Ανατρέπονται τα πάντα όσον αφορά στην εμφάνιση του κορονοϊού στις ΗΠΑ, καθώς ερευνητές του αμερικανικού κέντρου αντιμετώπισης μολυσματικών ασθενειών (CDC) εντόπισαν κρούσματα του φονικού ιού στις ΗΠΑ από τον Δεκέμβριο το 2019.

Αυτό σημαίνει ότι η αρχική πρόβλεψη που έκανε λόγο ότι ο κορονοϊός ήρθε από την Γουχάν καταρρίπτεται σύμφωνα με το CNN.

Η έρευνα που δημοσιεύτηκε την Δευτέρα αναφέρει ότι 106 άτομα εντοπίστηκαν θετικά στον κορoνοϊό σε 7.389 δείγματα αίματος αιμοδοτών, σε εννέα Πολιτείες των ΗΠΑ, μεταξύ 13 Δεκεμβρίου και 17 Ιανουαρίου. Αυτά ταείγματα συγκεντρώθηκαν από τον Αμερικανικό Ερυθρό Σταυρό και εστάλησαν στο CDC προκειμένου να εξεταστεί κατά πόσο έχουν αναπτυχθεί αντισώματα κατά του κορονοϊού.

Κυκλοφορούσε στη χώρα νωρίτερα
Η έρευνα αναφέρει πως «τα ευρήματα υποδηλώνουν πως ο κορονοϊός ενδεχομένως να κυκλοφορούσε στις ΗΠΑ τον Δεκέμβριο του 2019, νωρίτερα από ό, τι έχει ανακοινωθεί».

Να σημειωθεί ότι οι πρώτες αναφορές για εμφάνιση πνευμονίας με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που διαδίδονταν στην Γουχάν της Κίνα, αναφέρθηκαν στα τέλη Δεκεμβρίου.

Παρόμοιο συμπέρασμα έχει βγει από έρευνα που έχει γίνει στη Γαλλία. Συγκεκριμένα ανέφερε ότι ασθενής στη χώρα ανέπτυξε συμπτώματα του κορονοϊού από τον Δεκέμβριο του 2019, έναν μήνα δηλαδή πριν αναφερθεί το πρώτο επιβεβαιωμένο κρούσμα του ιού στη Γαλλία.

Πλέον όλο και περισσότερο ενισχύεται η άποψη ότι ο κορονοϊός κυκλοφορούσε σιωπηλά σε όλο τον κόσμο νωρίτερα από την ημερομηνία που υιοθετήθηκε για κάθε χώρα αρχικά. Τα ευρήματα ίσως βοηθήσουν να ξεκινήσουν και πάλι οι συζητήσεις για την προέλευση της πανδημίας.

Για πρώτη φορά στην ιστορία των ΗΠΑ εξελέγη γυναίκα αντιπρόεδρος. Η Καμάλα Χάρις, στο πλευρό του Τζο Μπάιντεν γράφει ιστορία.

Η νίκη της Καμάλα Χάρις και του εκλεγμένου Προέδρου Τζο Μπάιντεν έρχεται ύστερα από μια μακρά διαδικασία καταμέτρησης ψήφων που αντικατοπτρίζει ένα βαθιά διχασμένο εκλογικό σώμα. Συμβολίζει επίσης το τέλος της εποχής Τραμπ.

Ο θρίαμβος της Χάρις, αποτελεί και μια νέα τεράστια επιτυχία στην γεμάτη επιτεύγματα καριέρα της, μια καριέρα υπόδειγμα τια το πώς μια γυναίκα ξεπερνά τα εμπόδια και καταφέρνει να γίνει από δικαστικός του Σαν Φρανσίσκο, γενική εισαγγελέας της Καλιφόρνια, η δεύτερη στην ιστορία μαύρη γυναίκα γερουσιαστής και τώρα η πρώτη μαύρη αντιπρόεδρος των ΗΠΑ.

«Το ότι είμαι εδώ απόψε αποτελεί απόδειξη της αφοσίωσης γενεών πριν από μένα», δήλωσε η Χάρις κατά την ομιλία αποδοχής της υποψηφιότητάς της τον Αύγουστο, αναφερόμενη σε άλλες γυναίκες που έγραψαν ιστορία στις ΗΠΑ νωρίτερα, όπως η Constance Baker Motley, η Fannie Lou Hamer και η Shirley Chisholm.

