Δεν είναι σαφές εάν υπάρχουν τραυματίες μεταξύ των μελών του προσωπικού της γερμανικής ή της γαλλικής πρεσβείας έπειτα από την ανατίναξη παγιδευμένου αυτοκινήτου στη περιοχή των πρεσβειών στην Καμπούλ.
«Δεν είναι σαφές αυτήν την στιγμή εάν μέλη του διπλωματικού προσωπικού έχουν πληγεί», δήλωσε στο Reuters η γερμανική πηγή στη αφγανική πρωτεύουσα. Νωρίτερα, η ίδια πηγή είχε δηλώσει ότι σύμφωνα με την μέχρι τότε ενημέρωση, δεν υπήρχαν νεκροί ή τραυματίες μεταξύ των μελών του προσωπικού της γερμανικής πρεσβείας.
Η υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Γαλλίας Μαριέλ ντε Σαρνέζ δήλωσε ότι το κτίριο της γαλλικής πρεσβείας έχει υποστεί ζημίες, ωστόσο μέχρι αυτήν την στιγμή δεν υπάρχουν πληροφορίες για θύματα μεταξύ του προσωπικού.
Οι εικόνες από την μεταφορά των τραυματιών είναι πραγματικά σκληρές.
ΔΕΙΤΕ ΒΙΝΤΕΟ
Στο στόχαστρο των τζιχαντιστών βρέθηκαν και πάλι οι χριστιανοί κόπτες της Αιγύπτου. Ενοπλοι άνοιξαν χθες το πρωί πυρ σε λεωφορείο που μετέφερε πιστούς για να προσευχηθούν, σκοτώνοντας τουλάχιστον 26 ανθρώπους -μεταξύ αυτών πολλά παιδιά- και τραυματίζοντας δεκάδες ακόμη.
Το νέο μακελειό σημειώνεται λίγο καιρό μετά την Κυριακή των Βαΐων, όταν οι μαχητές του Ισλαμικού Κράτους αιματοκύλησαν με βόμβες εκκλησίες χριστιανών κοπτών στην Τάντα και την Αλεξάνδρεια, σκοτώνοντας 45 ανθρώπους.
Οι πιστοί ταξίδευαν προς το μοναστήρι του Αγίου Σαμουήλ του Ομολογητή στην επαρχία Μίνια, νότια του Καΐρου. Οι μαχητές που οδηγούσαν τέσσερα οχήματα προσέγγισαν το κονβόι δύο λεωφορείων και ενός μίνι μπας, που ξεκίνησε από το Μπένι Σουέφ, ανάγκασαν τους οδηγούς να σταματήσουν και σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, περίπου δέκα άνδρες, φορώντας στρατιωτικές στολές, άνοιξαν πυρ εναντίον των ταξιδιωτών που επέβαιναν στα λεωφορεία. Στη συνέχεια έστρεψαν τα όπλα τους και γάζωσαν το μίνι μπας που ακολουθούσε και μετέφερε κηπουρούς, χτίστες που εργάζονται στο μοναστήρι.
Η χθεσινή ημέρα φαίνεται πως δεν ήταν τυχαία για τους εκτελεστές, οι οποίοι επέλεξαν να σπείρουν το θάνατο και να στείλουν το μήνυμά τους λίγες ώρες αφότου ξεκινήσει ο ιερός μήνας του Ραμαζανιού για τους μουσουλμάνους.
Οι δυνάμεις ασφαλείας έχουν εξαπολύσει ανθρωποκυνηγητό για να εντοπίσουν τους δράστες, τοποθετώντας περιπολίες σε σημεία-κλειδιά. Ο πρόεδρος Αμντέλ Φατάχ αλ-Σίσι κάλεσε άμεσα σε σύσκεψη τους επικεφαλής των δυνάμεων ασφαλείας. Υπενθυμίζεται πως στον απόηχο του μακελειού της Κυριακής των Βαΐων είχε θέσει τη χώρα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης για τρεις μήνες, μέτρο που αναμένεται να παρατείνει.
Περίπου 70 άνθρωποι έχουν βρει τραγικό θάνατο από συντονισμένες βομβιστικές επιθέσεις κατά εκκλησιών σε πόλεις της Αιγύπτου από τον περασμένο Δεκέμβριο.
