Σύμφωνα με την έρευνα της ομάδας του καθηγητή Στέφαν Μπρέερ του τμήματος Ερευνητικής Βιολογίας του Πανεπιστημίου, η οποία δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Journal of Biological Chemistry, το στοιχείο-κλειδί για την καταπολέμηση του καρκίνου είναι να μπλοκαριστεί ο μηχανισμός τροφοδοσίας των καρκινικών κυττάρων με το αμινοξύ γλουταμίνη.

Πιο συγκεκριμένα, οι ερευνητές κατάφεραν να παρέμβουν στον μηχανισμό που παρέχει το εν λόγω αμινοξύ στα κύτταρα του όγκου με διάφορες μεθόδους γενετικής τροποποίησης των μεταφορέων γλουταμίνης και τα αποτελέσματα με την τεχνική που είναι γνωστή ως «σίγαση του RNA» ήταν πραγματικά εντυπωσιακά. Η ανάπτυξη των υπό εξέταση όγκων σταμάτησε πλήρως σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις και έτσι οι ειδικοί είναι πλέον εξαιρετικά αισιόδοξοι για το μέλλον των θεραπειών που στοχεύουν στον περιορισμό της ανάπτυξης του μεγέθους των όγκων, όπως είναι και οι χημειοθεραπείες.

Το πλεονέκτημα
Το πλεονέκτημα της εν λόγω θεραπείας σε σχέση με τις υπάρχουσες θεραπείες είναι ότι για να πετύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα χρησιμοποιεί έναν μηχανισμό ο οποίος είναι ο ίδιος σε όλους τους τύπους καρκίνου και σε όλους τους οργανισμούς. Αντίθετα, οι μέχρι σήμερα θεραπείες και ιδιαίτερα οι χημειοθεραπείες είναι πιο περιορισμένες στο εύρος των τύπων καρκίνου που αντιμετωπίζουν, ενώ χαρακτηριστικό είναι ότι υπάρχουν φάρμακα τα οποία χορηγούνται για συγκεκριμένα είδη και τύπους καρκίνου. Επιπλέον, σύμφωνα με ειδικούς, η ευρεία χρήση τους μακροπρόθεσμα έχει ως αποτέλεσμα οι όγκοι να αναπτύσσουν ανοχή στα φάρμακα αυτά και να γίνεται έτσι πιο δύσκολη η αντιμετώπιση της νόσου. Σύμφωνα με τον καθηγητή Μπρέερ, οι όγκοι δεν υπάρχει περίπτωση να αναπτύξουν ανοχή στη θεραπεία που ανακάλυψε η ομάδα του, καθώς το μπλοκάρισμα του μηχανισμού πρόσληψης της γλουταμίνης είναι μια έξωθεν παρέμβαση, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα να είναι εξαιρετικά δύσκολο για τα καρκινικά κύτταρα να αναπτύξουν μηχανισμούς παράκαμψης της παρέμβασης αυτής.
Το πλεονέκτημα της θεραπείας που ανακάλυψαν οι επιστήμονες στην Αυστραλία σε σχέση με τις υπάρχουσες θεραπείες είναι ότι για να πετύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα χρησιμοποιεί έναν μηχανισμό ο οποίος είναι ο ίδιος σε όλους τους τύπους καρκίνου και σε όλους τους οργανισμούς

Το πλεονέκτημα της θεραπείας που ανακάλυψαν οι επιστήμονες στην Αυστραλία σε σχέση με τις υπάρχουσες θεραπείες είναι ότι για να πετύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα χρησιμοποιεί έναν μηχανισμό ο οποίος είν
Οπως ανέφερε ο ίδιος μιλώντας στα διεθνή μέσα ενημέρωσης για το επίτευγμα της ομάδας του: «Πιθανότατα λειτουργεί σε ένα τεράστιο εύρος τύπων καρκίνου, γιατί ο μηχανισμός αυτός είναι πολύ συνηθισμένος. Ακόμα καλύτερα μάλιστα η ανακάλυψη αυτή θα οδηγήσει σε χημειοθεραπείες με λιγότερες παρενέργειες, καθώς τα υγιή κύτταρα δεν χρησιμοποιούν τη γλουταμίνη για να αναπτύσσονται. Το πιο σημαντικό ίσως είναι ότι τα λευκά αιμοσφαίρια δεν πλήττονται από τη διαδικασία αυτή και επίσης είναι εξαιρετικά πιθανό να μην παρατηρείται τριχόπτωση από τη χημειοθεραπεία».

