Από την 1η/1/2021 ενεργοποιείται η ρήτρα της αύξησης των ορίων για σύνταξη και τα 67 ή τα 62 δεν θα αποτελούν τα καταληκτικά έτη για να πάρει κάποιος σύνταξη, αλλά τα όρια αυτά θα παίρνουν μια αύξηση από 6 ως και 12 μήνες ανά τριετία και ανάλογα με τις προβλέψεις για την εξέλιξη του προσδόκιμου ζωής που θα καθορίζουν και την ηλικία που θα μπορεί κάποιος να βγει στη σύνταξη.

Σε χειρότερη μοίρα είναι οι νέοι γιατί μέχρι σήμερα μετρούν ως 25 έτη (1993-2018) και θα υποχρεωθούν να ακολουθήσουν τα νέα όρια που θα βγαίνουν ανά τριετία με βάση τη ρήτρα προσδόκιμου ζωής. Τι θα συμβεί στην πράξη; Ενας νέος ασφαλισμένος που θα είναι 62 το 2027 κινδυνεύει να μην πάρει σύνταξη γιατί το όριο θα είναι στα 63,5!
Οι παλαιοί ασφαλισμένοι, δηλαδή όσοι είχαν ένσημα πριν από το 1993, κινδυνεύουν εξίσου γιατί οι περισσότεροι είναι κοντά στη θεμελίωση, για έξοδο πριν από το 2021. Αν όμως μείνουν ή αν πιάνουν τις ηλικίες για σύνταξη μετά το 2021, είναι βέβαιο ότι θα έχουν αλλαγές και θα βγουν αργότερα.
/www.aftodioikisi.gr
Μπορεί η Ελλάδα να βρίσκεται από χθες εκτός Μνημονίου, ωστόσο αυτό δεν αλλάζει σε κάτι αυτά που μέχρι σήμερα γνωρίζαμε, τουλάχιστον σε ότι αφορά τις επισκέψεις της τρόικας στην Αθήνα και τις αξιολογήσεις της ελληνικής οικονομίας.

Πριν ακόμη λοιπόν κοπάσουν οι πανηγυρισμοί, η τρόικα θα βρεθεί στην ελληνική πρωτεύουσα προκειμένου να προβεί στην πρώτη μεταμνημονιακή … αξιολόγηση.
Επίσης η Ελλάδα θα είναι στην ατζέντα των Eurogroup. Η αρχή θα γίνει με το Eurogroup της 1ης Οκτωβρίου στο Λουξεμβούργο όπου και θα γίνει η πρώτη μετά – προγραμματική ενημέρωση των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης από τους θεσμούς για την Ελλάδα και στο επίκεντρο αναμένεται να βρεθεί το προσχέδιο του προϋπολογισμού 2019.
Λίγες εβδομάδες πριν στην προγραμματισμένη συνεδρίαση του Euro Working Group, στις 29 και 30 Αυγούστου ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Γιώργος Χουλιαράκης θα κάνει μια ενημέρωση για την πορείας υλοποίησης των εκκρεμών δράσεων, για τη σύνταξη του προσχεδίου του προϋπολογισμού και τον απολογισμό της πορείας εξόφλησης χρεών του Δημοσίου προς τους ιδιώτες, ωστόσο η Ελλάδα δεν αναμένεται να απασχολήσει το Eurogroup του Σεπτεμβρίου που θα διεξαχθεί στις 7 Σεπτεμβρίου στη Βιέννη.
Η συζήτηση για τα φλέγοντα ζητήματα όπως η τύχη των περικοπών στις συντάξεις και η διανομή του πλεονάσματος θα ξεκινήσει στο Eurogroup του Οκτωβρίου και θα ολοκληρωθεί είτε στο Eurogroup της 5ης Νοεμβρίου ή στο συμβούλιο της 3ης Δεκεμβρίου 2018.
