Εσκεμμένα ή άσκοπα ο άνθρωπος έχει κατακλυστεί από διάφορα παγκόσμια ψέματα, που αρνούνται να υποχωρήσουν στο όνομα της αλήθειας. Ας αποκαλύψουμε τα μεγαλύτερα ψέματα που ακόμη πιστεύουμε...

Ο Ναπολέων ήταν κοντός
Υπάρχουν αρκετές ιστορικές πηγές για το «μίσος» του Ναπολέοντα και την πολεμοχαρή του διάθεση και μία από τις ...βασικές αιτιολογίες είναι ότι το επιθετικό του χαρακτήρα του οφείλεται στο γεγονός ότι ήταν κοντός, κάτι που δεν του άρεσε καθόλου και γι' αυτό προσπαθούσε να υπερκαλύψει την χαμηλή του αυτοεκτίμηση με την επεκτατική του δράση.

Αυτό μπορεί και να ήταν αλήθεια, αν κάποιοι επιστήμονες δεν ανακάλυπταν ότι τα 5 πόδια και 2 ίντσες, όπως αναφέρεται ιστορικά το ύψος του Ναπολέοντα, είναι σύμφωνα με την γαλλική και όχι την αγγλική μονάδα μέτρησης. Προφανώς αυτό αλλάζει πολλά, καθώς στην πραγματικότητα ήταν περίπου 1.70 εκ., ελαφρώς ψηλότερος δηλαδή από τον μέσο όρο για έναν άνθρωπο στη Γαλλία εκείνη την εποχή.

Αν βγείτε στο κρύο με βρεγμένο κεφάλι, θα αρρωστήσετε (Μαμά ακούς;)
«Στέγνωσε τα μαλλιά σου πριν βγεις έξω στο κρύο παιδί μου» ωρύεται η Ελληνίδα μάνα, αλλά πλέον μπορείτε να αντικρούσετε τον ισχυρισμό της ότι θα αρρωστήσετε αν βγείτε έξω από το σπίτι αμέσως μετά το ντους, καθώς πολλές μελέτες που εξέτασαν το θέμα, αποφάνθηκαν ότι οι άνθρωποι που κρυώνουν δεν έχουν περισσότερες πιθανότητες να αρρωστήσουν από εκείνους που δεν κρυώνουν.

Άρα ένα υγρό ή ξηρό κεφάλι δεν κάνει καμία διαφορά. Σκεφτείτε μόνο ότι στις σκανδιναβικές χώρες, συνηθίζουν να κάνουν ντους το πρωί και να βγαίνουν αμέσως έξω με συνθήκες υπό του μηδενός, χωρίς να στεγνώνουν τα μαλλιά τους. Αν ίσχυε η εμμονή της μάνας, αυτό θα σήμαινε ότι ο σκανδιναβικός πληθυσμός θα είχε εξαλειφθεί προ πολλού από ...γρίπη.

Everest...η ψηλότερη κορυφή (σχεδόν)
To Έβερεστ, όπως όλοι γνωρίζουμε, είναι η υψηλότερη κορυφή του κόσμου. Λάθος ή καλύτερα σχεδόν λάθος. Ένα βουνό για να θεωρηθεί ψηλότερο πρέπει υπολογιστεί το ύψος του αναλογικά με το επίπεδο της θάλασσας. Αλλά τεχνικά πρέπει να υπολογιστεί από τη βάση ως την κορυφή. Και σε αυτήν τη μέτρηση το Mauna Kea υπερτερεί.

Πάνω από το επίπεδο της θάλασσας, το Mauna Kea (στη Χαβάη) είναι μόνο 4.206 μέτρα αλλά από τη βάση του (κάτω από το επίπεδο της θάλασσας) αγγίζει τα 10.200 μέτρα. Από την άλλη το Everest, είναι 8.848 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, χωρίς να έχει «υπόλοιπο» κάτω από την επιφάνειά της. Άρα συνολικά σε ύψος το Mauna Kea, θα έπρεπε να είναι το ψηλότερο.

Αλλά το Everest «περιβάλλεται» από τα Ιμαλάϊα, αυξάνοντας σημαντικά τα υψομετρικά του στοιχεία. Με απλά λόγια, μπορεί το Έβερεστ να μην είναι το ψηλότερο βουνό, αλλά είναι η ψηλότερη κορυφή πάνω από τη θάλασσα αν υπολογίσει κανείς και τα Ιμαλάϊα. Ό,τι και να ναι πάντως, η ανάβασή του παραμένει άθλος.

Η ζάχαρη τρελαίνει τα παιδιά
Το περιοδικό της Αμερικανικής Ιατρικής Ένωσης δημοσίευσε μια ανασκόπηση 23 μελετών σχετικά με το θέμα των παιδιών και τη ζάχαρη. Το συμπέρασμα; Η ζάχαρη δεν επηρεάζει τη συμπεριφορά τους, αν και είναι πολύ πιθανό η βαθιά ριζωμένη αυτή αντίληψη, να μας υποβάλλει την πεποίθηση αυτή κάθε φορά που κάποιο παιδί είναι λίγο περισσότερο ζωηρό.

