Αν και είναι ευρέως διαδεδομένη η πεποίθηση πως η δυστυχία και το στρες αρρωσταίνουν κάποιον και τον οδηγούν πρόωρα στον θάνατο, μια νέα μεγάλη βρετανο-αυστραλιανή επιστημονική έρευνα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ούτε η δυστυχία, ούτε η ευτυχία έχουν τελικά άμεση επίπτωση στη θνησιμότητα.

Οι ερευνητές των πανεπιστημίων της Οξφόρδης και της Νέας Νότιας Ουαλίας, με επικεφαλής τον καθηγητή σερ Ρίτσαρντ Πέτο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό "The Lancet", μελέτησαν στοιχεία για περίπου 700.000 γυναίκες με μέση ηλικία 59 ετών, από τις οποίες οι 30.000 πέθαναν στη διάρκεια μιας δεκαετίας.

Η ανάλυση έδειξε ότι δεν υπήρχε διαφορά στο ποσοστό θνησιμότητας μεταξύ όσων προηγουμένως είχαν δηλώσει σε σχετικά ερωτηματολόγια ότι ένιωθαν ευτυχισμένες και όσων είχαν δηλώσει δυστυχισμένες. Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι προηγούμενες μελέτες είχαν αντιστρέψει τη σχέση αιτίας-αποτελέσματος. Στην πραγματικότητα, αυτό που συνήθως συμβαίνει, δεν είναι ότι οι πιο δυστυχισμένοι αρρωσταίνουν περισσότερο, αλλά το αντίθετο, δηλαδή οι πιο άρρωστοι νιώθουν πιο δυστυχισμένοι και αγχωμένοι.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η κακή υγεία προκαλεί δυστυχία, γι' αυτό η δυστυχία έχει συσχετιστεί με την αυξημένη θνησιμότητα. Όμως η ίδια η δυστυχία από μόνη της δεν φαίνεται να φέρνει πρόωρο θάνατο από καρκίνο, καρδιοπάθεια ή άλλη αιτία.

«Η αρρώστια σε κάνει δυστυχισμένο, αλλά η ίδια η δυστυχία δεν σε αρρωσταίνει. Στη δεκαετή μελέτη μας, δεν βρήκαμε άμεση επίπτωση της δυστυχίας ή του στρες πάνω στη θνησιμότητα», δήλωσε η ερευνήτρια δρ Μπέτε Λίου.

«Πολλοί συνεχίζουν να πιστεύουν ότι το στρες ή η δυστυχία μπορούν άμεσα να προκαλέσουν αρρώστια, όμως απλούστατα μπερδεύουν το αίτιο με το αποτέλεσμα. Φυσικά οι άνθρωποι που είναι άρρωστοι, τείνουν να είναι πιο δυστυχισμένοι σε σχέση με τους υγιείς, όμως η έρευνά μας δείχνει ότι ούτε η ευτυχία, ούτε η δυστυχία από μόνες τους έχουν οποιαδήποτε άμεση επίπτωση στο ποσοστό των θανάτων», πρόσθεσε ο Πέτο.

Όπως έδειξε και η νέα μελέτη, η δυστυχία για μια γυναίκα σχετίζεται, μεταξύ άλλων, με την μοναξιά, την έλλειψη σωματικής άσκησης, το κάπνισμα κ.α. (οι καπνιστές γενικά δηλώνουν πιο δυστυχείς σε σχέση με τους μη καπνιστές).

Από το ΑΠΕ-ΜΠΕ

Μία πολύ ιδιαίτερη είδηση η παρακάτω, μας ενημερώνει για την έρευνα που μπορεί να αποδείξει το πόσο αληθινός είσαι, μόνο και μόνο μέσα από μία τελεία στο τέλος του μηνύματος που μπορεί να στείλεις…

Καθημερινά όλοι στέλνουμε δεκάδες μηνύματα είτε στο κινητό είτε μέσω των social media. Πολλοί ολοκληρώνουμε το κείμενο των μηνυμάτων με τελεία. Λάθος, μέγα λάθος. Αν και στο στοχλείο μας έμαθαν ότι αυτός είναι ο σωστός τρόπος για να ολοκληρώνεται μια πρόταση, δεν είναι καθόλου, μα καθόλου ευγενικό.

Αυτό το επιβεβαιώνει μελέτη του Πανεπιστημίου Binghamton, η οποία αναφέρει πως όσοι βάζουν τελεία στο τέλος των μηνυμάτων ή των προτάσεών τους, είναι λιγότερο ειλικρινείς.

Οι ερευνητές παρουσίασαν σε μια μικρή ομάδα, 126 προπτυχιακών φοιτητών μια σειρά ανταλλαγής μηνυμάτων είτε από μηνύματα κειμένου ή χειρόγραφων σημειώσεων. Η πλειοψηφία των φοιτητών έκρινε πως όσα κείμενα είχαν στο τέλος τελεία ήταν λιγότερο ειλικρινή.

Τα τελικό συμπέρασμα αυτής της έρευνας είναι πως τα σημεία στίξης μπορούν να παρερμηνευτούν ή να επηρεάσουν την έννοια των μηνυμάτων.

«Τα μηνύματα υπολείπονται κοινωνικών συνθημάτων που χρησιμοποιούνται στην κατά πρόσωπο συνομιλία», τόνισε η Σίλια Κλιν αναπληρώτρια καθηγήτρια Ψυχολογίας και αναπληρώτρια κοσμήτορας στο Harpur College του Πανεπιστημίου Binghamton.