Τα πάντα όμως θα έχουν ξεκινήσει από την πρώτη κάθοδος των κλιμακίων της τρόικας στην Αθήνα, στις 10 Σεπτεμβρίου, για την πρώτη μετά – μνημονιακή αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας στη βάση του νέου καθεστώτος της ενισχυμένης εποπτείας. Σε αυτή την επίσκεψη θα γίνει αναλυτική επισκόπηση της εκτέλεσης του τρέχοντος προϋπολογισμού και θα αξιολογηθούν οι προβλέψεις και οι παραδοχές του προσχέδιου του προϋπολογισμού 2019, αλλά και οι εξαγγελίες που θα έχει ήδη κάνει ο Αλέξης Τσίπρας από το βήμα της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης στις 8 Σεπτεμβρίου.
Το ζητούμενο του ελέγχου είναι το εάν η Ελλάδα θα μπορέσει να πετύχει το δημοσιονομικό στόχο για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ το 2019 με το υφιστάμενο μείγμα μέτρων ή θα απαιτηθεί η περικοπή της προσωπικής διαφοράς στις συντάξεις.
Αλλά τη συγκεκριμένη αξιολόγηση, που θα διαρκέσει πιθανότατα μια εβδομάδα, θα απασχολήσουν και άλλα γνωστά ζητήματα. Τα εργασιακά και ειδικά το ζήτημα της αύξησης του κατώτατου μισθού, η πορεία εξόφλησης των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων του Δημοσίου προς τους ιδιώτες, η τοποθέτηση μόνιμων γενικών γραμματέων και διευθυντών στο Δημόσιο, το πλάνο μείωσης των «κόκκινων» δανείων, η πρόοδος στις αποκρατικοποιήσεις, το σχέδιο ανάπτυξης των περιουσιακών στοιχείων του Υπερταμείου Αποκρατικοποιήσεων, η καταπολέμηση της διαφθοράς και του οικονομικού εγκλήματος, κ.α..
Η συζήτηση έστω και ατύπως έχει ανοίξει στο παρασκήνιο εδώ και μερικούς μήνες, αλλά στο προσκήνιο έχει ανοίξει εδώ με μερικές εβδομάδες. Το θέμα είναι η μείωση ή όχι των συντάξεων από την 1η Ιανουαρίου του 2019.

Το θέμα με τις συντάξεις δεν είναι και τόσο απλό. Δεν σχετίζεται δηλαδή μόνο με τα δημοσιονομικά ή ακόμη και την διάθεση των πιστωτών – εταίρων να κάνουν το χατίρι της κυβέρνησης και να αναστείλουν ή να ματαιώσουν την σχετική ψηφισμένη ρύθμιση.
Ας δούμε τα πράγματα με την σειρά.
Το αργότερο σε 14 μήνες η κυβέρνηση θα πρέπει να στήσει κάλπες. Κατά συνέπεια δεν θέλει να πάει σε αυτές με μειωμένες και μάλιστα σημαντικά τις συντάξεις για πάνω από ένα εκατομμύριο συνταξιούχους.
Έχει συζητήσει στο παρασκήνιο το ενδεχόμενο αυτό με τους δανειστές οι οποίοι δεν φαίνονται να το αρνούνται δεν φαίνεται και να ενθουσιάζονται με την ιδέα. Οι εταίροι πάντα κάνουν πολιτικά δώρα, οπότε δεν αποκλείεται να εδώ να κάνουν ένα, δεδομένου μάλιστα ότι η συνεργασία με την κυβέρνηση Τσίπρα ήταν μάλλον καλή.
Έως εδώ κανένα πρόβλημα. Ωστόσο ανακύπτουν μία σειρά από ζητήματα στην πορεία υλοποίησης ενός τέτοιου ενδεχόμενου.
Η σύνταξη όλων των οικονομικών μελετών έχουν στηριχθεί στην μείωση των συντάξεων. Κατά συνέπεια υπάρχει ένα κενό που πρέπει να καλυφθεί με κάτι ισοδύναμο. Αυτό ανέρχεται στο καθόλου ευκαταφρόνητο ποσό του 1,8 δις ή 1% του ΑΕΠ.
