Ειδικοί και αρχές εδώ και χρόνια υποστηρίζουν ότι το κλειδί για την αντιμετώπιση υποθέσεων παιδικής κακοποίησης είναι να «ανοίξουν τα στόματα της κοινωνίας», που συχνά μένει σιωπηλή ακόμα και όταν γνωρίζει ή υποπτεύεται εξαιτίας μίας σειράς λόγων.
Οι μηχανισμοί προστασίας υφίστανται ακόμα και αν χρήζουν βελτιώσεων αλλά είναι απαραίτητο να ειδοποιηθούν οι αρμόδιες αρχές προκειμένου να ενεργοποιηθούν αυτοί οι μηχανισμοί.
Πριν από περίπου ένα χρόνο ανακοινώθηκε από τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη ένα πενταετές Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την προστασία των παιδιών από τη σεξουαλική κακοποίηση και εκμετάλλευση σε ειδική εκδήλωση της Βουλής για την Ευρωπαϊκή ημέρα για την προστασία των παιδιών από τη σεξουαλική εκμετάλλευση και τη σεξουαλική κακοποίηση. Ο κ. Μητσοτάκης έκανε λόγο για εθνική προτεραιότητα και τόνισε πως βασική της προϋπόθεση είναι η μηδενική ανοχή στη σεξουαλική βία κατά των παιδιών.
Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας και επικεφαλής του Εθνικού Σχεδίου Δράσης, Έλενα Ράπτη, εξηγεί ποια είναι τα επόμενα βήματα προς την ενίσχυση της παιδικής προστασίας και παράλληλα αναφέρεται στον περίφημο «Κανόνα του Εσωρούχου» που πρέπει όλοι οι γονείς να διδάξουν στα παιδιά τους.
Το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Προστασία των Παιδιών από τη Σεξουαλική Κακοποίηση και Εκμετάλλευση
Το υπουργικό συμβούλιο το ενέκρινε την Τρίτη 30/08/2022 αφού παρουσιάστηκε από τον υπουργό Επικρατείας, Άκη Σκέρτσο. Όπως δηλώνει η Έλενα Ράπτη στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, «πρόκειται για μια ολιστική παρέμβαση στο υφιστάμενο πλαίσιο δομών και λειτουργιών για την πρόληψη του φαινομένου, την προαγωγή της αποκάλυψής του όταν συμβαίνει, την γρήγορη και αποτελεσματική δίωξη των δραστών και την παροχή προστασίας και στήριξης στα θύματα». Είναι δηλαδή «ένα συλλογικό έργο 12 υπουργείων υπό το συντονισμό της Προεδρίας της Κυβέρνησης. Ένα πολυσχιδές σχέδιο με 11 οριζόντιες πολιτικές και 80 επιμέρους δράσεις. Το 75% των δράσεων έχει ήδη ενταχθεί στα ετήσια σχέδια δράσης των υπουργείων και αρκετές από αυτές υλοποιούνται ήδη».
Πολύ σύντομα θα αναρτηθεί σε δημόσια διαβούλευση ολοκληρωμένη πρόταση ενός πλήρους και συνεκτικού Εθνικού Σχεδίου Δράσης που συντάχθηκε από προπαρασκευαστική ομάδα εργασίας υπό τον υπουργό Επικρατείας αρμόδιο για το συντονισμό του κυβερνητικού έργου. Στη δημόσια διαβούλευση θα κληθούν οι ενδιαφερόμενοι φορείς, οργανώσεις, επαγγελματίες και πολίτες να καταθέσουν τις προτάσεις και παρατηρήσεις τους.
Παράλληλα, σε χρόνο που θα οριστεί από τη Βουλή των Ελλήνων, το προτεινόμενο Εθνικό Σχέδιο Δράσης θα κατατεθεί για συζήτηση από την εθνική αντιπροσωπεία σε επιτροπή ή σύνθεση που θα επιτρέπει τη μέγιστη δυνατή συμμετοχή βουλευτών. Παρατηρήσεις και βελτιώσεις που θα προκύψουν από όλες τις δράσεις διαβούλευσης, οι οποίες θα είναι εφικτό να συμπεριληφθούν, θα εμπλουτίσουν το ΕΣΔ πριν την οριστικοποίησή του. Η συνολική διάρκεια υλοποίησής του θα είναι 5 χρόνια (2022-2027).
Η Έλενα Ράπτη τονίζει ότι «οι στρατηγικοί στόχοι του Σχεδίου σε βάθος πενταετίας είναι η αναπροσαρμογή των θεσμικών λειτουργιών στην κατεύθυνση των φιλικών προς το παιδί διαδικασιών, η μετρήσιμη ποσοτική μείωση των κρουσμάτων με την δημιουργία ενός ολιστικού πλαισίου που θα δίνει έμφαση στην πρόληψη, στην αποτροπή της δευτερογενούς θυματοποίησης και στην προστασία των μελών ευάλωτων κοινωνικών ομάδων και τέλος, η αύξηση αναφοράς κρουσμάτων στις αρμόδιες Αρχές και υπηρεσίες για να διερευνηθούν, να διωχθούν οι δράστες και να προστατευτούν τα παιδιά».