«Γυναίκες και άνδρες που πίστευαν τόσο έντονα στην υπόσχεση της ισότητας, της ελευθερίας και της δικαιοσύνης για όλους», είπε.

«Γυναίκες και άνδρες που πίστευαν τόσο έντονα στην υπόσχεση της ισότητας, της ελευθερίας και της δικαιοσύνης για όλους», πρόσθεσε.

Η Χάρις παρακολούθησε το Πανεπιστήμιο Χάουαρντ, ένα ιστορικά πανεπιστήμιο μαύρων στην Ουάσιγκτον. Οι σπουδές της εκεί διαμόρφωσαν βαθιά το πολιτικό της όραμα.

«Δεν χρειάζεται να περιοριστείς από τις ιδέες άλλων για το τι σημαίνει να είσαι μαύρος», είπε στην Dana Bash του CNN στο "State of the Union" τον Σεπτέμβριο.

Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής της εκστρατείας για τον Λευκό Οίκο, η Καμάλα Χάρις δεν παρέλειπε να αναφέρει ότι οι άνθρωποι προσπάθησαν να την εμποδίσουν ή να την αμφισβητήσουν καθώς προσπαθούσε να ανοίξει τον δρόμο της στην πολιτική.

«Δεν τους άκουσα. Και κανείς δεν τους άκουσε. Και κερδίσαμε», έλεγε. Ως μαύρη και νοτιο-ασιάτισα σε μια συντριπτικά λευκή αρένα, η Χάρις στο ταξίδι της προς τον Λευκό Οίκο ήταν πρωτοπόρα. Και οι ψηφοφόροι το παρατήρησαν. «Αισθάνομαι απλώς ότι τα μαύρα κορίτσια σαν κι εμένα μπορούν να διεκδικήσουν την προεδρία της τάξης τους, τα μαύρα κορίτσια σαν κι εμένα μπορούν να διεκδικήσουν μεγάλα πράγματα στη ζωή όπως έκανε εκείνη», δήλωσε η 14χρονη Παρίσι Μποντ στο CNN τον Αύγουστο.

Η Κατερίνα Σάντραχ, μια 11χρονη νοτιο-ασιάτισα Αμερικανή, δήλωσε στο CNN τον Αυγούστου του 2019 ότι η Χάρις ήταν το πρότυπο της. Βλέποντας την Χάρις ένα χρόνο αργότερα να διεκδικεί την αντιπροεδρία των ΗΠΑ η Σάντραχ χαρακτήρισε τη στιγμή ως ένα πολύ μεγάλο βήμα για τα κορίτσια και τις γυναίκες.

«Είναι αυτή που μπόρεσε να αποδείξει ότι είναι πραγματικά δυνατό», είπε η Σάντραχ. «Μπορείς να δεις ένα είδος σύνδεσης, γιατί είμαστε δύο παρόμοιοι άνθρωποι. Και έτσι αν μπορεί εκείνη να τα καταφέρει, μπορώ και εγώ. Και μπορώ να ταυτιστώ μαζί της».

Το επιτελείο του προέδρου απαιτούσε να σταματήσει η καταμέτρηση των ψήφων
Δύο δικαστές στις πολιτείες Τζόρτζια και Μίσιγκαν απέρριψαν προσφυγές του προεκλογικού επιτελείου του απερχόμενου προέδρου Ντόναλντ Τραμπ με τις οποίες απαιτούσαν να σταματήσει η καταμέτρηση των ψήφων των προεδρικών εκλογών. Δικηγόροι του επιτελείου Τραμπ έχουν εξαπολύσει πολυμέτωπη νομική επίθεση σε αρκετές από τις πολιτείες-πεδία μάχης.