Σε μία μελέτη μάλιστα, οι μητέρες είπαν ότι οι γιοι τους είχαν καταναλώσει αναψυκτικό με υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη. Παρά το γεγονός ότι τα αγόρια στην πραγματικότητα είχαν καταναλώσει αναψυκτικά χωρίς ζάχαρη, οι μητέρες ανέφεραν σημαντικά υψηλότερα επίπεδα υπερκινητικής συμπεριφοράς. Τα συμπεράσματα δικά σας.

7 σκυλίσια χρόνια ισούνται με έναν ανθρώπινο χρόνο
Άρα αν το σκυλί σας είναι 3 χρονών αυτό σημαίνει ότι αν ήταν άνθρωπος μπορεί και να ήταν κανα δυο χρόνια πριν το πτυχίο, αν ήταν λάτρης της ακαδημαϊκής μόρφωσης. Οι εμπειρογνώμονες από την άλλη έχουν άλλη άποψη.

Η γενική άποψη είναι ότι τα σκυλιά ωριμάζουν πιο γρήγορα από τους ανθρώπους, φθάνοντας το ισοδύναμο των 21 (ανθρώπινων) ετών μόνο σε δύο (σκυλίσια) χρόνια και στη συνέχεια επιβραδύνεται η διαδικασία γήρανσης, με αναλογίες περίπου 4 ανθρώπινα χρόνια για κάθε 1 σκυλίσιο.

Μάλιστα, για να υπολογίσετε καλύτερα τα ...ανθρώπινα χρόνια του σκύλου σας αφαιρέστε τα δύο από την ηλικία του, πολλαπλασιάστε επί τέσσερα και προσθέστε 21. Απλά μαθηματικά δηλαδή.

Θα πρέπει να κάνετε stretching πριν από την άσκηση
Το... τέντωμα πριν από την άσκηση είναι ο κύριος τρόπος για τη βελτίωση της απόδοσης και την αποτροπή τραυματισμού, λένε σχετικοί και άσχετοι στα γυμναστήρια. Ωστόσο, ερευνητές επιμένουν ότι αυτή η τακτική πριν από την άσκηση στην ουσία σας επιβραδύνει.

Αποκάλυψαν μάλιστα ότι το stretching πριν από το τρέξιμο μπορεί να οδηγήσει σε μείωση μέχρι και 5% της αποτελεσματικότητας της άσκησης, ενώ την ίδια στιγμή Ιταλοί ερευνητές μελετώντας ποδηλάτες επιβεβαίωσαν την αντιπαραγωγική δράση του. Ωστόσο, ακόμη εκκρεμούν τα επαρκή επιστημονικά στοιχεία, που θα μπορούσαν να επιβεβαιώσουν ότι το stretching πριν από την άσκηση μειώνει τον κίνδυνο τραυματισμού.

toxwni.gr

Το συγκινητικό μήνυμα του Στάθη Παναγιωτόπουλου

Το τελευταίο διάστημα δε βλέπαμε το αγαπημένο σκυλάκι, τη «Σαρδέλα» στους Ράδιο Αρβύλα.Ο ίδιος ο Στάθης Παναγιωτόπουλος είχε ενημερώσει για την υγεία του τετράποδου και τώρα με ένα συγκινητικό του μήνυμα ανέφερε τον θάνατό του.

«Είχα γράψει παλιότερα πως όταν το σκυλί με το οποίο συγκατοικούσα, η Σαρδέλα, πεθάνει, θα φροντίσω να μην το μάθει κανείς. Το έγραφα αυτό επειδή, όταν ανέβασα μια ενημέρωση σχετικά με την υγεία της στο iporta, το ενδιαφέρον που εισέπραξα ήταν μεν πολύ έντονο και συγκινητικό, αλλά κατά περιπτώσεις καθόλου καλοδεχούμενο.

Μου τηλεφώνησαν, για παράδειγμα, από την εκπομπή της Τατιάνας Στεφανίδου για “να πω δυό λόγια για το άρθρο”.
Καταλαβαίνεις.

Συγκριτικά, όμως, το ειλικρινές ενδιαφέρον των ανθρώπων υπήρξε πολύ μεγαλύτερο από την πτωματολαγνεία των ΜΜΕ, οπότε είπα να ενημερώσω αυτούς που ενδιαφέρονται.

Η Σαρδέλα λοιπόν πέθανε στις 11:30 το πρωί της Παρασκευής 5 Ιουνίου, 14μιση ετών. Η υγεία της είχε επιδεινωθεί πολύ, απέκτησε ένα πρόβλημα στο θυρεοειδή, το αριστερό της μάτι καταστράφηκε εντελώς από μια νεοπλασία, και τα προβλήματα κινητικότητας είχαν γίνει πολύ πιο έντονα. Δεν είχε πια αυτό που ευφημιστικά αποκαλούμε “ποιότητα ζωής”.