Από την πλευρά του υπουργείου Εργασίας, ενός εκ των εμπλεκόμενων υπουργείων, στον χρόνο που μεσολάβησε από τότε μέχρι σήμερα έχουν γίνει δύο κρίσιμα βήματα. Με τον Ν. 4837/2021, θεσπίστηκε στην Ελλάδα ο ορισμός της παιδικής κακοποίησης, ο οποίος σε αντίθεση με το παρελθόν δεν περιλαμβάνει μόνο τη σωματική, σεξουαλική και λεκτική, αλλά και την ψυχολογική και την παραμέληση. Παράλληλα με τον ίδιο νόμο, θεσπίστηκε επίσης το λευκό ποινικό μητρώο για όποιον εργάζεται σε δομή που φροντίζει παιδιά και ταυτόχρονα ορίστηκε υπεύθυνος παιδικής προστασίας μέσα σε κάθε δομή - ένα πρόσωπο αναφοράς δηλαδή, για την έγκαιρη γνωστοποίηση των περιστατικών κακοποίησης στις αρμόδιες αρχές.
Οι υφισταμένες δομές και διαδικασίες
Σε ένα πρώτο στάδιο υπεύθυνες είναι οι κοινωνικές υπηρεσίες των δήμων. Δηλαδή αν γίνει καταγγελία, η κοινωνική υπηρεσία, οφείλει να στείλει κοινωνικό λειτουργό για επιτόπια έρευνα της κατάστασης προκειμένου να διαπιστωθεί αν ευσταθεί η καταγγελία και τι ακριβώς συμβαίνει.
Παράλληλα μπορεί να γίνει η καταγγελία και στη Γραμμή Παιδικής Προστασίας 1107 ή και στις αστυνομικές αρχές που θα ερευνήσουν.
Σε κάθε περίπτωση πάντως οι κοινωνικές υπηρεσίες του δήμου επικοινωνούν με την αστυνομία αν κριθεί απαραίτητο, δηλαδή αν όντως ευσταθεί η πληροφορία.
Στη συνέχεια, εξετάζεται από τις αρμόδιες υπηρεσίες αν το περιβάλλον του παιδιού είναι κατάλληλο για να παραμείνει εκεί ή αν πρέπει να απομακρυνθεί. Αν διαπιστωθεί ότι είναι απαραίτητη η απομάκρυνση του εξετάζεται αν είναι ασφαλές να μείνει με κάποιον κοντινό συγγενή.
Αν δεν καταστεί εφικτό το παιδί να παραμείνει στο οικογενειακό του περιβάλλον, και αφού εξεταστεί ενδελεχώς η κατάσταση της υγείας του, τότε μεταφέρεται σε δομή φιλοξενίας του κράτους ανάλογα με την ηλικία του, το φύλο του, την περίσταση και τις ιδιαίτερες συνθήκες της υπόθεσης, για παράδειγμα το αν υπάρχουν αδέρφια ήδη σε κάποια δομή φιλοξενίας, καθώς πάντα προτιμάται δύο αδέρφια να είναι μαζί εκτός και αν δεν είναι προς το συμφέρον των παιδιών.
Η Γραμμή 1107
Η τηλεφωνική Γραμμή «1107» λειτουργεί όλο το 24ωρο δωρεάν και μπορούν να καλούν δωρεάν:
Παιδιά και έφηβοι που θέλουν να ενημερωθούν για ζητήματα που τους απασχολούν ή τους ενδιαφέρουν ή χρειάζονται βοήθεια για δυσκολίες ψυχολογικής ή κοινωνικής φύσης ή είναι θύματα κακοποίησης, παραμέλησης, εκφοβισμού, εγκατάλειψης κ.α. ή θύματα εμπορίας, εκμετάλλευσης και παράνομων ή εγκληματικών πράξεων. Επίσης, μπορούν να καλέσουν ανήλικοι που έχουν εμπλακεί σε παραβατικές πράξεις, έφηβοι και έφηβες που εγκαταλείπουν το σπίτι, γονείς/κηδεμόνες, αδέλφια ή συγγενείς για θέματα που αφορούν τον ρόλο τους σε ζητήματα σχετικά με ανηλίκους, εκπαιδευτικοί για θέματα που αφορούν μαθητές τους, επαγγελματίες υγείας, πρόνοιας κά, για θέματα που αφορούν την παιδική προστασία, φορείς παροχής υπηρεσιών κοινωνικής φροντίδας και προστασίας ανηλίκων, εισαγγελικές, δικαστικές και αστυνομικές αρχές για την προστασία παιδιών που βρίσκονται σε κίνδυνο, κοινωνικοί φορείς για την ενημέρωσή τους σε ζητήματα παιδικής προστασίας και φυσικά πολίτες που θέλουν να αναφέρουν συμβάντα και καταστάσεις που αφορούν παιδιά σε κίνδυνο ή επιθυμούν να συνεισφέρουν εθελοντικά στην κοινωνική τους στήριξη.