Τα φαινόμενα βίας κατά της χριστιανικής μειονότητας των κοπτών έχουν κλιμακωθεί από το 2013, μετά την καθαίρεση του προέδρου Μοχάμεντ Μόρσι. Η ηγεσία της Κοπτικής Εκκλησίας έχει εκφράσει τη στήριξή της στο νυν πρόεδρο Αλ-Σίσι και έχει ταχθεί κατά του θρησκευτικού καθεστώτος της σαρία που ήθελε να επιβάλει ο Μόρσι του κινήματος των Αδερφών Μουσουλμάνων, γεγονός που δημιουργεί σφοδρή έχθρα.
Οι Κόπτες
Οι κόπτες είναι μονοφυσίτες -δηλαδή πιστεύουν ότι ο Χριστός είχε μόνο τη θεϊκή φύση, η οποία επικράτησε της ανθρώπινης- και αποτελούν το 10% του πληθυσμού της Αιγύπτου. Η Κοπτική Εκκλησία ανήκει στις ανατολικές εκκλησίες, όπως η Αρμενική. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι μουσουλμάνοι Αιγύπτιοι αποδέχονται και σέβονται τους χριστιανούς της χώρα του Νείλου. Ο συστηματικός διωγμός των κοπτών της Αιγύπτου ξεκίνησε το 1952 με την επανάσταση του Νάσερ και την κίνησή του περί παναραβικού εθνικισμού, με απώτερο στόχο την εκδίωξη της ελληνικής παροικίας από τη χώρα. Οι κόπτες δέχθηκαν πολλές επιθέσεις και κατά τη δεκαετία του 1970 από μουσουλμάνους, γεγονός που έφερε τον Πατριάρχη Σενούντα σε μεγάλη αντιπαράθεση με τον πρώην πρόεδρο Σαντάτ, ο οποίος το 1981 τον εξόρισε για τέσσερα χρόνια σε μοναστήρι στην έρημο του Αλ Νατρούν.
Η γενοκτονία των Ποντίων ( 1916 – 1923 ) με 353.000 νεκρούς μία από τις μεγαλύτερες του 20ου αιώνα
Το Φεβρουάριο του 1994 η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα την ανακήρυξη της 19ης Μαϊου ως Ημέρας Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο μικρασιατικό Πόντο την περίοδο 1916-1923. Η αναγνώριση αυτή, παρόλη την εβδομηκονταετή καθυστέρηση, δικαίωσε ηθικά τον ποντιακό ελληνισμό και συνέδεσε το σύγχρονο ελληνισμό με την ιστορική του μνήμη. Γιατί η ήττα του 1922, η «νέα τάξη πραγμάτων» που επικράτησε τότε, με την απόλυτη συνενοχή ολόκληρου του ελλαδικού πολιτικού κατεστημένου, περιόρισαν ουσιαστικά όχι μόνο τα γεωγραφικά όρια του ελληνισμού αλλά και τα διανοητικά.
Ο περιορισμός των πνευματικών νεοελληνικών οριζόντων είχε άμεση αντανάκλαση στη ελλειματική ιστορική μνήμη των σύγχρονων Ελλήνων.
Η γενοκτονία ως όρος διαμορφώθηκε κυρίως στη δίκη της Νυρεμβέργης το 1945, όπου δικάστηκε η ηγεσία των ναζιστών εγκληματιών του πολέμου. Συγκεκριμένα ο όρος σημαίνει τη μεθοδική εξολόθρευση, ολική ή μερική, μιας εθνικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας.
Πρόκειται για ένα πρωτογενές έγκλημα, το οποίο δεν έχει συνάρτηση με πολεμικές συγκρούσεις.
Ο γενοκτόνος δεν εξοντώνει μια ομάδα για κάτι που έκανε, αλλά για κάτι που είναι. Στην περίπτωση των Ελλήνων του Πόντου, επειδή ήταν Έλληνες και Χριστιανοί. Πως και πότε διαπράχθηκε η γενοκτονία;
Ο ποντιακός ελληνισμός, από την πτώση της αυτοκρατορίας της Τραπεζούντας ( 1461 ) γνώρισε συνεχείς διωγμούς, σφαγές, ξεριζωμούς και προσπάθειες για το βίαιο εξισλαμισμό και εκτουρκισμό του, με αποκορύφωμα τη συστηματική και μεθοδευμένη εξόντωση – γενοκτονία του αιώνα μας.
Επτά χρόνια μετά την άλωση της Πόλης, οι Οθωμανοί κατέλαβαν την Τραπεζούντα. Η οθωμανική κατάκτηση του μικρασιατικού Πόντου μπορεί να διαριθεί σε τρεις περιόδους.
