Συγκεκριμένα οι ερευνητές έχουν εντοπίσει έναν κύκλο 26 εκατομμυρίων ετών με επιπτώσεις κομητών που συμπίπτει με το χρονοδιάγραμμα για τις μαζικές εξαφανίσεις ειδών στην Γη τα τελευταία 260 εκατομμύρια χρόνια.
Συγκεκριμένα, οι μαζικές καταστροφές που συνέβησαν από τη γέννηση του πλανήτη μας, συνδέονται με την κίνηση του ήλιου και των πλανητών μέσα στο πυκνό μεσαίο επίπεδο του Γαλαξία μας.
Η βαρυτική διαταραχή του Νέφους του Οορτ -ένα σύννεφο από παγωμένα αντικείμενα στην εξωτερική άκρη του ηλιακού συστήματος μας- πιστεύεται ότι οδηγεί σε περιοδικές βροχές κομητών που στέλνονται μέσα από στην εσωτερική περιοχή του Γαλαξία μας, όπου βρίσκεται και η Γη.
Η τελευταία βροχή κομητών, λέγεται ότι συνέβη περίπου 11 εκατομμύρια χρόνια πριν και συνδέεται με την μαζική εξαφάνιση στον Καινοζωικό αιώνα, τη Νεογενή περίοδο, στη Μέση Μειόκαινο εποχή, λίγο πριν εμφανιστούν τα πρώτα ανθρωποειδή.
(πατήστε την εικόνα για μεγέθυνση)
Σύμφωνα με τον καθηγητή γεωλογίας Μάικλ Ραμπίνο, είναι λάθος να υποθέσουμε ότι ζούμε σε μία απολύτως ασφαλή εποχή, εκατομμύρια χρόνια μακριά από την επόμενη περίοδο κινδύνου.
«Υπάρχουν ενδείξεις ότι η κομητική δραστηριότητα ήταν υψηλή τα τελευταία 1-2 εκατομμύρια χρόνια, και μερικοί κομήτη παρουσιάζουν απόκλιση τροχιάς, οπότε μία βροχή κομητών είναι πιθανή στην εποχή μας» εξηγεί
«Σε αυτό συμβάλλει και η θέση μας κοντά στο γαλαξιακό μέσο επίπεδο, όπου εμφανίζονται διαταραχές που προέρχονται από τη σκοτεινή ύλη» προσθέτει.
Η σκοτεινή ύλη είναι η μυστηριώδης αόρατη ουσία που περιβάλλει τους γαλαξίες και μπορεί να ανιχνευθεί μόνο από τη βαρυτική επίδρασή της και πιστεύεται ότι αντιπροσωπεύει περισσότερο από το 80% όλης της ύλης στο σύμπαν.
Ο καθηγητής Ραμπίνο, από το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, και ο συνάδελφός του Κεν Καλντέιρα, από το Ίδρυμα Carnegie, έκαναν αναλύσεις και συνδέσεις των επιπτώσεων της βροχής κομητών και των μαζικών εξαφανίσεων, χρησιμοποιώντας τα νέα διαθέσιμα στοιχεία που παρέχουν πιο ακριβείς εκτιμήσεις της ηλικίας. Βρήκαν ότι έξι μαζικές εξαφανίσεις ειδών συνδέονται με το χρονοδιάγραμμα.
Μία από τις επιπτώσεις που μελετήθηκαν προκλήθηκε από τον μεγάλο κομήτη ή αστεροειδή που χτύπησε τη Γη πριν 65 εκατομμύρια χρόνια στα ανοικτά των ακτών Γιουκατάν του Μεξικού και λέγεται ότι αφάνισε τους δεινοσαύρους.
Πέντε από τις έξι μεγαλύτερες πτώσεις κομητών συνέπεσαν με γεγονότα μαζικής εξαφάνισης, δήλωσαν οι επιστήμονες στο περιοδικό Monthly Notices της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας.
«Η συσχέτιση μεταξύ των επιπτώσεων και των εξαφανίσεων τα τελευταία 260.000.000 χρόνια είναι εντυπωσιακή και προτείνει μια σχέση αιτίας-αποτελέσματος», είπε ο καθηγητής Ραμπίνο. «Αυτός ο κοσμικός κύκλος θανάτου και καταστροφής έχει χωρίς αμφιβολία επηρεάσει την ιστορία της ζωής στον πλανήτη μας» καταλήγει.
Ένας μεγάλος αστεροειδής διαμέτρου 470 μέτρων αναμένεται να περάσει σε σχετικά κοντινή απόσταση από τη Γη, χωρίς ωστόσο να την απειλεί, την 31η Οκτωβρίου, ανήμερα της εορτής του Χάλογουιν.
