Αυτό τον αγώνα η συγκεκριμένη cheerleader θα τον θυμάται για πάντα, μιας και όπως αποδείχθηκε, η ευκαιρία αυτή έμελλε να είναι η ιδανική για να δει τον καλό της να γονατίζει μπροστά της και να τη ζητά σε γάμο.

Η νεαρή ακολουθούσε την προκαθορισμένη χορογραφία, βρέθηκε όμως να ξαφνιάζεται όταν οι υπόλοιπες μαζορέτες έπαψαν να χορεύουν με τα προκαθορισμένα βήματα και απομακρύνθηκαν από κοντά της. Εκείνη τα έχασε και προσπάθησε να αποχωρήσει από το γήπεδο όμως ένα χέρι την τράβηξε, την έβαλε να καθίσει σε μια καρέκλα και όλοι ξεκίνησαν να χορεύουν τριγύρω της με την ίδια να κοιτά σαστισμένη!

Μέσα σε λίγα λεπτά, στο σκηνικό μπαίνει μεταμφιεσμένος και ο σύντροφός της, ο οποίος μόλις βγάζει τη στολή, γονατίζει μπροστά της και της προσφέρει το δαχτυλίδι που σηματοδοτεί την πολυπόθητη πρόταση.

Πρόκειται για ένα βίντεο που σίγουρα δε θα χορταίνετε να βλέπετε…

Η Λίζι Βελάσκεθ από το Τέξας, είναι μία από τα μόλις τρία καταγεγραμμένα άτομα στον κόσμο που πάσχει από ένα σπάνιο σύνδρομο, το οποίο την εμποδίζει να πάρει βάρος και έχει προκαλέσει τύφλωση στο δεξί της μάτι της, Ωστόσο η 24χρονη, επαναπροσδιορίζει συνεχώς τι πραγματικά σημαίνει ομορφιά.

Οπως αναφέρει η Telegraph, ορισμένοι ειδικοί πιστεύουν ότι η κοπέλα έχει κάποια μορφή Νεογνικού προγηροειδούς συνδρόμου, μια κατάσταση που προκαλεί ταχεία γήρανση και απώλεια λίπους από το πρόσωπο και το σώμα, παρόλο που τρώει περίπου 60 μικρά γεύματα την ημέρα.

Ωστόσο, ο κόσμος είναι σκληρός και κατακρίνει ότι του φαίνεται διαφορετικό, έτσι άνθρωποι με λιγότερη κατανόηση έχουν εφεύρει απεχθείς ετικέτες για την κατάσταση της Βελάσκεθ. Οταν ήταν στο λύκειο, η κοπέλα ανακάλυψε ένα βίντεο του εαυτού της στο YouTube , που είχε τον τίτλο «Οι πιο άσχημες γυναίκες στον κόσμο» και η ίδια είχε κερδίσει τον τίτλο παμψηφεί.

Επρεπε λοιπόν να αποφασίσει εκείνη τη στιγμή αν θα σταθεί στα πόδια της, ή θα αφήσει τους cyber-bullies να ορίζουν τη ζωή της. Τελικά με την υποστήριξη της οικογένειας της, η Λίζι βρήκε τη δύναμη να αντιστρέψει το μίσος και την σκληρότητα του κόσμου.
Σε μια ομιλία πολύ συγκινητική ομιλία της στο TEDx δήλωσε δημόσια πως αποφάσισε να αναλάβει την ευθύνη της ζωής της σκοτώνοντας την αρνητικότητα με τη φιλοδοξία και καθορίζοντας τον εαυτό της με τους δικούς της όρους .
Οπως αναφέρει στην ομιλία της, αν κάποιος είναι αγενής μαζί της, αυτή απλά τους βάζει στην θέση τους και μάλιστα δήλωσε ότι είναι πολύ πρόθυμοι να πάει σε πρόγραμμα παρακολούθησης βάρους ως «παιδί-θαύμα».

Στη συνέχεια ζήτησε από το κοινό να σκεφτούν και οι ίδιοι τι είναι αυτό που τους ορίζει. Είναι η καταγωγή του;, οι φίλοι; η Οικογένεια; και μας υπενθυμίζει ότι, αν μπορούμε να βρούμε την ευτυχία μέσα μας και να γίνουμε οι οδηγοί της δικής μας ζωής , οι bullies πάντα θα χάνουν .
«Είχα μια πολύ δύσκολη ζωή, αλλά είμαι εντάξει» λέει η ίδια «Θα αφήσω τους στόχους μου και την επιτυχία μου και τα επιτεύγματά μου να με καθορίσουν, όχι την εξωτερική μου εμφάνιση»

Το φανταστικό τραγούδι που ο Στέργιος έγραψε για τον μαθητή του τον Μιχάλη, δεν ήρθε απ' το πουθενά.