Σύμφωνα με τοπικά μέσα ενημέρωσης, ο δικαστής Τζέιμς Μπας στην Τζόρτζια απέρριψε την προσφυγή, τονίζοντας πως δεν υπάρχουν υπήρχαν ενδείξεις για κακοδιαχείριση στην καταμέτρηση των ψήφων από αξιωματούχους.

powered by Rubicon Project
Παράλληλα, η δικαστίνα Σίνθια Στίβενς στο Μίσιγκαν απέρριψε αντίστοιχη αγωγή σε ακροαματική διαδικασία σήμερα, αναφέροντας πως θα εκδώσει την γραπτή της δικαστική απόφαση σήμερα Παρασκευή

https://www.ethnos.gr/kosmos/131795_ekloges-ipa-aporrifthikan-prosfyges-toy-tramp-se-misigkan-kai-tzortzia

Η αντίστροφη μέτρηση για τις εκλογές της 3ης Νοεμβρίου στις ΗΠΑ έχει ξεκινήσει και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι ψηφοφόροι προτιμούν τον Δημοκρατικό υποψήφιο, Τζο Μπάιντεν.

Σύμφωνα με δημοσκόπηση των New York Times ο Τζο Μπάιντεν προηγείται στις τέσσερις πιο σημαντικές «αμφίρροπες» πολιτείες, δηλαδή του Ουισκόνσιν, της Πενσιλβάνια, της Φλόριντα και της Αριζόνα.

Η διαφορά υπέρ του Μπάιντεν είναι μεγαλύτερη στο Ουισκόνσιν και φτάνει τις 11 μονάδες, με ποσοστό 52% έναντι 41% για τον Τραμπ. Στην ίδια πολιτεία ο Τραμπ είχε κερδίσει το 2016 με διαφορά μικρότερη από μία μονάδα.

Αντίστοιχα, στην Πενσυλβάνια, ο Μπάιντεν προηγείται σήμερα με 6 μονάδες, ενώ το 2016 ο Τραμπ είχε κερδίσει την Χίλαρι Κλίντον και εκεί με διαφορά μικρότερη της μονάδας.

Στη Φλόριντα ο Μπάιντεν έχει προβάδισμα τριών μονάδων (οι Δημοκρατικοί είχαν χάσει εκεί με μία μονάδα διαφορά το 2016) ενώ στην Αριζόνα προηγείται με 6 μονάδες (το 2016 ο Τραμπ είχε κερδίσει με 4 μονάδες διαφορά).

Σε καμμία από τις 4 αυτές κρίσιμες πολιτείες οι δημοσκοπήσεις δεν δίνουν πάνω από 44% στον Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος τις είχε κερδίσει με μικρή διαφορά το 2016, αλλά σήμερα βρίσκεται πίσω από τα ποσοστά που είχε συγκεντρώσει τότε.

Από εκεί και πέρα όπως μετέδωσε το CNN, στην πολιτεία της Άιοβα, όπου ο Ντόναλντ Τραμπ είχε προβάδισμα 2 μονάδων, φαίνεται τώρα να έχει αυξήσει τη διαφορά του από τον Μπάιντεν στις επτά μονάδες, γεγονός που ερμηνεύεται από πολιτικούς αναλυτές ως ένδειξη ότι μπορεί τελικά η εκλογική διαδικασία να είναι αμφίρροπη.

Το περίεργο εκλογικό σύστημα για να βγάλουν πρόεδρο
Οι προεδρικές εκλογές στις Ηνωμένες Πολιτείες γίνονται με πολύ πιο διαφορετικό τρόπο απ’ ότι στις Ευρωπαϊκές χώρες και διεξάγονται σταθερά την πρώτη Τρίτη μετά την πρώτη Δευτέρα του Νοέμβρη, κάθε 4 χρόνια.

Κάθε 2 χρόνια γίνονται εκλογές για τους 435 βουλευτές της Βουλής των Αντιπροσώπων (το ένα νομοθετικό σώμα των ΗΠΑ με 2ετή θητεία) και για το 1/3 των συνολικά 100 Γερουσιαστών της Γερουσίας (το δεύτερο νομοθετικό σώμα – 50 πολιτείες από 2 Γερουσιαστές η κάθε μία) οι οποίοι έχουν 6ετή θητεία αλλά κάθε 2 χρόνια γίνονται εκλογές για το ένα τρίτο του συνόλου τους.

