Κάθε χρόνο στην καρδιά του καλοκαιριού, έτσι και σήμερα το βράδυ προς τα χαράματα της Κυριακής, στο νυχτερινό ουρανό της χώρας μας και γενικότερα του βορείου ημισφαιρίου θα κορυφωθεί η πιο θεαματική θερινή βροχή από «πεφταστέρια», οι διάττοντες Περσείδες.

Ο ομότιμος καθηγητής του Τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ Ιωάννης Σειραδάκης δήλωσε προ ημερών στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι αναμένει περίπου έναν ορατό διάττοντα αστέρα κάθε ενάμισι έως δύο λεπτά, άρα Ο.

Όσοι μείνουν ξύπνιοι, θα έχουν την ευκαιρία – εάν ο ουρανός δεν έχει σύννεφα- να δουν το φαινόμενο. Όμως η λάμψη από το 19 ημερών φεγγάρι, που θα είναι φωτεινό κατά περίπου 80%, θα εμποδίσει σε ένα βαθμό την παρατήρηση των μετεώρων, με συνέπεια να γίνουν ορατά μόνο τα πιο φωτεινά από αυτά.

Όσο αφορά όμως την έκταση του φαινομένου και την προσδοκία ότι θα είναι η «πλέον λαμπρή βροχή αστεριών» η NASA, με ανακοίνωσή της, διευκρινίζει ότι τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσ

«Υπάρχει μια εντυπωσιακή παρερμηνεία αναφορικά με το φαινόμενο, ότι θα είναι το «λαμπρότερο ντους στην καταγεγραμμένη ανθρώπινη ιστορία» και ακόμη και ορατό κατά τη διάρκεια της ημέρας.
AdTech Ad
Η καλύτερη παρουσία των Περσείδων την οποία γνωρίζουμε, συνέβη το 1993, όταν η κορύφωση του φαινομένου έφτασε τους 300 μετεωρίτες ανά ώρα. Το περασμένο έτος παρατηρήθηκε μια έκρηξη μόλις πάνω από 200 μετεωρίτες ανά ώρα», αναφέρει ο Μπιλ Κουκ επικεφαλής στο αρμόδιο τμήμα της NASA στο Marshall Space Flight Center.

Η πανσέληνος θα είναι τρία τέταρτα γεμάτη, πράγμα που σημαίνει ότι το λαμπρό φως θα «ξεπλύνει» πολλά από τα πιο αδύναμα μετέωρα.

«Ένας μετεωρίτης κάθε δυο λεπτά είναι καλός και σίγουρα αξίζει τον κόπο να το κοιτάξουμε, αλλά δεν είναι το « λαμπρότερο ντους στην ανθρώπινη ιστορία », είπε ο Κουκ . «Οι καταιγίδες μετεωριτών Leonid από τα τέλη της δεκαετίας του 1990 και τις αρχές της δεκαετίας του 2000 ήταν πολύ πιο θεαματικές».

Οι Περσείδες είναι μια από τις πιο εντυπωσιακές βροχές διαττόντων του έτους, καθώς τα «πεφταστέρια» τους είναι γρήγορα και φωτεινά, έχοντας συχνά μακριές πύρινες «ουρές».

Σύμφωνα με τη NASA, οι Περσείδες παράγουν περισσότερα φωτεινά μετέωρα από κάθε άλλη βροχή διαττόντων. Εμφανίζονται σε όλα σχεδόν τα σημεία του ουρανού και όχι σε ένα συγκεκριμένο, μολονότι αρχικά φαίνονταν να προέρχονται από την περιοχή του αστερισμού του Περσέα, από όπου πήραν και το όνομά τους.

Το εντυπωσιακό αυτό φαινόμενο συμβαίνει, διότι η Γη αυτές τις μέρες διασχίζει την τροχιά του Κομήτη Swift-Tuttle, που είναι γεμάτη από τα υπολείμματα που εγκαταλείπει στην τροχιά του, ενώ περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο. Τα υπολείμματα αυτά ο κομήτης τα εγκαταλείπει κάθε φορά που ευρίσκεται στο περιήλιο του.