Μέσω της γραμμής αυτής ειδικοί κοινωνικοί λειτουργοί και ψυχολόγοι παρέχουν επείγουσα συμβουλευτική, ψυχολογική και κοινωνική στήριξη σε ανηλίκους, τους ενημερώνουν για θέματα που τους απασχολούν ή τους ενδιαφέρουν και τους διασυνδέουν, όταν απαιτείται, με τις κατάλληλες εξειδικευμένες Υπηρεσίες Παιδικής Προστασίας. Παράλληλα, παρέχουν επείγουσα συμβουλευτική, ψυχολογική και κοινωνική στήριξη σε γονείς και τους ενημερώνουν για θέματα ανατροφής.
Επίσης, υποδέχονται αιτήματα και αναφορές για ανήλικους που βρίσκονται σε κίνδυνο, αντιμετωπίζουν καταστάσεις κρίσης ή εμπλέκονται σε παράνομες πράξεις και συνεργάζονται με τις αρμόδιες εισαγγελικές, δικαστικές, αστυνομικές και άλλες υπηρεσίες για την άμεση κοινωνική προστασία των παιδιών και εφήβων σε κίνδυνο και των ανήλικων παραβατών.
Επιπλέον, συνεργάζονται στενά με τις Ομάδες Προστασίας Ανηλίκων και με άλλους δημόσιους φορείς σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο για τη διενέργεια κοινωνικών ερευνών, τη διερεύνηση των συνθηκών διαβίωσης και τον εντοπισμό των κινδύνων που απειλούν τους ανήλικους για τους οποίους υπήρξαν αιτήματα, αναφορές και εισαγγελικές εντολές και κινητοποιούν τους μηχανισμούς επιτόπιας επείγουσας κοινωνικής παρέμβασης του ΕΚΚΑ και άλλων υπηρεσιών για την παροχή άμεσης κοινωνικής βοήθειας στους ανηλίκους σε κίνδυνο
Τέλος, συνεργάζονται με δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς παιδικής προστασίας για την άμεση εξυπηρέτηση επειγόντων αιτημάτων κοινωνικής φροντίδας και προστασίας ανηλίκων και στήριξης των οικογενειών τους και παρέχουν πληροφόρηση, ενημέρωση και στήριξη στους επαγγελματίες που ασχολούνται με παιδιά και εφήβους.
Τι δείχνουν τα στοιχεία σχετικά με τις υποθέσεις σεξουαλικών κακοποιήσεων σε παιδιά στην Ευρώπη
Όπως λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Ράπτη, «υπολογίζεται ότι ένα στα πέντε παιδιά στην Ευρώπη πέφτει θύμα κάποιας μορφής σεξουαλικής κακοποίησης. Τα ποσοστά είναι ιδιαίτερα υψηλά με ανυπολόγιστες σωματικές και ψυχολογικές επιπτώσεις στα παιδιά θύματα. Μπορεί να συμβεί σε οποιοδήποτε παιδί ανεξαρτήτως φύλου, ηλικίας, φυλής, κοινωνικής τάξης ή θρησκείας. Το ποσοστό στην Ελλάδα σύμφωνα με σχετικά πρόσφατη έρευνα που διεξήγαγε το Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού ανέρχεται στο 16%». Η Έλενα Ράπτη λέει ακόμα ότι σύμφωνα με τα στοιχεία: «Εννιά στους δέκα θύτες βρίσκονται στο στενό οικογενειακό, συγγενικό ή φιλικό περιβάλλον του παιδιού, στον κύκλο εμπιστοσύνης του. Είναι ένα πρόσωπο δηλαδή που το παιδί συνήθως αγαπά και εμπιστεύεται και δεν μπορεί να υποψιαστεί ότι αυτός ο άνθρωπος έχει ως στόχο να το βλάψει, με αποτέλεσμα να είναι δεκτικό σε αγγίγματα που δεν θα έπρεπε. Λόγω της οικειότητας της σχέσης του παιδιού με το δράστη το παιδί δεν βρίσκει τη δύναμη να σπάσει τη σιωπή του και μόλις 2 στα 100 περιστατικά φτάνουν στις αρχές. Αυτό μπορεί να ξεπεραστεί μέσα από την ενημέρωση και ενδυνάμωση των παιδιών».
Τι είναι ο «Κανόνας των Εσωρούχων» και η καμπάνια «Ένα στα Πέντε»
Ο «Κανόνας των Εσωρούχων» δημιουργήθηκε για να βοηθήσει γονείς και κηδεμόνες να ξεκινήσουν τη συζήτηση με τα παιδιά τους και αποτελεί εξαιρετικά αποτελεσματικό εργαλείο πρόληψης της σεξουαλικής κακοποίησης.