Πολλές τεχνικές
Οπως αποκάλυψε στις δηλώσεις του ο επικεφαλής της έρευνας, η ομάδα του πειραματιζόταν εδώ και καιρό με πολλές διαφορετικές τεχνικές γενετικής τροποποίησης των καρκινικών κυττάρων. Υστερα από σκληρή δουλειά κατάφεραν να απενεργοποιήσουν τον βασικό μεταφορέα γλουταμίνης των καρκινικών κυττάρων, όμως με την απενεργοποίησή του μπήκε σε λειτουργία ένας βιοχημικός μηχανισμός-συναγερμός, τον οποίο και κατάφεραν να σταματήσουν με τη μέθοδο «σίγασης του RNA» στα κύτταρα αυτά. Ο επόμενος στόχος τους είναι να βρουν τρόπους ούτως ώστε να σκοτώσουν τα κύτταρα του όγκου τα οποία πλέον δεν αναπαράγονται.

ethnos.gr

Επιστήμονες έδειξαν πως είναι δυνατό να υπάρξει θεραπεία της οξείας ηπατίτιδας C μέσα σε χρονικό διάστημα μόνο έξι εβδομάδων, χάρη σε ένα συνδυασμό των φαρμάκων sofosbuvir και ledipasvir.

Η σχετική ανακοίνωση, με επικεφαλής τον καθηγητή Χάινερ Βεντεμάγιερ της Ιατρικής Σχολής του Αννοβέρου, έγινε στο Διεθνές Συνέδριο Ήπατος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Μελέτη του Ήπατος, που πραγματοποιήθηκε στη Βαρκελώνη το Σαββατοκύριακο. Η πιλοτική δοκιμή έγινε σε 20 ασθενείς. Δώδεκα εβδομάδες αφότου είχε ολοκληρωθεί η θεραπεία-εξπρές των έξι εβδομάδων, όλοι οι ασθενείς παρέμεναν χωρίς ηπατίτιδα C.

Η συχνότερη παρενέργεια της θεραπείας βραχείας διαρκείας ήταν το αίσθημα κόπωσης σε ποσοστό 30% των ασθενών. Όσοι μολύνονται με ηπατίτιδα C, συνήθως αναπτύσσουν οξεία ηπατίτιδα, η οποία θεραπεύεται μόνη της στο 10% έως 50% των ατόμων. Η έγκαιρη διάγνωση της νόσου είναι σπάνια και η ασθένεια συχνά περνά απαρατήρητη, εωσότου οι ασθενείς έχουν πλέον σοβαρή ηπατική βλάβη.

Ο συνδυασμός των φαρμάκων sofosbuvir και ledipasvir είναι μια από τις επιλογές για τη θεραπεία της χρόνιας ηπατίτιδας. Δεδομένου του υψηλού κόστους της θεραπείας (που κανονικά είναι διάρκειας 12 εβδομάδων) και των σχετικών παρενεργειών, οι Γερμανοί ερευνητές εξέτασαν κατά πόσο ο ίδιος φαρμακευτικός συνδυασμός θα ήταν αποτελεσματικός στην οξεία ηπατίτιδα C σε πολύ συντομότερο χρόνο, πράγμα που φαίνεται πως ισχύει.

Θα ακολουθήσουν δοκιμές σε περισσότερους ασθενείς για να επιβεβαιωθούν τα ευρήματα της μικρής πιλοτικής δοκιμής. Η σεξουαλική επαφή και η χρήση μολυσμένης βελόνας είναι βασικοί παράγοντες κινδύνου για την μετάδοση της ηπατίτιδας C.

www.dikaiologitika.gr

Αισιόδοξα μηνύματα για τη θεραπεία του καρκίνου δίνουν οι μελέτες που επικεντρώνονται στην ενίσχυση του ανοσιακού συστήματος.

Επιστήμονες πιστεύουν πως έγινε ότι ήταν να γίνει στη αντιμετώπιση του καρκίνου με την χημειοθεραπεία και την ακτινοθεραπεία και ότι τώρα ήρθε η ώρα να στραφεί η αντιμετώπιση της νόσου στην ανοσοθεραπεία.

Σήμερα υπάρχουν δύο πολύ σημαντικά πεδία έρευνας και ανοσοθεραπείας τους καρκίνου. Το ένα αφορά την αφαίρεση και ενίσχυση με ουσίες των λεμφοκυττάρων του ασθενούς και επαναχορήσησή τους στον πάσχοντα, ενώ το δεύτερο πεδίο αφορά την παρέμβαση στα σημεία ελέγχου (check points) της ενεργοποίησης του ανοσιακού συστήματος.

Τα παραπάνω επισημάνθηκαν στη διάρκεια συνέντευξης με αφορμή το Περιφερειακό Ιατρικό Συνέδριο με Διεθνή Συμμετοχή Exploring Novel Medical Frontiers 2016 το οποίο συνδιοργανώνουν 9-10 Απριλίου στη Θεσσαλονίκη (Grand Hotel Palace) το Τμήμα Πυρηνικής Ιατρικής του Ιπποκράτειου ΓΝΘ, η Ελληνική Εταιρεία Ανοσολογίας, το Τμήμα Κλινικής Ανοσολογίας της Β’ Παθολογικής Κλινικής ΑΠΘ και το Εργαστήριο Νευροπληροφορικής του ΤΕΙ Κεντρικής Μακεδονίας .

