Γερμανοί ερευνητές έχουν βάλει στόχο να αναπτύξουν ένα τεχνητό νευρικό σύστημα με το οποίο θα καταφέρουν στο μέλλον να «διδάξουν» σε ρομπότ πώς να αισθάνονται πόνο.
Στόχος των ερευνητών είναι αφενός τα ρομπότ να έχουν τη δυνατότητα να ανταποκρίνονται γρήγορα σε βλάβες που πιθανόν να προκληθούν στο σύστημά τους και αφετέρου να προστατεύουν και τους ανθρώπους που μπορεί να εργάζονται μαζί τους.
Το σύστημα που σκοπεύουν να αναπτύξουν οι επιστήμονες θα βασίζεται στην «έρευνα γύρω από τον ανθρώπινο πόνο», αναφέρει σε δημοσίευμά του το βρετανικό ειδησεογραφικό δίκτυο BBC
Στις πρώτες τους δοκιμές οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ένα ρομποτικό βραχίονα με ένα δάχτυλο στο οποίο είχε τοποθετηθεί ένας αισθητήρας που θα μπορούσε να ανιχνεύσει την πίεση και τη θερμοκρασία. Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Leibniz στο Ανόβερο αναπτύσσουν ένα σύστημα το οποίο θα επέτρεπε σε ένα ρομπότ «να είναι σε θέση να ανιχνεύει και να ταξινομεί απρόβλεπτες φυσικές καταστάσεις και διαταραχές, να αξιολογεί πιθανές ζημιές που μπορεί να προκληθούν σε αυτό και να πράττει ανάλογα προκειμένου να τις διορθώσει, κάτι δηλαδή σαν αντανακλαστικά», εξηγούν.
Όπως ακριβώς οι ανθρώπινοι νευρώνες μεταδίδουν τον πόνο, έτσι και αυτό το τεχνητό σύστημα θα μεταφέρει πληροφορίες οι οποίες θα κατηγοριοποιούνται από το ρομπότ ως ελαφρύς, μέτριος ή έντονος πόνος. Ο ερευνητής Γιοχάνες Κούεν δήλωσε στην ιστοσελίδα τεχνολογίας IEEE Spectrum ότι «ο πόνος είναι ένα σύστημα που μας προστατεύει. Όταν απομακρυνόμαστε από την πηγή του πόνου, αυτό μας προστατεύει από το να μην πληγωθούμε».
Το να διδαχθούν τα ρομπότ μια σειρά από ερεθίσματα είναι κάτι πολύ σημαντικό, δήλωσε στο BBC ο ειδικός στον τομέα της ρομποτικής του Πανεπιστημίου Cambridge της Μεγάλης Βρετανίας, καθηγητής Φουμίγια 'Αιντα. «Το να καταφέρεις να διδάξεις κάτι τα ρομπότ αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις, ωστόσο είναι θεμελιώδους σημασίας γιατί κάτι τέτοιο θα τα κάνει πιο ευφυή», δήλωσε. «Στη διδασκαλία το σημαντικό είναι οι δοκιμές και τα λάθη. Όταν ένα παιδί μαθαίνει πως εάν πέσει θα πονέσει, αναπτύσσει τον τρόπο να πέφτει με μεγαλύτερη δεξιότητα ώστε να πονέσει όσο το δυνατόν λιγότερο» πρόσθεσε ο 'Αιντα.
Σε πειράματα που έγιναν με ένα τεχνητό στομάχι, προσομοίωση του πραγματικού, το ρομπότ μπόρεσε να αφαιρέσει μια μικρή στρογγυλή μπαταρία που -υποτίθεται ότι- είχε καταπιεί κάποιος
Ερευνητές από τις ΗΠΑ, τη Βρετανία και την Ιαπωνία δημιούργησαν ένα μικροσκοπικό ρομπότ-οριγκάμι, το οποίο καταπίνεται διπλωμένο μέσα σε κάψουλα και είναι ικανό, αφού βγει από αυτήν και ξεδιπλωθεί μόνο του, να...κόβει βόλτες στο στομάχι.
