Φέτος η εργατική Πρωτομαγιά «πέφτει» το Μεγάλο Σάββατο, γι’ αυτό και βάσει νόμου αναμένεται να μετατεθεί στην πρώτη εργάσιμη ημέρα.

Όπως ορίζει το άρθρο 14 του Ν. 4468/2017, ως μέρα υποχρεωτικής αργίας, η Πρωτομαγιά πρέπει να μεταφερθεί σε άλλη εργάσιμη ημέρα στην περίπτωση που συμπίπτει με Κυριακή, με ημέρα της Μεγάλης Εβδομάδας ή με τη Δευτέρα του Πάσχα.

Πότε θα εορταστεί η Πρωτομαγιά για το 2021

Για το 2021, η αργία της Πρωτομαγιάς περιλαμβάνεται στο τετραήμερο Μεγάλης Παρασκευής έως και Δευτέρας του Πάσχα (30/4 – 3/5).

Σύμφωνα με τον νόμο, ο εορτασμός της Πρωτομαγιάς μετατίθεται για την πρώτη εργάσιμη ημέρα, δηλαδή την 4η Μαΐου για φέτος.

Ωστόσο, προς το παρόν δεν υπάρχει σχετική επίσημη απόφαση για τη μετάθεση του εορτασμού.

Πώς πληρώνονται όσοι δουλέψουν την Πρωτομαγιά
Το συνήθως καταβαλλόμενο ημερομίσθιο τους και προσαύξηση 75% που θα υπολογιστεί στο νόμιμο ωρομίσθιό τους για όσες ώρες απασχοληθούν δικαιούνται να λάβουν όσοι εργαστούν την ημέρα της Πρωτομαγιάς και αμείβονται με ημερομίσθιο.

Όσοι αμείβονται με μηνιαίο μισθό και εργαστούν την Πρωτομαγιά, η επιπλέον αμοιβή εξαρτάται εάν η επιχείρηση λειτουργεί νομίμως τις Κυριακές ή όχι. Όπως αναφέρει το ΚΕΠΕΑ της ΓΣΕΕ για τις ημέρες υποχρεωτικής αργίας: Αν πρόκειται για μισθωτούς επιχειρήσεων που λειτουργούν νομίμως κατά τις Κυριακές, μόνο προσαύξηση 75% που θα υπολογισθεί στο 1/25 του νόμιμου μισθού τους και όχι άλλη αμοιβή, διότι η αμοιβή τους για την απασχόληση κατά την αργία θεωρείται ότι περιλαμβάνεται στον μηνιαίο μισθό τους. Αν πρόκειται για επιχειρήσεις που αργούν κατά τις Κυριακές και ημέρες αργίας, οι αμειβόμενοι με μηνιαίο μισθό θα λάβουν εκτός από την προσαύξηση 75% στο νόμιμο μισθό και το 1/25 του συνήθως καταβαλλόμενου μισθού τους.

ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΒΟΡΕΙΟΥ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑΤΟΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ

'Εδρα: Κως-Πορφυρίου 21 ΤΚ 85300 Τηλ-Φαξ 2242022394 email:ekvsd@otenet.gr

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Απεργιακές συμβολικές εκδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν σήμερα 1η Μάη, στην περιοχή ευθύνης του Εργατικού Κέντρου Βορείου συγκροτήματος Δωδεκανήσου σε Κω, Κάλυμνο και Λέρο με τα σωματεία και τους εργαζόμενους να δίνουν τη δική τους απάντηση στην επόμενη μέρα που ετοιμάζουν για το λαό, κυβέρνηση Ε.Ε, μεγάλη εργοδοσία, θέλοντας να φορτώσουν τα βάρη της επερχόμενης κρίσης στις πλάτες του λαού.

Παίρνοντας όλα τα μέτρα και μέσα ατομικής προστασίας , οι απεργοί βροντοφώναξαν, «πληρώσαμε πολλά δεν θα πληρώσουμε ξανά».

«Ο εχθρός είναι ορατός είναι ο καπιταλισμός, δε θα πληρώσει ξανά ο λαός.»

