Κείμενο της Δρ. Μυρσίνης Κωστοπούλου ψυχολόγου- ψυχοθεραπεύτριας

Η παροδική μελαγχολία, η αστάθεια της διάθεσης, η εναλλαγή από μια κατάσταση χαράς σε μια κατάσταση λύπης είναι φυσιολογικές απαντήσεις στα καθημερινά ψυχοπιεστικά γεγονότα της ζωής.

Η λεπτή διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στη φυσιολογικότητα και στην ψυχοπαθολογία καθιστά δύσκολο να κατανοήσουμε πότε η ψυχολογία μας πατάε στο αποδεκτό, στο φυσιολογικό, και πότε στο νοσηρό. Όταν όμως οι εναλλαγές του συναισθήματος γίνονται έντονες, συχνές και απρόβλεπτες, τότε μπορεί να είναι ενδείξεις μιας διαταραχής της διάθεσης, γνωστής και ως κυκλοθυμικής διαταραχής. Χαρακτηριστικό σύμπτωμα της κυκλοθυμίας είναι η παρουσία επαναλαμβανόμενων περιόδων υπομανίας οι οποίες ακολουθούνται από κατάθλιψη. 

Κατά τη διάρκεια της υπομανίας το άτομο βιώνει μια περίοδο ανεβασμένης διάθεσης, η οποία συνοδεύεται από διαχυτικότητα, ευερεθιστότητα, ψυχοκινητική διέγερση, ανεβασμένη αυτοεκτίμηση, μειωμένη ανάγκη για ύπνο, έντονη ομιλητικότητα, αίσθηση ότι οι σκέψεις του τρέχουν, διάσπαση της προσοχής, συμμετοχή σε ευχάριστες αλλά δυνητικά επικίνδυνες δραστηριότητες, όπως είναι π.χ. καταναλωτική μανία, η υπερβολική σεξουαλική δραστήριοτητα και ο τζόγος. 

Η υπομανία ακολουθείται από μια περίοδο κατάθλιψης η οποία περιλαμβάνει συμπτώματα όπως καταθλιπτική διάθεση, άγχος, δυσκολία του ατόμου να απολαύσει τις καθημερινές του δραστηριότητες, αίσθημα ενοχής, ιδέες αναξιότητας, δυσκολίες στη λήψη αποφάσεων και στη συγκε ντρωση, μεταβολές του βάρους και της όρεξης, μείωση του σεξουαλικού ενδιαφέροντος, αϋπνία ή υπερβολική ανάγκη για ύπνο, κινητική και ψυχολογική επιβράδυνση, κόπωση και τάσεις απομόνωσης. Η κυκλοθυμία εμφανίζεται εξίσου στους άντρες και στις γυναίκες, σε ποσοστό 0,4%-1 % του γενικού πληθυσμού.

Ποια είναι τα αίτια και ποια η θεραπεία της κυκλοθυμίας:

Η κυκλοθυμία πρωτοεμφανίζεται συνήθως στην εφηβεία και συχνότερα στους βιολογικούς συγγενείς πρώτου βαθμού. Η κληρονομική προδιάθεση, οι τραυματικές απώλειες στη ζωή του ατόμου, η εγγενής δυσκολία στη ρύθμιση του συναισθήματος και η αστάθεια της εικόνας του εαυτού συχνά ευθύνονται για την εκδήλωσή της. Η ψυχοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει σημαντικά τους ασθενείς με κυκλοθυμία.

Πως αντιδράει κάθε ζώδιο, όταν πεις «βαριές κουβέντες» για το άτομό του

Κάθε ζώδιο έχει τα ευαίσθητα σημεία του που αν του τα θίξεις, μετά είναι δύσκολο να ελέγξει τη συμπεριφορά του.

Βέβαια υπάρχουν ποιοτικές διαφορές ανάμεσα στις αντιδράσεις των ζωδίων όταν νιώσουν θιγμένα ή θυμωμένα σε μια συζήτηση ή σε καυγά. Συνήθως τα ζώδια της γης και της φωτιάς αντιδρούν είτε πιο ψύχραιμα είτε πιο δυναμικά, του αέρα ανταποδίδουν με λεκτικές και εγκεφαλικές επιθέσεις, ενώ τα ζώδια του νερού μπορεί να πληγωθούν ανεπανόρθωτα και να προβούν σε βασανιστικές πράξεις ανταπόδοσης ή εκδίκησης.