Αυτό το αντικείμενο, που οι επιστήμονες βάπτισαν 2015 TB145, ενδέχεται να είναι το μεγαλύτερο ουράνιο σώμα που θα προσεγγίσει τον πλανήτη μας έως το 2027, επισήμανε η NASA, η αμερικανική διαστημική υπηρεσία.
Εφόσον οι εκτιμήσεις σχετικά με το μέγεθός του είναι ακριβείς, αυτός ο αστεροειδής είναι 28 φορές πιο ογκώδης από τον μετεωρίτη Τσελιάμπινσκ που διείσδυσε στην ατμόσφαιρα της Γης πάνω από τη Ρωσία τον Φεβρουάριο του 2013, αναφέρει ο ιστότοπος "Earth and Sky".
Ο 2015 TB145 θα προσεγγίσει τη Γη σε μια απόσταση περίπου 500.000 χιλιομέτρων, ήτοι μια απόσταση 1,3 φορές μεγαλύτερη από εκείνη που χωρίζει τον πλανήτη μας από τη Σελήνη.
Το αντικείμενο το πιθανότερο δεν θα είναι ορατό με γυμνό μάτι, ωστόσο οι ερασιτέχνες αστρονόμοι θα μπορούσαν να το παρατηρήσουν με τη βοήθεια τηλεσκοπίων.
Ο αστεροειδής θα περάσει από κοντά μας στις 15.14 GMT (18.14 ώρα Ελλάδας) την 31η Οκτωβρίου.
Ένας αρχαίος κρύσταλλος ζιρκονίου που αποκαλύφθηκε στη Δυτική Αυστραλία μπορεί να αποτελεί απόδειξη ότι η ζωή εμφανίστηκε στον πλανήτη μας πριν από 4,1 δισεκατομμύρια χρόνια, ή 300 εκατομμύρια χρόνια νωρίτερα από ό,τι υπολογιζόταν ως τώρα, σύμφωνα με μια ομάδα αμερικανών ερευνητών.
Επιστήμονες από τα πανεπιστήμια του Στάνφορντ και της Καλιφόρνιας/Παράρτημα Λος Άντζελες είπαν ότι είχαν συλλέξει πρόσφατα γύρω στα 10.000 ζιρκόνια από την περιοχή Τζακ Χιλς της Αυστραλίας που δημιουργήθηκαν αρκετά δισεκατομμύρια χρόνια πριν. Μεταξύ των ήταν και ένα που πιστεύουν ότι περιέχει ένα ίζημα άνθρακα που είναι είναι 4,1 δισεκατομμυρίων χρονών... συν ή πλην 10 εκατομμύρια χρόνια.
"Η πλήρης ενθυλάκωσή του σε ακέραιο, μη-διαταραγμένο ζιρκόνιο αποδεικνύει ότι δεν έχει υποστεί μόλυνση ή μείξη από πιό πρόσφατες γεωλογικές διαδικασίες [... και] μπορεί να αποτελέσει απόδειξη ότι η ζωή στη Γη ξεκίνησε πριν από 4,1 δισεκατομμύρια χρόνια," είπαν σε εργασία τους που εκδόθηκε χθες στα πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών.
Οι επιστήμονες έχουν χρησιμοποιήσει ενδείξεις απολιθωμάτων για να βεβαιώσουν ότι η ιστορία της ζωής στη Γη ξεκίνησε πριν από 3,8 δισεκατομμύρια χρόνια, με τη μορφή μονοκύτταρων οργανισμών. Οι άνθρωποι φαίνεται να έχουν εμφανιστεί στη Γη μόνο πριν από περίπου 200.000 χρόνια.
Οι ερευνητές είναι η Ελίζαμπεθ Μπελ, ο Πάτρικ Μπένκε και ο Τ. Μαρκ Χάρισον (Πανεπιστήμιο Καλιφόρνιας-Λος Άντζελες), μαζί με την Ουέντι Λάο (Στάνφορντ).
Η «σιδερένια καρδιά» της Γης συνεχίζει να μεγαλώνει, αυξάνοντας τη διάμετρό της κατά περίπου ένα χιλιοστό κάθε χρόνο, λένε οι επιστήμονες.
Σύμφωνα με τα τελευταία δεδομένα η σφαίρα από συμπαγή σίδηρο που αποτελεί τον πυρήνα της Γης και έχει μέγεθος λίγο μεγαλύτερο από το νάνο πλανήτη Πλούτωνα, σχηματίσθηκε πριν από ένα έως ενάμισι δισεκατομμύριο χρόνια.