1/05/2020

Συνάδελφοι , σες

Σήμερα 1η Μάη βρισκόμαστε εδώ , όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος να τιμήσουμε την εργατική πρωτομαγιά. Παίρνοντας όλα τα μέτρα και μέσα ατομικής προστασίας.

Δεν κάνουμε βήμα πίσω από τον ταξικό εορτασμό της μέρας αυτής. Όσο κι αν η κυβέρνηση προσπάθησε να ταυτίσει την εργατική πρωτομαγιά με 3η μερο εξόδου στην εξοχή.. ΟΙ θέσεις της και η προπαγάνδα της αναδεικνύουν την επιχείρηση υπονόμευσης και αμαύρωσης του χαρακτήρα της εργατικής Πρωτομαγιάς.

Δε τους κάνουμε τη χάρη!

Σήμερα 1η Μάη 2020 τιμάμε τους χιλιάδες νεκρούς εργάτες που έπεσαν στην ανειρήνευτη πάλη με τους εκμεταλλευτές μας.

Τιμάμε τους νεκρούς της τάξης μας. Τους νεκρούς του Σικάγο, της πρώτης πρωτομαγιάς το 1924, το Μάη του 36, τους 200 κομμουνιστές της Καισαριανής.

Αποδίδουμε φόρο τιμής στα χιλιάδες θύματα της εργατικής τάξης, στη χώρα μας αλλά και σε όλο το κόσμο, που βρέθηκαν εκτεθειμένα στην πανδημία του κορονοϊού για τα κέρδη των λίγων.

Σπάμε τη σιωπή , μένουμε δυνατοί , μένουμε στον αγώνα!

Οι χιλιάδες νεκροί από τον κορονοϊό θυσιαστήκαν στο βωμό του κέρδους, θυσιαστήκαν από τις εγκληματικές πολιτικές που δημιούργησαν τεράστιες ελλείψεις στη Δημόσια Υγεία από το σύνολο των καπιταλιστικών χωρών.

Που ακόμα και τώρα, κρύβουν πίσω από την ατομική ευθύνη, τη δική τους ευθύνη, την ευθύνη του κράτους που δεν έχει κάνει το παραμικρό για να στηρίξει το δημόσιο σύστημα υγείας, τους εργαζόμενους σε αυτό.

Τους ήρωες όπως υποκριτικά έλεγε το προηγούμενο διάστημα, ενώ τους είχε χωρίς ατομικά μέσα προστασίας, τους είχε και τους έχει απλήρωτους .

Τους έχει χωρίς όπλα χωρίς πολεμοφόδια… στον πόλεμο ενός αόρατού εχθρού όπως μας λένε.

Γιατί;;; Γιατί η υγεία μας θυσιάστηκε από τις πολιτικές, που εμπορευματοποίησαν ακόμη περισσότερο την Υγεία, για να στηριχτεί η κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων. Είναι απαράδεκτοι, είναι επικίνδυνοι..

Τα ρίχνουν όλα στον κορονοϊό για να κρύψουν την αλήθεια. Για να κρύψουν την πραγματική αιτία που είμαστε απροστάτευτοι στην πανδημία. Για να κρύψουν την αιτία που οδηγεί μαζικά στην ανεργία, τη φτώχεια, στα νέα σκλαβοπάζαρα που στήνουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι , η ΕΕ και οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο.

Στη προηγούμενη κρίση του 2008 μας έλεγαν ότι όλοι μαζί τα φάγαμε! Ότι φταίει η κακή διαχείριση και άλλα. Κάθε φορά βρίσκουν και ένα άλλο όνομα για να βαφτίσουν τη κρίση που δημιουργεί η δική τους περιβόητη ανάπτυξη.

Η ανάπτυξη που βασίζεται στο κέρδος , η ανάπτυξη για τους λίγους , για μια χούφτα πλουτοκράτες , είναι αυτή που δημιουργεί και την ανεργία, τη φτώχεια , τη δουλειά χωρίς δικαιώματα για τους πολλούς.