Η πρώτη αρχίζει με την άλωση της Τραπεζούντας το 1461 και λήγει στα μέσα του 17ου αιώνα. Την περίοδο αυτή οι Τούρκοι κρατούν μάλλον ουδέτερη στάση κατά των Ελλήνων του Πόντου.
Η δεύτερη αρχίζει στα μέσα του 17ου αιώνα και λήγει με το τέλος του πρώτου ρωσοτουρκικού πολέμου. Χαρακτηρίζεται με τη θρησκευτική βία κατά των χριστιανικών πληθυσμών. Κατά την περίοδο αυτή πραγματοποιούνται οι ομαδικοί εξισλαμισμοί των ελληνικών πληθυσμών.
Η τελευταία περίοδος, που τελειώνει το 1922 υποδιαιρείται σε δύο υποπεριόδους. Η πρώτη αρχίζει με τη συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζή, το 1774.
Χαρακτηρίζεται από τη συστηματική προσπάθεια των τοπικών αρχών να μην εφαρμόζουν προς όφελος των χριστιανώντους φιλελεύθερους νόμους. H δεύτερη υποπερίοδος αρχίζει το 1908 και χαρακτηρίζεται από την ανάπτυξη του τουρκικού εθνικισμού.
Από τους βαλκανικούς πολέμους και από τους επίσημους συμβούλους, των Γερμανών, οι Νεότουρκοι διδάχθηκαν ότι μονάχα με την εξαφάνιση των Ελλήνων και Αρμενίων θα έκαναν πατρίδα τους τη Μικρά Ασία. Οι διάφορες μορφές βίας δεν αρκούσαν για να φέρουν τον εκτουρκισμό.
Η απόφαση για την εξόντωσή τους πάρθηκε από τους Νεότουρκους το 1911, εφαρμόστηκε κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου και ολοκληρώθηκε από το Μούσταφα Κεμάλ ( 1919 – 1923 ).
Το Νεοτουρκικό Κομιτάτο » Ένωση και Πρόοδος» ιδρύθηκε το 1889. Στο συνέδριο τους, που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1911 πάρθηκε η απόφαση, ότι η Μικρά Ασία πρέπει να γίνει μωαμεθανική χώρα. Η απόφαση αυτή καταδίκασε σε θάνατο διάφορες εθνότητες.
Οι Τούρκοι στον Πόντο άρχισαν με την επιστράτευση όλων από 15 έως 45 ετών και την αποστολή τους σε Τάγματα Εργασίας. Παράλληλα αμφισβήτησαν το δικαίωμα των Ελλήνων να ασκούν ελεύθερα τα επαγγέλματά τους και επί πλέον απαγόρευσαν τους μουσουλμάνους να εργάζονται επαγγελματικά με τους Έλληνες με την ποινή της τιμωρίας από τις στρατιωτικές Αρχές. Κατ΄ αρχάς οι άτακτες ορδές των Τούρκων επιτίθονταν στα απομονωμένα ελληνικά χωριά κλέβοντας, φονεύοντας, αρπάζοντας νέα κορίτσια, κακοποιώντας και καίγοντάς τα.
Οι διωγμοί των Ελλήνων του Πόντου
Η εφαρμογή αυτής της πολιτικής ανάγκασε χιλιάδες Έλληνες των παραλίων της Μικρασίας να εγκαταλείψουν τις προαιώνιες εστίες τους και να μετοικήσουν με πολυήμερες εξοντωτικές πορείες.
Σύμφωνα με μια έκθεση της Ελληνικής Πρεσβείας, με ημερομηνία τον Ιούνιο του 1915 είναι γραμμένα τα εξής: «Οι εκτοπιζόμενοι από τα χωριά τους δεν είχαν δικαίωμα να πάρουν μαζί τους ούτε τα απολύτως αναγκαία. Γυμνοί και ξυπόλητοι, χωρίς τροφή και νερό, δερόμενοι και υβριζόμενοι, όσοι δεν εφονεύοντο οδηγούντο στα όρη από τους δημίους τους. Οι περισσότεροι απ’; αυτούς πέθαιναν κατά την πορεία από τα βασανιστήρια. Το τέρμα του ταξιδιού δεν σήμαινε και τέρμα των δεινών τους, γιατί οι βάρβαροι κάτοικοι των χωριών, τους παρελάμβαναν για να τους καταφέρουν το τελειωτικό πλήγμα … »
Σκοπός των Τούρκων ήταν, με τους εκτοπισμούς, το κάψιμο των χωριών, τις λεηλασίες, να επιτύχουν την αλλοίωση του εθνολογικού χαρακτήρα των ελληνικών περιοχών και να καταφέρουν ευκολότερα των εκτουρκισμό εκείνων που θα απέμεναν.