Οι ερευνητές από πολλές χώρες (Βρετανία, ΗΠΑ, Κίνα, Φινλανδία), με επικεφαλής τον ειδικό στον παλαιομαγνητισμό Αντι Μπίγκιν της Σχολής Περιβαλλοντικών Επιστημών του βρετανικού Πανεπιστημίου του Λίβερπουλ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Nature, υπολόγισαν επίσης ότι ο πυρήνας της Γης κρυώνει (απώλεια θερμότητας προς την επιφάνεια) λιγότερο γρήγορα από ό,τι πίστευαν οι επιστήμονες έως τώρα.
Οι νέοι υπολογισμοί δείχνουν ότι το γήινο μαγνητικό πεδίο, το οποίο τροφοδοτείται από τη συνεχή κυκλική ροή του ρευστού σιδήρου του εξωτερικού πυρήνα, που περιβάλλει τον στερεό σίδηρο του εσωτερικού πυρήνα, θα συνεχίσει να υπάρχει για τουλάχιστον ένα δισεκατομμύριο χρόνια. Αυτό, πρακτικά, σημαίνει ότι η Γη μπορεί να έχει το κεφάλι της ήσυχο ότι για πολύ καιρό ακόμη θα προστατεύεται από ένα μαγνητικό πεδίο.
Η Γη σχηματίσθηκε ως πλανήτης πριν από περίπου 4,54 δισεκατομμύρια χρόνια, σχεδόν 100 εκατομμύρια χρόνια μετά τον σχηματισμό του ηλιακού μας συστήματος πέριξ του άστρου μας, του Ήλιου. Αρχικά ο πλανήτης μας ήταν μια μάζα από λιωμένα καυτά πετρώματα, αλλά σταδιακά ψύχθηκε και απόκτησε μια στερεή επιφανειακή κρούστα που επέπλεε πάνω στο ρευστό εσωτερικό της Γης. Στη συνέχεια, αναπτύχθηκε η ατμόσφαιρα και η ζωή
Όμως ερώτημα παραμένει πότε στερεοποιήθηκε ο εσωτερικός πυρήνας από σίδηρο. Οι έως τώρα εκτιμήσεις κυμαίνονταν από το ότι αυτό συνέβη πριν από μόλις 500 εκατ. χρόνια έως ότι συνέβη πριν από δύο δισεκατομμύρια χρόνια. Η νέα εκτίμηση τοποθετεί το συμβάν κάπου ενδιάμεσα.
Το πότε η Γη απέκτησε μια στερεή «καρδιά» από σίδηρο, είναι σημαντικό, γιατί μόνο τότε μπόρεσε να λειτουργήσει το «γεω-δυναμό» της, ώστε να τροφοδοτήσει το μαγνητικό πεδίο της, το οποίο προστατεύει την ζωή στην επιφάνεια του πλανήτη μας από την επικίνδυνη ηλιακή ακτινοβολία.
Στον Αρη, υπήρχε ένα ισχυρό μαγνητικό πεδίο, αλλά εξαφανίσθηκε μόλις 500 εκατομμύρια χρόνια μετά τη δημιουργία του. Αυτό εξηγεί σε μεγάλο βαθμό γιατί η Γη σφύζει σήμερα από ζωή, αλλά όχι ο γειτονικός μας πλανήτης.
Ο στερεός εσωτερικός πυρήνας της Γης ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά -ως διακριτός από τον ρευστό εξωτερικό πυρήνα- το 1936 από τη δανή σεισμολόγο και γεωφυσικό Ίνγκε Λέμαν. Ο στερεός πυρήνας -που εκτός από σίδηρο περιέχει και νικέλιο- αρχίζει σε βάθος περίπου 5.200 χιλιομέτρων και έχει ακτίνα περίπου 1.200 χιλιομέτρων. Η θερμοκρασία του υπολογίζεται στους 5.400 βαθμούς Κελσίου, σχεδόν όσο και στην επιφάνεια του Ήλιου.
Μπορεί να κάνουν την πιο δύσκολη δουλειά στον κόσμο, ωστόσο είναι και από τις πιο συναρπαστικές. Δείτε δύο Ρώσους κοσμοναύτες να κάνουν βόλτα με... θέα.
Δύο Ρώσοι κοσμοναύτες, εις εκ των οποίων ο διάσημος Gennady Padalka, κάνουν βόλτα στο διάστημα έξω από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (International Space Station). Ο Padalka πρόσφατα έσπασε το ρεκόρ συνεχούς παραμονής στο διάστημα με 879 (!) ημέρες.
Στο βίντεο μαζί του είναι ο Mikhail Korniyenko.
thetoc.gr