Το παράδειγμα της ανάπτυξης στο Τουρισμό όλα αυτά τα χρόνια το επιβεβαιώνει. Τα τελευταία 10 χρόνια οι επιχειρηματικοί όμιλοι κέρδισαν πάνω από 120 δις. Σήμερα ενόψει πανδημίας οι επιχειρηματίες στο Τουρισμό λένε ότι δεν υπάρχει ρευστότητα , ζητάνε ακόμα περισσότερα. Τι έγινε τελικά όλος αυτός ο πλούτος ;

Στην αντίπερα όχθη εμείς οι εργαζόμενοι βλέπαμε χρόνο με το χρόνο να χάνουμε όλο και περισσότερα σε μισθούς , σε δικαιώματα. Μειώθηκε το εισόδημα μας, εμπορευματοποιήθηκε η Υγεία ,μειώθηκαν οι συντάξεις και αυξήθηκαν τα όρια συνταξιοδότησης σε βαθμό που θα πηγαίνουμε απευθείας από τη δουλειά στο τάφο.

Και τώρα χιλιάδες εργαζόμενοι στο τουρισμό ζουν μέσα στο φόβο και την ανασφάλεια για το αύριο.. όπως και χιλιάδες εργαζόμενοι ζουν με το άγχος και την αβεβαιότητα για το μέλλον.

Ενώνουμε τη φωνή μας με τους εργαζόμενους όλων των κλάδων, με τους ανέργους, τις οικογένειες τους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα που βλέπουν ότι τα βάρη της νέας κρίσης θα φορτωθούν σε αυτούς.

110.000 εργαζόμενοι μέσα στο Μάρτη απολύθηκαν… κι αυτοί που έμειναν στην εργασία τους;;; Βρέθηκαν μπροστά σε ανεπαρκή μέτρα προστασίας , με δουλειά μέχρι τελικής πτώσης.. με την μεγάλη εργοδοσία να ξεσαλώνει και την επιθεώρηση εργασίας να έχει κατεβάσει ρολά.

Με αντεργατικές απανωτές ΠΝΠ η κυβέρνηση της ΝΔ έδωσε πράσινο φως στις μεγάλες επιχειρήσεις να προχωρήσουν ανενόχλητοι σε ένα όργιο ασυδοσίας και αυθαιρεσίας.

Δεν σταματούν εδώ.. τα θέλουν όλα.. Να το έχουμε καθαρό.. Τα «έκτακτα» αντεργατικά μέτρα που πάρθηκαν ήρθαν για να μείνουν.

Συνάδελφοι, σες

Οι συνεργοί τους στη ΓΣΕΕ είναι έτοιμοι να βάλουν πλάτη, όπως έβαλαν και το προηγούμενο διάστημα με τους κοινωνικούς διαλόγους, με τη μοιρολατρία και τον συμβιβασμό , με τη συμφωνία τους ότι όλοι μαζί πρέπει να μοιραστούμε τα βάρη.

Έχουμε πληρώσει πολλά δε θα πληρώσουμε ξανά!

Ξέρουμε πολύ καλά ότι οι επιχειρήσεις χωρίς τους εργαζόμενους είναι απλά κουφάρια. Τα σούπερ μάρκετ πουλάνε τρόφιμα γιατί υπάρχουν εργαζόμενοι στα πόστα τους, φορτώνουν ράφια με εμπορεύματα, λειτουργούν τα ταμεία. Η εφοδιαστική αλυσίδα λειτουργεί γιατί οι εργαζόμενοι καταγράφουν στις αποθήκες, χειρίζονται τα κλαρκ, οδηγούν τα φορτηγά, ξεφορτώνουν τα κοντέινερ από τα βαπόρια.

Τρόφιμα και φάρμακα υπάρχουν γιατί εργαζόμενοι δουλεύουν στα αντίστοιχα εργοστάσια τροφίμων και φαρμάκων. Οι τηλεπικοινωνίες λειτουργούν γιατί είτε στο γραφείο είτε από το σπίτι τους χιλιάδες εργαζόμενοι δουλεύουν στους τηλεπικοινωνιακούς ομίλους.