Έτσι την ίδια ημέρα οι Αμερικανοί εκτός από Πρόεδρο θα ψηφίσουν και για τους 435 βουλευτές της Βουλής των Αντιπροσώπων και για το 1/3 των 100 Γερουσιαστών, δηλαδή για 34. Η ψηφοφορία δεν είναι υποχρεωτική.

Ο Λευκός Οίκος
Να σημειωθεί ότι η πολυπλοκότητα (σε σχέση με μας) και η πραγματικά μεγάλη διάσπαση της εξουσίας σε πολλά σώματα (Πρόεδρος, Βουλή, Γερουσία) του αμερικανικού πολιτικού συστήματος οφείλεται σε ένα και μόνο λόγο.

Στον φόβο των ιδρυτών του αμερικανικού έθνους των ‘Πατέρων του Έθνους’ (Founding Fathers) Βενιαμίν Φραγκλίνου, Τζορτζ Ουάσιγκτον, Τζέιμς Μάντισον, Τόμας Τζέφερσον, Τζον Ανταμς, Τζον Τζέι και Αλεξάντερ Χάμιλτον, να αποκτήσουν κάποιοι πολιτικοί μεγάλη εξουσία και να εγκαθιδρύσουν κάποιου είδους δικτατορία. Φοβόντουσαν την «τυραννία της πλειοψηφίας» (όπως έλεγαν οι Τζον Άνταμς και Τζέιμς Μάντισον) και πού αυτή μπορεί να οδηγήσει.

Έτσι στο φόβο ότι κάποιος πολιτικός ή κάποιο κόμμα θα αποκτήσει τεράστια δύναμη και θα επιβληθεί δικτατορικά στους πολίτες έφτιαξαν ένα πολιτικό σύστημα που να μην μπορεί κανένας να αποκτήσει αυτή τη δύναμη.

Έφτιαξαν ένα Σύνταγμα με τρεις ξεχωριστές δυνατές και αυτόνομες εξουσίες τον Πρόεδρο με την κυβέρνηση, την Βουλή των Αντιπροσώπων και τη Γερουσία με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι δύσκολη η κυριαρχία και στις τρεις. Και στη περίπτωση που αυτό γίνει να μην διαρκέσει πολύ.

Και γι αυτό το λόγο (το φόβο δηλαδή της συγκέντρωσης εξουσίας από ένα πρόσωπο ή μια ομάδα προσώπων) το Σύνταγμα προβλέπει ότι οι υποψήφιοι των κομμάτων που θα συναγωνιστούν για την Προεδρία θα πρέπει σε κάθε περίπτωση να έχουν την συνεχή στήριξη των οπαδών του κόμματός τους.

Κάθε φορά λοιπόν που θα συμμετέχουν σε προεδρικές εκλογές θα πρέπει πρώτα μέσα από υποχρεωτικές εθνικές εκλογές να έχουν κερδίσει το χρίσμα του κόμματός τους ανταγωνιζόμενοι και νικώντας τους εσωκομματικούς αντιπάλους τους. Όχι όπως στην Ευρώπη όπου ένας αρχηγός κόμματος μπορεί να συμμετέχει σε πρωθυπουργικές ή προεδρικές εκλογές ο ίδιος επί πολλές φορές χωρίς να υποβάλλεται κάθε φορά σε εξοντωτικές υποχρεωτικές εθνικές εσωκομματικές εκλογές.

O Πρόεδρος
Γι αυτό και στις ΗΠΑ η διάρκεια των εσωκομματικών εκλογών (με πολλούς ανταγωνιστές) και στις 50 Πολιτείες, φθάνει τους 6 μήνες και ακολουθούν άλλοι 3 μήνες ακόμα πιο σκληρών προεδρικών εκλογών. Εάν μάλιστα υπολογίσουμε ότι τις τελευταίες δεκαετίες οι υποψήφιοι για το προεδρικό χρίσμα των κομμάτων ανακοινώνουν την πρόθεσή τους να συμμετάσχουν στις εσωκομματικές εκλογές από την άνοιξη του προηγούμενου χρόνου των προεδρικών εκλογών, τότε εύκολα μπορούμε να πούμε ότι η όλη προεκλογική περίοδος στις ΗΠΑ διαρκεί σχεδόν 2 χρόνια !