Σε πειράματα που έγιναν με ένα τεχνητό στομάχι, προσομοίωση του πραγματικού, το ρομπότ μπόρεσε να αφαιρέσει μια μικρή στρογγυλή μπαταρία που -υποτίθεται ότι- είχε καταπιεί κάποιος.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής την καθηγήτρια Ντανιέλα Ρας του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και διευθύντρια του Εργαστηρίου Επιστήμης Υπολογιστών & Τεχνητής Νοημοσύνης (CSAIL) του Πανεπιστημίου ΜΙΤ, έκαναν τη σχετική παρουσίαση σε διεθνές συνέδριο ρομποτικής και αυτοματισμού.
Η κίνηση του ρομπότ καθοδηγείται από εξωτερικά μαγνητικά πεδία, ενώ το υλικό κατασκευής του είναι βιοσυμβατό. Το ρομποτάκι διπλώνεται μέσα στην κάψουλα (όπως η ιαπωνική τεχνική «οριγκάμι» για το δίπλωμα του χαρτιού) και, όταν αυτή διαλυθεί στο στομάχι, το μηχάνημα με δικές του δυνάμεις αποκτά το κανονικό σχήμα.
Κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο πολλές χιλιάδες μπαταρίες και άλλα αντικείμενα καταλήγουν σε στομάχια μικρών και μεγάλων, από λάθος ή σκοπίμως.
protothema.gr
Τα ρομπότ έκαναν ένα ακόμη καθοριστικό βήμα για να αποκτήσουν τη δική τους αυτονομία στο χειρουργείο, φιλοδοξώντας να κλέψουν λίγη από τη δόξα των αυτόνομων οχημάτων της Google.
Για πρώτη φορά, ένα αυτόνομο ρομπότ - υπό την απλή επίβλεψη αλλά όχι καθοδήγηση ενός γιατρού- έκανε με επιτυχία μια χειρουργική επέμβαση σε μαλακούς ιστούς ενός πειραματόζωου.
Το ρομπότ τα κατάφερε καλύτερα τόσο από τους έμπειρους χειρουργούς, όσο και από την υπάρχουσα σήμερα υποβοηθούμενη από ρομπότ χειρουργική επέμβαση. Η δοκιμή αφορούσε επέμβαση εντέρου σε ζωντανούς χοίρους. Το ρομπότ έκοψε και έραψε ξανά το έντερο με μεγάλη ακρίβεια.
Οι έρευνητές του Ινστιτούτου Παιδιατρικής Χειρουργικής Καινοτομίας Sheikh Zayed (ιδρύθηκε το 2010 με δωρεά από την κυβέρνηση του Αμπού Ντάμπι) και του Τμήματος Επιστήμης των Υπολογιστών του Πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς των ΗΠΑ, με επικεφαλής τον Αζάντ Σέιντμαν, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό "Science Translational Medicine".
Σήμερα η ρομποτική χειρουργική βασίζεται στον χειρουργό, ο οποίος καθοδηγεί χειροκίνητα το ρομπότ και η έκβαση της εγχείρισης εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την εκπαίδευση και την εμπειρία του γιατρού. Μέχρι τώρα είχαν γίνει πρόοδοι στην αυτόνομη ρομποτική χειρουργική μόνο για επεμβάσεις σε σκληρούς ιστούς, όπως τα οστά. Τώρα, για πρώτη φορά, έγινε κάτι ανάλογο και σε μαλακούς ιστούς, οι οποίοι περιλαμβάνουν τους τένοντες, τους μυς, τα νεύρα, τα αιμοφόρα αγγεία, το δέρμα, τον λιπώδη ιστό κ.α.