Σήμερα με τους περισσότερους κλάδους να είναι κλειστοί, Αναδεικνύεται η μεγάλη δύναμη του εργαζόμενου ανθρώπου, ότι όλα είναι αποτέλεσμα της δικής του και μόνο δουλειάς και χωρίς αυτόν τίποτα απ' ό,τι υπάρχει στην κοινωνία μας δεν θα υπήρχε.

Χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά.

Παραμένουμε στην πρώτη γραμμή του αγώνα για να ληφθούν άμεσα όλα τα αναγκαία μέτρα για την προστασία της υγείας και τη διασφάλιση των δικαιωμάτων μας.

Προετοιμαζόμαστε από τώρα και για την επόμενη μέρα, με ενίσχυση της οργάνωσής μας σε κάθε χώρο δουλειάς.

.

Δε κάνουμε βήμα πίσω.. με αποφασιστικότητα και δύναμη να διεκδικήσουμε ζωή και δουλειά με δικαιώματα.

Να κάνουμε ένα βήμα μπροστά, να κάνουμε κουμάντο εμείς οι εργαζόμενοι στο πλούτο που παράγουμε, με κριτήριο την ικανοποίηση των δικών μας σύγχρονων αναγκών.

Ο ορατός εχθρός είναι ο καπιταλισμός , δε θα πληρώσει ξανά ο λαός.

Ζήτω η 1η Μάη Ζήτω η εργατική πρωτομαγιά.

Για την εργατική Πρωτομαγιά, όλα ξεκίνησαν στις 5 Σεπτεμβρίου του 1882,ημέρα κατά την οποία οι Ιππότες της Εργασίας (Knights of Labor), το πιο σημαντικό συνδικάτο στα τέλη του 19ου αιώνα στις Ηνωμένες Πολιτείες, διοργάνωσε διαδήλωση υπέρ των δικαιωμάτων των εργαζομένων στη Νέα Υόρκη, με βασική διεκδίκηση τη θέσπιση του οκτάωρου.

Δυο χρόνια αργότερα, σε μια ανάλογη διαδήλωση, οι «Ιππότες» εξέδωσαν ψήφισμα βάσει του οποίου η διαδήλωση θα γινόταν σε ετήσια βάση. Άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις, οι οποίες ήταν πιο κοντά στο σοσιαλιστικό και αναρχικό κίνημα, πρότειναν ως ημερομηνία της διαδήλωσης την 1η Μαΐου.

Η Ιστορία θα μπορούσε να είχε γραφτεί διαφορετικά εάν τις πρώτες ημέρες του Μαΐου του 1886 δεν είχαν βαφτεί στο αίμα οι εργατικές διαδηλώσεις στο Σικάγο.

Στις 3 Μαΐου εκείνης της χρονιάς οι απεργοί εργάτες συγκεντρώθηκαν στην είσοδο του εργοστασίου κατασκευής των αγροτικών μηχανημάτων McCormick. Η διεύθυνση του εργοστασίου κάλεσε την αστυνομία, με τους αστυνομικούς να επιχειρούν να διαλύσουν το πλήθος με τη χρήση όπλων. Το αποτέλεσμα ήταν να χάσουν τη ζωή τους δυο διαδηλωτές και να τραυματιστούν πολλοί ακόμη.

Η απάντηση δεν άργησε να έρθει με μια νέα συγκέντρωση διαμαρτυρίας στις 4 Μαΐου στην πλατεία Χέιμαρκετ - ήταν το μέρος όπου φιλοξενούνταν η αγορά των αγροτικών μηχανημάτων. Τίποτε δεν προμήνυε αυτό που θα ακολουθούσε. Η συγκέντρωση ήταν τόσο ειρηνική ώστε ο δήμαρχος Κάρτερ Χάρισον, ο οποίος έχει περάσει από εκεί για να ελέγξει την κατάσταση, σκέφτηκε να φύγει για το σπίτι του.
Το κλίμα οξύνθηκε, όμως, όταν οι αστυνομικοί άρχισαν να προσεγγίζουν το βήμα των ομιλητών, ένα ξύλινο κάρο, σε σχηματισμό. Ήταν σε εκείνο το σημείο όταν από την πλευρά των διαδηλωτών εκτοξεύθηκε μια βόμβα.