Όσον αφορά τον Πρόεδρο, το αμερικανικό Σύνταγμα ορίζει ότι αυτός πρέπει να είναι τουλάχιστον 35 ετών, πολίτης των ΗΠΑ και γεννημένος εκεί (εξ ου και οι κατηγορίες κατά Ομπάμα των πολιτικών του αντιπάλων ότι δεν γεννήθηκε σε Αμερικανικό έδαφος) ενώ πρέπει και να διαμένει στις ΗΠΑ τα τελευταία 15 χρόνια πριν την εκλογή του. Η θητεία του Προέδρου είναι τετραετής, και έχει δικαίωμα επανεκλογής μόνο μία φορά, δηλαδή μέγιστη θητεία 8 χρόνια.

O Μπαράκ Ομπάμα
Οι προεδρικές εκλογές στις Ηνωμένες Πολιτείες διεξάγονται με έμμεση καθολική ψηφοφορία. Και λέμε έμμεση γιατί οι Αμερικανοί πολίτες δεν ψηφίζουν απ’ ευθείας τον Πρόεδρο αλλά τους εκλέκτορες που αυτοί τελικά θα ψηφίσουν τον Πρόεδρο.

Έτσι οι αμερικανοί πολίτες θα εκλέξουν το Νοέμβριο μια ομάδα ‘μεγάλων εκλεκτόρων’, οι οποίοι αποτελούν το ‘Κολέγιο των Εκλεκτόρων‘ και οι οποίοι εκλέκτορες θα εκλέξουν με τα σειρά τους τον Πρόεδρο και τον Αντιπρόεδρο των ΗΠΑ.

Άλλη μια πολυπλοκότητα λόγω του φόβου των Πατέρων του Έθνους να συγκεντρώσει κάποιος μεγάλη εξουσία απ’ ευθείας από τον λαό. Ναι μεν ο λαός ψηφίζει, αλλά για να εκλεγεί ο Πρόεδρος και ο Αντιπρόεδρος θα πρέπει οι εκλέκτορες που ψηφίστηκαν από τον κόσμο (για λογαριασμό βέβαια των υποψηφίων) να μαζευτούν και με καθαρό πλέον μυαλό να ψηφίσουν αυτόν που πιστεύουν ότι είναι ο καλύτερος για τη χώρα. Γι αυτό και το Σύνταγμα αφήνει εντελώς ελεύθερους τους εκλέκτορες να ψηφίσουν όποιον υποψήφιο θέλουν, ακόμα και αυτόν του αντίθετου κόμματος και όχι κατ’ ανάγκη τον εκπρόσωπο του κόμματος για τον οποίο και ψηφίστηκαν οι ίδιοι.

Βουλή και τη Γερουσία ελέγχουν τον Πρόεδρο
Και επειδή γίνονται παράξενα πράγματα και στις καλύτερες οικογένειες, οι Πατέρες του Έθνους φοβούμενοι την περίπτωση χρηματισμού των εκλεκτόρων, έδωσαν μεγάλη εξουσία στα 2 νομοθετικά σώματα, την Βουλή και τη Γερουσία να ελέγχουν τον Πρόεδρο.

Οι προεδρικές εκλογές είναι λοιπόν μια έμμεση διαδικασία κατά την οποία οι πολίτες εκλέγουν τα μέλη του Κολεγίου των Εκλεκτόρων σε κάθε μία από τις 50 πολιτείες συν την Περιοχή της Κολούμπια (την πρωτεύουσα Ουάσιγκτον) που διαθέτει τρεις εκλέκτορες για της προεδρικές εκλογές.

Κάθε πολιτεία ανάλογα με τον πληθυσμό της διαθέτει έναν αριθμό εκλεκτόρων. Ο αριθμός αυτός είναι ίσος με τον αριθμό των Γερουσιαστών και των Βουλευτών της πολιτείας. Η πιο πολυπληθής πολιτεία, η Καλιφόρνια, διαθέτει 55 Εκλέκτορες. Ακολουθούν το Τέξας με 38 και η Φλόριντα με 29. Οι πιο αραιοκατοικημένες πολιτείες έχουν τουλάχιστον τρεις μεγάλους εκλέκτορες όπως οι πιο μικρές πολιτείες Αλάσκα και Ντέλαγουερ.