Οι μαλακοί ιστοί εμφανίζουν συνεχείς και απρόβλεπτες αλλαγές κατά την εγχείριση, γι' αυτό οι χειρουργοί πρέπει να κάνουν συνεχείς προσαρμογές, πράγμα που έως τώρα ήταν πέρα από τις δυνατότητες ενός ρομπότ. Όμως το νέο ρομποτικό σύστημα STAR (Smart Tissue Autonomous Robot) διαθέτει έναν ελαφρύ ρομποτικό βραχίονα και χειρουργικά εργαλεία ακριβείας, τεχνολογίες τρισδιάστατης όρασης και «έξυπνης» απεικόνισης, καθώς και ειδικό λογισμικό με εξελιγμένους αλγόριθμους. Όλα αυτά του επιτρέπουν να παίρνει αποφάσεις και να «πλοηγείται» σε πραγματικό χρόνο και με μεγάλη επιτηδειότητα στον μαλακό ιστό.
Οι ερευνητές σύγκριναν την αποτελεσματικότητα του STAR με παρόμοια χειρουργική επέμβαση που έγινε μέσω λαπαροσκόπησης από έμπειρα χέρια χειρουργών (με εμπειρία τουλάχιστον επτά ετών), καθώς και με την ημι-αυτόνομη επέμβαση που πραγματοποιήθηκε με τη βοήθεια του δημοφιλούς ρομποτικού συστήματος «Ντα Βίντσι». Σε όλες τις περιπτώσεις, σύμφωνα με τους ερευνητές, το αυτόνομο ρομποτικό σύστημα STAR είχε ίδιες ή και ανώτερες επιδόσεις, ακόμη και στην αναστόμωση (επανένωση) του εντέρου των πειραματόζωων. Όλοι οι χοίροι ήσαν καλά μετά την επέμβαση και δεν εμφάνισαν επιπλοκές.
Οι ερευνητές εκτίμησαν ότι ο αυτόνομς ρομποτικός χειρουργός STAR μπορεί να πιάσει δουλειά στα νοσοκομεία μέσα στην επόμενη διετία.
Στόχος των ερευνητών είναι σταδιακά να καταστήσουν αυτόνομους τους ρομποτικούς χειρουργούς, θεωρώντας ότι εξοβελίζοντας τον ανθρώπινο παράγοντα, στο μέλλον θα μειώσουν την πιθανότητα λάθους. Τα ρομπότ θα κάνουν μόνα τους την εγχείρηση και οι γιατροί απλώς θα παρακολουθούν, επεμβαίνοντας μόνο αν χρειασθεί. Παραμένει όμως ερώτημα κατά πόσο οι άνθρωποι θα εμπιστεύονταν τα ρομποτικά χειρουργικά χέρια.
ethnos.gr
Η αμερικάνικη ταινία Real Steel ήταν αυτό που ενέπνευσε τον 16χρονο πλέον Δημήτρη Χατζή να ασχοληθεί με την επιστήμη της ρομποτικής και να κατασκευάσει το δικό του ανδροειδές με την ονομασία «Troopy».
«Ο Troopy είναι ένα φυσικών διαστάσεων ρομπότ με ύψος 1.85μ., εκτυπωμένο εξ’ ολοκλήρου από τον τρισδιάστατο εκτυπωτή μου. Αποτελείται από 475 εκτυπωμένα κομμάτια , με 28 servo κινητήρες, ηχεία, κάμερα, xbox kinect και στην «καρδιά» του δύο μικροελεγκτές Adruino», δήλωσε αποκλειστικά στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Δημήτρης.
«Είναι φτιαγμένο από τουλάχιστον 1.000 μέτρα φυσικού ABS, ενώ χρειάστηκαν πάνω από 14.000 ώρες εκτύπωσης, συναρμολόγησης, προγραμματισμού και πειραματισμού», πρόσθεσε ο ίδιος.
Όπως μας εξήγησε ο Δημήτρης, ο Troopy έχει τη δυνατότητα να μιμείται άψογα σχεδόν όλες τις κινήσεις του ανθρώπινου σώματος, ενώ ερωτηθείς πως νοιώθει για τις διακρίσεις που έχει κερδίσει έως τώρα δηλώνει κατενθουσιασμένος και ικανοποιημένος που η επιμονή και οι κόποι του επιβραβεύτηκαν.