Οι Περσείδες – που καταγράφηκαν για πρώτη φορά από κινέζους αστρονόμους το 36 μ.Χ. – προκαλούνται από τα σωματίδια σκόνης που αφήνει πίσω της η τεράστια ουρά, μήκους δεκάδων εκατομμυρίων χιλιομέτρων, του κομήτη 109Ρ/Σουίφτ-Τατλ, που διασταυρώνεται με την τροχιά της Γης. Ο κομήτης, ο οποίος ανακαλύφθηκε το 1862 από τους αστρονόμους Λιούις Σουίφτ και Χόρας Τατλ (των οποίων φέρει το όνομα), διαθέτει ένα τεράστιο πυρήνα διαμέτρου περίπου 26 χιλιομέτρων, πολύ μεγαλύτερο από τον αστεροειδή με διάμετρο δέκα χιλιομέτρων, ο οποίος έπεσε στη Γη πριν από 66 εκατ. χρόνια και εξαφάνισε τους δεινόσαυρους.

Πηγή:www.dimokratiki.gr

Ο Ιωάννης Σειραδάκης, διεθνώς αναγνωρισμένος αστροφυσικός, ομότιμος καθηγητής του Τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ και ευρύτερα γνωστός για τη μελέτη του Μηχανισμού των Αντικυθήρων άφησε στην άκρη τη δύσκολη επιστημονική ορολογία και του νόμους της Φυσικής και μίλησε στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων για την εντυπωσιακή «βροχή Περσειδών»

"Κάθε χρόνο λαμβάνει χώρα το φαινόμενο αυτό, την ίδια εποχή. Πέρυσι το φαινόμενο ήταν απολαυστικό, διότι η Σελήνη είχε δύσει νωρίς και στον σκοτεινό, εβένινο ουρανό είχαμε την τύχη να μετράμε 1-2 διάττοντες (πεφταστέρια) ανά λεπτό. Βρισκόμουν στη Νότια Κρήτη, στη Σούγια με μία ωραία παρέα. Ξαπλώσαμε κυκλικά στην αμμουδιά και ο καθένας κοίταζε διαφορετική περιοχή του ουρανού. Όταν ένας διάττοντας διέσχιζε τον ουρανό τον μετρούσαμε φωναχτά. Μετά από μία ώρα είχαμε μετρήσει πάνω από 70.

Φέτος το μέγιστο της βροχής διαττόντων αστέρων θα λάβει χώρα 11-13 Αυγούστου. Η Σελήνη, με φωτισμένη επιφάνεια κατά 80% (τρίτο τέταρτο) θα ανατείλει και θα φωτίσει έντονα τον ουρανό μετά τις 12:00 τα μεσάνυχτα. Μπορεί να μη δούμε 80-100 διάττοντες την ώρα, αλλά σίγουρα θα βλέπουμε περίπου έναν κάθε 1,5-2 λεπτά.

AdTech Ad
Οι διάττοντες, εμφανίζονται σε διάφορα σημεία του ουρανού, αλλά όλοι φαίνεται να προέρχονται από βόρεια- βόρειοανατολικά, εκεί που βρίσκεται ο αστερισμός του Περσέα. Δεν είναι αστέρια, ούτε πλανήτες, ούτε καν μικρά βράχια που πέφτουν από τον ουρανό: Είναι μικρά σωματίδια, σαν κόκκοι άμμου, υπολείμματα ενός παλιού κομήτη, που στην αέναη, ετήσια τροχιά της γύρω από τον Ήλιο, η Γη τα συναντά κάθε Αύγουστο, καθώς πάντα, κάθε Αύγουστο, αυτή κινείται προς τον αστερισμό του Περσέα.