Τι να κάνω; Συμβουλεύτηκα το γιατρό της, ο οποίος επιβεβαίωσε τη γνώμη μου, ότι είχε έρθει δηλαδή η ώρα της. Το καλό ήταν πως σ’ αυτές τις περιπτώσεις ο κτηνίατρος είναι πάντα αυτός που αποφασίζει, διαφορετικά οι περιπτώσεις ευθανασίας σκύλων θα ήταν πολύ περισσότερες και πολύ πιο πρώιμες. Ορισμένοι “ιδιοκτήτες” σκύλων (τι τραγική έκφραση, και πόσο παραπέμπει στη δουλεία!) θα προχωρούσαν σε ευθανασία με την παραμικρή ενόχληση, όπως γνωρίζουμε. Ας μην επεκταθώ.

Έτσι κλείστηκε το ραντεβού για τη μεθεπόμενη μέρα, και τότε άρχισαν τα πραγματικά δύσκολα. Όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά εξαιτίας της ηλίθιας σκέψης “αυτό γίνεται για τελευταία φορά”. Τελοσπάντων.

Το προηγούμενο απόγευμα πήγα στο χασάπη και πήρα το καλύτερο, τρυφερότερο και πιο φρέσκο μοσχαράκι που υπήρχε, το μαρινάρισα και το μαγείρεψα γιουβέτσι. Πέτυχε πολύ το φαγητό, εγώ δεν έφαγα, επειδή το είχα υποσχεθεί σ’ αυτήν, αλλά μαγειρεύοντας δοκιμάζεις κι έγινε πραγματικά πολύ νόστιμο. Το άφησα να κρυώσει λίγο, και της το
σέρβιρα-όλο, τι θα πάθει το σκυλί, σκεφτόμουν και γελούσα μόνος μου και ξέφευγε και κανένα δάκρυ.

Το καταβρόχθισε όλο, παρόλη τη δυσκινησία, και παρέμεινε χαζούλα, αγαθή ακόμη και στην ώριμη ηλικία της. Οποιοσδήποτε άλλος θα έμπαινε σε υποψίες. “Μετά από τόσα χρόνια κροκέτες, αυτός ο τύπος με ταίζει γιουβέτσι;

Κάποιο λάκκο έχει η φάβα”. Δεν υποψιάστηκε όμως τίποτα, ούτε ακόμα και όταν της έδωσα μια τεράστια σοκολάτα να φάει για επιδόρπιο. Έγλειψε τα μουστάκια της και έπεσε για ύπνο.

Την άλλη μέρα το πρωί πήγαμε βόλτα, και ηλιθίως ήλπιζα ότι θα συμβεί κάτι απρόβλεπτο και θα μπορεί να περπατάει καλύτερα, ίσως ότι το γιουβέτσι λειτούργησε φαρμακευτικά και η υγεία της θα παρουσίαζε θεαματική βελτίωση.

Ηλιθίως, επαναλαμβάνω. Την πήγα στο γιατρό. Στο δρόμο σταμάτησα και πήρα άλλη μια τεράστια σοκολάτα. Την
έφαγε με όρεξη στον προθάλαμο του ιατρείου. Λέγαμε βλακείες με το γιατρό, τύπου τι καλά που θα ήταν εμείς οι άνθρωποι να μπορούσαμε να προγραμματίσουμε το θάνατό μας όταν δε θα μπορούμε άλλο να ζούμε αξιοπρεπώς, και τέτοια. Βλακείες.

Την πήρα αγκαλιά και την ανέβασα στο τραπέζι. Της έγλειψα τη μουσούδα, ανταπέδωσε, πάντα με εμπιστοσύνη, κι ας της δάγκωνα τη γλώσσα παίζοντας, προς μεγάλο εκνευρισμό της. Αν υπάρχει ένα χαρακτηριστικό που έχουν ΟΛΟΙ οι σκύλοι, είναι το ότι εμπιστεύονται πάντα τους ανθρώπους, ό,τι κι αν γίνει, όσο κι αν εμείς συχνά προδίδουμε την εμπιστοσύνη τους.

Τη μια στιγμή ήταν εκεί, η Σαρδέλα που ήξερα, έστω και πολύ λιγότερη, και την άλλη δεν ήταν πια εκεί. Λίγα κιλά οργανικής ουσίας. Επέστρεψε στη θάλασσα, εκεί από όπου προήλθε, εκεί από όπου προήλθαμε όλοι και εκεί όπου όλοι θα καταλήξουμε. Καμμιά φορά, ακόμη και τώρα, ξυπνάω το βράδυ και ακούω τα νύχια της στα πλακάκια. Είναι μόνο η ιδέα μου,όμως...»!

Πηγή gossip-tv.gr