Επίσης οι πολίτες σε Περιοχές των ΗΠΑ, όπως το Πουέρτο Ρίκο, το Γκουάμ, οι Αμερικανικές Παρθένοι Νήσοι, οι Νήσοι Βόρειες Μαριάνες, Αμερικανική Σαμόα, και οι Αμερικανικές Μικρές Απομονωμένες Νήσοι μπορούν να ψηφίσουν στις προκριματικές εκλογές, αλλά όχι στις προεδρικές εκλογές. Στις προεδρικές εκλογές ψηφίζουν μόνο οι πολιτείες.

Κάθε πολιτεία λοιπόν διαθέτει τόσους εκλέκτορες όσοι είναι οι βουλευτές τους οποίους, κατ’ αναλογία προς τον πληθυσμό της, στέλνει στη Βουλή των Αντιπροσώπων, προσαυξημένοι κατά δύο, που είναι ο ίδιος αριθμός γερουσιαστών για όλες τις πολιτείες.

Αυτό σημαίνει πως η κατανομή των εκλεκτόρων μεταξύ των πολιτειών δεν είναι απόλυτα ανάλογη του πληθυσμού τους, αφού υπεραντιπροσωπεύονται οι μικρότερες πολιτείες, αφού και αυτές έχουν 2 γερουσιαστές όπως και οι μεγάλες πολιτείες.

EKLEKTORES usa elections DiplasΣυνολικά υπάρχουν 538 εκλέκτορες (που αντιστοιχούν αριθμητικά στα 435 μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων + 100 μέλη της Γερουσίας + 3 εκλέκτορες από την Περιοχή της Κολούμπια).

Ο υποψήφιος Πρόεδρος των ΗΠΑ πρέπει να εξασφαλίσει την στήριξη 270 εκλεκτόρων για να αναδειχθεί στο ανώτατο αξίωμα της χώρας. Πρέπει δηλαδή να πάρει την απόλυτη πλειοψηφία στους 538 εκλέκτορες, 269 που είναι το 50% συν 1 εκλέκτορα = 270.

Στις περισσότερες πολιτείες ισχύει το πλειοψηφικό σύστημα «ο νικητής τα παίρνει όλα». Ο υποψήφιος με τις περισσότερες ψήφους την ημέρα των εκλογών κερδίζει όλες τις ψήφους των εκλεκτόρων στην πολιτεία.

Ο υποψήφιος με την πλειοψηφία των εκλεκτόρων από όλες τις πολιτείες – και όχι των ψήφων των πολιτών – εκλέγεται Πρόεδρος. Έτσι, έχει συμβεί αρκετές φορές στην αμερικανική ιστορία, Πρόεδρος να έχει εκλεγεί κάποιος που ήλθε δεύτερος σε ψήφους αλλά κατέκτησε την πλειοψηφία των εκλεκτόρων. Αυτό συνέβη το 2000, με την εκλογή-«θρίλερ» του Τζορτζ Μπους (υιού) αλλά και σε άλλες τρεις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις το 1824,1876 και το 1888.

Στις εκλογές του 2000 με αντιπάλους τον Τζορτζ Μπους του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος και τον Αλ Γκορ του Δημοκρατικού, το αρχικό τελικό αποτέλεσμα στην πολιτεία της Φλόριντα ήταν υπέρ του Γκορ αλλά λίγο αργότερα έγινε υπέρ του Μπους. Ζητήθηκε επανακαταμέτρηση όπου το Ανώτατο Δικαστήριο της Φλόριντα συναίνεσε και ενώ η ανακαταμέτρηση συνεχίζονταν, το Ανώτατο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο την απαγόρευσε δίνοντας ουσιαστικά την νίκη στον Μπους.

