργά υποθαλάσσια ρήγματα, καθώς επίσης απόθεση ιζημάτων με ασταθή ισορροπία στις υποθαλάσσιες πλαγιές».

Ο βυθός των ελληνικών θαλασσών χαρακτηρίζεται από υποθαλάσσιες πλαγιές με μεγάλες κλίσεις, οι οποίες αρχίζουν από βάθη λίγων δεκάδων ή εκατοντάδων μέτρων και φτάνουν σε βάθη μέχρι 1.600 μέτρων στο Βόρειο Αιγαίο, 2.400 μέτρων στο Νότιο Αιγαίο και μεταξύ 3.000 και 5.000 μέτρων στο Ιόνιο Πέλαγος, νότια από την Κρήτη και ανατολικά από την Ρόδο.

 Υπάρχει βεβαρημένο ιστορικό

Όπως επισημαίνει ο κ. Σακελλαρίου, στο παρελθόν «πολλές από τις κατολισθήσεις στην Ελλάδα έγιναν χωρίς να έχει προηγηθεί σεισμική δόνηση ή ηφαιστειακή έκρηξη, εντελώς απρόσμενα και απροσδόκητα».

Ως χαρακτηριστικά παραδείγματα αναφέρει: Τον Μάρτιο 2002 ένα μικρό τσουνάμι πλημμύρισε τη βόρεια πλευρά της πόλης της Ρόδου, ευτυχώς χωρίς θύματα. Τον Φεβρουάριο του 1963 μια κατολίσθηση στις εκβολές του ποταμού Μεγανείτη στο Δυτικό Κορινθιακό Κόλπο προκάλεσε ισχυρό τσουνάμι που σκότωσε δύο και τραυμάτισε 12 ανθρώπους στην περιοχή μεταξύ των χωριών Λαμπίρι και Λόγγος. Παρόμοιο τσουνάμι, αλλά χωρίς θύματα παρατηρήθηκε στις ακτές του Αιγίου την 1η Ιανουαρίου του 1996.

Το τσουνάμι του 1956 ήταν το μεγαλύτερο στη Μεσόγειο!
Πολλά άλλα τσουνάμι, προσθέτει, προκλήθηκαν από μεγάλες ή πολλαπλές υποθαλάσσιες κατολισθήσεις που πυροδοτήθηκαν από ισχυρούς σεισμούς. Το τσουνάμι της 9ης Ιουλίου 1956 είναι το μεγαλύτερο πρόσφατο τσουνάμι στη Μεσόγειο. Έπληξε τις ακτές των Κυκλάδων (Αμοργό, Σαντορίνη, Αστυπάλαια, Ίο) και των Δωδεκανήσων (Κάλυμνο), έφτασε σε υψόμετρο μεγαλύτερο των δέκα μέτρων στις ακτές της Αμοργού και της Αστυπάλαιας, σκότωσε 53 ανθρώπους και προκάλεσε σημαντικές καταστροφές στα γύρω νησιά. «Το εν λόγω τσουνάμι προκλήθηκε από μία ή περισσότερες υποθαλάσσιες κατολισθήσεις, οι οποίες πυροδοτήθηκαν από έναν ισχυρό σεισμό», υπογραμμίζει.

Όπως εξηγεί, οι υποθαλάσσιες κατολισθήσεις, μαζί με τους σεισμούς που κινούν υποθαλάσσια ρήγματα και τις εκρήξεις υποθαλάσσιων ηφαιστείων, είναι οι τρεις κύριες αιτίες για τη δημιουργία τσουνάμι. Στην περίπτωση των υποθαλάσσιων σεισμών και ρηγμάτων ένα μεγάλο τμήμα του βυθού, μήκους δεκάδων ή εκατοντάδων χιλιομέτρων κατά μήκος του ρήγματος κινείται απότομα προς τα πάνω ή προς τα κάτω. Αυτή η κίνηση μεταδίδεται στη μάζα του νερού του ωκεανού και δημιουργείται το τσουνάμι, δηλαδή, ένα ή περισσότερα κύματα που διαδίδονται κάθετα προς τη διεύθυνση του ρήγματος.

Στην περίπτωση της υποθαλάσσιας έκρηξης ηφαιστείου, η απότομη εκτόνωση από την έκρηξη μεταδίδεται στη μάζα του νερού, η οποία κινείται προς όλες τις κατευθύνσεις με κέντρο το ηφαίστειο, δημιουργώντας ένα ή περισσότερα κύματα που εξαπλώνονται κυκλικά.