Ακόμη και να βρεθεί με κάποιες αλχημείες ή μη διανομή κοινωνικού μερίσματος, ακυρώνονται στην πράξη κινήσεις παροχών που έχουν προγραμματιστεί από την υπέρβαση του στόχου (μείωση φορολογία, ενίσχυση κοινωνικών ομάδων που βρίσκονται σε οικονομικό αποκλεισμό, νέοι παιδικοί σταθμοί, επιδόματα κλπ).
Σοβαρή αδικία σε σχέση με τους συνταξιούχους, αυτούς που βγήκαν στην σύνταξη μετά τον Μάιο του 2016 και οι οποίοι ήδη έχουν υποστεί μειώσεις με βάση τον νέο τρόπο υπολογισμού ή θα υποστούν όσοι βγουν μελλοντικά.
Αν ακυρωθεί το μέτρο δεν θα βρει κανέναν δυσαρεστημένο στο εσωτερικό της χώρας. Αν αναβληθεί όμως για ένα 6μηνο ή ένα χρόνο, πιθανότατα την υλοποίηση θα την αναλάβει η επόμενη κυβέρνηση που πιθανότατα με βάση τις δημοσκοπήσεις θα είναι αυτή της ΝΔ. Πολιτικά κάτι τέτοιο μάλλον είναι ανέντιμο, αν υπάρχει η έκφραση αυτή στην πολιτική.
Οι αγορές περιμένουν με το δάχτυλο στην σκανδάλη για την πρώτη … στραβή. Ήδη το δείχνουν με την στάση τους. Ενώ η Ελλάδα βγαίνει από το Μνημόνιο οι αποδόσεις ανεβαίνουν για τα ομόλογα και το χρηματιστήριο υποχωρεί. Όσο και αν δεν υπάρχει ανάγκη για άμεση έξοδο στις αγορές, είναι σίγουρο πως μία αθέτηση των υποσχέσεων θα εκληφθεί ως πισωγύρισμα για δυσάρεστες συνέπειες για την οικονομία. Και είναι κάτι που δεν θα το ήθελε η κυβέρνηση, να βρεθεί δηλαδή ξανά στο στόχαστρο των αγορών.
Κατά συνέπεια υπάρχουν πολλοί λόγοι που αν μη τι άλλο δυσχεραίνουν την υλοποίηση μία τέτοιας προσπάθειας. Μονομερή ενέργεια η Ελλάδα δεν μπορεί να κάνει, αφού κάτι τέτοιο θα αποφέρει δυσμενή έκθεση από την τρόικα και μη καταβολή της δόσης των 600 εκατ. από τα κέρδη των κεντρικών τραπεζών από τα ελληνικά ομόλογα και πυροδότηση αντιδράσεων από τις αγορές. Άρα ότι είναι να γίνει πρέπει να γίνει με την σύμφωνη γνώμη της τρόικας, ώστε να περιοριστούν οι αντιδράσεις. Αλλά για να συμβεί αυτό χρειάζονται ισοδύναμα. Άρα η κυβέρνηση θα πρέπει να σταθμίσει, αν είναι στο χέρι της, τι κερδίζει και τι χάνει.
Μέσα στο επόμενο 20ήμερο θα υπάρξουν οι απαντήσεις
Παράθυρο για σύνταξη από τα 52 και 53 έτη με μειωμένη έχουν οι ασφαλισμένοι στο Δημόσιο και στα πρώην Ειδικά Ταμεία (ΔΕΚΟ, τραπεζών, Τύπου). Τα όρια ηλικίας καθορίζονται από το πότε οι υπάλληλοι έχουν την 25ετία και από το πότε συμπληρώνουν την ηλικία που θα έπαιρναν σύνταξη με το παλιό καθεστώς. Παράθυρο όμως υπάρχει και για πλήρη σύνταξη από τα 55 έτη για γονείς
Οσοι έχουν την 25ετία έως το 2012 και συμπλήρωσαν τα 50, 52, 55 μέχρι τις 18/8/2015 δεν επηρεάζονται από την αύξηση των ορίων ηλικίας που ισχύει για όσους πιάνουν τα 50, 52 και 55 μετά τις 19/8/2015.