«Αποτελεί ένα απλό μέσο, ώστε οι γονείς να εξηγήσουν στα παιδιά τους ποιά είναι εκείνα τα σημεία του σώματος στα οποία δεν πρέπει οι άλλοι να επιχειρήσουν να τα αγγίξουν, πώς πρέπει να αντιδράσουν τα παιδιά και πού να στραφούν για βοήθεια. Τί ορίζει όμως ο Κανόνας των Εσωρούχων; είναι απλό: κανείς δεν μπορεί να αγγίξει ή να χαϊδέψει το παιδί σε εκείνα τα σημεία του σώματός του τα οποία κατά κανόνα καλύπτονται από εσώρουχα. Και αντιστοίχως, ούτε τα παιδιά επιτρέπεται να αγγίξουν το σώμα άλλων σε αυτά τα σημεία. Ο Κανόνας είναι επίσης χρήσιμος γιατί βοηθάει να εξηγήσουμε στα παιδιά ότι το σώμα τους τούς ανήκει, τη διαφορά ανάμεσα στο δώρο και τη δωροδοκία, ότι υπάρχουν καλά και κακά μυστικά και ότι υπάρχει καλό αλλά και κακό χάδι ή άγγιγμα», εξηγεί η κ. Ράπτη.
Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα με τίτλο «Ο Κανόνας των Εσωρούχων» δίνει τη δυνατότητα στους εκπαιδευτικούς να διδάξουν τα εργαλεία της καμπάνιας «Ένα στα Πέντε» σε μαθητές στα Νηπιαγωγεία, την Α', Β' Γ' και Δ' Δημοτικού.
Ταυτόχρονα στο πλαίσιο των εργαστηρίων δεξιοτήτων δίνεται η δυνατότητα να διδάσκονται όλα τα σημαντικά μηνύματα στα παιδιά για την προστασία τους από τη σεξουαλική κακοποίηση και εκμετάλλευση, μαθαίνοντας και αναπαράγοντας στη συμπεριφορά τους απλούς κανόνες αυτοπροστασίας.
https://www.iefimerida.gr/ellada/prostasia-ton-paidion-sexoyaliki-kakopoiisi-ellada-ti-allazei
Δύο χρόνια μετά την αποκάλυψη της δυσώδους αυττής υπόθεσης και ακόμα δεν έχουν ληφθεί μέτρα προστασίας αυτών των παιδιών, σύμφωνα με δημοσίευμα της ενημερωτικής ιστοσελίδας Pelop.gr.
Η εξαγορά των μικρών παιδιών για ελάχιστα χρήματα ή για μικροδωράκια συνεχίζεται, δύο χρόνια μετά τις πρώτες, συνταρακτικές αποκαλύψεις της εφημερίδας «Πελοπόννησος». «Δυστυχώς δεν έχει γίνει τίποτα. Παρ’ ότι κλήθηκα από τον εισαγγελέα μετά το δημοσίευμα και έκανα σχετική κατάθεση. Παρ’ ότι έγινε σύσκεψη στην Αστυνομική Διεύθυνση Αχαΐας με τη συμμετοχή και φορέων της πόλης, η κατάσταση παραμένει ίδια. Τα παιδιά είναι πλήρως εγκαταλελειμμένα και συνεχίζουν να αποτελούν αντικείμενο σεξουαλικής εκμετάλλευσης και επαιτείας», επισήμανε στην εφημερίδα η συντονίστρια του προγράμματος «Υγείας για όλους», Ελένη Σωτηροπούλου.
Η ίδια κατέθεσε τη λύπη της και την απογοήτευσή της που οι πάντες γνωρίζουν, αλλά κανείς δεν κάνει κάτι: «Το έχουμε καταθέσει εγγράφως και προφορικώς σε όλες τις αρμόδιες Αρχές και τα υπουργεία. Στο μόνο που δίνουν βαρύτητα είναι η γραφειοκρατία και ο αριθμός πρωτοκόλλου των εγγράφων. Το έχουμε παρουσιάσει και αναδείξει σε πάρα πολλά συνέδρια. Δυστυχώς, κανείς δεν κάνει τίποτα».
Η κυρία Σωτηροπούλου και ο πρόεδρος της Επιστημονικής Επιτροπής και μέλος του ΔΣ του προγράμματος καθηγητή Παιδιατρικής Γιώργος Χρούσος είχαν απευθύνει έκκληση για την προστασία των παιδιών, μέσω της εφημερίδας.
«Καλούμε και παρακαλούμε τους φορείς να παρέμβουν. Υπάρχουν τρόποι να ελέγξουν την κατάσταση και να εξαναγκάσουν τους γονείς να σταματήσουν την εκμετάλλευση των παιδιών τους. Είναι γνωστό, ότι σε συγκεκριμένους χώρους της Πάτρας, πλατείες, χώρους ανοιχτούς πάρκινγκ, στη σιδηροδρομική γραμμή στα Βραχνέικα, στον Κόκκινο Μύλο και αλλού πηγαίνουν άρρωστοι ψυχικά ηλικιωμένοι και για πέντε και έξι ευρώ εκμεταλλεύονται σεξουαλικά κοριτσάκια και αγοράκια του καταυλισμού».