Το τελικό πλήγμα. Το 1919 αρχίζει νέος διωγμός κατά των Ελλήνων από το κεμαλικό καθεστώς, πολύ πιο άγριος κι απάνθρωπος από τους προηγούμενους. Εκείνος ο διωγμός υπήρξε η χαριστική βολή για τον ποντιακό ελληνισμό.
Στις 19 Μαϊου, με την αποβίβαση του Μουσταφά Κεμάλ στη Σαμψούντα, αρχίζει η δεύτερη και σκληρότερη φάση της Ποντιακής Γενοκτονίας. Με τη βοήθεια μελών του Νεοτουρκικού Κομιτάτου συγκροτεί μυστική οργάνωση, τη Mutafai Milliye, κηρύσσει το μίσος εναντίον των Ελλήνων και σχεδιάζει την ολοκλήρωση της εξόντωσης του ποντιακού ελληνισμού. Αυτό που δεν πέτυχε το σουλτανικό καθεστώς στους πέντε αιώνες της τυραννικής διοίκησής του, το πέτυχε μέσα σε λίγα χρόνια ο Κεμάλ, εξόντωσε τον ελληνισμό του Πόντου και της Ιωνίας.
Η τρομοκρατία, οι εξορίες, οι κρεμάλες, οι πυρπολήσεις των χωριών, οι βιασμοί, οι δολοφονίες ανάγκασαν τους Έλληνες του Πόντου να ανέβουν στα βουνά οργανώνοντας αντάρτικο για την προστασία του αμάχου πληθυσμού. Τα θύματα της γενοκτονίας θα ήταν πολύ περισσότερα, αν δεν υπήρχε το επικό και ακατάβλητο ποντιακό αντάρτικο.
Με την επικράτηση του Κεμάλ, οι διωγμοί συνεχίζονται με μεγαλύτερη ένταση. Στήνονται στις πόλεις του Πόντου τα διαβόητα έκτακτα δικαστήρια ανεξαρτησίας, που καταδικάζουν και εκτελούν την ηγεσία του ποντιακού ελληνισμού. Το τέλος του Πόντου πλησιάζει. Οι φωνές λιγοστεύουν.
Η γενοκτονία των Ελλήνων στον Πόντο υπήρξε το αποτέλεσμα της απόφασης των Τούρκων εθνικιστών για επίλυση του εθνικού προβλήματος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με τη φυσική εξαφάνιση των γηγενών εθνοτήτων, αλλά και την εκκαθάρισης των Ελλήνων που είχαν οικονομική επιφάνεια και ήλεγχαν σημαντικές επιχειρήσεις, έτσι ώστε αυτές να περάσουν στα χέρια των Τούρκων μεγαλοεπιχειρηματιών.
Οι Έλληνες στον Πόντο ανέρχονταν σε 700.000 άτομα την παραμονή του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Μέχρι το τέλος του 1923 είχαν εξοντωθεί 353.000 άτομα.
eleftherostypos.com
Δυο νεκροί, τρείς σοβαρά τραυματίες -εκ των οποίων οι δυο είναι πολυτραυματίες- ένας διασωληνωμένος σε βαριά κατάσταση και τέσσερις ελαφρά τραυματίες είναι ο απολογισμός του τραγικού δυστυχήματος, σύμφωνα με νεότερη ανακοίνωση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ.
Στα νοσοκομεία όπου έχουν μεταφερθεί οι τραυματίες έχουν σπεύσει στελέχη της ΤΡΑΙΝΟΣΕ για να συνδράμουν με οποιονδήποτε τρόπο χρειαστεί τους ίδιους και τις οικογένειες τους. Σύμφωνα με την ίδια ανακοίνωση η άμεση υπήρξε η κινητοποίηση όλων των αρμόδιων υπηρεσιών για τον απεγκλωβισμό των επιβατών και του προσωπικού της αμαξοστοιχίας.