Η πρόωρη έξοδος σε πάρα πολλές περιπτώσεις αποδεικνύεται περισσότερο επωφελής από την πλήρη σύνταξη, συνυπολογίζοντας όλες τις παραμέτρους, δηλαδή τις εισφορές που θα πληρώνει ένας ασφαλισμένος μέχρι να πάρει πλήρη, το φόρο επί των αποδοχών του που είναι υψηλότερος σε σχέση με το φόρο επί της σύνταξης, αλλά και το εφάπαξ που ήδη μειώνεται με ρυθμό 2% ετησίως και όσο πιο αργά πάρει κανείς σύνταξη τόσο μικρότερο θα είναι και το εφάπαξ λόγω των συνεχών περικοπών.
Ασφαλισμένη σε Ταμείο ΔΕΚΟ και ηλικία 55 ετών το 2017 με 30 χρόνια σήμερα και με ανήλικο παιδί έως το 2012 που είχε τότε και την 25ετία. Εστω ότι έχει μικτές αποδοχές 1.900 ευρώ. Με την ηλικία που έχει σήμερα θα πάρει πλήρη ως μητέρα ανηλίκου με προϋποθέσεις του 2012, δηλαδή το νέο όριο ηλικίας θα καθοριστεί από το 55ο έτος που κατοχύρωσε με ανήλικο και 25ετία το 2012, ενώ για τη μειωμένη το όριο που κατοχύρωσε είναι το 53ο έτος.
Σενάριο 1: Αν επιλέξει την πλήρη σύνταξη θα αποχωρήσει όταν γίνει 59 ετών και 6 μήνες, δηλαδή θα βγει το 2021 και η σύνταξή της όπως και το εφάπαξ θα υπολογιστούν με τα δεδομένα που θα ισχύουν τότε στο ασφαλιστικό, ενώ θα τρέχει ήδη (από το 2019 ή το 2020) και το μειωμένο αφορολόγητο στις 5.600 ευρώ. Εστω ότι μένει και φεύγει το 2021, που θα έχει 34 χρόνια, και έστω ότι ο μέσος όρος αποδοχών της από το 2002 και μετά βγαίνει στα 1.600 ευρώ. Η πλήρη σύνταξη θα είναι 515 ευρώ η ανταποδοτική και 384 ευρώ η εθνική, δηλαδή 899 ευρώ, μείον το 6% για την ασθένεια, ίσον 845 ευρώ προ φόρου.
Σενάριο 2: Επιλέγει την πρόωρη σύνταξη και μπορεί να φύγει είτε άμεσα, αν έκλεισε τα 53 πριν από τις 19/8/2015, είτε στα 56,6, αν έκλεισε τα 53 μετά τις 19/8/2015, οπότε την πιάνει το νέο όριο ηλικίας. Από τη στιγμή που είναι 55 ετών, η ηλικία πρόωρης σύνταξης είναι στη «χειρότερη» περίπτωση το 56ο έτος και 6 μήνες, δηλαδή σε ενάμιση χρόνο που θα έχει 31,5 χρόνια ασφάλισης. Το ποσό που θα πάρει είναι 448 ανταποδοτική και 384 ευρώ εθνική. Το πέναλτι πρόωρης εξόδου θα είναι 18% γιατί η ηλικία πρόωρης απέχει 3 έτη από την ηλικία πλήρους σύνταξης (56,6, αντί 59,6). Η μείωση 18% θα πέσει στην ανταποδοτική και το ποσό θα είναι 448 ευρώ, μείον 18% ίσον 367 ευρώ. Μαζί με τα 384 ευρώ της εθνικής θα έχει σύνολο 751 ευρώ, μείον το 6% για ασθένεια, ίσον 706 ευρώ τελική σύνταξη.
