Τα τελευταία χρόνια εκατοντάδες Κώοι παραμονή της Παναγίας ταξιδεύουν για Νίσυρο για να προσκυνήσουν την χάρη της "Παναγίας Σπηλιανής". Έτσι και φέτος τα καραβάκια από Καρδάμενα έφευγαν σε τακτά χρονικά διαστήματα για να εξυπηρετήσουν τον κόσμο και κυρίως αυτούς που εργάζονται. Το γειτονικό νησί της Νισύρου γιορτάζει με μεγαλοπρέπεια την Παναγιά του και οι φιλόξενοι άνθρωποι του, κάνουν τα πάντα για να εξυπηρετήσουν τους προσκυνητές.

"Η Παναγία η Σπηλιανή είναι ένα από τα πιο γνωστά μοναστήρια των νησιών του Αιγαίου. Βρίσκεται σε πανοραμική θέση στο λόφο πάνω από το Μανδράκι, την πρωτεύουσα του νησιού. Η πρόσβαση στη μονή γίνεται από τον κεντρικό δρόμο, κοντά στο ναό της Ποταμίτισσας, από όπου ξεκινούν τα 130 σκαλιά που οδηγούν στη μονή.
 
Λέγεται «Σπηλιανή» γιατί η εκκλησία του μοναστηριού βρίσκεται μέσα στη σπηλιά του λόφου. Μέσα στην εκκλησία βρίσκεται η εικόνα της Παναγίας.
 
Η παράδοση λέει ότι κάποιος Νισύριος βοσκός είδε από μακριά ένα φως να φέγγει μέσα στη σπηλιά που υπήρχε στο βράχο. Πήγε κοντά και με έκπληξη είδε ένα μικρό εικόνισμα της Παναγιάς το οποίο μετέφερε στον ναό της Ποταμίτισσας. Η περιοχή από τότε ονομάζεται «βρετού». Το άλλο πρωί όταν πήγαν στην εκκλησία ανακάλυψαν ότι δεν βρισκόταν στη θέση της, οπότε άρχισαν να ψάχνουν. Τελικά βρήκαν την εικόνα πάνω στο λόφο. Κατάλαβαν ότι ήταν επιθυμία της Παναγίας να παραμείνει εκεί και μετά από λίγα χρόνια άρχισαν να χτίζουν το μοναστήρι το οποίο ιδρύθηκε πιθανότατα στο τέλος του 14ου αιώνα. Ο κυρίως ναός είναι αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου και το παρεκκλήσιο δεξιά, στον άγιο Χαράλαμπο".
(Πληροφορίες από monastiria.gr)

Ήθη και έθιμα από όλη τη χώρα για μία από τις μεγαλύτερες γιορτές της Ορθόδοξης Χριστιανικής πίστης.

Η Ελλάδα είναι άρρηκτα δεμένη με την γιορτή της Κοίμησης της Θεοτόκου, μία γιορτή που θεωρείται από τις μεγαλύτερες γιορτές της Ορθόδοξης Χριστιανικής Πίστης.

Ελεούσα, Μεγαλόχαρη, Γερόντισσα, Βρεφοκρατούσα, Φανερωμένη, είναι μερικά από τα πολλά προσωνύμια της Παναγίας, αλλά ακόμα περισσότερα είναι τα ήθη και τα έθιμα για την γιορτή της τον Δεκαπενταύγουστο.

Εκκλησίες και μοναστήρια της Θεοτόκου ανοίγουν τις πόρτες τους για να υποδεχθούν τους επισκέπτες που την περίοδο αυτή κάνουν τις διακοπές τους. Οι ντόπιοι κάτοικοι ετοιμάζουν πανηγύρια για την γιορτή της Παναγίας δείχνοντας έτσι με το δικό τους τρόπο τον σεβασμό τους προς το πρόσωπό της.
Δεκαπενταύγουστος σε όλη την Ελλάδα

Το γεγονός ότι ένα μεγάλο κομμάτι των Ελλήνων βρίσκεται εκτός των μεγάλων πόλεων εκείνη την ημέρα, είναι ένας σημαντικός παράγοντας για τον εορτασμό του Δεκαπενταύγουστου στα νησιά αλλά και σε άλλα σημεία της ελληνικής επαρχίας.

Όποιοι, λοιπόν, βρίσκεστε σε κάποιο νησί αυτές τις μέρες, σίγουρα θα συναντήσετε κάποιο τοπικό πανηγύρι. Θα είναι, σίγουρα, το αποκορύφωμα των εορτασμών στην περιοχή που βρίσκεστε. Ειδικά αν παραθερίζετε κοντά σε κάποια από τις εκκλησίες που ακολουθούν, αξίζει να πάρετε μέρος κι εσείς στη μεγάλη γιορτή και να ψάλλετε το απολυτίκιο της Κοιμήσεως.

Στο νησί της Τήνου η γιορτή είναι διπλή, αφού εκτός από την Κοίμηση της Θεοτόκου τιμάται και ο τορπιλισμός της Έλλης από τους Ιταλούς. Χιλιάδες είναι οι προσκυνητές που κατακλύουν το νησί, πολλοί από αυτούς ανηφορίζοντας με κατάνυξη, γονατιστοί προς την εκκλησία για να εκπληρώσουν το δικό τους τάμα προς την Παναγία. Μεγάλη στιγμή του εορτασμού είναι, βέβαια, η περιφορά του επιταφίου της θαυματουργής εικόνας και η μεγαλοπρεπής λιτάνευσή της.

Στην Εκατονταπυλιανή της Πάρου, η εκκλησία βρίσκεται ακριβώς επάνω στο λιμάνι της Παροικιάς. Εκείνη την ημέρα φεύγει από το νησί ο μεγαλύτερος όγκος των τουριστών. Επίσης στο νησί γίνεται περιφορά του επιταφίου της Παναγίας, ενώ οι εορτασμοί κορυφώνονται με ένα πολύ μεγάλο γλέντι με νησιώτικα τραγούδια.

Στην Ημαθία, η Ιερά Μονή Παναγίας Σουμελά είναι εκεί όπου χτυπά η καρδιά του Ποντιακού Ελληνισμού. Η Παναγιά Σουμελά της Τραπεζούντας ήταν η ιστορική εκκλησία όπου οι Πόντιοι γιόρταζαν επί εκατοντάδες χρόνια την γιορτή της Θεοτλοκου και η νέα εκκλησία που χτίστηκε στους πρόποδες του όρους Βέρμιου αποτελεί ένα σύμβολο της «χαμένης πατρίδας». Το ποντιακό γλέντι που στήνεται μετά την Θεία Λειτουργία, με τους παραδοσιακούς, ποντιακούς χορούς, είναι μοναδικό και δεν υπάρχει πουθενά αλλού σε όλη την Ελλάδα.

Στην Πάτμο, η Κοίμησης της Θεοτόκου γιορτάζεται με μεγαλύτερη κατάνυξη και χωρίς ιδιαίτερα γλέντια, στο περίφημο μοναστήρι. Η ατμόσφαιρα είναι μοναδική και καθαρτική.

Παρόμοιο είναι το σκηνικό και στην Σκιάθο όπου όλοι οι ντόπιοι ψέλνουν μαζί τα εγκώμια της Θεοτόκου.

Στο νησί της Κεφαλονιάς και στο χωριό Μαρκόπουλο, εμφανίζεται κάθε χρόνο το φαινόμενο που λέγεται «φιδάκια της Παναγιάς». Μικρά φιδάκια εμφανίζονται στον τρούλο της εκκλησίας. Σύμφωνα με τον μύθο, πρόκειται για τις καλόγριες ενός παλιού μοναστηριού που υπήρχε στη περιοχή που προκειμένου να μην πέσουν στα χέρια των πειρατών παρακάλεσαν την Παναγιά να τις μεταμορφώσει σε φίδια.

Στην Σιάτιστα της Κοζάνης η λειτουργία του Δεκαπενταύγουστου σύμφωνα με το έθιμο πρέπει να παρακολουθείται από τους κατοίκους πάνω σε άλογα. Το έθιμο χρονολογείται από την εποχή της Τουρκοκρατίας, ως μια ευκαιρία για τους σκλαβωμένους Έλληνες να δείξουν τη λεβεντιά τους.