Πως γίνεται υποθαλάσσια κατολίσθηση
Για να δημιουργηθεί μια υποθαλάσσια κατολίσθηση, όπως εξηγεί, χρειάζονται τρεις βασικές παράμετροι: Κατάλληλη μορφολογία του βυθού (πλαγιές μικρότερης ή μεγαλύτερης κλίσης), υλικό μικρής συνοχής για να μπορεί να κατολισθήσει, καθώς και κατάλληλες συνθήκες για να πυροδοτήσουν την κατολίσθηση, όπως μια δυνατή δόνηση από σεισμό ή από ηφαιστειακή έκρηξη. Ή η αύξηση του βάρους ενός όγκου θαλάσσιων ιζημάτων σε μια πλαγιά σε τέτοιο βαθμό, ώστε να ξεπεράσει την αντίσταση που κρατάει αυτόν τον όγκο στη θέση του.

«Δεν προκαλούν τσουνάμι όλες οι υποθαλάσσιες κατολισθήσεις», εξηγεί ο κ. Σακελλαρίου. «Μόνο αυτές που γίνονται σε σχετικά μικρά βάθη θάλασσας, συνήθως μικρότερα από 1.000 μέτρα βάθος, αυτές που έχουν έναν αρκετά μεγάλο όγκο, συνήθως μεγαλύτερο από ένα κυβικό χιλιόμετρο, καθώς και αυτές που εκδηλώνονται με μεγάλη ταχύτητα ολίσθησης».

«Η αλήθεια είναι ότι η επιστημονική κοινότητα δεν έχει ακόμη όλες τις απαντήσεις για τον ακριβή μηχανισμό που εκδηλώνεται μια υποθαλάσσια κατολίσθηση με ή χωρίς σεισμική δόνηση, ούτε για το πώς ακριβώς θα δημιουργηθεί και θα διαδοθεί το πιθανό τσουνάμι», αναφέρει.

Η λεπτομερής χαρτογράφηση του βυθού με σύγχρονες τεχνικές θαλάσσιας-υποθαλάσσιας έρευνας είναι το πρώτο και απαραίτητο βήμα για τον εντοπισμό των περιοχών όπου είναι πιθανό να εκδηλωθεί υποθαλάσσια κατολίσθηση. Η συνεργασία θαλάσσιας γεωλογίας-γεωφυσικής και σεισμολογίας θεωρείται σημαντική για να εκτιμηθεί η επικινδυνότητα των πιθανών περιοχών σε συνδυασμό με την σεισμικότητα. Με τη συμβολή των μαθηματικών προσομοιώσεων (μοντέλων) θα είναι η δυνατή η επεξεργασία σεναρίων δημιουργίας και διάδοσης των πιθανών τσουνάμι με βάση πραγματικά δεδομένα.

«Έχοντας την παραπάνω γνώση, θα είναι δυνατός ο σχεδιασμός ενός αξιόπιστου συστήματος έγκαιρης προειδοποίησης», λέει ο κ.Σακελλαρίου.

newsit.gr

Τεράστιος κίνδυνος για τις Κυκλάδες - «Η νέα Καμένη θα σηκωθεί προς τα πάνω και θα εκραγεί»

Για την τεράστια καταστροφή στην Ινδονησία και το φονικό τσουνάμι μίλησε ο καθηγητής Φυσικών Καταστροφών Κώστας Συνολάκης.

«Η ηφαιστειακή έκρηξη που έγινε στην Ινδονησία και προκάλεσε το τσουνάμι είναι αυτού του είδους που μπορεί να γίνει σε μερικές χιλιάδες χρόνια στη Σαντορίνη και να προξενήσει μια υποθαλάσσια κατολίσθηση», εξήγησε στο ραδιόφωνο «ΘΕΜΑ».

«Κάποια στιγμή και η νέα Καμένη θα σηκωθεί προς τα πάνω, θα κάνει έκρηξη και οι κατολισθήσεις θα κάνουν τσουνάμι», είπε ο κ. Συνολάκης.

Κατά τον ίδιο «δεν υπάρχει δικαιολογία ότι ήταν απροετοίμαστοι στην Ινδονησία. Το ηφαίστειο ήταν ενεργό εδώ και μήνες. Υπάρχουν και φωτογραφίες από τις εκρήξεις του».

Σύμφωνα με τον ίδιο «όλες οι παράκτιες περιοχές στα στενά έπρεπε να είναι σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης».