Σύγκριση: Φεύγοντας με πλήρη θα έχει δώσει για τα επόμενα 4 χρόνια περίπου 24.000 ευρώ σε ασφαλιστικές εισφορές (15% για κύρια σύνταξη, 3,5% επικουρική, 4% για εφάπαξ επί μισθού 1.900 ευρώ για 14 μήνες το χρόνο επί 4 χρόνια) για να πάρει στο τέλος 845 ευρώ σύνταξη στα 59,6 το 2021. Φεύγοντας με πρόωρη θα έχει δώσει στον επόμενο ενάμιση χρόνο περίπου 9.300 ευρώ σε εισφορές και θα πάρει 706 ευρώ σύνταξη στα 56,6 το 2018. Με πρόωρη γλιτώνει περίπου 15.000 ευρώ που θα έδινε σε εισφορές, ενώ θα κλειδώσει και καλύτερο εφάπαξ το 2018 από αυτό που θα πάρει το 2021.
Παρατήρηση: Και τα 845 ευρώ της πλήρους σύνταξης, όπως και τα 706 ευρώ της πρόωρης, είναι χαμηλά ποσά σε σχέση με το μισθό των 1.900 ευρώ. Υπάρχει όμως το κέρδος των 15.000 ευρώ σε εισφορές (και άλλα τόσα σε φόρους) που βγάζει η πρόωρη έξοδος.
Συμπέρασμα: Ο μισθός δεν είναι το μόνο μέτρο σύγκρισης για το αν κάποιος αποφασίσει πρόωρη έξοδο, αλλά και το τι θα γλιτώσει σε φόρους – εισφορές αν αποχωρήσει νωρίτερα. Οσο για τα ποσά πλήρους και μειωμένης, φαίνεται στο παράδειγμά μας ότι στην περίπτωση της πλήρους σύνταξης θα πληρωθούν στα επόμενα 4 έτη 15.000 ευρώ επιπλέον σε εισφορές, που θα αποδώσουν μόλις 139 ευρώ στη σύνταξη.
Τα όρια ηλικίας για την πρόωρη έξοδο στο Δημόσιο
Οι άνδρες που συμπλήρωσαν 25ετία έως το 2010 (και δεν φτάνουν την 35ετία) αποχωρούν με πρόωρη με το όριο ηλικίας που ισχύει όταν κλείνουν τα 60.
Οι γυναίκες με 25ετία έως το 2010 παίρνουν μειωμένη με το όριο που ισχύει όταν κλείσουν τα 55
Παραδείγματα:
Άνδρας υπάλληλος με 25ετία το 2010 (και με λιγότερα από 35 έτη έως το 2020), που είναι 60 ετών το 2017, θα πάρει μειωμένη στα 62. Αν είχε το 60ό έτος το 2016 βγαίνει στα 60,9.
Γυναίκα υπάλληλος με 25ετία έως το 2010 και ηλικία 55 ετών μέχρι 18/8/2015 αποχωρεί άμεσα με πρόωρη. Αν είχε το 55ο έτος μετά τις 19/8/2015, βγαίνει στα 56,6, ενώ, αν κλείνει τα 55 το 2018, βγαίνει στα 58.
Και στα δύο παραπάνω παραδείγματα το όριο για πλήρη σύνταξη χωρίς 35ετία είναι το 67ο έτος, ενώ με 35ετία από το 2020 και μετά βγαίνουν στα 61-62.
Ανδρες και γυναίκες που συμπληρώνουν την 25ετία τα έτη 2011 και 2012 έχουν κοινά όρια για πρόωρη σύνταξη που καθορίζονται από το πότε θα πιάσουν τις ηλικίες των 56 και 58 ετών αντίστοιχα.
Παραδείγματα:
Υπάλληλοι με 25ετία το 2011 και ηλικία 56 ετών το 2017 θα πάρουν πρόωρη στα 60,2, ενώ, αν δεν έχουν 35ετία έως το 2021, θα πάρουν πλήρη είτε στα 67 είτε θα χρειαστούν 40 χρόνια για να πάρουν την πλήρη στα 62.