Η κυρία Σωτηροπούλου είχε επισημάνει ότι δεν χρειάζεται ιδιαίτερη έρευνα για τον εντοπισμό αυτών των περιστατικών. «Πέραν του ότι όλα αυτά γίνονται μπροστά στα μάτια μας, ο μακροσκοπικός έλεγχος που κάνει ο παιδίατρος εντοπίζει τα ευρήματα που δείχνουν ότι υπήρξε η σεξουαλική κακοποίηση. Βλέπουμε στο καταυλισμό κοριτσάκια βαμμένα, με σκουλαρίκια, με χρυσαφικά κ.λπ. κι αν τα ρωτήσεις ποιος σου τα αγόρασε απαντάνε "ο άλλος παππούς"».
Ανάλογα προβλήματα έχει εντοπίσει η επιστημονική ομάδα του προγράμματος και σε καταυλισμούς του Πύργου.
«Βρήκαμε σε καταυλισμό δύο παιδάκια με εγκεφαλική παράλυση και τρία με μεσογειακή αναιμία σε πλήρη εγκατάλειψη. Η διευθύντρια της Παιδιατρικής Κλινικής του νοσοκομείου Πύργου είχε κάνει καταγγελίες. Βρήκαμε γυναίκα η οποία ήταν έγκυος και είχε άλλα τέσσερα παιδιά εκ των οποίων τα δύο είχαν πάρει το όνομά Πακιστανού, για να παίρνει επιδότηση ενοικίου. Αναγκάζουν τα κορίτσια να παντρεύονται 12 και 13 ετών να γεννάνε παιδιά, τα οποία στη συνέχεια εγκαταλείπουν. Αν δεν σταματήσει αυτή η ανεξέλεγκτη επιδοματική πολιτική, δεν θα ελεγχθεί αλλιώς η κατάσταση».
Η αρχισυντάκτρια της εφημερίδας «Π» Μαρίνα Ριζογιάννη παρεμβαίνει στο θέμα και γράφει την άποψή της:
«Η επαναφορά του σχετικού ρεπορτάζ στην επικαιρότητα μας οδήγησε συνειρμικά στη σύγκριση με τα αντανακλαστικά της ελληνικής πολιτείας αλλά και της κοινωνίας, στην περίπτωση του πρόσφατου περιστατικού κακοποίησης της γάτας.
Πολύ σωστά ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Τάκης Θεοδωρικάκος, κινητοποίησε όλες τις αρχές της χώρας και ο δράστης εντοπίστηκε.
Φυσικά στην κινητοποίηση των Αρχών αδιαμφισβήτητα συνέβαλε και η κοινωνική κατακραυγή μέσω των σόσιαλ μίντια και τα δημόσια «δάκρυα» από τους πρωταγωνιστές των τηλεοπτικών πάνελ, για το άμοιρο γατάκι.
Κι εδώ τίθεται το ερώτημα. Μήπως τελικά η κοινωνία μας έχει κόψει το νήμα της απόλυτης υποκρισίας;
Το πρωτοσέλιδο της «Π» με τη σεξουαλική εκμετάλλευση των παιδιών της Πάτρας έπαιξε στο οανελλήνιο. Γιατί κανείς δεν έχυσε δάκρυα γι’ αυτά τα παιδιά; Γιατί κανένα υπουργικό στέλεχος δεν ασχολήθηκε με το θέμα; Γιατί τα σόσιαλ σιώπησαν; Γιατί οι διωκτικές αρχές δεν ασχολήθηκαν επί της ουσίας;
Αν μία κοινωνία δείχνει το επίπεδο του πολιτισμού της από τον τρόπο που αντιμετωπίζει τα ζώα, στην περίπτωση των παιδιών τι έχουμε να πούμε;
Η υποκρισία του πολιτικού και κοινωνικού μας συστήματος έπιασε ταβάνι. Ναι στην προστασία των ζώων και στην παραδειγματική τιμωρία των βασανιστών τους.
Αλλά την ίδια στιγμή, πώς επιτρέπουμε να κυκλοφορούν ανενόχλητοι αυτοί που κατακρεουργούν βάναυσα και ανελέητα το σώμα και την ψυχή των παιδιών;»
Κάτοικος στη Μάνη κατέθεσε τι του είπε ο ιερέας στη Μάνη για τον παππού του ανήλικου κοριτσιού. Η γιαγιά γνώριζε τι συνέβαινε υποστηρίζει η νέα μαρτυρία. Για προκατασκευασμένες και κατευθυνόμενες μαρτυρίες της μικρής κάνει λόγο ο ιερέας. Στο “Χαμόγελο του Παιδιού” παραμένει το ανήλικο κορίτσι.
Στο Χαμόγελό του Παιδιού παραμένει η 12χρονη που φέρεται να έπεσε θύμα σεξουαλικής κακοποίησης από έναν ιερέα στη Μάνη. Όπως αναφέρει το ρεπορτάζ του ΑΝΤ1 μια νέα μαρτυρία για την υπόθεση του κοριτσιού στη Μάνη που συγκλόνισε τη χώρα, φαίνεται να βάζει και πάλι στο κάδρο των ευθυνών τον παππού του ανήλικου κοριτσιού.