Ο 16χρονος μαθητής λυκείου είπε ότι την ενασχόλησή του με τη ρομποτική δεν την αντιμετωπίζει πλέον ως παιχνίδι ή χόμπι αλλά σαν κάτι ουσιαστικό που ίσως τον οδηγήσει στη μελλοντική επαγγελματική του σταδιοδρομία.
Τέλός, αποκαλύπτει ότι αυτή την περίοδο ασχολείται με ένα project –στην ουσία δική του εφεύρεση- και αφορά στην διαδικασία εκπαίδευσης ατόμων με ειδικές ανάγκες με στόχο τη βελτίωση της ζωής τους.
imerisia.gr
Ο 35χρονος ρώσος δισεκατομμυριούχος, Ντμίτρι Ιτσκοβ, φιλοδοξεί να μείνει αθάνατος, μεταφορτώνοντας τον εγκέφαλό του σε έναν υπολογιστή.
Το downloading του μυαλού έχει σκοπό να μεταφέρει τις εγκεφαλικές πληροφορίες σε άλλα σώματα ή τεχνητές αποθήκες δεδομένων, κι έτσι ο χαρακτήρας του ανθρώπου να επιβιώνει μετά θάνατον για όσο το επιτρέψουν οι συνθήκες, με τη δυνατότητα να «μεταμοσχευθεί» σε ένα ανθρώπινο ρομπότ ή να γίνει ολόγραμμα-άβαταρ.
«Δεν υπάρχει τεχνολογία αθανασίας του φυσικού σώματος. Το ξέρω ότι κι εγώ θα είμαι νεκρός τα επόμενα 35 χρόνια», διευκρυνίζει ο Ιτσκοβ στο BBC, όπως μεταδίδει ο Independent. Ωστόσο, ο Ρώσος προσπαθεί να παρακάμψει το βιολογικό θάνατο, φυλάσσοντας την προσωπικότητά του σε σιλικονούχα κυκλώματα, λιγότερο ευπρόσβλητα στη φθορά.
«Ολες οι ενδείξεις συνηγορούν στο ότι είναι μεν πολύ δύσκολο αλλά όχι απραγματοποίητο», ισχυρίζεται ο Αμερικανός νευροεπιστήμονας δρ Ράνταλ Κουν, επικεφαλής της «Πρωτοβουλίας 2045», που χρηματοδοτεί ο Ρώσος μεγιστάνας.
Ο εγκέφαλός μας αποτελείται από 86 δισεκατομμύρια νευρώνες, δηλαδή διασυνδεδεμένα κύτταρα που ανταλλάσσουν πληροφορίες με τη μορφή ηλεκτρικών εκκενώσεων.
Ωστόσο, παραμένει μυστήριο πώς αυτή η βιοχημική διαδικασία δημιουργεί τη νόηση, τη σκέψη, τις μνήμες και τα αισθήματά μας. Εστω λοιπόν ότι η εισαγωγή δεδομένων (input) μετατρέπεται στο μυαλό μας σε συμπεριφορά (output) μέσα από μετρήσιμες εξισώσεις.
Τι γίνεται όμως με την έμπνευση, την αισθητική απόλαυση, την αγάπη και το μίσος; Μπορούν να κωδικοποιηθούν και αυτά;
Ο Ιτσκοβ δεν χάνει το κουράγιο του: «Πιστεύω ότι τους επόμενους αιώνες θα ζω μέσα από πολλαπλά σώματα, ένα κάπου στο διάστημα, ένα σαν ολόγραμμα και η συνειδητότητά μου θα πηγαίνει από το ένα στο άλλο».
Το BBC θα μεταδώσει σήμερα Τετάρτη ντοκιμαντέρ με το story του Ιτσκοβ, με τίτλο The Immortalist.
thetoc.gr