“Σήμερα έχουμε δύο πάρα πολύ σημαντικά πεδία έρευνας και θεραπείας, ανοσοθεραπείας συγκεκριμένα , εναντίον του καρκίνου. Το μεγάλο πεδίο έρευνας είναι το adaptive transfer, δηλαδή βγάζουμε τα λεμφοκύτταρα εκτός του σώματος του ασθενή, τα επεξεργαζόμαστε με ουσίες οι οποίες ενισχύουν τη δραστηριότητα τους και τα επαναχορηγούμε στον ίδιο ασθενή από τον οποίο τα πήγαμε και ο οποίος είναι ο πάσχων. Αυτή είναι μία μεθοδολογία και μία τεχνική πάνω στην οποία γίνονται προσπάθειες εδώ και πολλά χρόνια αλλά φαίνεται ότι έχει αρχίσει να αποδίδει και μάλιστα τελευταία υπάρχουν δημοσιεύσεις γύρω από αυτό το θέμα με πολύ αισιόδοξα μηνύματα. Δεν θέλει να πει κανείς ότι έχει λυθεί το θέμα της ανοσοενίσχυσης και της ανοσοθεραπείας του καρκίνου με αυτό τον τρόπο ,όμως σίγουρα έχουν γίνει πολλά βήματα μπροστά. Το άλλο κομμάτι που ασχολείται πάρα πολύ, ακόμη πιο πρόσφατα, η έρευνα του καρκίνου είναι η παρέμβαση στα check points της ενεργοποίησης του ανοσιακού συστήματος ώστε να μπορεί ο γιατρός που ενδιαφέρεται για τον συγκεκριμένο κάθε φορά καρκίνο είτε να αναστέλλει κάποιες ιδιότητες του ανοσιακού συστήματος είτε να ενισχύει άλλες προς όφελος του ασθενή. Διότι ο ίδιος ο καρκίνος στην ανάπτυξή του από ένα σημείο και πέρα αναστέλλει τη δραστηριότητα της άμυνας . Σαν να λέμε απλά την παραλύει , την αδρανοποιεί, την απενεργοποιεί. Οι ερευνητές που ασχολούνται με την ανοσολογία του καρκίνου έχουν να κάνουν με αυτό ,δηλαδή να παρεμβαίνουν και να διορθώνουν τις αιτίες που οδήγησαν στην απενεργοποίηση του ανοσιακού συστήματος” εξήγησε η καθηγήτρια Παθολογίας- Ανοσολογίας στο ΑΠΘ και διευθύντρια της Β΄ Παθολογικής Κλινικής του Ιπποκράτειου, Παναγιώτα Μπούρα.

Οι μελέτες αυτές έχουν γίνει σε δεκάδες ασθενών δίνοντας ολοένα και καλύτερα μηνύματα καθώς βελτιώνονται τα φάρμακα , οι ουσίες παρέμβασης και η ανταπόκριση των πασχόντων.

“ Την ανταπόκριση στον καρκίνο τη μετράμε με διάρκεια επιβίωσης του ασθενή χωρίς νόσο ή με διάρκεια συνολικής επιβίωσής του. Και φαίνεται ότι σε μερικές ομάδες ασθενών έχουν προκύψει στατιστικά σημαντικές διαφοροποιήσεις . Επιμηκύνεται η ζωή αρρώστων που θα κατέληγαν γρηγορότερα και βιώνουν ίσως και μια καλύτερη ποιότητα ζωής” πρόσθεσε η κ. Μπούρα.

Οι θεραπείες αυτές , οι οποίες επί του παρόντος βρίσκονται σε στάδιο μελετών αξιολόγησης, ενδέχεται να χρησιμοποιηθούν μελλοντικά είτε σε συνδυασμό με χημειοθεραπείες και ακτινοθεραπείες είτε μόνες τους. Ωστόσο δεν υπάρχει ακόμη πρόβλεψη για το πότε θα αρχίσουν να χρησιμοποιούνται καθώς αυτό εξαρτάται από την επιτυχία που θα έχουν οι προσπάθειες των ερευνητών .

”Μην ξεχνάμε ότι αυτά είναι χρονοβόρα θέματα .Δεν μπορεί κανείς να βρεθεί από τη μια κατάσταση στην άλλη. Εγώ νομίζω ότι είναι πολύ ευοίωνα τα μηνύματα αν λάβει κανείς υπόψη ότι η ανοσολογία του καρκίνου είναι ένα γνωστικό αντικείμενο 20-25 χρόνων και σκεφτείτε τι βήματα έχουν γίνει προς τη βελτίωση της ζωής των καρκινοπαθών. Συνολικά, εγώ προσωπικά ως ανοσολόγος, είμαι πάρα πολύ αισιόδοξη ότι θα πάμε ολοένα και καλύτερα, δεν ξέρω όμως με τι ταχύτητα” πρόσθεσε η κ. Μπούρα.

Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