Υπάλληλοι με 25ετία το 2011 και ηλικία 56 πριν από τις 19/8/2015 παίρνουν πρόωρη οποτεδήποτε, ενώ για πλήρη θα περιμένουν έως τα 66, εκτός αν έχουν 35ετία το 2021 για να αποχωρήσουν στα 61,5.
Υπάλληλοι με 25ετία το 2012 και ηλικία 58 το 2016 παίρνουν πρόωρη στα 60,3. Για πλήρη θα πρέπει να εξαγοράζουν 7 χρόνια για να πιάσουν τα 37 έτη που προβλέπει ο νόμος για αυτή την κατηγορία. Αν πάρουν τα 7 πλασματικά «σήμερα», θα αποχωρήσουν με πλήρη στα 60,2. Τα 7 χρόνια όμως κοστίζουν 10% του μισθού για κάθε μήνα αν η αίτηση γίνει το 2017, 13,3% αν γίνει το 2018, 16,6% αν κάνουν αίτηση το 2019 και 20% αν κάνουν αίτηση από το 2020 και μετά.
Τα παράθυρα για πρόωρη σύνταξη από Εδικά Ταμεία (ΔΕΚΟ, τραπεζών κ.λπ.)
Τέσσερις κατηγορίες παίρνουν πρόωρη σύνταξη από τους ασφαλισμένους σε Ταμεία ΔΕΚΟ, τραπεζών και Τύπου, που είναι:
Μητέρες με ανήλικο και 25ετία έως το 2012 σε Ταμεία ΔΕΚΟ-τραπεζών.
Μητέρες με ανήλικο και 15ετία έως το 2012 (ασφαλισμένες πριν από το 1993 στο ΤΣΠΕΑΘ), καθώς και μητέρες με ανήλικο και 18,3 έτη ως το 2012 που είναι ασφαλισμένες στο ΤΑΤΤΑ.
Γυναίκες -μόνο σε Ταμεία ΔΕΚΟ και τραπεζών- που είχαν κλείσει το 55ο έτος το 2011 ή το 2012 και έχουν με 25ετία, είτε πριν είτε μετά το 2013.
Ανδρες -μόνο σε Ταμεία ΔΕΚΟ και τραπεζών- που έχουν 25ετία έως το 2012.
Παραδείγματα:
Ασφαλισμένος που προσλήφθηκε στη ΔΕΗ το 1987 και έχει 25 έτη το 2012, ενώ συμπληρώνει το 60ό έτος το 2016 θα συνταξιοδοτηθεί με μειωμένη όταν γίνει 61 ετών και 9 μήνες.
2. Ασφαλισμένος που έχει σήμερα 32 χρόνια και είναι 59 ετών μπορεί να αναγνωρίσει μέχρι και 7 πλασματικά έτη ώστε να συμπληρώσει 40 χρόνια και όταν γίνει 62 να πάρει πλήρη σύνταξη.
Τα ίδια όρια ηλικίας για πρόωρη και πλήρη σύνταξη ισχύουν και για τις µητέρες ανηλίκων στο ΤΣΠΕΑΘ µε ασφάλιση πριν από το 1993 και µε 15ετία έως το 2012.
Οι µητέρες στο ΤΑΤΤΑ µε ένσηµα πριν από το 1993 έχουν τα ίδια όρια ηλικίας για πλήρη ή για µειωµένη µε τις µητέρες ασφαλισµένες στο ΙΚΑ πριν από το 1993. Για µητέρες στο ΤΣΠΕΑΘ, η σύνταξη είναι µόνον πλήρης αν έχουν ανήλικο έως το 2010 και βγαίνουν οποτεδή- ποτε αν έχουν ηλικία έως 50 ετών µέχρι 18/8/2015. Με ηλικία 50 ετών που συµπληρώνεται από 19/8/2015 και µετά και έχουν ανήλικο έως το 2010, το όριο συνταξιοδότησης για πλήρη ανεβαίνει στα 55 το 2015, στα 56,9 το 2016, στα 59,6 το 2017, στα 60,2 το 2018, στα 61,10 το 2019, στα 63,7 το 2020, στα 65,3 το 2021 και στα 67 για όσες κλείνουν τα 50 από το 2022 και µετά.