Σύμφωνα με αυτή τη μαρτυρία κάτοικος της περιοχής κατέθεσε τα όσα του είχε πει ο ιερέας στη Μάνη. “Μου είπε κοίτα να δεις που ο παππούς έχει κάνει πράγματα στη μικρή, ότι την έβαζε στα πόδια του, δεν φορούσε ρούχα ούτε ο παππούς ούτε και η μικρή και ότι η γιαγιά του γνώριζε”.
Ο ιερέας που είχε προφυλακιστεί για την υπόθεση στην Μάνη αρνείται κάθε κατηγορία. Κάνει λόγο μάλιστα για προκατασκευασμένες και κατευθυνόμενες μαρτυρίες της μικρής και υποστηρίζει πως είχε πολύ καλές σχέσεις μαζί της ακόμη και όταν το κοριτσάκι φιλοξενήθηκε στο “Χαμόγελο του Παιδιού”.
NEWSIT / ΕΓΚΛΗΜΑ /
Μάνη: Κατάθεση κατοίκου καίει τον παππού της 12χρονης
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: 20.11.2019 | 21:07NEWSIT NEWSROOM
Μάνη: Κατάθεση κατοίκου καίει τον παππού της 12χρονης
photo αρχείου intime
Facebook Twitter
Κάτοικος στη Μάνη κατέθεσε τι του είπε ο ιερέας στη Μάνη για τον παππού του ανήλικου κοριτσιού. Η γιαγιά γνώριζε τι συνέβαινε υποστηρίζει η νέα μαρτυρία. Για προκατασκευασμένες και κατευθυνόμενες μαρτυρίες της μικρής κάνει λόγο ο ιερέας. Στο “Χαμόγελο του Παιδιού” παραμένει το ανήλικο κορίτσι.
Στο Χαμόγελό του Παιδιού παραμένει η 12χρονη που φέρεται να έπεσε θύμα σεξουαλικής κακοποίησης από έναν ιερέα στη Μάνη. Όπως αναφέρει το ρεπορτάζ του ΑΝΤ1 μια νέα μαρτυρία για την υπόθεση του κοριτσιού στη Μάνη που συγκλόνισε τη χώρα, φαίνεται να βάζει και πάλι στο κάδρο των ευθυνών τον παππού του ανήλικου κοριτσιού.
Σύμφωνα με αυτή τη μαρτυρία κάτοικος της περιοχής κατέθεσε τα όσα του είχε πει ο ιερέας στη Μάνη. “Μου είπε κοίτα να δεις που ο παππούς έχει κάνει πράγματα στη μικρή, ότι την έβαζε στα πόδια του, δεν φορούσε ρούχα ούτε ο παππούς ούτε και η μικρή και ότι η γιαγιά του γνώριζε”.
Click4more: Μάνη: Ξεσπάει η κόρη του ιερέα για την κακοποίηση της 12χρονης – “Τα άγνωστα λόγια του παιδιού φωτίζουν την πλεκτάνη”!
Ο ιερέας που είχε προφυλακιστεί για την υπόθεση στην Μάνη αρνείται κάθε κατηγορία. Κάνει λόγο μάλιστα για προκατασκευασμένες και κατευθυνόμενες μαρτυρίες της μικρής και υποστηρίζει πως είχε πολύ καλές σχέσεις μαζί της ακόμη και όταν το κοριτσάκι φιλοξενήθηκε στο “Χαμόγελο του Παιδιού”.
‘Ο αδερφός της μικρής τα πήγαινε καλά με τον ιερέα και κάποιες φορές όταν έπινε ο ιερέας απλά του γκρίνιαζε. Ήθελε να μείνει με τον παπά η μητέρα του και ευχόταν να πάνε όλα καλά και για την αδερφή του γιατί ασχολείται μαζί τους ο ιερέας και το παιδί θα πήγαινε σχολείο. Δεν πιστεύω ότι έχει κάνει αυτά για τα οποία κατηγορείται’, αναφέρει η μαρτυρία.
Ο δικηγόρος του ιερέας από τη Μάνη, Νίκος Ιωάννου, υποστηρίζει πως “θεωρώ πως σιγά σιγά έχουν αρχίσει να αποκαλύπτονται τα στοιχεία τα οποία αποδεικνύουν την ατράνταχτη αθωότητα του εντολέα μου”.
Ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Δωδεκανήσου θα αναβιώσει η φρικιαστική υπόθεση βιασμού και αποπλάνησης κοριτσιού, ηλικίας 7 ετών με κατηγορούμενους την μητέρα, τον παππού και την θεία του, κατοίκους Ρόδου.
Το πρωτόδικο δικαστήριο έχει επιβάλει ποινή κάθειρξης 35 ετών στη μητέρα του θύματος και ποινή κάθειρξης 25 ετών στον παππού του και την θεία του, ενώ είχε κρίνει αθώα την γιαγιά του.