Συχνά οι σχέσεις των δασκάλων με τους (φαινομενικά) λιγότερο τυχερούς μαθητές είναι στοργικές και συγκινητικές.

Αυτό που μου αρέσει στην περίπτωση αυτού του δασκάλου και αυτού του μαθητή στην Ρόδο, είναι πως η απόλαυση και η χαρά βιώνεται και απ' τις δύο πλευρές.

Δείτε το βίντεο:

Λέει ο ίδιος: «Ο μαθητής μου ο Μιχάλης κι εγώ, αποχαιρετούμε τη φετινή σχολική χρονιά τραγουδώντας μαζί ένα τραγούδι που έγραψα για εκείνον. Για όλα όσα μου έμαθε. Το αφιερώνουμε σε όλους εμάς τους μεγάλους και "σοφούς" που πολλές φορές ξεχνάμε τις πιο απλές αλλά σημαντικές λεπτομέρειες της ζωής.

Ευχαριστούμε όσους στάθηκαν δίπλα μας τη φετινή χρονιά, και ειδικότερα την οικογένεια του Μιχάλη. Καλό καλοκαίρι σε όλους!»

Μερικές φορές θεωρούμε ότι είμαστε ήρωες επειδή βοηθάμε τους άλλους, και ίσως το προβάλλουμε και με κάποια περηφάνια τονίζοντας το πόσο χάρηκαν οι «ευεργετημένοι». Δεν συμβαίνει αυτό εδώ. Το αντίθετο: ο δάσκαλος τονίζει συνεχώς πως αυτός είναι ο τυχερός, πως αυτός έμαθε πράγματα, με σεμνότητα ουσιαστική και αναζωογονητική. Ας πούμε, στο Facebook του, τον Μάρτιο ανέβασε την παρακάτω φωτογραφία, γράφοντας:

Και είναι και οι στιγμές που λες: "Δε μπορεί να είμαι εγώ ο πιο τυχερός δάσκαλος του κόσμου... " Κιι όταν κάτω απ' τη φωτογραφία, οι φίλοι του έγραψαν όμορφα λόγια, ο ίδιος δεν τα θεώρησε καθόλου δεδομένα: «Δεν έχω λόγια... Όλα αυτά τα σχόλια μας συγκίνησαν τόσο πολύ. Ήθελα μέσα απ αυτή την φωτογραφία να δείξω σε όλους μου τους φίλους το καμάρι μου.

Τον Μιχάλη, ο οποίος σχεδόν πάντα φοράει αυτό το αξεπέραστο χαμόγελο. Χωρίς να το ξέρει καν ο ίδιος, κάθε μέρα με διδάσκει πιο πολλά από όσα του διδάσκω εγώ. Για αυτό είμαι λοιπόν τυχερός.» Στο τέλος της προηγούμενης σχολικής χρονιάς ο Στέργιος είχε χρησιμοποιήσει πάλι τη μουσική, για να ενώσει αυτή τη φορά μαθητές 7 διαφορετικών εθνικοτήτων.

Εξηγεί ο ίδιος: «Για καιρό ετοιμάζαμε κάτι με την τάξη που ανέλαβα. Μια "άλλη" τάξη με παιδιά απο 7 διαφορετικές χώρες προέλευσης. Μία τάξη "πλούτου" που μόνο χαρές μπορεί να προσφέρει στον δάσκαλό της. Ήθελα λοιπόν φεύγοντας να μείνει κάτι σε αυτά τα παιδιά (και σε όλα τα παιδιά).

Έγραψα στίχους, τα παιδιά έπαιξαν μουσική, τραγούδησαν, μίλησαν στις δικές τους γλώσσες πάνω σε ένα πανέμορφο Βαλς του Shostakovich που συνέθεσε το 1938. Όλα αυτά τα αξιοποίησε ο συνάδελφος και ΦΙΛΟΣ Πάνος Δρακόπουλος και με την βοήθεια της τάξης του γεννήθηκε αυτό το τραγούδι, που ήταν το κερασάκι στην γλυκιά εμπειρία της χρονιάς.

Ο στόχος μας είναι το τραγούδι αυτό να εμπνεύσει, να δώσει δύναμη, να κάνει την αγάπη να ξεπερνάει την διαφορετικότητα. Ας ταξιδέψει λοιπόν και όπου το βγάλει ο άνεμος. Όπου και να φτάσει σίγουρα θα κάνει καλό.»