Πλήρης σύνταξη από 55 ετών για γονείς
Οι γονείς δημόσιοι υπάλληλοι που έχουν τα 25 έτη έως το 2012 με ανήλικο παιδί, καθώς και όσοι απέκτησαν παιδί από το 2013 και μετά (με 25ετία όμως έως το 2012) συνταξιοδοτούνται με τα όρια ηλικίας που ισχύουν όταν συμπληρώσουν τα 50, 52 και 55, ως εξής:
Γυναίκες που είχαν ανήλικο παιδί και 25 έτη ασφάλισης έως το 2010. Το όριο ηλικίας ήταν 50 μέχρι τις 18/8/2015 και όσες το συμπληρώνουν από 19/8/2015 μέχρι το 2018 θα συνταξιοδοτηθούν σε ηλικίες από 55 έως 60,2 ετών.
Γονείς με ανήλικο τέκνο και με 25ετία τα έτη 2011 και 2012. Είχαν όριο ηλικίας για σύνταξη τα 52 και τα 55. Αν πιάνουν τις ηλικίες αυτές από 19/8/2015 μέχρι το 2018 αποχωρούν σε ηλικίες από 55 έως 61 ετών..
Τρίτεκνοι γονείς με 21 έτη το 2011 και με 23 έτη το 2012, βγαίνουν στη σύνταξη με τα ίδια όρια ηλικίας που ισχύουν για τους γονείς με ανήλικο τέκνο από 19/8/2015 και μετά. Δηλαδή 52 ετών το 2016, σύνταξη στα 56,9 μήνες, 52 ετών το 2018, σύνταξη στα 60,2 κ.ο.κ.
Η ελληνική πλευρά θέλει να πείσει τους θεσμούς να μην προχωρήσει η νέα περιικοπή των συντάξεων η οποία θα είναι και η μεγαλύτερη από τότε που ενεπλάκη η χώρα.
Με την ολοκλήρωση των καλοκαιρινών του διακοπών, το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης θα ξεκινήσει γύρο επαφών με τους εκπροσώπους των θεσμών. Κεντρικός στόχος δεν θα είναι άλλος από την ανάπτυξη της ελληνικής επιχειρηματολογίας σχετικά με τους λόγους για τους οποίους δεν θα πρέπει να προχωρήσει η νέα περικοπή των συντάξεων η οποία θα είναι και η μεγαλύτερη από τότε που ενεπλάκη η χώρα στα μνημόνια. Η ελληνική πλευρά θα έχει να αντιμετωπίσει διπλή αντίδραση από την πλευρά των δανειστών. Ακόμη και αν παραμεριστούν οι δημοσιονομικές επιπτώσεις από την μή περικοπή των συντάξεων –η ελληνική πλευρά θα υποστηρίξει ότι δεν θα υπάρξουν συνέπειες στο πρωτογενές πλεόνασμα δεδομένου ότι εκτός από τα μέτρα θα παγώσουν και τα αντίμετρα- θα πρέπει να απαντήσει και σε δύο ακόμη θέματα:
1. Το πώς θα αντιμετωπίσουν οι αγορές την αλλαγή ενός τέτοιου μέτρου λίγες μόλις ημέρες μετά την έξοδο από τα μνημόνια και
2. Το πώς θα επιτευχθεί η ανακατανομή των βαρών και η άρση των αδικιών εις βάρος των νέων αλλά και της νέας γενιάς των συνταξιούχων.