Ας δούμε πως αντιδράει κάθε ζώδιο, όταν του πεις «βαριές κουβέντες» για το άτομό του:

ΚΡΙΟΣ
Όταν «του την πεις» και θίξεις το εγώ του, θα στο ανταποδώσει στα ίσα, με θυμό και αρκετή καυστικότητα, ώστε να σου κλείσει το στόμα. Αν δεν καταλάβεις ότι η οργή του δεν έχει ακόμα εκτονωθεί, θα συνεχίσει στον ίδιο τόνο και στη συνέχεια μπορεί να γίνει αρκετά επιθετικός/ή.

ΤΑΥΡΟΣ
Υπάρχουν δύο περιπτώσεις με τον βαρύ κι ασήκωτο του ζωδιακού: α) Να μην ασχοληθεί καθόλου με ασήμαντα πράγματα που του χαλάνε την ηρεμία και β) να έχει θυμώσει τόσο που θα αρχίσει να φορτώνει σιγά-σιγά, μέχρι να μεταμορφωθεί στον γνωστό Ταύρο που τα κάνει λαμπόγυαλο. Και σίγουρα δεν θα θέλεις να το δεις αυτό.

ΔΙΔΥΜΟΙ
Όσο κι αν δεν το πιστεύεις, είναι αλήθεια ότι ο Δίδυμος μπορεί να σε «διαλύσει» χτυπώντας στα αδύνατα σημεία σου με επώδυνα εύστοχες λέξεις και φράσεις. Θα νιώσεις σα να δέχεσαι απανωτά χτυπήματα από έναν πυγμάχο που επιτίθεται γρήγορα και ασταμάτητα, έως ότου σε δει να ξαπλώνεσαι κάτω ανίσχυρος. Μη σου τύχει!

ΚΑΡΚΙΝΟΣ
Ένας Καρκίνος έχει θυμώσει μαζί σου αν τον πληγώσεις. Μαζεύεται στο καβούκι του και το πρώτο που σκέφτεται είναι ότι δεν θα σου ξαναδώσει ποτέ την ευκαιρία να το επαναλάβεις. Το μόνο στο οποίο δε σηκώνει κουβέντα και μάλιστα μπορεί να γίνει επιθετικός/ή είναι να θίξεις με οποιοδήποτε τρόπο τη... μαμά του!

ΛΕΩΝ
Θα πάρει ύφος αφ' υψηλού και όσο και να έχει πληγωθεί δεν πρόκειται να το δείξει, ούτε θα καταδεχτεί να ανοίξει καυγά. Το πολύ-πολύ να χρησιμοποιήσει κάποια προσβλητική έκφραση για να ανταποδώσει όπως: «Μπορείς να πηγαίνεις. Δε νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να ασχολούμαι μαζί σου. Μάλλον χάρη σου κάνω». Κι εσύ θα νιώσεις μπροστά του ένα τόσο δα μηδενικούλι.

ΠΑΡΘΕΝΟΣ
Ο πιο πιθανός λόγος για να σου θυμώσει είναι να δεχτεί άδικη κριτική. Τότε πρέπει να είσαι έτοιμος/η για όλα. Θα κουνήσει απειλητικά το δάχτυλο και θα σε αρχίσει στην κατσάδα, ανταποδίδοντας την κριτική και προσπαθώντας να σε μειώσει, όπου σε πονάει, ιδιαίτερα σε τομείς που είσαι ή νιώθεις ανεπαρκής.

ΖΥΓΟΣ
Ακόμα κι αν θιχτεί βαθιά και τον πονέσεις, η φύση του επιβάλλει να αποφύγει τον καυγά. Θα καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια να μην χάσει την ψυχραιμία του και πει κάτι πολύ ακραίο. Εντούτοις, θα νιώθει άσχημα, θα τον πνίγει η αδικία και θα τα έχει μαζί σου έστω και από μέσα του.

ΣΚΟΡΠΙΟΣ
Για κακή σου τύχη, έτσι και «τα πάρει» μαζί σου ένας Σκορπιός δεν πρόκειται να αντιδράσει άμεσα. Θα γυρίσει να σε κοιτάξει με βλέμμα άγριο και σκοτεινό, αλλά δεν θα πει λέξη. Μετά να είσαι σίγουρος/η ότι θα σχεδιάσει την εκδίκησή του με κάθε λεπτομέρεια. Κι αυτό είναι το χειρότερο. Γιατί δεν ξέρεις πότε και από πού θα σου έρθει.

ΤΟΞΟΤΗΣ
Έτσι και τον θυμώσεις μπορεί απλώς να σου γελάσει στη μούρη για να σου δείξει ότι δεν ασχολείται με τέτοια μικρά και ποταπά θέματα. Αν όμως κάνεις το λάθος και συνεχίσεις να τον ενοχλείς, τότε θα ανοίξει το στόμα του και θα ξεχυθούν οι χειρότερες και πιο υπερβολικές βρισιές που έχεις ακούσει.

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ
Τον θίγεις, του λες τα χειρότερα και αυτός «στρατιωτάκι ακούνητο, αμίλητο κι αγέλαστο». Ακόμα κι αν του έχει ανέβει το αίμα στο κεφάλι δεν το δείχνει. Το απόλυτο παγόβουνο. Το πολύ να ανασηκώσει το φρύδι, να σε κοιτάξει χωρίς ίχνος αισθήματος ή συναισθήματος και με τέλειο ορθολογισμό να σου απευθύνει τη μεγαλύτερη προσβολή που έχεις δεχτεί ποτέ.

ΥΔΡΟΧΟΟΣ
Εδώ, ποτέ δεν ξέρεις με τι έχεις να κάνεις. Μπορεί να ξεστομίσεις τα χειρότερα, να προσπαθήσεις να θίξεις τα αδύνατα σημεία του και να βρεις... τοίχο. Γιατί συνήθως δεν αντιδράει σύμφωνα με τα αναμενόμενα. Εσύ νομίζεις ότι τον έκανες «τούρμπο» και σου απαντάει με ένα απλό «Ε, και;». Μόνο μην αναφερθείς προσβλητικά σε κάτι που είναι πραγματικά σημαντικό για εκείνον, γιατί τότε θα ανταποδώσει με μια ευφυή καυστικότητα που πονάει πολύ!

ΙΧΘΥΕΣ
Αν ήξερες πόσο ευαίσθητος δέκτης είναι, θα πρόσεχες πολύ πριν θίξεις ή βασανίσεις, με τα λόγια σου έστω, ένα ψαράκι. Η αρχική του αντίδραση είναι το συναισθηματικό σοκ και στη συνέχεια ίσως ξεστομίσει μια... χριστιανική ατάκα που θα σε κάνει να τον/την δεις πολύ πιο θύμα απ' ότι πράγματι είναι. Θα νομίζεις ότι λαβώθηκε βαθιά και αποτραβήχτηκε, αλλά στην πραγματικότητα έχεις μπλέξει άσχημα, γιατί πρόκειται να πλέξει γύρω σου ένα περίτεχνο κουβάρι φημών και προσβολών, χρησιμοποιώντας κάθε πλάγιο και θολό τρόπο που ξέρει.

Πηγή astrology.gr

Δυστυχώς, δεν είναι όλα τα συναισθήματα ίδια και ίσα.

5 Λόγοι που οι άνθρωποι που κλαίνε πολύ είναι διανοητικά ισχυροί

Το περισσότερο κοινά αποδεκτό συναίσθημα, η χαρά, είναι ένα σημάδι αυτοπεποίθησης, ασφάλειας και επιτυχίας.

Ακόμα κι αν πρέπει να το προσποιηθείς σαν συναίσθημα, ξέρουμε πως το να βγάζεις προς τα έξω την εικόνα του ευτυχισμένου, είναι ένας τρόπος για να κερδίσεις ανθρώπους και φίλους.

Η λύπη από την άλλη, είναι μια κατηγορία από μόνη της, που μοιάζει πολύ με την καινούρια ταινία της Pixar, «Inside Out». H λύπη μοιάζει να συνδέεται με την αποξένωση και όταν εκφράζεται απόλυτα, γίνεται μέχρι και κατακριτέα. Οι εκφράσεις λύπης, είναι σημάδι αδυναμίας και ανασφάλειας. Είναι άδικο για την κουλτούρα μας να τοποθετεί την λύπη σε τόσο στενά όρια. Είναι καταστροφικό, ανθυγιεινό και άδικο για την ζωή ενός ανθρώπου.

Οι άνθρωποι που δεν διστάζουν να εκφράσουν την λύπη τους στην πραγματικότητα, είναι πολύ πιο υγιείς και πολύ πιο δυνατοί από αυτούς που την καταπιέζουν.

Δεν φοβούνται τα συναισθήματά τους.
Αν πλημμυρίζατε από ευτυχία, θα κρύβατε το χαμόγελό σας;
Αν βλέπατε ένα τραυματισμένο ζώο στην άκρη του δρόμου δεν θα μορφάζατε;
Αν είχατε μια πραγματικά κακή μέρα στην δουλειά και ο άνεργος συγκάτοικός σας έπινε την τελευταία παγωμένη σας μπύρα που επιθυμούσατε όλη μέρα, δεν θα τσαντιζόσασταν;
Οπότε, γιατί όταν είσαι στεναχωρημένος να μην κλάψεις; Γιατί να μη δώσεις το δικαίωμα στον εαυτό σου να εκφράσει λύπη και στεναχώρια;
Οι άνθρωποι που αγνοούν την λύπη, κοροϊδεύουν τον εαυτό τους και τον εμποδίζουν να εκφράσει τα ουσιαστικά τους συναισθήματα.

Η λύπη ή το κλάμα, δεν είναι σημάδι αδυναμίας, είναι σημάδι ότι είσαι απλά ένας άνθρωπος και έχεις συναισθήματα που τα εκφράζεις κι ας σου έχουν μάθει πως δεν θα έπρεπε να το κάνεις δημόσια.

Καταλαβαίνουν τις θεραπευτικές ιδιότητες των δακρύων.

Οι δακρυγόνοι αδένες, με τα δάκρυα, βγάζουν από μέσα τους το άγχος, την θλίψη, το πένθος, την αναστάτωση που υπάρχει στο μυαλό και στο σώμα.
Είναι η ψυχή που καθαρίζει, είναι το μυαλό που ανασυντάσσεται.
Οι θεραπευτικές ιδιότητες των δακρύων, δεν περιορίζονται στα δάκρυα θλίψης ούτε στα δάκρυα χαράς. Είναι σε κάθε περίπτωση, όμως, έκφραση συναισθήματος γιατί έχεις να κάνεις με ακραία συναισθήματα.
Και επιτρέποντας σε αυτά τα ακραία συναισθήματα να μείνουν και να καταπιεστούν μέσα σου, βάζεις την ψυχική και σωματική σου υγεία σε κίνδυνο.

Πέραν την έκφρασης συναισθήματος και ανακούφισης του άγχους, τα δάκρυα, έχουν επιστημονικά αποδειχτεί ωφέλιμα γιατί απελευθερώνουν τοξίνες και βοηθούν στην καλή όραση καθώς σκοτώνουν 90-95% των βακτηρίων μέσα στα πρώτα 5-10 λεπτά.

Ξέρουν πόσο θεραπευτικό μπορεί να είναι το κλάμα.

Πρόσφατες μελέτες ψυχολογίας, έχουν αποδείξει πως το κλάμα οδηγεί τον οργανισμό να εκκρίνει ενδορφίνες, τις ορμόνες ευεξίας και ευτυχίας που λειτουργούν και σαν φυσικά παυσίπονα. Το κλάμα, επίσης, μειώνει και ελέγχει τα επιπέδα μαγγανίου, που σε υψηλές ποσότητες, κάνει το μυαλό και το σώμα ευερέθιστο.