Στη Νίσυρο, ο εορτασμός της Θεοτόκου δεν είναι για «τουρίστες». Κι αυτό γιατί στο πανέμορφο νησί υπάρχει το έθιμο των «νιαμερίτισσων» που πηγαίνουν στο Μοναστήρι της Παναγιάς της Στυλιανής από τις 6 Αυγούστου και που ανήμερα της Παναγίας ξεκινούν την λειτουργία από τις 7 το πρωί!

Σε όλα τα νησιά του Αιγαίου η γιορτή της Παναγίας ξεσηκώνει κάθε χρόνο τις εκκλησίες που είναι αφιερωμένες σ’ αυτήν, αλλά τα πιο ξακουστά γλέντια γίνονται στην Φολέγανδρο, στην Κάρπαθο, στην Λέσβο και στα Κουφονήσια.

Στην ηπειρωτική Ελλάδα, στα Ζαγοροχώρια ξεχωρίζουν τα πανηγύρια του Δεκαπενταύγουστου. Εκεί, οι εκδηλώσεις στη μνήμη της Κοίμησης της Θεοτόκου είναι τριήμερες και κορυφώνονται με γλέντι με παραδοσιακούς χορούς και εκλεκτές, τοπικές λιχουδιές.

Πηγή: newsbomb.gr

 

«Όπως κάθε χρόνο, γιορτάζουμε και φέτος στις 15 Αυγούστου, την Κοίμηση Της Θεοτόκου, μία από τις μεγαλύτερες και σημαντικότερες ημέρες και γιορτές της Ορθοδοξίας μας.
 
Δεν είναι τυχαίο που σε πολλά μέρη της χώρας μας όπως και στα νησιά μας, ονομάζεται δε και «Πάσχα του καλοκαιριού».
 
Η γιορτή αυτή αποτελεί για όλους μας, πηγή έμπνευσης όχι μόνον θρησκευτικής αλλά και ψυχικής και πνευματικής.
 
Οι Έλληνες ύψωσαν σε κάθε γωνιά του τόπου τους, σε κάθε χωριόν ναούς και μοναστήρια στην μνήμη της για να την τιμήσουν και να την ευχαριστήσουν για τις παρακλήσεις και ικεσίες της.
 
Μακάρι ο Δεκαπενταύγουστος να αποτελέσει για όλους εμάς τους Έλληνες το μήνυμα ελπίδας για την ανάταση της πατρίδας μας, που περνάει κρίση.
 
Τα δύσκολα όμως πέρασαν. Μπορει να γίνονται και λάθη από την κυβέρνηση, αλλά τα λάθη και οι αδικίες θα διορθωθούν άμεσα. Γιατί γνώμονας παραμένει μόνον το κοινό καλό και το μέλλον της χώρας.
 
Στόχος αυτής της κυβέρνησης, παραμένει η ανάπτυξη και η έξοδος από την κρίση που τόσα χρόνια, μάς ταλαιπώρησε.
 
Πάνω απ' όλα για την κυβέρνηση παραμένει ο άνθρωπος και όχι οι αριθμοί. Όλοι μαζί παλεύουμε γι' αυτό.
 
Μακάρι η μεγάλη αυτή γιορτή να είναι και η αφετηρία της απαλλαγής του ελληνικού λαού από τα βάρη που τόσον καιρό τον ταλαιπωρούν.
 
Είθε η Παναγιά στην οποία όλοι προσευχόμαστε, να ευλογεί τους νησιώτες και τον τόπο μας.
 
Εύχομαι σε όλες και όλους τους συμπατριώτες μου Δωδεκανήσιους ΚΑΛΗ ΠΑΝΑΓΙΑ και Χρόνια Πολλά!»
 
Με σεβασμό
 
Παππάς.Κ.Ιωάννης
τ.Βουλευτής Δωδεκανήσου μέλος ΠολιτικήςΕπιτροπής Ν.Δ , Οικονομολόγος