«Οταν μιλούν οι άνθρωποι μεταξύ τους είναι εύκολο να μεταφέρουν κοινωνικές και συναισθηματικές πληροφορίες με το βλέμμα των ματιών, τις εκφράσεις του προσώπου τους, τον τόνο της φωνής τους, τις παύσεις κτλ.», προσέθεσε.

Σε άλλη μελέτη του Πανεπιστημίου διαπιστώθηκε πως η απάντηση με θαυμαστικό ερμηνεύεται ως πιο ειλικρινής. «Τα σημεία στίξης χρησιμοποιούνται για να γίνουν πιο κατανοητά τα συναισθήματα του αποστολέα», ανέφερε, ακόμη.

Σύμφωνα με την ίδια, η αποστολή μηνυμάτων εξελίσσεται με τους ανθρώπους να βρίσκουν τρόπους να μεταφέρουν ίδιους τύπους πληροφοριών και στα κείμενά τους.

athensmagazine.gr

Τα παιδιά που έχουν γιαγιάδες, οι οποίες κάπνιζαν κατά την εγκυμοσύνη τους, αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης άσθματος, ακόμη και αν οι μητέρες τους δεν ήtαν καπνίστριες, σύμφωνα με μια νέα σουηδική επιστημονική έρευνα. Πρόκειται μάλιστα για την πρώτη μελέτη διεθνώς που κάνει τέτοια συσχέτιση.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Μπέρτιλ Φόρσμπεργκ του Πανεπιστημίου Ουμέα, ανέλυσαν στοιχεία για σχεδόν 45.000 γιαγιάδες -καπνίστριες και μη- καθώς και 66.300 εγγόνια.

Η μελέτη έδειξε ότι αν η γιαγιά δεν είχε κόψει το τσιγάρο όσο ήταν έγκυος, τότε όχι απλώς τα παιδιά της, αλλά και τα εγγόνια της έχουν πιθανότητα αυξημένη κατά 10% έως 22% να εμφανίσουν άσθμα.

Όπως είπαν οι ερευνητές, αποδεικνύεται πως το κάπνισμα μπορεί να επηρεάσει τον κίνδυνο άσθματος όχι μόνο στην αμέσως επόμενη γενεά, αλλά και στην μεθεπόμενη. Έχει παρατηρηθεί διεθνώς μια ταχεία έξαρση του άσθματος κατά τα τελευταία 50 χρόνια, κυρίως εξαιτίας της έκθεσης σε περιβαλλοντικούς παράγοντες. Μεταξύ άλλων, ο καπνός μπορεί να επηρεάσει τη δραστηριότητα των γονιδίων και έτσι να επιδράσει στις κατοπινές γενεές.

Δυστυχώς σε αυτήν την κατηγορία ανήκω εγώ, εσύ και πολλοί άλλοι…

Η επιστήμη απεφάνθη: τα ψευτοκουλτουριάρικα κλισέ, προέρχονται από τους όχι και τόσο έξυπνους ανθρώπους.

Σύμφωνα λοιπόν με μια ακόμα αγαπημένη έρευνα που την αναφέρει το ladilike.gr, κάθε φορά που βλέπεις στο feed στο στο Facebook, ακόμα έναν χρήστη να έχει ποστάρει τσιτάτα όπως "Ακολούθα τα όνειρά σου", "5 φορές να πέφτεις, 6 να σηκώνεσαι", "Αν αγαπάς κάτι αστο να φύγει, αν γυρίσει είναι δικό σου, αν όχι, δεν ήταν ποτέ" (μπορώ να συνεχίσω να γράφω τέτοια για ώρες), μπορείς να τον κατηγορήσεις ότι είναι χαζός - και να έχεις με το μέρος σου και τους επιστήμονες.

Το πανεπιστήμιο του Waterloo στον Καναδά, εξέτασε λοιπόν πως σχετίζεται η δεκτικότητά μας απέναντι σε τέτοιες δήθεν βαθιά φιλοσοφημένες ατάκες, με το διανοητικό μας επίπεδο. Χρησιμοποιώντας τέσσερα διαφορετικά πειράματα, εξέτασαν 845 συμμετέχοντες, ζητώντας από καθέναν τους να αξιολογήσει κατά πόσο μια σειρά από φράσεις ήταν βαθυστόχαστες ή επιφανειακές.

Μερικές από τις εκφράσεις που τους δόθηκαν ήταν εντελώς ασυνάρτητες μπούρδες, ενώ άλλες ήταν ουσιαστικές συμβουλές ζωής, γραμμένες από guru της νέας γενιάς, όπως ο Deepak Chopra. Φυσικά οι ατάκες - αποκυήματα της φαντασίας, δεν ήταν τίποτ' άλλο πέρα από αναμειγμένα τσιτάτα ή ασυναίσθητες παλαβομάρες.

Στη συνέχεια, οι ερευνητές τέσταραν τη νοημοσύνη των συμμετεχόντων με γνωστικά τεστ, ενώ τους έκαναν και ερωτήσεις σχετικά με τις θεωρίες συνωμοσίας, τη θρησκεία, και το μεταφυσικό.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, οι άνθρωποι που ήταν πιο δεκτικοί στα ψευτο-εμπνεσμένα κλισέ, ήταν περιορισμένης γνωστικής ικανότητας, θρήσκοι, και πιστεύουν πολύ πιο εύκολα σε θεωρίες συνωμοσίας.

Την επόμενη φορά που θα δημοσιεύσεις λοιπόν κάποια ατάκα, καλύτερα να τη μελετήσεις 2 φορές.