Η ελληνική κυβέρνηση θα υποστηρίξει ότι η περικοπή των συντάξεων δεν συνιστά μεταρρύθμιση. Πρώτον διότι δεν συμβάλλει στη μακροχρόνια βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος και δεύτερον διότι η περαιτέρω μείωση των αποδοχών μιας κοινωνικής ομάδας με 2,8 εκατομμύρια εκπροσώπους συνιστά σκληρό υφεσιακό μέτρο για μια κατηγορία πολιτών η οποία έχει ήδη υποστεί μεγάλες περικοπές εισοσήματος.
Χωρίς τις μνημονιακές περικοπές, η δαπάνη για την καταβολή των συντάξεων θα ανέρχονταν στα 2,486 δις. ευρώ σε μηνιαία βάση. Μετά τις μνημονιακές περικοπές, η δαπάνη έχει περιοριστεί στα 2,123 δις. ευρώ. Δηλαδή, οι μέχρι τώρα περικοπές έχουν κοστίσει στους συνταξιούχους, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, 362 εκατ. ευρώ μηνιαίως ή 4,351 δις. ευρώ ετησίως. Στο ποσό αυτό δεν είναι ξεκάθαρο αν περιλαμβάνεται και η «ζημιά» από την κατάργηση της 13ης και της 14ης σύνταξης. Σε κάθε περίπτωση:
1. Η μέση σύνταξη γήρατος έχει υποχωρήσει από τα 1081,18 ευρώ, στα 911,24 ευρώ δηλαδή κατά 169,94 ευρώ τον μήνα. Αν υποχωρήσει η κατάργηση της προσωπικής διαφοράς, αυτό το ποσό αναμένεται να μειωθεί περαιτέρω κατά τουλάχιστον 15%, πέφτοντας κάτω από τα 850 ευρώ. Να σημειωθεί ότι αυτά τα ποσά είναι πρό φόρων
2. Η μέση σύνταξη θανάτου έχει υποχωρήσει από τα 644 ευρώ, στα 584 ευρώ
3. Η μέση σύνταξη αναπηρίας, έχει υποχωρήσει από τα 629, στα 584 ευρώ.
Το ελληνικό επιχείρημα περί μη συμβολής των νέων περικοπών στη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού είναι το εξής: η μείωση, αφορά σε συνταξιούχους οι οποίοι τα επόμενα χρόνια ούτως ή άλλως δεν θα υπάρχουν. Δηλαδή, η κατάργηση της προσωπικής διαφοράς, αφορά σε συνταξιούχους που ούτως ή άλλως θα πεθάνουν και θα αντικατασταθούν από νέους συνταξιούχους οι οποίοι όμως θα λαμβάνουν τη μειωμένη σύνταξη του νέου ασφαλιστικού νόμου. Το δεύτερο επιχείρημα έχει να κάνει με την ελληνική ιδιοσυγρασία: οι συνταξιούχοι παραδοσιακά διαθέτουν μέρος του εισοδήματός τους για την ενίσχυση των νεώτερων συγγενικών τους προσώπων. Περαιτέρω μείωση του εισοδήματός τους, θα επηρεάσει τις αποδοχές όχι μόνο τις δικές τους αλλά και ολόκληρου του οικογενειακού τους περίγυρου.
Το αν αυτά τα επιχειρήματα θα γίνουν αποδεκτά, θα φανεί μέσα στον Σεπτέμβριο ενώ οι οριστικές αποφάσεις θα πρέπει να ληφθούν το αργότερο μέχρι το Eurogroup του Νοεμβρίου που είναι προγραμματισμένο για τις 5 του συγκεκριμένου μήνα. Η ελληνική πλευρά θα έχει απέναντί της τόσο τους ευρωπαϊκούς θεσμούς που δεν θέλουν να υπάρξει ανατροπή των συμφωνηθέντων όπως και του ΔΝΤ το οποίο εκτιμά ότι η μείωση των συντάξεων είναι μέτρο απαραίτητο προκειμένου να ενισχυθούν άλλες κοινωνικές ομάδες που αντιμετωπίζουν μεγαλύτερα προβλήματα όπως είναι οι νέοι. thetoc.gr

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot