Από τον χειμώνα η ομάδα των εθελοντών-διασωστών της Κω είχε ειδοποιήσει τις αρχές για το αυξανόμενο κύμα προσφύγων στα παράλια του νησιού, όταν έκανε τακτικές περιπολίες, χωρίς ωστόσο να βρει ανταπόκριση. Τώρα και οι ίδιοι οι εθελοντές έχουν φτάσει στα όριά τους, καθώς το πρόβλημα είναι εκτός ελέγχου.

«Ηρθε μέρα που χρειάστηκε να ανέβουμε το βουνό για να βγούμε στην απόκρημνη παραλία όπου είχε ξεμείνει μια οικογένεια Σύρων με παραπληγικό παιδί. Ημασταν έξι άτομα και έπρεπε να περάσουμε βράχια μέσα στο νερό και να ανέβουμε όλο το βουνό με το παιδί σε φορείο με καθετήρα. Τα καταφέραμε, και μια ώρα αργότερα μας κάλεσαν σε κατάσβεση πυρκαγιάς στα Θερμά. Περάσαμε άλλες δέκα ώρες να βοηθάμε την πυροσβεστική», λέει ο εθελοντής Αντώνης Τουρλούμης. Αυτό που εξαντλεί τους εθελοντές, όμως, είναι η ανοργανωσιά και η αίσθηση της ήττας.

«Μια γυναίκα υπέρβαρη, 66 ετών, βρέθηκε νεκρή στην ακτή. Εφτασαν με τη βάρκα από τα τουρκικά παράλια και δεν άντεχε να περπατήσει το βουνό. Την άφησαν εκεί και πήγαν να ζητήσουν βοήθεια. Οταν καταφέραμε να φτάσουμε με το φορείο και τις πρώτες βοήθειες, είχε πεθάνει από θερμοπληξία και αφυδάτωση», σημειώνει και μας εξηγεί πως δεν μπορούν πια να σχεδιάσουν τη δράση τους, αφού από ώρα σε ώρα μπορεί να κληθούν να συνδράμουν οπουδήποτε.

«Ηταν ένα αγοράκι εννιά χρονών. Δεν είχε παπούτσια και του είχαν βάλει κάτι γυναικείες γόβες. Πήγα στην αποθήκη, όπου συγκεντρώνουμε υλικά που φτάνουν από όλη την Ελλάδα, και βρήκα παπουτσάκια. Τα έκρυψα καλά μέσα στο μπουφάν μου και του τα πήγα. Αν με είχαν δει στον δρόμο, θα μου τα είχαν πάρει σίγουρα», λέει ο ίδιος. Παρά το γεγονός ότι συνωθούνται πλέον ΜΚΟ στο νησί, η απουσία σχεδίου αντιμετώπισης είναι εμφανής και συγχύζει τους κατοίκους, που βλέπουν την πόλη τους να μαραζώνει.

«Κάνουν ουρές μπροστά στη μοναδική διαθέσιμη βρύση για να πλύνουν, να κάνουν μπάνιο. Δεν μπορείς να πλησιάσεις από την μπόχα σε αυτή την περιοχή, όπως και στον αρχαιολογικό χώρο. Κι όταν έρχεται το καράβι να τους πάρει, σκοτώνονται ποιος θα πρωτομπεί», αναφέρει ο κ. Νεοκλής Τουρλούμης, πατέρας του Αντώνη.

Ομως υπάρχουν και τα απρόβλεπτα. Οπως λένε οι κάτοικοι, όταν δεν μπορεί ο δήμος ή οι ΜΚΟ να αναλάβουν τη σίτισή τους, αναλαμβάνουν τα ξενοδοχεία. «Τα all inclusive δεν σερβίρουν δεύτερη ημέρα το ίδιο φαγητό στους τουρίστες. Τόνοι από νοστιμότατα εδέσματα, όπως αλλαντικά, τυριά, γαρίδες κ.ά. πετιούνταν στα σκουπίδια. Τώρα τα μαζεύουν οι εθελοντές και τα πηγαίνουν στους μετανάστες», αφηγείται ο κ. Νεοκλής.

Οι δεκαπέντε ενεργοί εθελοντές της Κω κρατούν το βαν τους εξοπλισμένο και παραμένουν σε ετοιμότητα παρά την κούραση. «Δυσκολευόμαστε να πείσουμε καινούργιους να μπουν στην ομάδα μας, γιατί είναι δύσκολο να έχεις μια φυσιολογική ζωή και να βοηθάς», λέει ο Αντώνης Τρουμούλης. Ομως «οι πρόσφυγες περνούν ώς και οκτώ ώρες στο φουσκωτό χωρίς νερό και μετά πρέπει να ανέβουν ένα βουνό μέχρι να βρουν τα πρώτα σπίτια. Οι πιο αδύναμοι κινδυνεύουν από αφυδάτωση και θερμοπληξία, και τότε πρέπει να μπορούμε να τους σώσουμε», εξηγεί.

Καθημερινή