Όταν η Δρ. Μέγκαν Heere άρχισε να συμβουλεύει τις νέες μητέρες να βάζουν τα μωρά τους σε κουτιά από χαρτόνι, δεν είχε ιδέα για το πως θα αντιδρούσαν. Η ιδέα μπορεί να ακούγεται περίεργη, αλλά η πρακτική αυτή υπάρχει στη Φινλανδία εδώ και δεκαετίες.

Πλέον, το Temple University Hospital αποφάσισε να υιοθετήσει αυτή την πρακτική και να παρέχει στις νέες μητέρες αυτά τα ειδικά κουτιά για τα μωρά τους σύμφωνα με το fumara. Ενώ το κάθε κουτί κοστίζει περίπου 100 δολάρια, οι νέες μητέρες το λαμβάνουν δωρεάν. Ο λόγος; Η μείωση της βρεφικής θνησιμότητας.

Η ασφυξία είναι η κύρια αιτία θανάτου βρεφών, αλλά με λίγη βοήθεια και σωστή εκπαίδευση, μπορεί να προληφθεί εύκολα από τους γονείς. Πολλοί γονείς πιστεύουν ότι είναι καλύτερο αν το νεογέννητο κοιμάται στο κρεβάτι μαζί τους ή σε ένα μαλακό στρώμα, αυτό όμως μπορεί να οδηγήσει σε ασφυξία και θάνατο. Το συγκεκριμένο κουτί είναι ιδανικό για το βρέφος, καθώς οι γιατροί συστήνουν τα μωρά να κοιμούνται ανάσκελα σε μια σταθερή επιφάνεια και στο ίδιο δωμάτιο με τους γονείς (αλλά όχι στο ίδιο κρεβάτι).

Για τις μητέρες που θα δείτε στο παρακάτω βίντεο, αυτό το κουτί είναι μια ευλογία. Δεν είναι μόνο το ότι περιέχει πάνες, εκπαιδευτικό υλικό, ρούχα, μπουκάλια και οτιδήποτε άλλο μια νέα μητέρα θα χρειαστεί, αλλά είναι επίσης και απίστευτα βολικό.

Με ποιές λέξεις να περιγράψει κανείς την απάνθρωπη συμπεριφορά μιας νοσοκόμας σε κλινική της Βουλγαρίας απέναντι σε ένα βρέφος 4 ημερών; Ευτυχώς για το μωρό και τους γονείς του που υπήρχε μια κάμερα κλειστού κυκλώματος που κατέγραψε τα πάντα!

Η νοσηλεύτρια εκτός εαυτού - είναι και μητέρα 2 παιδιών - χτυπάει το μωρό και το μένος της είναι τόσο μεγάλο που το δαγκώνει! Η ίδια είπε ότι ήταν 24 ώρες στην δουλειά, ήταν πολύ κουρασμένη και έχασε τον έλεγχο όταν το μωρό άρχισε να κλαίει. Όμως, καμία δικαιολογία δεν είναι αρκετή.

Η μικρή δέχθηκε τις πρώτες βοήθειες και ευτυχώς έζησε γιατί όπως είπαν οι γιατροί, αν δεν το είχαν αντιληφθεί έγκαιρα το μωρό θα είχε αφήσει την τελευταία του πνοή αφού είχε κάταγμα στο κρανίο και αιμάτωμα.

Στη γυναίκα απαγγέλθηκαν κατηγορίες και αν κριθεί ένοχη θα καταδικαστεί σε έως και 20 χρόνια φυλάκιση.

ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΟΛΥ ΣΚΛΗΡΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ

Ένας 93χρονος βετεράνος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου από τη Βιρτζίνια των ΗΠΑ, βρέθηκε ξανά μετά από 71 χρόνια με τη πρώτη του αγάπη. Ο Norwood Thomas, συνάντησε για πρώτη φορά τη Joyce Durrant, όταν ήταν 21 και 17 αντίστοιχα. Όλα εκτυλίχτηκαν στο Λονδίνο, που οι δύο νέοι ζούσαν και αγαπήθηκαν αμέσως.