Κατά τον κ. Συνολάκη όλα ξεκινούν ότι οι άνθρωποι δεν σκέφτονται το χειρότερο δυνατό σενάριο. «Οι συνθήκες ήταν οι χειρότερες δυνατές. Ήταν βράδυ και κανείς δεν μπορούσε να δει τις διαφορές στη στάθμη της θάλασσας και έτσι να καταλάβει ότι έρχεται τσουνάμι».newsbomb.gr

Μια ιδιαίτερη θέση στην ιστορία της ευρωπαϊκής σεισμολογίας καταλαμβάνει πλέον το χτύπημα του Εγκέλαδου των 6,8 Ρίχτερ που εκδηλώθηκε στη Ζάκυνθο στα τέλη του περασμένου Οκτωβρίου: για πρώτη φορά στην Ευρώπη και τη Μεσόγειο οι επιστήμονες υπολόγισαν το μέγεθος ενός σεισμού με ανεξάρτητο τρόπο – από τα παλιρροιογραφήματα του τσουνάμι που προκάλεσε η σεισμική δόνηση – ανοίγοντας τον δρόμο για νέες επιχειρησιακές εφαρμογές. Μέχρι σήμερα κάτι τέτοιο είχε επιτευχθεί μόνο στην Ιαπωνία.

«Οκτώ λεπτά μετά τον σεισμό, το Εθνικό Κέντρο Προειδοποίησης για Τσουνάμι του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών απέστειλε απόρρητο μήνυμα προειδοποίησης προς τη ΓΓ Πολιτικής Προστασίας, τον Μηχανισμό Πολιτικής Προστασίας της ΕΕ, την UNESCO και σε πολλές χώρες που έχουν δηλώσει ότι επιθυμούν να λαμβάνουν τις σχετικές προειδοποιήσεις», λέει στα «ΝΕΑ» ο δρ Γεράσιμος Παπαδόπουλος, διευθυντής Ερευνών στο Γεωδυναμικό Ινστιτούτο Αθηνών και πρόεδρος του Συστήματος της UNESCO για Προειδοποίηση για Τσουνάμι στον Βορειοανατολικό Ατλαντικό και τη Μεσόγειο.

«Λόγω του μικρού ύψους του, το οποίο δεν υπερέβη τα 12 εκατοστά, το κύμα, όπως ήταν αναμενόμενο, δεν προκάλεσε αρνητικές συνέπειες. Όμως, έφθασε μέχρι τις ακτές της Νότιας Ιταλίας, γεγονός που πιστοποιήθηκε από την καταγραφή του σε τρεις παλιρροιογράφους της γειτονικής χώρας. Επίσης κατεγράφη από παλιρροιογράφους της Κυπαρισσίας και του Κατακόλου στη Δυτική Πελοπόννησο» συνεχίζει.

Ήταν η πρώτη φορά που ένα τσουνάμι στην περιοχή της Ευρώπης και της Μεσογείου, έστω μικρό, καταγράφεται από πέντε παλιρροιογράφους. «Οι πέντε καταγραφές του μικρού τσουνάμι μας έδωσαν τη δυνατότητα να μετρήσουμε το μέγεθος του σεισμού με ανεξάρτητο τρόπο από τα παλιρροιογραφήματα και να το συγκρίνουμε με το μέγεθος 6,8 Ρίχτερ που βρέθηκε από τις μετρήσεις στα σεισμογραφήματα.

Το παλιρροιογραφικό μέγεθος του σεισμού βρέθηκε ίσο με 7,0 βαθμούς στην κλίμακα σεισμικής ροπής και αποτελεί μια πολύ καλή προσέγγιση του σεισμογραφικού μεγέθους των 6,8 ρίχτερ», συνεχίζει ο Γεράσιμος Παπαδόπουλος. «Πρόκειται για πολύ σημαντική εξέλιξη, καθώς είναι η πρώτη φορά στην Ευρώπη και τη Μεσόγειο που επιτυγχάνουμε τη μέτρηση του σεισμικού μεγέθους από παλιρροιογραφήματα. Αυτό έχει γίνει στο παρελθόν μόνο στην Ιαπωνία, όπου τα τσουνάμι συμβαίνουν συχνά και οι διαθέσιμες καταγραφές είναι πολύ περισσότερες. Γι" αυτόν τον λόγο ακολουθήσαμε την ιαπωνική μέθοδο στις δικές μας καταγραφές και βρήκαμε ότι εφαρμόζεται πολύ ικανοποιητικά…».

Μέχρι πολύ πρόσφατα, πριν από έναν μόλις μήνα, μια τέτοια δυνατότητα ήταν τουλάχιστον απροσδόκητη για την επιστημονική κοινότητα στην Ελλάδα. Πλέον κατέστη εφικτή χάρη στην ανάπτυξη κατάλληλων παλιρροιογραφικών δικτύων στη Μεσόγειο τα τελευταία χρόνια. Πρόκειται για ειδικά όργανα σύγχρονης τεχνολογίας, εγκατεστημένα σε παράκτιες περιοχές – όπως λιμάνια – τα οποία μετρούν συνεχώς τις μεταβολές της θαλάσσιας στάθμης και αποστέλλουν άμεσα τις καταγραφές στα επιστημονικά κέντρα.

Πηγή: Τα Νέα