Ειδικότερα, συμμετείχαν 28 διασώστες και 3 κινητές μονάδες του ΕΚΑΒ με γιατρούς, καθώς και 12 ασθενοφόρα οχήματα. Για τον απεγκλωβισμό των επιβατών επιχείρησαν ακόμα 21 οχήματα της πυροσβεστικής με 60 άτομα προσωπικό καθώς και 15 αξιωματικοί και 75 άντρες της αστυνομίας και της Τροχαίας.
Επίσης, άμεση ήταν η κινητοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ για τη μεταφορά με λεωφορεία και εφεδρική αμαξοστοιχία στον τελικό τους προορισμό των επιβατών που δεν τραυματίστηκαν αλλά και των επιβατών που λόγω της διακοπής της σιδηροδρομικής κυκλοφορίας είχαν παραμείνει σε εκατέρωθεν σταθμούς.
Η ΤΡΑΙΝΟΣΕ και όλη η σιδηροδρομική οικογένεια εκφράζει «τα θερμά συλλυπητήρια στις οικογένειες των νεκρών και εύχεται ταχεία ανάρρωση στους τραυματίες».
Το χρονικό του δυστυχήματοςΛίγο πριν τις 10 το βράδυ του Σαββάτου (13.05.2017), επιβατική αμαξοστοιχία Intercity που εκτελούσε το δρομολόγιο Αθήνα – Θεσσαλονίκη, εκτροχιάστηκε κοντά στο Σιδηροδρομικό Σταθμό Αδένδρου.
Στην αμαξοστοιχία επενέβαιναν 70 επιβάτες και πέντε άτομα προσωπικό. Ο εκτροχιασμός σημειώθηκε στις 21:40 στα 200 μέτρα από το 'Αδενδρο, περιοχή έξω από τη Θεσσαλονίκη.
Τύχη βουνό είχαν δύο άτομα αλβανικής καταγωγής που την ώρα της πρόσκρουσης δύο βαγονιών αμαξοστοιχίας του ΟΣΕ στο σπίτι τους οι ίδιοι βρίσκονταν μέσα. Σαστισμένος με ό,τι προηγήθηκε, αλλά και με το φόβο ζωγραφισμένο στο πρόσωπό του ένας εκ των δύο διασωθέντων δήλωνε λίγο αργότερα ότι τρόμαξε πολύ κατά την πρόσκρουση και από το φόβο του πήδηξε έξω από το σπίτι.
Την ίδια ώρα, αυτόπτης μάρτυρας, ο Γιώργος Μυλωνάς, κάτοικος της περιοχής του 'Αδενδρου, ο οποίος καθόταν στην αυλή του σπιτιού του, την ώρα που το τρένο του ΟΣΕ εκτροχιάστηκε και διαπέρασε το σπίτι του γείτονά του επισήμανε: "Είδα το χάρο με τα μάτια μου. Άκουσα έναν περίεργο θόρυβο και μετά είδα το τραίνο να πλησιάζει και να εισβάλλει στο σπίτι του γείτονά μου", είπε χαρακτηριστικά.
Τζιτζικώστας: "Πρόκειται για τραγωδία"Στο σημείο έσπευσε και ο περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας, Απόστολος Τζιτζικώστας, ο οποίος έκανε λόγο για τραγωδία τα αίτια της οποίας θα πρέπει να διερευνηθούν άμεσα, ενώ σημείωσε ότι αμέσως μόλις έγινε γνωστό το συμβάν, κινητοποιήθηκε η Πολιτική Προστασία της Περιφέρειας και έσπευσαν στο σημείο δυνάμεις για να συνδράμουν τα σωστικά συνεργεία.
"Έχουμε ζητήσει να έρθουν μηχανικοί από την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας γιατί υπάρχει το θέμα της οικίας. Όταν απομακρυνθεί το τρένο θα πρέπει να υπάρχει μέριμνα. Είναι μεγάλο δυστύχημα, είναι μία τραγωδία. Το ζητούμενο είναι να αρχίσουν άμεσα οι διαδικασίες για την έρευνα προκειμένου να δούμε τι έφταιξε", υπογράμμισε ο ίδιος, προσθέτοντας "είναι αναμφίβολα μια τραγωδία και θα πρέπει να διερευνηθούν τα αίτια το ταχύτερον δυνατόν".
Ερωτηθείς για το εάν υπήρχε κάποια ενημέρωση για προβλήματα στο συγκεκριμένο σημείο, ο κ. Τζιτζικώστας απάντησε πως "ποτέ ο ΟΣΕ δεν ενημέρωσε κανέναν φορέα ότι υπάρχει πρόβλημα με το δίκτυο" και επανέλαβε την ανάγκη να υπάρξει άμεση διερεύνηση των αιτιών.
Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκαν και οι δηλώσεις του δημάρχου Χαλκηδόνας, Γιάννη Τσουκνιδά, ο οποίος είπε πως θα πρέπει να διερευνηθούν τα αίτια του δυστυχήματος, ενώ ερωτηθείς εάν υπάρχουν κακοτεχνίες ή προβλήματα που πρέπει να προσεχθούν, απάντησε: "αυτή είναι μια γραμμή που χρησιμοποιείται κατά κόρον. Τώρα αν είναι πρόβλημα γραμμής ή θέμα ταχύτητας θα το δείξει η έρευνα που θα γίνει".
Από την πλευρά του ο δημοτικός σύμβουλος του Δήμου Χαλκηδόνας, Μαυρουδής Μιντσιούδης είπε:"Το σπίτι στηρίζεται πάνω στην αμαξοστοιχία. Αυτό τα λέει όλα για τη σφοδρότητα του ατυχήματος". Ο ίδιος επισήμανε δε ότι στο σημείο βρίσκεται και ειδικά εκπαιδευμένος σκύλος.
Πηγή φωτογραφιών: bloko.gr , emvolos.gr , alexandriamou.gr, Eurokinissi
Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Παγκόσμιο τρόμο προκαλούν οι υπολογισμοί του Newsweek, και των ειδικών που επικαλείται, για το κόστος ενδεχόμενου πολέμου ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη Βόρεια Κορέα.
Ο τίτλος-σοκ του Newsweek σε μαύρο φόντο προβλέπει "Ένα εκατομμύριο νεκρούς" κι αυτό, αν δεν οδηγηθούμε σε πυρηνική σύγκρουση, οπότε οι απώλειες θα είναι πολύ μεγαλύτερες και θα αποσταθεροποιήσουν ολόκληρο τον πλανήτη. Το οικονομικό κόστος θα είναι δυσθεώρητο. Θα αγγίξει σύμφωνα με το αμερικανικό περιοδικό το ένα τρισ. δολάρια.
Σύμφωνα με το ant1news.gr, oι στρατηγικοί αναλυτές έχουν ξεκινήσει ασκήσεις επί χάρτου. Επισημαίνουν ότι οι πύραυλοι του βορειο-κορεατικού πυροβολικού μπορούν να πλήξουν τη Σεούλ, την πρωτεύουσα της Νότιας Κορέας μέσα σε μόλις 45 δευτερόλεπτα. Το αμερικανικό αεροπλανοφόρο Βίνσον μαζί με τα συνοδά πολεμικά πλοία ήδη πλησιάζει στην κορεατική χερσόνησο, ενώ οι Αμερικανοί θέλουν να εγκαταστήσουν και αντιπυραυλικά συστήματα ΤΗΑΑD στη Νότια Κορέα.
Τα πρόσφατα εντυπωσιακά στρατιωτικά γυμνάσια του Κιμ κοντά στην πόλη Γουόν-Σαν απέδειξαν ότι η Πιον Γιανγκ διαθέτει υπολογίσιμη δύναμη πυρός. Χρειάζεται μόνο ένα σπίρτο για να βάλει φωτιά στην πυριτιδαποθήκη της Κορεατικής Χερσονήσου.
Ανοιγμα Τραμπ
Την ώρα που η ένταση στην κορεατική χερσόνησο κλιμακώνεται, με την Βόρεια Κορέα να δηλώνει έτοιμη να πραγματοποιήσει μία έκτη πυρηνική δοκιμή, ο Ντόναλντ Τραμπ λέει πως δεν θα είχε κανένα πρόβλημα να συναντήσει τον Κιμ Γιονγκ Ουν!
Μιλώντας στο Bloomberg News, ο Αμερικανός πρόεδρος είπε ότι θα μπορούσε να συναντηθεί με τον ηγέτη της Βόρειας Κορέας, αν οι συνθήκες ήταν οι κατάλληλες.
«Αν ήταν κατάλληλο για μένα να τον συναντήσω, θα το έκανα οπωσδήποτε, θα ήταν τιμή μου να το έκανα» είπε χαρακτηριστικά ο Τραμπ, για να επαναλάβει: «Αν είναι κάτω από τις κατάλληλες συνθήκες, θα το έκανα».