Το λαϊκό δικαστήριο απέρριψε εξάλλου το αίτημα των κατηγορουμένων για την αναγνώριση ελαφρυντικών αλλά και για την αναστολή έκτισης της ποινής τους, ενόψει κατάθεσης εφέσεως και επανεξέτασής της σε δεύτερο βαθμό.
Με αποφάσεις που εξέδωσαν τον Ιούνιο του 2015 το Πενταμελές Εφετείο Δωδεκανήσου και τον Οκτώβριο του ίδιου έτους το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Δωδεκανήσου, απορρίφθηκαν ισάριθμες αιτήσεις των τριών κατηγορούμενων για την αναστολή των πολυετών ποινών καθείρξεως που τους επέβαλε το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Κω.
Το ιστορικό της υπόθεσης, όπως έγραψε η «δημοκρατική», φέρεται να έχει ως εξής:
Ο μηνυτής πατέρας και η κατηγορούμενη μητέρα της παιδίσκης είχαν τελέσει γάμο στις 11 Νοεμβρίου 1995. Από τις 22 Σεπτεμβρίου 2000 ο μηνυτής και η μητέρα της παιδίσκης τελούν σε διάσταση και με απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων, αφαιρέθηκε η προσωρινή επιμέλεια της ανήλικης από την κατηγορούμενη και ανατέθηκε προσωρινά στο μηνυτή με τον οποίο διαμένει στην κατοικία του.
Με άλλη απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου ρυθμίστηκε το δικαίωμα της προσωπικής επικοινωνίας της κατηγορούμενης μητέρας με την θυγατέρα της.
Στο πλαίσιο της επικοινωνίας αυτής η μητέρα φέρεται να πήρε την ανήλικη θυγατέρα της από την οικία του μηνυτή και την πήγε στο σπίτι της, όπου βρισκόταν και η δεύτερη κατηγορουμένη, αδελφή της. Αυτό έγινε πριν την εορτή του Πάσχα 2003 σε μη ακριβώς προσδιορισμένη ημερομηνία.
Εκεί, όπως καταγγέλθηκε, η πρώτη κατηγορουμένη, και ενώ η δεύτερη κρατούσε σφιχτά τα χέρια της ανήλικης, την ακινητοποίησε, έπεσε πάνω στην ανήλικη και έβαλε το χέρι της μέσα στο αιδοίο της, προκαλώντας της πόνο και αιμορραγία.
Μετά το περιστατικό αυτό η ανήλικη δεν ήθελε να πάει στη μητέρα της. Ούτε όμως και η πρώτη κατηγορουμένη ενδιαφερόταν να πάρει την κόρη της για επικοινωνία.
Το Νοέμβριο του 2003 η κατηγορουμένη μητέρα πήγε να πάρει την κόρη της για επικοινωνία, αλλά η μικρή αρνήθηκε πεισματικά να πάει μαζί της. Όταν ο μηνυτής ρώτησε την κόρη του γιατί αρνείται να πάει με τη μητέρα της, αυτή του απάντησε ότι στην τελευταία συνάντησή τους, πριν το Πάσχα 2003, η μητέρα της έβγαλε το εσώρουχο και, ενώ η θεία της, δεύτερη κατηγορούμενη, την κρατούσε σφιχτά από τα χέρια, η μητέρα της τής άνοιξε τα πόδια και της πείραξε το γεννητικό της όργανο. Την ερώτησε γιατί δεν του το είπε αμέσως, κι η μικρή απάντησε ότι η μητέρα της την απείλησε ότι θα σκοτώσει τον πατέρα της και την ίδια με όπλο.
Την ένταση αυτή στη σχέση της κόρης με τη μητέρα της, διαπίστωσε και ψυχολόγος, η οποία περιέγραψε τις ζωγραφιές της μικρής και το περιεχόμενό τους, καθώς και την επίθεση της μικρής στη γιαγιά, όταν διαπίστωσε ότι είχε δείξει τις ζωγραφιές στη μάρτυρα.
Αναφέρθηκε επίσης στην αφήγηση της γιαγιάς, σχετικά με τις αντιδράσεις της κόρης, όταν η συζήτηση αναφέρεται στη μητέρα της. Το ίδιο διαπίστωσε και η ίδια η μάρτυρας, όταν προσπαθούσε να φέρει τη συζήτηση στη μητέρα της, αλλά και στο επεισόδιο με την επίθεση της εγγονής στη γιαγιά της, όταν αυτή τη ρώτησε γιατί δεν πηγαίνει στη μητέρα της.
Παιδοχειρουργός, εξέτασε στο Νοσοκομείο την φερόμενη ως παθούσα, όταν αυτή παραπονείτο για περιπρωκτικό άλγος. Την ερώτησε, ενώ ήταν μόνοι τους, γιατί πονάει ο ποπός της και η μικρή του απάντησε ότι την ώρα που κοιμόταν κατάλαβε πως ο παππούς της ασέλγησε σε βάρος της. Κατάθεσε ότι όπως του είπε η ανήλικη, αυτό το γεγονός είχε συμβεί δύο φορές. Στην εξέταση που έκανε παρατήρησε ευχέρεια στην εξέταση της γενετήσιας περιοχής, το παιδί δεν αντιδρούσε στην εξέταση των γεννητικών οργάνων του, είχε δε ευκολία στο να κατεβάζει το εσώρουχό του. Κατέληξε ότι δεν μπορεί να καταθέσει με βεβαιότητα ότι το παιδί έχει υποστεί ασελγείς πράξεις ή όλα είναι στη φαντασία του.
