Δύο νεαρά αδέρφια, η Εύα και ο Κρίστοφερ, ταξίδεψαν από την Κύπρο με την ελπίδα να δουν για πρώτη φορά το πρόσωπο του Άγγλου πατέρα τους.

Η Εύα ήταν πέντε ετών και ο αδερφός της μόλις δύο, την ημέρα που ο πατέρας τους, τους εγκατέλειψε. Τα παιδιά δεν έμαθαν ποτέ τους λόγους αυτής του της απόφασης. Πάντα είχαν μέσα τους, το κενό της απουσίας του και δεν του έδιναν κανένα ελαφρυντικό. Στην εκπομπή έρχονται πολύ επιφυλακτικοί και το μόνο που ζητούν, είναι απαντήσεις σε όλα τα γιατί που τόσα χρόνια τους βασάνιζαν. Τα όσα έμαθαν στην εκπομπή έκαναν τα δυο αδέλφια να σαστίσουν. Τι εξηγήσεις έδωσε ο πατέρας τους για τα 22 χρόνια απουσίας του;

Σε αυτό το βίντεο που ακολουθεί θα γνωρίσετε την 32χρονη Ashley Kurpiel από την πολιτεία Τζόρτζια (ΗΠΑ), μια κοπέλα που πάσχει από μια σπάνια γενετική πάθηση γνωστή ως προοδευτική οστεοποιό ινοδυσπλασία ή σύνδρομο του ανθρώπου - πέτρα (Fibrodysplasia ossificans progressiva),

χαρακτηριστικό της οποίας είναι ότι μετατρέπει τους μύες αλλά και τους μαλακούς ιστούς (τένοντες, συνδέσμους) του σώματος σε στέρεα οστά, δηλαδή κόκκαλα.

Η συγκεκριμένη ασθένεια, όπως θα δείτε και μόνοι σας έχει στερήσει το δεξί χέρι στην Ashley, ενώ οι επιπτώσεις της μπορούν να αφήσουν τους πάσχοντες εντελώς ακινητοποιημένους. Στα παιδιά που γεννιούνται με FOP, η ασθένεια ξεκινά συνήθως από το λαιμό, στη συνέχεια, προχωρά στους ώμους, τα χέρια στο στήθος και τέλος στα πόδια. Ως αποτέλεσμα, η κατάσταση προκαλεί απώλεια της κινητικότητας των αρθρώσεων, καθώς και επιπλοκές στην αναπνοή από τον περιορισμό του διαφράγματος. Σύμφωνα με τις έρευνες, η εν λόγω πάθηση επηρεάζει ένα άτομο στα δύο εκατομμύρια και μέχρι στιγμής δεν έχει βρεθεί κάποια θεραπεία.

Παρ' όλες τις δυσκολίες, η Asley δεν τα βάζει κάτω και είναι αποφασισμένη να χαρεί τη ζωή της στο έπακρο, καθώς πηγαίνει για surfing και skateboard, ενώ αγαπά τα ταξίδια. Σε ένα από αυτά, είχε την ευκαιρία να συναντηθεί με τον Δαλάι Λάμα.
Δείτε το βίντεο:

Ο Rami είναι αποτέλεσμα μιας από τις πιο ασυνήθιστες διασταυρώσεις σκύλων…

Αυτό το γεμάτο ενέργεια σκυλάκι ενός έτους είναι διασταύρωση Πίτμπουλ & Ντάτσχουντ (λουκάνικο) και όπως είναι λογικό η φωτογραφίες του κάνουν τον γύρο του διαδικτύου!

Συγκλονιστικές σκηνές στην εκπομπή της Βίκυς Χατζηβασιλείου!

Στο δεύτερο μέρος του "Πάμε Πακέτο" της χθεσινής Πέμπτης παρακολουθήσαμε την δραματική αναζήτηση ενός άνδρα προκειμένου να βρει την βιολογική του μητέρα. Ο Στέλιος θυμάται μέχρι τα πέντε του χρόνια να μεγαλώνει σε ίδρυμα, μαζί με την αδερφή του. Οι πιο ευχάριστες αναμνήσεις που έχει από εκεί, ήταν οι ημέρες που τον επισκέπτοταν η μητέρα του. Ξαφνικά βρέθηκε στην Θεσσαλονίκη μαζί με την αδερφή του, να μεγαλώνουν σε μια οικογένεια. Στην εφηβεία του βρήκε τυχαία το έγγραφο της υιοθεσίας του. Ουσιαστικά, αυτή ήταν η επιβεβαίωση όλων όσων ένιωθε τόσα χρόνια. Λίγο μετά τον γάμο του, έψαξε και βρήκε στο ίδρυμα το φάκελό του. Όλα όσα αναφέρονταν εκεί και αφορούσαν την βιολογική του μητέρα τον σόκαραν.

Πώς ένιωσε ο Στέλιος όταν έμαθε ότι η μητέρα του εργαζόταν σε οίκο ανοχής; Ποια ήταν η πραγματική αλήθεια και πως αντέδρασε όταν τον είδε για πρώτη φορά;

Ράγισε καρδιές η ομιλία ενός 18χρονου αριστούχου μαθητή στη Νέα Ζηλανδία, στον οποίο διαγνώστηκε επιθετική μορφή καρκίνου λίγες εβδομάδες πριν από την τελετή αποφοίτησης.

Είχε ήδη γράψει την ομιλία που επρόκειτο να απευθύνει στους συμμαθητές και τους δασκάλους του, όταν έμαθε ότι έπασχε από λέμφωμα Burkitts non-Hodgkinson, μια ανίατη και καλπάζουσα μορφή καρκίνου, που απαιτεί εντατική χημειοθεραπεία. Όμως δεν το έβαλε κάτω.

Πήγε στο σχολείο και αφού άλλαξε λίγο τον ήδη έτοιμο λόγο του, κάλεσε φίλους και συμμαθητές να «ξεχάσουν τους μακροπρόθεσμους στόχους» και να δώσουν όσο πάθος έχουν σε «ό,τι έχουν κοντά και μπροστά τους».

«Ξεχάστε τους μακροπρόθεσμους στόχους», είπε ο Τζέικ Μπέιλι. «Να είστε παθιασμένα αφοσιωμένοι στο κυνήγι των μεσοπρόθεσμων στόχων. Δουλέψτε με πάθος και υπερηφάνεια γι αυτά που βρίσκονται μπροστά μας. Δεν ξέρουμε που μπορεί να καταλήξουμε ή που μπορεί αυτό να τελειώσει.... Ηθικό σθένος είναι να λαμβάνει κανείς τη συνειδητή απόφαση να μην εγκαταλείπει την προσπάθεια όταν αυτός είναι ο εύκολος δρόμος.Δεν ξέρω τι θα συμβεί για κανέναν από εμάς, για εσάς. Αλλά σας εύχομαι τα καλύτερα στο ταξίδι σας και σας ευχαριστώ όλους που ήσασταν μέρος του δικού μου ταξιδιού. Ηταν απόλαυση για μένα να μεγαλώνω με καθέναν και όλους σας»