Σε μια περίοδο που οι δάσκαλοι, στραβωμένοι απ' τις περικοπές των μισθών τους, θα μπορούσαν να αδιαφορούν για τα πάντα ή έστω να προσφέρουν μόνο τα απολύτως απαραίτητα (και μερικοί το κάνουν), είναι ελπιδοφόρο να βλέπεις νέους δασκάλους και δασκάλες να χρησιμοποιούν όλη τη δημιουργικότητα και τη φαντασία τους - και τον ελεύθερο χρόνο τους φυσικά.

Έχω γνωρίσει πολλούς τέτοιους τα τελευταία χρόνια, στην Θεσσαλονίκη, την Κομοτηνή, την Αθήνα, την Ρόδο...

Το κοινό που είχαν, πέρα απ' το αίσθημα ευθύνης και την αγάπη για τα παιδιά, ήταν μια ευγενής ιδιοτέλεια: Ήταν καλοί και δημιουργικοί δάσκαλοι γιατί αυτό έκανε τους ίδιους πρώτα πρώτα να νιώθουν όμορφα.

Το να απολαμβάνεις τη δουλειά σου και να νιώθεις ότι -ασχέτως της βοήθειας που μπορεί να προσφέρεις- γίνεσαι εσύ ο ίδιος καλύτερος και πιο ευτυχισμένος είναι τελικά το μυστικό μιας Καλής Ζωής.

Πηγή: lifo.gr

Η Ισπανική πλατφόρμα «Auditamos Grecia», η οποία έχει συσταθεί απο την Ομάδα Πολιτών της Ισπανίας για τον Λογιστικό Έλεγχο του Ισπανικού Χρέους εκφράζει με ένα βίντεο τη συμπαράστασή της στην Ελλάδα.

Στο βίντεο Ισπανοί "από τις πλατείες" κρατώντας πλακάτ με μηνύματα γραμμένα στα ελληνικά, αλλά και μιλώντας σπαστά ελληνικά, εκφράζουν την αλληλεγγύη τους στη χώρα μας.

Το κείμενο συμπαράστασης έχει ως εξής:
«Από τις πλατείες θέλουμε να στείλουμε ένα μήνυμα στους πολίτες της Ελλάδας. Ξέρουμε ότι είναι μια στιγμή σημαντική για εσάς. Ότι οι δυσκολίες που περνάτε είναι πολύ σκληρές. Ξέρουμε ότι οι θεσμοί και οι φορείς στη χώρα σας δεν στάθηκαν στο ύψος τους και ότι Ευρωπαϊκή Ένωση λειτουργούσε για το συμφέρον των οικονομικών ελίτ. Ξέρουμε ότι η διάσωση της Ελλάδας ήταν μια απάτη που εξυπηρέτησε μόνο για ν αβοηθήσει το τραπεζικό σύστημα. Ξέρουμε ότι ένα μεγάλο μέρος του χρέους σας είναι:

Αθέμιτο

Παράνομο

Απεχθές

Μη βιώσιμο

Στηρίζουμε το έργο της Επιτροπής Αλήθειας που διενεργεί έλεγχο για να διευκρινίσει πώς αυξήθηκε το δημόσιο χρέος τα τελευταία χρόνια. Ένα χρέος που δεν ήταν στην υπηρεσία του ελληνικού λαού. Ένα χρέος που μόνο ωφέλησε τους δανειστές. Ένα χρέος που δημιουργήθηκε από:

Αδικία

Διαφθορά

Εκβιασμό

Ένα χρέος που απειλεί την κυριαρχία των λαών.

Ένα χρέος

Αθέμιτο

Παράνομο

Απεχθές

Μη βιώσιμο

Ζητάμε ευθύνες

Και δεν πληρώνουμε ότι δεν μας αναλογεί.

Από τους διάφορους λαούς της Ισπανίας θέλουμε να σας στείλουμε ένα μήνυμα:

Δεν είστε μόνες

Δεν είστε μόνοι

Είμαστε όλοι Ελλάδα

Έλεγχος του χρέους από τους πολίτες τώρα.

Έλεγξε το- Διέγραψέ το»

Πρόκειται για ένα από τα πιο συγκινητικά αφιερώματα για τη ζωή ενός σκύλου που έχουμε δει ποτέ στη ζωή μας. Αυτή η καταπληκτική ταινία μικρού μήκους είναι αφιερωμένη στο Denali που είχε την τύχη να ζήσει δίπλα στον Ben Moon.

Η σχέση του Ben με τον σκύλο του είχε περάσει μέσα από πολλές συμπληγάδες αναφέρει το socialista.com.cy. “Δεν υπάρχει εύκολος τρόπος για να πεις αντίο σε ένα φίλο, ειδικά όταν σας υποστηρίζει μέσα από τις πιο σκοτεινές στιγμές σας”. αναφέρει στην σελίδα του Vimeo, όπου ανέβηκε το βίντεο.