Σε έγγραφο που συνέταξε η προϊσταμένη της κοινωνικής υπηρεσίας του Περιφερειακού Νοσοκομείου Ρόδου και αφορά περιστατικά, που έγιναν όταν η ανήλικη βρισκόταν στο νοσοκομείο, από το οποίο η μητέρα της την πήρε δια της βίας και παρά την αντίθετη άποψη του προσωπικού, αναφέρει για την ανήλικη ότι αυτή αισθάνεται χαρούμενη και ασφαλής κοντά στον πατέρα της που δεν δείχνει να φοβάται. Ζωγραφίζει τον εαυτό της και τους γονείς της με μια μπανιέρα από πάνω της, όταν δε την ρώτησε γι αυτό της απάντησε πως είναι βρώμικη και θέλει να πλένεται. Συμπεραίνει από το συγκεκριμένο στοιχείο ότι αυτό πάντα κινεί την υποψία για σεξουαλική παρενόχληση από κάποιον.
Οι κατηγορούμενοι αρνήθηκαν τις κατηγορίες και ισχυρίστηκαν ότι οι καταθέσεις της ανήλικης ήταν αποτέλεσμα επηρεασμού από τον πατέρα και τους γονείς του με τους οποίους υπάρχει μεγάλη ένταση λόγω του χωρισμού. Και ότι με αυτό τον τρόπο πέτυχαν την αφαίρεση της επιμέλειας από την μητέρα της.
Ως συνήγοροι υπεράσπισης των κατηγορουμένων παρίστανται οι δικηγόροι κ.κ. Παν. Αβρίθης και Γ. Παντελίδης.
Περίπου 500.000 παιδιά υπολογίζεται ότι πέφτουν κάθε χρόνο θύματα του σεξουαλικού «τουρισμού» στη Βραζιλία που τείνει να γίνει η χώρα με το μεγαλύτερο αριθμό παιδιών που υφίστανται καταστάσεις σεξουαλικής εκμετάλλευσης, στον κόσμο.
«Σε μια στροφή σε έναν από τους μεγαλύτερους αυτοκινητόδρομους της Βραζιλίας, μόλις 50 λεπτά με το αυτοκίνητο από το Ολυμπιακό χωριό του Ρίο ντε Τζανέιρο, κορίτσια από την ηλικία των εννέα χρόνων, πωλούν το σώμα τους στους οδηγούς φορτηγών για χρήματα».
Έτσι αρχίζει το ρεπορτάζ του αυστραλιανού portal, news.com.au, για την Βραζιλία, που είναι η πρώτη νοτιοαμερικανική χώρα στην οποία διοργανώνονται Ολυμπιακοί Αγώνες.
Έξω από τα γήπεδα του τελευταίου Παγκόσμιου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου στην Βραζιλία, 10χρονια κορίτσια πωλούσαν σεξουαλικές «υπηρεσίες» έναντι 6 ρεάλ, ή αλλιώς 1,62 ευρώ…
Πολλές τέτοιες ιστορίες φέρνει στο φως η Meninadanca, μια οργάνωση που εργάζεται ενάντια στην σεξουαλική και κάθε άλλη εκμετάλλευση των παιδιών, στις πόλεις κατά μήκος της BR-116.
Όταν μια ομάδα ακτιβιστών της Meninadanca πήγε στην απομακρυσμένη πόλη του Candido, η οποία διαπερνάται από την BR-116, ανακάλυψε ότι τα ανήλικα κορίτσια της περιοχής προσφέρονται συχνά στους άνδρες… ως «βραβεία» κληρώσεων και στοιχημάτων.
Αλλά ακόμη και οι ακτιβιστές έμειναν έκπληκτοι ακούγοντας τον ψυχολόγο και δημοτικό σύμβουλο, Gleyce Farias, να τους αποκαλύπτει ότι τα παιδιά «απονέμονται» ως «έπαθλα».
Ο ίδιος χρειάστηκε να παρέμβει προκειμένου να αποτρέψει τον γάμο μιας 12χρονης κοπέλας με έναν 60χρονο πλούσιο, για τα χρήματα φυσικά.
«Ένα άλλο 13χρονο κορίτσι κατέληξε στο νοσοκομείο, λόγω σεξουαλικών βασανιστηρίων. Μας είπε πως από τα 9 της την ανάγκαζαν να βλέπει πορνογραφικές ταινίες, με τους άνδρες να πληρώνουν για να τους αγγίζει».
Πίσω από την διοργάνωση του κορυφαίου αθλητικού γεγονότος, κρύβεται η αλήθεια. Φτώχεια, εξαθλίωση, φαβέλες...