O Τζορτζ Μπους
Σε όλη την χώρα πήρε λιγότερες ψήφους πολιτών (50,456,002 – 47,9%) και ο Αλ Γκορ περισσότερες (50,999,897 – 48,4%). Όμως λόγω του πλειοψηφικού εκλεκτορικού συστήματος (βοηθούσης και της Φλόριντα) ο Μπους κέρδισε την προεδρία με 271 εκλέκτορες έναντι 266 του Γκορ. Ήταν η πιο οριακή νίκη στις αμερικανικές Προεδρικές εκλογές από το 1876.

Αυτό συμβαίνει γιατί στις περισσότερες πολιτείες (με εξαίρεση όσες εφαρμόζουν αναλογική σύστημα), ο υποψήφιος που θα καταφέρει να κερδίσει ακόμα και με μια ψήφο διαφορά κερδίζει όλους τους εκλέκτορες λόγω του έντονα πλειοψηφικού συστήματος.

Αυτός ο πλειοψηφικός χαρακτήρας του αμερικανικού εκλογικού συστήματος έχει ως συνέπεια οι υποψήφιοι Πρόεδροι να επικεντρώνουν την προσοχή τους στις πολιτείες εκείνες όπου η υπεροχή κάποιου δεν είναι καταφανής, αλλά αντίθετα προβλέπεται οριακό αποτέλεσμα.

Όταν κανένας υποψήφιος στις εκλογές δεν συγκεντρώσει την απόλυτη πλειοψηφία του εκλεκτορικού σώματος, ο Πρόεδρος επιλέγεται τελικά από την Βουλή των Αντιπροσώπων μεταξύ των τριών υποψηφίων που προηγούνται σε αριθμό εκλεκτόρων.

Σε περίπτωση ισοψηφίας, η νέα Βουλή των Αντιπροσώπων που θα εκλεγεί την ίδια ημέρα με τις προεδρικές, θα επιλέξει τον μελλοντικό Πρόεδρο – κάτι που συνέβη το 1800 και το 1824. Η Γερουσία σε αυτήν την περίπτωση εκλέγει τον Αντιπρόεδρο.

H Βουλή των Αντιπροσώπων
Η Δωδέκατη Τροπολογία του αμερικανικού Συντάγματος ορίζει ότι κάθε εκλέκτορας έχει μία ψήφο για Πρόεδρο και μία για Αντιπρόεδρο. Επίσης καθορίζει τον τρόπο που εκλέγονται ο Πρόεδρος και ο Αντιπρόεδρος.

Οι εκλέκτορες, όπως είπαμε και παραπάνω, είναι θεωρητικά ελεύθεροι να ψηφίσουν υπέρ οποιουδήποτε έχει δικαίωμα να εκλεγεί Πρόεδρος, αλλά στην πράξη είναι από πριν γνωστό ποιον σκοπεύει ο καθένας να υποστηρίξει. Τίποτε δεν υποχρεώνει τους εκλέκτορες να σεβαστούν την ψήφο του αμερικανικού λαού και θα μπορούσαν να ψηφίσουν υπέρ υποψηφίου άλλου από αυτόν με τη σημαία του οποίου εξελέγησαν. Όμως στα 220 χρόνια λειτουργίας του συστήματος αυτού 9 μόνο απέκλιναν με την ψήφο τους από τις προεκλογικές τους δεσμεύσεις.

Περισσότερες από 700 προτάσεις για τροπολογίες που αλλάζουν ή καταργούν το Κολέγιο των Εκλεκτόρων και τάσσονται υπέρ του συστήματος άμεσης καθολικής ψηφοφορίας έχουν υποβληθεί στο Κογκρέσο τα τελευταία 200 χρόνια. Όλες απορρίφθηκαν.

Γιατί όμως οι εκλογές γίνονται πάντα Τρίτη;
Είναι μια παράδοση από το 1845. Οι προεδρικές εκλογές γίνονται πάντα «την Τρίτη μετά την πρώτη Δευτέρα του Νοεμβρίου». Ο λόγος είναι η δυσκολία που υπήρχε παλαιά στις μετακινήσεις. Στα μέσα του 19ου αιώνα, οι ΗΠΑ ήταν κυρίως έθνος αγροτών. Το Σάββατο ήταν εργάσιμη ημέρα στο αγρόκτημα, την Κυριακή ο κόσμος πήγαινε στην εκκλησία οπότε ούτε λόγος για μετακίνηση και η Τετάρτη ήταν ημέρα της εμποροπανήγυρης. Διάλεξαν λοιπόν την Τρίτη, ώστε να υπάρχει χρόνος (από τη Δευτέρα) για να ταξιδέψουν οι ψηφοφόροι μέχρι τα απομακρυσμένα εκλογικά τμήματα.

Από τώρα λοιπόν και μέχρι τον ερχόμενο Νοέμβριο οι ΗΠΑ θα ζήσουν μια έντονη προεκλογική περίοδο και οι υποψήφιοι Κλίντον και Τραμπ μια εξαντλητική προεκλογική εκστρατεία.

Θα διασχίσουν τεράστιες αποστάσεις, θα πραγματοποιήσουν εκατοντάδες μικρές και μεγάλες συγκεντρώσεις, θα μιλήσουν σε αναρίθμητα δείπνα, πολιτικές εκδηλώσεις και εκδηλώσεις για τη συγκέντρωση χρημάτων.

Τα έξοδα ιδίως για τηλεοπτικές διαφημίσεις είναι τεράστια. Το κόστος της προεκλογικής εκστρατείας για την προεδρία μπορεί να πλησιάσει ακόμα και να ξεπεράσει τα 100 εκατομμύρια δολάρια.

Σημαντικό κομμάτι της προεκλογικής εκστρατείας είναι οι τηλεοπτικές μονομαχίες των υποψηφίων, τα ‘debates’. Το 1984 ο πρόεδρος Ρίγκαν τα πήγε άθλια στο debate και παρ’ όλα αυτά κέρδισε τις εκλογές με σχεδόν 60%. Αντίθετα το 1988 ο Ελληνοαμερικανός Μάικ Δουκάκης θεωρείται πως αυτοκτόνησε πολιτικά όταν σε ερώτηση για το πως θα αντιδρούσε αν βίαζαν τη γυναίκα του απάντησε μάλλον ψυχρά, χωρίς συναίσθημα, χάνοντας έτσι πολλούς ψηφοφόρους.https://eleftherostypos.gr/diethni/652355-ekloges-ipa-2020-ti-deixnoun-oi-teleytaies-dimoskopiseis-poia-politeia-dinei-elpides-ston-tramp/

Αντιπροσωπεία του Πολιτικού Τμήματος της Πρεσβείας των Η.Π.Α. επισκέφτηκε το Δήμαρχο Θεοδόση Νικηταρά, υπό την επικεφαλής του Τμήματος (Political Counselor) κα Michele SIDERS, παρουσία τη κας Courtney KLINE, διπλωματικής υπαλλήλου του Πολιτικού Τμήματος με αρμοδιότητα στα θέματα ασφάλειας και του κ. Brian BREUHAUS, επίσης διπλωματικού υπαλλήλου στο Πολιτικό Τμήμα με αρμοδιότητα, μεταξύ άλλων, στα θέματα μετανάστευσης & ασύλου και ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Στη διάρκεια της ενημερωτικής συνάντησης ο Δήμαρχος Κω αναφέρθηκε αναλυτικά στα δεδομένα της περιοχής μας ως συνόρου μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης – Τουρκίας και στις πιέσεις που έχει ασκήσει στη χώρα μας, στην Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και στην τοπική οικονομία το προσφυγικό – μεταναστευτικό ζήτημα, τονίζοντας ότι η Κως για γεωπολιτικούς λόγους αλλά και στο βαθμό που επηρεάζει την τουριστική οικονομία πρέπει να βγει από το χάρτη του μεταναστευτικού.

Ο Δήμαρχος Κω ανέδειξε το υψηλό φρόνημα των κατοίκων των νησιών μας, που αποτελεί μια από τις πιο φιλόξενες γωνιές του πλανήτη, επισήμανε ιδιαιτέρως ότι η Ελλάδα αποτελεί τον πυρήνα σταθερότητας και ασφάλειας στην ευρύτερη περιοχή, τονίζοντας ότι μόνο ο σεβασμός στο Διεθνές Δίκαιο εγγυάται την ανάπτυξη των χωρών της περιοχής.

Γραφείο Τύπου