Η αστυνομία απάντησε πυροβολώντας αδιακρίτως. Κι αν δεν έγινε ποτέ γνωστός ο δράστης της βομβιστικής επίθεσης, δεν έγινε γνωστός ούτε ο ακριβής αριθμός των θυμάτων των διαδηλωτών - πολλοί από τους τραυματίες απέφυγαν να πάνε στο νοσοκομείο από τον φόβο ότι θα συλληφθούν.

Οι ποινές για τους συλληφθέντες διαδηλωτές θα γίνονταν γνωστές στις 20 Αυγούστου του 1887. Και ήταν κάτι περισσότερο από βαριές: Οι Όγκουστ Σπάισις, Μάικλ Σβάμπ, Σάμιουελ Φίλντεν, Αλμπερτ Ρ. Πάρσονς, Άντολφ Φίσερ, Τζορτζ Ένγκελ και Λούις Λινγ καταδικάστηκαν σε θάνατο μολονότι για κανέναν τους δεν αποδείχθηκε η σχέση του με την ρήψη της βόμβας, ενώ η ποινή των δυο από αυτούς θα μετατρεπόταν σε ισόβια έπειτα από διεθνείς πιέσεις που ασκήθηκαν. Οι υπόλοιποι θα οδηγούνταν στην αγχόνη στις 11 Νοεμβρίου του 1887. Και η Ιστορία θα κατέγραφε την τελευταία φράση του καθενός από αυτούς:

«Θα έρθει η μέρα που η σιωπή μας θα είναι πιο δυνατή από τις φωνές που σήμερα πνίγετε με τον θάνατο» φώναξε ο Σπάισις. Ο Φίσερ άφησε την τελευταία πνοή με το σύνθημα «Hoch die Anarchie» (Ζήτω η αναρχία) στα γερμανικά (το ίδιο και ο Ένγκελ), ενώ ο Πάρσονς κατάφερε μόλις και με δυσκολία να πει «αφήστε να ακουστεί η φωνή του λαού». Ο λόγος ήταν ότι ο δήμιος είχε σφίξει πάρα πολύ το σκοινί γύρω από τον λαιμό του οδηγώντας τον σε έναν αγωνιώδη θάνατο.

Ο διεθνής αντίκτυπος ήταν τεράστιος. Στη Γερμανία ο καγκελάριος Ότο Φον Μπίσμαρκ απαγόρευσε τις διαδηλώσεις υπέρ των κατηγορουμένων του Χέιμαρκετ παρά το γεγονός ότι κάποιοι από αυτούς ήταν μετανάστες γερμανικής καταγωγής.

Η Β' Διεθνής, πάντως, θα ανακήρυσσε το 1889, από το Παρίσι, την 1η Μαΐου ημέρα απεργίας. Σήμερα γιορτάζεται σε πολλές χώρες, είτε ως απεργία, είτε ως επίσημη αργία. Όχι όμως και στις Ηνωμένες Πολιτείες όπου για ευνόητους λόγους, αντί της 1ης Μαΐου, προτιμήθηκε η πρώτη Δευτέρα του Σεπτεμβρίου.

Η πρώτη ελληνική Πρωτομαγιά
Η 1η Μαΐου του 1886 στο Σικάγο, όπου οι διεκδικήσεις για οκτάωρη εργασία συνοδεύτηκαν από τη βίαιη καταστολή των κινητοποιήσεων και τον απαγχονισμό των πρωταγωνιστών του εργατικού ξεσηκωμού, είχε σημαντικό αντίκτυπο στις διεθνείς οργανώσεις του σοσιαλιστικού και εργατικού κινήματος.