Διαλέξτε ένα σκοτεινό μέρος, μακριά από τα φώτα της πόλης, ξαπλώστε αναπαυτικά σε μια πολυθρόνα ή στην άμμο με τους φίλους σας και, όταν περάσει το δειλινό, αρχίστε να μετράτε πεφταστέρια. Και αν κάνετε και μια ευχή, ας είναι καλή και ας πιάσει τόπο".

πηγη:ΑΠΕ

 

Το γεγονός πως η πτώση των αστεριών παρουσιάζεται σε γρήγορη κίνηση έχει ως αποτέλεσμα να τα βλέπεις στ' αλήθεια να κινούνται, χωρίς να αναρωτιέσαι αν είδες καλά.  

Εξήγηση των βροχών διαττόντων

Κάθε φορά που ένας περιοδικός κομήτης περνά από το περιήλιο της τροχιάς του παράγει μυριάδες σωματίδια, που ονομάζονται μετεωροειδείς, τα οποία αργά αλλά σταθερά διασκορπίζονται κατά μήκος της τροχιάς του κομήτη, σε μια αρκετά πλατιά ζώνη. Αν η τροχιά της Γης γύρω από τον Ήλιο και η τροχιά του κομήτη πλησιάζουν αρκετά η μία την άλλη σε κάποια περιοχή, τότε η γη θα περνά μέσα από αυτό το «ρεύμα μετεωροειδών» επί λίγες ημέρες, περίπου τις ίδιες ημερομηνίες κάθε χρόνο. Τότε οι κάτοικοι της Γης παρατηρούν μία βροχή διαττόντων. Οι συγκεκριμένοι κομήτες-πατέρες των περισσότερων καταγεγραμμένων βροχών διαττόντων έχουν πλέον ταυτοποιηθεί. Υπάρχουν και λίγες βροχές διαττόντων που προέρχονται από αστεροειδείς.

Η βαρυτική έλξη των πλανητών καθορίζει πού θα περάσει την τροχιά της Γης το ρεύμα μετεωροειδών. Σε μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα ωστόσο, τα ρεύματα αυτά μπορεί να εξελιχθούν κατά πολύπλοκους τρόπους. Οι τροχιές ορισμένων περιοδικών κομητών βρίσκονται σε συντονισμό με τον Δία ή κάποιο άλλο μεγάλο πλανήτη: Ν περιφορές του κομήτη γίνονται στον ίδιο χρόνο με Μ περιφορές του πλανήτη, όπου Μ, Ν φυσικοί αριθμοί. Επειδή τότε ο πλανήτης έχει την ίδια σχετική θέση ως προς το ρεύμα κατά διαστήματα, τείνει να τραβήξει τους μετεωροειδείς σε αυτή τη σχετική θέση, δημιουργώντας λεπτά «νήματα» αντί ρεύματα. Επίσης, οι πολύ κοντινές διαβάσεις των ίδιων των μετεωροειδών από τους πλανήτες, τους επιταχύνουν ή τους επιβραδύνουν μεταβάλλοντας σημαντικά τις τροχιές τους. Αν ο πλανήτης είναι η Γη, αποτέλεσμα είναι η εμφάνιση κενών στη βροχή διαττόντων κατά το επόμενο έτος. Τρίτος παράγοντας είναι η πίεση ακτινοβολίας από το φως και την υπόλοιπη ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία του Ηλίου, που οδηγεί ιδίως τους μικρότερους κόκκους μακρύτερα από τον Ήλιο.   Στον διαπλανητικό χώρο υπάρχουν τρισεκατομμύρια υπολείμματα υλικών - μερικά μάλιστα είναι απομεινάρια από την εποχή που γεννήθηκε το ηλιακό μας σύστημα  

Προέλευση διαττόντων

Η αρχική σύνδεση των διαφόρων ετήσιων βροχών διαττόντων με τους κομήτες βασίστηκε στην παρατήρηση της συμπεριφοράς του Κομήτη Μπιέλα που ανακαλύφτηκε το 1826. Όταν ο κομήτης αυτός επέστρεψε το 1845 διαχωρίστηκε σε δύο κομμάτια που επέστρεψαν και πάλι το 1851, αν και από τότε δεν ξαναεμφανίστηκε ποτέ. Τον Νοέμβριο όμως του 1872, σε μία καταπληκτική εμφάνιση μιας «καταιγίδας διαττόντων» μετρήθηκαν εκατό περίπου διάττοντες κάθε λεπτό και επί μία ολόκληρη ώρα. Οι διάττοντες αυτοί εκπέμπονταν από το σημείο του ουρανού από το οποίο αναμενόταν να εμφανιστεί ο κομήτης Μπιέλλα τον ίδιο εκείνο μήνα. Έτσι το φαινόμενο αυτό επιβεβαίωσε την υποψία των επιστημόνων που συνδύαζαν τις βροχές διαττόντων με τους κομήτες. Είναι επίσης γεγονός ότι κάθε ημέρα που περνάει πάνω από 100 τόνοι λεπτής σκόνης πέφτει πάνω στην επιφάνεια της Γης χωρίς καν να το καταλάβουμε. Υπολογίζεται ότι 1.000 περίπου από τους διαστημικούς αυτούς «επιδρομείς» είναι αρκετά μεγάλοι ώστε να αντέξουν το ταξίδι μέσα από την ατμόσφαιρα του πλανήτη μας κάθε χρόνο και φτάνουν στην επιφάνεια της Γης ως μετεωρίτες. Επειδή όμως τα 2/3 του πλανήτη μας είναι καλυμμένα με νερό οι πτώσεις αυτές σπάνια γίνονται αντιληπτές. Οι μικρές αναλαμπές που βλέπουμε κάθε βράδυ στον ουρανό και τις οποίες ο λαός αποκαλεί «πεφταστέρια» δεν είναι παρά μικρά σωματίδια ύλης τα οποία αναφλέγονται από την τριβή τους στην ατμόσφαιρα της Γης. Στον διαπλανητικό χώρο υπάρχουν τρισεκατομμύρια τέτοια υπολείμματα υλικών που προέρχονται από διάφορες πηγές. Μερικά είναι απομεινάρια από την εποχή που γεννήθηκε το ηλιακό μας σύστημα, ενώ άλλα προέρχονται από τις συγκρούσεις των διαφόρων μεγαλύτερων αντικειμένων όπως είναι οι αστεροειδείς, ενώ ένας πάρα πολύ μικρός αριθμός μετεωριτών είναι σεληνιακής ή και αρειανής προέλευσης.

Πηγή: www.lifo.gr

Την νύχτα θα φωτίσουν τα ξημερώματα της Παρασκευής οι διάττοντες Περσείδες. 

Το υπερθέαμα θα είναι ορατό από τις 2 π.μ. έως τις 7 π.μ. ενώ θα κορυφωθεί στις 3 τα ξημερώματα καθώς θα δύσει και η Σελήνη και η παρατήρηση των διαττόντων θα είναι ανεπηρέαστη από το φως του φεγγαριού.

 Οι ειδικοί της NASA ισχυρίζονται ότι νύχτα προβλέπεται να είναι μια από τις πιο θεαματικές της δεκαετίας, καθώς στην πορεία της Γης θα βρεθούν πολύ περισσότερα μετέωρα-καμικάζι λόγω της βαρυτικής επίδρασης του Δία με 150 έως 160 μετέωρα να πέφτουν ανά ώρα. 

Το φαινόμενο θα είναι ορατό σε όλη την Ελλάδα και ιδιαίτερα στο βόρειο ημισφαιρίο, όπου θα κορυφωθεί η πιο εντυπωσιακή βροχή από πεφταστέρια. 

iefimerida.gr