Ακόμα κι αν το πρόβλημα παραμείνει όσο θα έχεις κλάψει γι’αυτό, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως το κλάμα θα σε έχει βοηθήσει να εκφράσεις όλα τα αρνητικά συναισθήματα που είχες. Και επιτρέπει πια να σκεφτείς καθαρότερα για το πρόβλημα.

Δεν ενδιαφέρονται για τους ρόλους του φύλου και τις κοινωνικές απαιτήσεις.

Το κλάμα είναι εξίσου «κατακριτέο» και για τα δυο φύλα. Αν κλαίει εκείνη, είναι επειδή είναι ασταθής, ανώριμη, υπερβολική και θέλει να τραβήξει την προσοχή πάνω της. Αν κλαίει εκείνος, είναι δειλός, κότα ή όχι αρκετά αρρενωπός. Όλες αυτές οι γενικεύσεις οδηγούν και τα δυο φύλα να καταπιέζουν βαθιά μέσα τους τις εκφράσεις θλίψης και πόνου.

Αν και είναι μια άνιση μάχη που μπορεί να κερδηθεί βήμα βήμα, δουλεύουμε ακούραστα να σπάσουμε αυτά τα κοινωνικά κατεστημένα και να μπορούν να εκφράζονται όλοι ελεύθερα. Αυτοί που επιτρέπουν στους εαυτούς τους να εκφράζονται ελεύθερα την λύπη τους δημοσίως, δεν είναι απλά γενναίοι αλλά αντιστέκονται για να δημιουργήσουν μια υγιέστερη κοινωνία.

Προκαλούν και τους άλλους να μην ξεφεύγουν από τα αισθήματά τους.

Μου αρέσει να κλαίω. Ή έστω, δεν λέω στον εαυτό μου να μην νιώθει λύπη. Όλοι παλεύουμε να ξεπεράσουμε κάποιον δαίμονα που μας καταπιέζει και μας διαλύει. Όταν επιτρέπεις στον εαυτό σου να νιώσει τον πόνο, ενθαρρύνεις και τους άλλους, είτε τους ξέρεις είτε όχι, να αλληλεπιδράσουν με τον πόνο σου. Το να ξέρεις πως δεν είσαι μόνος στην σκέψη και στο συναίσθημα ή ακόμα κι αν αντιδράς με συγκεκριμένο τρόπο είναι συναισθηματικά απελευθερωτικό και πολλές φορές σώζει.

Αυτοί που αποδέχονται την θλίψη όταν πρέπει να την αντιμετωπίσουν κατά πρόσωπο, εμπνέουν και τους άλλους να κάνουν το ίδιο. Είναι πολύ πιο επικίνδυνο θα θάβεις μέσα σου τις αρνητικές σκέψεις. Καθώς η θλίψη προκαλεί αρνητικά συναισθήματα, πολλές φορές, δεν πλησιάζουμε κάποιον που παρατηρούμε πως είναι θλιμμένος και περνάει δυσκολίες γιατί φοβόμαστε όχι το ίδιο το άτομο αλλά την αναστάτωση και τα συναισθήματά του.

Όταν είμαστε ειλικρινείς με τα συναισθήματα και το σώμα μας, επιτρέπουμε στον εαυτό μας να τρέχει με τις υψηλότερες ταχύτητες ακόμα κι όταν είμαστε σε εξαιρετικό επίπεδο πόνου και θλίψης.

Σύμφωνα με το anapnoes.gr το κλάμα θα πρέπει να λαμβάνεται σαν σημάδι δύναμης και όχι αδυναμίας.

Αν υπάρχει έστω και μία γυναίκα που διαβάζει αυτές τις γραμμές και δεν τσεκάρει κάθε φορά τα likes στις σέλφι και τα ποστ της, να σηκώσει το χέρι τώρα ή να σωπάσει για πάντα!

Γιατί δεν υπάρχει άνθρωπος που να μη θέλει να τον συμπαθούν, να τον αποδέχονται και να τον αγαπούν οι άλλοι, ακόμα και αν το καμουφλάρει πίσω από το παραπέτασμα του σνομπισμού ή αν το κρύβει τόσο καλά ώστε ούτε ο ίδιος να μην το συνειδητοποιεί.

Καθένας και καθεμία από εμάς κάνει διαφορετικά πράγματα και σε διαφορετικό βαθμό, προκειμένου να εξασφαλίσει την αποδοχή των άλλων: άλλοι αναλαμβάνουν παραπάνω ευθύνες στη δουλειά για να τους δει με καλό μάτι η υπόλοιπη ομάδα ή ο εργοδότης τους και άλλοι προσαρμόζουν τη συμπεριφορά τους σαν χαμαιλέοντες όταν γνωρίζουν έναν καινούριο άνθρωπο, ανάλογα με το ποιον έχουν απέναντί τους. Αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι για να σε αποδεχτούν οι άλλοι, να σε συμπαθήσουν και να σε αγαπήσουν, πρέπει πρώτα να αποδεχτείς εσύ τον εαυτό σου. Από εκεί και πέρα όμως, σύμφωνα με τους ψυχολόγους, υπάρχουν μερικές συμπεριφορές που μπορούν αποδεδειγμένα να μας κάνουν πιο συμπαθητικούς στα μάτια των άλλων.

Ο Travis Bradberry, δρ Κλινικής και Οργανωτικής-Βιομηχανικής Ψυχολογίας και συγγραφέας του βραβευμένου βιβλίου Emotional Intelligence 2.0, λέει πως οι περισσότεροι πιστεύουμε λανθασμένα πως το αν κάποιος είναι συμπαθής έχει να κάνει με την εξυπνάδα, την εξωστρέφεια και τη γοητεία του – με χαρακτηριστικά δηλαδή που είτε τα έχεις και πετάς στην κοινωνική σου ζωή είτε δεν τα έχεις και αναγκάζεσαι να ζεις στο περιθώριο. Κι όμως, οι παράγοντες που καθορίζουν το αν κανείς είναι γενικά συμπαθής είναι τελείως διαφορετικοί: σύμφωνα με μελέτη του πανεπιστημίου UCLA, όταν αξιολογούμε έναν άνθρωπο, το αν θα τον συμπαθήσουμε εξαρτάται περισσότερο από το πόσο ειλικρινής και αυθεντικός είναι, καθώς και από το πόσο πιστεύουμε ότι μπορεί να μας καταλαβαίνει. Αλήθεια, αυτά δεν είναι και τα χαρακτηριστικά που αγαπάμε στους φίλους, τις κολλητές και τους συντρόφους μας;

Αυτά τα στοιχεία του χαρακτήρα, επισημαίνει ο Bradberry, κάθε άλλο παρά έμφυτα είναι. Πρόκειται για δεξιότητες που όλοι μπορούμε να μάθουμε και να ενισχύσουμε και που τις έχουν σίγουρα όλοι οι άνθρωποι με υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη.

Η εταιρία TalentSmart, την οποία έχει ιδρύσει ο Bradberryκαι τη συμβουλεύονται οι μεγαλύτερες αμερικανικές και πολυεθνικές επιχειρήσεις για θέματα ανάπτυξης των ανθρώπινου δυναμικού τους, έκανε μια έρευνα και, αφού συγκέντρωσε δεδομένα από ένα εκατομμύριο άτομα, κατέληξε στα χαρακτηριστικά που κάνουν τους ανθρώπους συμπαθείς στα μάτια των άλλων:

1. Κάνουν ερωτήσεις
Το μεγαλύτερο λάθος που κάνουμε όταν μιλάμε με έναν άλλο άνθρωπο είναι ότι επικεντρωνόμαστε τόσο πολύ σε αυτά που θέλουμε να του πούμε, ώστε δεν ακούμε όσα μας λέει εκείνος. «Οι λέξεις είναι εκεί, αλλά το νόημα χάνεται», λέει ο Bradberry. Αν όμως κάνουμε ερωτήσεις, ο άλλος ξέρει ότι τον ακούμε και ότι δίνουμε σε αυτά που μας λέει την αμέριστη προσοχή μας. «Θα ξαφνιαστείτε από το πόσο σεβασμό εμπνέουμε και εισπράττουμε όταν είμαστε πραγματικά εκεί όσο συνομιλούμε με τον άλλο».

2. Δίνουν καλές πρώτες εντυπώσεις
Οι έρευνες τις οποίες παραθέτει ο Bradberry δείχνουν πως το όταν συναντάμε κάποιον, μέσα στα πρώτα 7’’ έχουμε αποφασίσει αν τον συμπαθούμε ή όχι. Όλη την υπόλοιπη ώρα επιβεβαιώνουμε μέσα μας αυτή την πρώτη αντίδραση. Μπορεί αυτό να ακούγεται τρομακτικό, αλλά αν ξέρουμε πώς να χειριζόμαστε τις πρώτες εντυπώσεις, είναι μεγάλο αβαντάζ όταν θέλουμε να μας συμπαθήσει κάποιος. Για ακόμα μια φορά, η γλώσσα του σώματος είναι το κλειδί: χαμογελάμε, φροντίζουμε η χειραψία μας να είναι δυνατή, ισιώνουμε τους ώμους και στεκόμαστε ή καθόμαστε απέναντι από τον άλλο.

3. Είναι αυθεντικοί
Κανείς δεν συμπαθεί όσους είναι ψεύτικοι. Μας έλκουν οι αυθεντικοί άνθρωποι γιατί ξέρουμε ότι μπορούμε να τους εμπιστευτούμε. Είναι αδύνατο να συμπαθήσεις κάποιον -πόσω μάλλον να τον αγαπήσεις- όταν αμφιβάλλεις για το ποιον έχεις απέναντί σου. «Οι άνθρωποι που είναι συμπαθείς είναι εκείνοι που ξέρουν ποιοι είναι οι ίδιοι», τονίζει ο Bradberry. «Καμία προσχεδιασμένη κίνηση εντυπωσιασμού δεν είναι τόσο αποτελεσματική όσο το να είσαι ο εαυτός σου».

4. Δεν κρίνουν τον άλλο
«Αν θέλεις να σε συμπαθούν οι άλλοι, χρειάζεται να έχεις ανοιχτό μυαλό – αυτό σε κάνει ευπρόσιτο και ενδιαφέροντα. Κανείς δεν θέλεις να μιλάει με κάποιον που έχει ήδη σχηματίσει την εντύπωσή του πριν ακόμα καλά καλά σε ακούσει. Ας προσπαθήσουμε όλοι να δούμε τον κόσμο μέσα από τα μάτια του άλλου. Αυτό δεν σημαίνει ότι συμφωνούμε πάντα μαζί του, αλλά ότι καταλαβαίνουμε πώς σκέφτεται. Άλλωστε αυτός είναι και ο μόνος τρόπος να αφήνουμε τον άλλο να είναι ο εαυτός του».

5. Χαμογελούν
«Οι άνθρωποι έχουμε μια φυσική και υποσυνείδητη τάση να αντιγράφουμε τη γλώσσα του σώματος του ατόμου με το οποίο συνομιλούμε. Αν θέλετε να σας συμπαθήσει κάποιος», συστήνει ο Bradberry, «χαμογελάτε του όσο συζητάτε και εκείνος όχι μόνο θα σας το ανταποδώσει, αλλά ασυνείδητα θα νιώθει και καλύτερα». Άλλωστε, έρευνες έχουν αποδείξει ότι όταν χαμογελάμε, βλέπουμε με πιο θετικό μάτι οποιονδήποτε έχουμε απέναντί μας και οτιδήποτε μας συμβαίνει.

6. Αναφέρουν συχνά το όνομα του συνομιλητή τους
Οι έρευνες των επιστημόνων έχουν αποδείξει ότι όταν κάποιος μας χαιρετά με το όνομά μας και το αναφέρει όσο συζητάμε, δημιουργούνται στον εγκέφαλό μας συνδέσεις που μας κάνουν να τον συμπαθούμε.

7. Αφήνουν στην άκρη τα κινητά τους
Δεν υπάρχει τίποτα πιο αποθαρρυντικό σε μια συζήτηση από το να κοιτάει κανείς συνεχώς το κινητό του ή να διακόπτει για να τσεκάρει ένα μήνυμα. Το μήνυμα που λαμβάνει ο άλλος βλέποντάς μας να κάνουμε τα παραπάνω είναι ότι μπορεί το σώμα μας να είναι εκεί, αλλά το μυαλό μας τρέχει αλλού και αυτό αποτελεί μεγάλο πλήγμα αν θέλουμε να μας συμπαθήσει. Εκτός και αν το τηλεφώνημα/μήνυμα που περιμένουμε είναι για κάτι πολύ σημαντικό, είναι καλύτερα να μένουμε επικεντρωμένοι 100% στη συζήτησή μας.

8. Χρησιμοποιούν θετική γλώσσα του σώματος
«Η θετική γλώσσα του σώματος μπορεί να κάνει τη διαφορά σε οποιαδήποτε συνάντηση. Είναι αλήθεια ότι το πώς λες αυτά που λες είναι συχνά ποιο σημαντικό από αυτό που λες. Γι’ αυτό, φρόντισε να μην έχεις σταυρωμένα τα χέρια, να κοιτάζεις τον άλλο στα μάτια και να γέρνεις ελαφρά προς τον άλλο που σου μιλάει».

9. Δεν είναι εγωκεντρικοί
Όλοι μας θέλουμε όταν μπαίνουμε σε ένα χώρο να μας υποδέχονται όλοι με χαμόγελο, αλλά κανείς δεν συμπαθεί εκείνους που συμπεριφέρονται σαν ο κόσμος να περιστρέφεται γύρω τους. Ούτε φυσικά χρειάζεται να είμαστε εξαιρετικά εξωστρεφείς. Το πόσους (και τι) γνωρίζουμε έχει πολύ μικρή σημασία. Αρκεί ο λόγος μας να είναι φιλικός, μεστός και σίγουρος, είτε μιλάμε με έναν άνθρωπο είτε σε μια παρέα.

10. Είναι συνεπείς
«Όταν ένας άνθρωπος μας πλησιάζει, θέλει να ξέρει με ποιον έχει να κάνει και τι μπορεί να περιμένει από εμάς. Για να είμαστε συνεπείς, χρειάζεται να είμαστε αξιόπιστοι και να βεβαιωνόμαστε ότι το πώς συμπεριφερόμαστε στους άλλους δεν επηρεάζεται από την καλή ή την κακή μας διάθεση».

11. Γνωρίζουν πότε πρέπει να ανοιχτούν
Αν μοιραστούμε τα προβλήματά μας και πολλές προσωπικές πληροφορίες με τον άλλο πολύ νωρίς, κινδυνεύουμε να φανούμε γκρινιάρηδες. Σύμφωνα με τα στατιστικά του δρ Bradberry, οι άνθρωποι που είναι συμπαθείς κάνουν αυτό το βήμα μόνο αν ο άλλος τους δώσει το πράσινο φως.

12. Δεν φοβούνται την προσωπική επαφή
«Όταν αγγίζουμε κάποιον κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης, στον εγκέφαλό του απελευθερώνεται ωκυτοκίνη, ένας νευροδιαβιβαστής που ονομάζεται και ορμόνη του έρωτα και της σύνδεσης. Ένα απλό άγγιγμα στον ώμο, μια αγκαλιά ή μια φιλική χειραψία αρκούν για την παραγωγή ωκυτοκίνης στον συνομιλητή μας. Φυσικά, χρειάζεται να γνωρίζουμε πότε και ποιον μας παίρνει να αγγίξουμε… Απλά θυμηθείτε, οι σχέσεις χτίζονται όχι μόνο με τα λόγια, αλλά κυρίως με τα συναισθήματα ανάμεσα σε δύο ανθρώπους. Το άγγιγμα δείχνει στον άλλον ότι νοιαζόμαστε για εκείνον».

http://tapintoyourinnerpower.blogspot.gr/