Ψηφίδες από τον εορτασμό της αγωνιστικής επετείου της 1ης Μαΐου στην Ελλάδα, που γιορτάστηκε πρώτη φορά μαζικά το 1893 μπροστά από το Παναθηναϊκό Στάδιο με 2000 συγκεντρωμένους, σύμφωνα με τον σοσιαλιστικό Τύπο της εποχής, δημοσιεύει το Αθηναϊκό - Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Πρόκειται για τεκμήρια από το αρχείο του διανοούμενου και εκδότη Σταύρου Καλλέργη, ιδρυτή του Σοσιαλιστικού Συλλόγου και εκδότη του «Σοσιαλιστή», πρωταγωνιστή της ιστορικής εκείνης περιόδου «κατά του άθλιου πλουτοκρατικού συστήματος».

Το αρχείο του εναπόκειται στο ιστορικό Αρχείο του Μουσείου Μπενάκη μετά από δωρεά του Ιδρύματος Κοινωνικών και Ιστορικών Ερευνών «Σταύρος Καλλέργης».

Ακολουθεί απόσπασμα από τον κατάλογο «Αρχείο Σταύρου Καλλέργη. Ψηφίδες από τον σχεδιασμό της σοσιαλιστικής πολιτείας» που κυκλοφόρησε το 2013 από την Βιβλιοθήκη του Μουσείου Μπενάκη, σε επιμέλεια Κωστή Καρπόζηλου.

[...] Η πρώτη διακριτή εμφάνιση των σοσιαλιστών στον δημόσιο χώρο, με τη συγκέντρωσή τους για τον εορτασμό της διεθνούς ημέρας των εργατών τον Μάιο του 1893, επιβεβαιώνει αυτήν την αίσθηση. Έως τότε, ο εργατικός χαρακτήρας της ημέρας αφορούσε πολύ λίγους - το 1891 ομάδα σοσιαλιστών με επικεφαλής τον Καλλέργη φωτογραφήθηκε ομαδικά, το 1892 οι συγκεντρωμένοι δεν ήταν παραπάνω από τριάντα. Στις 2 Μαΐου του 1893 ο έως τότε αδιάφορος αθηναϊκός τύπος έστρεψε τη ματιά του προς το Στάδιο, εκεί όπου εκατοντάδες -δύο χιλιάδες κατά τον Σοσιαλιστή- «υπό μισθόν πάσχοντες» άκουσαν τον Σταύρο Καλλέργη να διαβεβαιώνει ότι «η πρόοδος βαδίζει τον δρόμον της» και οι εργατικές διεκδικήσεις «του παρόντος» θα οδηγήσουν «εν τω μέλλοντι» στην «κατάργησιν του κληρονομικού δικαιώματος και της ιδιοκτησίας». Οι εργατικές διεκδικήσεις του παρόντος κωδικοποιούνταν στην κατοχύρωση της οκτάωρης εργασίας με ανάπαυση την Κυριακή και την παροχή επιδομάτων στους «εκ της εργασίας παθόντας». Η επικοινωνία με τα κοινά αιτήματα και τις πρακτικές του διεθνούς σοσιαλιστικού κινήματος επεκτεινόταν σε εμφατικές λεπτομέρειες, όπως οι ερυθρές κονκάρδες «επί της κομβιοδόχης» των συγκεντρωμένων.

[...] Την πρώτη Μαΐου του 1894, στο Στάδιο, ο αριθμός των συγκεντρωμένων ήταν μεγαλύτερος από κάθε άλλη φορά, επιβεβαιώνοντας το ενδιαφέρον, ανάμικτο με περιέργεια, για τις σοσιαλιστικές ιδέες και τα δημόσια πρόσωπα του κινήματος, τον Πλάτωνα Δρακούλη και τον Σταύρο Καλλέργη, που ήταν οι κύριοι ομιλητές. Οι παρέες και οι οικογένειες -«αι εργατικαί τάξεις [που] εποίκιλλον το πολύ αυτό πλήθος»- στα καφενεία και στην ύπαιθρο, όπως και οι εκατοντάδες περιπατητές πέριξ του Σταδίου, προσέδωσαν επιπλέον όγκο στη σοσιαλιστική συγκέντρωση. Διανομή φυλλαδίων, ερυθρά σήματα «επί της κομβιοδόχης», το ψήφισμα της συγκέντρωσης, οι λόγοι των Δρακούλη, Καλλέργη και Μαρκαντωνάτου επιβεβαίωσαν την τυπολογία της εργατικής Πρωτομαγιάς. Η πυκνότητα των αναφορών στην «ευταξία» της δημόσιας συνάθροισης υπογραμμίζει τον απόηχο της ορμητικής εμφάνισης των σοσιαλιστών τον Δεκέμβριο του 1893 και των ευρωπαϊκών ειδήσεων για τον συγκρουσιακό χαρακτήρα της ημέρας: «η αστυνομία [...] έλαβε τα κατάλληλα μέτρα προς «ήμερον διεξαγωγήν της συγκεντρώσεως», «γραφικόν ήτο το θέαμα των διασχιζόντων το πλήθος απείρων αστυφυλάκων, των εφίππων χωροφυλάκων, των ιππέων και των αξιωματικών», «εθεάθησαν αστυφύλακες τινές, εκ των διαταχθέντων όπως επιβλέπωσιν την τάξιν, διανέμοντες κρυφίως προ- κηρύξεις εις το πλήθος των θεατών». Δικαιολογώντας την άρνησή του να παραστεί ως ομιλητής, ο αρχισυντάκτης του Μεταρρυθμιστή Δημήτριος Ζαλούχος επικαλέστηκε τον κίνδυνο να «διαβληθώμεν [...] ότι εμείς εξηγείρομεν και ερεθίζομεν τους εργάτας».

Η πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση του 1894 υπήρξε η τελευταία του 19ου αιώνα. Το 1895, η επιτροπή του σοσιαλιστικού συλλόγου «Άρδην» γνωστοποίησε «ότι σήμερον 1ην Μαΐου ημέραν εορτής των σοσιαλιστών δεν θα προβώμεν εις ουδεμίαν εκδήλωσιν των φρονημάτων μας», ενώ τα επόμενα χρόνια οι ειδήσεις αφορούσαν αποκλειστικά την -«μελαγχολικωτέρα» το 1897- «εορτή των ανθέων» και των ρομαντικών περιπατητών. Η ανησυχία του Ζαλούχου έμελε να επιβεβαιωθεί: από τον Μάιο του 1894 οι σοσιαλιστές γνώρισαν ποικίλες διώξεις, οι διαβρωτικές επιπτώσεις των οποίων άφησαν ορατά ίχνη στη διαμόρφωση του σοσιαλιστικού κινήματος. Οι εξελίξεις είχαν ως αφετηρία τη σύλληψη στις 27 Μαΐου του Ευάγγελου Μαρκαντωνάτου, που ήταν ομιλητής στην πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση και ηγετική μορφή του Σοσιαλιστικού Συλλόγου. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, ο Μαρκαντωνάτος είχε εκβιάσει για τις ανάγκες του κινήματος τον Ανδρέα Συγγρό, απαιτώντας 25.000 δραχμές προς «εξιλασμόν» του βίου του. Άλλοι έντεκα σοσιαλιστές (μεταξύ αυτών οι Αλέξανδρος Ματιάτος, και Διονύσιος Μάργαρης) συνελήφθησαν ύστερα από τρεις μέρες [...]

Συνεδρίασε σήμερα η Εκτελεστική Επιτροπή της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδας (ΓΣΕΕ) και αποφάσισε την προκήρυξη 24ωρης πανελλαδικής απεργίας την Παρασκευή 1η Μαΐου 2020.

«Καλούμε τις οργανώσεις μέλη μας να πραγματοποιήσουν εκδηλώσεις μνήμης και τιμής (κατάθεση στεφάνων σε μνημεία αγωνιστών, κλπ), τηρουμένων με θρησκευτική ευλάβεια των μέτρων προστασίας και κοινωνικής αποστασιοποίησης, που έχει αποφασίσει η πολιτεία και οι υγειονομικές αρχές, για την προστασία της δημόσιας υγείας», αναφέρει η ΓΣΕΕ σε σχετική ανακοίνωση, που εξέδωσε.