“Ήμουν έξω με έναν φίλο μου, και αμέσως προσέξαμε τις νεαρές κυρίες, την Joyce με μία φίλη της”, είπε ο Norwood Thomas. “Κάναμε βόλτα στον Τάμεση μέσα σε βάρκες και μετά πήγαμε για ποτό. Νομίζω την ερωτεύτηκα από το πρώτο λεπτό. Από τη στιγμή που μου χαμογέλασε. Θεέ μου, ήταν τόσο γλυκό κορίτσι”. Οι δυσκολίες όμως για το ζευγάρι δεν άργησαν να έρθουν. Οι δύο ερωτευμένοι αναγκάστηκαν να χωριστούν όταν ο Thomas έφυγε στη Γαλλία για τη Μάχη της Νορμανδίας. Μετά το τέλος του πολέμου επέστρεψε στις ΗΠΑ και προσπάθησε να έρθει ξανά σε επαφή με την Joyce στέλνοντάς της γράμματα και δώρα. Πέρασαν αρκετοί μήνες και οι δύο νέοι συνέχιζαν να κρατούν επαφή ώσπου ο Durrant, μέσω επιστολής, ζήτησε από την Joyce να γίνει γυναίκα του και να τον ακολουθήσει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η γυναίκα, όμως, αρνήθηκε και του ράγισε την καρδιά. Η Joyce ήταν νέα και ήθελε να σπουδάσει. Είχε μόλις ξεκινήσει να εκπαιδεύεται ως νοσοκόμα.

“Πληγώθηκα. Κατάλαβα πως η αγάπη της για τη δουλειά της ήταν πιο σημαντική από εμένα. Δεν μπορούσα να κάνω κάτι παραπάνω όμως για να της αλλάξω γνώμη. Οπότε συμβιβάστηκα και έπεισα τον εαυτό μου πως έπρεπε να συνεχίσω τη ζωή μου. Έτσι, παντρεύτηκα τη 'δεύτερή μου επιλογή', μία πολύ όμορφη και ισχυρή γυναίκα, που μου χάρισε τα καλύτερα 56 χρόνια της ζωής μου, μέχρι να πεθάνει το 2001, σε ηλικία 75 ετών από λέμφωμα”, δήλωσε ο γλυκός Thomas.

Λίγα χρόνια μετά τον θάνατο της συζύγου του, o Thomas βρέθηκε να αναπολεί τα νεότερα χρόνια της ζωής του και τον χρόνο που περνούσε με την Durrant. “Πάντα τη σκεφτόμουν. Ποτέ δεν την ξέχασα”. Όπως αποδείχθηκε όμως, ούτε η Joyce είχε ξεχάσει τον πρώτο της έρωτα. Έβαλε τον γιο της να βρει πληροφορίες στο ίντερνετ και τελικά τον πήρε τηλέφωνο. “Tommy, το χαϊδευτικό της για μένα, άκουσα μία φωνή από την άλλη άκρη του τηλεφώνου, να μου μιλάει. Θεέ μου, δεν είναι δυνατόν”.

Μετά το πρώτο τηλεφώνημα, ακολούθησαν και άλλα, ενώ χάρη στα παιδιά τους, κανόνισαν και μίλησαν μέσω skype, βλέποντας ο ένας το πρόσωπο του άλλου μετά από τόσα χρόνια. Η Joyce, χωρισμένη με ένα παιδί, ξυπνούσε κάθε μέρα με τη φωτογραφία του Thomas, κοιτάζοντάς τον και λέγοντάς του καλημέρα.

“Ήταν η Θεά μου από την πρώτη στιγμή και ποτέ δεν έπαψε να είναι”. “Το πρώτο πράγμα που θα κάνω όταν τη δω; Λοιπόν, θα της δώσω μια αγκαλιά”.